Κύπρος Η Κύπρος είναι Κυπριακή...

Traveller

Member
Μηνύματα
3.935
Likes
3.920

Το δωμάτιο 314 του Classic Small Luxury Hotel ήταν κατά το ήμισυ αυτό που εννοούσε το όνομά του, μικρό σαφέστατα, luxury όμως ….Παρόλα αυτά ήταν καθαρό, αξιοπρεπές και το σημαντικότερο σε unbeatable location, ένα λεπτό με το πόδι από την πύλη της Πάφου στην καρδιά της μεσαιωνικής Λευκωσίας.

Ήταν το πρώτο ταξίδι μου στην Κύπρο και σκεφτήκαμε μαζί με τον φίλο και ξεναγό μου στο νησί της Αφροδίτης Αντρέα, να καταλύσουμε σε ένα ξενοδοχείο στην παλιά πόλη, με σκοπό να την περπατήσουμε και να μπούμε πιο εύκολα στην ατμόσφαιρα της τελευταίας διχοτομημένης πρωτεύουσας στον κόσμο. Δεν πίστευα λοιπόν στα μάτια μου, όταν δίπλα στο μπαλκόνι μας, σε απόσταση λιγότερη από 50 μέτρα, ξεδιπλώνονταν οι τουρκικές και τουροκυπριακές σημαίες που “κοσμούσαν” τα απέναντι κτίρια σηματοδοτώντας με την εμφάνιση τους την παρουσία του κατακτητή.
Ξυπνήσαμε νωρίς και μετά από ένα καφέ στα γρήγορα , η χθεσινοβραδινή κτηνωδία στον Ζαννέτο δεν άφησε περιθώρια απόλαυσης πρωινού, ξεχυθήκαμε στους δρόμους ψάχνοντας εμπειρίες και τι εμπειρίες, η Λευκωσία δεν είναι τυχαία πόλη. Πρώτος σταθμός μας, ένα λεπτό με τα πόδια από το ξενοδοχείο, η καθολική εκκλησία του Τιμίου Σταυρού την οποία κυριολεκτικά κόβει στα δύο η πράσινη γραμμή. Η είσοδος της είναι στον Ελληνοκυπριακό τομέα αλλά η πίσω αυλή της στον Τουρκοκυπριακό. Δυο βήματα παρακάτω ένα φυλάκιο των Ηνωμένων Εθνών με μια ταμπέλα να μας προειδοποιεί ότι βρισκόμαστε στη νεκρή ζώνη. Προχωρώντας συναντάμε την συνοικία των Μαρωνιτών με την μητρόπολη τους να δεσπόζει στην περιοχή και πιο πέρα ανάμεσα στα δεκάδες οδοφράγματα η Αρμένικη συνοικία. Ξάφνου μπροστά μας το διαβόητο οδόφραγμα της οδού Λήδρας με τους φαντάρους παρά πόδα . Δίπλα μας ερείπια σπιτιών και καταστημάτων χάσκουν έρημα από το 74 και πιο πέρα γραφικά στενοσόκακα στη σκιά των μεσαιωνικών τειχών και προμαχώνων. Τελευταία μας στάση ο 11ος όροφος του αμφιβόλου αισθητικής πύργου Σιακκόλα . Από ψηλά μπορείς να θαυμάσεις την θέα ολόκληρης της πόλης και να χαμογελάσεις με τον Τουρκοκυπριακό κομπλεξισμό βλέποντας την περίφημη τουρκοκυπριακή σημαία που δεσπόζει στην απέναντι πλαγιά. Η πόλη, χωνευτήρι λαών και πολιτισμών, είναι γεμάτη από λαμπρές εκκλησίες, μεγαλόπρεπα τζαμιά, βενετσιάνικα μνημεία. Η μηχανή μας πήρε φωτιά!

Στον αντίποδα όμως ,η παλιά πόλη με τα τόσα μνημεία ,πλημμυρισμένη από λογής- λογής μετανάστες, έχει αφεθεί στη μοίρα της και παρακμάζει. Οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι σαν να μην αντέχουν την διαμορφωμένη κατάσταση, την έχουν εγκαταλείψει και ζουν ,δουλεύουν, διασκεδάζουν μακριά από αυτή, στην άχρωμη, άοσμη και άγευστη καινούργια, μοντέρνα πόλη. Πράγματι, με εξαίρεση ελάχιστες περιοχές όπου έχουν γίνει αξιοπρόσεκτες προσπάθειες αναβάθμισης και αναστήλωσης, χάρη κυρίως τα χρήματα της Ε.Ε και των Ηνωμένων Εθνών , η παλιά πόλη είναι γεμάτη φαντάρους ,οικονομικούς μετανάστες ,φτηνομάγαζα και παρακμιακά χαμαιτυπεία όπου βασιλεύουν Μολδαβές καλλονές. Κρίμα.

Ξοδέψαμε όλο σχεδόν το πρωινό περπατώντας την πόλη και όταν, κατά το μεσημεράκι χορτάσαμε πεζοπορία, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην κύρια αποστολή του ταξιδιού μας, την επίσκεψη στα κατεχόμενα. Η είσοδος προς το ψευδοκράτος με αυτοκίνητο γίνετε από την περιοχή του Αγίου Δομέτειου πίσω από το Λήδρα Palace. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της όλης διαδρομής είναι ότι πουθενά δεν υπάρχουν ταμπέλες που να δείχνουν την διαδρομή. Ρωτήσαμε και ξαναρωτήσαμε και τελικά βρεθήκαμε μπροστά στις μπάρες των “σύνορων”. Ένας αδιάφορος Ελληνοκύπριος συνοριακός μας έγνεψε να περάσουμε χωρίς ούτε καν να δει αν είχαμε διαβατήρια. Περάσαμε την νεκρή ζώνη και βρεθήκαμε στην άλλη πλευρά. Οι εκεί συνοριακοί, ευγενέστατοι είναι η αλήθεια ,μιλώντας μας Αγγλικά , μας έστειλαν σε ένα άλλο γκισέ να καταβάλουμε 10 Κυπριακές λίρες, προκειμένου να εφοδιαστούμε με την απαραίτητη Τουρκοκυπριακή ασφάλεια αυτοκινήτου. Εκεί ο σύντροφος Αντρέας απέδειξε την πλατιά σοσιαλιστική του παιδεία μιλώντας άψογα Τουρκικά. Μετά την καταβολή του κομίστρου επιστρέψαμε στους συνοριακούς ,συμπληρώσαμε μια αίτηση για visa που μας έδωσαν και την πήραμε πίσω σχεδόν αμέσως σφραγισμένη. Διατυπώσεις ρουτίνας. Είμαστε πλέον ελεύθεροι να περάσουμε στη λεγόμενη Tουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.

Οι πρώτες εντυπώσεις ανάμικτες. Καινούργιες πολυκατοικίες σοσιαλιστικού ρεαλισμού πλάι σε εντυπωσιακές μονοκατοικίες της τοπικής πλουτοκρατίας έκαναν παρέα με παλιά παραδοσιακά, αναστηλωμένα αρχοντικά και χαμόσπιτα μεσανατολίτικης αισθητικής. Oι υπερσύγχρονες εκθέσεις αυτοκινήτων πωλούσαν τελευταίου τύπου Bentley την στιγμή που σαραβαλιασμένα τουρκικής κατασκευής αυτοκίνητα αγκομαχούσαν στις ανηφόρες.

Η απόσταση από τα σύνορα στο κέντρο της παλιάς πόλης είναι το πολύ 10 λεπτά.
Παρκάραμε σε ένα άψογα διαμορφωμένο parking που είχε θέα την πάλε ποτέ ξενοδοχειακή ναυαρχίδα του Κυπριακού τουρισμού και τώρα έδρα των κυανόκρανων του Ο.Η.Ε , το Λήδρα Palace και με δειλά βήματα περπατήσαμε προς την παλιά πόλη της βόρειας Λευκωσίας. Οι πρώτες εντυπώσεις ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακές. Ένα μικρό δυστυχώς μέρος της παλιάς βόρειας πόλης χάρις τα χρήματα του Ο.Η.Ε έχει πλακοστρωθεί και τα παλιά σπίτια είναι άψογα αναστηλωμένα. Μάθαμε ότι τρέχει από τον Ο.Η.Ε ένα project αναστήλωσης και στις δυο πλευρές της πόλης με σκοπό όταν η πόλη ενωθεί να έχει διατηρήσει τον χαρακτήρα, την αλληλουχία και την γραφικότητα της. Εδώ δυστυχώς θα πρέπει να παραδεχτώ ότι το project αυτό δείχνει να δουλεύει καλύτερα στην βόρεια πλευρά. Τα φρεσκοαναστηλωμένα όμως σπίτια και τα πλακόστρωτα καλντερίμια γρήγορα έδωσαν την θέση τους σε ρημαγμένα χαμόσπιτα και ρυπαρές συνοικίες που θύμιζαν βραζιλιάνικες φαβέλες. Δυστυχώς χωρίς καμιά δόση εθνικισμού πρέπει να πω ότι η σύγκριση μεταξύ των δύο τομέων της πόλης αποτελεί ύβρη. Η νότια Λευκωσία, μπορεί να απέχει πολλή από το να θεωρείται η super πόλη, αλλά αν εξαιρέσεις τις περιοχές της παλιάς πόλης που προανέφερα, είναι μια σύγχρονη δυτική μεγαλούπολη που δεν θα είχε κανένα πρόβλημα ο μέσος ευρωπαίος να ζήσει σε αυτή. Η βόρεια Λευκωσία από την άλλη θυμίζει Τουρκική επαρχιακή πολίχνη. Η ένδεια είναι φανερή χωρίς βέβαια να υποστηρίζω ότι οι άνθρωποι πεινάνε. Αυτό σίγουρα θα ήταν ένα τεράστιο ψέμα μια που υπάρχουν σε πλήρη επάρκεια όλα τα καταναλωτικά αγαθά. Η μαμά Τουρκία να είναι καλά. Υπάρχουν πολλά εστιατόρια και εμπορικά μαγαζιά αλλά όλα παραπέμπουν σε Ελλάδα της δεκαετίας του πενήντα. Η μιζέρια και το κιτς σε όλο τους το μεγαλείο. Το κρίμα είναι ότι τα περισσότερα μνημεία της Λευκωσίας βρίσκονται στο βορρά και χρειάζονται άμεση συντήρηση. Βέβαια οι άνθρωποι χάρις τα χρήματα του Ο.Η.Ε προσπαθούν, έχουν αναστηλώσει όπως σας είπα ένα κομμάτι της παλιάς πόλης, έχουν εξωραίσει την κεντρική πλατεία ανακατασκευάζοντας το παλιό εγγλέζικο ταχυδρομείο και το παλιό δημαρχείο και προχωρούν με αργά βήματα αναστηλώνοντας μέχρι και παλιές μνημειακές εκκλησίες. Τι τα θες όμως, η εικόνα της πόλης με ελάχιστες εξαιρέσεις είναι θλιβερή. Μείναμε περίπου δύο ώρες στην πόλη και πιστεύω ότι τα είδαμε όλα. Η τελευταία στάση μας στην κατεχόμενη Λευκωσία ήταν και η καλύτερη. Το καμάρι του λεγόμενου Τουρκοκυπριακού τουρισμού ήταν η άψογη αναβίωση ενός παλιού ταξιδιωτικού χάνι του Βuyuk Han. Ήταν με διαφορά το καλύτερο μέρος της πόλης, ένα πραγματικά γοητευτικό μέρος με εσωτερική αυλή και γραφικά καφενεδάκια. Απολαύσαμε την βόλτα μας σε αυτό το τόσο ατμοσφαιρικό μέρος και μετά πήραμε τον δρόμο μας προς το parking, η Κερύνεια μας περίμενε.

Η επίσκεψη στην Λευκωσία είναι πάνω από όλα μια εμπειρία. Αν δεν την επισκεπτείς δεν μπορείς να κατανοήσεις το παράλογο του πράγματος. Είχα την τύχη να την δω συνολικά , το ελεύθερο αλλά και το κατεχόμενο τμήμα της, να περιδιαβώ τα στενοσόκακα και στις δύο μεριές, να δω τα θλιβερά ερείπια στην πράσινη ζώνη και να αισθανθώ δέος μπροστά στα οδοφράγματα που την χωρίζουν στα δύο. Είμαι σίγουρος ότι αν δεν είχαν προηγηθεί τα γεγονότα της εισβολής η ενωμένη πόλη θα είχε μια μοναδική προσωπικότητα. Το φολκλόρ της ανατολής θα έβρισκε ένα τέλειο ταίρι στην σύγχρονη δυναμική δυτική κουλτούρα και θα έφτιαχναν ένα τόπο ευλογημένο.
Αυτό που πραγματικά με συγκλόνισε ήταν όταν είδα το πίσω μέρος της καθολικής εκκλησίας του Τίμιου Σταυρού. Με νορμάλ συνθήκες το ξενοδοχείο μου δεν θα ήταν παραπάνω από ένα λεπτό με τα πόδια. Τώρα όμως αντί να έχω την δυνατότητα να περπατήσω ως εκεί έβλεπα τις στολές των Τουρκοκυπρίων στρατιωτών και την Ελληνική σημαία στο απέναντι οδόφραγμα. Κρίμα!!
 

Attachments

Lthanos

Member
Μηνύματα
1.387
Likes
283
Επόμενο Ταξίδι
Βερολίνο
Ονειρεμένο Ταξίδι
2 μήνες στην Κίνα
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία :clap:.

Πρέπει να είναι πραγματικά συγκλονιστικό το αίσθημα που σου μεταδίδει η διχοτομημένη πόλη.
 

dimosf

Member
Μηνύματα
2.302
Likes
5.882
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Από τις χειρότερες ταξιδιωτικές εμπειρίες της ζωής μου ήταν να περπατώ (το Μάρτη του 2000) στο κέντρο της Λευκωσίας και σε κεντρικό δρόμος (όπως π.χ. σε μας η Πανεπιστημίου) από το ένα πεζοδρόμιο κόσμος, πλατείες και κάθε τι όμορφο μπορεί κάποιος να δει σε μια γραφική πόλη και στο άλλο συρματοπλέγματα, τούρκικες σημαίες και πάνοπλοι Τούρκοι στρατιώτες!!! Πραγματικό σόκ!
 

ilias7

Member
Μηνύματα
11
Likes
0
Επόμενο Ταξίδι
1)Βερολίνο 2)Βουλγαρία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Κούβα
Επειδή έχω πάει στην Κύπρο και στην Λευκωσία ως φαντάρος 9 μήνες αλλά και άλλη φορά, πραγματικά η περιγραφή σου αποδίδει απόλυτα την πραγματικότητα. Αν και δεν έχω πάει στα κατεχόμενα, ακιβώς έτσι τα είχα στο μυαλό μου!
Πάντως, κάθε νομός της Κύπρου εχει μεγάλη διαφορά από τον άλλον.
Η Λευκωσία είναι η πιο δυτική και με τα λιγότερο ελληνικά στοιχεία.
Η Λάρνακα και η Αγία Νάπα με τα περίχωρα είναι ένας καθαρά τουριστικός προορισμός.
Η Λεμεσσός είναι κοντά στην πρωτεύουσά μας, ενώ το πιο ωραίο καιπαράλληλα με το περισσότερα ελληνικά χαρακτηριστικά είναι η πάφος.

Αυτά για όποιουσ σχεδιάζουν να επισκεφτούν όλο το νησί και όχι μόνο την Λευκωσία.
 

gps vagelis

Member
Μηνύματα
160
Likes
12
Επόμενο Ταξίδι
ΑΓΝΩΣΤΟ-NO MONEY
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Η Κυπρος ανηκει στους τουριστες της(το εχω δει σε γκραφιτι και μου αρεσε),παντως καλη ιστορια
 

Traveller

Member
Μηνύματα
3.935
Likes
3.920
Τελικά αυτοί οι άσσοι της Ν.Ο.Α σε καταστρέφουν... τους βλέπεις μπροστά σου, σου χαμογελούν, σου κλείνουν το μάτι και πριν καν το καταλάβεις πέφτεις στην αγκαλιά τους... η γοητευτική συνεύρεση μαζί τους δεν σε αφήνει να δεις πέρα από την μύτη σου... και αρχίζουν τα προβλήματα... σε ποιό ξενοδοχείο θα μείνω, σε ποιό εστιατόριο θα φάω, τι βόλτες θα κάνω... αχ αυτοί οι άσσοι της Ν.Ο.Α...

Η φίλη μου η Έρση μου το έχει δηλώσει... είσαι επιρρεπής στις ακολασίες και η αντοχή σου στους πειρασμούς κάθε είδους είναι μηδενική... πόσο καλά με ξέρει... είμαι ένας αμαρτωλός... στο πρώτο φλερτάρισμα από τους άσσους λιώνω σαν το χιόνι και η ψυχή μου ποθεί αρρωστημένα αυτό τον άθλιο τον άσσο... μοιραίο ήταν λοιπόν και υπέκυψα... ο Κυπριακός άσσος με τύλιξε για τα καλά... Χρησιμοποίησε πολλά κόλπα… το καινούργιο αεροδρόμιο, την λαχτάρα για την καινούργια εταιρία, τον Σπύρο, την Β.Κύπρο, την Πάφο… μετά από δυόμιση χρόνια λοιπόν επέστρεψα…
Η Κύπρος είναι Κυπριακή λοιπόν μέρος δύο με τους ίδιους πρωταγωνιστές και μπόνους τον Σπύρο που του αφιερώνω αυτή την επιστροφή γιατί χωρίς αυτόν τίποτε δεν θα ήταν τόσο καλό…

Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα… 6.55 τον αξημέρωτο πετάει η πρωινή της Ν.Ο.Α για Λάρνακα κι εγώ εκεί, πιστός στις επάλξεις… θετικό πρώτον… επιτέλους e-check in από την Ολυμπιακή!!! Μην ενθουσιάζεστε όλοι όμως… ισχύει για περιορισμένους προορισμούς στο εξωτερικό… Λονδίνο, Βουκουρέστι, Λάρνακα… κάτι φαίνετε να αλλάζει σκέφτηκα φτάνοντας στις 6.35 στην πύλη μου έτοιμος για απογείωση… όταν δεν έχεις αποσκευές να στείλεις στα έγκατα του αεροπλάνου κι εγώ ποτέ δεν έχω, εκμεταλλεύεσαι μέχρι και το δευτερόλεπτο… Λεωφορείο και το φρεσκοβαμμένο SX-OAK με κοίταζε με λάγνο ύφος… τελικά το πράσινο μουστάκι του πάει… και οι κύκλοι στην ουρίτσα μια χαρά μου φαίνονται, καλά ξεκινάμε… επιβίβαση και… καλημέρα κορίτσια… και τι κορίτσια , κορίτσαροι… τελικά έχει γούστο ο Βγενό και οι παρακοιμώμενοι… γύρω στα 20-22 με χαμόγελο αλλά ακόμα λίγο σφιγμένες… δεν είναι τίποτε κορίτσια θα το συνηθίσετε…καραμελίτσα και 10Α… παράθυρο και έξοδος κινδύνου… τα καθίσματα δερμάτινα, το seat pitch ανεκτό και οι οδηγίες στα καθίσματα στα Αγγλικά και στα Ινδονησιακά… το ΑΟΚ μας κι ας διαφημίζετε καινούργιο δεν είναι… έχει κάνει δυο χρόνια το αγροτικό του στην Mandala Airlines με ότι σημαίνει αυτό… η πρωινή του περασμένου Σαββάτου για Λάρνακα είχε πληρότητα στο 50% πράγμα που ουδόλως χάλασε εμένα μια που είχα αγκαζέ ολόκληρη την τριάδα αλλά υποθέτω ότι θα πείραζε τους υπεύθυνους… σίγουρα ήταν τυχαίο το γεγονός μια που η επιστροφή την Κυριακή το βράδυ ήταν ασφυκτικά γεμάτη…σχολαστικός έλεγχος των επιβατών για την απογείωση από τα κορίτσια και κανένα τεταρτάκι μετά την ανάληψή μας η ώρα του υπερθεάματος ήρθε… πρωινό… σαντουιτσάκι εις διπλούν , γλυκάκι, καφές ,τσάι, μπυράλ σάμαλι, κοκ που λέει ο λόγος και φρέσκια (!) πορτοκαλάδα Life της ομόσταυλης Vivartia… το κλου βέβαια ήταν το εξτρά κουτάκι με μπισκοτάκια που μοίρασαν σε όλους τους επιβάτες με το μάζεμα των δίσκων…
-Σας άρεσε? Τελειώσατε? Μας ρώτησαν τα κορίτσια…
-Μας άρεσε δεσποινίς απάντησα καυστικά εγώ, τελειώνω οσονούπω είσαστε πάρα πολύ καλές…
Πραγματικά με τα πολλά τελείωσα και αποφάσισα να κάνω το τεστ της τουαλέτας για να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα του αεροπλάνου… εδώ δυστυχώς αποτύχαμε παταγωδώς… κάτι για το έξω κούκλα και το μέσα πανούκλα το έχετε ακούσει? Η μία από τις δύο οπίσθιες τουαλέτες ήταν ερμητικά μυστηριωδώς κλεισμένη και ο νιπτήρας της δεύτερης απελπιστικά βουλωμένος… η απάντηση της ηγουμένης του πληρώματος ήταν αφοπλιστική…
-Προσπαθώ να την ξεβουλώσω και δεν μπορώ!! Να σας ξεκλειδώσω την δεύτερη αλλά προσέξτε το ντουλάπι γιατί έχει φύγει από την θέση του…

Αγαπάμε Ν.Ο.Α αλλά αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα… δεν μπορεί σε πρώτη πρωινή πτήση η μια τουαλέτα να είναι κλειδωμένη γιατί έχει ξεχαρβαλωθεί το ντουλάπι της και ο νιπτήρας της άλλης να είναι βουλωμένος…
Το υπόλοιπο της πτήσης πέρασε ανέμελα διαβάζοντας τα δύο παρακαλώ έντυπα που διαφήμιζαν το καινούργιο ξεκίνημα της εταιρίας… το ένα επετειακό με αναφορές στα περασμένα μεγαλεία της Ο.Α και το δεύτερο, το MIGAZINO σύγχρονο και καλαίσθητο έδεινε πληροφορίες για τους προορισμούς της εταιρίας… Μία ώρα και είκοσι λεπτά μετά την απογείωση μας από το Ελ.Βενιζέλ προσγειωνόμαστε στο ολοκαίνουργιο αεροδρόμιο της Λάρνακας…

Η ώρα της κρίσης τώρα… οι συγκρίσεις με τον Θόδωρα αναπόφεκτες…

ΝΑΥΛΟΣ 10/10 … Αυτοί οι άσσοι του Βγενό είναι κολάσιμοι… σα να σου ζητάει ραντεβού η Ζιζέλ… γίνετε να την στήσεις? 57?… να το γράψω και ολογράφως… πενήντα επτά ευρώ πήγαινε έλα στη Λάρνακα… Θόδωρε βάλε τα δυνατά σου… το πάρτι ξεκίνησε και βάζει άλλος μουσική…
ΑΚΡΙΒΕΙΑ 8/10 … Ο Θόδωρας κατά βάση είναι συνεπής… ο Βγενό στο πήγαινε ήταν Εγγλέζος στο γύρνα Έλληνας… 20 λεπτά delay…
ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ 7/10… Αυτές οι τουαλέτες με στοιχειώνουν… άλλο να αγοράζεις καινούργιο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω και άλλο να παίρνεις τα πρώην της Mandala… τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς…
ΑΕΡΟΣΥΝΟΔΟΙ 9/10… Η μεγάλη του Θόδωρα σχολή… το κορίτσια από εμφάνιση σκίζουν… αν αποκτήσουν και λίγο περισσότερη άνεση θα απογειωθούν… η απόλυτη ισοπαλία…
SERVICE 10/10… To δέκα το καλό… να έρχονται οι κουκλάρες και να σε ρωτάνε αν τελείωσες… φαγητό, cookies, φρέσκια πορτοκαλάδα, γλυκό τα πάντα όλα και τα κοάλα όλα… Θόδωρα κάνε κάτι μας πήρανε φαλάγγι !!

Αν θα ξαναπετάξω μαζί τους? Μην με ρωτάτε γιατί θα ξεφτιλιστώ… ο υπερπράκτορας το είπε μεστά και περιεκτικά… Project Sundays in the air… με άλλα λόγια… πετάτε συνέχεια γιατί χανόμαστε!!!
 

kalspiros

Member
Μηνύματα
2.554
Likes
3.986
Επόμενο Ταξίδι
remaining UK
Ονειρεμένο Ταξίδι
yeah, whatever...
Σας ευχαριστώ για την αφιέρωση, δεν περάσατε μόνο εσείς υπέροχα αλλά κι εγώ! Ξανά κατεβείτε το άλλο ΣΚ να δούμε τα υπόλοιπα (όσα μείνανε δηλαδή...)!!
ΥΓ: όταν περιέγραφα στους Κυπραίους την Κυριακάτικη οδύσσεια, μου απαντούσαν «επελαθήκατε τέλεια?? Όλα αυτά μέσα σε μόνο δυο μέρες?» (και να ‘ξεραν ότι ήταν μια ημέρα:haha:!!)
Please proceed to next level...
 

road

Member
Μηνύματα
140
Likes
76
ΜΠΡΑΒΟ. Χρησιμοποιησες τη σωστή ορολογία με ο,τι έχει σχέση με την κατεχόμενη Κύπρο.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.688
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom