Καλησπέρα σε όλους,
πρόλογος:
Ήρθε και μένα η σειρά μου, να θυμηθώ το λογοτεχνικό μου προφίλ μετά από 13 χρόνια που έχω τελειώσει το σχολείο και να γράψω την πρώτη μου ιστορία στο φόρουμ για την υπέροχη Κορέα καθώς θα ήθελα να βοηθήσω(όπως έχω βοηθηθεί και εγώ από όλους εσάς) οποιοδήποτε σκέφτεται να κάνει αυτό το ταξίδι γιατί η αλήθεια είναι δεν υπάρχουν και πολλές πληροφορίες σε ελληνικά σαιτ. Θα ήθελα να ευχαριστώ και ιδιαίτερα το φίλο με την ιστορία ''εχει και στη Ν. Κορέα ανθισμένες κερασιές ?'' γιατί μου έδωσε αρκετές πληροφορίες.
Ο τίτλος της ιστορίας σημαίνει Κορέα ευχαριστώ, καταρχάς είναι η μόνη λέξη που κατάφερα να μάθω στις 11 μέρες που ήμουν εκεί οπότε τιμής ένεκεν πρέπει να βρίσκεται στον τίτλο, έπειτα αξίζει η Κορέα ένα μεγάλο ευχαριστώ και κυρίως οι άνθρωποι της οι οποίοι σίγουρα θα μείνουν στην μνήμη μου για πάντα!
Ουσιαστικά η ιστορία ξεκινάει Οκτώβριο του 24 που αρχίσαμε να πλανάρουμε με την φίλη μου τα ταξίδια του 25 και είπαμε ότι ήρθε η ώρα μετά από αρκετές σβούρες στην γηραία ήπειρο να κάνουμε το πρώτο ταξίδι μας εκτός, η αγάπη της για την Aσία και το ασιατικό φαγητό δεδομένη οπότε δεν δυσκολευτήκαμε να επιλέξουμε την Ήπειρο, όσον αφορά τη χώρα αρχική σκέψη ήταν η ξακουστή και πολυδιαφημισμένη Ιαπωνία ωστόσο απορρίφθηκε σχετικά γρήγορα καθώς οι 12 μέρες που θέλαμε να αφιερώσουμε ήταν λίγες για όλη τη χώρα. Την ιδέα για Κορεά μας την έδωσαν κάποιοι φίλοι που είχαν ταξιδέψει πρόσφατα εκεί τους άρεσε πολύ, εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν την είχα ποτέ στις βλέψεις μου και για αυτό σαν δεύτερη σκέψη είχα να συνδυάσουμε Σεουλ-Οσάκα-Κιότο αλλά και αυτό απορρίφθηκε μετά από έρευνα και ερώτηση μου εδώ που αρκετά μέλη με παρότρυναν να αποφύγω να μπερδέψω τις χώρες-κουλτούρες γιατί είναι εντελώς διαφορετικές οπότε κατλήξαμε και στις 11 μέρες Κορεά, που νομίζω είναι αρκετά καλό διάστημα για να γνωρίσεις την χώρα, ίσως να ήθελα 2 μέρες ακόμα στην Σεούλ που μου άρεσε αρκετά και δεν πρόλαβα να δω κάποιες περιοχές. Τα εισιτήρια τα κλείσαμε στα 850 ευρώ με turkish με ανταπόκριση Κωνσταντινούπολη, είχε σίγουρα και πιο οικονομικές επιλογές αλλά μας βόλευαν οι βραδινές πτήσεις που είχε και όντως αποδείχθηκαν πολύ ανώδυνες αφού κοιμόμασταν τις περισσότερες ώρες ενώ η εξυπηρέτηση και το φαγητό ήταν εξαιρετικά.
Νομίζω το τρίπτυχο Σεουλ-Μπουσάν-Gyeongju δύσκολα σπάει για αυτό το ταξίδι, κάποιοι επιλεγούν να βάλουν2-3 μέρες Jeju, εμείς βάλαμε μια μέρα Jeonju για να σπάσει το τρίπτυχο.
Διαμονές κλείσαμε περίπου 5 μήνες πριν το ταξίδι, κάπου μας ευνόησε και η πολιτική αναταραχή που είχαν αφού το νόμισμα του έχασε ισχύ σε σχέση με το ευρώ και γλυτώσαμε κάποια ευρωπουλάκια μέχρι την τελική πληρωμή, θα μπορούσε να ήταν και το ανάποδο, οπότε αν δεν θέλετε να τζογάρετε καλύτερα να πληρώνετε την στιγμή που γίνεται η κράτηση.
Το πρόγραμμα είχε ως εξής 4 πρώτες μέρες Σεουλ, 1 μέρα Jeonju, 3 μέρες Busan , 1 Gyeongju, και θα κλείναμε με 2 μέρες ακόμα στη Σεούλ.
Στη Σεουλ μείναμε στο eight rest hostel και στην επιστροφή στο soo guesthouse και τα δύο βρίσκοντα κεντρικά στην myeong-dong ,Jeonju και Gyeongju μείναμε σε hanok village που έχουν τα όμορφα ξύλινα σπιτάκια στα οποία κοιμάσαι στο πάτωμα με ένα σαν υπόστρωμα. Στη Jeonju λέγεται Sungsim hanok guesthouse, εξαιρετική επιλογή, στη gyeongju ήταν μέσω airbnb και μου διαφεύγει πως λεγόταν. Busan μείναμε στο maron hotel nambo, πολύ καλή επιλογή και αυτό. Γενικά το Μπουσάν είναι αρκετά απλωμένο σαν πόλη και η αλήθεια είναι μας κούρασε λίγο με τις αποστάσεις του ενός σημείου ενδιαφέροντος από το άλλο, ωστόσο η περιοχή Nambo για μένα βολεύει σίγουρα περισσότερο απο το να μείνεις Haeundae beach ή Seomyeon. Η διαμονή για 10 διανυκτρεύσεις κόστισε 300 ευρώ σύνολο το άτομο, καθόλου άσχημα.
Πρίν την άφιξη κάναμε ασφάλεια ταξιδιού στην ιντεραμέρικαν με κόστος το άτομο 50 ευρώ, ενώ πήραμε και κάποια φάρμακα(ντεπόν,αλγκοφρεν,για στομάχι, διάροια, αλλεργίες), δεν χρειάστηκε τίποτα απολύτως. Επίσης κάναμε συνάλαγμα κάποια krw από Ελλάδα για παν ενδεχόμενο, από εφαρμογές χρησιμοποιήσαμε πάρα πολύ το naver map και λιγότερο το papago για μετάφραση, δεν χρειαστήκαμε κάτι άλλο. Δεδομένα πήραμε e-sim από airalo, 10 gb 18,5 ευρώ , έφτασαν άνετα ενώ έχει free wifi σε λεωφορεία και μετρό καθώς και σε αρκετά σημεία της πολής. Αν δεν υποστηρίζει το κινητό e sim υπάρχουν οικονομικές επιλογές σε σιμ κατά την άφιξη στο αεροδρόμιο. Αναγκαία επίσης και η αγορά της t-money card που χρησιμοποιέιται σε όλα τα μέσα μεταφοράς και φορτίζει μόνο με μετρητά, είτε σε μηχάνημα στο μέτρο είτε σε convenience store που έχει άπειρα σε κάθε γωνιά. Γενικά τα μμμ όπως είναι λογικό είναι απαραίτητα και τα χρησιμοποιήσαμε αρκετά, χαλάσαμε το άτομο όλες τις μέρες 75 ευρώ για εισιτηρία και αγορά της κάρτας + 2 ταξί που πήραμε τα οποία είναι οικονομικά και αυτά. Μετρό και λεωφορεία λειτουργούσαν ΑΨΟΓΑ, συχνά δρομολόγια, τρομερή οργάνωση. Το μετρό στη Σεούλ έχει 9 γραμμές και μετά απο 1-2 μέρες προσαρμοστήκαμε στην λειτουργία του ενώ τα λεωφορεία τους χωρίζονται σε πράσινα, μπλε, κίτρινα και κόκκινα ανάλογα τι διαδρομές κάνουν, πχ τα πράσινα κάνουν κοντινές διαδρομές ενώ τα κόκκινα κάνουν μεγάλες διαδρομές συνδεόντας την πόλη με τα προάστια. Το naver map βοηθάει πάρα πολύ. Συνωστισμό συναντήσαμε κυριώς όταν πάνε ή επιστρέφουν στις δουλειές τους. Ενώ τα κόκκινα λεωφορεία που πάνε σε προάστια, μπορεί να έχουν γεμίσει επειδή έχουν θέσεις και να μην σταματήσουν σε κάποια στάση, ωστόσο δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί τα δορμολόγια είναι πολύ συχνά και παίρνεις το επόμενο.
Για την είσοδο στην χώρα δεν χρειάζεται τίποτα τουλάχιστον έως 31.12.25 αφού εδώ και δύο χρόνια έχουν παγώσει την k-eta και επανεξετάζεται κάθε νέο έτος η λειτουργία της , ωστόσο το site σου λέει ότι αν θες την συμπληρώνεις (κόστος 6 ευρώ) για να αποφύγεις τις ουρές που συμπληρώνεις κατά την άφιξη μια registration card και εμείς το κάναμε, όπως αποδέιχθηκε τσάμπα καθώς δεν την έλεγξαν καν ενώ ούτε ουρές υπήρχαν, ούτε πολυ τσέκαραν και τις κάρτες που συμπλήρωνες εκεί. Γενικά η άφιξη και η αποχώρηση από το Incheon ήταν εύκολη χωρίς ουρές κτλ.
Για να πας προς την Σεούλ, διαδρομή περίπου 1 ώρας και 15 λεπτά είτε με τρένο είτε με λεωφορείο και κόστος για το λεωφορείο περίπου 10 ευρώ, το τρένο είναι πιο οικονομικό αλλά εμάς μας άφηνε πιο κοντά στο ξενοδοχείο το λεωφορείο και το επιλέξαμε.
Η πρώτη εικονά του ταξιδιού-που συνήθως δεν ξεχνάς και ποτέ- είναι ο γλυκύτατος Κορεάτης οδηγός να έλεγχει έναν προς έναν τους επιβάτες αν έχουν βάλει τις ζώνες τους και μετά απο μία υπόκλιση να ξεκινάει το δρομολόγιο.
πρόλογος:
Ήρθε και μένα η σειρά μου, να θυμηθώ το λογοτεχνικό μου προφίλ μετά από 13 χρόνια που έχω τελειώσει το σχολείο και να γράψω την πρώτη μου ιστορία στο φόρουμ για την υπέροχη Κορέα καθώς θα ήθελα να βοηθήσω(όπως έχω βοηθηθεί και εγώ από όλους εσάς) οποιοδήποτε σκέφτεται να κάνει αυτό το ταξίδι γιατί η αλήθεια είναι δεν υπάρχουν και πολλές πληροφορίες σε ελληνικά σαιτ. Θα ήθελα να ευχαριστώ και ιδιαίτερα το φίλο με την ιστορία ''εχει και στη Ν. Κορέα ανθισμένες κερασιές ?'' γιατί μου έδωσε αρκετές πληροφορίες.
Ο τίτλος της ιστορίας σημαίνει Κορέα ευχαριστώ, καταρχάς είναι η μόνη λέξη που κατάφερα να μάθω στις 11 μέρες που ήμουν εκεί οπότε τιμής ένεκεν πρέπει να βρίσκεται στον τίτλο, έπειτα αξίζει η Κορέα ένα μεγάλο ευχαριστώ και κυρίως οι άνθρωποι της οι οποίοι σίγουρα θα μείνουν στην μνήμη μου για πάντα!
Ουσιαστικά η ιστορία ξεκινάει Οκτώβριο του 24 που αρχίσαμε να πλανάρουμε με την φίλη μου τα ταξίδια του 25 και είπαμε ότι ήρθε η ώρα μετά από αρκετές σβούρες στην γηραία ήπειρο να κάνουμε το πρώτο ταξίδι μας εκτός, η αγάπη της για την Aσία και το ασιατικό φαγητό δεδομένη οπότε δεν δυσκολευτήκαμε να επιλέξουμε την Ήπειρο, όσον αφορά τη χώρα αρχική σκέψη ήταν η ξακουστή και πολυδιαφημισμένη Ιαπωνία ωστόσο απορρίφθηκε σχετικά γρήγορα καθώς οι 12 μέρες που θέλαμε να αφιερώσουμε ήταν λίγες για όλη τη χώρα. Την ιδέα για Κορεά μας την έδωσαν κάποιοι φίλοι που είχαν ταξιδέψει πρόσφατα εκεί τους άρεσε πολύ, εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν την είχα ποτέ στις βλέψεις μου και για αυτό σαν δεύτερη σκέψη είχα να συνδυάσουμε Σεουλ-Οσάκα-Κιότο αλλά και αυτό απορρίφθηκε μετά από έρευνα και ερώτηση μου εδώ που αρκετά μέλη με παρότρυναν να αποφύγω να μπερδέψω τις χώρες-κουλτούρες γιατί είναι εντελώς διαφορετικές οπότε κατλήξαμε και στις 11 μέρες Κορεά, που νομίζω είναι αρκετά καλό διάστημα για να γνωρίσεις την χώρα, ίσως να ήθελα 2 μέρες ακόμα στην Σεούλ που μου άρεσε αρκετά και δεν πρόλαβα να δω κάποιες περιοχές. Τα εισιτήρια τα κλείσαμε στα 850 ευρώ με turkish με ανταπόκριση Κωνσταντινούπολη, είχε σίγουρα και πιο οικονομικές επιλογές αλλά μας βόλευαν οι βραδινές πτήσεις που είχε και όντως αποδείχθηκαν πολύ ανώδυνες αφού κοιμόμασταν τις περισσότερες ώρες ενώ η εξυπηρέτηση και το φαγητό ήταν εξαιρετικά.
Νομίζω το τρίπτυχο Σεουλ-Μπουσάν-Gyeongju δύσκολα σπάει για αυτό το ταξίδι, κάποιοι επιλεγούν να βάλουν2-3 μέρες Jeju, εμείς βάλαμε μια μέρα Jeonju για να σπάσει το τρίπτυχο.
Διαμονές κλείσαμε περίπου 5 μήνες πριν το ταξίδι, κάπου μας ευνόησε και η πολιτική αναταραχή που είχαν αφού το νόμισμα του έχασε ισχύ σε σχέση με το ευρώ και γλυτώσαμε κάποια ευρωπουλάκια μέχρι την τελική πληρωμή, θα μπορούσε να ήταν και το ανάποδο, οπότε αν δεν θέλετε να τζογάρετε καλύτερα να πληρώνετε την στιγμή που γίνεται η κράτηση.
Το πρόγραμμα είχε ως εξής 4 πρώτες μέρες Σεουλ, 1 μέρα Jeonju, 3 μέρες Busan , 1 Gyeongju, και θα κλείναμε με 2 μέρες ακόμα στη Σεούλ.
Στη Σεουλ μείναμε στο eight rest hostel και στην επιστροφή στο soo guesthouse και τα δύο βρίσκοντα κεντρικά στην myeong-dong ,Jeonju και Gyeongju μείναμε σε hanok village που έχουν τα όμορφα ξύλινα σπιτάκια στα οποία κοιμάσαι στο πάτωμα με ένα σαν υπόστρωμα. Στη Jeonju λέγεται Sungsim hanok guesthouse, εξαιρετική επιλογή, στη gyeongju ήταν μέσω airbnb και μου διαφεύγει πως λεγόταν. Busan μείναμε στο maron hotel nambo, πολύ καλή επιλογή και αυτό. Γενικά το Μπουσάν είναι αρκετά απλωμένο σαν πόλη και η αλήθεια είναι μας κούρασε λίγο με τις αποστάσεις του ενός σημείου ενδιαφέροντος από το άλλο, ωστόσο η περιοχή Nambo για μένα βολεύει σίγουρα περισσότερο απο το να μείνεις Haeundae beach ή Seomyeon. Η διαμονή για 10 διανυκτρεύσεις κόστισε 300 ευρώ σύνολο το άτομο, καθόλου άσχημα.
Πρίν την άφιξη κάναμε ασφάλεια ταξιδιού στην ιντεραμέρικαν με κόστος το άτομο 50 ευρώ, ενώ πήραμε και κάποια φάρμακα(ντεπόν,αλγκοφρεν,για στομάχι, διάροια, αλλεργίες), δεν χρειάστηκε τίποτα απολύτως. Επίσης κάναμε συνάλαγμα κάποια krw από Ελλάδα για παν ενδεχόμενο, από εφαρμογές χρησιμοποιήσαμε πάρα πολύ το naver map και λιγότερο το papago για μετάφραση, δεν χρειαστήκαμε κάτι άλλο. Δεδομένα πήραμε e-sim από airalo, 10 gb 18,5 ευρώ , έφτασαν άνετα ενώ έχει free wifi σε λεωφορεία και μετρό καθώς και σε αρκετά σημεία της πολής. Αν δεν υποστηρίζει το κινητό e sim υπάρχουν οικονομικές επιλογές σε σιμ κατά την άφιξη στο αεροδρόμιο. Αναγκαία επίσης και η αγορά της t-money card που χρησιμοποιέιται σε όλα τα μέσα μεταφοράς και φορτίζει μόνο με μετρητά, είτε σε μηχάνημα στο μέτρο είτε σε convenience store που έχει άπειρα σε κάθε γωνιά. Γενικά τα μμμ όπως είναι λογικό είναι απαραίτητα και τα χρησιμοποιήσαμε αρκετά, χαλάσαμε το άτομο όλες τις μέρες 75 ευρώ για εισιτηρία και αγορά της κάρτας + 2 ταξί που πήραμε τα οποία είναι οικονομικά και αυτά. Μετρό και λεωφορεία λειτουργούσαν ΑΨΟΓΑ, συχνά δρομολόγια, τρομερή οργάνωση. Το μετρό στη Σεούλ έχει 9 γραμμές και μετά απο 1-2 μέρες προσαρμοστήκαμε στην λειτουργία του ενώ τα λεωφορεία τους χωρίζονται σε πράσινα, μπλε, κίτρινα και κόκκινα ανάλογα τι διαδρομές κάνουν, πχ τα πράσινα κάνουν κοντινές διαδρομές ενώ τα κόκκινα κάνουν μεγάλες διαδρομές συνδεόντας την πόλη με τα προάστια. Το naver map βοηθάει πάρα πολύ. Συνωστισμό συναντήσαμε κυριώς όταν πάνε ή επιστρέφουν στις δουλειές τους. Ενώ τα κόκκινα λεωφορεία που πάνε σε προάστια, μπορεί να έχουν γεμίσει επειδή έχουν θέσεις και να μην σταματήσουν σε κάποια στάση, ωστόσο δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί τα δορμολόγια είναι πολύ συχνά και παίρνεις το επόμενο.
Για την είσοδο στην χώρα δεν χρειάζεται τίποτα τουλάχιστον έως 31.12.25 αφού εδώ και δύο χρόνια έχουν παγώσει την k-eta και επανεξετάζεται κάθε νέο έτος η λειτουργία της , ωστόσο το site σου λέει ότι αν θες την συμπληρώνεις (κόστος 6 ευρώ) για να αποφύγεις τις ουρές που συμπληρώνεις κατά την άφιξη μια registration card και εμείς το κάναμε, όπως αποδέιχθηκε τσάμπα καθώς δεν την έλεγξαν καν ενώ ούτε ουρές υπήρχαν, ούτε πολυ τσέκαραν και τις κάρτες που συμπλήρωνες εκεί. Γενικά η άφιξη και η αποχώρηση από το Incheon ήταν εύκολη χωρίς ουρές κτλ.
Για να πας προς την Σεούλ, διαδρομή περίπου 1 ώρας και 15 λεπτά είτε με τρένο είτε με λεωφορείο και κόστος για το λεωφορείο περίπου 10 ευρώ, το τρένο είναι πιο οικονομικό αλλά εμάς μας άφηνε πιο κοντά στο ξενοδοχείο το λεωφορείο και το επιλέξαμε.
Η πρώτη εικονά του ταξιδιού-που συνήθως δεν ξεχνάς και ποτέ- είναι ο γλυκύτατος Κορεάτης οδηγός να έλεγχει έναν προς έναν τους επιβάτες αν έχουν βάλει τις ζώνες τους και μετά απο μία υπόκλιση να ξεκινάει το δρομολόγιο.
