astral
Member
- Μηνύματα
- 776
- Likes
- 139
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού - Αργεντινή
Επ! Τι είναι αυτά τώρα τα "τα λέμε αύριο"?? Τι? Θέλεις και να κοιμηθείς? 
Έλα και περιμένει ο λαός σου τη συνέχεια 
Υπέροχη ιστορία, στο είπα?
Έλα και περιμένει ο λαός σου τη συνέχεια Υπέροχη ιστορία, στο είπα?
Dafni
Member
- Μηνύματα
- 984
- Likes
- 598
Απιαστο όνειρο για μένα η Ινδια...(επι του παροντος...)Το ποσο απολαυσα τις περιγραφές σου δεν μπορώ να σου το περιγράψω ......περιμένω τη συνέχεια
α,και καλώσήρθες !!!
α,και καλώσήρθες !!!
Bahari
Member
- Μηνύματα
- 1.848
- Likes
- 1.482
Γιατί σταμάτησες καλέ; Απ' ότι βλέπεις το κοινό σου διψά για ιστορίες από την Ινδία!!! Πού μας εγκαταλείπεις; 
Η αφήγησή σου είναι καταπληκτική... Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια
Η αφήγησή σου είναι καταπληκτική... Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.302
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Λοιπόν... θα παρακάμψω επί του παρόντος το καμμάτι Ρατζασταν και θα συνεχίσω με Κασμίρ, αφού έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις σας. Και θα διαπιστώσετε για μια ακόμη φορά πως κάποιος εκεί πάνω ψηλά μου κάνει πλάκες... μεγάλες πλάκες!!!!
Αφού φτάνουμε στο Σριναγκάρ μας παίρνουν με αυτοκίνητο (καρούτα φυσικά) και κατόπιν βάρκα και μας πάνε στην boathouse όπου θα διαμέναμε για 6 ημέρες. Η βάρκα καλή , μόνο που βρώμαγε λίγο. Τέλος πάντων δεν είναι το θέμα μας η βάρκα, ούτε η βρώμα (λέμε τωρα). Ερχεται ο Αζαζ (ιδιοκτήτης) και μεταξύ άλλων μας λέει -κατόπιν ερώτησής μας- ότι μπορούμε να καπνίσουμε στο δωμάτιο και γενικά σε όλους τους χώρους του ξενοδοχείου παρότι ήταν ξύλινο. Εντυπωσιαστήκαμε εμείς αλλά δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία <εε μουσουλμάνοι είπαμε είναι καπνίζουν>. Ναι αλλά το ερώτημα που έπρεπε να κάνουμε στους εαυτούς μας δεν ήταν αγαπητοί μου φίλοι και γείτονες αυτό, αλλά τι καπνίζουν?
Το διαπιστώσαμε αργότερα όταν μπήκαμε στο δωμάτιό μας. Πάνω που αδειάζαμε τα πράγματα, χτυπάει η πόρτα. Τι στο καλό σκεφτόμαστε δεν θα αγιάσουμε? Ανοίγουμε και ΄μπαίνει ένας τύπος γενικός κουμανταδόρος του σπιτιού-βάρκα. Χωρίς ίχνος ντροπής στρογκυλοκάθεται στο κρεβάττι και μας λέει ο <Αζάζ μου είπε ότι καπνίζετε> ε και? τι έγινε θα μας κάνεις φάλαγγα? αφού το παραδεχτήκαμε! Εμεις εδώ στο Κασμίρ συνεχίζει έχουμε πολύς καλής ποιότητας πράγμα. Αν θέλετε και αφού καπνίζετε μπορείτε να αγοράσετε αυτό. Κουίζ* Τι πρόσφερε ο τύπος στους ενοίκους 1)καραμέλες 2) εισιτήρια Μπόλυγουντ 3) κατι άλλο? Απαντήστε και κερδίστε μια βαρκάδα στην λίμνη Νταλ με όλα τα έξοδα πληρωμένα... Αααλλος με την βάρκα μου?
Και επειδή είστε έξυπνοι είμαι σίγουρη ότι το βρήκατε , η σωστή απάντηση είναι η γ). Καλά λέμε, ακόμα δεν ήρθαμε και θα γνωρίσουμε τις ινδικές φυλακές και μάλιστα του Κασμίρ? Οχι ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε. Γιατί? αφού καπνίζετε!! (απορία) Αντε τώρα να εξηγήσεις μετά από 24 ώρες πτήσεων και ταλαιπωρίας στα αεροδρόμια ότι άλλο το καμελ και άλλο το <Αλλο>. βρε καλέ μου , βρε χρυσέ μου αφού δεν θέλουμε!! Από ότι διαπιστώσαμε όμως τις επόμενες ημέρες ηταν πάγια τακτική. Στο Σριναγκάρ όταν πας στην λίμνη βαρκάδα σε προσεγγίζουν άλλες βάρκες και εν πλω προσπαθούν να σου πουλήσουν οτιδήποτε. Για να καταλάβετε τι εννοώ ένας συνηθισμένος διάλογος είναι Κοκα κολα σερ? Μαρς? φίλμ? Χασίς? εσύ διαπραγματεύεσαι και αγοράζεις ότι ποθεί η ψυχή σου χωρίς να κουνήσεις το δακτυλάκι σου!!! Μας βάλαν τον ρούμπο αυτό κατάλαβα, μέχρι και τα κρεοπωλεία είναι επιπλέοντα, δίπλα από τα νούφαρα και τους ερωδιούς. Και έχει και πάρα πολλά πτηνα για τους ορνιθολόγους, μέχρι και αετούς είδαμε. Ψώνιο.
Αλλά ας περάσω στο προκείμενο γιατί αυτό ήταν απλά το βάπτισμα του πυρός. Θα κάνω μια περιγραφή πρώτα του Σριναγκαρ-καψιμί και της λίμνης του. Θα μου πείτε καψιμί? Και θα σας πω ναι καψιμί δεν κάνω λάθος. Φαντάρος δεν έχω παει, ούτε στρατό έχω κάνει, ούτε τρομοκράτης είμαι αλλά έμαθα τα πάντα για τα όπλα. Οπου πήγαινες στρατιώτες και στρατιώτες και στρατιώτες, έπηξε το μάτι μου. Πλήρως εξοπλισμένοι με όπλα έτοιμοι να σκοπεύσουν. Στα βουνά με τα συνορα του Πακιστάν κάνουν συχνά επίθεση οι αντάρτες και επειδή έχουν τάσεις απόσχισης έχουν κουβαλήσει οοοοολον τον στρατό. Ηταν και μία επέτειος κάποιου γεγονότος και είχε απεργία , κόσμο στους δρόμους και μας είπαν απαγορεύεται να πάτε στην παλία πόλη γιατί είναι επικίνδυνα. Πολλές φορές ακούγαμε πυροβολισμούς. Μεχρι και ρεο (αν το γράφω σωστά) είδαμε στους δρόμους -αν διαβάσει κανένας αρσενικός ας εξηγήσει στο κοινό τι ακριβώς είναι- . Και παντού ακροβολισμένοι με όπλα, σε πλατείες , σε σπίτια, σε στρατόπεδα, παντού, παντού. Αυτά για την ιστορία. Εμείς πάντως κίνδυνο δεν αισθανθήκαμε, απλά μέναμε -οσο μπορούσαμε- μακρυά τους γιατί αποτελούν κλασσικό στόχο για τους αντάρτες. Ο κίνδυνος δεν είναι εκεί για δυο ασυνήθιστους και γκαντέμηδες σαν εμάς. Ο κίνδυνος είναι μέσα στο κεφάλι μου που αν και εγνώριζα ότι ήμουν σε μουσουλμανική περιοχή με τζαμία εγώ ήθελα να δω βουδιαστικά μοναστήρια τρομάρα μου. Πήγαινε στο Θιβέτ κυρά μου. Τι ζητάς?
Ετσι λοιπόν είχα εκδηλώσει την επιθυμία μου ΄στον Αζαζ να πάω σε κάτι βουδιστικό βρε αδελφέ, ότι να 'ταν δεν με πείραζε. Και στην αρχή οκ μου λέει δεν έχουμε και λέω και εγώ οκ δεν πειράζει τι να κάνω. Αμ δε ο νόμος του Μέρφυ λειτουργεί πάντα. Πως είναι η Ελλάδα που δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτα? Ε.. το αντίθετο συμβαίνει με έμενα και τον συγκεκριμένο νόμο. Βουδες ήθελες? βούδες θα έχεις και ας μην βρίσκονται σε ακτίνα 300 χλμ. απο το Σριναγκαρ. Εσύ θα δεις που μου πας κόντρα , αστοιχείωτη που προσβαλεις τον Αλλάχ. Δεν σου κάνουν τα τζαμία εεε? Θα σου δείξω εγώ!!! Και ναι φίλοι μου μου έδειξε!!!!!!
Αφού φτάνουμε στο Σριναγκάρ μας παίρνουν με αυτοκίνητο (καρούτα φυσικά) και κατόπιν βάρκα και μας πάνε στην boathouse όπου θα διαμέναμε για 6 ημέρες. Η βάρκα καλή , μόνο που βρώμαγε λίγο. Τέλος πάντων δεν είναι το θέμα μας η βάρκα, ούτε η βρώμα (λέμε τωρα). Ερχεται ο Αζαζ (ιδιοκτήτης) και μεταξύ άλλων μας λέει -κατόπιν ερώτησής μας- ότι μπορούμε να καπνίσουμε στο δωμάτιο και γενικά σε όλους τους χώρους του ξενοδοχείου παρότι ήταν ξύλινο. Εντυπωσιαστήκαμε εμείς αλλά δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία <εε μουσουλμάνοι είπαμε είναι καπνίζουν>. Ναι αλλά το ερώτημα που έπρεπε να κάνουμε στους εαυτούς μας δεν ήταν αγαπητοί μου φίλοι και γείτονες αυτό, αλλά τι καπνίζουν?
Το διαπιστώσαμε αργότερα όταν μπήκαμε στο δωμάτιό μας. Πάνω που αδειάζαμε τα πράγματα, χτυπάει η πόρτα. Τι στο καλό σκεφτόμαστε δεν θα αγιάσουμε? Ανοίγουμε και ΄μπαίνει ένας τύπος γενικός κουμανταδόρος του σπιτιού-βάρκα. Χωρίς ίχνος ντροπής στρογκυλοκάθεται στο κρεβάττι και μας λέει ο <Αζάζ μου είπε ότι καπνίζετε> ε και? τι έγινε θα μας κάνεις φάλαγγα? αφού το παραδεχτήκαμε! Εμεις εδώ στο Κασμίρ συνεχίζει έχουμε πολύς καλής ποιότητας πράγμα. Αν θέλετε και αφού καπνίζετε μπορείτε να αγοράσετε αυτό. Κουίζ* Τι πρόσφερε ο τύπος στους ενοίκους 1)καραμέλες 2) εισιτήρια Μπόλυγουντ 3) κατι άλλο? Απαντήστε και κερδίστε μια βαρκάδα στην λίμνη Νταλ με όλα τα έξοδα πληρωμένα... Αααλλος με την βάρκα μου?
Και επειδή είστε έξυπνοι είμαι σίγουρη ότι το βρήκατε , η σωστή απάντηση είναι η γ). Καλά λέμε, ακόμα δεν ήρθαμε και θα γνωρίσουμε τις ινδικές φυλακές και μάλιστα του Κασμίρ? Οχι ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε. Γιατί? αφού καπνίζετε!! (απορία) Αντε τώρα να εξηγήσεις μετά από 24 ώρες πτήσεων και ταλαιπωρίας στα αεροδρόμια ότι άλλο το καμελ και άλλο το <Αλλο>. βρε καλέ μου , βρε χρυσέ μου αφού δεν θέλουμε!! Από ότι διαπιστώσαμε όμως τις επόμενες ημέρες ηταν πάγια τακτική. Στο Σριναγκάρ όταν πας στην λίμνη βαρκάδα σε προσεγγίζουν άλλες βάρκες και εν πλω προσπαθούν να σου πουλήσουν οτιδήποτε. Για να καταλάβετε τι εννοώ ένας συνηθισμένος διάλογος είναι Κοκα κολα σερ? Μαρς? φίλμ? Χασίς? εσύ διαπραγματεύεσαι και αγοράζεις ότι ποθεί η ψυχή σου χωρίς να κουνήσεις το δακτυλάκι σου!!! Μας βάλαν τον ρούμπο αυτό κατάλαβα, μέχρι και τα κρεοπωλεία είναι επιπλέοντα, δίπλα από τα νούφαρα και τους ερωδιούς. Και έχει και πάρα πολλά πτηνα για τους ορνιθολόγους, μέχρι και αετούς είδαμε. Ψώνιο.
Αλλά ας περάσω στο προκείμενο γιατί αυτό ήταν απλά το βάπτισμα του πυρός. Θα κάνω μια περιγραφή πρώτα του Σριναγκαρ-καψιμί και της λίμνης του. Θα μου πείτε καψιμί? Και θα σας πω ναι καψιμί δεν κάνω λάθος. Φαντάρος δεν έχω παει, ούτε στρατό έχω κάνει, ούτε τρομοκράτης είμαι αλλά έμαθα τα πάντα για τα όπλα. Οπου πήγαινες στρατιώτες και στρατιώτες και στρατιώτες, έπηξε το μάτι μου. Πλήρως εξοπλισμένοι με όπλα έτοιμοι να σκοπεύσουν. Στα βουνά με τα συνορα του Πακιστάν κάνουν συχνά επίθεση οι αντάρτες και επειδή έχουν τάσεις απόσχισης έχουν κουβαλήσει οοοοολον τον στρατό. Ηταν και μία επέτειος κάποιου γεγονότος και είχε απεργία , κόσμο στους δρόμους και μας είπαν απαγορεύεται να πάτε στην παλία πόλη γιατί είναι επικίνδυνα. Πολλές φορές ακούγαμε πυροβολισμούς. Μεχρι και ρεο (αν το γράφω σωστά) είδαμε στους δρόμους -αν διαβάσει κανένας αρσενικός ας εξηγήσει στο κοινό τι ακριβώς είναι- . Και παντού ακροβολισμένοι με όπλα, σε πλατείες , σε σπίτια, σε στρατόπεδα, παντού, παντού. Αυτά για την ιστορία. Εμείς πάντως κίνδυνο δεν αισθανθήκαμε, απλά μέναμε -οσο μπορούσαμε- μακρυά τους γιατί αποτελούν κλασσικό στόχο για τους αντάρτες. Ο κίνδυνος δεν είναι εκεί για δυο ασυνήθιστους και γκαντέμηδες σαν εμάς. Ο κίνδυνος είναι μέσα στο κεφάλι μου που αν και εγνώριζα ότι ήμουν σε μουσουλμανική περιοχή με τζαμία εγώ ήθελα να δω βουδιαστικά μοναστήρια τρομάρα μου. Πήγαινε στο Θιβέτ κυρά μου. Τι ζητάς?
Ετσι λοιπόν είχα εκδηλώσει την επιθυμία μου ΄στον Αζαζ να πάω σε κάτι βουδιστικό βρε αδελφέ, ότι να 'ταν δεν με πείραζε. Και στην αρχή οκ μου λέει δεν έχουμε και λέω και εγώ οκ δεν πειράζει τι να κάνω. Αμ δε ο νόμος του Μέρφυ λειτουργεί πάντα. Πως είναι η Ελλάδα που δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτα? Ε.. το αντίθετο συμβαίνει με έμενα και τον συγκεκριμένο νόμο. Βουδες ήθελες? βούδες θα έχεις και ας μην βρίσκονται σε ακτίνα 300 χλμ. απο το Σριναγκαρ. Εσύ θα δεις που μου πας κόντρα , αστοιχείωτη που προσβαλεις τον Αλλάχ. Δεν σου κάνουν τα τζαμία εεε? Θα σου δείξω εγώ!!! Και ναι φίλοι μου μου έδειξε!!!!!!
coconut
Member
- Μηνύματα
- 167
- Likes
- 25
- Επόμενο Ταξίδι
- ;;;;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Θιβετ
Σε ευχαριστουμε για την υπεροχη ιστορια!
Σ αυτη την καταπληκτικη χωρα ολα μπορουν να συμβουν!!!!!!
Σ αυτη την καταπληκτικη χωρα ολα μπορουν να συμβουν!!!!!!
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.302
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Ο θεός αγαπάει τον Βούδα αλλά αγαπάει και τον Αλλάχ. Δεδομένο. Ολους τους αγαπάει (εξόν ισως από εμένα). Μετά από 2 ημέρες συνεχούς βαρκάδας λέμε μωρέ δεν κλείνουμε μία εκδρομή? Και μας κλείνει ο Αζαζ εκδρομούλα μέσα στο Σριναγκάρ, ξέρετε" τζαμιά, μουσεία κλπ. Σε κάποια στιγμή , νωρίς ακόμα βγαίνω από ένα τέμενος και βλέπω τον καλό μου να μιλάει στο κινητό του οδηγού. Αναρωτώμενη με ποιόν, πλησιάζω και μου λέει <Θες να δεις βουδιστικό μοναστήρι? είναι ο Αζαζ στο τηλέφωνο και μου είπε ότι είναι εδώ κόντα σε ένα βουνό και δεν πάνε πολοί τουρίστες αλλά είναι ωραία> Δεν ήξερα τότε να του πώ ότι δεν πάνε τουρίστες για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Είχα άγνοια. Επίσης δεν γνώριζα ότι ο Αζαζ αυτή την πληροφορία την ψώνισε από τον Ιντερνετ που μπορεί μεν να είναι σχετικά αξιόπιστο , αλλά όχι πάντα. Και του λέω περιχαρής ένα μεγάλο Ναι. Μπράβο μου. Συγχαρητήρια!!
Ξεκινάμε λοιπόν με τον γεράκο-οδηγό, -οκ δεν ήταν και ο Μαθουσάλας , αλλά δεν ήταν και για εγγραφή στα λυκόπουλα- και πάμε στα βούνά. Στην πορεία διαπιστώνουμε ότι ούτε ο οδηγός γνωρίζει που ΄βρίσκεται αυτό το μοναστήρι. Καλά λέμε 1 μοναστήρι έχουν και δεν ξέρουν που είναι? Περίεργο. Μπερδεύτηκε λίγο στον δρόμο και αφού παραλίγο να πατήσει 6 κατσίκες (κατα λάθος), 2 πεζούς (κατα λάθος), 3 αγελάδες (αυτές επίτηδες) και έναν τροχονόμο (μάλλον επίτηδες) , ξαναγυρνά πίσω σε ένα χωριό, κάποιον ρωτά, κάτι του λένε και μας κάνει νόημα να κατάβουμε από το τζιπ-καρούτα. Γυρνάμε εδώ, γυρνάμε εκεί.... τίποτα. Ηταν κάτι σαν χωριό με 3 σπίτια έναν αχυρώνα, κάτι παιδιά και πολλές αγελάδες. Τον κοιτάμε μας κάνει νόημα ευθεία στην ανηφόρα στο δάσος. Ωραία. Θα το βρούμε, αλλά αυτός γιατί δεν έρχεται μαζί μας βρε παιδάκι μου? Ξεκινάμε σε μια ανηφόρα και ανεβαίνουμε, ανεβαίνουμε, ωραίο το τοπίο δεν λέω αλλά κάτι δεν μου κολλάει. Σε κάποια στιγμή βλέπουμε έναν περιφραγμένο χώρο από μακρυά, αλλά δεν είχε τίποτα μέσα, άρα λέμε συνεχίζουμε στο δάσος. Ακούγαμε και κάτι τροκάνια και μπροστά μας ήταν 2 βοσκοί με κάτι κατσίκες? πρόβατα? θα σας γελάσω. Δεν πλησιάσαμε κοντά γιατί πρέπει να είχαν και σκυλιά (μέχρι εκεί μας έκοψε). Εγω ΄σαν κλασσική κατουρλού είμαι, χρόνια τώρα, κάνω δήλωση <θέλω τσίσα>. Ε! μου λέει ο καλός μου βλέπεις κανένα εκτός από τις αγελάδες? αν δεν τις ντρέπεσαι πήγαινε. Α πα πα !!! με τίποτα του λέω θα πάμε στο μοναστήρι και οι καλόγριες εκεί θα μου δείξουν μια τουαλέτα (οσο το σκέπτομαι τώρα γελάω μόνη μου, ναι σιγά μη μου βγάλουν και λουκούμι!). Κυρία λοιπόν. Μπροστά οι βοσκοί που δεν τους βλέπαμε , αλλά τους ακούγαμε μαζί με τις αγελάδες και τα σκυλιά και πίσω εμείς τους είχαμε πάρει από πίσω. Αλλα το δάσος πύκνωνε, η ώρα πέρναγε, εγώ κατουριόμουν, η ανηφόρα γινόταν με πιο έντονη κλήση αλλά το μέγα αξιοθέατο πουθενά!!!
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να σταματάς και να κάνεις με την παρέα σου ένα συμβούλιο. Ετσι πράξαμε και εμείς. Για κάτσε ρε παιδί μου που είναι αυτό το πως το λένε? Περαπαταμε, περπατάμε κοντεύουμε να πιάσουμε Πακιστάν και τίποτα. Ο οδηγός είχε πεί ότι είναι 5 λεπτά περπάτημα 5! όχι 345!! Ο ήλιος πέφτει και η Νικολούλη είναι κομμάτι μακρύα!! Τελείωσε γυρνάμε!!! Αλλά προέκυψε το ερώτημα<τι θα πούμε στον οδηγό μας? το είδαμε ? δεν το είδαμε? και αν πούμε καμμία μπαρούφα ή αν μας ρωτήσει πως ήταν τι να του πούμε. Α όλα και όλα αυτός δεν μας ακολούθησε αυτός φταίει!!! Θα του πούμε την αλήθεια! Ξανά πίσω, ξανά στον οδηγό. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και του λέμε φύγαμε. Το είδατε ? μας ρωτά. Οχι του λέμε. Ααααα γιατί?μου'ρθε να του πω γιατί δεν μας έδωσες GPS ή έστω έναν χάρτη, κάτι! Αντί αυτού του λέμε δεν το βρήκαμε αλλά δεν πειράζει, άλλη φορά τώρα πάμε πίσω. Ανενδοτος. Οχι μας λέει , θα το μάθει ο Αζαζ και θα με μαλώσει. Οχι χριστιανέ μου. Δεν θα πούμε τίποτα σε κανέναν!! Οχι ήρθατε, θα το δείτε! Μας κατεβάζει από το τζιπ-καρούτα και φωνάζει κάτι Ινδούς πιτσιρικάδες. Κατι τους λέει και μας δείχνει να τους ακολουθήσουμε. Αντί πάλι πάνω. Εγώ κατουριόμουν με περισσότερη μανία. Εγω ινδικά όπως έχω γράψει δεν ξέρω , παρόλα αυτά νομίζω ότι θα τους είπε εεε εσείς πάρτε αυτά τα δύο ζωντόβολα και δείξτε τους το Αξιοθέατο του χωριού σας μπας και τελειώσουμε σήμερα. Το φελέκι μου για τουρίστες!!!! Κάτι τέτοιο υποθέτω αλλά σίγουρη δεν είμαι.
Ξανά πάνω, ξανά τροκάνια, ξανά περπάτημα, σαν την μέρα της μαρμότας αν έχετε δει την ταινία. Και φτάνουμε μετά από 1 λεπτό. Σωστά 1 λεπτό. Πρώτη διαπίστωση το μοναστήρι το είχαμε προσπεράσει την πρώτη φορά ακολουθώντας το ηχητικό (και μη αξιόπιστο) σήμα των τροκανιών. Εδω θέλω να κάνω ένα σχόλιο <Ποιός μας είπε και γιατί μας καρφώθηκε στο μυαλό ότι τα ζωντανά πάνε στο μοναστήρι? Τι να κάνει μια κατσίκα σε ένα τέτοιο μέρος? Αγνωστη η ψυχή του ανθρώπου>. 2η διαπίστωση Το μοναστήρι υπήρχε πριν από 2500 χρόνια, που είχε περάσει ο βούδας από τα μέρη εκείνα και τώρα δεν είχε μείνει τίποτα, το απόλυτο μηδέν, μόνο κάτι βράχια ατάκτως ερριμένα εδώ και εκεί και μια ταμπέλα σκουριασμένη από τις αρχές του αιώνα που μνημόνευε το γεγονός. Και εγώ περίμενα τις καλόγριες-ζόμπι να με παν και στην τουαλέτα τρομάρα μου. 3η διαπίστωση το σημείο αυτό ήταν εκείνο το περιφραγμένο μέρος από το οποίο είχαμε περάσει στην αρχή και το σνομπάραμε, δεν του ρίξαμε δεύτερη ματιά. Τι περιμέναμε να δούμε και εμείς? παγόδα 10οροφη σαν την Πατάν στο Νεπάλ? δεν ξέρω τι να πώ. Γεγονός ήταν ότι κατουριόμουν και οι τύποι δεν έφευγαν να πάω σε κανένα δέντρο από πίσω να ΄κάνω την ανάγκη μου. Τους δώσαμε χρήματα αλλά αυτοί περίμενν να μας οδηγήσουν πάλι κάτω για να μην χαθούμε φαντάζομαι ξανά. Είχαν κάποια βάση, δεν λέω, δεν θα ήταν πρώτη φορά.
Τελικά για την ιστορία ναι έκανα τσίσα μου όταν φεύγαμε και αυτοί προπορεύονταν σε ένα ρυάκι. Οχι μέσα στο ρυάκι καλέ, έξω. Μετά όταν μας ρώτησε ο Αζαζ για το μοναστήρι μου' ρθε να τον σκοτώσω!!! Αλλά συγκρατήθηκα γιατί σκέφθηκα ότι έψαξε για να μας ευχαριστήσει και έτσι πήρε άφεση και την πληροφορία για την όλη κατάσταση για να μην στείλει και άλλα θύματα στον τόπο μαρτυρίου μου!!!
Ξεκινάμε λοιπόν με τον γεράκο-οδηγό, -οκ δεν ήταν και ο Μαθουσάλας , αλλά δεν ήταν και για εγγραφή στα λυκόπουλα- και πάμε στα βούνά. Στην πορεία διαπιστώνουμε ότι ούτε ο οδηγός γνωρίζει που ΄βρίσκεται αυτό το μοναστήρι. Καλά λέμε 1 μοναστήρι έχουν και δεν ξέρουν που είναι? Περίεργο. Μπερδεύτηκε λίγο στον δρόμο και αφού παραλίγο να πατήσει 6 κατσίκες (κατα λάθος), 2 πεζούς (κατα λάθος), 3 αγελάδες (αυτές επίτηδες) και έναν τροχονόμο (μάλλον επίτηδες) , ξαναγυρνά πίσω σε ένα χωριό, κάποιον ρωτά, κάτι του λένε και μας κάνει νόημα να κατάβουμε από το τζιπ-καρούτα. Γυρνάμε εδώ, γυρνάμε εκεί.... τίποτα. Ηταν κάτι σαν χωριό με 3 σπίτια έναν αχυρώνα, κάτι παιδιά και πολλές αγελάδες. Τον κοιτάμε μας κάνει νόημα ευθεία στην ανηφόρα στο δάσος. Ωραία. Θα το βρούμε, αλλά αυτός γιατί δεν έρχεται μαζί μας βρε παιδάκι μου? Ξεκινάμε σε μια ανηφόρα και ανεβαίνουμε, ανεβαίνουμε, ωραίο το τοπίο δεν λέω αλλά κάτι δεν μου κολλάει. Σε κάποια στιγμή βλέπουμε έναν περιφραγμένο χώρο από μακρυά, αλλά δεν είχε τίποτα μέσα, άρα λέμε συνεχίζουμε στο δάσος. Ακούγαμε και κάτι τροκάνια και μπροστά μας ήταν 2 βοσκοί με κάτι κατσίκες? πρόβατα? θα σας γελάσω. Δεν πλησιάσαμε κοντά γιατί πρέπει να είχαν και σκυλιά (μέχρι εκεί μας έκοψε). Εγω ΄σαν κλασσική κατουρλού είμαι, χρόνια τώρα, κάνω δήλωση <θέλω τσίσα>. Ε! μου λέει ο καλός μου βλέπεις κανένα εκτός από τις αγελάδες? αν δεν τις ντρέπεσαι πήγαινε. Α πα πα !!! με τίποτα του λέω θα πάμε στο μοναστήρι και οι καλόγριες εκεί θα μου δείξουν μια τουαλέτα (οσο το σκέπτομαι τώρα γελάω μόνη μου, ναι σιγά μη μου βγάλουν και λουκούμι!). Κυρία λοιπόν. Μπροστά οι βοσκοί που δεν τους βλέπαμε , αλλά τους ακούγαμε μαζί με τις αγελάδες και τα σκυλιά και πίσω εμείς τους είχαμε πάρει από πίσω. Αλλα το δάσος πύκνωνε, η ώρα πέρναγε, εγώ κατουριόμουν, η ανηφόρα γινόταν με πιο έντονη κλήση αλλά το μέγα αξιοθέατο πουθενά!!!
Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις καλό είναι να σταματάς και να κάνεις με την παρέα σου ένα συμβούλιο. Ετσι πράξαμε και εμείς. Για κάτσε ρε παιδί μου που είναι αυτό το πως το λένε? Περαπαταμε, περπατάμε κοντεύουμε να πιάσουμε Πακιστάν και τίποτα. Ο οδηγός είχε πεί ότι είναι 5 λεπτά περπάτημα 5! όχι 345!! Ο ήλιος πέφτει και η Νικολούλη είναι κομμάτι μακρύα!! Τελείωσε γυρνάμε!!! Αλλά προέκυψε το ερώτημα<τι θα πούμε στον οδηγό μας? το είδαμε ? δεν το είδαμε? και αν πούμε καμμία μπαρούφα ή αν μας ρωτήσει πως ήταν τι να του πούμε. Α όλα και όλα αυτός δεν μας ακολούθησε αυτός φταίει!!! Θα του πούμε την αλήθεια! Ξανά πίσω, ξανά στον οδηγό. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και του λέμε φύγαμε. Το είδατε ? μας ρωτά. Οχι του λέμε. Ααααα γιατί?μου'ρθε να του πω γιατί δεν μας έδωσες GPS ή έστω έναν χάρτη, κάτι! Αντί αυτού του λέμε δεν το βρήκαμε αλλά δεν πειράζει, άλλη φορά τώρα πάμε πίσω. Ανενδοτος. Οχι μας λέει , θα το μάθει ο Αζαζ και θα με μαλώσει. Οχι χριστιανέ μου. Δεν θα πούμε τίποτα σε κανέναν!! Οχι ήρθατε, θα το δείτε! Μας κατεβάζει από το τζιπ-καρούτα και φωνάζει κάτι Ινδούς πιτσιρικάδες. Κατι τους λέει και μας δείχνει να τους ακολουθήσουμε. Αντί πάλι πάνω. Εγώ κατουριόμουν με περισσότερη μανία. Εγω ινδικά όπως έχω γράψει δεν ξέρω , παρόλα αυτά νομίζω ότι θα τους είπε εεε εσείς πάρτε αυτά τα δύο ζωντόβολα και δείξτε τους το Αξιοθέατο του χωριού σας μπας και τελειώσουμε σήμερα. Το φελέκι μου για τουρίστες!!!! Κάτι τέτοιο υποθέτω αλλά σίγουρη δεν είμαι.
Ξανά πάνω, ξανά τροκάνια, ξανά περπάτημα, σαν την μέρα της μαρμότας αν έχετε δει την ταινία. Και φτάνουμε μετά από 1 λεπτό. Σωστά 1 λεπτό. Πρώτη διαπίστωση το μοναστήρι το είχαμε προσπεράσει την πρώτη φορά ακολουθώντας το ηχητικό (και μη αξιόπιστο) σήμα των τροκανιών. Εδω θέλω να κάνω ένα σχόλιο <Ποιός μας είπε και γιατί μας καρφώθηκε στο μυαλό ότι τα ζωντανά πάνε στο μοναστήρι? Τι να κάνει μια κατσίκα σε ένα τέτοιο μέρος? Αγνωστη η ψυχή του ανθρώπου>. 2η διαπίστωση Το μοναστήρι υπήρχε πριν από 2500 χρόνια, που είχε περάσει ο βούδας από τα μέρη εκείνα και τώρα δεν είχε μείνει τίποτα, το απόλυτο μηδέν, μόνο κάτι βράχια ατάκτως ερριμένα εδώ και εκεί και μια ταμπέλα σκουριασμένη από τις αρχές του αιώνα που μνημόνευε το γεγονός. Και εγώ περίμενα τις καλόγριες-ζόμπι να με παν και στην τουαλέτα τρομάρα μου. 3η διαπίστωση το σημείο αυτό ήταν εκείνο το περιφραγμένο μέρος από το οποίο είχαμε περάσει στην αρχή και το σνομπάραμε, δεν του ρίξαμε δεύτερη ματιά. Τι περιμέναμε να δούμε και εμείς? παγόδα 10οροφη σαν την Πατάν στο Νεπάλ? δεν ξέρω τι να πώ. Γεγονός ήταν ότι κατουριόμουν και οι τύποι δεν έφευγαν να πάω σε κανένα δέντρο από πίσω να ΄κάνω την ανάγκη μου. Τους δώσαμε χρήματα αλλά αυτοί περίμενν να μας οδηγήσουν πάλι κάτω για να μην χαθούμε φαντάζομαι ξανά. Είχαν κάποια βάση, δεν λέω, δεν θα ήταν πρώτη φορά.
Τελικά για την ιστορία ναι έκανα τσίσα μου όταν φεύγαμε και αυτοί προπορεύονταν σε ένα ρυάκι. Οχι μέσα στο ρυάκι καλέ, έξω. Μετά όταν μας ρώτησε ο Αζαζ για το μοναστήρι μου' ρθε να τον σκοτώσω!!! Αλλά συγκρατήθηκα γιατί σκέφθηκα ότι έψαξε για να μας ευχαριστήσει και έτσι πήρε άφεση και την πληροφορία για την όλη κατάσταση για να μην στείλει και άλλα θύματα στον τόπο μαρτυρίου μου!!!
Panagiota^
Member
- Μηνύματα
- 658
- Likes
- 276
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιράν, Εκουαδόρ, Τανζανία
Απολαυστικότατη! Περιμένουμε τη συνέχεια!
dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.064
- Likes
- 6.302
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπαγκλαντες
Σας ευχαριστώ για το κουράγιο... Επίσης θέλω να ανεβάσω 2-3 φωτογραφίες από την λίμνη Dal, αλλά δεν ξέρω πως.. Και αυτή είναι η ερώτηση Πως?
Loca Corazon
Member
- Μηνύματα
- 106
- Likes
- 41
Αυτό σημαίνει να είσαι θετικός άνθρωπος! Κάποιοι άλλοι μπορεί να τα είχαν βάψει μαύρα!!
Έχω βρεθεί και εγώ στην Ινδία οπότε μπαίνω πάρα πολύ στο πνεύμα της διήγησής σου. Η Ινδία μου άρεσε πάρα πολύ παρόλο που δεν είδα τις "δυσκολίες" της με τόσο χιουμοριστική διάθεση!
Ευχαριστούμε και περιμένουμε εναγωνίως της συνέχεια.
Έχω βρεθεί και εγώ στην Ινδία οπότε μπαίνω πάρα πολύ στο πνεύμα της διήγησής σου. Η Ινδία μου άρεσε πάρα πολύ παρόλο που δεν είδα τις "δυσκολίες" της με τόσο χιουμοριστική διάθεση!
Ευχαριστούμε και περιμένουμε εναγωνίως της συνέχεια.
Εκπομπές Travelstories
