Despinadmk
Member
- Μηνύματα
- 290
- Likes
- 1.128
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλασκα... <3
Περιεχόμενα
Επομενη εκδρομη στα Hong Islands. Καναμε στασεις στο Phra Nang, Koh Landing, Koh Pakbia και Koh Hong. Μια εκδρομη που συνδιαζε τα παντα. Η πρωτη σταση εγινε στο Phra Nang. Ωραια παραλια, με θεα το κλασσικο πλεον φαινομενο να ξεπεταγεται απο το πουθενα στη μεση της θαλασσας ενας τεραστιος βραχος με πυκνη βλαστηση. Φυσικα, δεν ελειπαν ουτε απο εδω τα γνωστα κλεφτρονια. Στην παραλια υπαρχει και μια σπηλια με πολλους σταλαγμιτες και σταλαχτιτες, η οποια ηταν ενα ακομη παραδειγμα για το ποσο σουρεαλ ειναι η Ταυλανδη. Αυτη η σπηλια ειναι αφιερωμενη σε μια πριγκιπισσα οπου οι ψαραδες απο παλια μεχρι και σημερα αφηνουν καποια δωρα για να εξασφαλισουν ενα ασφαλες ταξιδι με τις βαρκες τους και να κανουν καλη ψαρια. Πλεον χαρακτηριζεται ως ναος και εμεις δεν μπορουμε παρα να διχαστουμε (λιγο) με τα δωρα τους. Αλλα ποιοι ειμαστε εμεις για να κρινουμε τα δωρα των αλλων?.και ας μην ξεχναμε οτι η κινηση μετραει.
Απο αυτη την εκδρομη ξεχωρισαμε το Hong Island. Οχι τοσο για την υπεροχη παραλια του αλλα για την βολτα που καναμε μεσα στο δασος. Υπηρχαν απομηναρια απο long tail boats απομτο τσουναμι και οσο περπατουσαμε βλεπαμε διαφορες επιγραφες οπου ανεφεραν και ενημερωναν για τα καταστροφικο φυσικο φαινομενο του 2004 αλλα και για το τι ειχε συμβει στο καθε σημειο. Ποσα ατομα βρεθηκαν, την διαδικασια διασωσης κλπ. Ειχαμε την τυχη ( αφου δεν παθαμε κατι ) να δουμε παραξενες αραχνες με εντονο χρωματισμο, φιδια (διαφορα ειδη) αλλα και σαυρες.. Προσοχη-προσοχη! Οταν περπαταμε σε δαση δεν κοιταμε μονο τον μπλε ουρανο ουτε τα δεντρα που εχουν φυτρωσει στις σχισμες των βουνων. Κοιταμε και λιγο που παταμε. Μιλαω εκ πειρας αφου παραλιγο να πατησω ενα αρκετα μεγαλουτσικο ερπετο το οποιο ηταν καμουφλαρισμενο στα χρωματα των φυτων και του χωματος. Ωραιο και πρωτογνωρο δεν λεω μιας και δεν ειχα ξαναδει κατι τετοιο..αλλα δεν σας κρυβω οτι ενα τσιμπημα στην καρδια απο την τρομαρα μου το ενιωσα.
Απο τις επομενες εκδρομες ξεχωρισαμε τη four islands, οπου ευχαριστηθηκαμε το Poda island. Πολυ μεγαλη εκταση παραλιας και ο κοσμος ουσιαστικα μοιραζοταν. Σε αντιθεση με το James Bond Island, που μπορω να πω οτι αν δεν την ειχαμε κανει δεν θα ειχαμε χασει κατι το ξεχωριστο. Σχεδον ποδοπατιομασταν και ηταν το σημειο οπου συνειδητοποιησα οτι οι περισσοτεροι ειχαν παει για την φωτογραφια και μονο αντι να απολαυσουν το τοπιο. Δεν ξερω αν εφταιγε η μερα η εαν συνεχως εχει τοση απηχηση ως εκδρομη.
Η τελευταια ημερησια ηταν στα Hot Springs, Emerald Pool, και Tiger Cave. Η συγκεκριμενη εκδρομη καλο θα ηταν να γινει καθημερινη καθως το Σαββατοκυριακο εχει περισσοτερη επισκεψημοτητα. Hot Springs, το ιαματικο τζακουζι της φυσης! Ηταν πολυ χαλαρωτικο και η θερμοκρασια του νερου ηταν ανεκτη. Πολλοι βουτουσαν και στο ποταμι ακριβως απο κατω-τους αρεσε η εναλλαγη θερμοκρασιας του νερου κρυο-ζεστο αλλα εμεις δεν το τολμησαμε. Φαινοταν καπως βρωμικο.
Στο Tiger Cave αποφασίσαμε να ανέβουμε 1237 σκαλιά για να φτάσουμε στον Χρυσό Βούδα και να απολαύσουμε την θέα. Σε αυτό το σημείο να πω ότι ενώ δεν είμαι σε θέση να κρίνω καμία θρησκεία και κανένα πιστεύω του οποιουδήποτε, μας φάνηκαν όλα πολύ σουρεάλ. Επισκεφθήκαμε πολλούς ναούς , παρατηρούσαμε τις κινήσεις των μοναχών, το στόλισμα των ναών, την “τελετουργία” της εξομολόγησης (κάτι σαν εξομολόγηση) και μας φάνηκαν κάπως αλλόκοτα.
Αναχωρουμε απο το Krabi με προορισμο εναν επίγειο παράδεισο. Ko Lanta ..
Νοικιάσαμε μηχανάκι, κάναμε τον γύρο του νησιού και όπου βλέπαμε παραλία που μας άρεσε σταματούσαμε. Καθημερινά ανακαλύπταμε απιστευτα beach bar, με χαλαρή ατμόσφαιρα και υπέροχα cocktails. Είναι το ιδανικό νησί για ήρεμες διακοπές σε τέλειο σκηνικό. Cocktails, φοίνικες, γαλαζοπράσινα νερά, αιώρες, μασαζ, ηλιοβασίλεμα και πάλι από την αρχή. Σε αυτό το νησί είδαμε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού το φαινόμενο πλημμυρίδα-άμπωτη. Μέχρι το μεσημέρι κολυμπούσαμε σε μία υπέροχη παραλία με χρυσή αμμουδιά και το απόγευμα η θαλασσα ειχε 'τραβηχτει' προς τα μεσα και υπηρχαν παντού βράχια.
Δυστυχώς, ήρθε η μέρα που θα αφήναμε τον παράδεισο μας για το Πουκέτ. Γνωρίζαμε ότι το Πουκέτ δεν θα είχε καμία σχέση με το Ko Lanta. Οι ρυθμοί ξέφρενοι, οι παραλίες γεμάτες από κόσμο και δεν θύμιζε τίποτα σε εξωτικό παράδεισο. Αν θέλεις να ευχαριστηθείς το μπάνιο σου σε καθαρές παραλίες με ωραίο τοπίο η Πατονγκ η Κάρον και η Κάτα δεν είναι αυτές που πρέπει να επισκεφθείς. Γίνεται πανικός από κόσμο, μικροπωλητές, η μισή παραλία είναι γεμάτη από κιόσκι που προωθούν θαλάσσια σπορ και η μισή θάλασσα είναι γεμάτη από jet ski και speed boats για το paraflight. Ευχαριστηθήκαμε όμως ήρεμες και πολύ καθαρές παραλίες όπως η Nai Yang και Nai Thon. Χρειαστηκε να οδηγησουμε περισσοτερη ωρα αλλα οι συγκεκριμενες παραλιες και τα γυρω χωρια μας αποζημιωσαν με το παραπανω..
Τις τελευταιες δυο μερες τις περασαμε στην Μπανγκοκ. Ισα ισα για να γνωρισουμε την πολη. Συμφωνησαμε και οι δυο οτι αλλη μια νυχτα θα την θελαμε σιγουρα. Αλλη μια μερα ομως ουτε με σφαιρες. Στα αξιοθεατα που θελαμε να επισκεφθουμε γινοταν ενα χαος. Στο Grand Palace και στους ναους οι ουρες αναμονης ηταν τεραστιες. Δεν μας κουρασε η αναμονη αλλα οι συνθηκες κατω απο τις οποιες επρεπε να περιμενουμε. Η ζεστη ηταν ανυποφορη και η ατμοσφαιρα αποπνικτικη. Συν του οτι οι φιλοι μας τα σχιζοματικα ( που ηταν αρκετα ) κρατουσαν ομπρελες για να προστατευτουν απο τον καυτο ηλιο. Μπορειτε να φανταστειτε ποσο πιο δυσκολη εκανε αυτο το γεγονος την αναμονη. Επισης, να σημειωθει οτι ειναι πολυ αυστηροι οσον αφορα την ενδυμασια στο Παλατι και στους Ναους. Οι ωμοι πρεπει να ειναι καλυμμενοι, οχι μεγαλο V στα t-shirts και να καλυπτονται οι αστραγαλοι.
Κάπως έτσι ήταν το ταξίδι μας στην Ασία. Φυσικά, όσες λέξεις και να γράψω όσες προτάσεις και αν συντάξω πιστεύω δεν μπορούν να περιγράψουν ούτε την φυσική ομορφιά της χώρας ούτε τον ενθουσιασμό μας. Ποικίλα συναισθήματα και σκέψεις που για τόσες μέρες είχαμε ξεχάσει τελείως τον δικό μας τρόπο ζωής. Είχαμε ενταχθεί σε μια διαφορετική καθημερινότητα, συναναστρεφόμασταν κάθε λεπτό ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και αυτό μας έκανε να νιώθουμε τυχεροί. Λατρέψαμε τα τοπία τους, την φύση τους, την no stress στάση τους ακόμη και την υποανάπτυκτη πλευρά τους. Σίγουρα σε μοναδικότητα και εκπλήξεις κερδίζει αυτό το ταξίδι μέχρι στιγμής. Αλλά τον αγαπημένο μας προορισμό δεν τα κατάφερε να τον ξεπεράσει ούτε η Ταυλάνδη…





Απο αυτη την εκδρομη ξεχωρισαμε το Hong Island. Οχι τοσο για την υπεροχη παραλια του αλλα για την βολτα που καναμε μεσα στο δασος. Υπηρχαν απομηναρια απο long tail boats απομτο τσουναμι και οσο περπατουσαμε βλεπαμε διαφορες επιγραφες οπου ανεφεραν και ενημερωναν για τα καταστροφικο φυσικο φαινομενο του 2004 αλλα και για το τι ειχε συμβει στο καθε σημειο. Ποσα ατομα βρεθηκαν, την διαδικασια διασωσης κλπ. Ειχαμε την τυχη ( αφου δεν παθαμε κατι ) να δουμε παραξενες αραχνες με εντονο χρωματισμο, φιδια (διαφορα ειδη) αλλα και σαυρες.. Προσοχη-προσοχη! Οταν περπαταμε σε δαση δεν κοιταμε μονο τον μπλε ουρανο ουτε τα δεντρα που εχουν φυτρωσει στις σχισμες των βουνων. Κοιταμε και λιγο που παταμε. Μιλαω εκ πειρας αφου παραλιγο να πατησω ενα αρκετα μεγαλουτσικο ερπετο το οποιο ηταν καμουφλαρισμενο στα χρωματα των φυτων και του χωματος. Ωραιο και πρωτογνωρο δεν λεω μιας και δεν ειχα ξαναδει κατι τετοιο..αλλα δεν σας κρυβω οτι ενα τσιμπημα στην καρδια απο την τρομαρα μου το ενιωσα.

Απο τις επομενες εκδρομες ξεχωρισαμε τη four islands, οπου ευχαριστηθηκαμε το Poda island. Πολυ μεγαλη εκταση παραλιας και ο κοσμος ουσιαστικα μοιραζοταν. Σε αντιθεση με το James Bond Island, που μπορω να πω οτι αν δεν την ειχαμε κανει δεν θα ειχαμε χασει κατι το ξεχωριστο. Σχεδον ποδοπατιομασταν και ηταν το σημειο οπου συνειδητοποιησα οτι οι περισσοτεροι ειχαν παει για την φωτογραφια και μονο αντι να απολαυσουν το τοπιο. Δεν ξερω αν εφταιγε η μερα η εαν συνεχως εχει τοση απηχηση ως εκδρομη.
Η τελευταια ημερησια ηταν στα Hot Springs, Emerald Pool, και Tiger Cave. Η συγκεκριμενη εκδρομη καλο θα ηταν να γινει καθημερινη καθως το Σαββατοκυριακο εχει περισσοτερη επισκεψημοτητα. Hot Springs, το ιαματικο τζακουζι της φυσης! Ηταν πολυ χαλαρωτικο και η θερμοκρασια του νερου ηταν ανεκτη. Πολλοι βουτουσαν και στο ποταμι ακριβως απο κατω-τους αρεσε η εναλλαγη θερμοκρασιας του νερου κρυο-ζεστο αλλα εμεις δεν το τολμησαμε. Φαινοταν καπως βρωμικο.
Στο Tiger Cave αποφασίσαμε να ανέβουμε 1237 σκαλιά για να φτάσουμε στον Χρυσό Βούδα και να απολαύσουμε την θέα. Σε αυτό το σημείο να πω ότι ενώ δεν είμαι σε θέση να κρίνω καμία θρησκεία και κανένα πιστεύω του οποιουδήποτε, μας φάνηκαν όλα πολύ σουρεάλ. Επισκεφθήκαμε πολλούς ναούς , παρατηρούσαμε τις κινήσεις των μοναχών, το στόλισμα των ναών, την “τελετουργία” της εξομολόγησης (κάτι σαν εξομολόγηση) και μας φάνηκαν κάπως αλλόκοτα.



Αναχωρουμε απο το Krabi με προορισμο εναν επίγειο παράδεισο. Ko Lanta ..
Νοικιάσαμε μηχανάκι, κάναμε τον γύρο του νησιού και όπου βλέπαμε παραλία που μας άρεσε σταματούσαμε. Καθημερινά ανακαλύπταμε απιστευτα beach bar, με χαλαρή ατμόσφαιρα και υπέροχα cocktails. Είναι το ιδανικό νησί για ήρεμες διακοπές σε τέλειο σκηνικό. Cocktails, φοίνικες, γαλαζοπράσινα νερά, αιώρες, μασαζ, ηλιοβασίλεμα και πάλι από την αρχή. Σε αυτό το νησί είδαμε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού το φαινόμενο πλημμυρίδα-άμπωτη. Μέχρι το μεσημέρι κολυμπούσαμε σε μία υπέροχη παραλία με χρυσή αμμουδιά και το απόγευμα η θαλασσα ειχε 'τραβηχτει' προς τα μεσα και υπηρχαν παντού βράχια.









Δυστυχώς, ήρθε η μέρα που θα αφήναμε τον παράδεισο μας για το Πουκέτ. Γνωρίζαμε ότι το Πουκέτ δεν θα είχε καμία σχέση με το Ko Lanta. Οι ρυθμοί ξέφρενοι, οι παραλίες γεμάτες από κόσμο και δεν θύμιζε τίποτα σε εξωτικό παράδεισο. Αν θέλεις να ευχαριστηθείς το μπάνιο σου σε καθαρές παραλίες με ωραίο τοπίο η Πατονγκ η Κάρον και η Κάτα δεν είναι αυτές που πρέπει να επισκεφθείς. Γίνεται πανικός από κόσμο, μικροπωλητές, η μισή παραλία είναι γεμάτη από κιόσκι που προωθούν θαλάσσια σπορ και η μισή θάλασσα είναι γεμάτη από jet ski και speed boats για το paraflight. Ευχαριστηθήκαμε όμως ήρεμες και πολύ καθαρές παραλίες όπως η Nai Yang και Nai Thon. Χρειαστηκε να οδηγησουμε περισσοτερη ωρα αλλα οι συγκεκριμενες παραλιες και τα γυρω χωρια μας αποζημιωσαν με το παραπανω..











Τις τελευταιες δυο μερες τις περασαμε στην Μπανγκοκ. Ισα ισα για να γνωρισουμε την πολη. Συμφωνησαμε και οι δυο οτι αλλη μια νυχτα θα την θελαμε σιγουρα. Αλλη μια μερα ομως ουτε με σφαιρες. Στα αξιοθεατα που θελαμε να επισκεφθουμε γινοταν ενα χαος. Στο Grand Palace και στους ναους οι ουρες αναμονης ηταν τεραστιες. Δεν μας κουρασε η αναμονη αλλα οι συνθηκες κατω απο τις οποιες επρεπε να περιμενουμε. Η ζεστη ηταν ανυποφορη και η ατμοσφαιρα αποπνικτικη. Συν του οτι οι φιλοι μας τα σχιζοματικα ( που ηταν αρκετα ) κρατουσαν ομπρελες για να προστατευτουν απο τον καυτο ηλιο. Μπορειτε να φανταστειτε ποσο πιο δυσκολη εκανε αυτο το γεγονος την αναμονη. Επισης, να σημειωθει οτι ειναι πολυ αυστηροι οσον αφορα την ενδυμασια στο Παλατι και στους Ναους. Οι ωμοι πρεπει να ειναι καλυμμενοι, οχι μεγαλο V στα t-shirts και να καλυπτονται οι αστραγαλοι.
Κάπως έτσι ήταν το ταξίδι μας στην Ασία. Φυσικά, όσες λέξεις και να γράψω όσες προτάσεις και αν συντάξω πιστεύω δεν μπορούν να περιγράψουν ούτε την φυσική ομορφιά της χώρας ούτε τον ενθουσιασμό μας. Ποικίλα συναισθήματα και σκέψεις που για τόσες μέρες είχαμε ξεχάσει τελείως τον δικό μας τρόπο ζωής. Είχαμε ενταχθεί σε μια διαφορετική καθημερινότητα, συναναστρεφόμασταν κάθε λεπτό ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας και αυτό μας έκανε να νιώθουμε τυχεροί. Λατρέψαμε τα τοπία τους, την φύση τους, την no stress στάση τους ακόμη και την υποανάπτυκτη πλευρά τους. Σίγουρα σε μοναδικότητα και εκπλήξεις κερδίζει αυτό το ταξίδι μέχρι στιγμής. Αλλά τον αγαπημένο μας προορισμό δεν τα κατάφερε να τον ξεπεράσει ούτε η Ταυλάνδη…