Κίνα Μαλαισία Ταϊλάνδη Η μαγεία της Ανατολής ΚΙΝΑ-ΜΑΛΑΙΣΙΑ-ΤΑΥΛΑΝΔΗ-ΧΟΝΚ ΚΟΓΚ

[toumpiotis]

Το νησάκι το είχα ξαναεπισκεφθεί πρίν από 2 χρόνια.Αποτελεί δημοφιλή προορισμό για στελέχη πολυεθνικών (συνήθως Άγγλων-Γερμανών και Γάλλων)από την ΣΙγκαπούρη οι οποίοι πήγαίνουν εκεί για 2-3 μέρες συνήθως Σαββατοκύριακα .Τις καθημερινές είναι ενελώς άδειο.

Τ-ε-λ-ε-ι-α.Ασπρες και χρυσαφένιες ερημικές αμουδιές ,καιρός όλο τον χρόνο καλός και οικονομικότατο (120 ευρό την ημέρα για 4 άτομα με πλήρη διατροφή , εκτός αλκοολούχων ποτών).
Με το που φθάσαμε Σιγκαπούρη μας περίμενε ο Razi .Αφήσαμε τις 2 από τις τρείς βαλίστες στο αεροδρόμιο και ξεκινήσαμε για Μαλαισία.Ένα προβληματάκι στα σύνορα (δέν είχε καταχωρηθεί η άφιξη μας στο σύστημα)΄το ξεπεράσμαε γρήγορα και μπήκαμε Johor Bahru και από εκέι κατευθείαν για το μικρό λιμανάκι του Tangong Leman όπου θα μας παραλάμβανε το ταχύπλοο για το νησί.Στο λιμάνι πήραμε μερικές προμήθειες (σοκολάτες,πατατάκια,κλπ)και μετά από 10 λεπτά ήρθε το σκάφος και ξεκινήσαμε για την 20 λεπτη διαδρομή προς το Pulau Sibu.Mε το που φθάσαμε στο νησί μας υποδέχθηκε ο Simon ο οποίος και μας οδήγησε στο κατάλυμμα μας,μια ξύλινη καλύβα φταγμένη στα μαλαισιανά πρότυπα, με 2 ξεχωριστούς χώρους μπάνιο βεράντα και 20 μέτρα από την παραλία.Αψογα.Η παραλία χρυσαφένια (3 χιλιόμετρα μήκος )εντελώς έρημη.Όλες τις ημέρες που ήμασταν εκεί στα τρία χιλιόμετρα της δεν υπήρξαν ποτέ πάνω από 10 άτομα (συμπεριλαμβανομενων και εμάς).Περισσότερο χάρηκα που άρεσε στα παιδιά τα οποία δεν έλεγαν να βγούνε από την θάλασσα μέσα.Τα βράδια περνούσαν ήσυχα στο μπαράκι του Resort .Το φαγητό χωρίς να ήταν κάτι το εντυπωσιακό ήταν νόστιμο και με καλή ποικιλία.Η μόνη δραστηριότητα που έιχαμε εκεί ήταν μία ημερήσια εκδρομή στο διπλανό νησάκι Kukus (όπου είχε γυριστεί το Σουηδικό survivor) όπου περάσαμε όλη την ημέρα μόνοι μας σε μία παραλία βγαλμένη από Καρτ ποστάλ.Άσπρη αμουδιά σαν πούδρα ,τιρκουάζ νερά και στην μία μεριά του νησιού έιχε κοράλια και ψάρια πολύχρωμα .

Έτσι περάσαν οι 5 μέρες στο νησάκι από όπου πήραμε δυνάμεις για το μετέπειτα ταξίδι μας.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 6
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[toumpiotis]

2ο Ο μικρός ιδιωτικός μας παράδεισος- Pulau Sibu
Το νησάκι το είχα ξαναεπισκεφθεί πρίν από 2 χρόνια.Αποτελεί δημοφιλή προορισμό για στελέχη πολυεθνικών (συνήθως Άγγλων-Γερμανών και Γάλλων)από την ΣΙγκαπούρη οι οποίοι πήγαίνουν εκεί για 2-3 μέρες συνήθως Σαββατοκύριακα .Τις καθημερινές είναι ενελώς άδειο.

Τ-ε-λ-ε-ι-α.Ασπρες και χρυσαφένιες ερημικές αμουδιές ,καιρός όλο τον χρόνο καλός και οικονομικότατο (120 ευρό την ημέρα για 4 άτομα με πλήρη διατροφή , εκτός αλκοολούχων ποτών).
Με το που φθάσαμε Σιγκαπούρη μας περίμενε ο Razi .Αφήσαμε τις 2 από τις τρείς βαλίστες στο αεροδρόμιο και ξεκινήσαμε για Μαλαισία.Ένα προβληματάκι στα σύνορα (δέν είχε καταχωρηθεί η άφιξη μας στο σύστημα)΄το ξεπεράσμαε γρήγορα και μπήκαμε Johor Bahru και από εκέι κατευθείαν για το μικρό λιμανάκι του Tangong Leman όπου θα μας παραλάμβανε το ταχύπλοο για το νησί.Στο λιμάνι πήραμε μερικές προμήθειες (σοκολάτες,πατατάκια,κλπ)και μετά από 10 λεπτά ήρθε το σκάφος και ξεκινήσαμε για την 20 λεπτη διαδρομή προς το Pulau Sibu.Mε το που φθάσαμε στο νησί μας υποδέχθηκε ο Simon ο οποίος και μας οδήγησε στο κατάλυμμα μας,μια ξύλινη καλύβα φταγμένη στα μαλαισιανά πρότυπα, με 2 ξεχωριστούς χώρους μπάνιο βεράντα και 20 μέτρα από την παραλία.Αψογα.Η παραλία χρυσαφένια (3 χιλιόμετρα μήκος )εντελώς έρημη.Όλες τις ημέρες που ήμασταν εκεί στα τρία χιλιόμετρα της δεν υπήρξαν ποτέ πάνω από 10 άτομα (συμπεριλαμβανομενων και εμάς).Περισσότερο χάρηκα που άρεσε στα παιδιά τα οποία δεν έλεγαν να βγούνε από την θάλασσα μέσα.Τα βράδια περνούσαν ήσυχα στο μπαράκι του Resort .Το φαγητό χωρίς να ήταν κάτι το εντυπωσιακό ήταν νόστιμο και με καλή ποικιλία.Η μόνη δραστηριότητα που έιχαμε εκεί ήταν μία ημερήσια εκδρομή στο διπλανό νησάκι Kukus (όπου είχε γυριστεί το Σουηδικό survivor) όπου περάσαμε όλη την ημέρα μόνοι μας σε μία παραλία βγαλμένη από Καρτ ποστάλ.Άσπρη αμουδιά σαν πούδρα ,τιρκουάζ νερά και στην μία μεριά του νησιού έιχε κοράλια και ψάρια πολύχρωμα .

Έτσι περάσαν οι 5 μέρες στο νησάκι από όπου πήραμε δυνάμεις για το μετέπειτα ταξίδι μας.

 

[marydim]

Τι ωραία πράγματα διαβάζω πρωϊ πρωϊ!
Κίνα- Μαλαισία- Ταϋλάνδη σαν όνειρο μου φαίνεται!

 

[xrisa]

πω πω πω!!!!! περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια με πολλες λεπτομέρειες για τα διαδικαστικά (κλείσιμο ξενοδοχείων, μετακινήσεων και λοιπά και λοιπά)....

 

[toumpiotis]

πω πω πω!!!!! περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια με πολλες λεπτομέρειες για τα διαδικαστικά (κλείσιμο ξενοδοχείων, μετακινήσεων και λοιπά και λοιπά)....

Ότι αφορά τα διαδικαστικά για ξενοδοχεία χρησιμοποίησα το Booking.com εκτός από το ξενοδοχείο του Senzhen όπου έκλεισα από την ιστοσελίδα της Tiger airways και το ξενοδοχείο στο νησί Pulau Sibu που το έκλεισα με e-mail απευθείας στον διαχειριστή του Resort ο οποίος και κανόνισε και την μεταφορά μας από Σιγκαπούρη στο νησί και πίσω.Για τα αεροπορικά έκλεισα με Qatar το Κωνσ/λη-Σιγκαπούρη και το Χονκ Κογκ -Κωνσ/λη και για τα ενδιάμεσα χρησιμοποίησα τις Air Asia , Tiger Airways και China south airlines κατά περίπτωση αναλογως το πιά πτήση ήταν πιό βολική(οι τιμές ήταν όλες οικονομικές).
Για τοπικό οδηγό στην Κίνα βρήκα από συστάσεις από το Trip advisor (αφού τις διασταύρωσα πρώτα).Επίσης για πληροφορίες για τις πόλεις και τα μέρη που επισκέφθηκα χρησιμοποίσα το Wikipedia το Wikitravel και το Virtualtourist.

 

[marydim]

Να ρωτήσω κάτι σχετικά με τη διαδικασία στα σύνορα Σιγκαπούρης- Μαλαισίας?
Τι πρόβλημα αντιμετωπίσατε και πως το ξεπεράσατε?

 

[toumpiotis]

Να ρωτήσω κάτι σχετικά με τη διαδικασία στα σύνορα Σιγκαπούρης- Μαλαισίας?
Τι πρόβλημα αντιμετωπίσατε και πως το ξεπεράσατε?

Το πρόβλημα που υπήρξε ήταν ότι φθάσμε Σιγκαπούρη στις 14:30 και στις 15:30 Που πήγα να βγώ από την χώρα για να πάω Μαλαισία δεν με βρίσκαν μέσα στο σύστημα εισόδου-εξόδου της χώρα (δηλαδή πήγα να βγώ χωρίς να έχω μπεί στην Σιγκαπούρη κατα τα λεγόμενα του συστήματος).Αυτό συνέβει γιατί δεν είχε περαστεί ακόμα η είσοδος μου στην χώρα (πρίν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία περνάει από μια δεύτερη διαδικασία ελέγχου-ταυτοποίησης που χρειάζεται κάποιες ώρες συνήθως) ,αλλά επειδή στο διαβατήριο μου υπήρχε σφραγίδα εισόδου ,έγινε αμέσως κατανοητό ότι είναι αδυναμία του συστήματος και έτσι με αφήσαν και βγήκα.

 

[toumpiotis]

3ο Ταυλάνδη - Πουκέτ/Μαλαισία-Κουάλα Λουμπούρ
Το Πουκέτ το επισκέφθηκα για 3η φορά (1998 και 2007 οι άλλες δυο).Περισσότερο πήγαμε εκεί με στόχο 3 πράγματα:Σαφάρι με Ελέφαντες,Μασάζ και επίσκεψη στον νησάκι του Τζέιμς Μπόντ.Πετάξαμε από Σιγκαπούρη με την Tiger airways.
Με το που φθάσαμε και κάναμε check in στο ξενοδοχείο (Club Andaman ,30 ευρό την βραδυά το δίκλινο) ξεκινήσαμε αμέσως την χαλάρωση και τα μασαζ.
Με 300 μπατ Ταυλανδέζικο μασαζ για 1 ώρα χαλαρώνεις και σου φεύγει όλη η κούραση της ημέρας.Εδώ να πώ ότι το Ταυλανδέζικο μασάζ είναι λίγο πιό σκληρό σε σχέση με το μασάζ με αρωματικά έλαια που προσφέρουν τα ίδια μαγαζιά .Ξεκινάει από την άκρη των δακτύλων του ποδιού και φθάνει μέχρι το κεφάλι.Επίσης πολύ καλό είναι και μασαζ των ποδιων .
Την επόμενη μέρα μετά την αφύπνιση και το πρωινό ήρθε το πουλμανάκι το οποίο θα μας πήγαινε για το σαφάρι με τους ελέφαντες.Την εκδρομή αυτήν την είχα κάνει και πρίν απο 2 χρόνια και είχα μείνει πολύ ευχαριστημένος γιαυτό και ξαναεπέλεξα τους ίδιους(Siam Safari Tours).Αφού μας άφησε το πούλμαν στο χώρο συγκέντρωσης της εταιρείας μας παράλαβε ένα τζιπ και μας οδήγησε μέσα στην ζούγκλα στο κέντρο του νησιού.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε μία επίδειξη με μαιμού η οποία ήταν εκπαιδευμένη να μαζεύει καρύδες από τα δέντρα,μία επίδειξη Ταυλανδέζικης μαγειρικής και επίδειξη παραγωγής καουτσούκ.Αφού τελείωσαν αυτά μας οδήγησαν στον χώρο όπου κρατούσαν τα μικρά ελεφαντάκια και μας έδειξαν πώς τα εκπαιδεύουν (στο να παίζουν μπάλλα ?να ζωγραφίζουν ?να παίζουν φυσαρμόνικα κλπ).Έπειτα μας ανεβάσαν στους ελέφαντες και κάναμε περιήγηση μέσα στο δάσος για 1,5 ώρα.Στην αρχή τα παιδιά είχαν λίγο φόβο αλλα μετά το διασκέδασαν πολύ.Αφού τελιώσαμε με την βόλτα, μας κατέβασαν στην προβλήτα στην Chalong από όπου κάναμε μία βαρκάδα με Dhow (ταυλανδέζικο ξύλινο σκάφος)όπου είχαμε και γεύμα.Το βράδυ το πρόγραμμα συνεχίστηκε κανονικά :Μασαζ, και Μασάζ (2 ώρες).Περιτό να πώ ότι στη Πατόνγκ όπου μέναμε υπήρχαν πολλές ταβέρνες με θαλασσινά .Οι τιμές λίγο τσιμπιμένες για τα μέτρα της Ταυλάνδηςα αλλά σαφώς πολύ κάτω από τις τιμές Ελλάδας(Αστακούς ,Γαρίδες ,κρασί και τα σχετικά για 4 άτομα 90 ευρό).
Την επόμενη μέρα ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να πάμε στο νησί του Τζειμς Μπόντ αλλά τα παιδιά που είδαν την πισίνα του ξενοδοχείου προτίμησαν να κάνουν μια πρωινη βουτιά με αποτέλεσμα να ξεκινήσουμε το απόγευμα για το νησί.Το πουλμανάκι ήρθε στην ώρα του (13:30)και ξεκινήσαμε με κατεύθυνση βόρεια και αρχική στάση στον ναό με τις μαιμούδες.
Τον ναό αυτόν τον είχα επισκεφθεί για πρώτη φορά το 1998(Οκτώβριος) .Τότε έιχα πετύχει σε μία θρησκευτική εκδήλωση της Κινέζικης κοινότητας όπου διάφοροι τύποι ερχόταν σε κατάσταση αμόκ και μετά τρυπιόταν με μεγάλες σιδερένιες βέργες χωρίς να τρέχει καθόλου αίμα από τα σημεία όπου μπαίναν τα σίδερα.Όσο και να σας ακούγετε παράξενο το είδα με τα μάτια μου και έιναι συγκλονιστηκή εμπειρία .Ανάμεσα τους ήταν και ένας που τρύπησε το στήθος του με μιά μεγάλη βέργα η οποία βγήκε πίσω στην πλάτη του και όλα αυτά χωρίς ίχνος σταγόνας αίματος.Αυτά τότε γιατί τώρα τα πράγματα ήταν πολύ ήσυχα.Υπήρχαν πολλές μαιμούδες τριγύρω ,εκ των οποίων μερικές γινόταν αρκετά επιθετικές στην προσπάθεια τους να πάρουν φαγητό από τους τουρίστες.Εν πάσει περιπτώση μετά τον ναό συνεχίσαμε με κατεύθυνση το μουσουλμανικό χωριό.Το συγκεκριμένο χωριό δημιουργήθηκε από τρεις οικογένειες από την Ινδονησία από όπου φύγανε πριν από 200 περίπου χρόνια .Αυτήν την στιγμή το χωριό έχει 1500 κατοίκους όλους προερχόμενους από αυτές τις τρείς οικογένειες.Είναι κτισμένο πάνω σε πασάλους και η κύρια ασχολία των κατοίκων του είναι η αλιεία.Κάναμε μια σύντομη περιήγηση και ανεβήκαμε στις βάρκες που θα μας οδηγούσαν μέσα στον κόλπο και πιο συγκεκριμένα στο James Bont Island.Φθάσαμε απογευματάκι εκεί ,γύρω στις 16:30 ,πολύ ησυχία μιας και είχαν φύγει τα κύματα των πρωινών τουριστών και τα μαγαζάκια είχαν κλείσει.βγάλαμε μερικές φωτογραφίες κάναμε και μία βόλτα τριγύρω από το νησί και πήραμε την βάρκα για την επίστροφή.Το βραδάκι συνεχίσαμε κλασικά :Μασάζ,γαρίδες Αστακούς .
Την επομένη το πρωί πήραμε το αεροπλάνο (Air Asia) με προορισμό την Κουάλα Κουμπούρ.Λόγω της σύντομης διαμονής μας εκέι αλλά και επειδή η πτήση μας για Γκουιλίν θα ήταν πολύ νωρίς προτιμήσαμε για διαμονή το ξενοδοχείο του Αεροδρομίου.Λίγα λόγια για το ξενοδοχείο an Pacifc 5Αστέρων ενωμένο με μία σκεπαστή γέφυρα με το αεροδρόμιο ψηφίστκε ώς το καλύτερο ξενοδοχείο αεροδρομίου για το 2008 στην Ασία.Το service τους ομολογώ άψογο.Από το αεροδρόμιο πήραμε το express τρένο με το οποίο είμασταν σε μισή ώρα στον κεντρικό σταθμό από εκεί μετρό και σε 10 λεπτά είμασταν κάτω από τους Πετρόνας.
Η θέα τους εντυπωσιακή .Οι πύργοι το βράδυ φωτίζονται προσφέροντας μια πολύ όμορφη φουτουριστική εικόνα .Μετά τους πύργους πήγαμε και στον Menara tower και απο εκεί πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.Στο ξενοδοχείο κανένας δεν μπορούσε να κλείσει μάτι , όλοι είμασταν για την επόμενη μέρα που θα μας έβρισκε στην Κίνα και στο μυθικό Yangshuo.

 

[eva kas]

ωραια αφηγηση και σιγουρα πιο ωραιο το ταξιδι σας!
τα παιδια πρεπει να ξετρελαθηκαν!

 

[go2dbeach]

Δύσκολο να διαλέξεις μία και κάπως έτσι αποφασίσαμε να τις επισκεφθούμε όλες.

Ετσι μπραβο! Αυτη ειναι αποφαση για ταξιδι , παμε παντου! Θυμαμαι που τα λεγαμε για το pulau Sibu , ομορφο νησι και καλη εκκινηση για το ταξιδι σας. Σιγουρα τη διασκεδασατε μικροι-μεγαλοι αυτη τη μικρη βολτα στην Ασια.

 

[toumpiotis]

4o Κινα Yangshuo
H πρωινή πτήση της Air Asia για Γκουιλίν αναχώρησε κανονικά στις 06:40 και 4 ώρες μετά προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο του Guilin.Μετά τα διαδικαστικά βγήκαμε στο χώρο υποδοχής του αεροδρομίου όπου μας περίμενε ο οδηγός μας.Κινέζος μετρίου αναστήματος με την ταμπέλα με το επίθετο μας και χωρίς να γνωρίζει λέξη στα Αγγλικά.μας ανέβασε στο πουλμανάκι και μετά από 1 ώρα δρόμο βρεθήκαμε στο λόμπι του ξενοδοχείου μας .Hotel Magnolia 4αστερο αν και στην Κίνα λίγη σημασία δίνουν στα αστέρια.Πάντως το ξενοδοχείο ήταν πάρα πολύ καλό.Το προσωπικό ήξερε Αγγλικά το service άψογο μόνο που δεν σ'ερβιρε πρωινό (άλλο και τούτο 4αστερο χωρίς πρωινό).Πάντως μας έδωσαν κάποια κουπόνια με τα οποία μπορούσαμε να φάμε πρωινό σε ένα πολύ όμορφο καφέ στην West street.Το Yangshuo είναι μια μικρή πόλη 30000 κατοίκων περιτριγυρισμένη ανάμεσα από μικρές βουνοκορφές - Karst (υπάρχουν πάνω από 20000 τέτοιες κορυφές στην ευρύτερη περιοχή) και αποτέλεσε έμπνευση για αναρίθμητα ποιήματα της Κινέζικης ποίησης λόγω του απέιρου κάλους της περιοχής.Πρασινο ,παντού πράσινο και πολλά ποτάμια.Ο ποταμός Λι γιαγκ ο μεγαλύτερος της περιοχής προσφέρεται για κρουαζιέρες και η διαδρομή ανάμεσα στο Γκουιλίν και το Yangshuo είναι από τις πιο δημοφιλής διαδρομές της Κίνας.Σε σχέση με το Γκουιλίν το Yangshuo είναι πιό οικονομικό ,πιο ήσυχο και χαλαρό.Υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που μπορεί κάποιος να κάνει όπως :Κρουαζιέρα,ραφτιγκ,αερόστατο,ποδηλατο,καγιακ,επίσκεψη σε σπήλαια,επίσκεψη σε μειονότητες κλπ.Μια που ανέφερα τις μειονότητες να πώ ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλυθησμού της Κίνας ΄αποτελούν οι Χαν.Από κεί και πέρα υπάρχουν άλλες 57 μειονότητες με μεγαλύτερη εκείνη των Τσουάγκ οι οποίοι βρίσκονται ακριβώς σε αυτήν την περιοχή που λέγεται Guanxi στην οποία βρίσκεται το Guilin και το Yangshuo.
Οι επιλογές που είχαμε κάνει για τις μέρες μας εκεί ήταν ,βόλτες με ποδήλατα,κρουαζιέρα στον ποταμό Λι,ράφτιγκ με βάρκα μπαμπού στον ποταμό Youlong ,επίσκεψη σε τοπική αγορά ,και αερόστατο.
Την πρώτη μέρα που φθάσαμε είχαμε αποφασίσει να την περάσουμε χαλαρά.Έτσι μετα το check in κάναμε μια περιήγηση στην πόλη και το απόγευμα πήγαμε στην παράστραση στον ποταμό Λι.Η συγκεκριμένη παράσταση κοστίζει από15-60 ευρό (ανάλογα την θέση)και λαμβάνει χώρα σε μια περιοχή του ποταμου περιτριγυρισμένη από 12 κορυφές.Εκεί 600 περίπου καλιτέχνες ερμηνεύουν μια ιστορία που δεν έχει μεγάλη σημασία το θέμα της αλλα το όλο σκηνικό είναι Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο (ο mpiftex έγραψε σχετικά με αυτό).Ο δημιουργός της παράστασης είναι ο ίδιος που έκανε την τελετή έναρξης και λήξης των ολυμιακών αγώνων του Πεκίνου.Όποιος βρεθεί στην περιοχή τον συμβουλεύω να μην το χάσει.
Την επόμενη μέρα ήρθε από το ξενοδοχείο μας η οδηγός μας η Λίλη Λου.Η Λίλη είναι μία ντόπια κινέζα (Τσουάγκ στην καταγωγή) η οποία δεν έχει φύγει ποτέ της από την περιοχή.Αφού ήπιαμε το τσάι μας πήγαμε και νοικιάσαμε ποδήλατα (2 ευρό την ημέρα το ποδήλατο) ξεκινήσαμε για έξω απο την πόλη.Μπήκαμε σε έναν χωματόδρομο ο οποίος μα έβγαλε μέσα στα χωράφια όπου συναντήσαμε σκηνές βγαλμένες από άλλες εποχές που μόνο στις ταινίες είχαμε ξαναδεί.Χωρικοί βουτηγμένοι μέσα στους οριζώνες φορόντας τα παραδοσιακά κινέζικα καπέλα ,πιο πέρα άλλοι με νεροβούβαλους ζωσμένους με άροτρα να οργώνουν ,και εμείς εκεί πάνω στα ποδήλατα να συμμετέχουμε στην ίδια ταινία.Η Λίλη παραξενεύτηκε τόσο πολύ απο την έκπληξη των παιδιών που με ρώτησε αν βλέπαν τα παιδιά για πρώτη φορά ύπαιθρο.Μετά από 1 ώρα φθάσαμε σε μία άκρη του ποταμού όπου υπήρχαν μερικές βάρκες από μπαμπού.αφήσαμε τα ποδήλατα και ανεβήκαμε στις βάρκες.Το τοπίο γύρω μοναδικό Καταπράσινες βουνοκορφές και ο Yulong να ρέει ανάμεσα και εμείς καθισμένοι στις βάρκες να παρακολουθούμε την φύση ,το τοπίο ,τους ανθρώπους.....
Τελικά μετά από 40 λεπτά φθάσαμε σε μία μικρή προβλήτα όπου μας περίμενε η Λίλη με τα ποδήλατα μας (τα είχε φέρει εκεί με φορτηγάκι).Ξεκινήσαμε από εκεί για το Φεγγαρόβουνο.Το συγκεκριμένο βουνό είναι ιδιαίτερο γιατί στην μεση του βουνού υπάρχει μια τρύπα.Σταματήσαμε σε μία ταβέρνα από όπου υπήρχε πολύ καλή θέα του βουνού και καθήσαμε να βάλουμε κάτι στο στομαχάκι μας .Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την σπηλιά του δράκου ,ένα σπήλαιο που με την βοήθεια κατάλληλου έγχρωμου φωτισμού οι υπευθυνοι ,δημιουργήσαν εικόνες από ανθρώπους και ζώα πάνω στους σταλακτίτες και σταλαγμίτες .Εντυπωσιασμένοι από τις εικόνες της ημέρας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής με τα ποδήλατα μας και μετά από 40 λεπτά είμασταν στο ξενοδοχείο μας.Το απόγευμα αφού ήπιαμε το φραπεδάκι μας (πάντα κουβαλάω καφέ και σέικερ μαζί μου) περιπλανηθήκαμε στους δρόμους του Yangshuo.Η πιό διάσημη οδός είναι η West street η οποία είναι πεζόδρομος και εκτείνεται σε μήκος ενός περίπου χιλιομέτρου.Σε αυτήν υπάρχουν καταμήκος πολυάριθμα καταστήματα και πλυμηρίζει κάθε μέρα από χιλιάδες κόσμο.Στο τέλος της οδού είναι η προβλήτα όπου καταλήγουν τα καραβια που κάνουν την κρουαζιέρα Guilin-Yangshuo με αποτέλεσμα στο τέλος της διαδρομής οι τουρίστες (κινέζοι επί το πλείστον)να ξεχύνονται στα καταστήματα και στα καφέ της οδού.Εντύπωση μου έκανα δύο καταστήματα που πουλούσαν πίνακες κινέζικης ζωγραφικής.Παντού βέβαια αν και οι τιμές είναι πολύ χαμηλές ,επιβάλεται το παζάρεμα σε σημείο η τελική τιμή να πέσει στο μισό μέχρι και στο ένα τρίτο της αρχικής τιμής.Εκτός από αυτήν την οδό υπάρχει και η East street όπου υπάρχουν κυρίως εμπορικά καταστήματα αλλα και ένας φούρνος με καταπληκτικά αρτοποιήματα που τα τιμήσαμε δεόντος.
Την επομένη το πρωί η Λίλη μας περίμενε στο λόμπι του ξενοδοχείου .Ήρθε μαζί με έναν οδηγό και ξεκινήσαμε για το Yangdi από όπου θα πέρναμε την βάρκα από μπαμπού για να πάμε στο Xing Ping.Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι η κρουαζιέρα στον ποταμό Λι γιαγκ που ξεκινάει από το Γκουιλίν είναι ακριβή,κοστίζει περίπου 60 ευρό (στην οποία τιμή συμπεριλαμβάνεται και ένα γεύμαπάνω στο πλοίο).Το ωραιότερο τμήμα της διαδρομής της κρουαζιέρας είναι αυτό μεταξύ Yangdi και Xing Ping (άν και πολλοί θα πούν ότι η διαδρομή του Yulong είναι πιό όμορφη).Αυτό το κομμάτι μπορεί να το περάσει κάποιος με μικρές βάρκες από μπαμπού από το Yangdi.Αυτές οι βάρκες στην πραγματικότητα παράνομα παίρνουν τουρίστες για να τους μεταφέρουν στο Xing Ping μιάς και το προνόμιο μεταφοράς τουριστών στον ποταμό Λι γιαγκ το έχουν μόνο τα μεγάλα ποταμόπλοια που ξεκινούν από το Γκουιλίν.Η τοπική διοίκηση όμως κάνει τα στραβά ,μάτια και αφήνει ντόπιους να μεταφέρουν τουρίστες μεταξύ των δύο χωριών.Η τιμή είναι διαπραγματεύσιμη (εμείς πληρώσαμε 120 Γουαν - 12 περίπου ευρό για 4 άτομα για μία ώρα διαδρομής) αλλά είναι απίστευτα πιο χαμηλή από την τιμή των ποταμόπλοιων.Ο βαρκαρης μας ένας ντόπιος κινέζος ψαράς σταμάτησε σε κάποιο σημείο της διαδρομής στο σπίτι του δίπλα στο ποτάμι και μας πρόσφερε κάτι περίεργα τοπικά φρούτα (το πιό παράξενο ήταν ένα σαν σταφύλι με ένα πολύ μεγάλο κουκούτσι μέσα στην ρόγα ).Στο τέλος της διαδρομής(στο Xing Ping) μας περίμενε η Λίλη με το αυτοκίνητο και από εκεί ξεκινήσαμε για το Fuli.Η πόλη του Fuli είναι σχετικά κοντά στο Yangshuo και φημίζεται για τις ζωγραφιστές βεντάλιες οι οποίες είναι οι καλύτερες σε όλην την Κίνα (κάπου διάβασα ότι εδώ προτοδημιουργήθηκαν αλλά δεν ξέρω αν αυτό αληθεύει).Αφού περιπλανηθήκαμε στην τοπική αγορά όπου είδαμε από τον υπαίθριο κουρέα μέχρι τον υπαίθριο οδοντίατρο πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.Μετά την μεσημεριανή ξεκούραση η περιπλάνηση στα μαγαζιά της West street επιβαλοταν και μετά τις 8 επισκεφθήκαμε την νυχτερινή αγορά του Yangshuo.Η αγορά είναι δίπλα στον σταθμό λεωφορείων και είναι μία μεγάλη έκταση που περιβάλεται από κτίρια και μέσα σε αυτήν υπάρχουν πάγκοι όπου πουλούσαν τα πάντα.Η πιό μεγάλη μας έκπληξη (άν και εγώ το είχα ξαναδεί στο Πεκίνο πριν από 2 χρόνια στην περιοχή Sanlitun) ήταν εκτός από κατσαρίδες και σκορπιούς γλασέ ,ήταν τα ποντίκια σε σουβλάκι.Γενικά στους υπαίθριους πάγκους σε όλο το Yangshuo πουλούν τα πάντα σε σουβλάκι αλλά τις προηγούμενες μέρες δεν είχα δεί πουθενά ποντίκια ,κατσαρίδες κλπ(ίσως γιατί το απαγορεύει η τοπική διοίκηση λόγω τουρισμού ?),είχα δεί σε σουβλάκι από διάφορα κρεατικά,θαλασσινά μέχρι και λάχανα και πράσσα.Το σοκ των παιδιών ήταν αρκετά μεγάλο (ούτε τα μακ ντόναλντ δεν θέλαν να φάνε που μέχρι τότε τα είχαμε τιμήσει δεόντος).Γυρνώντας στο ξενοδοχείο μαζί με το κλειδί η κοπέλα μου έδωσε και έναν φάκελο που ανοίγοντας τον με ενημέρωναν πως η πτήση με αερόστατο για την επόμενη ημέρα είχε ακυρωθεί για τεχνικούς λόγους .
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με πολύ βροχή το χειρότερο όμως ήταν η κακοκεφιά των παιδιών.Πήγα στο γραφείο της εταιρείας με τα αερόστατα όπου με ενημέρωσαν πως είχε χαλάσει το σύστημα εφοδιασμού αερίου του αερόστατου ή κάτι τέτοιο,μου επιστρέψαν τα χρήματα και φεύγοντας πήρα τηλέφωνο την Λίλη μήπως και είχε καμιά ιδέα για το πού μπορούσαμε να περιηγηθούμε αυτήν την μέρα. Η Λίλη μου πρότεινε να πάμε σε ένα χωριό (το Lulong )όπου θα βλέπαμε την τοπική μειονότητα των Mao και μπορούσαμε να γευματίσουμε σε τοπική φάρμα.Λίγο όμως η βροχή λίγο και το θέαμα της προηγούμενης μέρας με τα ποντίκάκια αποφασίσαμε να μην πάμε πουθενά και απλώς να περπατήσουμε μέσα στην πόλη.Εκεί που περπατούσαμε βρεθήκαμε σε ένα κατάστημα που νοίκιαζε σκουτεράκια.Τα παιδιά είχαν την ιδέα να νοικιάσουμε μηχανάκια και να περιηγηθούμε γύρω από το Yangshuo.Οι τιμές ενοικίασης 8 ευρό την ημέρα το ηλεκτροκίνητο 12 το κανονικό σκουτεράκι.Πήραμε 2 πετρελαιοκίνητα και ξεκινήσαμε σιγά σιγά με κατεύθυνση το Φεγγαρόβουνο.Εδώ να αναφέρω ότι τα μηχανάκια τα νοικιάσαμε χωρίς δίπλωμα παρα μόνο με το διαβατήριο μας .Στον δρόμο για το Φεγγαρόβουνο υπήρχε μία σπηλιά (την είχα δεί την πρώτη μέρα)η οποία είχε ζεστό νερό το οποίο εγκλωβιζόταν στις διάφορες κοιλότητες και δημιουργόταν έτσι κάτι σαν πισίνα.Στο δρόμο που πηγαίναμε η βροχή συνεχιζόταν αλλα σκεπασμένοι με τα αδιάβροχα μας το νερό έβρεχε μόνο το πρόσωπο μας που λόγω της γενικότερης ζέστης μας δρόσιζε χωρίς να είνα ιιδιαίτερα ενοχλητικό.Αφού φθάσαμε στην είσοδο της σπηλιάς και κλειδώσαμε τα σκουτεράκια μπήκαμε μέσα με μία βαρκούλα.η είσοδος ήταν πολύ μικρή και με μεγάλη δυσκολία αποφύγαμε να μην κτυπήσουμε τα κεφάλια μας.μετά από κάποιες δεκάδες μέτρα η βάρκα σταμάτησε και κατεβήκαμε μέσα στην σπηλιά και μέσω ενός τούνελ προχωρήσαμε στα ενδώτερα.Βγήκαμε σε ένα άνοιγμα όπου περνούσε ένα ποταμάκι και προχωρήσαμε καταμήκος του ρυακιού.Φθάσαμε σε ένα αδιέξοδο όπου το ρυάκι συνέχιζε κάτω από τις πέτρες και ανεβηκαμε στα πλαινά τοιχώματα της σπηλιάς όπου υπήρχαν κοιλότητες που γέμιζαν με ζεστό νερό .Το νερό έτρεχε μέσα από τις πέτρες και αφού γέμιζε τις κοιλότητες κατέβαινε και κατέληγε στο ρυάκι.Στο πλάι υπήρχε ένα παραβάν όπου μπορούσες να αλλάξεις ρούχα και να φορέσεις το μαγιό σου.Βάλαμε τα μαγιό και ξαπλώσαμε στις φυσικές πισινες.Το νερό ζεστο στους 30 βαθμούς σε χαλάρωνε και σου ερχόταν να κοιμηθείς.Μετά από 30 λεπτα στην "πισίνα" φύγαμε και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Το βραδάκι αφού περιπλανηθήκαμε στην West street και καθίσαμε σε ένα όμορφο μπαράκι από όπου χαζέψαμε για αρκετή ώρα την κίνηση ,επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ετοιμασία βαλιτσων μιας και την επόμενη μέρα πετούσαμε για το Σένσζέν.
ΥΓ Πρώτη φορά μου συνέβει εδώ ,άγνωστοι να σταματούν και να θέλουν να μας φωτογραφίσουν ή να φωτογραφηθούν μαζί μας.Συνήθως εγώ φωτογραφίζω κόσμο αλλά εδώ συνέβη το αντίθετο,όχι ότι ήταν ενοχλητικό αλλά μου φάνηκε παράξενο.

 

[toumpiotis]

5o Κίνα Shenzhen
Την επομένη μέρα πετάξαμε με China southern airlines στο Shenzen.Η περιοχή από την Καντώνα εώς το Χονκ Κογκ βρίθει από βιομηχανίες που παράγουν τα πάντα.Εδώ έχουν δημιουργηθεί οι ειδικές ζώνες εμπορίου της Κίνας μιας εκ των οποίων είναι και το Shenzhen.Λέγεται ότι σε αυτήν την περιοχή παράγεται το 10% της παγκόσμιας παραγωγής βιομηχανικών προιόντων (ότι γράφει made in China).Το Shenzhen αποφασίσαμε να το επισκεφθούμε κυρίως για καταναλωτικούς σκοπούς.Σε αυτήν την πόλη έχουν δημιουργηθεί τεράστια εμπορικά κέντρα
(ίσως για να δελεάσουν τους επισκέπτες από το Χογκ Κονκ) όπου μπορεί να βρεί κανείς από φθηνές μαιμούδες σε οτιδήποτε μέχρι αυθεντικά προιόντα απο γνωστές φίρμες σε τιμές ασυνήθιστα οικονομικές.Βλέπετε η Κίνα προσφέροντας φθηνό εργατικό δυναμικό αποτέλεσε πόλο έλξης για όλες τις μεγάλες πολυεθνικές οι οποίες δημιούργησαν εργοστάσια σε αυτήν την περιοχή.Τα προιόντα που παράγουν εκτός από αυτά που εξάγονται διοχετεύονται και στην εγχώρια αγορά.Που λέτε λοιπόν πριν ξεκινήσω για το ταξίδι μου είχα ψάξει και είχα βρεί ότι υπάρχουν ειδικά εμπορικά κέντρα για κάθε κατηγορία.Έτσι εμείς διαλέξαμε να επισκεφθούμε το Εμπορικό κέντρο του Huangiang bei όπου πωλείται κάθε λογής ηλεκτρονικό.Το συγκεκριμένο εμπορικό κέντρο δεν είναι απλώς ένα κτίριο αλλά μία ολόκληρη συνοικία από πολυκαταστήματα και ουρανοξύστες (γεμάτους με καταστήματα) που πουλούν κάθε λογής ηλεκτρονικό.Ο μεγαλύτερος ουρανοξύστης ο SEGA έχει πάνω από 80 ορόφους και ο κάθε όροφος του εξιδικεύεται σε κάτι (υπολογιστές φορητούς,Desk top,Gps,service Υπολογιστών κλπ).Περιτό να σας πώ ότι οι Αγγλικές επιγραφές σπανίζουν όπως και η γλώσσα επικοινωνίας με τους εδώ Κινέζους είναι η νοηματική άντε το πολύ η χρήση αριθμομηχανής για την συμφωνία της τιμής.
Το δεύτερο πράγμα που υπάρχει σε αυτήν την πόλη είναι τα Θεματικά πάρκα.Εδώ βρίσκονται μερικά απο τα καλύτερα θεματικά πάρκα της Ασίας :Splendid China,Windows of the world ,Folk China, Minsk Park,Hapy Valey κλπ.Εμείς επισκεφθήκαμε δύο ,το Windows of the world και το Splendid China.Το Windows of the World περιέχει τα κυριότερα μνημεία (ανθρώπινα η της φύσης)του κόσμου.Ανάμεσα τους η Ακρόπολη ,το Ταζ Μαχαλ,το βουνο Φούτζι,το νησί του Πάσχα κλπ ,τα περισσότερα σε αναλογία 1:6,επίσης εδώ λαμβάνει χώρα κάθε βράδυ μία παράσταση με χορούς ,τραγούδια από όλον τον κόσμο (σε εμάς έτυχε αναπαράσταση της Ιλλιάδας).Το άλλο πάρκο έχει σε μικρογραφία τα μνημεία της Κίνας ,Μεγάλο Σινικό τείχος,Πήλινος Στρατός,Παλάτι Ποτάλα κλπ καθώς και χορούς ,παρασδοσιακές ενδυμασίες από όλες τις εθνότητες της Κίνας καθώς και μία νυχτερινή παράσταση μιας μεγάλης μάχης στην οποία συμετέχουν γύρω στους 500 ηθοποιούς......