georgeant
Member
- Μηνύματα
- 603
- Likes
- 2.518
- Ταξίδι-Όνειρο
- Road trip B. Αμερική
Περιεχόμενα
Με καταγωγή κατά το ήμισυ από τη Σύρο και έχοντας επισκεφτεί το νησί μονάχα μία φορά στη ζωή μου, αρκετά παλιά (τόσο που να μη θυμάμαι σχεδόν τίποτα), θεώρησα απαράδεκτο να αφήσω έστω κι ένα ακόμα καλοκαίρι να περάσει χωρίς να πραγματοποιήσω μια επίσκεψη. Έβαλα στο τέρμα την πειθώ μου για να καταφέρω τους υπόλοιπους 3 της παρέας κι έτσι, το τελευταίο δεκαήμερο του Ιούλιου μας βρήκε να σεργιανάμε στα σοκάκια της Ερμούπολης με την φωτογραφική και το drone ανά χείρας, να ανακαλύπτουμε εικόνες και γεύσεις αλλά και τις αξιοπρεπέστατες παραλίες του νησιού. Αυτό το "αξιοπρεπέστατες" θα το τονίσω για να το καταλάβουν όλοι, γιατί το θέμα "Σύρος και παραλίες" είναι πάρα μα πάρα πολύ παρεξηγημένο.
Πιάνοντας τα πράγματα λίγο από την αρχή και ξεκινώντας από τα ακτοπλοϊκά, αναφέρω ότι αυτά κοστίζουν 32,50 ευρώ/επιβάτη και το αυτοκίνητο 73,50 ευρώ (one way trip) με τη Blue Star, από το λιμάνι του Πειραιά. H διαδρομή είναι γύρω στις 3ωρες και 30 λεπτά.
Για διαμονή επιλέξαμε airbnb διαμέρισμα στην Αζόλιμνο (10-13 λεπτά απόσταση οδικώς από την Ερμούπολη), ακριβώς 2 λεπτά με τα πόδια από την παραλία της Αζολίμνου. Οι 5 διανυκτερεύσεις μας κόστισαν μόλις 200 ευρώ και το διαμέρισμα είχε χώρο για μέχρι 4 άτομα. Το διαμέρισμα ήταν πεντακάθαρο και παρείχε όλα τα βασικά, κλιματισμό, ψυγείο κλπ. Με εξαίρεση το κάπως αδύναμο wi-fi, ήταν νομίζω ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να βρούμε στην περιοχή για τη συγκεκριμένη περίοδο. Τα ξενοδοχεία στην ίδια περιοχή κόστιζαν τα διπλάσια χρήματα.
Η πρώτη εικόνα που βλέπει ο επισκέπτης από το πλοίο φτάνοντας στο λιμάνι της Σύρου
Λίγα λόγια και trivia για τη Σύρο:
Πρωτεύουσά της Σύρου είναι η Ερμούπολη, η οποία είναι και πρωτεύουσα του Νομού Κυκλάδων. Η Σύρος αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά το 1826, όταν εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τα Ψαρά, τη Χίο, την Κάσο, την Κρήτη και τη Μικρά Ασία (Σμύρνη και Αϊβαλί).
Πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Φοίνικες. Το όνομα Σύρος προέρχεται από τη λέξη «Σουρ» ή «Οσούρα» που σήμαινε «βραχώδης» στα αρχαία Φοινικικά.
Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού καλύπτεται από ηφαιστειακά πετρώματα, με εξαίρεση το βόρειο τμήμα του νησιού που έχει ασβεστολιθικά πετρώματα. Μιλώντας για τη μορφολογία του εδάφους της Σύρου, θα δείτε κι εσείς το πώς λαμπυρίζουν οι σκουρόχρωμες πέτρες στο έδαφος. Είναι κάτι που μας έκανε εντύπωση από την πρώτη μέρα. Όπως επίσης αν παρατηρήσετε προσεχτικά το νερό της θάλασσας θα δείτε να περιέχει κάτι σαν χρυσόσκονη.
Τον 19ο αιώνα η Σύρος γνώρισε μεγάλη εμπορική και πολιτιστική ανάπτυξη και πλέον θεωρείται το πιο κοσμοπολίτικο νησί των Κυκλάδων. Το Νεώριο Σύρου είναι ναυπηγείο που λειτουργεί από το 1861 ενώ το Θέατρο Απόλλων του 1864 σχεδιάστηκε με πρότυπο τη σκάλα του Μιλάνου και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Στο νησί υπάρχει μέχρι και καζίνο.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 έφθασαν στο νησί 7.800 Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες, από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας και οι περισσότεροι προέρχονταν από τη Σμύρνη (μεταξύ αυτών και η γιαγιά μου).
Η Ερμούπολη προτάθηκε ως πρωτεύουσα της Νεότερης Ελλάδος, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε διότι η υποψηφιότητα του Ναυπλίου ήταν πιο ισχυρή.
Η Ερμούπολη είναι από τις πιο ωραίες πόλεις τις Ελλάδας (και από τις ελάχιστες νεοκλασικές που διασώζονται) που όμοιά της δε συναντά κανείς σε κανένα νησί. Τα νεοκλασικά κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας, τα επιβλητικά αρχοντικά και η ζωντάνια της γοητεύουν τον επισκέπτη. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι το ωραιότερο (και πιο διάσημο) αξιοθέατο της Ερμούπολης είναι το δημαρχείο της, δια χειρός Ε. Τσίλερ, που κατασκευάστηκε το 1891 και μοιάζει με ανάκτορο.
Στο νησί υπάρχει μεγάλη Καθολική κοινότητα. Χαρακτηριστική είναι η αρμονική συνύπαρξη Καθολικών και Ορθοδόξων, με τους μεικτούς γάμους να είναι συχνό φαινόμενο και τον κλήρο να συμμετέχει από κοινού σε φιλανθρωπικές δράσεις. Στη Σύρο, οι δύο εκκλησίες γιορτάζουν την ίδια ημέρα το Πάσχα κατά την ορθόδοξη ημερομηνία, με άδεια και τη σύμφωνη γνώμη του Πάπα της Ρώμης.
Αξίζει να γίνει μια ιδιαίτερη μνεία στο ετήσιο διεθνές φεστιβάλ ταινιών animation, Animasyros, που διοργανώνεται στο νησί κάθε Σεπτέμβρη.
Φτάνοντας το μεσημέρι και αφού πήραμε όλα τα απαραίτητα από γνωστό σουπερ μάρκετ στο λιμάνι, αφήσαμε τα πράγματα στην Αζόλιμνο. Από εκεί, έχεις μια πολύ ωραία θέα προς τη βραχονησίδα Δίδυμη, ακριβώς απέναντι από τη Σύρο. Χαρακτηριστικό της Δίδυμης ο φάρος που χτίστηκε το 1834 επί βασιλείας Όθωνα.
Ώρα για παραλία λοιπόν και είχα μεγάλη περιέργεια να δω τι θα συναντούσαμε, έχοντας ακούσει μετριότατα σχόλια για τις παραλίες της Σύρου. Κάποιoi τις σύγκριναν μάλιστα και με αυτές τις Αττικής. E, όχι δα! Λοιπόν, ας το λύσουμε μια και καλή αυτό το θέμα!
Οι παραλίες του νησιού είναι ωραιότατες. Καθαρές, προσιτές, φιλικές και με ρηχά νερά. Προφανώς και δεν είναι οι πολυφωτογραφημένες παραλίες της Μήλου (αλλά και πού αλλού θα βρεις εδώ που τα λέμε κάτι σαν τις παραλίες της Μήλου
ή οι παραλίες του Ιουνίου με τα γαλαζοπράσινα νερά και την πράσινη φύση, αλλά αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Προσωπικά δεν ευχαριστιέμαι μπάνιο στις παραλίες του Ιονίου, όταν στα 3 βήματα από την ακτή το νερό είναι ήδη μέχρι το λαιμό σου και για να μπεις πρέπει να περάσεις κοτρώνες (το ακούς Πόρτο Κατσίκι;. Είναι φανταστικές για να τις χαζεύεις από μακριά και να βγάζεις φωτογραφίες, αλλά δεν περνάω πάντα καλά πηγαίνοντας. Το θέμα είναι τελείως υποκειμενικό λοιπόν. Ευτυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν όλων των ειδών οι παραλίες που καλύπτουν όλα τα γούστα και γενικεύσεις του στυλ "το τάδε νησί δεν έχει παραλίες" δεν έχουν μεγάλη υπόσταση.
Στο νότιο μέρος του νησιού βρίσκονται οι πιο διάσημες παραλίες του, μεταξύ άλλων οι Μέγας Γυαλός, Αζόλιμνος, Βάρη, Αχλάδι κ.α. Εμείς εντοπίσαμε την Φάμπρικα που μας φάνηκε όμορφη και το σημαντικότερο, με λίγο κόσμο (ο κόσμος ήταν κάτι που σκεφτόμασταν συχνά, λόγω κορωνοϊού).
H παραλία Φάμπρικα
Το απόγευμα ήταν η ώρα για την πρώτη βόλτα στην Ερμούπολη. Το πιο βολικό αν έχει κάποιος αυτοκίνητο είναι να παρκάρει στο δημόσιο πάρκινγκ στο λιμάνι, ελπίζοντας βέβαια ότι θα είναι τυχερός και θα βρει θέση.
Από το λιμάνι είχαμε μια υπέροχη θέα προς τους δύο λόφους του νησιού, την Άνω Σύρο και ακριβώς δίπλα το λόφο με την εκκλησία της Ανάστασης.
Εδώ, κάναμε μια μικρή στάση για να βγάλουμε φωτογραφίες και βίντεο με το drone.
Άποψη της Ερμούπολης από ψηλά
Μπορείτε να διακρίνετε το Δημαρχείο στην πλατεία Μιαούλη, δεξιά τον ναό του Αγίου Νικολάου με τον χαρακτηριστικό μπλε τρούλο, στο βάθος αριστερά την Άνω Σύρο και δεξιά το λόφο με την εκκλησία της Ανάστασης.
Συνεχίζοντας από το σημείο που παρκάραμε θα προχωρήσουμε παράλληλα με το λιμάνι ώστε να συναντήσουμε το άγαλμα της φτερωτής Νίκης (μνημείο Εθνικής Αντίστασης επίσημα).
Ο δρόμος ακριβώς πίσω από το άγαλμα μας οδηγεί στην Πλατεία Μιαούλη όπου βρίσκεται το κτίριο του Δημαρχείου με την εντυπωσιακή του σκάλα.
Η πλατεία Μιαούλη είναι τόπος συνάντησης σχεδόν για όλους μιας και είναι το κεντρικότερο σημείο όλου του νησιού. Ειδικά τις βραδινές ώρες γίνεται πραγματικά χαμός από κόσμο με πιτσιρίκια να τρέχουν και να παίζουν αλλά και κόσμο να αράζει στα σκαλιά του Δημαρχείου.
Ο δεύτερος παράλληλος δρόμος πάνω από το λιμάνι (οδοί Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη/Σταματίου Πρωίου) είναι σίγουρα από τους πιο πολυσύχναστους και εμπορικούς, αλλά ταυτόχρονα και από τους πιο γραφικούς. Στην Ερμούπολη μην ξεχάσετε να κοιτάτε ψηλά και να θαυμάζετε τα υπέροχα νεοκλασικά!
Στενά και σκάλες, πολλές σκάλες παντού στην Ερμούπολη!
Το Καζίνο της Σύρου λειτουργεί από το 1997. Ο χώρος που στεγάζεται ωστόσο είναι ένα παραδοσιακό κτίριο του 1830, το πρώην ξενοδοχείο "Ευρώπη".
Έξω από το Καζίνο
Κι άλλες όμορφες γωνιές της Ερμούπολης
Βραδινή βόλτα μετά το φαγητό
Μιλώντας για το φαγητό στη Σύρο πρέπει να αναφέρω ότι είναι υπέροχο. Όπου κι αν καθίσαμε φάγαμε φανταστικά, όλα ήταν εξαιρετικά, με ιδιαίτερες γεύσεις, άλλες παραδοσιακές, άλλες πιο ιδιαίτερες και οι τιμές πολύ λογικές. Βρίσκεις τα πάντα, από γκουρμέ μέχρι vegan street food. Και τέλειο ιταλικό παγωτό!
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε τη μέρα με τη συνέχεια της βόλτας στην Ερμούπολη και είπαμε να αφήσουμε το μπάνιο στη θάλασσα για το απόγευμα.
Το μπαλκόνι μας στην Αζόλιμνο.
Στο κέντρο της Ερμούπολης, μπροστά από την πλατεία Κανάρη (πίσω ακριβώς από το δημόσιο πάρκινγκ που θα αφήσετε το αυτοκίνητο) υπάρχει η παραλία Κύματα. Εύκολη λύση για ένα μπάνιο γρήγορο και ξεκούραστο μετά την βόλτα ή πριν από το φαγητό και με υπέροχη θέα.
Η παραλία Κύματα
Αντισταθήκαμε στον πειρασμό για μια βουτιά και συνεχίσαμε τη βόλτα στην Ερμούπολη.
Σκιερό στενό στην Σ. Πρωίου πνιγμένο στις βουκαμβίλιες
Οι γραφικές προσόψεις των κτιρίων τραβάνε αμέσως το μάτι
Στο "ανηφόρι", όπως το λένε οι ντόπιοι.
Κι άλλα πλακόστρωτα στενά
Έξω από τον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ένα ακόμα χαρακτηριστικό τοπόσημο της Ερμούπολης.
Χτίστηκε το 1828 και είναι ο δεύτερος αρχαιότερος ναός της Ερμούπολης, μετά τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Μεταμορφώσεως.
Κι άλλα πλακόστρωτα στενά με όμορφα μπαλκόνια.
Κάναμε μια στάση στη βιοτεχνία λουκουμιών και χαλβαδόπιτας "Συκουτρής". Ο ένας της παρέας ως ζαχαροπλάστης είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δει από κοντά την παρασκευή της χαλβαδόπιτας. Ήταν ευγενέστατοι, μας έκαναν μια μικρή παρουσίαση του εργαστηρίου και των μηχανημάτων και μας κέρασαν χαλβαδόπιτες. Το εργαστήριο λειτουργεί από το 1928.
Το καζάνι που ετοιμάζει τη ζύμη
Η ζεστή-ζεστή και φρέσκια χαλβαδόπιτα που μας κέρασαν στο εργαστήριο
Και μετά συνεχίσαμε το σουλάτσο στα στενά της Ερμούπολης
Η Ερμούπολη μου θύμισε έντονα την παλιά πόλη του Ναυπλίου (σε αρκετά μεγαλύτερη έκταση βέβαια), το οποίο έχω επισκεφτεί αναρίθμητες φορές.
Η Μητρόπολη της Σύρου
Το ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Ερμούπολης με πρώτο γυμνασιάρχη τον Νεόφυτο Βάμβα κτίστηκε χάρη στις εισφορές των πλουσιότερων αστών και εγκαινιάστηκε το 1833.
Σκάλες, σκάλες σκάλες. Άπειρες σκάλες στην Ερμούπολη καθώς όπως θα είδατε και στις προηγούμενες πανοραμικές φωτογραφίες η μισή είναι κτισμένη επάνω σε λόφο.
Το πρώτο δημοτικό ρολόι της Ερμούπολης. Κατασκευάστηκε το 1861 και βρίσκεται στο προαύλιο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης.
Το ιστορικό Θέατρο Απόλλων. Θα το δούμε πιο κάτω αναλυτικά.
Η εκκλησία της Ανάστασης, όπως μπορεί να τη δει κάποιος από την πλατεία Μιαούλη
Το κτίριο της Νομαρχίας Κυκλάδων
Ανηφορίζοντας προς τα Βαπόρια
Η συνοικία Βαπόρια είναι από τις πιο πολυφωτογραφημένες του νησιού και όχι άδικα.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, οι πρόσφυγες του Βορείου Αιγαίου και της Κρήτης εγκαταστάθηκαν στο νησί της Σύρου. Εκεί έκτισαν μοναδικά ψηλοτάβανα αρχοντικά με εντυπωσιακές τοιχογραφίες, ξυλόγλυπτες πόρτες, μαρμάρινα μπαλκόνια, ξύλινα πατώματα και ασύγκριτες λεπτομέρειες δίπλα στη θάλασσα δημιουργώντας, έτσι, τα δικά τους καπετανόσπιτα, τα δικά τους “βαπόρια”, που έμοιαζαν να αιωρούνται πάνω από τα βράχια. Από τον 19ο αιώνα και μετά, η συνοικία πήρε τη γνωστή μέχρι σήμερα ονομασία της Βαπόρια και συνεχίζει να φημίζεται ως η πιο αριστοκρατική συνοικία στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Πρόκειται για μια πανέμορφη και γραφική περιοχή με μια εξαιρετική παραλία, τα Αστέρια, κατάλληλη για κολύμπι και για ξέγνοιαστες καλοκαιρινές περιπλανήσεις.
Ο ιερός Ναός Αγίου Νικολάου, που δεν γίνεται να παραλείψει κάποιος που επισκέπτεται το νησί.
Δίπλα σχεδόν από τον Ναό μπορεί κανείς να δει από ψηλά την παραλία Αστέρια. Η μουσική από τα beach bar ακουγόταν μέχρι επάνω σε εμάς, αλλά λίγο πιο αριστερά στα βραχάκια και στον μικρό κολπίσκο μπορεί κάποιος να κάνει το μπάνιο του με περισσότερη ηρεμία.
Παραλία Αστέρια
Πριν κατεβούμε για μπάνιο όμως...ώρα για πτήση!
Αυτή είναι ίσως η αγαπημένη μου, από τις "ιπτάμενες" φωτογραφίες
Η κατάβαση προς την παραλία ήταν πολύ εύκολη. Για να πας προς τα βραχάκια ήθελε μερικές μανούβρες αλλά με καλή θέληση και μερικά χέρια όλα γίνονται.
Αν και τα νερά δεν ήταν πολύ καθαρά προς τα έξω (ευτυχώς όσο κολυμπούσες προς τα μέσα καθάριζε), ευχαριστηθήκαμε τη θάλασσα εκείνο το απόγευμα γιατί, πώς να το κάνουμε, δεν είναι κάτι συνηθισμένο να κολυμπάς και να έχεις μια τέτοια θέα από πάνω σου και γύρω σου!
Το βραδάκι μας βρήκε στο ξενοδοχείο των παιδιών να παίζουμε...μπιρίμπα μπροστά από την πισίνα, τρώγοντας σουβλάκια. Δεν ξέρω αν ήταν η τύχη του πρωτάρη αλλά τα πήγα φανταστικά
Πιάνοντας τα πράγματα λίγο από την αρχή και ξεκινώντας από τα ακτοπλοϊκά, αναφέρω ότι αυτά κοστίζουν 32,50 ευρώ/επιβάτη και το αυτοκίνητο 73,50 ευρώ (one way trip) με τη Blue Star, από το λιμάνι του Πειραιά. H διαδρομή είναι γύρω στις 3ωρες και 30 λεπτά.
Για διαμονή επιλέξαμε airbnb διαμέρισμα στην Αζόλιμνο (10-13 λεπτά απόσταση οδικώς από την Ερμούπολη), ακριβώς 2 λεπτά με τα πόδια από την παραλία της Αζολίμνου. Οι 5 διανυκτερεύσεις μας κόστισαν μόλις 200 ευρώ και το διαμέρισμα είχε χώρο για μέχρι 4 άτομα. Το διαμέρισμα ήταν πεντακάθαρο και παρείχε όλα τα βασικά, κλιματισμό, ψυγείο κλπ. Με εξαίρεση το κάπως αδύναμο wi-fi, ήταν νομίζω ότι καλύτερο θα μπορούσαμε να βρούμε στην περιοχή για τη συγκεκριμένη περίοδο. Τα ξενοδοχεία στην ίδια περιοχή κόστιζαν τα διπλάσια χρήματα.
Η πρώτη εικόνα που βλέπει ο επισκέπτης από το πλοίο φτάνοντας στο λιμάνι της Σύρου
Λίγα λόγια και trivia για τη Σύρο:
Πρωτεύουσά της Σύρου είναι η Ερμούπολη, η οποία είναι και πρωτεύουσα του Νομού Κυκλάδων. Η Σύρος αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά το 1826, όταν εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τα Ψαρά, τη Χίο, την Κάσο, την Κρήτη και τη Μικρά Ασία (Σμύρνη και Αϊβαλί).
Πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι Φοίνικες. Το όνομα Σύρος προέρχεται από τη λέξη «Σουρ» ή «Οσούρα» που σήμαινε «βραχώδης» στα αρχαία Φοινικικά.
Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού καλύπτεται από ηφαιστειακά πετρώματα, με εξαίρεση το βόρειο τμήμα του νησιού που έχει ασβεστολιθικά πετρώματα. Μιλώντας για τη μορφολογία του εδάφους της Σύρου, θα δείτε κι εσείς το πώς λαμπυρίζουν οι σκουρόχρωμες πέτρες στο έδαφος. Είναι κάτι που μας έκανε εντύπωση από την πρώτη μέρα. Όπως επίσης αν παρατηρήσετε προσεχτικά το νερό της θάλασσας θα δείτε να περιέχει κάτι σαν χρυσόσκονη.
Τον 19ο αιώνα η Σύρος γνώρισε μεγάλη εμπορική και πολιτιστική ανάπτυξη και πλέον θεωρείται το πιο κοσμοπολίτικο νησί των Κυκλάδων. Το Νεώριο Σύρου είναι ναυπηγείο που λειτουργεί από το 1861 ενώ το Θέατρο Απόλλων του 1864 σχεδιάστηκε με πρότυπο τη σκάλα του Μιλάνου και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Στο νησί υπάρχει μέχρι και καζίνο.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 έφθασαν στο νησί 7.800 Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες, από διάφορα μέρη της Μικράς Ασίας και οι περισσότεροι προέρχονταν από τη Σμύρνη (μεταξύ αυτών και η γιαγιά μου).
Η Ερμούπολη προτάθηκε ως πρωτεύουσα της Νεότερης Ελλάδος, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε διότι η υποψηφιότητα του Ναυπλίου ήταν πιο ισχυρή.
Η Ερμούπολη είναι από τις πιο ωραίες πόλεις τις Ελλάδας (και από τις ελάχιστες νεοκλασικές που διασώζονται) που όμοιά της δε συναντά κανείς σε κανένα νησί. Τα νεοκλασικά κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας, τα επιβλητικά αρχοντικά και η ζωντάνια της γοητεύουν τον επισκέπτη. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι το ωραιότερο (και πιο διάσημο) αξιοθέατο της Ερμούπολης είναι το δημαρχείο της, δια χειρός Ε. Τσίλερ, που κατασκευάστηκε το 1891 και μοιάζει με ανάκτορο.
Στο νησί υπάρχει μεγάλη Καθολική κοινότητα. Χαρακτηριστική είναι η αρμονική συνύπαρξη Καθολικών και Ορθοδόξων, με τους μεικτούς γάμους να είναι συχνό φαινόμενο και τον κλήρο να συμμετέχει από κοινού σε φιλανθρωπικές δράσεις. Στη Σύρο, οι δύο εκκλησίες γιορτάζουν την ίδια ημέρα το Πάσχα κατά την ορθόδοξη ημερομηνία, με άδεια και τη σύμφωνη γνώμη του Πάπα της Ρώμης.
Αξίζει να γίνει μια ιδιαίτερη μνεία στο ετήσιο διεθνές φεστιβάλ ταινιών animation, Animasyros, που διοργανώνεται στο νησί κάθε Σεπτέμβρη.
Φτάνοντας το μεσημέρι και αφού πήραμε όλα τα απαραίτητα από γνωστό σουπερ μάρκετ στο λιμάνι, αφήσαμε τα πράγματα στην Αζόλιμνο. Από εκεί, έχεις μια πολύ ωραία θέα προς τη βραχονησίδα Δίδυμη, ακριβώς απέναντι από τη Σύρο. Χαρακτηριστικό της Δίδυμης ο φάρος που χτίστηκε το 1834 επί βασιλείας Όθωνα.
Ώρα για παραλία λοιπόν και είχα μεγάλη περιέργεια να δω τι θα συναντούσαμε, έχοντας ακούσει μετριότατα σχόλια για τις παραλίες της Σύρου. Κάποιoi τις σύγκριναν μάλιστα και με αυτές τις Αττικής. E, όχι δα! Λοιπόν, ας το λύσουμε μια και καλή αυτό το θέμα!
Οι παραλίες του νησιού είναι ωραιότατες. Καθαρές, προσιτές, φιλικές και με ρηχά νερά. Προφανώς και δεν είναι οι πολυφωτογραφημένες παραλίες της Μήλου (αλλά και πού αλλού θα βρεις εδώ που τα λέμε κάτι σαν τις παραλίες της Μήλου
ή οι παραλίες του Ιουνίου με τα γαλαζοπράσινα νερά και την πράσινη φύση, αλλά αυτό δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Προσωπικά δεν ευχαριστιέμαι μπάνιο στις παραλίες του Ιονίου, όταν στα 3 βήματα από την ακτή το νερό είναι ήδη μέχρι το λαιμό σου και για να μπεις πρέπει να περάσεις κοτρώνες (το ακούς Πόρτο Κατσίκι;. Είναι φανταστικές για να τις χαζεύεις από μακριά και να βγάζεις φωτογραφίες, αλλά δεν περνάω πάντα καλά πηγαίνοντας. Το θέμα είναι τελείως υποκειμενικό λοιπόν. Ευτυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν όλων των ειδών οι παραλίες που καλύπτουν όλα τα γούστα και γενικεύσεις του στυλ "το τάδε νησί δεν έχει παραλίες" δεν έχουν μεγάλη υπόσταση.Στο νότιο μέρος του νησιού βρίσκονται οι πιο διάσημες παραλίες του, μεταξύ άλλων οι Μέγας Γυαλός, Αζόλιμνος, Βάρη, Αχλάδι κ.α. Εμείς εντοπίσαμε την Φάμπρικα που μας φάνηκε όμορφη και το σημαντικότερο, με λίγο κόσμο (ο κόσμος ήταν κάτι που σκεφτόμασταν συχνά, λόγω κορωνοϊού).
H παραλία Φάμπρικα
Το απόγευμα ήταν η ώρα για την πρώτη βόλτα στην Ερμούπολη. Το πιο βολικό αν έχει κάποιος αυτοκίνητο είναι να παρκάρει στο δημόσιο πάρκινγκ στο λιμάνι, ελπίζοντας βέβαια ότι θα είναι τυχερός και θα βρει θέση.
Από το λιμάνι είχαμε μια υπέροχη θέα προς τους δύο λόφους του νησιού, την Άνω Σύρο και ακριβώς δίπλα το λόφο με την εκκλησία της Ανάστασης.
Εδώ, κάναμε μια μικρή στάση για να βγάλουμε φωτογραφίες και βίντεο με το drone.
Άποψη της Ερμούπολης από ψηλά
Μπορείτε να διακρίνετε το Δημαρχείο στην πλατεία Μιαούλη, δεξιά τον ναό του Αγίου Νικολάου με τον χαρακτηριστικό μπλε τρούλο, στο βάθος αριστερά την Άνω Σύρο και δεξιά το λόφο με την εκκλησία της Ανάστασης.
Συνεχίζοντας από το σημείο που παρκάραμε θα προχωρήσουμε παράλληλα με το λιμάνι ώστε να συναντήσουμε το άγαλμα της φτερωτής Νίκης (μνημείο Εθνικής Αντίστασης επίσημα).
Ο δρόμος ακριβώς πίσω από το άγαλμα μας οδηγεί στην Πλατεία Μιαούλη όπου βρίσκεται το κτίριο του Δημαρχείου με την εντυπωσιακή του σκάλα.
Η πλατεία Μιαούλη είναι τόπος συνάντησης σχεδόν για όλους μιας και είναι το κεντρικότερο σημείο όλου του νησιού. Ειδικά τις βραδινές ώρες γίνεται πραγματικά χαμός από κόσμο με πιτσιρίκια να τρέχουν και να παίζουν αλλά και κόσμο να αράζει στα σκαλιά του Δημαρχείου.
Ο δεύτερος παράλληλος δρόμος πάνω από το λιμάνι (οδοί Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη/Σταματίου Πρωίου) είναι σίγουρα από τους πιο πολυσύχναστους και εμπορικούς, αλλά ταυτόχρονα και από τους πιο γραφικούς. Στην Ερμούπολη μην ξεχάσετε να κοιτάτε ψηλά και να θαυμάζετε τα υπέροχα νεοκλασικά!
Στενά και σκάλες, πολλές σκάλες παντού στην Ερμούπολη!
Το Καζίνο της Σύρου λειτουργεί από το 1997. Ο χώρος που στεγάζεται ωστόσο είναι ένα παραδοσιακό κτίριο του 1830, το πρώην ξενοδοχείο "Ευρώπη".
Έξω από το Καζίνο
Κι άλλες όμορφες γωνιές της Ερμούπολης
Βραδινή βόλτα μετά το φαγητό
Μιλώντας για το φαγητό στη Σύρο πρέπει να αναφέρω ότι είναι υπέροχο. Όπου κι αν καθίσαμε φάγαμε φανταστικά, όλα ήταν εξαιρετικά, με ιδιαίτερες γεύσεις, άλλες παραδοσιακές, άλλες πιο ιδιαίτερες και οι τιμές πολύ λογικές. Βρίσκεις τα πάντα, από γκουρμέ μέχρι vegan street food. Και τέλειο ιταλικό παγωτό!
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε τη μέρα με τη συνέχεια της βόλτας στην Ερμούπολη και είπαμε να αφήσουμε το μπάνιο στη θάλασσα για το απόγευμα.
Το μπαλκόνι μας στην Αζόλιμνο.
Στο κέντρο της Ερμούπολης, μπροστά από την πλατεία Κανάρη (πίσω ακριβώς από το δημόσιο πάρκινγκ που θα αφήσετε το αυτοκίνητο) υπάρχει η παραλία Κύματα. Εύκολη λύση για ένα μπάνιο γρήγορο και ξεκούραστο μετά την βόλτα ή πριν από το φαγητό και με υπέροχη θέα.
Η παραλία Κύματα
Αντισταθήκαμε στον πειρασμό για μια βουτιά και συνεχίσαμε τη βόλτα στην Ερμούπολη.
Σκιερό στενό στην Σ. Πρωίου πνιγμένο στις βουκαμβίλιες
Οι γραφικές προσόψεις των κτιρίων τραβάνε αμέσως το μάτι
Στο "ανηφόρι", όπως το λένε οι ντόπιοι.
Κι άλλα πλακόστρωτα στενά
Έξω από τον Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ένα ακόμα χαρακτηριστικό τοπόσημο της Ερμούπολης.
Χτίστηκε το 1828 και είναι ο δεύτερος αρχαιότερος ναός της Ερμούπολης, μετά τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Μεταμορφώσεως.
Κι άλλα πλακόστρωτα στενά με όμορφα μπαλκόνια.
Κάναμε μια στάση στη βιοτεχνία λουκουμιών και χαλβαδόπιτας "Συκουτρής". Ο ένας της παρέας ως ζαχαροπλάστης είχε μεγάλο ενδιαφέρον να δει από κοντά την παρασκευή της χαλβαδόπιτας. Ήταν ευγενέστατοι, μας έκαναν μια μικρή παρουσίαση του εργαστηρίου και των μηχανημάτων και μας κέρασαν χαλβαδόπιτες. Το εργαστήριο λειτουργεί από το 1928.
Το καζάνι που ετοιμάζει τη ζύμη
Η ζεστή-ζεστή και φρέσκια χαλβαδόπιτα που μας κέρασαν στο εργαστήριο
Και μετά συνεχίσαμε το σουλάτσο στα στενά της Ερμούπολης
Η Ερμούπολη μου θύμισε έντονα την παλιά πόλη του Ναυπλίου (σε αρκετά μεγαλύτερη έκταση βέβαια), το οποίο έχω επισκεφτεί αναρίθμητες φορές.
Η Μητρόπολη της Σύρου
Το ιστορικό 1ο Γυμνάσιο Ερμούπολης με πρώτο γυμνασιάρχη τον Νεόφυτο Βάμβα κτίστηκε χάρη στις εισφορές των πλουσιότερων αστών και εγκαινιάστηκε το 1833.
Σκάλες, σκάλες σκάλες. Άπειρες σκάλες στην Ερμούπολη καθώς όπως θα είδατε και στις προηγούμενες πανοραμικές φωτογραφίες η μισή είναι κτισμένη επάνω σε λόφο.
Το πρώτο δημοτικό ρολόι της Ερμούπολης. Κατασκευάστηκε το 1861 και βρίσκεται στο προαύλιο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης.
Το ιστορικό Θέατρο Απόλλων. Θα το δούμε πιο κάτω αναλυτικά.
Η εκκλησία της Ανάστασης, όπως μπορεί να τη δει κάποιος από την πλατεία Μιαούλη
Το κτίριο της Νομαρχίας Κυκλάδων
Ανηφορίζοντας προς τα Βαπόρια
Η συνοικία Βαπόρια είναι από τις πιο πολυφωτογραφημένες του νησιού και όχι άδικα.
Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, οι πρόσφυγες του Βορείου Αιγαίου και της Κρήτης εγκαταστάθηκαν στο νησί της Σύρου. Εκεί έκτισαν μοναδικά ψηλοτάβανα αρχοντικά με εντυπωσιακές τοιχογραφίες, ξυλόγλυπτες πόρτες, μαρμάρινα μπαλκόνια, ξύλινα πατώματα και ασύγκριτες λεπτομέρειες δίπλα στη θάλασσα δημιουργώντας, έτσι, τα δικά τους καπετανόσπιτα, τα δικά τους “βαπόρια”, που έμοιαζαν να αιωρούνται πάνω από τα βράχια. Από τον 19ο αιώνα και μετά, η συνοικία πήρε τη γνωστή μέχρι σήμερα ονομασία της Βαπόρια και συνεχίζει να φημίζεται ως η πιο αριστοκρατική συνοικία στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης. Πρόκειται για μια πανέμορφη και γραφική περιοχή με μια εξαιρετική παραλία, τα Αστέρια, κατάλληλη για κολύμπι και για ξέγνοιαστες καλοκαιρινές περιπλανήσεις.
Ο ιερός Ναός Αγίου Νικολάου, που δεν γίνεται να παραλείψει κάποιος που επισκέπτεται το νησί.
Δίπλα σχεδόν από τον Ναό μπορεί κανείς να δει από ψηλά την παραλία Αστέρια. Η μουσική από τα beach bar ακουγόταν μέχρι επάνω σε εμάς, αλλά λίγο πιο αριστερά στα βραχάκια και στον μικρό κολπίσκο μπορεί κάποιος να κάνει το μπάνιο του με περισσότερη ηρεμία.
Παραλία Αστέρια
Πριν κατεβούμε για μπάνιο όμως...ώρα για πτήση!
Αυτή είναι ίσως η αγαπημένη μου, από τις "ιπτάμενες" φωτογραφίες
Η κατάβαση προς την παραλία ήταν πολύ εύκολη. Για να πας προς τα βραχάκια ήθελε μερικές μανούβρες αλλά με καλή θέληση και μερικά χέρια όλα γίνονται.
Αν και τα νερά δεν ήταν πολύ καθαρά προς τα έξω (ευτυχώς όσο κολυμπούσες προς τα μέσα καθάριζε), ευχαριστηθήκαμε τη θάλασσα εκείνο το απόγευμα γιατί, πώς να το κάνουμε, δεν είναι κάτι συνηθισμένο να κολυμπάς και να έχεις μια τέτοια θέα από πάνω σου και γύρω σου!
Το βραδάκι μας βρήκε στο ξενοδοχείο των παιδιών να παίζουμε...μπιρίμπα μπροστά από την πισίνα, τρώγοντας σουβλάκια. Δεν ξέρω αν ήταν η τύχη του πρωτάρη αλλά τα πήγα φανταστικά
Last edited:
. Είναι πιο "μπαμπατσικες"
και με περισσότερο αμύγδαλο. Εννοείται βέβαια και ο Δεναξας έχει ωραία πράγματα 
