Κάτι που πρέπει να έχει κανείς υπόψιν του, είναι οτι κάποια εστιατόρια λειτουργούν μετά τις 19:00. Την πατήσαμε δις: την πρώτη με το sarnic και κατόπιν με το mikla (στο marmara pera). Επίσης αν χρησιμοποιείτε το google map για να προσανατολιστείτε, να έχετε στα υπόψιν οτι κάποια εστιατόρια (και όχι μόνο φαντάζομαι) τα βγάζει σε λάθος σημεία, την πατήσαμε με το mezze το οποίο πρέπει να είναι τόσο κοντά στο marmara pera που όταν φάγαμε πόρτα από το mikla δεν το ξέραμε, καθώς το έβγαζε αρκετά πιο πάνω ο χάρτης - μπούσουλάς μας και εν τέλει (επειδή σέρναμε και την κόρη μας που είχε ξελιγωθεί και κουραστεί) πήγαμε τυχαία στο rumeli (που είναι πιο πάνω προτεινόμενο) και δεν μας άρεσε καθόλου. Επίσης δοκιμάσαμε και δεν μας άρεσε το Hamdi. Το Gani gani ήταν η καλύτερη επιλογή που κάναμε εν τέλει και το πετύχαμε κι εμείς σχεδόν άδειο. Την τελευταία μέρα ψάχναμε να φάμε kokorec σάντουιτς και δεν βρήκαμε. Τελικά αφήσαμε πολλές γαστριμαργικές εκκρεμότητες (και όχι μόνο) για την επόμενη επίσκεψή μας στην Πόλη.
Τουρκία Κωνσταντινούπολη Updated
- Thread starter ikarialover
- Ημερομηνία δημιουργίας
ευαγγελια
Member
- Μηνύματα
- 4.099
- Likes
- 1.797
- Επόμενο Ταξίδι
- Αμερικη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Wuthering Heights
Ναι τωρα τελευταία ειναι σχεδόν άδειο το Gani Gani ( γιατι άραγε )
Μη μου πείτε ότι δε σας μυρισε μεσα Κλεισούρα ;
Μη μου πείτε ότι δε σας μυρισε μεσα Κλεισούρα ;
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.728
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Τι τώρα τελευταία βρε.Το 2011 πήγα.Ήταν απόγευμα.Μπα όχι δεν μου μύρισε μούχλα.
ευαγγελια
Member
- Μηνύματα
- 4.099
- Likes
- 1.797
- Επόμενο Ταξίδι
- Αμερικη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Wuthering Heights
Λοιπόν ωραιο κεμπαπ έφαγα στο Zubeyir και μου αρεσε και η ατμόσφαιρα - ίσως έφταιγε η καλη παρέα και το άφθονο yeni raki .
ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 678
- Likes
- 851
Όλες οι ενστάσεις και οι απόψεις είναι φυσικά ευπρόσδεκτες, καθώς το φαγητό είναι πολύ υποκειμενικό και εξαρτάται κιόλας από εξωτερικούς παράγοντες (σε ποια μέρα θα πέσεις, αν θα έχει πολύ κόσμο κτλ.). Πάντως, στο Hamdi η εξυπηρέτηση ήταν υποδειγματική, πολύ οργανωμένο και γρήγορο σέρβις, ευγένεια, μας κέρασαν και τσαγάκι στο τέλος.
greco
Member
- Μηνύματα
- 1.148
- Likes
- 3.322
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος Τουρκιας
Οντως το θεμα φαγητο ειναι πολυ ιδιαιτερο.Προσωπικα εξαιρετικα μαγειρευτα δοκιμασα στο Balkan,πολυ κοντα στο Gani Gani,σε εξευτελιστικες τιμες.Απιστευτα νοστιμο αρνακι στο μαγειρειο Kara deniz σε στενακι του Beyazit αλλα και στο Pehlivan στο Kadikoy.Οσο για ισκεντερ κεμπαπ,το καλυτερο το εφαγα σε ενα μικρο μαγαζι ακριβως απεναντι απο τον Αγιο Παντελεημονα στο Κουζγουντζουκ.Σιγουρα παιζει ρολο και η ατμοσφαιρα και η θεα αλλα πολλα απο αυτα στα χαριζει απλοχερα η Πολη και χωρις να πληρωσεις.
ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 678
- Likes
- 851
Επειδή θα μου μείνει απορία, πού βρίσκεται το Gani Gani τελικά; Ας μας δώσει κάποιος τα φώτα του, για να βοηθηθούν και άλλοι ταξιδιώτες. Δεν μπορούσα να βρω το δρόμο του με τίποτα στο χάρτη...
ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 678
- Likes
- 851
Γλυκά - Καφές
Είχα διαβάσει τόσα πολλά για τα περίφημα γλυκά της Κωνσταντινούπολης, τα σιροπιαστά της, τα λουκούμια, τα καζάν ντιπι και τα κιουνεφέ, που ομολογώ ότι τελικά απογοητεύτηκα λιγάκι. Και είμαι και πολύ γλυκατζού! Όχι ότι δεν ήταν νόστιμα, απλά ίσως μου είχαν δημιουργηθεί πολύ υψηλές προσδοκίες και σε γενικές γραμμές οι γεύσεις ήταν χειρότερες από ό,τι ανέμενα (φοβάμαι ότι θα σηκώσω θύελλα αντιδράσεων από όσους ορκίζονται στα γλυκά της γείτονος χώρας
).
Πρώτα και κύρια επισκεφτήκαμε το διάσημο Inci με το περίφημο προφιτερόλ του. Δε λέω, αρκετά νόστιμο ήταν, αν και λιγότερο γλυκό σε σύγκριση με αυτά που τρώμε στην Ελλάδα. Κι ομολογώ ότι είχα διαβάσει τόσο διθυραμβικά σχόλια που απογοητεύτηκα λιγουλάκι. Θυμίζει πιο πολύ τα γαλλικά προφιτερόλ (σου με σιρόπι σοκολάτας από πάνω και όχι όπως εδώ που τα σου κολυμπάνε σε μους σοκολάτας). Εν πάση περιπτώσει, μία επίσκεψη εκεί επιβάλλεται. Inci Pastanesi, Mis sokak (κάθετος της Ιστικλάλ) No:18, +902122939224, 10:00 – 22:00 καθημερινά.
Ozsut, Istiklal cad no 15 και no 102, Beyoglu. Το Ozsut είναι αλυσίδα ζαχαροπλαστείων και υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Πόλης. Εμένα μου άρεσαν πολύ τα γλυκά του. Δοκιμάσαμε φοβερό Καζάν Ντιπι, εκμέκ με παγωτό και πάστες. Θεωρείται ότι είναι κορυφαίο στα σοκολατένια γλυκά.
Saray Muhallebisi. Το Σαράυ το είχαν διαφημίσει πολλοί στο φόρουμ. Θεωρείται από τα καλύτερα στο είδος του για παραδοσιακά τουρκικά γλυκά (κρέμες, κιουνεφέ, ταβούκ γκιοκσού κτλ.). Εγώ έκανα το λάθος και παρήγγειλα καζάν ντιπι με κοτόπουλο μέσα, το οποίο, παρόλο που πολλοί λένε ότι δεν καταλαβαίνεις το κοτόπουλο, δυστυχώς με έκανε σχεδόν να αηδιάσω. Και τις ίνες έβλεπες, αλλά και τη γεύση του κοτόπουλου καταλάβαινες και γενικά είχε μια γεύση που ούτε γλυκιά τη χαρακτήριζες ούτε ιδιαίτερα νόστιμη. Φυσικά, δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες γεύσεις. Δεν πειράζει, ήθελα να δοκιμάσω για να έχω και δική μου γνώμη. Είχα δει ότι κατάστημα Σαράυ έχει στην Ιστικλάλ (Kuloğlu Mahallesi İstiklal Caddesi No:107 Beyoğlu). Το ευχάριστο για όσους κινούνται στο Σουλτάν Αχμέτ είναι ότι καινούριο κατάστημα Σαράυ άνοιξε και ακριβώς απέναντι από τη στάση τραμ του Εμίνονου.
Παρένθεση: στο φόρουμ υπήρχε διαμάχη για το κατά πόσο το καζάν ντιπί έχει κοτόπουλο μέσα. Εμείς είδαμε ότι υπάρχουν και καζάν ντιπι με κοτόπουλο και καζάν ντιπί χωρίς. Κλείνει η παρένθεση.
Hafiz Mustafa,1864, Hamidiye Caddesi 84-86 Eminönü (απέναντι από το Χατζημπεκίρ). Εκεί φάγαμε πραγματικά πολύ ωραία γλυκά. Δοκιμάστε οπωσδήποτε πεντανόστιμο προφιτερόλ με φιστίκι και ρυζόγαλο. Έχει κατάστημα και απέναντι από τη στάση του τραμ Σίρκετζι.
Hacibekir, Hamidiye Cad. No.83 34110 Eminönü. Όλοι συστήνουν να αγοράσουμε λουκούμια από εκεί, το μάστορα του είδους. Έχει και σε άλλα σημεία καταστήματα. Εμείς αγοράσαμε μια ποικιλία λουκουμιών, αλλά παρόλο που ήταν νόστιμα, συγχωρέστε με, τα συριανά τα θεωρώ νοστιμότερα!
Café Pierre Lotti, Balmumcu Sokak 5, πάροδος Gumussuyu Caddesi, Eyup. Το διάσημο αυτό καφενείο, με την πανοραμική θέα στον Κεράτιο Κόλπο, βρίσκεται στην κορυφή του λόφου του νεκροταφείου του Εγιούπ. Πήρε το όνομά του από το Γάλλο ρομαντικό συγγραφέα Πιέρ Λοτί (αξιωματικός του ναυτικού με πάθος για την Πόλη), ο οποίος έζησε για πολλά χρόνια στο Εγιούπ και επισκεπτόταν συχνά το καφενείο αυτό. Το Καφέ Λοτί είναι διακοσμημένο σήμερα με έπιπλα του 19ου αιώνα και με κεραμικά πλακάκια σε παραδοσιακά ισλαμικά σχέδια στους τοίχους. Για το καφέ έχω αναφερθεί και σε άλλα κεφάλαια της ιστορίας, θεωρώ ότι αξίζει οπωσδήποτε η ανάβαση στο λόφο για την εκπληκτική θέα προς την Πόλη. Εμείς τη μέρα που ανεβήκαμε, γινόταν ο κακός χαμός στο καφέ, οπότε δεν κάτσαμε. Απολαύσαμε απλά τη θέα, κάναμε τη βόλτα μας και ξανακατεβήκαμε. Προσοχή! Η ουρά για το τελεφερίκ μπορεί να είναι τεράστια (όπως στη δική μας περίπτωση που περιμέναμε, χωρίς υπερβολή, μία ώρα), οπότε προτιμήστε να ανέβετε στο λόφο με τα πόδια, αν έχετε τις αντοχές, μέσα από το νεκροταφείο.
Τέλος, φάγαμε παγωτό και στο Mado, κάτι σαν τη δική μας Δωδώνη, με καταστήματα σε όλη την Πόλη (ένα κεντρικό υπάρχει έξω από τη στάση τραμ του Σουλτάν Αχμέτ). Το παγωτό είναι πιο μαστιχωτό από τα αντίστοιχα δικά μας, αλλά η γεύση δεν μπορώ να πω πως μας απογείωσε. Απλά συμπαθητικό.
Επίσκεψη σε 6 ζαχαροπλαστεία για γλυκό για τις 5 μέρες που μείναμε στην Κωνσταντινούπολη, όπως καταλαβαίνετε, είναι κάτι παραπάνω από αρκετό! Στο τσακ γλυτώσαμε το σοκ από την υπερβολική δόση ζάχαρης. Θα αναφέρω όμως και καφέ/ ζαχαροπλαστεία που προτείνουν τα άλλα μέλη του φόρουμ, στα οποία, δυστυχώς, δεν είχαμε το χρόνο να πάμε:
1. Στο Ορτάκιοϊ όλοι λένε ότι αξίζει να πιεις τον καφέ σου στην καφετέρια του πολυτελούς ξενοδοχείου Ciragan Palace (Ciragan Caddesi 32). Ακριβό μεν, αλλά η βόλτα στους κήπους δίπλα στο Βόσπορο είναι αξέχαστη εμπειρία.
2. Για μπακλαβά όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Karakoy Gulluoglu (Mumhane Street No:171, Karaköy). Ήθελα πολύ να πάμε, αλλά καθώς είχε περπάτημα μέχρι το μαγαζί και το πόδι μου πονούσε, το αφήσαμε. Δώσαμε, όμως, υπόσχεση ότι θα επισκεφτούμε το μαγαζί του στο Σύνταγμα (τα γλυκά φτάνουν με αεροπλάνο, έστω κι έτσι θα πάρουμε μια γεύση).
3. Στην περιοχή του Μπέγιογλου προτείνεται από μέλη το Limonlu Bahce (Yeniçarşı Cad. No:74 Galatasaray, Beyoğlu). Ένας μαγευτικός λεμονόκηπος, κρυμμένος μέσα στην καρδιά της πόλης, για καφέ και τσάι. Αν επισκεφτείτε την τουαλέτα, σίγουρα θα σας εκπλήξει η παρουσία ενός (αληθινού) δέντρου δίπλα ακριβώς στη λεκάνη! Στην ίδια περιοχή προτείνεται και το καφέ του πασίγνωστου φωτογράφου της Πόλης Ara Guler με καλό κόσμο -κυρίως καλλιτέχνες και φοιτητές- και μια μόνιμη έκθεση φωτογραφίας του (Ara Café, Tosbağa Sokak No. 8/A, Μπέγιογλου).
4. Για μπακλαβά, εκτός από τον Καρακιόϊ Γκιλιόγλου, μέλη του φόρουμ προτείνουν α) τον Koskeroglu, (Mumhane Cd. Kat Otoparkı Altı No:2/2 – Karaköy / Necatibey Cd. Eski Gümrük Sk. No:6 – Karaköy, 2 μαγαζιά, το ένα είναι κεμπάπ), β) τον Baklavacisaid (Divanyolu Caddesi No:88 Çemberlitaş/ Hüdavendiyar Caddesi No:64 Sirkeci) και γ) τονPelit, για μπακλαβά με καρύδια (cevizli ev baklavasi), του οποίου, δυστυχώς, κατάστημα δενμπόρεσα να βρω στο κέντρο της Πόλης.
5. Καφέ στο ξενοδοχείο Pera palace για τσάι σε ένα ατμοσφαιρικό πολυτελές περιβάλλον.
6. Για πιο παραδοσιακό καφέ ή τσάι προτείνονται οι αυλές των Kucuk Ayasofia Medresesi, Corlulu Ali Pasa (γεμάτο ντόπιους να κάνουν ναργιλέ) και Caferaga medresesi.
Για το τέλος, θεωρώ ότι αξίζει στην Πόλη να δοκιμάσει κανείς και γλυκό από το δρόμο. Εμείς δοκιμάσαμε λουκουμάδες με σιρόπι στην αποβάθρα του Εμίνονου (πεντανόστιμοι), ενώ υπάρχουν τύποι που πουλάνε παγωτό έξω από το Μπλε τζαμί. Γενικά, θεωρώ ότι, παρόλο που δεν ήταν κοντά στις γεύσεις μου, τα παραδοσιακά γλυκά τους είναι ιδιαίτερα (π.χ. κιουνεφέ με τυρί, firin sutlac, δηλαδή ψητό ρυζόγαλο και ασουρές, που η γεύση του θυμίζει κόλυβα) και αξίζουν 100% δοκιμή.
Με τούτα και με εκείνα, ομολογώ ότι λιγουρεύτηκα βραδιάτικα…Πάω να δω τι γλυκό έχω στην κουζίνα!!!
Είχα διαβάσει τόσα πολλά για τα περίφημα γλυκά της Κωνσταντινούπολης, τα σιροπιαστά της, τα λουκούμια, τα καζάν ντιπι και τα κιουνεφέ, που ομολογώ ότι τελικά απογοητεύτηκα λιγάκι. Και είμαι και πολύ γλυκατζού! Όχι ότι δεν ήταν νόστιμα, απλά ίσως μου είχαν δημιουργηθεί πολύ υψηλές προσδοκίες και σε γενικές γραμμές οι γεύσεις ήταν χειρότερες από ό,τι ανέμενα (φοβάμαι ότι θα σηκώσω θύελλα αντιδράσεων από όσους ορκίζονται στα γλυκά της γείτονος χώρας
).Πρώτα και κύρια επισκεφτήκαμε το διάσημο Inci με το περίφημο προφιτερόλ του. Δε λέω, αρκετά νόστιμο ήταν, αν και λιγότερο γλυκό σε σύγκριση με αυτά που τρώμε στην Ελλάδα. Κι ομολογώ ότι είχα διαβάσει τόσο διθυραμβικά σχόλια που απογοητεύτηκα λιγουλάκι. Θυμίζει πιο πολύ τα γαλλικά προφιτερόλ (σου με σιρόπι σοκολάτας από πάνω και όχι όπως εδώ που τα σου κολυμπάνε σε μους σοκολάτας). Εν πάση περιπτώσει, μία επίσκεψη εκεί επιβάλλεται. Inci Pastanesi, Mis sokak (κάθετος της Ιστικλάλ) No:18, +902122939224, 10:00 – 22:00 καθημερινά.
Ozsut, Istiklal cad no 15 και no 102, Beyoglu. Το Ozsut είναι αλυσίδα ζαχαροπλαστείων και υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Πόλης. Εμένα μου άρεσαν πολύ τα γλυκά του. Δοκιμάσαμε φοβερό Καζάν Ντιπι, εκμέκ με παγωτό και πάστες. Θεωρείται ότι είναι κορυφαίο στα σοκολατένια γλυκά.
Saray Muhallebisi. Το Σαράυ το είχαν διαφημίσει πολλοί στο φόρουμ. Θεωρείται από τα καλύτερα στο είδος του για παραδοσιακά τουρκικά γλυκά (κρέμες, κιουνεφέ, ταβούκ γκιοκσού κτλ.). Εγώ έκανα το λάθος και παρήγγειλα καζάν ντιπι με κοτόπουλο μέσα, το οποίο, παρόλο που πολλοί λένε ότι δεν καταλαβαίνεις το κοτόπουλο, δυστυχώς με έκανε σχεδόν να αηδιάσω. Και τις ίνες έβλεπες, αλλά και τη γεύση του κοτόπουλου καταλάβαινες και γενικά είχε μια γεύση που ούτε γλυκιά τη χαρακτήριζες ούτε ιδιαίτερα νόστιμη. Φυσικά, δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες γεύσεις. Δεν πειράζει, ήθελα να δοκιμάσω για να έχω και δική μου γνώμη. Είχα δει ότι κατάστημα Σαράυ έχει στην Ιστικλάλ (Kuloğlu Mahallesi İstiklal Caddesi No:107 Beyoğlu). Το ευχάριστο για όσους κινούνται στο Σουλτάν Αχμέτ είναι ότι καινούριο κατάστημα Σαράυ άνοιξε και ακριβώς απέναντι από τη στάση τραμ του Εμίνονου.
Παρένθεση: στο φόρουμ υπήρχε διαμάχη για το κατά πόσο το καζάν ντιπί έχει κοτόπουλο μέσα. Εμείς είδαμε ότι υπάρχουν και καζάν ντιπι με κοτόπουλο και καζάν ντιπί χωρίς. Κλείνει η παρένθεση.
Hafiz Mustafa,1864, Hamidiye Caddesi 84-86 Eminönü (απέναντι από το Χατζημπεκίρ). Εκεί φάγαμε πραγματικά πολύ ωραία γλυκά. Δοκιμάστε οπωσδήποτε πεντανόστιμο προφιτερόλ με φιστίκι και ρυζόγαλο. Έχει κατάστημα και απέναντι από τη στάση του τραμ Σίρκετζι.
Hacibekir, Hamidiye Cad. No.83 34110 Eminönü. Όλοι συστήνουν να αγοράσουμε λουκούμια από εκεί, το μάστορα του είδους. Έχει και σε άλλα σημεία καταστήματα. Εμείς αγοράσαμε μια ποικιλία λουκουμιών, αλλά παρόλο που ήταν νόστιμα, συγχωρέστε με, τα συριανά τα θεωρώ νοστιμότερα!
Café Pierre Lotti, Balmumcu Sokak 5, πάροδος Gumussuyu Caddesi, Eyup. Το διάσημο αυτό καφενείο, με την πανοραμική θέα στον Κεράτιο Κόλπο, βρίσκεται στην κορυφή του λόφου του νεκροταφείου του Εγιούπ. Πήρε το όνομά του από το Γάλλο ρομαντικό συγγραφέα Πιέρ Λοτί (αξιωματικός του ναυτικού με πάθος για την Πόλη), ο οποίος έζησε για πολλά χρόνια στο Εγιούπ και επισκεπτόταν συχνά το καφενείο αυτό. Το Καφέ Λοτί είναι διακοσμημένο σήμερα με έπιπλα του 19ου αιώνα και με κεραμικά πλακάκια σε παραδοσιακά ισλαμικά σχέδια στους τοίχους. Για το καφέ έχω αναφερθεί και σε άλλα κεφάλαια της ιστορίας, θεωρώ ότι αξίζει οπωσδήποτε η ανάβαση στο λόφο για την εκπληκτική θέα προς την Πόλη. Εμείς τη μέρα που ανεβήκαμε, γινόταν ο κακός χαμός στο καφέ, οπότε δεν κάτσαμε. Απολαύσαμε απλά τη θέα, κάναμε τη βόλτα μας και ξανακατεβήκαμε. Προσοχή! Η ουρά για το τελεφερίκ μπορεί να είναι τεράστια (όπως στη δική μας περίπτωση που περιμέναμε, χωρίς υπερβολή, μία ώρα), οπότε προτιμήστε να ανέβετε στο λόφο με τα πόδια, αν έχετε τις αντοχές, μέσα από το νεκροταφείο.
Τέλος, φάγαμε παγωτό και στο Mado, κάτι σαν τη δική μας Δωδώνη, με καταστήματα σε όλη την Πόλη (ένα κεντρικό υπάρχει έξω από τη στάση τραμ του Σουλτάν Αχμέτ). Το παγωτό είναι πιο μαστιχωτό από τα αντίστοιχα δικά μας, αλλά η γεύση δεν μπορώ να πω πως μας απογείωσε. Απλά συμπαθητικό.
Επίσκεψη σε 6 ζαχαροπλαστεία για γλυκό για τις 5 μέρες που μείναμε στην Κωνσταντινούπολη, όπως καταλαβαίνετε, είναι κάτι παραπάνω από αρκετό! Στο τσακ γλυτώσαμε το σοκ από την υπερβολική δόση ζάχαρης. Θα αναφέρω όμως και καφέ/ ζαχαροπλαστεία που προτείνουν τα άλλα μέλη του φόρουμ, στα οποία, δυστυχώς, δεν είχαμε το χρόνο να πάμε:
1. Στο Ορτάκιοϊ όλοι λένε ότι αξίζει να πιεις τον καφέ σου στην καφετέρια του πολυτελούς ξενοδοχείου Ciragan Palace (Ciragan Caddesi 32). Ακριβό μεν, αλλά η βόλτα στους κήπους δίπλα στο Βόσπορο είναι αξέχαστη εμπειρία.
2. Για μπακλαβά όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Karakoy Gulluoglu (Mumhane Street No:171, Karaköy). Ήθελα πολύ να πάμε, αλλά καθώς είχε περπάτημα μέχρι το μαγαζί και το πόδι μου πονούσε, το αφήσαμε. Δώσαμε, όμως, υπόσχεση ότι θα επισκεφτούμε το μαγαζί του στο Σύνταγμα (τα γλυκά φτάνουν με αεροπλάνο, έστω κι έτσι θα πάρουμε μια γεύση).
3. Στην περιοχή του Μπέγιογλου προτείνεται από μέλη το Limonlu Bahce (Yeniçarşı Cad. No:74 Galatasaray, Beyoğlu). Ένας μαγευτικός λεμονόκηπος, κρυμμένος μέσα στην καρδιά της πόλης, για καφέ και τσάι. Αν επισκεφτείτε την τουαλέτα, σίγουρα θα σας εκπλήξει η παρουσία ενός (αληθινού) δέντρου δίπλα ακριβώς στη λεκάνη! Στην ίδια περιοχή προτείνεται και το καφέ του πασίγνωστου φωτογράφου της Πόλης Ara Guler με καλό κόσμο -κυρίως καλλιτέχνες και φοιτητές- και μια μόνιμη έκθεση φωτογραφίας του (Ara Café, Tosbağa Sokak No. 8/A, Μπέγιογλου).
4. Για μπακλαβά, εκτός από τον Καρακιόϊ Γκιλιόγλου, μέλη του φόρουμ προτείνουν α) τον Koskeroglu, (Mumhane Cd. Kat Otoparkı Altı No:2/2 – Karaköy / Necatibey Cd. Eski Gümrük Sk. No:6 – Karaköy, 2 μαγαζιά, το ένα είναι κεμπάπ), β) τον Baklavacisaid (Divanyolu Caddesi No:88 Çemberlitaş/ Hüdavendiyar Caddesi No:64 Sirkeci) και γ) τονPelit, για μπακλαβά με καρύδια (cevizli ev baklavasi), του οποίου, δυστυχώς, κατάστημα δενμπόρεσα να βρω στο κέντρο της Πόλης.
5. Καφέ στο ξενοδοχείο Pera palace για τσάι σε ένα ατμοσφαιρικό πολυτελές περιβάλλον.
6. Για πιο παραδοσιακό καφέ ή τσάι προτείνονται οι αυλές των Kucuk Ayasofia Medresesi, Corlulu Ali Pasa (γεμάτο ντόπιους να κάνουν ναργιλέ) και Caferaga medresesi.
Για το τέλος, θεωρώ ότι αξίζει στην Πόλη να δοκιμάσει κανείς και γλυκό από το δρόμο. Εμείς δοκιμάσαμε λουκουμάδες με σιρόπι στην αποβάθρα του Εμίνονου (πεντανόστιμοι), ενώ υπάρχουν τύποι που πουλάνε παγωτό έξω από το Μπλε τζαμί. Γενικά, θεωρώ ότι, παρόλο που δεν ήταν κοντά στις γεύσεις μου, τα παραδοσιακά γλυκά τους είναι ιδιαίτερα (π.χ. κιουνεφέ με τυρί, firin sutlac, δηλαδή ψητό ρυζόγαλο και ασουρές, που η γεύση του θυμίζει κόλυβα) και αξίζουν 100% δοκιμή.
Με τούτα και με εκείνα, ομολογώ ότι λιγουρεύτηκα βραδιάτικα…Πάω να δω τι γλυκό έχω στην κουζίνα!!!
Last edited:
Vegerazaros
Member
- Μηνύματα
- 1.464
- Likes
- 2.061
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ελβετία ξανά
Αν εννοεις το Gani Gani στην Ταξιμ ειναι αλλο ενα τουρισταδικο οπως κατεβαινεις την Ιστικλαλ αριστερα ο δευτερος δρομος απο Ταξιμ. Εγω προσωπικα μετα απο πολλα ταξιδια στη Πόλη κατεληξα στο οτι καλλίτερο φαγητό και απο θεμα γευσης αλλα και τιμών!!! ειναι εκεινα τα μαγειρεία που απευθύνονται στους ντοπιους και στην εργατιά... ετσι στον αμεσως παράλληλο δρομο εναι το Balkan Locantasi με τελεια μαγειρευτα και τρελες!!! τιμες! και ανεβάζω και φωτό ( οι τιμες ειναι σε ΤΛ και οι μεριδες χορταστικες) δεν βρισκω το λογο γιατι να χανω χρονο να καθομαι σε "καλα" εστιατορια και να δεινω 40!!! ευρώ για 2 ατομα , οταν με 20ΤΛ ( 8,00 ευρώ!!! ) τρωνε 2 ατομα!! Και τέτοια μαγειρεία υπάρχουν παντου σε καθε γωνια της Πολης.... Μήμπως πρεπει να αναθεωρήσουμε ως Ελληνες την σπαταλη χρηματων στις διακοπές?οταν υπάρχουν εξίσου καλές εναλλακτικές?... για να μας μένουν χρηματα να κανουμε 2-3 ταξιδια τον χρόνο.?
Attachments
ikarialover
Member
- Μηνύματα
- 678
- Likes
- 851
Vegerazaros ευχαριστώ για την πληροφορία για το Gani Gani.. Με την απορία θα έμενα! Θα συμφωνήσω, επίσης, ότι πολλά μαγειρεία που απευθύνονται σε ντόπιους έχουν πραγματικά πολύ καλό φαγητό σε φοβερές τιμές. Ωστόσο, το να φας σε ένα καλό ή ιδιαίτερο εστιατόριο δεν σημαίνει αυτομάτως "σπατάλη χρημάτων". Ίσα ίσα που για μένα αποτελεί και αυτό μέρος της εμπειρίας του ταξιδιού και μάλιστα ουσιώδες. Π.χ. πότε άλλοτε θα είχα την ευκαιρία να φάω οθωμανικές συνταγές που αντλούν την έμπνευσή τους από τα γεύματα στα παλάτια (κι ας μην είναι και εντελώς αυθεντικές μεταξύ μας); Όπως είχα αναφέρει και πιο πάνω, το Sarnic δεν με απογείωσε, αλλά η ατμόσφαιρα και ο χώρος θα μείνουν χαραγμένα στο μυαλό μου για πολύ καιρό ακόμα! Νομίζω ότι τελικά χρειάζονται όλες οι εναλλακτικές για να απολαύσει κανείς το ταξίδι του...Και τα πιο ιδιαίτερα εστιατόρια και τα λιτά μαγειρεία, όπου γίνεσαι ένα με τους ντόπιους (αρκεί να έχεις πάει συστημένος, γιατί στην Πόλη κυκλοφορούν και πολλά εστιατόρια μάπα).
Vegerazaros
Member
- Μηνύματα
- 1.464
- Likes
- 2.061
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ελβετία ξανά
κάποια στιγμη
Ολα τα "μάπα" εστιατορια που λες ειναι εκεινα που απευθυνονται στους τουρίστες...Τιμες ευρωπαικες και άνοστα φαγητά! ειναι πχ το 90% πανω στην Ιστικλαλ και γυρω απο την Αγια Σοφιά.. για να φας στη Πόλη καλα πρεπει να χαθεις στα σοκάκια της.. και για να απολαυσεις ατμοσφαιρα να πιεις ενα τσαι ( 1ΤΛ) παραδειγμα στη παραλία του Findikli..με θεα τον Βόσπορο και το Uskydar και να δεις μεσα απο αυτη την κουπα την αλλη Κωσταντινουπολη... αυτός ειναι ο ερωτας και η μαγεια της Πόλης !Vegerazaros ευχαριστώ για την πληροφορία για το Gani Gani.. Με την απορία θα έμενα! Θα συμφωνήσω, επίσης, ότι πολλά μαγειρεία που απευθύνονται σε ντόπιους έχουν πραγματικά πολύ καλό φαγητό σε φοβερές τιμές. Ωστόσο, το να φας σε ένα καλό ή ιδιαίτερο εστιατόριο δεν σημαίνει αυτομάτως "σπατάλη χρημάτων". Ίσα ίσα που για μένα αποτελεί και αυτό μέρος της εμπειρίας του ταξιδιού και μάλιστα ουσιώδες. Π.χ. πότε άλλοτε θα είχα την ευκαιρία να φάω οθωμανικές συνταγές που αντλούν την έμπνευσή τους από τα γεύματα στα παλάτια (κι ας μην είναι και εντελώς αυθεντικές μεταξύ μας); Όπως είχα αναφέρει και πιο πάνω, το Sarnic δεν με απογείωσε, αλλά η ατμόσφαιρα και ο χώρος θα μείνουν χαραγμένα στο μυαλό μου για πολύ καιρό ακόμα! Νομίζω ότι τελικά χρειάζονται όλες οι εναλλακτικές για να απολαύσει κανείς το ταξίδι του...Και τα πιο ιδιαίτερα εστιατόρια και τα λιτά μαγειρεία, όπου γίνεσαι ένα με τους ντόπιους (αρκεί να έχεις πάει συστημένος, γιατί στην Πόλη κυκλοφορούν και πολλά εστιατόρια μάπα).
Attachments
Vegerazaros
Member
- Μηνύματα
- 1.464
- Likes
- 2.061
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ελβετία ξανά
Για καλο φαγητό οπως ειπα πρεπει να χαθεις στα σοκακια της Πόλης Οι παρακατω φωτογραφιες ειναι στο Melvana στην οδο Κucuk Pazar cd , 10 λεπτα! ποδαρόδρομος απο την Εμινονου. Καποια στιγμη πρεπει να καθίσω να γραψω για την "αλλη Κωσταντινουπολη" ( απενατι εχει και ενα καθαρά τουρκικο χαμαμ..καμμία σχεση με τουριστικα!!)
Attachments
Last edited:
Εκπομπές Travelstories
