thanassis33
Member
- Μηνύματα
- 196
- Likes
- 632
Β2. Άουσβιτς:
Το Άουσβιτς είναι γερμανική ονομασία του πολωνικού χωριού Οσβιέτσιμ. Εδώ οι Ναζί δημιούργησαν ένα σύμπλεγμα στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Συνολικά τα στρατόπεδα είναι πάνω από 40. Εμείς επισκεφτήκαμε το Άουσβιτς Ι – Stammlager (κύριο στρατόπεδο) και το Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου.
Η απόσταση από την Κρακοβία είναι περίπου 1,5 ώρα και είχαμε ξενάγηση στα Ελληνικά. Τα εισιτήρια ήταν ονομαστικά και γινόταν έλεγχος ταυτοπροσωπίας και ασφάλειας για να μπεις.
Το Άουσβιτς Ι ήταν παλιό πολωνικό στρατόπεδο το οποίο οι Ναζί το επέκτειναν και το εξόπλισαν. Καθώς περνάς την πύλη υπάρχει η περίφημη φράση «Η εργασία απελευθερώνει» - «Arbeit macht frei»…
Παντού ηλεκτροφόρα σύρματα και κτίρια ενός ή δύο ορόφων όπου έμεναν οι κρατούμενοι και οι φύλακές τους. Όλο το στρατόπεδο είναι πλέον μουσείο όπου εκτείνεται όλη η θηριωδία των Ναζί.
Σύμφωνα με τα στοιχεία πάνω από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς εκ των οποίων περίπου 1,1 εκατομμύρια πέθαναν – κυρίως Εβραίοι. Άλλες πηγές ανεβάζουν αυτά τα νούμερα πολύ περισσότερο. Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν 55.000 Εβραίοι κυρίως από Θεσσαλονίκη αλλά και την Ρόδο (η οποία ήταν η πιο μακρινή περιοχή – 17 ημέρες ταξίδι)
Σχετική φωτογραφία από την Θεσσαλονίκη:
Η θεωρία των Ναζί ήταν να θανατώνονται όσοι ήταν ανίκανοι για εργασία με πρώτους τους Εβραίους. Έτσι οδηγήθηκαν στον θάνατο παιδιά κάτω των 14 ετών, ανάπηροι, ασθενείς, ρομά, ομοφυλόφιλοι και άλλοι. Δημιουργήθηκε όμως πρόβλημα οικονομίας και χώρου με τα πολλά πτώματα, έτσι βρέθηκε η λύση του αερίου Zyclon-B της Bayer (θάλαμοι αερίων) και στη συνέχεια κάψιμο σε ειδικούς φούρνους (κρεματόρια). Με αυτό τον τρόπο γίναν μαζικές εκτελέσεις σε λίγο χρονικό διάστημα και με λίγα υπολείμματα…
Σήμερα στο μουσείο βλέπουμε τόνους από ανθρώπινα μαλλιά, γυαλιά, προσθετικά μέλη, βαλίτσες, κατσαρόλια, ρούχα, παπούτσια κλπ.
Το «θέαμα» αποτρόπαιο, ειδικά τα μαλλιά ήταν τοποθετημένα σε ένα υπό-φωτισμένο χώρο χωρίς φυσικά να επιτρέπονται φωτογραφίες.
Παράλληλα υπήρχαν «γιατροί» όπως ο «Δόκτωρ» Μέγκελε που έκαναν πειράματα σε ανθρώπους, για στειρώσεις, για πρόκληση δίδυμης κύησης, για αλλαγές στο χρώμα ματιών κλπ.
Από την άλλη υπήρχε η ζωή των Γερμανών όπως του Διοικητή του Στρατοπέδου Ές ο οποίος ζούσε δίπλα στο στρατόπεδο με την οικογένειά του και τα παιδιά του σχεδόν ειδυλλιακά όπως αναφέρει και η πρόσφατη ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας «Ζώνη Ενδιαφέροντος».
Στην συνέχεια κι ενώ ήδη με είχε πιάσει το στομάχι μου μ’ αυτά που έβλεπα και άκουγα κατευθυνθήκαμε στο Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου. Αυτό βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα μακρύτερα. Είναι το μεγαλύτερο από όλα τα στρατόπεδα του Άουσβιτς. Εδώ υπήρχε η πύλη που περνάει το τραίνο μέσα στο χώρο και μετά γινόταν η διαλογή.
Πέρα από τον χώρο της διαλογής όπου είχε ένα βαγόνι όλος ο άλλος χώρος είναι ερείπια.
Εδώ υπήρχαν οι περισσότεροι θάλαμοι αερίων και κρεματόρια (κανονικό εργοστάσιο) αλλά τα ανατίναξαν οι Γερμανοί λίγο πριν τα εγκαταλείψουν και πριν ο μπει ο Κόκκινος Στρατός τον Ιανουάριο του 1945.
Στον χώρο υπάρχει και σχετικό μνημείο με πλάκες σε 27 γλώσσες μεταξύ των οποίων και τα Ελληνικά.
Φύγαμε από τον χώρο πολύ στεναχωρημένοι, αλλά από την άλλη ήταν ένα γερό μάθημα ιστορίας, αναγκαίο σε όλους μας.
Αυτή η δεύτερη ημέρα της εκδρομής ήταν η πιο κουραστική απ’ όλες αφού είχε τα δύο κύρια αξιοθέατα μαζί. Συνήθως τα κάνουν σε δύο ξεχωριστές ημέρες αλλά η επομένη ημέρα ήταν η Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς και όλα θα ήταν κλειστά. Συνολικά εκείνη την ημέρα κάναμε 13,5 χιλιόμετρα με τα πόδια!!!
Το Άουσβιτς είναι γερμανική ονομασία του πολωνικού χωριού Οσβιέτσιμ. Εδώ οι Ναζί δημιούργησαν ένα σύμπλεγμα στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Συνολικά τα στρατόπεδα είναι πάνω από 40. Εμείς επισκεφτήκαμε το Άουσβιτς Ι – Stammlager (κύριο στρατόπεδο) και το Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου.
Η απόσταση από την Κρακοβία είναι περίπου 1,5 ώρα και είχαμε ξενάγηση στα Ελληνικά. Τα εισιτήρια ήταν ονομαστικά και γινόταν έλεγχος ταυτοπροσωπίας και ασφάλειας για να μπεις.
Το Άουσβιτς Ι ήταν παλιό πολωνικό στρατόπεδο το οποίο οι Ναζί το επέκτειναν και το εξόπλισαν. Καθώς περνάς την πύλη υπάρχει η περίφημη φράση «Η εργασία απελευθερώνει» - «Arbeit macht frei»…
Παντού ηλεκτροφόρα σύρματα και κτίρια ενός ή δύο ορόφων όπου έμεναν οι κρατούμενοι και οι φύλακές τους. Όλο το στρατόπεδο είναι πλέον μουσείο όπου εκτείνεται όλη η θηριωδία των Ναζί.
Σύμφωνα με τα στοιχεία πάνω από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς εκ των οποίων περίπου 1,1 εκατομμύρια πέθαναν – κυρίως Εβραίοι. Άλλες πηγές ανεβάζουν αυτά τα νούμερα πολύ περισσότερο. Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν 55.000 Εβραίοι κυρίως από Θεσσαλονίκη αλλά και την Ρόδο (η οποία ήταν η πιο μακρινή περιοχή – 17 ημέρες ταξίδι)
Σχετική φωτογραφία από την Θεσσαλονίκη:
Η θεωρία των Ναζί ήταν να θανατώνονται όσοι ήταν ανίκανοι για εργασία με πρώτους τους Εβραίους. Έτσι οδηγήθηκαν στον θάνατο παιδιά κάτω των 14 ετών, ανάπηροι, ασθενείς, ρομά, ομοφυλόφιλοι και άλλοι. Δημιουργήθηκε όμως πρόβλημα οικονομίας και χώρου με τα πολλά πτώματα, έτσι βρέθηκε η λύση του αερίου Zyclon-B της Bayer (θάλαμοι αερίων) και στη συνέχεια κάψιμο σε ειδικούς φούρνους (κρεματόρια). Με αυτό τον τρόπο γίναν μαζικές εκτελέσεις σε λίγο χρονικό διάστημα και με λίγα υπολείμματα…
Σήμερα στο μουσείο βλέπουμε τόνους από ανθρώπινα μαλλιά, γυαλιά, προσθετικά μέλη, βαλίτσες, κατσαρόλια, ρούχα, παπούτσια κλπ.
Το «θέαμα» αποτρόπαιο, ειδικά τα μαλλιά ήταν τοποθετημένα σε ένα υπό-φωτισμένο χώρο χωρίς φυσικά να επιτρέπονται φωτογραφίες.
Παράλληλα υπήρχαν «γιατροί» όπως ο «Δόκτωρ» Μέγκελε που έκαναν πειράματα σε ανθρώπους, για στειρώσεις, για πρόκληση δίδυμης κύησης, για αλλαγές στο χρώμα ματιών κλπ.
Από την άλλη υπήρχε η ζωή των Γερμανών όπως του Διοικητή του Στρατοπέδου Ές ο οποίος ζούσε δίπλα στο στρατόπεδο με την οικογένειά του και τα παιδιά του σχεδόν ειδυλλιακά όπως αναφέρει και η πρόσφατη ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας «Ζώνη Ενδιαφέροντος».
Στην συνέχεια κι ενώ ήδη με είχε πιάσει το στομάχι μου μ’ αυτά που έβλεπα και άκουγα κατευθυνθήκαμε στο Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου. Αυτό βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα μακρύτερα. Είναι το μεγαλύτερο από όλα τα στρατόπεδα του Άουσβιτς. Εδώ υπήρχε η πύλη που περνάει το τραίνο μέσα στο χώρο και μετά γινόταν η διαλογή.
Πέρα από τον χώρο της διαλογής όπου είχε ένα βαγόνι όλος ο άλλος χώρος είναι ερείπια.
Εδώ υπήρχαν οι περισσότεροι θάλαμοι αερίων και κρεματόρια (κανονικό εργοστάσιο) αλλά τα ανατίναξαν οι Γερμανοί λίγο πριν τα εγκαταλείψουν και πριν ο μπει ο Κόκκινος Στρατός τον Ιανουάριο του 1945.
Στον χώρο υπάρχει και σχετικό μνημείο με πλάκες σε 27 γλώσσες μεταξύ των οποίων και τα Ελληνικά.
Φύγαμε από τον χώρο πολύ στεναχωρημένοι, αλλά από την άλλη ήταν ένα γερό μάθημα ιστορίας, αναγκαίο σε όλους μας.
Αυτή η δεύτερη ημέρα της εκδρομής ήταν η πιο κουραστική απ’ όλες αφού είχε τα δύο κύρια αξιοθέατα μαζί. Συνήθως τα κάνουν σε δύο ξεχωριστές ημέρες αλλά η επομένη ημέρα ήταν η Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς και όλα θα ήταν κλειστά. Συνολικά εκείνη την ημέρα κάναμε 13,5 χιλιόμετρα με τα πόδια!!!
