Πολωνία Κρακοβία - Βαρσοβία. Μάθημα Ιστορίας

[thanassis33]

Γ. 3η ημέρα – Κυριακή: Κρακοβία (ξενάγηση) – προς Βαρσοβία:

Η Κρακοβία είναι μία κουκλίστικη πόλη, πολύ ενδιαφέρουσα και περπατιέται. Η Ιστορία της, τουλάχιστον η πιο πρόσφατη, είναι στενά δεμένη με την τύχη των Εβραίων. Το Μάρτιο του 1941, οι Γερμανοί ίδρυσαν το γκέτο της Κρακοβίας. Μία περίκλειστη περιοχή όπου μόνο εκεί μπορούσαν να βρίσκονται. Εκεί, οι Πολωνοί Εβραίοι της πόλης υποχρεώθηκαν να μετοικήσουν με όσα υπάρχοντα μπόρεσαν να πάρουν, νομίζοντας ότι θα μείνουν εκεί. Όλοι βέβαια εξοντώθηκαν στα κρεματόρια. Στην πλατεία ηρώων του Γκέτο θα δεις σκόρπιες καρέκλες εις μνήμην των θηριωδιών που διαπράχθηκαν από τους ναζί. Η πόλη κουβαλά συλλογικό τραύμα από τις θηριωδίες των ναζί, προπάντων των Πολωνών εβραϊκής καταγωγής. Φωτογραφία από Διαδίκτυο:

Στην συνέχεια περπατήσαμε στην παλιά εβραϊκή συνοικία, με τις συναγωγές της και τα μαγαζάκια της. Εδώ ο Σπίλμπεργκ γύρισε την περίφημη ταινία των 7 Όσκαρ «Η λίστα του Σίντλερ» χρησιμοποιώντας ως φυσικό στούντιο την περιοχή.

Ανέβασμα προς το κάστρο του Βάβελ με τα κτίρια από την εποχή των Βασιλιάδων της Πολωνίας. Υπέροχες εκκλησίες, παλάτια και ο δράκος (έμβλημα της Κρακοβίας) που μάλιστα βγάζει φωτιά κάθε 5 λεπτά.

Τέλος, άραγμα στην κεντρική πλατεία με ωραίο φαΐ. Η κουζίνα τους είναι λίγο βαριά αλλά εύγεστη. Στην συνέχεια στο δρόμο για Βαρσοβία μετά από 3,5 περίπου ώρες.


Ξενοδοχείο στην Βαρσοβία το Sofitel (Luxury hotel in Warsaw - Sofitel Victoria Warsaw), το οποίο βρισκόταν κοντά στο κέντρο. Βόλτα στην γύρω περιοχή

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[cosafiv]

καλα το πας συνεχισε , θα παω Ιουνιο...

 

[thanassis33]

Β. 2η ημέρα – Σάββατο: Αλατωρυχεία - Άουσβιτς:

Β1. Αλατωρυχεία

Τα αλατωρυχεία Βιέλιτσκα βρίσκονται σε μικρή απόσταση από την Κρακοβία και στην ουσία είναι ένα μουσείο για το πώς γινόταν η εξόρυξη αλατιού τα παλιά χρόνια. Η εξόρυξη αλατιού άρχισε τον 13ο αιώνα και συνεχίστηκε μέχρι το 1996.

Η κατάβαση γίνεται με τα πόδια με σκάλες και φτάνεις στο 53ο επίπεδο («όροφο») όπου κάθε επίπεδο έχει 14 σκαλιά. Οι σκάλες έχουν κουπαστές που κάνουν το κατέβασμα πιο εύκολο. Συνολικά κατεβαίνεις γύρω στα 800 σκαλιά!!!

Έτσι φτάνεις σε βάθος περίπου 135 μέτρα. Μέσα σε δύο ώρες περίπου περιηγείσαι σε όλο των κόσμο των αλατωρύχων. Ένας κόμπος στο στομάχι για το τι τραβήξανε όλοι οι εργάτες διαχρονικά. Μια μικρή πολιτεία με ένα σωρό έργα τέχνης σκαλισμένα στο αλάτι από τους εργάτες του! Εξαιρετική η συντήρηση του αλατωρυχείου και η όλη οργάνωση των ξεναγήσεων.

Στην πορεία βλέπεις πως γινόταν η εξόρυξη και τέλος φτάνεις σε ένα μεγαλοπρεπή ναό φτιαγμένο όλο από αλάτι. Όλα, ακόμη και οι πολυέλαιοι ήταν φτιαγμένοι από κρύσταλλα αλατιού. Επίσης υπάρχουν αγάλματα, παρεκκλήσια, αίθουσες συναυλιών, όλα από αλάτι. Ακόμη υπάρχουν καταστήματα με σουβενίρ και μέρος που μπορείς να φας κάτι.

Η άνοδος γίνεται, ευτυχώς, με ένα κλειστοφοβικό ασανσέρ και περίπου σε 1 λεπτό βρίσκεσαι πάλι στην επιφάνεια. Φυσικά όλα αυτά γίνονται με συνοδεία ξεναγού σε διάφορες γλώσσες – εμείς το κάναμε σε δύο γκρουπ ένα με Ελληνικά και ένα με Αγγλικά.

 

[thanassis33]

Β2. Άουσβιτς:

Το Άουσβιτς είναι γερμανική ονομασία του πολωνικού χωριού Οσβιέτσιμ. Εδώ οι Ναζί δημιούργησαν ένα σύμπλεγμα στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Συνολικά τα στρατόπεδα είναι πάνω από 40. Εμείς επισκεφτήκαμε το Άουσβιτς Ι – Stammlager (κύριο στρατόπεδο) και το Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου.

Η απόσταση από την Κρακοβία είναι περίπου 1,5 ώρα και είχαμε ξενάγηση στα Ελληνικά. Τα εισιτήρια ήταν ονομαστικά και γινόταν έλεγχος ταυτοπροσωπίας και ασφάλειας για να μπεις.

Το Άουσβιτς Ι ήταν παλιό πολωνικό στρατόπεδο το οποίο οι Ναζί το επέκτειναν και το εξόπλισαν. Καθώς περνάς την πύλη υπάρχει η περίφημη φράση «Η εργασία απελευθερώνει» - «Arbeit macht frei»…

Παντού ηλεκτροφόρα σύρματα και κτίρια ενός ή δύο ορόφων όπου έμεναν οι κρατούμενοι και οι φύλακές τους. Όλο το στρατόπεδο είναι πλέον μουσείο όπου εκτείνεται όλη η θηριωδία των Ναζί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία πάνω από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς εκ των οποίων περίπου 1,1 εκατομμύρια πέθαναν – κυρίως Εβραίοι. Άλλες πηγές ανεβάζουν αυτά τα νούμερα πολύ περισσότερο. Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν 55.000 Εβραίοι κυρίως από Θεσσαλονίκη αλλά και την Ρόδο (η οποία ήταν η πιο μακρινή περιοχή – 17 ημέρες ταξίδι)

Σχετική φωτογραφία από την Θεσσαλονίκη:

Η θεωρία των Ναζί ήταν να θανατώνονται όσοι ήταν ανίκανοι για εργασία με πρώτους τους Εβραίους. Έτσι οδηγήθηκαν στον θάνατο παιδιά κάτω των 14 ετών, ανάπηροι, ασθενείς, ρομά, ομοφυλόφιλοι και άλλοι. Δημιουργήθηκε όμως πρόβλημα οικονομίας και χώρου με τα πολλά πτώματα, έτσι βρέθηκε η λύση του αερίου Zyclon-B της Bayer (θάλαμοι αερίων) και στη συνέχεια κάψιμο σε ειδικούς φούρνους (κρεματόρια). Με αυτό τον τρόπο γίναν μαζικές εκτελέσεις σε λίγο χρονικό διάστημα και με λίγα υπολείμματα…

Σήμερα στο μουσείο βλέπουμε τόνους από ανθρώπινα μαλλιά, γυαλιά, προσθετικά μέλη, βαλίτσες, κατσαρόλια, ρούχα, παπούτσια κλπ.

Το «θέαμα» αποτρόπαιο, ειδικά τα μαλλιά ήταν τοποθετημένα σε ένα υπό-φωτισμένο χώρο χωρίς φυσικά να επιτρέπονται φωτογραφίες.

Παράλληλα υπήρχαν «γιατροί» όπως ο «Δόκτωρ» Μέγκελε που έκαναν πειράματα σε ανθρώπους, για στειρώσεις, για πρόκληση δίδυμης κύησης, για αλλαγές στο χρώμα ματιών κλπ.

Από την άλλη υπήρχε η ζωή των Γερμανών όπως του Διοικητή του Στρατοπέδου Ές ο οποίος ζούσε δίπλα στο στρατόπεδο με την οικογένειά του και τα παιδιά του σχεδόν ειδυλλιακά όπως αναφέρει και η πρόσφατη ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας «Ζώνη Ενδιαφέροντος».

Στην συνέχεια κι ενώ ήδη με είχε πιάσει το στομάχι μου μ’ αυτά που έβλεπα και άκουγα κατευθυνθήκαμε στο Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου. Αυτό βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα μακρύτερα. Είναι το μεγαλύτερο από όλα τα στρατόπεδα του Άουσβιτς. Εδώ υπήρχε η πύλη που περνάει το τραίνο μέσα στο χώρο και μετά γινόταν η διαλογή.

Πέρα από τον χώρο της διαλογής όπου είχε ένα βαγόνι όλος ο άλλος χώρος είναι ερείπια.

Εδώ υπήρχαν οι περισσότεροι θάλαμοι αερίων και κρεματόρια (κανονικό εργοστάσιο) αλλά τα ανατίναξαν οι Γερμανοί λίγο πριν τα εγκαταλείψουν και πριν ο μπει ο Κόκκινος Στρατός τον Ιανουάριο του 1945.

Στον χώρο υπάρχει και σχετικό μνημείο με πλάκες σε 27 γλώσσες μεταξύ των οποίων και τα Ελληνικά.

Φύγαμε από τον χώρο πολύ στεναχωρημένοι, αλλά από την άλλη ήταν ένα γερό μάθημα ιστορίας, αναγκαίο σε όλους μας.

Αυτή η δεύτερη ημέρα της εκδρομής ήταν η πιο κουραστική απ’ όλες αφού είχε τα δύο κύρια αξιοθέατα μαζί. Συνήθως τα κάνουν σε δύο ξεχωριστές ημέρες αλλά η επομένη ημέρα ήταν η Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς και όλα θα ήταν κλειστά. Συνολικά εκείνη την ημέρα κάναμε 13,5 χιλιόμετρα με τα πόδια!!!

 

[connosp]

Β2. Άουσβιτς:

Το Άουσβιτς είναι γερμανική ονομασία του πολωνικού χωριού Οσβιέτσιμ. Εδώ οι Ναζί δημιούργησαν ένα σύμπλεγμα στρατοπέδων συγκέντρωσης κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Συνολικά τα στρατόπεδα είναι πάνω από 40. Εμείς επισκεφτήκαμε το Άουσβιτς Ι – Stammlager (κύριο στρατόπεδο) και το Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου.

Η απόσταση από την Κρακοβία είναι περίπου 1,5 ώρα και είχαμε ξενάγηση στα Ελληνικά. Τα εισιτήρια ήταν ονομαστικά και γινόταν έλεγχος ταυτοπροσωπίας και ασφάλειας για να μπεις.

Το Άουσβιτς Ι ήταν παλιό πολωνικό στρατόπεδο το οποίο οι Ναζί το επέκτειναν και το εξόπλισαν. Καθώς περνάς την πύλη υπάρχει η περίφημη φράση «Η εργασία απελευθερώνει» - «Arbeit macht frei»…

View attachment 459083

Παντού ηλεκτροφόρα σύρματα και κτίρια ενός ή δύο ορόφων όπου έμεναν οι κρατούμενοι και οι φύλακές τους. Όλο το στρατόπεδο είναι πλέον μουσείο όπου εκτείνεται όλη η θηριωδία των Ναζί.

View attachment 459084

View attachment 459085

View attachment 459086

Σύμφωνα με τα στοιχεία πάνω από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς εκ των οποίων περίπου 1,1 εκατομμύρια πέθαναν – κυρίως Εβραίοι. Άλλες πηγές ανεβάζουν αυτά τα νούμερα πολύ περισσότερο. Από την Ελλάδα εκτοπίστηκαν 55.000 Εβραίοι κυρίως από Θεσσαλονίκη αλλά και την Ρόδο (η οποία ήταν η πιο μακρινή περιοχή – 17 ημέρες ταξίδι)

View attachment 459087

View attachment 459088

View attachment 459089

Σχετική φωτογραφία από την Θεσσαλονίκη:
View attachment 459090

Η θεωρία των Ναζί ήταν να θανατώνονται όσοι ήταν ανίκανοι για εργασία με πρώτους τους Εβραίους. Έτσι οδηγήθηκαν στον θάνατο παιδιά κάτω των 14 ετών, ανάπηροι, ασθενείς, ρομά, ομοφυλόφιλοι και άλλοι. Δημιουργήθηκε όμως πρόβλημα οικονομίας και χώρου με τα πολλά πτώματα, έτσι βρέθηκε η λύση του αερίου Zyclon-B της Bayer (θάλαμοι αερίων) και στη συνέχεια κάψιμο σε ειδικούς φούρνους (κρεματόρια). Με αυτό τον τρόπο γίναν μαζικές εκτελέσεις σε λίγο χρονικό διάστημα και με λίγα υπολείμματα…

View attachment 459091

Σήμερα στο μουσείο βλέπουμε τόνους από ανθρώπινα μαλλιά, γυαλιά, προσθετικά μέλη, βαλίτσες, κατσαρόλια, ρούχα, παπούτσια κλπ.

View attachment 459092

Το «θέαμα» αποτρόπαιο, ειδικά τα μαλλιά ήταν τοποθετημένα σε ένα υπό-φωτισμένο χώρο χωρίς φυσικά να επιτρέπονται φωτογραφίες.

Παράλληλα υπήρχαν «γιατροί» όπως ο «Δόκτωρ» Μέγκελε που έκαναν πειράματα σε ανθρώπους, για στειρώσεις, για πρόκληση δίδυμης κύησης, για αλλαγές στο χρώμα ματιών κλπ.

Από την άλλη υπήρχε η ζωή των Γερμανών όπως του Διοικητή του Στρατοπέδου Ές ο οποίος ζούσε δίπλα στο στρατόπεδο με την οικογένειά του και τα παιδιά του σχεδόν ειδυλλιακά όπως αναφέρει και η πρόσφατη ταινία που κέρδισε το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας «Ζώνη Ενδιαφέροντος».

Στην συνέχεια κι ενώ ήδη με είχε πιάσει το στομάχι μου μ’ αυτά που έβλεπα και άκουγα κατευθυνθήκαμε στο Άουσβιτς ΙΙ – Μπιρκενάου. Αυτό βρίσκεται περίπου 3 χιλιόμετρα μακρύτερα. Είναι το μεγαλύτερο από όλα τα στρατόπεδα του Άουσβιτς. Εδώ υπήρχε η πύλη που περνάει το τραίνο μέσα στο χώρο και μετά γινόταν η διαλογή.

View attachment 459093

Πέρα από τον χώρο της διαλογής όπου είχε ένα βαγόνι όλος ο άλλος χώρος είναι ερείπια.

View attachment 459094

Εδώ υπήρχαν οι περισσότεροι θάλαμοι αερίων και κρεματόρια (κανονικό εργοστάσιο) αλλά τα ανατίναξαν οι Γερμανοί λίγο πριν τα εγκαταλείψουν και πριν ο μπει ο Κόκκινος Στρατός τον Ιανουάριο του 1945.

Στον χώρο υπάρχει και σχετικό μνημείο με πλάκες σε 27 γλώσσες μεταξύ των οποίων και τα Ελληνικά.

View attachment 459095

Φύγαμε από τον χώρο πολύ στεναχωρημένοι, αλλά από την άλλη ήταν ένα γερό μάθημα ιστορίας, αναγκαίο σε όλους μας.

Αυτή η δεύτερη ημέρα της εκδρομής ήταν η πιο κουραστική απ’ όλες αφού είχε τα δύο κύρια αξιοθέατα μαζί. Συνήθως τα κάνουν σε δύο ξεχωριστές ημέρες αλλά η επομένη ημέρα ήταν η Κυριακή του Πάσχα για τους Καθολικούς και όλα θα ήταν κλειστά. Συνολικά εκείνη την ημέρα κάναμε 13,5 χιλιόμετρα με τα πόδια!!!

Θέλω να σε ρωτήσω γιατί θα επισκεφτώ το Αουσβιτσ, με το ονομαστικό εισιτήριο (μετά τις 16.00) ποια μέρη μπορείς να επισκεφτείς? την Ιστορική πύλη, το μουσείο Μνήμης ή το μουσείο Μπιρκεντάου-Αουσβίτς εάν ξέρεις. Ευχαριστώ!!!!

 

[thanassis33]

Θέλω να σε ρωτήσω γιατί θα επισκεφτώ το Αουσβιτσ, με το ονομαστικό εισιτήριο (μετά τις 16.00) ποια μέρη μπορείς να επισκεφτείς? την Ιστορική πύλη, το μουσείο Μνήμης ή το μουσείο Μπιρκεντάου-Αουσβίτς εάν ξέρεις. Ευχαριστώ!!!!

Η πύλη που γράφει "Η εργασία απελευθερώνει" είναι στο μουσείο μνήμης. Καλό θα είναι να έχεις ξενάγηση εκεί (υπάρχει και στα ελληνικά).

Το Άουσβιτς-Μπιρκενάου είναι λίγο πιο μακριά, περίπου 3 χιλιόμετρα. Υπάρχει λεωφορείο μεταξύ των δύο τοποθεσιών.

 

[thanassis33]

Γ. 3η ημέρα – Κυριακή: Κρακοβία (ξενάγηση) – προς Βαρσοβία:

Η Κρακοβία είναι μία κουκλίστικη πόλη, πολύ ενδιαφέρουσα και περπατιέται. Η Ιστορία της, τουλάχιστον η πιο πρόσφατη, είναι στενά δεμένη με την τύχη των Εβραίων. Το Μάρτιο του 1941, οι Γερμανοί ίδρυσαν το γκέτο της Κρακοβίας. Μία περίκλειστη περιοχή όπου μόνο εκεί μπορούσαν να βρίσκονται. Εκεί, οι Πολωνοί Εβραίοι της πόλης υποχρεώθηκαν να μετοικήσουν με όσα υπάρχοντα μπόρεσαν να πάρουν, νομίζοντας ότι θα μείνουν εκεί. Όλοι βέβαια εξοντώθηκαν στα κρεματόρια. Στην πλατεία ηρώων του Γκέτο θα δεις σκόρπιες καρέκλες εις μνήμην των θηριωδιών που διαπράχθηκαν από τους ναζί. Η πόλη κουβαλά συλλογικό τραύμα από τις θηριωδίες των ναζί, προπάντων των Πολωνών εβραϊκής καταγωγής. Φωτογραφία από Διαδίκτυο:

Στην συνέχεια περπατήσαμε στην παλιά εβραϊκή συνοικία, με τις συναγωγές της και τα μαγαζάκια της. Εδώ ο Σπίλμπεργκ γύρισε την περίφημη ταινία των 7 Όσκαρ «Η λίστα του Σίντλερ» χρησιμοποιώντας ως φυσικό στούντιο την περιοχή.

Ανέβασμα προς το κάστρο του Βάβελ με τα κτίρια από την εποχή των Βασιλιάδων της Πολωνίας. Υπέροχες εκκλησίες, παλάτια και ο δράκος (έμβλημα της Κρακοβίας) που μάλιστα βγάζει φωτιά κάθε 5 λεπτά.

Τέλος, άραγμα στην κεντρική πλατεία με ωραίο φαΐ. Η κουζίνα τους είναι λίγο βαριά αλλά εύγεστη. Στην συνέχεια στο δρόμο για Βαρσοβία μετά από 3,5 περίπου ώρες.

Ξενοδοχείο στην Βαρσοβία το Sofitel (Luxury hotel in Warsaw - Sofitel Victoria Warsaw), το οποίο βρισκόταν κοντά στο κέντρο. Βόλτα στην γύρω περιοχή

 

[thanassis33]

Δ. 4η ημέρα – Δευτέρα: Βαρσοβία (ξενάγηση):

Η ξενάγησή μας ξεκίνησε από το πάρκο Λαζιένκι, ένα τεράστιο πάρκο μέσα στην πόλη. Φυτά, δέντρα, λουλούδια, αγάλματα, παλάτια, θέατρα αλλά και μπόλικοι σκίουροι, παγώνια κύκνοι, πουλιά κλπ. Έχει χώρους για συναυλίες, για άραγμα.

Άγαλμα του Σοπέν:

Στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο μουσείο της Ιστορίας των Εβραίων της Πολωνίας το οποίο βρίσκεται εκεί που ήταν το Γκέτο της Βαρσοβίας. Η είσοδος παρομοιάζεται με φαράγγι και είναι μια αναφορά στο πέρασμα της Ερυθράς Θάλασσας γνωστό από την Έξοδο.

Απέναντι από το μουσείο βρίσκεται το Μνημείο των Ηρώων του Γκέτο της Βαρσοβίας. Μεγαλοπρεπές, σοβιετικού τύπου.

Στην συνέχεια επίσκεψη στο μνημείο για την αποτυχημένη και αιματηρή εξέγερση της Βαρσοβίας το 1944. Γενικώς η ιστορία της Πολωνίας έχει πολύ αίμα…

Τελική κατάληξη στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης, όπου υπάρχει η σχετική γοργόνα (δεν έχει μόνο η Κοπεγχάγη γοργόνα…).

Γενικά η Βαρσοβία είναι μία ανοιχτή απλωμένη πόλη με φαρδείς δρόμους, πάρκα και άλση σχεδόν σε κάθε τετράγωνο, και με πολύ ανθρώπινο πρόσωπο.

Το απόγευμα βόλτα στις όχθες του Βιστούλα, δίπλα στην καινούργια πεζογέφυρα που είχε κατακλεισθεί από κόσμο (εγκαινιάστηκε πριν λίγες ημέρες). Ο Βιστούλας είναι το μεγαλύτερο ποτάμι της Πολωνίας με μήκος πάνω από 1000 χιλιόμετρα και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Περνάει δε εκτός από την Βαρσοβία και από την Κρακοβία.

 

[thanassis33]

Ε. 5η ημέρα – Τρίτη: Βαρσοβία - Επιστροφή:

Όλες τις ημέρες της εκδρομής είχε τέλειο καιρό (ήλιος με 24 βαθμούς – «καύσωνας» για τους Πολωνούς!). Μόνο στην τελευταία έγινε ο κλασικός καιρός της Βαρσοβίας δηλαδή 12 βαθμούς με βροχή.

Αποφασίσαμε να πάμε να επισκεφτούμε το Παλάτι του Πολιτισμού και της Επιστήμης. Ένα αμφιλεγόμενο κτίριο 33 ορόφων κατασκευής 1955 το οποίο μάλιστα αρχικά έφερε το όνομα του Στάλιν. Είναι παρόμοιο με άλλα κτίρια Σοβιετικής κατασκευής που βρίσκονται στην Μόσχα. Μέσα έχει θέατρα, κινηματογράφους, αίθουσα συναυλιών, πισίνα, γραφεία, μουσεία, πανεπιστήμιο κλπ. Μια φήμη μάλιστα λέει ότι εντός του κτιρίου υπάρχουν πολλές γάτες, για να κυνηγούν τα ευάριθμα ποντίκια!!!

Στον 30ο όροφο έχει «βεράντα» από όπου μπορείς να δεις την Βαρσοβία σε 360 μοίρες. Εκεί βλέπεις ότι η σύγχρονη Βαρσοβία έχει αρκετούς ουρανοξύστες, εμπορικά κέντρα κλπ.

Υπήρξε η ιδέα να το γκρεμίσουν αλλά επειδή έχει ήδη γίνει ένα από τα συμβολικά κτίρια της Βαρσοβίας απορρίφθηκε αυτή η πρόταση.

Το απόγευμα είχαμε μία καλή πτήση για Αθήνα με την Sky Express

 

[thanassis33]

Στ. Επίλογος:

Η Πολωνία, για εμάς, αν και δεν βρίσκεται στους γνωστούς τουριστικούς προορισμούς, είναι μια ευχάριστη έκπληξη αλλά και μια βουτιά στα γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί έγινε η έναρξη του πολέμου και οι περισσότερες θηριωδίες του!

Η εκδρομή στέφθηκε με επιτυχία! Αν εξαιρέσεις την κούραση της 2ης ημέρας λόγω των απαιτητικών και σημαντικών επισκέψεων όλα πήγαν καλά.

Η Πολωνία είχε βασιλιάδες από τον 11ο έως τον 18ο αιώνα. Στην συνέχεια η Πολωνία μοιράστηκε στα τρία στην Πρωσία (βλέπε Γερμανία), στην Ρωσία και στην Αυστρία. Μόλις το 1918 η Πολωνία έγινε περίπου αυτό που είναι τώρα. Στην συνέχεια το 1939 μοιράσθηκε πάλι ανάμεσα στην Γερμανία και την Σοβιετική Ένωση (βλέπε Ρωσία). Υπέφερε πολύ κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) όπου έχασε εκατομμύρια Πολωνούς και Εβραίους. Μετά εντάχθηκε στην ομπρέλα των χωρών της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι το 1989.

Επομένως οι Πολωνοί έχουν μία απέχθεια τόσο προς τους Γερμανούς όσο και στους Ρώσους. Ίσως δε, περισσότερο απεχθάνονται – φοβούνται τους Ρώσους. Μάλιστα λόγω το πολέμου στην Ουκρανία, φοβούνται ότι μπορεί να είναι ο επόμενος στόχος τους. Αυτές τις φοβίες τους τις εξέφρασαν ανοιχτά, αν και νομίζω ότι υπερβάλλουν.

Οι ξεναγήσεις είχαν πολλά ιστορικά στοιχεία αλλά και πολύ αίμα. Θα μπορούσα να βάλω τίτλο αντί για «Μάθημα Ιστορίας», «Γη ποτισμένη με αίμα» αλλά αυτό ήταν μία άλλη ταινία.

 

[thanassis33]

Η Ιστορία τώρα μπορεί να μεταφερθεί στην Ευρώπη - Πολωνία

Ευχαριστώ

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη