Ινδονησία Η μαύρη μαγεία του Μπαλί

[GTS]

Ξημέρωσε η 5η μέρα στο Ubud και ήρθε η ώρα της αποχώρησης...."Where are you going?" με ρώτησε για 100 φορά ο αδιάκριτος ξενοδόχος μας....δε σας είπα λοιπόν για αυτόν τον απίθανο τύπο...

Ξέρω ότι Μπαλινέζοι σε ρωτάνε να μάθουν από πού είσαι και πού πηγαίνεις...δεν είναι εξαρχής αδιακρισία, είναι στοιχείο της κουλτούρας τους και έχει το συμβολισμό της. Το "What are you doing tomorrow?" όμως έχει και αυτή το συμβολισμό της...το σύμβολο $$$$

Ο δικός μας λοιπόν ξενοδόχος στο Jati 3, καλός χρυσός, μας έφερνε και το πρωϊνό στο δωμάτιο, αλλά δε πέρασε μέρα που να μη ρώτησε τι θα κάναμε αυτή και την επομένη...λογικό είναι, αφού τα χρήματα που βγάζουν κλείνοντας εκδρομές για τους τουρίστες δεν είναι και λίγα γι αυτούς, αλλά ιδίως αυτός το παράκανε....γραφικός γραφικός, αλλά και σπασο-**μύτης**. Ιδίως τη μέρα που ακυρώσαμε την οργανωμένη ποδηλατάδα (εγκαίρως φυσικά) έγινε πολύ φορτικός....εκεί έπρεπε να του το ξεκόψω και να του δώσω να καταλάβει ότι θα πάω όπου θέλω, θα κάνω ότι θέλω, χωρίς απαραιτήτως να τον ενημερώσω....α ρε $$$, διαφθείρεις εις τους αιώνας τους ανθρώπους....ο τύπος, φέρνοντας πρωϊνό στο δωμάτιο μια μέρα, πήρε το αετίσιο μάτι του ένα φυλλάδιο για rafting που είχα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων...το βούτηξε και με ρώτησε αν μπορεί να το πάρει για να το έχει στη reception για τους πελάτες του....εννοείται πως έκλεισα το rafting μέσω του Mr. Polos (τόσο διακριτικού και ευγενικού ανθρώπου) και όχι μέσω του φορτικού ξενοδόχου μας....

Ήρθε λοιπόν η ευλογημένη ώρα να μετακομίσουμε...."Where are you going?" λοιπόν κατά τα γνωστά....του είπα, του ξέκοψα το 10% συν που ήθελε να πληρώσουμε για το δωμάτιο (σαν φόρο) και πήγαμε στην ευχή του Βούδα....γιατί μόνο σαν ευλογία μπορώ να χαρακτηρίσω το μέρος που πήγαμε...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• …

  Go to chapter

  Go
• 20

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 12 of 20

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[GTS]

...το αίμα μου πάγωσε όταν ύστερα από 2-3 δεύτερα αντιλήφθηκα πόσο βλάκας είμαι....καθώς σιχτίριζα την υπερφίαλη σιγουριά μου, σκέφτηκα την ιεροσυλία που είχα διαπράξει.

Φτάνοντας ύστερα από ένα μαραθώνιο ταξίδι στο πρώτο ξενοδοχείο μας στο Μπαλί και πηγαίνοντας όλο χαρά να ανοίξω τη βαλίτσα, διαπίστωσα πως αυτή ήταν κλειδωμένη με λουκέτο....το οποίο, όχι, δεν είχα βάλει εγώ. Η Μαύρη Μαγεία με έπιασε στη κατάρα της, είχα πάρει λάθος βαλίτσα και μάλιστα όχι στο αεροδρόμιο του Denpasar, αλλά στη Kuala Lumpur!!!

"Αν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό σε μένα" αναρωτήθηκα βρίζοντας.....μα, οι βαλίτσες ήταν ολόιδιες και μάλιστα και οι δύο καινούργιες....τι κι αν είχε βάλει η Mrs το όνομά μου σε tag της Emirates, ήμουν τόσο σίγουρος....τη βαλίτσα που με τόση έρευνα είχα αγοράσει από το Ίντερνετ, την είχε και άλλος? Αυτή την ειδική βαλίτσα, με τα ροδάκια αλλά και τα straps που την μεταμορφώνουν σε backpack αν χρειαστεί? Συμπέρασμα κύριοι και κυρίες, βάζουμε ΠΑΝΤΑ το ονοματάκι μας στη βαλίτσα και επιπλέον την ανοίγουμε, τσεκάρουμε το περιεχόμενο και μυρίζουμε και κανά σωβρακάκι να δούμε αν όντως μυρίζει με τη λεβάντα που βάζουμε....

Άντε τώρα να έχει πάρει και ο δύστυχος έτερος κάτοχος της βαλίτσας τη δική μου στη KUL και να έχει εξαφανιστεί σε καμιά Ινδοκίνα, Αυστραλία....και δε μου κάνουν και τα βρακάκια της Mrs ρε γμτ....

 

[ANEL]

τι έγινε?πάνω στο καλύτερο μας κόβεις!!!συνέχισε,τι είχε μέσα η ξένη βαλίτσα??

το λουκέτο ποιό πολύτιμο περιεχόμενο προστάτευε??άντε και μ' έφαγε η περιέργεια πρωί-πρωί!!:roll:

πολύ πρακτικό να ρωτάς μια σφαίρα,όχι σαν και μένα που έχω και ψάχνω σαν τρελή και άκρη δεν βγάζω:roll:
δ?νση,τηλέφωνο, αυτής της καλής κυρίας με την γυάλινη σφαίρα έχουμε?? να μου πει και μένα που θα πάω φέτος,να μην πελαγοδρομώ η άμοιρη δεξιά και αριστερά???
λέει και αεροπορική???

 

[kalspiros]

Ούτε ψύλλος στον κόρφο σου!!

 

[GTS]

...το πάθημα έγινε μάθημα και ύστερα από μία 3ωρη βόλτα στο αεροδρόμιο, σουρεάλ συνεννοήσεις με υπαλλήλους 2-3 εταιρειών, νεύρα και τηλεφωνήματα στη KUL (η βαλίτσα με περίμενε ευτυχώς ακόμα εκεί), παρέλαβα τη βαλίτσα την επόμενη μέρα το απόγευμα....

Και η πρώτη μέρα όμως δε πήγε χαμένη....γνωριμία με το ξενοδοχείο μας (Puri Cendana Resort Bali Official Website: Redefining Traditional Living - Seminyak, Bali) στη Seminyak, την πιο ήσυχη σχετικά τουριστική περιοχή της απέραντης παραλίας του νότου, που ξεκινάει από την Kuta και ανηφορίζει για πολλά πολλά χιλιόμετρα...το ξενοδοχείο, σε απόσταση βολής από την παραλία, μου παρείχε με 1 ευρώ φτηνιάρικες αλλά απαραίτητες σαγιονάρες....ήταν ώρα για βόλτα στην άμμο και μάλιστα την ωραιότερη στιγμή της ημέρας, λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα...

Κόσμος έκανε τις βόλτες του, τα σκυλιά επίσης και εμείς ανηφορίσαμε πεινασμένοι σε αναζήτηση τροφής....μετά από το σοκ της προσωρινής απώλειας της βαλίτσας, έπρεπε η μέρα να κλείσει σπέσιαλ.....δείπνο λοιπόν στο μαγευτικό Breeze (The Samaya Villas Bali, Seminyak Bali - Dining), με τραπέζι πάνω στο κύμα και θέα ανεπανάληπτη....τα κοκταίηλ, το καλό φαγητό, η ρομαντική ατμόσφαιρα, επιτέλους με χαλάρωσαν.....πριν τελειώσει η βραδυά, λίγο παραπέρα, άραγμα στις μαξιλάρες του KuDeTa (Welcome to KU DE TA BALI). Εξωφρενικά ακριβά κοκταίηλ (10 ευρώ...και πριν γελάσετε, ήταν 3 φορές πιο ακριβά από οπουδήποτε αλλού), ελάχιστο αλκοόλ αλλά εκπληκτική γεύση.... το κλου όμως είναι η τοποθεσία και η φανταστική μουσική....επιτέλους κάτι διαφορετικό από τα βλαχο-mainstream μπιτ της αθηναϊκής βραδυνής σκηνής.....

 

[GTS]

Την επομένη, στο φως του ηλίου, ξεδίπλωσε ο τουριστικός νότος του νησιού τον άχαρο ρόλο του....βόλτες στους δρόμους και τα μαγαζιά πίσω από την παραλία και....όπου φύγει-φύγει!!

Κίνηση, καυσαέριο, φασαρία, κορναρίσματα....."Ο Χριστός και η Μήτηρ του" σκέφτηκα καθώς έψαχνα φαρμακείο στα ξένα για μία αλοιφή, καθώς η γριά τσιγγάνα πρέπει να ήθελε περισσότερα χρήματα και με καταράστηκε για τα καλά....το χάλι του τουριστικού νότου ξεδίπλωσε τη χάρη του και έμεινα να απορώ τι βρίσκουν εδώ πέρα τόσοι και τόσοι....ιδίως στη Kuta πρέπει να είναι 100 φορές χειρότερα, όπως άλλωστε διαπίστωσα αργότερα από το παράθυρο του ταξί καθ'οδόν για το αεροδρόμιο (ναι, για τη βαλίτσα! ) Όσοι έχουν πάει Samui, ας φανταστούν μία Chaweng x 3....τέτοιο χάλι και μάλιστα στη Chaweng έχεις και μία ωραία παραλία για μπανάκι.

Εδώ η παραλία είναι απλά ένα ωραίο οπτικό θέαμα...μαύρη άμμος (μην ακούσω ξανά για λευκή άμμο, καθώς τέτοιες χαζομάρες λένε διάφορα τουριστικά sites - εγώ το ήξερα φυσικά, όπως πάντα δεν υπάρχει πιο έγκυρη πηγή παγκοσμίως από το travelstories.gr). Τι καλύτερο λοιπόν να κάνει κάποιος, από ολοήμερο άραγμα στο KuDeTa....μπυρίτσα Bintang, τα γνωστά εξαιρετικά κοκταίηλ αλλά με ίχνη αλκοόλ και αδικαιολογήτως ακριβά, τσίμπημα με αδιάφορα-πλαστικά σνακ....η τοποθεσία όμως και η μουσική είναι άπαιχτα...και η προσπάθεια των surfer με τα κύματα ενδιαφέρουσα...

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και σειρά είχε το πρώτο Μπαλινέζικο μασάζ....δίπλα στη πισίνα, οι δύο νεαρές κυρίες μας έστειλαν σε έναν άλλο κόσμο για μία ώρα...."Κοίτα να δεις που μένει πίσω η Ταϋλάνδη σε κάτι" σκέφτηκα, δίνοντας το αστείο ποσό των 6 ευρώ / άτομο. Υπέροχη εμπειρία....

Δυστυχώς, το συμβάν με τη βαλίτσα με ανάγκασε να ακυρώσω την απογευματινή εκδρομή που είχα κλείσει στο Uluwatu....έμελλε να την κάνω πολύ αργότερα και από άλλη αφετηρία, αλλά η διαμονή στο νότο αυτό ακριβώς το πλεονέκτημα έχει: βάση για 1-2 εκδρομές σε κανά Uluwatu και Tanah Lot. Από το Ubud ο νότος απέχει 1.5 ώρα σε φοβερή κίνηση.....η τουριστική κόλαση του νότου που λέγαμε, το πιο αδιάφορο, άχρωμο, άσχημο μέρος του νησιού....καμία σχέση με Μπαλί, όπως λίγο αργότερα διαπιστώσαμε....

Αλάργα και μακριά λοιπόν...δείτε αυτά 1-2 αξιοθέατα αν θέλετε και μετά δρόμο για το πραγματικό Μπαλί.....αφήστε τα κοπάδια της Kuta & της Nusa Dua να χαρούν τα mall και τα KFC, τη κίνηση, το καυσαέριο, τα ξεπουπουλιασμένα υπολείμματα δέντρων, τις ορδές με τους Γιαπωνέζους σε καραντίνα....τα είπα, τα έγραψα και ευθύνη ουκ έχω....

 

[GTS]

τι έγινε?πάνω στο καλύτερο μας κόβεις!!!συνέχισε,τι είχε μέσα η ξένη βαλίτσα??

το λουκέτο ποιό πολύτιμο περιεχόμενο προστάτευε??άντε και μ' έφαγε η περιέργεια πρωί-πρωί!!:roll:

πολύ πρακτικό να ρωτάς μια σφαίρα,όχι σαν και μένα που έχω και ψάχνω σαν τρελή και άκρη δεν βγάζω:roll:
δ?νση,τηλέφωνο, αυτής της καλής κυρίας με την γυάλινη σφαίρα έχουμε?? να μου πει και μένα που θα πάω φέτος,να μην πελαγοδρομώ η άμοιρη δεξιά και αριστερά???
λέει και αεροπορική???

Αφού υπάρχει το travelstories, τι φοβάσαι? Η καλύτερη πηγή...

 

[GTS]

Πριν όμως τη μετακόμισή μας στο κέντρο του νησιού, έπρεπε να πάρουμε μία γεύση από νησάκι.....Nusa Lembongan η επιλογή μας, μισή ωρίτσα από τη Sanur ....Bungalow No7 (Bungalo No7 - Photos) το νέο μας κατάλυμα, φτηνό, όμορφο και απλό. Επιτέλους, μακριά από την ηχορύπανση της Seminyak, οι μόνοι που μας έπαιρναν τ'αυτιά ήταν οι κόκκορες που αφθονούσαν σε κάθε σπίτι και αυλή...τι ωραία μελωδία...

Προορισμός η Dream beach, μία απομονωμένη παραλία, μακριά από όλο το κόσμο, άγρια και φουρτουνιασμένη....

Καταπληκτική αμμουδιά, κατάλευκη, με παχιά-παχιά άμμο....η θάλασσα άγρια με κύματα που δεν ευνοούσαν το αμέριμνο μπάνιο, αλλά μια βουτιά την έκανες, με προσοχή για τα ρεύματα που καραδοκούν. Σημείο εισόδου το κέντρο της παραλίας, σε μία λωρίδα άμμου, με την προειδοποίηση να μην κατευθυνθείς αριστερά, λόγω ισχυρού ρεύματος....καθώς ξάπλωνα στην πετσέτα μου βρεγμένος, κλείνοντας τα μάτια άκουγα μόνο τα αφρισμένα κύματα να ξεθυμαίνουν στον ύφαλο στα ανοιχτά....μοναδικό τοπίο, μοναδική παραλία για όσους ψάχνουν κάτι το διαφορετικό.....και ήσυχα, δεν άκουγες λέξη από τους ελάχιστους λουόμενους παραδίπλα σου....το κατάλυμα πάνω από τη παραλία πανέμορφο, με καταπληκτικό φαγητό (ίσως το καλύτερο nasi goreng που έφαγα) και φιλική ατμόσφαιρα....τι ωραία που ήταν στη Dream beach.....

 

[GTS]

...ήρθε όμως η ώρα να μαζέψουμε τα μπογαλάκια μας....με τα ποδαράκια μας και περνώντας μέσα από το συμπαθητικό χωριό του νησιού, φτάσαμε σε έναν πανέμορφο κόλπο, ήρεμα και κατάλληλα για κολύμπι νερά....το όνομα αυτού, Mushroom bay

Η επιστροφή στο ξενοδοχείο μας στο λιμανάκι του νησιού μας βρίσκει πεινασμένους και κουρασμένους...τι πιο ωραίο λοιπόν από ένα απλό δείπνο στη παραλία... Στο βάθος, το επιβλητικό ηφαίστειο Agung από το ανατολικό Μπαλί μας χαρίζει μία σπάνια στιγμή ομορφιάς στον καθαρό ορίζοντα...

Το βραδάκι, βόλτα στα σπίτια πίσω από τη παραλία....ντόπιοι αράζουν έξω από τα σπίτια, παίζουν κιθάρες, συζητούν, κοιμούνται...φτάνουμε και χαζεύουμε τον απόκοσμο ναό των νεκρών του χωριού...ήταν μια πρώτη γνωριμία με τον μοναδικό πολιτισμό του Μπαλί, που απουσίαζε από την τουριστική κιτσαρία του νότου, αλλά απείχε παρασάγγας από την πανδαισία του κεντρικού νησιού...

Την επομένη, το πρόγραμμα είχε snorkelling tour σε δύο σημεία με πλούσιο υποθαλάσσιο κόσμο....το μεσημέρι όμως πλησίαζε και η ανυπομονησία μας μεγάλωνε καθώς ερχόταν η ώρα να πάμε στο πολυθρύλητο Ubud....."Καιρός να σπάσει η κατάρα και η μαύρη μαγεία" σκέφτηκα, καθώς αποβιβαζόμασταν στη Sanur και με απόλυτο ύφος δήλωνα ότι προτίθεμαι να δώσω μέχρι 100 χιλ. ρουπίες σε ταξί για εκεί (δηλ. 7 ευρώ)...σε 45-50 λεπτά βρισκόμασταν επιτέλους εκεί....

 

[Dorotija]

Πάντα ενδιαφέρον το Μπαλί... Ωραίο το ταξιδάκι σου GTS.
Τώρα εγώ να ρωτήσω κάτι άσχετο: τις ωραίες αυτές μουσικές που ακούω στο site του KuDeTa, μπορώ να τις βρω κάπου;;;

 

[go2dbeach]

Μπαλι δια χειρος Gts τιποτα καλυτερο!
Ακουγεται πολυ ενδιαφερον προορισμος - αν και οχι 100% για go2dbeach .
Περιμενω τη συνεχεια για να λυθουν τα μαγια!

 

[GTS]

Πάντα ενδιαφέρον το Μπαλί... Ωραίο το ταξιδάκι σου GTS.
Τώρα εγώ να ρωτήσω κάτι άσχετο: τις ωραίες αυτές μουσικές που ακούω στο site του KuDeTa, μπορώ να τις βρω κάπου;;;

Νομίζω ότι μπορείς να τις βρεις σε ξένα cdάδικα......για κοίτα σε κανά amazon π.χ.