varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.662
- Likes
- 13.739
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]
- Κεφάλαιο 3ο]Την επόμενη μέρα σειρά είχε η επίσκεψη στην [B]Αγιούταγια[/B
- Κεφάλαιο 4ο (1 από 2)]Η τελευταία μέρα μας στην Μπανγκόκ ξεκίνηση με mini-εκδρομή στην πλωτή αγορά [B]Damnoen Saduak Floating Market[/B
- Κεφάλαιο 4ο (2 από 2)]Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την [B]περιοχή Dusit[/B]. Πρόκειται για την πιο χλιδάτη περιοχή, αρκεί να πώ ότι εκεί βρίσκεται και η βασιλική κατοικία. Η όλη περιοχή μοιάζει σαν να βρίσκεται σε άλλη πόλη κι όχι στην Μπανγκόκ. Πολύ πράσινο, λιγότερο κυκλοφοριακό χάος και φασαρία, πιο καθαρή ατμόσφαιρα, καθόλου παζάρια, φαρδείς λεωφόροι και επιτέλους (!) μεγάλα και ευρύχωρα πεζοδρόμια. Το πάρκο Dusitείναι πραγματικά μία όαση στο χάος της Μπανγκόκ και μία βολτά εκεί είναι άκρως αναζωογονητική. Εκεί βρίσκεται και ένα από τα διαφημισμένα αξιοθέατα της πόλης, το [B]Vimanmek Palace[/B
- Κεφάλαιο 5ο (1 από 2)
- Κεφάλαιο 5ο (2 από 2)][B]Εντυπώσεις:[/B
- Βίντεο][media=youtube]zMvweC3njY0[/media
. Για την επόμενη μέρα είχαμε προγραμματίσει επίσκεψη στα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης. Ξεκινήσαμε αξημέρωτα για να προλάβουμε τη ζέστη και τις ορδές των τουριστών. Πρώτος μας σταθμός ήταν ο Ναός της Αυγής (Wat Arun – Temple of Dawn). Ο Ναός της Αυγής είναι πολύ εμβληματική εικόνα για την Μπανγκόκ. Η υψηλότερη κορυφή του έχει ύψος 104μ. Τα σκαλοπάτια που υπάρχουν προκειμένου να ανεβείς στην κορυφή είναι πολύ στενά και απότομα (αν έχεις ίλιγγο μπορεί να την ακούσεις στέρεο) γιατί συμβολίζουν τη δυσκολία που έχει ο δρόμος προς την κορυφή (σύμφωνα με το Βουδισμό). Πάντως αξίζει τον κόπο να ανέβεις γιατί η θέα του Τσάο Πράγια (ο ποταμός σήμα-κατατεθέν της Μπανγκόκ) είναι μοναδική. Επίσης, ο ναός είναι διακοσμημένος από εκατοντάδες χιλιάδες μικροσκοπικά γυαλάκια που λαμπυρίζουν κάτω από το φώς του ήλιου δίνοντας μία εντυπωσιακή εικόνα. Μας είπαν, όμως, ότι η καλύτερη ώρα να δείς το ναό είναι κατά το ηλιοβασίλεμα που παίρνει ολόκληρος ένα ροζ χρώμα.
Στη συνέχεια, με καραβάκι περάσαμε στην απέναντι όχθη για να επισκεφθούμε το επόμενο αξιοθέατο, τον Ξαπλωμένο Βούδα (Wat Pho - Temple of the Reclining Buddha). O συγκεκριμένος ναός είναι από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους ναούς στην πόλη. Το χρυσό άγαλμα του ξαπλωμένου Βούδα είναι πάρα πολύ επιβλητικό, αρκεί να πώ ότι έχει μήκος 46μ. (ύψος 15μ.), και εύκολα προκαλεί το δέος στον επισκέπτη ακόμα και αν δεν είναι βουδιστής.
Επόμενη στάση ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα (Wat Phra Kaeo - Temple of the Emerald Buddha) και το Μεγάλο Παλάτι (Grand Palace).
Ουσιαστικά, το What Phra Kaeo αποτελείται από τον ομώνυμο ναό και από ένα ολόκληρο σύμπλεγμα άλλων, εξίσου εντυπωσιακών, ναών. Όλα αυτά τα κτίσματα βρίσκονται στον περίβολο του Μεγάλου Παλατιού και όλος ο χώρος μαζί (ναοί+παλάτι) αποτελούν το ιστορικό κέντρο της Μπανγκόκ.
Ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα θεωρείται ως ο πιο ιερός ναός στην Ταϋλάνδη. Πραγματικά, μπαίνοντας μέσα είδαμε με τα μάτια μας πόση συγκίνηση, δέος και ευλάβεια προκαλεί στους Ταϋλανδούς.
Σε έναν άλλο ναό, είχαμε την τύχη να βρεθούμε εν ώρα λειτουργίας και είδαμε πιστούς και μοναχούς (με τις πορτοκαλί ρόμπες “saffron robes”) να προσεύχονται καθισμένοι στη χαρακτηριστική στάση των βουδιστών.
Κατόπιν περιηγηθήκαμε στον υπόλοιπο χώρο, θαυμάζοντας τη μεγαλοπρέπεια των κτισμάτων, τόσο των ναών όσο και αυτών που αποτελούν μέρος του Μεγάλου Παλατιού. Να πώ εδώ ότι το Μεγάλο Παλάτι κάποτε ήταν η βασιλική κατοικία, σήμερα όμως χρησιμοποιείται για βασιλικές τελετές και εορτές.
Πραγματικά, όλη η περιοχή είναι άκρως εντυπωσιακή και μεγαλειώδης. Δεν προλαβαίναμε να φωτογραφίζουμε και να “αποθηκεύουμε” εικόνες στο μυαλό μας.
Μετά από αρκετές ώρες περιήγησης φύγαμε μαγεμένοι και συνεπαρμένοι.
Είχε πια φτάσει μεσημέρι και ήταν απαραίτητη μία ανάσα ξεκούρασης και δροσιάς. Καθίσαμε σε ένα καφέ πάνω στην μία όχθη του Τσάο Πράγια και απολαύσαμε το αναψυκτικό μας. Μετά, αποφασίσαμε να πάρουμε ένα από τα εκατοντάδες long-tails να κάνουμε μία βόλτα στα στενά κανάλια (klongs) του ποταμού. Μοναδικές οι εικόνες που πήραμε: σπίτια πάνω σε πασάλους, παιδάκια να βουτάνε στα βρώμικα νερά του ποταμού για να δροσιστούν (!), γηραιούς Ταϋλανδούς να κουμαντάρουν τις βάρκες τους που αποτελούν το μοναδικό μέσο μεταφοράς τους......τόσο διαφορετική καθημερινότητα από αυτή που ξέρουμε........
Όταν τελείωσε και αυτή η μοναδική βόλτα και δεδομένου ότι ήταν Κυριακή, ξεκινήσαμε για την μεγαλύτερη αγορά της Μπανγκόκ, την περιβόητη αγορά Τσάτουτσακ που πραγματοποιείται κάθε Σαββατοκύριακο. Ένα έχω να πώ! Εγώ που απεχθάνομαι τα ψώνια και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, που βαριέμαι αφόρητα να πηγαίνω στα μαγαζιά και δεν αγοράζω ποτέ τίποτα παρά μόνο μαγνητάκια για το ψυγείο, στην Τσάτουτσακ έπαθα παροξυσμό! Είχε απίστευτα πράγματα! Εξαιρετικής ποιότητας και φοβερή ποικιλία! Πήρα τόσα πράγματα (κυρίως διακοσμητικά και λίγα φορέματα στην καταπληκτική τιμή των 3 ευρώ έκαστο) που χρειάστηκε να αγοράσουμε και καινούρια χειραποσκευή για να τα πάμε στο ξενοδοχείο. Η αγορά είχε πάρα πολύ κόσμο, περισσότερο ντόπιους νεαρούς Ταϋλανδούς, που βολτάρανε με τις παρέες τους έχοντας κάποιο πρόχειρο φαγητό ή αναψυκτικό στο χέρι.
Περασμένες έξι (η ώρα που κλείνει η αγορά) και σέρνοντας την καινούρια μας βαλίτσα-χειραποσκευή πήραμε κατάκοποι το skytrainγια να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο μας.
Το ίδιο βράδυ (πωπώ δε βάλαμε κάτω) πήγαμε για φαγητό στο πολύ καλό "Βan Chiang". Βρίσκεται πολύ κοντά στην οδό Silom και στεγάζεται σε ένα παλιό ξύλινο σπίτι που περιβάλεται ολόγυρα από μία μικρή αυλή. Φάγαμε παραδοσιακό ταϋλανδέζικο φαγητό σε παραδοσιακό ταϋλανδέζικο περιβάλλον! Πανέμορφα!
Η μέρα τελείωσε με ποτό στο Sirocco Bar, στον 64ο όροφο του ξενοδοχείου Lebua (πάνω στη Silom Road). Ιλιγγιώδης θέα της Μπανγκόκ, εξαιρετικά κοκτέϊλ και ωραίος κόσμος, όλοι ξαπλωμένοι πάνω στις μαξιλάρες του ενιαίου τεράστιου καναπέ!
Στη συνέχεια, με καραβάκι περάσαμε στην απέναντι όχθη για να επισκεφθούμε το επόμενο αξιοθέατο, τον Ξαπλωμένο Βούδα (Wat Pho - Temple of the Reclining Buddha). O συγκεκριμένος ναός είναι από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους ναούς στην πόλη. Το χρυσό άγαλμα του ξαπλωμένου Βούδα είναι πάρα πολύ επιβλητικό, αρκεί να πώ ότι έχει μήκος 46μ. (ύψος 15μ.), και εύκολα προκαλεί το δέος στον επισκέπτη ακόμα και αν δεν είναι βουδιστής.
Επόμενη στάση ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα (Wat Phra Kaeo - Temple of the Emerald Buddha) και το Μεγάλο Παλάτι (Grand Palace).
Ουσιαστικά, το What Phra Kaeo αποτελείται από τον ομώνυμο ναό και από ένα ολόκληρο σύμπλεγμα άλλων, εξίσου εντυπωσιακών, ναών. Όλα αυτά τα κτίσματα βρίσκονται στον περίβολο του Μεγάλου Παλατιού και όλος ο χώρος μαζί (ναοί+παλάτι) αποτελούν το ιστορικό κέντρο της Μπανγκόκ.
Ο Ναός του Σμαραγδένιου Βούδα θεωρείται ως ο πιο ιερός ναός στην Ταϋλάνδη. Πραγματικά, μπαίνοντας μέσα είδαμε με τα μάτια μας πόση συγκίνηση, δέος και ευλάβεια προκαλεί στους Ταϋλανδούς.
Σε έναν άλλο ναό, είχαμε την τύχη να βρεθούμε εν ώρα λειτουργίας και είδαμε πιστούς και μοναχούς (με τις πορτοκαλί ρόμπες “saffron robes”) να προσεύχονται καθισμένοι στη χαρακτηριστική στάση των βουδιστών.
Κατόπιν περιηγηθήκαμε στον υπόλοιπο χώρο, θαυμάζοντας τη μεγαλοπρέπεια των κτισμάτων, τόσο των ναών όσο και αυτών που αποτελούν μέρος του Μεγάλου Παλατιού. Να πώ εδώ ότι το Μεγάλο Παλάτι κάποτε ήταν η βασιλική κατοικία, σήμερα όμως χρησιμοποιείται για βασιλικές τελετές και εορτές.
Πραγματικά, όλη η περιοχή είναι άκρως εντυπωσιακή και μεγαλειώδης. Δεν προλαβαίναμε να φωτογραφίζουμε και να “αποθηκεύουμε” εικόνες στο μυαλό μας.
Μετά από αρκετές ώρες περιήγησης φύγαμε μαγεμένοι και συνεπαρμένοι.
Είχε πια φτάσει μεσημέρι και ήταν απαραίτητη μία ανάσα ξεκούρασης και δροσιάς. Καθίσαμε σε ένα καφέ πάνω στην μία όχθη του Τσάο Πράγια και απολαύσαμε το αναψυκτικό μας. Μετά, αποφασίσαμε να πάρουμε ένα από τα εκατοντάδες long-tails να κάνουμε μία βόλτα στα στενά κανάλια (klongs) του ποταμού. Μοναδικές οι εικόνες που πήραμε: σπίτια πάνω σε πασάλους, παιδάκια να βουτάνε στα βρώμικα νερά του ποταμού για να δροσιστούν (!), γηραιούς Ταϋλανδούς να κουμαντάρουν τις βάρκες τους που αποτελούν το μοναδικό μέσο μεταφοράς τους......τόσο διαφορετική καθημερινότητα από αυτή που ξέρουμε........
Όταν τελείωσε και αυτή η μοναδική βόλτα και δεδομένου ότι ήταν Κυριακή, ξεκινήσαμε για την μεγαλύτερη αγορά της Μπανγκόκ, την περιβόητη αγορά Τσάτουτσακ που πραγματοποιείται κάθε Σαββατοκύριακο. Ένα έχω να πώ! Εγώ που απεχθάνομαι τα ψώνια και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, που βαριέμαι αφόρητα να πηγαίνω στα μαγαζιά και δεν αγοράζω ποτέ τίποτα παρά μόνο μαγνητάκια για το ψυγείο, στην Τσάτουτσακ έπαθα παροξυσμό! Είχε απίστευτα πράγματα! Εξαιρετικής ποιότητας και φοβερή ποικιλία! Πήρα τόσα πράγματα (κυρίως διακοσμητικά και λίγα φορέματα στην καταπληκτική τιμή των 3 ευρώ έκαστο) που χρειάστηκε να αγοράσουμε και καινούρια χειραποσκευή για να τα πάμε στο ξενοδοχείο. Η αγορά είχε πάρα πολύ κόσμο, περισσότερο ντόπιους νεαρούς Ταϋλανδούς, που βολτάρανε με τις παρέες τους έχοντας κάποιο πρόχειρο φαγητό ή αναψυκτικό στο χέρι.
Περασμένες έξι (η ώρα που κλείνει η αγορά) και σέρνοντας την καινούρια μας βαλίτσα-χειραποσκευή πήραμε κατάκοποι το skytrainγια να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο μας.
Το ίδιο βράδυ (πωπώ δε βάλαμε κάτω) πήγαμε για φαγητό στο πολύ καλό "Βan Chiang". Βρίσκεται πολύ κοντά στην οδό Silom και στεγάζεται σε ένα παλιό ξύλινο σπίτι που περιβάλεται ολόγυρα από μία μικρή αυλή. Φάγαμε παραδοσιακό ταϋλανδέζικο φαγητό σε παραδοσιακό ταϋλανδέζικο περιβάλλον! Πανέμορφα!
Η μέρα τελείωσε με ποτό στο Sirocco Bar, στον 64ο όροφο του ξενοδοχείου Lebua (πάνω στη Silom Road). Ιλιγγιώδης θέα της Μπανγκόκ, εξαιρετικά κοκτέϊλ και ωραίος κόσμος, όλοι ξαπλωμένοι πάνω στις μαξιλάρες του ενιαίου τεράστιου καναπέ!
Attachments
Last edited:
