Κροατία Μαυροβούνιο Σερβία Καλοκαίρι στα φεστιβάλ της Κροατίας!

[IrisAthens]

Οι κονταρομαχίες ήταν πραγματικές; Ή λίγο στημένες;

Αναμένω την συνέχεια...

Οι κονταρομαχίες φαινόνταν πραγματικές! Βέβαια, νομίζω ότι η μύτη του δεν ήταν τόσο ας πούμε μυτερή; Πιο πολύ ήταν ένα διαγωνιστικό κομμάτι: ποιος θα ρίξει το καπέλο του άλλου ή θα τον ακουμπήσει σε συγκεκριμένο σημείο και παιχνίδια με κρίκους που έπρεπε να περαστούν στο κοντάρι. Σε άλλα σημεία του φεστιβάλ είχε κάποιες χορογραφημένες μονομαχίες που είχαν πολύ πλάκα.
Όλα ήταν τόσο καλά οργανωμένα που πραγματικά πρέπει να έχουν μεράκι για να καταπιάνονται με κάτι τέτοιο.

2. Τα Σκόπια είναι μία πόλη όπου μπορείς να ζεις, αξιοβίωτα (σε αντίθεση με την Αθήνα που μισεί τους κατοίκους της).
Κατά τα άλλα όπως τα γράφεις!

Πραγματικά γιατί μας μισούν εδώ;

Κουβαλάς μαζί κι ένα γκαζάκι;

Την επόμενη με ηλεκτρικό μπρίκι! Έπρεπε να φτάσω στα τουριστικά της Κροατίας για να πιω καφέ και να τον ευχαριστηθώ!

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 5-ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024-VARAZDIN-Φεστιβάλ τέχνης δρόμου! Spankifest!

Ξεκινήσαμε από το δωμάτιο που είχαμε νοικιάσει λίγο πιο έξω από το Vrbovec το οποίο ήταν αξιοπρεπέστατο αλλά αν και είχε εστιατόριο στο ισόγειο καφέ το πρωί δεν έφτιαχνε. Το αγόρι πολύ με έχει κοροιδέψει για αυτόν μου τον εθισμό αλλά τι να κάνουμε; Άνθρωποι είμαστε αδυναμίες έχουμε! Θυμήθηκα και το όνομα μέσα σε άλλα «Taverna 1860 Rooms & Apartments».

Το Varazdin απέχει καμία ώρα από το το Zagreb και βρίσκεται κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία. Η ακμή της πόλης ήταν κατά την αναγέννηση και το κάστρο της πόλης έμβλημα της. Όμως εμείς ήρθαμε για το φεστιβάλ! Το spancifest ξεκίνησε το 1999 και έχει την τέχνη του δρόμου στο επίκεντρο. Για περίπου 10 μέρες η πόλη φοράει τα γιορτινά της. Κάθε στενάκι έχει και τον δικό του μουσικό, ζωντανά αγάλματα κυκλοφορούν ανάμεσα στους τουρίστες, ζωγράφοι εκθέτουν τα έργα τους στα πεζοδρόμια και πολίτες του Varazdin φοράνε τα κοστούμια τους και συμμετέχουν όπως μπορούν.

Υπάρχουν και περίπτερα με φαγητά ή προϊόντα από την υπόλοιπη Κροατία. Γιαυτό και δεν βλέπετε πιάτα στις διηγήσεις. Τρώγαμε street food και συνήθως εξαφανιζόταν πριν προλάβει να φωτογραφηθεί.

Αν σας βγάλει ο δρόμος να κλείσετε από πριν δωμάτιο. Εμείς αργήσαμε και κοιμηθήκαμε σε χωριστά κρεβάτια στο CBB Rooms. Διέθετε και μπυραρία την οποία δεν πετύχαμε ανοιχτή και ούτε καφέ έκανε αλλά το Varazdin τα έχει όλα στην τέλεια πλατεία του. Τι espresso με σαντιγί, τι cappuccino, τι Hydra!

Αυτό λοιπόν είναι ένα ρόφημα σαν ηλεκτρολύτες; Που το έπιναν όλοι. Πολλές φορές μαζί με καφεδάκι. Πήρα και εγώ. Πολύ μου άρεσε και έχω ακόμα ένα στο ψυγείο μου που δεν ξέρω πια μετά από ένα χρόνο αν πινεται…

Η πρώτη βόλτα στο Varazdin ξεκίνησε τέλεια! Υπήρχαν και διάφορα παιχνίδια στο δρόμο και σε ένα από αυτά έριχνες βολές με τη μπαλα και αν πετύχαινες καλάθι έπαιρνες δώρο μία αθλητική εμφάνιση που έγραφε πάνω Hrvatska το όνομα της πόλης στα Κροατικά. Μαντέψτε ποιος έφυγε με αθλητική εμφάνιση! Εντάξει, μπορεί να πέτυχα "καλάθι" αλλά ήμουν η πρώτη Ελληνίδα που έσκαγε μύτη στο παιχνίδι και μου τη δώσανε έτσι και αλλιώς!

Αχ Varazdin με τις ομορφιές σου!

Ακούσαμε στην πρωινή βόλτα αρκετές συναυλίες στον δρόμο. Η καλύτερη ήταν ένα σχήμα με χάλκινα περίπου 10 άτομα.

Μετά μία κοπέλα τραγουδούσε γνωστά στους κροάτες τραγούδια και αυτό το λέω γιατί παιδάκια τραγουδούσαν, ηλικιωμένοι χόρευαν και υπήρχε μία αμεσότητα. Είχαν προνοήσει και για δράσεις για παιδιά που εμείς δεν συμμετείχαμε εκτός…. Από το δωμάτιο με τα ηλεκτρονικά που παίξαμε λιγακι χιχι. Είχαμε σταμπάρει και στο πρόγραμμα πότε θα έκαναν την εμφάνιση του οι ξυλοπόδαροι. Χαμός γινόταν! Όταν ο ήλιος έγινε αφόρητος πήγαμε για τη μεσημεριανή μας σιέστα.

Το απόγευμα αγοράσαμε τα αναμνηστικά μας και βολτάραμε στην υπέροχη πλατεία που φωτίζεται με χίλια χρώματα.

Εκεί είδαμε ένα περίεργο ον σε μία μπάλα. Ήταν πειραχτήρι και έβγαζε περίεργους ήχους! Δεν το συμπάθησα!

Στο κάστρο λοιπόν γίνεται πανυγηράκι. Λάτρεις του κρασιού θα περάσετε υπέροχα. Καμιά 30ρια περίπτερα με κρασιά από όλη τη χώρα σε περιμένουν να γεμίσεις το ποτήρι σου. Το τελευταίο το νοικιάζεις. Δίνεις δηλαδή 5 Ε και όταν το επιστρέψεις στα δίνουν πίσω. Δοκίμασα φυσικά 2-3 και έμαθα για άλλα τόσα από τους παραγωγούς. Είχε κοκτέιλ και μπύρες αλλά το event ήταν τα κρασιά.
Τιμές τίμιες 3Ε και πάνω.

Το κρασάκι μου λοιπόν και το αγόρι τη μπυρίτσα του και αράξαμε ως το τέλος της βραδιάς που είχε συναυλία. Έτσι, δωρεάν! Αφήνω εδώ βιντεάκι με το συγκρότημα.

 

[YiannisTS]

Αφήνω εδώ βιντεάκι με το συγκρότημα.

Α ρε Βαλκάνια, όσο κι αν μας θέλουν χώρια, τόσο μας ενώνουν οι μουσικές μας!

 

[IrisAthens]

Α ρε Βαλκάνια, όσο κι αν μας θέλουν χώρια, τόσο μας ενώνουν οι μουσικές μας!

Είναι και ένα φεστιβάλ στη Κόνιτσα αφιερωμένο στις μουσικές των Βαλκανίων όπου δυστυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμα να πάω. Πρέπει να είναι φροντισμένο και αυτό!

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 6-ΔΕΥΤΕΡΑ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024-ZAGREB

Αφήνουμε το Varazdin και τη φεστιβαλική του διάθεση για να γνωρίσουμε την πρωτεύουσα της Κροατίας. Μένουμε σε ένα διαμέρισμα στο κέντρο και αφήνουμε το αυτοκίνητο σε ένα πολυώροφο γκαράζ κοντά. Πλέον έχουμε γίνει εξπέρ να παίρνουμε μόνο τα απαραίτητα από το αυτοκίνητο και να αφήνουμε τα υπόλοιπα στο πορτ παγκάζ.

Βγαίνουμε για περπατάδα λοιπόν χωρίς ιδιαίτερο πρόγραμμα… Βασικά κατευθυνόμαστε στο άνω Ζάγκρεμπ και προς την εκκλησία του Αγίου Μαρκου που είναι και το πιο γνωστό αξιοθέατο της πόλης. Τουρίστες δεν υπάρχουν πολλοί και έχει ζέστη, αλλά υποφερτή. Στη σκεπή εικονίζονται εμβλήματα των διαφορετικών περιοχών της Κροατίας και ότι είναι στην ίδια στέγη συμβολίζει την ενότητα.

Στην εκκλησία δεν μπήκαμε γιατί την είχαν αποκλείσει αστυνομικοί. Καταλάβαμε ότι περίμεναν κάποιους επίσημους. Δεν το ψάξαμε. Συνεχίσαμε το περπάτημα για ώρες.

Η Θέα από ψηλά

Για μεσημεριανό και ελαφρύ σνακ πήγαμε στο διάσημο La Struk. Το štrukli είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της περιοχής. Είναι ένα είδος πίτας που γεμίζεται με φρέσκο τυρί. Το συγκεκριμένο καφέ σερβίρει μόνο αυτή τη σπεσιαλιτέ. Το αγόρι πήρε αυτό με την πιπεριά και εγώ αυτό με τη γλυκιά γέμιση. Στο σερβίρουν μόλις βγει από το φούρνο και είναι υπέροχο!

Μετά ήθελα να αγοράσω κάποια λικεράκια που είναι διάσημα. Μετανιώνω που πήρα μικρό μέγεθος.. Ειδικά το Teranino που έχει ως βάση γλυκό κρασί και μπαχαρικά! Το Aura Fernet Amaro είναι φτιαγμένο από 78 διαφορετικά μπαχαρικά και έχει ιδιαίτερη γεύση. Το Pelinkovac έχει τη βάση την αψιθιά/ αρτεμισία. Όλα τα δοκίμασα πριν τα αγοράσω και θα τα ξανααγόραζα ευχαρίστως! Τα χρησιμοποιούν σαν χωνευτικά μετά το φαγητό. Το μαγαζί είχε άπειρα!

Μετά μας ήρθε η ιδέα να περπατήσουμε ως τον ποταμό Σάβα. Πήραμε την λεωφόρο veceslava holjevca και περπατούσαμε περπατούσαμε… Πήρε αρκετή ώρα για να φτάσουμε. Εκεί είχε βασικά ένα πάρκο που οι πολίτες έβγαζαν τα σκυλάκια τους και φυσικά έκαναν την γυμναστική τους. Ωραίο, αλλά πολύ ποδαρόδρομος μέσα από λεωφόρους και ζέστη. Σκεφτόμου μα καλά τι κάναμε όλη μέρα στο Ζάγκρεμπ; Νομίζω περπατάγαμε!

Το βράδυ θέλαμε πάλι κάτι να φάμε. Συνήθως επιλέγουμε παραδοσιακή κουζίνα αλλά τώρα όπου προσπαθήσαμε να πάμε ήταν κλειστό ή δεν είχε τραπέζι. Πάμε οπότε στο πρώτο κοντινό με καλές κριτικές. Ήταν ένα μαγαζί με ράμεν. Αν σας βγάλει ο δρόμος από Ζάγκρεμ πραγματικά να πάτε. Είναι αρκετά κεντρικά και λέγεται Torikaya Ramen Bar. Υπέροχες σούπες με κρατσανιστά στοιχεία, φρέσκα υλικά και φοβερό ζουμί. Είχε κόσμο συνέχεια και γρήγορη εξυπηρέτηση!

Ύπνος γιατί θα κινηθούμε προς θάλασσα επιτέλους!

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 7-ΤΡΙΤΗ 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024-ZADAR

(φωτογραφίες κλεμμένες από το Αγόρι!)

Ο αρχικός μας σχεδιασμός ήταν να πάμε στο Zadar με στάση στο εθνικό πάρκο Plitvice. Όμως θα έβρεχε εκείνη τη μέρα και το αφήσαμε για την επόμενη.

Στο Zadar ήθελα οπωσδήποτε να μείνω για δύο λόγους:

• να δω το ηλιοβασίλεμα που φημολογείται ότι ο Χίτσκοκ είπε ότι ήταν το ωραιότερο που έχει δει
• Να ακούσω το sea organ

Κλείσαμε δωμάτιο κοντά στην παραλία (maestrala) και κάναμε την πρώτη μας βουτιά!

Η παραλιούλα δημόσια, αρκετά καθαρή για τόσο κοντά στην πόλη. Φόρεσα τη μάσκα και είδα πολλά ψαράκια στον βυθό! Κοντά στο Zadar έχει πολλές παραλίες και μία που τη διαφήμιζαν για την ιαματική λάσπη της (Nin beach). Έπρεπε να οδηγήσουμε, όμως, ξανά και σκεφτήκαμε οκ για μια βουτιά μια χαρά είναι και κάτω από το δωμάτιο. Την επόμενη φορά…

Αφού φρεσκαριστήκαμε και ανανεωθήκαμε ξεκινήσαμε για εξερεύνηση της πόλης. Περπατήσαμε κάνα 20 λεπτο για να φτάσουμε στην παλιά πόλη και εμπιστευτήκαμε το tripadvisor για να φάμε κάτι.

Πήγαμε στο Butler Gourmet& Coctails και μείναμε αρκετά ευχαριστημένοι. Μακαρονάδες με προϊόντα από τη χερσόνησο Ίστρια είχε το μενού. Χειροποίητα ζυμαρικά που τα λένε fuzi, τρούφες και γαρίδες! Οι τιμές στις ακτές ανεβαίνουν να έχετε υπόψη σε όλα.

Μετά το γέμισμα καυσίμων κάνουμε περιήγηση στο ιστορικό κέντρο. Περνάμε από το Forum όπου χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Αύγουστο μεταξύ 1ου αιώνα π.Χ. και 3ου αιώνα μ.Χ. και ήταν το κέντρο της δημόσιας ζωής της ρωμαϊκής πόλης. Ήταν γεμάτο στοές, ναούς και αγάλματα· στο κέντρο του υπήρχε πιθανότατα ένας ναός αφιερωμένος στον Δία, την Ήρα και την Αθηνά.

Σήμερα σώζονται τμήματα κιόνων, βάσεις αγαλμάτων και λιθόστρωτα — ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένας εντυπωσιακός στύλος που χρησιμοποιήθηκε ως “στύλος της ντροπής” στον Μεσαίωνα, όπου αλυσοδένονταν δημόσια οι παραβάτες!

Έχουμε έρθει όμως με σκοπό! Στηνόμαστε στο κατάλληλο σημείο για το ηλιοβασίλεμα. Δεν μπορώ να πω ότι μας συγκίνησε.. Ίσως έφταιγε η συννεφιά; ‘Ισως πέσαμε θύματα του ταξιδιωτικού οδηγού και του …. Hitchcock; Το αγόρι πάντως αποφάσισε ότι αποκλείεται ο γνωστός σκηνοθέτης να εντυπωσιάστηκε με κάτι τέτοιο! Κάτι δεν πάει καλά! Ίσως πάλι να είμαστε αυστηροί κριτές αφού συγκρίνουμε με αυτά των κυκλάδων ή και άλλων ελληνικών. Δεν ξέρω.
Ιδού: (εντάξει δεν είναι και άσχημο...)

Στην προκυμαία μαζεύεται πλήθος κόσμου και χαρήκαμε την βόλτα μας. Εγώ ξετρελάθηκα με το sea organ και θα μπορούσα να ξαναπάω μόνο και μόνο για να αράζω και να το ακούω. Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ πολύ τη θάλασσα και δεν χρειάζομαι κάτι παραπάνω για να χαρώ το καλοκαίρι!

Θέατρο δρόμου για την τέρψη των περιπατητών

Το Sea Organ λειτουργεί αποκλειστικά με τη δύναμη της θάλασσας και του ανέμου. Πιο συγκεκριμένα,κάτω από τα μαρμάρινα σκαλοπάτια στην προκυμαία υπάρχουν 35 σωλήνες διαφορετικού μήκους, διαμέτρου και κλίσης. Κάθε σωλήνας έχει τρύπες εισόδου από την πλευρά της θάλασσας και οπές εξόδου που βγαίνουν στα σκαλοπάτια. Όταν τα κύματα κινούνται, το νερό και ο αέρας πιέζονται μέσα στους σωλήνες. Αυτή η πίεση ωθεί τον αέρα να περάσει μέσα από μικρά σφυρίγματα ή «γλωττίδες» — όπως στα μουσικά όργανα (π.χ. εκκλησιαστικά όργανα). Έτσι παράγεται ένας φυσικός ήχος που αλλάζει συνεχώς ανάλογα με τη δύναμη και τη ροή των κυμάτων. Το έργο σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Nikola Bašić και ολοκληρώθηκε το 2005, σηματοδοτώντας την αναγέννηση της πόλης μετά τον πόλεμο.

Γενικά, θα ήθελα να ξαναπάω. Ετσι, για τη βόλτα ή μήπως για κάνα φεστιβάλ; Ε δεν μπορεί όλα και κάποιο θα έχουνε στο Zadar. Εκείνη τη φορά μας διέφυγε. Που θα του πάει όμως!

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 8-ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024- Plitvice Lakes-Sibenik-Trogir(Classical Music Festival) -Split

Ανυπομονούσα για αυτή τη μέρα! Είχα δει τόσες φωτογραφίες και βίντεο με άλλους ταξιδευτές που περπατούσαν στους καταρράκτες, στις λίμνες, που έπαιρναν καραβάκια από το ένα σημείο στο άλλο και πολύ μου είχε ανοίξει η όρεξη. Επίσης, νόμιζα ότι θα μπορούσα να κολυμπήσω στις λίμνες αλλά κάτι τέτοιο απαγορεύεται!

Είναι, βέβαια, από τα πιο τουριστικά μέρη της Κροατίας. Εμείς, επειδή θέλαμε να αποφύγουμε τα πλήθη, ξυπνήσαμε από τις 5 το πρωί. Μαζέψαμε τα πράγματα μας και πήραμε τον δρόμο για τις λίμνες. Η διαδρομή μου άρεσε πάρα πολύ γιατί είμασταν μόνοι στον δρόμο και η πάχνη συνδυαζόταν με το πράσινο. Έκανε και λίγο κρύο και φορούσα το φουτεράκι μου.

Τα εισιτήρια τα είχαμε αγοράσει διαδικτυακά. Έχει πολλές εισόδους το πάρκο και αφήνεις το όχημα σου στα πάρκινγκ που βρίσκονται μπροστά. Εμείς ξεκινήσαμε από την πρώτη είσοδο και επιλέξαμε τη διαδρομή C. Με αυτή την επιλογή θα βλέπαμε τους διασημότερους καταράκτες και θα κάναμε έναν καλό κύκλο την περιοχή.

Στο πάρκο υπάρχουν 16 λίμνες που χωρίζονται στον άνω και κάτω μαχαλά και πολλοί καταρράκτες που ενώνουν τις λίμνες μεταξύ τους. Ο μεγαλύτερος καταρράκτης Veliki Slap έχει ύψος περίπου 78 μέτρα. Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε να εντυπωσιαστούμε αλλά τον Αύγουστο ο καταρράκτης δεν έχει και τόσο νερό. Καμία σχέση με τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν δηλαδή. Πιο πολύ η επίσκεψη αξίζει για φυσιολατρικό ενδιαφέρον παρά για τους καταρράκτες κατά τη γνώμη μου. Το αγόρι φώναζε θέλω τα λεφτά μου πίσω! Τι απομίμηση καταρράκτη είναι αυτό;
O Veliki Slap

Αργότερα, είδαμε έναν άλλον καταρράκτη που πολύ περισσότερο μας άρεσε

Τα μονοπάτια είναι πολύ καλά σηματοδομημένα και υπάρχει συνεχής ροή με τα μικρά φέρρυ και τα βανάκια.

Ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο της Κροατίας στις 8 Απριλίου 1949 — ήταν το πρώτο της χώρας.Το 1979 εγγράφηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO ως φυσικός τόπος για την εξαιρετική του φυσική ομορφιά. Πολλά ζώα ζουν σε αυτό το πάρκο όπως αρκούδες, λύκοι και ελάφια. Εμείς δεν είδαμε κάποιο γιατί το πάρκο είναι τεράστιο και ζουν στα ενδώτερα. Ψάρια όμως μπορέσαμε να δούμε. Διαβάζω ότι ζουν πέστροφες και παρατήρησα και κάποιους επιστήμονες να βγάζουν και να παρατηρούν κάποια οστρακόδερμα σαν μικρούς καφε αστακούς και μετά να τους βάζουν πίσω στο νερό.

Σε περιόδους αιχμής (καλοκαίρι) ο αριθμός των καθημερινών επισκεπτών μπορεί να φτάσει τις 15.000.

Η επόμενη στάση μας είναι στο Sibenik για φαγητό. Κάναμε και μία βόλτα αλλά ζέστη, Αύγουστος και περπάτημα δεν συνδυάζονται.. Ωραία πόλη μας φάνηκε, ωστόσο, αρκετά παρόμοια με άλλες στις ακτές. Βρίσκουμε ταβερνάκι από το tripadvisor (pepperoncino) με υπέροχο φαγητό. Σαλάτα με φρέσκο τόνο και χειροποίητα ζυμαρικά με χταποδάκι .

Να πω ότι το lonely planet που είχα αγοράσει αν και της ίδιας χρονιάς δεν με βοήθησε καθόλου. Πολύ γενικές πληροφορίες και δεν το συνιστώ. Είναι το τέλος των ταηιδιωτικών οδηγών;

Φτάνουμε επιτέλους στο δωμάτιο μας στο Split. Επιτέλους, θα αράξουμε εδώ για 3 βράδια. Αυτό το κάθε μέρα άλλο ξενοδοχείο δυσκολεύτηκα να το παραδεχτώ γιατί στην θεωρία είχα καταενθουσιαστεί αλλά με είχε κουράσει. Μπάνιο και τα σχετικά και πάλι έξω γιατί είχε φεστιβάλ στο Τρογκίρ!

Με ξεπερνάει που ψάχνοντας πληροφορίες για μέρη βρίσκεις ότι είχαν ιδρυθεί από έλληνες. Καλά κώλο δεν βάζαν μέσα τους; Έτσι λέει και το Τρογκίρ ιδρύθηκε τον 3ο αι π.Χ. Η πόλη έσφυζε από ζωή! Υπέροχη περατζάδα, γραφικά στενάκια και εκκλησιές. Έμενα κάνα βράδυ για να το χαρώ. Τώρα κλείναν τα μάτια μου πραγματικά.

Η μουσική ήταν πραγματικά μαγική. Τι και αν άφησα λίγο το αγόρι και πήγα και κάθισα με τους ηλικιωμένους και διακριτικά κοιμήθηκα λίγο; Ήταν για να συγκεντωθώ στο άκουσμα! Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στη τριφόρα (trifora) του παλατιού Cipiko δηλαδή στο τριπλό καμαρωτό παράθυρο στη νότια πρόσοψη — είναι από τα πιο εμβληματικά σημεία του παλατιού και της πόλης.

Το Παλάτι Ćipiko (ή Cipiko Palace) είναι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία του Trogir και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Καθεδρικό του Αγίου Λαυρεντίου. Πρόκειται για ένα συγκρότημα παλατιών που ανήκαν στην αριστοκρατική οικογένεια Ćipiko, μία από τις πιο επιφανείς του Trogir κατά τη βενετσιάνικη περίοδο (15ος αιώνας). Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο κύρια παλάτια — το Μεγάλο Παλάτι (Velika palača) και το Μικρό Παλάτι (Mala palača) — που συνδέονται μεταξύ τους με εσωτερική στοά.

Τη σημερινή ημέρα την ένιωσα σαν 3 ημέρες μαζί. Το επόμενο το πρωί ήθελα απλά να ξυπνήσω χωρίς ξυπνητήρι και χωρίς να έχουμε να αλλάξουμε σύνορα και πόλη!

 

[patsman]

Δυστυχώς οι νέοι οδηγοί Lonely Planet είναι για πέταμα! Εμείς το γυρίσαμε σε Rough Guides.

 

[IrisAthens]

Δυστυχώς οι νέοι οδηγοί Lonely Planet είναι για πέταμα! Εμείς το γυρίσαμε σε Rough Guides.

Και εγώ στα τελευταία ταξίδια Rough Guide αγόρασα. Νομίζω είναι η καλύτερη επιλογή!
Αλλά πραγματικά παλιότερα ορκιζόμουν Lonely planet. Σε χόστελ, εστιατόρια και διαδρομές. Τώρα όπως λες πραγματικά για πέταμα..