STKF
Member
- Μηνύματα
- 1.242
- Likes
- 6.374
Το Παλέρμο είναι μία πόλη η οποία προσπαθεί να αναδειχθεί ως τουριστικός προορισμός τα τελευταία χρόνια. Εν αντιθέσει όμως με τις άλλες ήδη πασίγνωστες ιταλικές πόλεις δεν κατακλύζεται από πλήθη τουριστών και παραμένει (ακόμη) μία αυθεντική πόλη του νότου. Με τα καλά της, τα στραβά της αλλά αυθεντική.Ως εικόνα το κέντρο της είναι μία πόλη με ντόπιους και τουρίστες. Όχι τουρίστες και λίγους ντόπιους.
Για κάποιο λόγο το Παλέρμο (και η υπόλοιπη Σικελία) μου έδωσε μία αίσθηση οικειότητας. Σε αυτό συνέβαλε και κάποια μικρή και σύντομη επαφή με μονίμους κατοίκους. Αναφέρομαι σε επαφές που χωρίς να τις απορρίπτουμε δεν θα έλεγα ότι τις επιδιώκαμε. Παράδειγμα όταν ψάχναμε να βρούμε τραπέζι για μία γρήγορη μπύρα σε ένα μαγαζί στην piazza santa Anna. Ήταν όλα γεμάτα και ένας ντόπιος μας κάλεσε στο δικό του. Όταν αναφέραμε ότι ερχόμασταν από Ελλάδα η αντιμετώπιση γινόταν ακόμη πιο φιλική.
Πέρα από τους ανθρώπους θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος αν υπάρχει και κάτι άλλο που διαφοροποιεί το Παλέρμο από τις άλλες υπερτουριστικές πόλεις της χώρας.
Υπάρχει κατά την γνώμη μου. Είναι οι εικόνες underground που συναντάς ξαφνικά μπροστά σου περιδιαβαίνοντας κάποια σημεία του ιστορικού κέντρου. Κτίρια γκρεμισμένα, απεριποίητες γωνιές, φθαρμένα κτίρια, ασφυκτικά στενά σοκάκια. Μέχρι και φθαρμένη εσωτερικά εκκλησία!!
Santa Ninfa
Θα πει κάποιος, εντάξει είναι ασυντήρητη. Ε και?
Η απάντηση είναι ότι <<κολλάει>> με την πόλη που βρίσκεται.
Piazza Garraffello. Απόλυτο σκηνικό αστικού underground.
Βρίσκεται πολύ κοντά στην λαική αγορά της Vucciria με το πολύ καλό street food.
Αν αληθεύει η πληροφορία που έχω, τα γκρέμια είναι από τις μάχες και τους βομβαρδισμούς του Β.Π.Π.
Υπενθυμίζω ότι η απόβαση των Συμμάχων στην Σικελία προηγείται χρονικά αυτής της Νορμανδίας.
Στενό στην παλαιά γειτονιά της Kalsa.
Σε μαγαζί στην Vucciria για φαγητό. Προσέξτε την παλιατζούρα στο βάθος.
Παλαιά τείχη με κάδους απορριμμάτων. Αυτό το σκηνικό δεν το έχω δει σε άλλη ιταλική πόλη.
Αδιέξοδο. Εντάξει αυτά τα βρίσκεις και στην Ελλάδα.
Μέχρι και το κάστρο της πόλης είναι ψιλογκρέμι.
Τμήμα της παραλιακής ζώνης.
Αυτός λοιπόν ο συνδυασμός επιμελημένου και ατημέλητου στην πόλη, οι άνθρωποι, η αίσθηση οικειότητας, τα εξαιρετικά αξιοθέατα, το καλό φαγητό, ο καλός καιρός, ο καλός καφές με έκαναν να ερωτευτώ αυτή την πόλη.
Για κάποιο λόγο το Παλέρμο (και η υπόλοιπη Σικελία) μου έδωσε μία αίσθηση οικειότητας. Σε αυτό συνέβαλε και κάποια μικρή και σύντομη επαφή με μονίμους κατοίκους. Αναφέρομαι σε επαφές που χωρίς να τις απορρίπτουμε δεν θα έλεγα ότι τις επιδιώκαμε. Παράδειγμα όταν ψάχναμε να βρούμε τραπέζι για μία γρήγορη μπύρα σε ένα μαγαζί στην piazza santa Anna. Ήταν όλα γεμάτα και ένας ντόπιος μας κάλεσε στο δικό του. Όταν αναφέραμε ότι ερχόμασταν από Ελλάδα η αντιμετώπιση γινόταν ακόμη πιο φιλική.
Πέρα από τους ανθρώπους θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος αν υπάρχει και κάτι άλλο που διαφοροποιεί το Παλέρμο από τις άλλες υπερτουριστικές πόλεις της χώρας.
Υπάρχει κατά την γνώμη μου. Είναι οι εικόνες underground που συναντάς ξαφνικά μπροστά σου περιδιαβαίνοντας κάποια σημεία του ιστορικού κέντρου. Κτίρια γκρεμισμένα, απεριποίητες γωνιές, φθαρμένα κτίρια, ασφυκτικά στενά σοκάκια. Μέχρι και φθαρμένη εσωτερικά εκκλησία!!


Santa Ninfa
Θα πει κάποιος, εντάξει είναι ασυντήρητη. Ε και?
Η απάντηση είναι ότι <<κολλάει>> με την πόλη που βρίσκεται.

Piazza Garraffello. Απόλυτο σκηνικό αστικού underground.
Βρίσκεται πολύ κοντά στην λαική αγορά της Vucciria με το πολύ καλό street food.
Αν αληθεύει η πληροφορία που έχω, τα γκρέμια είναι από τις μάχες και τους βομβαρδισμούς του Β.Π.Π.
Υπενθυμίζω ότι η απόβαση των Συμμάχων στην Σικελία προηγείται χρονικά αυτής της Νορμανδίας.


Στενό στην παλαιά γειτονιά της Kalsa.

Σε μαγαζί στην Vucciria για φαγητό. Προσέξτε την παλιατζούρα στο βάθος.

Παλαιά τείχη με κάδους απορριμμάτων. Αυτό το σκηνικό δεν το έχω δει σε άλλη ιταλική πόλη.

Αδιέξοδο. Εντάξει αυτά τα βρίσκεις και στην Ελλάδα.
Μέχρι και το κάστρο της πόλης είναι ψιλογκρέμι.


Τμήμα της παραλιακής ζώνης.
Αυτός λοιπόν ο συνδυασμός επιμελημένου και ατημέλητου στην πόλη, οι άνθρωποι, η αίσθηση οικειότητας, τα εξαιρετικά αξιοθέατα, το καλό φαγητό, ο καλός καιρός, ο καλός καφές με έκαναν να ερωτευτώ αυτή την πόλη.
Last edited: