Ιρλανδία Ιρλανδία: Δουβλίνο - Μπέλφαστ

[alexstef2]

Δε θα αναφέρω τόσο αξιοθέατα και πράγματα που έχουν ήδη γραφτεί ή μπορείτε να βρείτε στις πρώτες πρώτες σελίδες ενός οδηγού αλλά σκόρπιες σκέψεις για πράγματα που μου άρεσαν και με εντυπωσίασαν στην Ιρλανδία και μέσα από αυτά θα δίνω και κάποιες πληροφορίες.
1.Τα πράγματα λοιπόν που μου άρεσαν στο Δουβλίνο είναι τόσα πολλά. Από τη πρώτη κιόλας μέρα κατάλαβα ότι δεν ήταν τόσο τα μουσεία ή τα αξιοθέατα που θα έβλεπα σε αυτή τη πόλη ούτε τόσο οι φωτογραφίες από τη φανταστική αρχιτεκτονική της πόλης. Η ατμόσφαιρα του Δουβλίνου, ο κόσμος με τον τρόπο διασκέδαση τους και τη ζωντάνια τους είναι αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο. Τουρίστες, φοιτητές και κάτοικοι όλοι μαζί στη πλήρη αρμονία ξεχυμένοι στους δρόμους από τα ξημερώματα ως αργά το βράδυ (μη φανταστείτε όχι και πάρα πολύ αργά).
2.Μπύρες. Με αρχηγό τη Guinness όλες οι μπύρες πίνονται στο Δουβλίνο. Οι ξύλινες στολισμένες pubs έχουν ποτίσει τα σανίδια τους με αλκοόλ από μεθυσμένους που ξεκινούν να πίνουν από τις πέντε. Λάθος. Πίνουν όλη μέρα απλά το βραδάκι μεθάνε.
3.Το ‘Temple Bar’. H πιο κεντρική και με πολύ μεγάλη κίνηση εντός και εκτός μαγαζιών. Όλη η περιοχή είναι πεζοδρομημένη. Είναι σχετικά μεγάλη περιοχή. Όταν βγαίνεις από μια pub ο πεζόδρομος μοιάζει σα προέκταση των μαγαζιών συνεχίζοντας τη διασκέδαση. Μπορείς να βρεις άπειρα μπαρ και εστιατόρια στη περιοχή και όλα είναι σούπερ. Τα περισσότερα μάλιστα διαφημίζουν live τους και αγώνες της βραδιάς.
4.Το Phoenix Park. Το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης. Δυστυχώς κατάφερα και είδα ένα μικρό κομμάτι του πάρκου αλλά ήταν και αυτό εντυπωσιακό. Μέσα στο ίδιο το πάρκο έχει διάφορα μνημεία καθώς και εκπληκτική διαμόρφωση. Εκεί βρίσκεται και ο φημισμένος ζωολογικός κήπος του Δουβλίνου.
5.Τα δωρεάν μουσεία. Μια πλειάδα μουσείων στη πόλη προς έκπληξη μου είναι δωρεάν. Το εθνικό μουσείο (που αποτελείται από 4 ‘υπό-μουσεία’ και το ένα βρίσκεται στη Δυτική χώρα), το μουσείο μοντέρνας τέχνης, η National Gallery και άλλα πολλά είναι ελεύθερα προς το κοινό. Τα παραπάνω που είναι και από τα σημαντικότερα έχουν υπέροχα κτίρια, προαύλια και συλλογές εξαιρετικές. Λίγο διαφορετικές από αυτές των δημοφιλών μουσείων της Ευρώπης αλλά με πολύ ενδιαφέρον. Στη National Gallery για παράδειγμα έχει λιγότερο γνωστά έργα από Ιρλανδική Βρετανική τέχνη αλλά και Ελ Γκρέκο, Καβαλέτο, Καραβάτζιο, κλπ.
6.Το Dun Laoghaire. Πηγαίνεις εκεί με το Dart. Μια περιοχή έξω από το κέντρο, παραθαλάσσια, με ντόπιους που κάνουν βόλτες και ωραία μαγαζάκια και εστιατόρια. Τίποτα το ξεχωριστό για να φτάσεις ως εκεί αλλά καμιά φορά και αυτό είναι λόγος. Η διαδρομή είναι όμορφη.
7.Το Irish Breakfast. Με ποικιλία μεγαλύτερη του αντίστοιχου αγγλικού και πολύ πιο νόστιμο. Περιέχει τις κλασσικές λιπαρές λιχουδιές.
8.Το ξενοδοχείο που κλείσαμε. Μείναμε στο Maldron κοντά στην O’ Connell Street και πέντε λεπτά από το κέντρο. Πολύ όμορφο ξενοδοχείο. Το δίκλινο καθημερινές 49,50ευρώ και το ΣΚ 70ευρώ. Το πρωινό 10ευρώ αλλά αξίζει. ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ.
9.Το νέο αεροδρόμιο, που βρίσκεται στα τελειώματα. Ντιζαινάτο!
10.Τα ‘Info center’. Διάσπαρτα σε όλη τη πόλη με πολλές πληροφορίες και πολύ εξυπηρετικά. Μάλιστα το κεντρικό στο Temple Bar έκανε και ατυχείς εκδρομές. Λέω ατυχείς γιατί κοστίζουν σχεδόν διπλά και τριπλά από το κτελ με λίγες επιπλέον παροχές. Επίσης χάρτες και σημάνσεις παντού πριν προλάβεις να χαθείς.
11.Τα εμπορικά κέντρα του Δουβλίνου φαίνεται να έχουν μια ιστορία. Έχουν πολύ μεγάλα και παλιά αριστοκρατικά εμπορικά κέντρα που ακόμη και σήμερα διατηρούν το πιάνο στη κεντρική σάλα. Άλλα πάλι είναι στολισμένα με χρωματιστά λουλούδια σε όλη τους τη έκταση. Έχουν παλιά ατμόσφαιρα τα περισσότερα με τις σύγχρονες ανάγκες. Υπάρχουν επίσης και πολλές υπαίθριες στοές μάρκετ.
12.Το άγαλμα του Oscar Wilde που βρίσκεται στο πάρκο έξω από το σπίτι του. Πολύ κυριλέ να στολίζουν το κήπο σου προς τιμήν σου.
13.Η O’connell street και η Grafton street με τα παραδρομάκια τους. Μια αρκετά μεγάλη εμπορική πεζοδρομημένη έκταση που βρίσκει κανείς όλες τις φίρμες ρούχων και όλων των ειδών τα αντικείμενα. Ο στολισμός τους τα Χριστούγεννα είναι εντυπωσιακός. Στην πρώτη οδό υπάρχει και το μνημείο The Spire που έχει ύψος 130μέτρα και μοιάζει με λεπτή βελόνα. Στην ίδια περνάνε επίσης και τα περισσότερα λεωφορεία της πόλης. Η δεύτερη έχει μαγαζιά για μεγαλύτερα βαλάντια.
14.Το Trinity College. Πασίγνωστο πανεπιστήμιο και αποδείχθηκε γιατί οι τουρίστες είναι ανάλογοι σε ποσοστό με τους φοιτητές. Άλλωστε εκεί βρίσκεται και η βιβλιοθήκη με το τοπ ατραξιόν ‘The book of Kells’.
15.Αυτό που αφήνω για το τέλος είναι και αυτό που μου έμεινε περισσότερο. Είχα την αίσθηση ότι θα βρω μια χώρα εξαρτημένη από τη Βρετανία. Ίσως πίστευα ότι δεν έχει βρει να πατήσει ή δε βρήκε τις ρίζες ακόμα στο διχασμό της ανεξαρτητοποίησης και της συνένωσης. Ότι θα της έμεινε σα κουσούρι. Αντιθέτως, όχι μόνο βρήκε τις ρίζες αλλά ξεπέρασε και τη Βρετανία. Σχεδόν σε όλους τους τομείς που παρατήρησα σα τουρίστας και μόνο μου φάνηκε να υπερτερεί. Δε γνωρίζω τίποτα περισσότερο αλλά σα τουρίστας έμεινα ικανοποιημένος και μόνο από αυτό. Ασφαλώς υπάρχουν πράγματα που έχει υιοθετήσει ή μάλλον πράγματα που πλέον είναι και κουλτούρα τους αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα που δρα ανεξάρτητα.
ΥΓ1: Όταν έμαθα ότι έχουν ευρώ και όχι λίρες πίστεψα αυτόματα ότι θα έχουν και τις κλασσικές Ευρωπαϊκές πρίζες. Δυστυχώς δεν είχαν.
ΥΓ2: 3 με 4 ημέρες είναι σούπερ για το Δουβλίνο.
συνεχίζεται...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[alexstef2]

Τι μου άρεσε στο Δουβλίνο?
Δε θα αναφέρω τόσο αξιοθέατα και πράγματα που έχουν ήδη γραφτεί ή μπορείτε να βρείτε στις πρώτες πρώτες σελίδες ενός οδηγού αλλά σκόρπιες σκέψεις για πράγματα που μου άρεσαν και με εντυπωσίασαν στην Ιρλανδία και μέσα από αυτά θα δίνω και κάποιες πληροφορίες.
1.Τα πράγματα λοιπόν που μου άρεσαν στο Δουβλίνο είναι τόσα πολλά. Από τη πρώτη κιόλας μέρα κατάλαβα ότι δεν ήταν τόσο τα μουσεία ή τα αξιοθέατα που θα έβλεπα σε αυτή τη πόλη ούτε τόσο οι φωτογραφίες από τη φανταστική αρχιτεκτονική της πόλης. Η ατμόσφαιρα του Δουβλίνου, ο κόσμος με τον τρόπο διασκέδαση τους και τη ζωντάνια τους είναι αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο. Τουρίστες, φοιτητές και κάτοικοι όλοι μαζί στη πλήρη αρμονία ξεχυμένοι στους δρόμους από τα ξημερώματα ως αργά το βράδυ (μη φανταστείτε όχι και πάρα πολύ αργά).
2.Μπύρες. Με αρχηγό τη Guinness όλες οι μπύρες πίνονται στο Δουβλίνο. Οι ξύλινες στολισμένες pubs έχουν ποτίσει τα σανίδια τους με αλκοόλ από μεθυσμένους που ξεκινούν να πίνουν από τις πέντε. Λάθος. Πίνουν όλη μέρα απλά το βραδάκι μεθάνε.
3.Το ‘Temple Bar’. H πιο κεντρική και με πολύ μεγάλη κίνηση εντός και εκτός μαγαζιών. Όλη η περιοχή είναι πεζοδρομημένη. Είναι σχετικά μεγάλη περιοχή. Όταν βγαίνεις από μια pub ο πεζόδρομος μοιάζει σα προέκταση των μαγαζιών συνεχίζοντας τη διασκέδαση. Μπορείς να βρεις άπειρα μπαρ και εστιατόρια στη περιοχή και όλα είναι σούπερ. Τα περισσότερα μάλιστα διαφημίζουν live τους και αγώνες της βραδιάς.
4.Το Phoenix Park. Το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης. Δυστυχώς κατάφερα και είδα ένα μικρό κομμάτι του πάρκου αλλά ήταν και αυτό εντυπωσιακό. Μέσα στο ίδιο το πάρκο έχει διάφορα μνημεία καθώς και εκπληκτική διαμόρφωση. Εκεί βρίσκεται και ο φημισμένος ζωολογικός κήπος του Δουβλίνου.
5.Τα δωρεάν μουσεία. Μια πλειάδα μουσείων στη πόλη προς έκπληξη μου είναι δωρεάν. Το εθνικό μουσείο (που αποτελείται από 4 ‘υπό-μουσεία’ και το ένα βρίσκεται στη Δυτική χώρα), το μουσείο μοντέρνας τέχνης, η National Gallery και άλλα πολλά είναι ελεύθερα προς το κοινό. Τα παραπάνω που είναι και από τα σημαντικότερα έχουν υπέροχα κτίρια, προαύλια και συλλογές εξαιρετικές. Λίγο διαφορετικές από αυτές των δημοφιλών μουσείων της Ευρώπης αλλά με πολύ ενδιαφέρον. Στη National Gallery για παράδειγμα έχει λιγότερο γνωστά έργα από Ιρλανδική Βρετανική τέχνη αλλά και Ελ Γκρέκο, Καβαλέτο, Καραβάτζιο, κλπ.
6.Το Dun Laoghaire. Πηγαίνεις εκεί με το Dart. Μια περιοχή έξω από το κέντρο, παραθαλάσσια, με ντόπιους που κάνουν βόλτες και ωραία μαγαζάκια και εστιατόρια. Τίποτα το ξεχωριστό για να φτάσεις ως εκεί αλλά καμιά φορά και αυτό είναι λόγος. Η διαδρομή είναι όμορφη.
7.Το Irish Breakfast. Με ποικιλία μεγαλύτερη του αντίστοιχου αγγλικού και πολύ πιο νόστιμο. Περιέχει τις κλασσικές λιπαρές λιχουδιές.
8.Το ξενοδοχείο που κλείσαμε. Μείναμε στο Maldron κοντά στην O’ Connell Street και πέντε λεπτά από το κέντρο. Πολύ όμορφο ξενοδοχείο. Το δίκλινο καθημερινές 49,50ευρώ και το ΣΚ 70ευρώ. Το πρωινό 10ευρώ αλλά αξίζει. ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ.
9.Το νέο αεροδρόμιο, που βρίσκεται στα τελειώματα. Ντιζαινάτο!
10.Τα ‘Info center’. Διάσπαρτα σε όλη τη πόλη με πολλές πληροφορίες και πολύ εξυπηρετικά. Μάλιστα το κεντρικό στο Temple Bar έκανε και ατυχείς εκδρομές. Λέω ατυχείς γιατί κοστίζουν σχεδόν διπλά και τριπλά από το κτελ με λίγες επιπλέον παροχές. Επίσης χάρτες και σημάνσεις παντού πριν προλάβεις να χαθείς.
11.Τα εμπορικά κέντρα του Δουβλίνου φαίνεται να έχουν μια ιστορία. Έχουν πολύ μεγάλα και παλιά αριστοκρατικά εμπορικά κέντρα που ακόμη και σήμερα διατηρούν το πιάνο στη κεντρική σάλα. Άλλα πάλι είναι στολισμένα με χρωματιστά λουλούδια σε όλη τους τη έκταση. Έχουν παλιά ατμόσφαιρα τα περισσότερα με τις σύγχρονες ανάγκες. Υπάρχουν επίσης και πολλές υπαίθριες στοές μάρκετ.
12.Το άγαλμα του Oscar Wilde που βρίσκεται στο πάρκο έξω από το σπίτι του. Πολύ κυριλέ να στολίζουν το κήπο σου προς τιμήν σου.
13.Η O’connell street και η Grafton street με τα παραδρομάκια τους. Μια αρκετά μεγάλη εμπορική πεζοδρομημένη έκταση που βρίσκει κανείς όλες τις φίρμες ρούχων και όλων των ειδών τα αντικείμενα. Ο στολισμός τους τα Χριστούγεννα είναι εντυπωσιακός. Στην πρώτη οδό υπάρχει και το μνημείο The Spire που έχει ύψος 130μέτρα και μοιάζει με λεπτή βελόνα. Στην ίδια περνάνε επίσης και τα περισσότερα λεωφορεία της πόλης. Η δεύτερη έχει μαγαζιά για μεγαλύτερα βαλάντια.
14.Το Trinity College. Πασίγνωστο πανεπιστήμιο και αποδείχθηκε γιατί οι τουρίστες είναι ανάλογοι σε ποσοστό με τους φοιτητές. Άλλωστε εκεί βρίσκεται και η βιβλιοθήκη με το τοπ ατραξιόν ‘The book of Kells’.
15.Αυτό που αφήνω για το τέλος είναι και αυτό που μου έμεινε περισσότερο. Είχα την αίσθηση ότι θα βρω μια χώρα εξαρτημένη από τη Βρετανία. Ίσως πίστευα ότι δεν έχει βρει να πατήσει ή δε βρήκε τις ρίζες ακόμα στο διχασμό της ανεξαρτητοποίησης και της συνένωσης. Ότι θα της έμεινε σα κουσούρι. Αντιθέτως, όχι μόνο βρήκε τις ρίζες αλλά ξεπέρασε και τη Βρετανία. Σχεδόν σε όλους τους τομείς που παρατήρησα σα τουρίστας και μόνο μου φάνηκε να υπερτερεί. Δε γνωρίζω τίποτα περισσότερο αλλά σα τουρίστας έμεινα ικανοποιημένος και μόνο από αυτό. Ασφαλώς υπάρχουν πράγματα που έχει υιοθετήσει ή μάλλον πράγματα που πλέον είναι και κουλτούρα τους αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα που δρα ανεξάρτητα.
ΥΓ1: Όταν έμαθα ότι έχουν ευρώ και όχι λίρες πίστεψα αυτόματα ότι θα έχουν και τις κλασσικές Ευρωπαϊκές πρίζες. Δυστυχώς δεν είχαν.
ΥΓ2: 3 με 4 ημέρες είναι σούπερ για το Δουβλίνο.
συνεχίζεται...

 

[alexstef2]

Τι δεν μου άρεσε στο Δουβλίνο?
Γενικότερα δεν υπάρχει κάτι που να με δυσαρέστησε τόσο ώστε να χαλάσει το ταξίδι. Όλα τα παρακάτω είναι σε ένα βαθμό λογικού πλαισίου. Ωστόσο και αυτά είναι πολύ μικρά σε σχέση με αυτά που μου άρεσαν.
1.Καιρός. Πήγα παράλληλα με τις πλημμύρες που συνεχίζουν στη βόρεια Αγγλία και στο Cork της Ιρλανδίας οπότε ο καιρός και στο Δουβλίνο ήταν αρκετά άσχημος. Τα γνωστά Showers ήταν μόνιμα και πολλές φορές αδύνατο να συνεχίσω τις βόλτες. Προτιμούσα να γυρίζω όταν σταματούσε η βροχή για να ‘χω σύμμαχο τον καιρό αλλά και πάλι έπιανε ξαφνικά και άντε να σταματήσει. Παρ’ όλα αυτά ήταν εντυπωσιακό πως τους Ιρλανδούς φαινόταν να μην τους ενοχλεί η βροχή. Μου είπαν ότι αυτή η βροχή δεν ήταν η χειρότερη. Προς Δεκέμβριο δυναμώνουν.
2.Ο ποταμός Liffey είναι αξιοθέατο της πόλης αλλά επιτέλους δεν έχω καταλάβει γιατί δε στρέφουν τις πόλεις προς τους ποταμούς τους?
3.Είναι αρκετά ακριβή χώρα και το Δουβλίνο συγκεκριμένα ακόμη περισσότερο. Τα ξενοδοχεία το ΣΚ αυξάνουν τις τιμές τους έως και το διπλάσιο. Οι τιμές στα καταστήματα και στα εστιατόρια και μπαρ είναι αρκετά υψηλές. Φανταστείτε χώρες με μεγάλη παραγωγή και κατανάλωση μπύρας την πουλάνε σε πολύ χαμηλή τιμή, στην Ιρλανδία είναι και η μπύρα ακριβή. Οι τιμές στα τρόφιμα και στα εστιατόρια είναι ίδιες έως και διπλάσιες από την Ελλάδα και μάλιστα για λιγότερες παροχές και μικρότερες ποσότητες. Το νερό βρύσης πίνεται σε όλη τη χώρα και εξακολουθούν να το πουλάνε ακόμα και στα σούπερ μάρκετ 0,80 ευρώ και πάνω το μικρό μπουκάλι. Βρίσκεις φθηνότερο αλλά γενικά είναι ακριβά. Εστιατόρια και αλυσίδες φαστ φουντ ίδιες με την Ελλάδα πουλάνε προϊόντα τους σχεδόν 150% παραπάνω. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι τα muffins που είναι μικρά και τα πουλάνε 2,50 ευρώ στους περισσότερους φούρνους.
4.Άγγλοι φίλοι μου έλεγαν πόσο ευγενικοί είναι Ιρλανδοί και ιδιαιτέρως της βόρειας Ιρλανδίας. Μου είπαν επίσης πόσο ζεστοί και φιλόξενοι είναι. Δε διαπίστωσα κάτι τέτοιο. Μάλιστα θα έλεγα κάποιοι ήταν και ελαφρώς αγενείς στην εξυπηρέτηση.

....Μονοήμερη στο Belfast

 

[alexstef2]

Μονοήμερη στο Belfast.
Ανάμεσα σε πολύ δυνατούς προορισμούς της επαρχία της Ιρλανδίας κυρίως με τοπία της φύσης και δύο τρεις πόλεις αποφασίσαμε να περάσουμε μια μέρα στο Belfast διότι όλα τα υπόλοιπα της Ιρλανδίας αποτελούν ένα άλλο ταξίδι στο εγγύς μέλλον.
Το Belfast ανήκει στη βόρεια Ιρλανδία δηλαδή στη Βρετανική περιοχή. Αυτό σημαίνει πως έχει και όλα τα βρετανικά χαρακτηριστικά. Το κυριότερο από αυτά ότι έχει pounds. Αν φτάσετε αεροπορικώς αλλάξτε καλύτερα σε κάποιο αυτόματο ή αλλιώς βγάλτε απευθείας από την τράπεζα. Αν το κάνετε σε ανταλλακτήριο αποφύγετε τη Travelex. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο μου κρατάει πάντα τα περισσότερα. Ωστόσο κάποια μαγαζιά που εγώ δεν βρήκα δέχονται και ευρώ σύμφωνα με τον οδηγό μου. Από Δουβλίνο η οικονομικότερη λύση είναι το κτελ. Κοστίζει το μετ’ επιστροφής 24ευρώ το πακέτο και το ταξίδι διαρκεί 2κ30 λεπτά. Το τρένο κάνει δύο ώρες και η τιμή είναι διπλάσια. Το κτελ και όλα τα τρένα βρίσκονται στην ίδια περιοχή στο Δουβλίνο.
Στο Μπέλφαστ έφτασα στο σταθμό Europa στο κέντρο. Εκεί απέναντι βρίσκεται μια ιστορική pub η ‘Crown Liquor Saloon’ που η ανακατασκευή της, κόστισε 400,000p. Το καλύτερο στο μαγαζί ήταν ότι χωριζόταν κάθε παρέα σε μικρά δωματιάκια με ξυλόγλυπτα λεπτομέρειας εκατοστού. Πολύ ατμοσφαιρικό. Επίσης όλες οι λάμπες του μαγαζιού ήταν θυέλλης.
Στο κέντρο στη πλατεία Donegall Square υπάρχει το Belfast Festive, που στήνεται τη περίοδο των Χριστουγέννων. Εκεί περάσαμε και τις περισσότερες ώρες. Είναι μια σειρά μαγαζιών με πολλά γερμανικά ξύλινα σπιτάκια με λουκάνικα και μπύρες. Παρ’ όλη τη βροχή δε μπορούσες να περπατήσεις από τον κόσμο. Είχε καταστήματα από πολλές διαφορετικές χώρες που πουλούσαν τα τοπικά τους προϊόντα. Κάπου ανάμεσα υπήρχε και ένα εκλεκτό ελληνικό αλλά προτίμησα ένα βαλκανικό. Στη πλάγια μεριά υπήρχε και το Belfast Wheel κάτι σαν το London Eye. Γύρω από τη περιοχή απλώνονταν εμπορικοί πεζόδρομοι εμπορικά κέντρα, το δημαρχείο, η κεντρική βιβλιοθήκη και διάφορες εκκλησίες. Στο δρόμο πίσω από το δημαρχείο βρίσκεται και το info center για τα τοπ της πόλης.
Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη το Μπέλφαστ ιδίως τα Χριστούγεννα.

 

[romantic woman]

Σούπερ περιγραφή!!Πολύ καλές πληροφορίες για το Δουβλίνο που το επισκέφθηκα πριν 12 χρόνια περίπου και είχα ξεχάσει αρκετά πράγματα,οπότε με ενδιαφέρον διάβασα την ιστορία σου!Αυτό που δεν ξεχνιέται είναι όντως η ...ατμόσφαιρα,όπως ήδη περιέγραψες,οι pub!!με την καταπληκτική ιρλανδένζικη χαρούμενη μουσική από live συγκροτήματα,είχα βρεθεί σ΄ένα τέτοιο μαγαζί που αρχικά μόλις μπήκα έπαθα ένα σόκ:xmas_lol:,πολύ χύμα κατάσταση,σαν παράπηγμα ένα πράμα...οι καρέκλες,το όλο σκηνικό,λέω που με φέρανε:xmas_eek:...αλλά η ζωντάνια,η μουσική,το ότι όλοι γίναμε μια παρέα!μούχει μείνει μέχρι τώρα...
Επίσης θυμάμαι το πράσινο!!το καταπληκτικό πάρκο που ανέφερες,όπως και το πολύ πράσινο,τα ...λιβάδια στην ευρύτερη περιοχή ,στην επαρχία.
Μπέλφαστ δυστυχώς δεν είχα πάει.
Μπράβο πολύ καλή η ιστορία σου.

 

[pattyyy]

Πολύ ενδιαφέρουσα αφήγηση! Χρηστικές πληροφορίες, καλογραμμένο κείμενο για έναν όμορφο προορισμό! Ευχαριστούμε!

 

[Lianos Leonidas]

Επισκέφθηκα όλη τη Ιρλανδία , πρίν 3 χρόνια.Θα συμφωνήσω με το Δουβλίνο, όπως τα λές έχει αυτή τη θαλπωρή και τη ζεστασιά του κόσμου σε σχέση με τις Αγγλικές πόλεις, αλλά μην ξεχνάς ότι είναι μια πόλη 2 το πού εκατομμυρίων.Εγώ δεν τη βρήκα την Ιρλανδία ακριβή, αφού το ξενοδοχείο στοίχιζε κατά μέσο όρο 40 ευρώ το δίκλινο, το φαγητό επίσης έτρωγες καλά με 10 ευρώ το άτομο.Το Galway που επισκεφθήκαμε στις δυτικές ακτές της χώρας, πέραν της ομορφιά του ήταν και ιδιαίτερα φτηνό και στις μπύρες.Αλλές τιμές απο το Δουβλίνο.

 

[alexstef2]

--Σε ευχαριστώ romantic woman. Ελπίζω να ήταν μια καλή υπενθύμιση! Την επόμενη να πας και Μπέλφαστ αξίζει!

--Ευχαριστώ Pattyyy! Οταν μπορέσω θα ανεβάσω κ κάποιες φωτό.

--Leonidas το Galway θα ήθελα κ γω να είχα χρόνο να το επισκεφτώ αλλά μάλλον όλα τα περίχωρα είναι ένα άλλοοο ταξίδι. Γενικά κ με μένα φτηνά μου βγήκε το ταξίδι αλλά το Δουβλίνο είναι στη λίστα με τις ακριβότερες πόλεις σταθερά. Γενικότερα υπάρχουν κ φθηνότερες καλές επιλογές που αν έχεις χρόνο ψάχνεις κ βρίσκεις αλλά να φανταστείς ακόμα κ φίλος από το Δουβλίνο που σπουδάζει Αγγλία -pounds- μου λέει ότι τον συμφέρει η διαμονή του στην Αγγλία.

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ευρώπης.

 

[_antonis_]

ΥΓ2: 3 με 4 ημέρες είναι σούπερ για το Δουβλίνο.

3-4 μέρες είναι ίσα-ίσα οκ για το Δουβλίνο, αλλά όποιος θέλει Ιρλανδία, πρέπει να σκεφτεί για καμιά 10ριά μέρες-μη μπερδευτεί. Έχει τόσα πολλά, σίγουρα θα ξαναπάω κάποια στιγμή ας είναι και σε 30 χρόνια!!

 

[babaduma]

3-4 μέρες είναι ίσα-ίσα οκ για το Δουβλίνο, αλλά όποιος θέλει Ιρλανδία, πρέπει να σκεφτεί για καμιά 10ριά μέρες-μη μπερδευτεί. Έχει τόσα πολλά, σίγουρα θα ξαναπάω κάποια στιγμή ας είναι και σε 30 χρόνια!!

Βάλε 2 βδομάδες νά'σαι μέσα! Η δυτική ακτή είναι όλα τα λεφτά - όχι μόνο το Killarney που έτσι κι αλλιώς θα πάει κάποιος αλλά και ο νότος και - κυρίως - ο βορράς!

 

[galat]

Ευχαριστούμε για την αναλυτική και ενδιαφέρουσα περιγραφή σου.
Υπάρχει καμμιά πρόταση για pub με live μουσική;