Μαρόκο Μαυριτανία Σενεγάλη Λάρισα-Dakar με vespa

[hydronetta]

χεχεχεχεχε,ωραία τα σχόλιά σας.Πρώτη φορά γράφω και έχει πλάκα
μπορώ να πω.

hydronetta:μην κοιτάς που πήγα μόνο μέχρι Σενεγάλη,το αρχικό πλάνο
έλεγε ίσως και γύρο Αφρικής.πχ Στο Μάλι του Στέργιου χρειάστηκε το
"κίτρινο βιβλιάριο" εμβολιασμών.Με τα φισέ οκ,αλλά δεν έπαθες με την
ευγένεια των αστυνομικών;

Αναμεικτες εντυπώσεις. Υπήρχαν κάποιοι που το έπαιζαν εξουσία με στυλάκι και πολλές ερωτήσεις, άλλοι που ήταν χαλαροί. Ευτυχώς κάποιον που να προσπαθεί να βγάλει μπαξίσι δεν συναντήσαμε. Ευτυχώς γιατι στα σύνορα από Σενεγάλη ως Νουακτσοττ δεν είχαμε φίσες και απλά δείχναμε διαβατήριο

 

[8avos]

Αναχωρώντας σάββατο πρωί από το σπίτι της Ελιζαμπέτας μαζί με το φίλο της Μούσα-Μίσα κάτι τέτοιο τέλος πάντων,ο οποίος είναι ένας Σενεγαλέζος 30 άρης και μας πρόσφερε αν θέλαμε το σπίτι των γονιών του στο Ντακάρ,όταν με το καλό φτάναμε σ αυτό,μας εξέπληξε ευχάριστα για τον τρόπο που θα μας αντιμετώπιζαν( οι ντόπιοι.

Δεν την θυμόμουν τόσο ευχάριστη την Ιταλία μπορώ να πω μιας που είχα χρόνια,απ το 2008 να πατήσω σ αυτή και μέχρι εκείνη την ώρα την θεωρούσα βαρετή.Ο Στέργιος όμως με την έρευνα που είχε ρίξει για τη διαμονή μας,η τύχη που οι οικοδεσπότες και στις δυο των περιπτώσεων ήταν φιλικότατοι και οι χάρτες στο gps του Στέργιου οι οποίοι μας κάναν να γλυτώσουμε αρκετά ευρώ μιας που κινηθήκαμε αποκλειστικά και μόνο superstrada,η οποία μας προσέφερε ένα τοπίο καθόλου μονότονο σχετικά με την γρηγορότερη και πιο ανίαρη autostrada,με έκανε να της κλείνω πονηρά το μάτι για σύντομη εξόρμηση.

Φτάνοντας Λιβόρνο το μεσημέρι του σαββάτου,χωρίς χάσιμο χρόνου πήγαμε να κάνουμε τα ψώνια που θα μας ήταν απαραίτητα για τις 60 ώρες ταξιδιού στο καράβι (και μου φαινόταν οι 24 ώρες της Βενετίας βαρετές!).Τα ψώνια γίναν και ψάχναμε το λιμάνι που θα μας έβγαζε Ταγγέρη.Η αλήθεια είναι ότι μόλις το βρήκαμε είπαμε ότι κάποιο λάθος κάναμε ή έστω αυτό ευχόμασταν.Σαν μαζική εξόρμηση μικροπωλητών,κατά τα δικά μας πρότυπα,φαινότανε.Οι ουρανοί των αυτοκινήτων φορτωμένοι τουλάχιστον δυο μέτρα σαν ύψος όγκου,σκουπιδαριό,πιτσιρίκια να κρύβονται στις ρόδες των σταθμευμένων οχημάτων,αναρρωτηθήκαμε πως και για να μην μπορούν να κάνουν κάτι οι Ιταλοί για αυτό που αντικρύσαμε,πλέον μπορούμε να φανταστούμε τη συνέχεια.

Καφεδάκι για το Στέργιο,τσαγάκι εγώ σ ένα μαγαζάκι του λιμανιού το οποίο καμμία σχέση δεν έχει με τον δικό μας πολυτελέστατο χώρο αναμονής στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας και έλεγχος διαβατηρίων στο ανέβασμα της δεύτερης καραβιάς του ταξιδιού.

Μέσα τα πράγματα ακριβώς όπως τα υποθέσαμε,οι Φιλλιπινέζοι υπάλληλοι κάνουν τα αδύνατα δυνατά να κρατήσουν μια σχετική καθαριότητα στο καράβι χωρίς τρελά αποτελέσματα όμως.Στρώσιμο σε σχετικά ουδέτερο έδαφος τα "μπαγκάζια" μας για να μην ενοχληθούμε από κανέναν,πρίζα να φορτίζουμε τα λαπ-τοπ τα οποία θα χρησίμευαν ώς οθόνες προβολής ταινιών και απλά κοιτάζαμε το μπάχαλο.

Είχαμε ανεβάσει όλη την πραμάτεια μας επάνω,από μπανιερά σε περίπτωση που θέλαμε (αλλά δεν θέλαμε) να κάνουμε ντούζ,αλλαξιές που θα μας έκαναν λίγο πιο άνετη την διαβίωσή μας,εννοείται ένα μαγικό γκαζάκι το οποίο χρησιμοποιεί όλες τις καύσιμες ύλες για το μαγείρεμά μας,υπνόσακους-υποστρώματα,εν κατακλείδι αφήσαμε στ αμπάρι τα μηχανάκια με τα ανταλλακτικά .

Τακτοποιηθήκαμε,αλλάξαμε,περιφερθήκαμε και καταλάβαμε ότι τελικά ανεβήκαμε 6 ώρες πρίν
το δρομολόγιο.Συζητώντας για το αν είχαμε μαζοχιστικές τάσεις και το κάναμε αυτό,καταλήξαμε ότι ήταν το μόνο μέρος που θα μας προσέφερε στιγμές χαλάρωσης.Τρία βράδια για μένα περιείχαν δωδεκάωρους ύπνους.Είχα βρει το κλειδί στην ευχάριστη παραμονή.Κάθε βράδυ το πλοίο είχε φροντίσει να διασκεδάζει τους Μαροκινούς με τοπικά πανηγύρια on board.

Ο κακός χαμός γινόταν κάθε βράδυ,όλως περιέργως όμως πολύ μ άρεσε η όλη αυτή κατάσταση γιατί θυμήθηκα και την δικιά μας ανεμελιά,αυτή που δεκαπέντε χρόνια πρίν έκανε τους ευρωπαίους τουρίστες να αναρρωτιούνται πως καταφέρνουμε να διασκεδάζουμε μέχρι το πρωί και στα καπάκια να πηγαίνουμε για δουλειά.Έτσι και οι Μαροκινοί.Κάθε βράδυ στο κατάστρωμα και έχει ο "Αλάχ".
Οι συνθήκες μέσα στο καράβι,σκληροπυρηνικές.Σ ενα χώρο όπου είχαν τις αεροπορικού τύπου θέσεις,τα οποία ΟΛΑ τα καθίσματα είχαν ξηλωθεί για να χρησιμοποιηθούν ώς "κρεβάτια",τηγάνιζαν αυγά,μαγείρευαν φακές,ξεσκάτωναν πιτσιρίκια,έριχναν νεράκι στα πόδια τους ακόμη και πάνω στη μοκέτα για να πάρουν θέση προσευχής,πολύ ωραία πράγματα μιλάμε.Στις βρύσες της τουαλέτας οι οποίες βρύσες χρησίμευαν για να πλένουμε τα κατσαρολάκια και τα λαχανικά μας,ο κόσμος εκεί έκανε και άλλα πράγματα εκτός απ το να πλένει τα χέρια και να ξυρίζεται.

Όμως για μας ξεκίναγε ένα ταξίδι διαφορετικό,η διάθεσή μας ήταν στα τέρμα καλύτερά της,είχαμε να αντικρύσουμε ακόμη πολλές εικόνες και το σημαντικότερο!Κάθε μας πρωινό καφεδάκι-τσαγάκι για μένα συνοδευότανε από αυτή την εικόνα.

 

[Ivanna Petrovna]

Τρομερή ταξιδάρα (να σας πω απλά"μπράβο που το τολμήσατε" , είναι λίγο...)
Κι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα!

Ivanna

 

[Ivanna Petrovna]

Πάντως πολύ καλά κάνατε και πήγατε 6 ώρες πριν στο πλοίο. Το παν σ'αυτά τα πολύωρα ---πολυήμερα για την ακρίβεια---ταξίδια (με ενδεχόμενη τρελή πολυκοσμία) είναι η έγκαιρη εύρεση καλής καβάντζας. Αλλιώς πάει, το 'χασες το παιχνίδι...

 

[8avos]

Ένα μικρό διάλειμμα για φωτογραφίες μέχρι να βγούμε Μαρόκο...

 

[Ivanna Petrovna]

Τι ωραία που έχεις φτιάξει το foto album! Κρίμα όμως που απουσιάζουν ο Νicola και οι γερόλυκοι βεσπάκηδες...
Η τελευταία φωτογραφία με τους ναούς, είναι στο Livorno;

Ivanna

 

[LULLU]

Άντε μπράβο που ξεκίνησες να γράφεις.
Τώρα να σου πώ ότι όταν είμασταν στο Atar βρεθήκαμε μ'έναν άγγλο που σε είχε συναντήσει; Oh Ι met a greek from Larissa on a vespa….

φοβερο ....

 

[Yorgos]

Πω ρεεε ταξιδάρα. Γουστάβββββββββω που λέει κι ένας φίλος μου Ελληνογάλλος που δεν μπορεί να πει το "ρ"(που μια φορά πήγαμε σε ένα ντέρμπι με την ΑΕΚ στην είσοδο των κίτρινων στον αγωνιστικό χώρο φώναξε "ουουουου, κιτβββινίλα, αβββωστιάβββηδες!").

Μπβάβο λοιπόν, προχώρα, σας παβακολουθούμε, δώσε κι άλλο στο λαό.

 

[8avos]

Ivanna:αφιερωμένη για ΄σένα .Απλά επειδή έχω ανεβάσει και στο μπλόγκ μαζί με το Στέργιο,προσπαθώ και θέλω να ανεβάζω αδημοσίευτες φωτογραφίες,καθώς και εικόνες που θα "ταξιδέψουν" ακόμα και εμένα βλέποντάς τες.Απ τις 2500 φωτογραφίες πρέπει να βάλω μόνο λίγες οπότε συμπάθα με .Και αυτό που φαίνεται στη φώτο όπως ρωτάς είναι το Duomo και το κωδωνοστάσιο στην Πίζα,όπου διακρίνεται λιγάκι γερμένος (και παραμορφωμένος λόγω φωτό) ο πύργος της στα δεξιά.

Yorgo:τιμή μου να με παρακολουθείς στο ταξίδι μιας που μαζί με το Στέργιο ξεψαχνίσαμε κάθε σου λέξη στο ταξιδιωτικό σου στην Αφρική.

 

[Yorgos]

Τιμή μου που με διαβάσατε. Προχώρα.

 

[8avos]

Ανακοίνωση απ τα μεγάφωνα του καραβιού,για να πάμε να θεωρήσουμε στη ντίσκο τα διαβατήρια.Το καράβι τελικά το θυμήθηκα.Ήταν το πρώτο μου ταξίδι,όταν το 2000 έβγαινα για πρώτη φορά Ευρώπη με το καινούριο καράβι της Μινοαν.Η Grimaldi αφού εξαγόρασε τις Μινωικές γραμμές αποφάσισε να το βάλει στους Μαροκινούς.Η άλλωτε ντίσκο που έκανα τα πρώτα μου "τσαλιμάκια" σαν νεαρός τότες,τώρα σφραγίζανε διαβατήρια.Η μπουτίκ,μετατράπηκε σε χώρος προσευχής των μουσουλμάνων.Ρε πως αλλάζουν τα πράγματα!!

Μπαγκάζια ανά χείρας και περιμέναμε να ανοίξουν οι μπουκαπόρτες.Μετά από μια σουρεαλ κατάσταση της οποίας είμασταν αυτόπτες μάρτυρες,ένα αυτοκίνητο (πάντα Μαροκινών μιας και είμασταν off season) δεν έπαιρνε μπροστά,έτσι λοιπόν ένας άλλος κολάει τον προφυλακτήρα του δικού του στο προβληματικό όχημα και αρχίζει να τον σπρώχνει.Μούρη με μούρη τα οχήματα,το μεν προβληματικό πήγαινε με όπισθεν και ο άλλος τον έσπρωχνε με κατεύθυνση κανονική.Το θέμα όμως είναι ότι στην κυριολεξία είχαν αναπτύξει ταχύτητα και παραλίγο δεν χτύπησε στην κολώνα του καραβιού.Ο Έλληνας "παρκαδόρος" του καραβιού άρχισε τα γαλλικά και εμείς πέσαμε κάτω απ τα γέλια.Φαντάσου τι μας περιμένει λέμε!!Εκεί χαζογνωρίσαμε τον "παρκαδόρο,"Έλληνες είστε ρε παιδιά;Τι είρθατε να κάνετε στους ταλιμπάν!Δεν τους βλέπετε;"

Ανοίγωντας,πεταγόμαστε σαν τη μύγα μες το γάλα,μιας που δεν είδαμε κανέναν άλλο δίτροχο.Προχωράμε λίγο μέχρι το τελωνείο,παρκάρουμε τα βεσπάκια,πάμε να δείξουμε τα διαβατήρια,περιμένετε στη σειρά μας λέει ο υπάλληλος.Περιμένουμε κάνα μισάωρο,-ρε!την παλεύουν,λέω στο τυπικότατο Στέργιο.Περιμένουμε πίσω απ τα κάμπερ;Θα πάω μπροστά!-Όχι μου λέει μην τους εξαγριώσουμε!-Άσε ρε λέω που θα περιμένω λες και έχω νταλίκα!Πηγαίνω μπροστά,μου λέει,"what are you doing here?Are you extremist?" Ο Στέργιος λύθηκε στα γέλια,τι λέει ρε του λέω;Δεν πίστευα ότι εννοούσε αυτό που έλεγε.Πλλλάκα σε κάνει για!(ο κλασσικός σαλλονικιός)Ρε κάνουν πλάκες μ αυτά;Τελικά μας πιάνει απ το χεράκι ο υπάλληλος και μας λέει εσείς μ αυτά να μην περιμένετε,λες και είχαμε όρεξη,πηγαίνετε σε κείνο τα γραφείο να βγάλετε την "κάρτα γκρις" και φύγατε.

Βγαίνοντας απ τις διαδικασίες εγγράφων,βλέπουμε το πρώτο συναλλακτήριο!10,93 Ντιραμ ισούνται με 1 ευρώ.Εδώ είμαστε λέω του Στέργιου και ανταλάσσουμε ότι είχαμε,κάνα 400 ευρω εγώ και κάνα 150 άρι ο Στέργιος.Μου λέει που πάμε;Ταγγέρη ή Σεφαουέν.Ταγγέρη λέω να τη δούμε.Οκ,πάμε Σεφαουέν .Κάπως έτσι έβγαινε το πρόγραμμα,χωρίς άγχος και του ποδαριού πράγματα!

ΜΑΡΟΚΟ:
Κάτι καινούριο ξεκίναγε και για τους δυό μας,είχαμε διαβάσει τόσα αλλά δεν είχαμε κάποιον να μας πει τι παίζει λάιβ!Τα βεσπάκια πως θα κινηθούνε;Βενζίνη θα βρίσκουμε;Το μπάτζετ θα μας βγάλει;Λες να μας κλέψουνε;-Έλα μωρε,το Μαρόκο είναι Ευρώπη λέγαμε από την άλλη,εκατομμύρια κόσμος έχει περάσει από δω.-Ναι αλλά με βέσπα πόσοι;Ουαου!!Είμαστε Αφρική!!Διακοπές!!!Όλα τ άλλα να πάνε να ...... άντε να μην το πω .

Ο πρώτος προορισμός ήταν το κάμπιγκ Αζιλάν στη Σεφσαουέν ή Σαουέν(Chefchaouen).Το gps είχε μόνιμα δρόμους με αποφυγή διοδίων.Αφού πατήσαμε κάτι κατσάβραχα,του λέω γύρνα ρε να πάμε απ τον κανονικό πόσα διόδια θα πληρώσουμε;-Τώρα!Τον χάσαμε τον αυτοκινητόδρομο,συνεχίζουμε από δω.Έτσι στροφές και στροφούλες μας οδήγησαν στην Τετουάν!ΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!Αναφωνήσαμε.Τι ν τούτο ρε πατριώτ!Γομαράκια να περνάνε την απίστευτη καινούρια άσφαλτο,φανάρια με λέντ,πράσσινο,πολύ πράσσινο και πολά μπλόκα αστυνομικών.Ευτυχώς εμάς δεν μας σταματάγανε,αλλά όλα τα αυτοκίνητα τα περνάγαν από face control.-Θα φάμε τίποτα;Ο πειναλέος Στέργιος.-Ναι ρε.Κάτσε να μπούμε στο σούπερ μάρκετ να πάρουμε τίποτα.Δυστυχώς δεν μας κάλυπταν αυτά που βλέπαμε και έτσι συνεχίσαμε.Συνέχεια στροφών και ανηφορίζαμε προς τα βουνά Ριφ όπου βρίσκεται η τουριστική γραφική κωμόπολη των 40000 κατοίκων.Κάπου εκεί,βλέπουμε μια τσίκνα να περιορίζει την ορατότητα.

-Τι είπαμε μου λέει;Να προσέχουμε το φαγητό στο Μαρόκο!Πάμε και του λέμε να μας τα διπλοψήσει . Έτσι,αφού στηλωθήκαμε λιγάκι απ τα μοσχάρια που φάγαμε και σε άκρως δελεαστικές τιμές,5 ευρώ ο καθ ένας μας,συνεχίσαμε τα στροφιλίκια μέχρι που φτάσαμε στον προορισμό μας

 

[Samion]

Ασχετο αλλα και παλια που ελεγχονταν τα διαβατηρια στα ταξιδια προς Ιταλια (ρωτα τον παππου σου μηπως το θυμαται...εισαι μικρος..), ο ελεγχος συνηθως στη ντισκο λαμβανε χωρα..