Μαρόκο Μαροκο sukran!

[vickokka]

3/11/2019.

Ε ναι, αφου κοιμηθηκαμε με τις κοτες, ξυπνησαμε με τη φωνη του μουεζινη στισ 6 και κατι, μαυρο σκοταδι εξω , που συνεχιστηκε μεχρι τις 8 παρα.
-Τι ωρα ειναι το πρωινο καλε?
- Στις 8μιση μας ειπαν!

8 η ωρα ετοιμαστηκαμε και βγηκαμε εξω μια βολτα να βγαλουμε μερικες φωτογραφιες και να χαζεψουμε, ολα βεβαια ηταν κλειστα. Ολα εκτος απο ενα φουρνο στο στενακι μας, που εβγαζε μονο ενα ειδος ψωμιου σαν πιτα και μοσχοβολουσε ο τοπος. Πηραμε 2 και μασουλησαμε. 10 λεπτα ειχε το ενα!
Στις 8μιση νταν, γυρισαμε στο ριαντ και φαγαμε το ωραιοτατο πρωινό μας. Σημερα η μερα ειχε αξιοθέατα, και αρχισαμε να περπαταμε στα souks για να φτασουμε στην πλατεια και απο εκει, μετα απο ενα 2ο καφε να παμε στο τζαμι Κουτουμπια, οχι μεσα αφου απαγορευόταν αλλά να το δούμε απ'εξω.

Μετα και αφου ειπαμε να παμε στο Bahia Palace, ειδαμε μια πιατσα με αμαξες και λεμε, δεν παμε με αυτην στο παλατι? Να το κανουμε κι αυτο πριν την καμηλα στην ερημο.Την οποια την σκεφτομουν τρομακτικη, εδω και καιρο αν με ρωτουσες τι φοβασαι μη συμβει στο Μαροκο, ελεγα την καμηλα φοβαμαι, μην ειναι καμμια τρελη και με πεταξει κατω ή μην ειναι ατσουμπαλη και ποναει η μεση μου! Πραγματι, μετα τα σχετικα παζαρια, συμφωνησαμε με τον αμαξα να μας παει στο παλατι, να περιμενει μιση ωρα να το δουμε, να μας κανει μια βολτα και να μας γυρισει πισω στην πλατεια. Τιμη , 20 ευρω που μας φανηκε οκ. Είδαμε πολλες ενδιαφερουσες γωνιες της πολης, μπηκαμε στην γειτονια Kasbah, περασαμε μεσα απο αγορα, ηταν καταπλητικα.

Για το Bahia Palace, τι να πω, οι φωτογραφιες μιλανε καλυτερα. Πολλά χρωματα, αμετρητα δωματια, φανταστικοι κηποι με πορτοκαλιες και αλλα δεντρα και λουλουδια, ενας μικρος παραδεισος.

Πηραμε την αμαξα και γυρισαμε στην πλατεια , οπου αρχισαμε να γυρναμε τις παραγκες, και μετα μπηκαμε παλι στα souks και φυσικα ψιλοχαθηκαμε. Φτασαμε σε καποια στενακια που δεν υπηρχε τουριστας, μονο λαϊκη με πολλους ντοπιους, κρεοπωλεια, μαγαζακια με διαφορα τροφιμα, κουρεία , ό,τι μπορεις να φανταστεις. Δεν μας κοιταζαν περιεργα, όμως δεν εβγαλα φωτογραφίες οπως θα εκαναν αλλοι, νομιζω βιαζομασταν να φτασουμε σε πιο γνωριμο περιβαλλον αλλα ντραπηκα κιολας να βγαζω τον κοσμο που εκανε τα ψωνια του και τις δουλειες του.

Μεσημεριασε οταν γυρισαμε στην πλατεια και πεινασαμε. Στενο στο στενο, στροφη στη στροφη, φτασαμε στο εστιατοριο ενος πολυ ωραιου ριαντ, στο Dar Justo και θαμπωθηκαμε απο τους κηπους του, και τη διακοσμηση. Παραγγειλαμε 2 μεσημεριανα μενου των 14 ευρω, με σουπα, κυριως και γλυκο και απολαύσαμε την ηρεμια του χωρου. Κατοπιν γυρισαμε στο ριαντ μας για ξεκουραση.

Κατα τις 6 βγηκαμε να παμε για τσαι και γλυκα σε ενα πολυ ομορφο μαγαζι που ειχαμε δει χτες, μεσα σε ενα σουκ στο cafe des epices και ειδαμε πως τα γλυκακια τα εφτιαχναν εκεινη την ωρα μπροστα μας. Τελεια ηταν, πολυ ηθελα να φαμε περισσοτερα, αλλα σκεφτηκα παλι την καμηλα, μην παχαινα και δεν με αντεχε. Με το φοβο της καμηλας και με ορεξη για shopping καναμε τα τελευταια παζαρια στο Μαρακες και φτασαμε στην πλατεια για φαγητο αυτη τη φορα στις παραγκες. Καθησαμε στο υπαιθριο μαγαζι chez Aicha και φαγαμε ψητα κρεατικα, και ενα tangine και μια σαλατα, και δωσαμε 12 ευρω νομιζω.

Ξεχνωντας μετα την καμηλα και το βαρος μου, λεω δεν καθομαστε και εδω στο καφε απεναντι, να πιουμε κατι?
Ανεβηκαμε πανω να εχουμε και θεα και δεν ηπιαμε αλλα φαγαμε ενα ωραιοτατο παγωτο! Μετα απο ολα αυτα, νανι απο νωρις παλι, γιατι αυριο ειχαμε πολα χιλιομετρα να διανυσουμε. Μαρακες σε αγαπω!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[hydronetta]

 

[vickokka]

Αφου επεσε μελετη τις εταιρειες ενοικιάσεων καταλήξαμε στην Hertz, για τα μίλια στην Aegean αλλά και γιατί βόλευε επειδή ειχε γραφείο και στην πόλη για να το παραλάβουμε και στο αεροδρομιο για να το παραδώσουμε. Η αρχική για 5 μέρς ήταν γύρω στα 100 ετρω όμως προσθέσαμε άλλα 120 για περισσότερη ασφάλεια αλλά και για να μειωθεί η αρχική εγγύηση των 1500 ευρω στα 200 ευρω. Κάναμε και προσωπική ταξιδιωτική ασφάλεια για πρωτη φορά και είμασταν έτοιμοι.

2/11/2019.
Η πτήση έφτασε σε 4 και 10 ' στο Menara, αφού περάσαμε τους ελέγχους και χωρίς να μας ζητηθεί να συμπληρώσουμε χαρτιά για visa, βγήκαμε στις αφίξεις να βρούμε το transfer μας. Η μονη αναποδιά του ταξιδιού ήταν ευτυχώς αυτή, ο οδηγός δεν ήρθε ποτέ - ενω από την www.ziptransfers.com δεν ειχαμε ποτε κανενα πρόβλημα- κι έτσι αναγκαστήκαμε να πάρουμε ταξι να φτάσουμε στο riad μας. Τα χρήματα μου τα επέστρεψαν, ειχα προπληρώσει 11 ευρω και το ταξί μας πήρε 20, αλλά δεν είχαμε όρεξη για παζαρια, θελαμε να φτάσουμε. Μας αφησε σε ενα σημείο που είχαμε συννενοηθεί με το riad και ήρθαν να μας παραλάβουν. Μπήκαμε στη Medina , και μέχρι να φτάσουμε στο riad, σκέφτηκ οτι αποκελείεται να το ξαναβρούμε μόνοι μας. Ευτυχως δε χαθήκαμε

Το riad μας είναι το πανεμορφο http://www.riad-ines.com, και το συνιστω σε όλους. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της medina και πολυ κοντά σε έξοδο, οποτε δεν κουράζεσαι με τις βαλίτσες. Η πλατεία jemaa el fna απέχει 10-12 λπετά με τα πόδια , αν βέβαια δε σταματάς καθε λεπτό στα μαγαζιά , κι αν δε σε πατήσουν τα δεκάδες μηχανάκια που τρέχουν χωρίς φρένο στα στενάκια. Η πρώτη μέρα είναι ενα μικρό σοκ. Το riad μας , όπου αμέσως μας προσέφεραν τσάι μέντας και μπισκοτα, έχει 5 μεγάλα δωμάτια, με ωραία κρεββάτια, πολύ ωραία διακόσμηση και μπάνιο. Όλα τα απαραίτητα, ακομα και μπουρνούζια, σαλόνι, ταράτσα με ξαπλώστρες, και ια μικρούλα πισίνα στο αιθριο. Το πρωινο οτυ το έφτιαχναν μόλις κατέβαινες κάθε πρωι, και ήταν πολύ ικανοποιητικο. Εχει επίσης χαμαμ και δωμάτιο μασάζ, όμως δεν είχαμε χρόνο να τα χαρούμε.
Η ώρα είχε πάει σχεδόν 3 και πήραμε τους δρόμους να φάμε κάτι ,και παραβλέποντας τα πολύχρωμα μαγαζάκια, μπήκμε στο Souk in, ολοκαίνουργιο, με πολύ νόστιμο φαγητο. Πήραμε σαλάτα με ροκφόρ και φυσικα το πρώτο μας κους κους με κοτοπουλο, και το ευχαριστηθήκαμε. Απο ολη την εμπειρία μιας εβδομαδας με την Μαροκινη κουζίνα, μείναμε πολυ ευχαριστμενοι. Περίμενα πολυ πιο βαρειές γεύσεις, όμως τα φαγητά τους τα μαγειρεύουν ελαφριά, χρησιμοποιούν μπαχαρικά, όμως δεν βάζουν πολύ λάδι στο φαγητο, ιδίως στα ταντζίν, οποτε δεν βαρυστομαχιάζεις.







Μετά το φαγητό, και με διάφορες στάσεις για σουβενίρ, γυρισαμε στο riad για λίγη ξεκούραση για να βγούμε κατα τις 6μιση, για συνέχεια της βόλτας , ψώνια και δείπνο. Δεν ειμαι καλή στις περιγραφές, μπορω μονο να πω ότι η Medina ειναι ενα λαβύρινθος, όμορφος, πολύβουος, πολύχρωμος, με πολλά προσωπα, χαμογελαστούς ανθώπους, κάποιους που επιμένουν να κάνεις παζάρια, όμως έχει κι αυτό το γούστο του. Παιδιά τρέχουν σε ποδήλατα, παππούληδες κάθονται σε σκαλάκια, κάποιοι τρέχουν αν προλάβουν την προσευχή, γυναίκες με μαντήλα οδηγούν μηχανάκια, γατες παντού μα παντού, μυρωδιές από μπαχαρικά και τσάγια, και πολλά παρα πολλά μαγαζακια. Ενα ωραίο χάος! Περπατήσαμε με κατεύθυνση την διάσημη πλατεία jeema el fna, είδαμε τους πάγκους με τα αυτοσχέδια ταβερνάκια, τον καπνό απο τις ψησταριές, τους ντελάληδες που σε καλούν να διαλέξεις το δικό τους στέκι.

Για το πρωτο βράδυ, είχα κάνει κράτηση σε ένα εστιατόρια που ειχα βρει, κοντά στην πλατεία, με παραδοσιακή Μαροκινή κουζίνα , το http://www.albaraka-marrakech.com. Απίστευτο μέρος, με τεράστιο κήπο, πολλά δωματια, πολύ καλό προσωπικο και φυσικά νοστιμότατο φαγητο. Στην είσοδο μολις φτάσαμε, ψιλοτρόμαξαμε, γιατί 4-5 ατομα που στέκονταν εκεί, μόλις μας είδαν άρχισαν αν παίζουν μουσική και με τα όργανα μας συνόδευσαν στο εσωτερικο. Αυτό το έκαναν μετά με όλους. Φάγαμε 3 πιάτα, 1 γλυκο, και κρασι και πληρώσαμε γύρω στα 60 ευρω, πολλά για το Μαρόκο αλλα μια χαρά για το φαγητό και το περιβάλλον. Είχε και ζωνατνή μουσική και χορό. Δεν ήταν όμως αυτό το πολυ τουριστικό, ήταν όμορφα.

Μετα το φαγητό περπατήσαμε μεχρι το riad μας, σιγά σιγά, ρίξαμε μια ματιά σε όλους τους πάγκους της πλατείας και φτάσαμε για ύπνο. Σε όλο το ταξίδι κοιμόμασταν σχετικά νωρίς 10:30 -11 και ξυπνούσαμε 6 , δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα ξυπνούσαμε μεσα στο σκοτάδι, και να σκεφτείς ότι ξημέρωνε 8 παρά.

 

[Tracer]

Πολύ ωραίες φωτογραφίες! Περιμένουμε και τη συνέχεια!

 

[vickokka]

3/11/2019.

Ε ναι, αφου κοιμηθηκαμε με τις κοτες, ξυπνησαμε με τη φωνη του μουεζινη στισ 6 και κατι, μαυρο σκοταδι εξω , που συνεχιστηκε μεχρι τις 8 παρα.
-Τι ωρα ειναι το πρωινο καλε?
- Στις 8μιση μας ειπαν!

8 η ωρα ετοιμαστηκαμε και βγηκαμε εξω μια βολτα να βγαλουμε μερικες φωτογραφιες και να χαζεψουμε, ολα βεβαια ηταν κλειστα. Ολα εκτος απο ενα φουρνο στο στενακι μας, που εβγαζε μονο ενα ειδος ψωμιου σαν πιτα και μοσχοβολουσε ο τοπος. Πηραμε 2 και μασουλησαμε. 10 λεπτα ειχε το ενα!
Στις 8μιση νταν, γυρισαμε στο ριαντ και φαγαμε το ωραιοτατο πρωινό μας. Σημερα η μερα ειχε αξιοθέατα, και αρχισαμε να περπαταμε στα souks για να φτασουμε στην πλατεια και απο εκει, μετα απο ενα 2ο καφε να παμε στο τζαμι Κουτουμπια, οχι μεσα αφου απαγορευόταν αλλά να το δούμε απ'εξω.

Μετα και αφου ειπαμε να παμε στο Bahia Palace, ειδαμε μια πιατσα με αμαξες και λεμε, δεν παμε με αυτην στο παλατι? Να το κανουμε κι αυτο πριν την καμηλα στην ερημο.Την οποια την σκεφτομουν τρομακτικη, εδω και καιρο αν με ρωτουσες τι φοβασαι μη συμβει στο Μαροκο, ελεγα την καμηλα φοβαμαι, μην ειναι καμμια τρελη και με πεταξει κατω ή μην ειναι ατσουμπαλη και ποναει η μεση μου! Πραγματι, μετα τα σχετικα παζαρια, συμφωνησαμε με τον αμαξα να μας παει στο παλατι, να περιμενει μιση ωρα να το δουμε, να μας κανει μια βολτα και να μας γυρισει πισω στην πλατεια. Τιμη , 20 ευρω που μας φανηκε οκ. Είδαμε πολλες ενδιαφερουσες γωνιες της πολης, μπηκαμε στην γειτονια Kasbah, περασαμε μεσα απο αγορα, ηταν καταπλητικα.

Για το Bahia Palace, τι να πω, οι φωτογραφιες μιλανε καλυτερα. Πολλά χρωματα, αμετρητα δωματια, φανταστικοι κηποι με πορτοκαλιες και αλλα δεντρα και λουλουδια, ενας μικρος παραδεισος.

Πηραμε την αμαξα και γυρισαμε στην πλατεια , οπου αρχισαμε να γυρναμε τις παραγκες, και μετα μπηκαμε παλι στα souks και φυσικα ψιλοχαθηκαμε. Φτασαμε σε καποια στενακια που δεν υπηρχε τουριστας, μονο λαϊκη με πολλους ντοπιους, κρεοπωλεια, μαγαζακια με διαφορα τροφιμα, κουρεία , ό,τι μπορεις να φανταστεις. Δεν μας κοιταζαν περιεργα, όμως δεν εβγαλα φωτογραφίες οπως θα εκαναν αλλοι, νομιζω βιαζομασταν να φτασουμε σε πιο γνωριμο περιβαλλον αλλα ντραπηκα κιολας να βγαζω τον κοσμο που εκανε τα ψωνια του και τις δουλειες του.

Μεσημεριασε οταν γυρισαμε στην πλατεια και πεινασαμε. Στενο στο στενο, στροφη στη στροφη, φτασαμε στο εστιατοριο ενος πολυ ωραιου ριαντ, στο Dar Justo και θαμπωθηκαμε απο τους κηπους του, και τη διακοσμηση. Παραγγειλαμε 2 μεσημεριανα μενου των 14 ευρω, με σουπα, κυριως και γλυκο και απολαύσαμε την ηρεμια του χωρου. Κατοπιν γυρισαμε στο ριαντ μας για ξεκουραση.

Κατα τις 6 βγηκαμε να παμε για τσαι και γλυκα σε ενα πολυ ομορφο μαγαζι που ειχαμε δει χτες, μεσα σε ενα σουκ στο cafe des epices και ειδαμε πως τα γλυκακια τα εφτιαχναν εκεινη την ωρα μπροστα μας. Τελεια ηταν, πολυ ηθελα να φαμε περισσοτερα, αλλα σκεφτηκα παλι την καμηλα, μην παχαινα και δεν με αντεχε. Με το φοβο της καμηλας και με ορεξη για shopping καναμε τα τελευταια παζαρια στο Μαρακες και φτασαμε στην πλατεια για φαγητο αυτη τη φορα στις παραγκες. Καθησαμε στο υπαιθριο μαγαζι chez Aicha και φαγαμε ψητα κρεατικα, και ενα tangine και μια σαλατα, και δωσαμε 12 ευρω νομιζω.

Ξεχνωντας μετα την καμηλα και το βαρος μου, λεω δεν καθομαστε και εδω στο καφε απεναντι, να πιουμε κατι?
Ανεβηκαμε πανω να εχουμε και θεα και δεν ηπιαμε αλλα φαγαμε ενα ωραιοτατο παγωτο! Μετα απο ολα αυτα, νανι απο νωρις παλι, γιατι αυριο ειχαμε πολα χιλιομετρα να διανυσουμε. Μαρακες σε αγαπω!

 

[hydronetta]

Πόσο δίκιο είχες που σκιαζόσουνα τη καμήλα.... Ρώτα και μένα!

 

[vickokka]

Πόσο δίκιο είχες που σκιαζόσουνα τη καμήλα.... Ρώτα και μένα!

Α χαχαχα εγώ τελικά την αγάπησα,λίγο φοβήθηκα αλλά τα πηγα πολυ καλα μαζί της!!!Φερτε μου μια καμήλα να βολτάρω!

 

[vickokka]

3/11/2019
Δευτερα πρωι και αφου φαγαμε το πρωινο μας, αποχαιρετισαμε το ριαντ μας και πηγαμε με τις βαλιτσες μας στην πιο κοντινη εξοδο απο τη Medina , πηραμε ταξι και μας πηγε στη νεα πολη στην εταιρεια Hertz για να παραλαβουμε το αυτοκινητο που ειχαμε νοικιασει. Αρχισε λοιπον κατα τις 10 το πρωι το Mαροκινο μας roadtrip. Σημερα θα επρεπε να καλυψουμε πολλα χιλιομετρα, να περασουμε τον Ατλαντα , την κοιλαδα των Ροδων και να καταλήξουμε στο φαραγγι Dades οπου θα διανυκτερευσουμε. Οταν διαβαζα την ιστορια του αγαπητου @hydronetta , οχι μονο δεν πιστευα οτι θα καναμε πανω κατω την ιδια διαδρομη μονοι μας, αλλα σκεφτομουν κιολας τι ταλαιπωρια θα ηταν. Αν εξαιρεσεις τις μεγαλες αποστασεις η διαδρομη ηταν απολαυστικη, ειδαμε τοσα μερη που ουτε στιγμη δεν κουραστηκαμε ουτε βαρεθηκαμε.

Αποχαιρετησαμε λοιπον προσωρινα το Marrakech και με συντροφο το maps.me αλλα και τις πινακιδες κατευθηνθηκαμε προς τον Ατλαντα. Ναι ο δρομος ειναι ορεινος ομως δεν ειναι δυσκολος. Αυτη την εποχη , κανουν πολλα εργα διαπλάτυνσης και αυτο ειναι το μονο που σε καθυστερει λιγο. Εχει αρκετη κινηση ομως ολα ειναι καλα, αρκει να μην υπερβαινεις το οριο ταχυτητας και σε σταματησουν σε καποιο μπλόκο τροχαιας. Γιατι ομως να τρεχεις σε ξενη χωρα, πας να απολαυσεις το ταξιδι, οποτε μια χαρα.

Στη διαδρομη ειδαμε πολλα χωρια, και κατεβαινοντας καναμε τη πρωτη μας σταση στην Ouarzazate, για φαγητο. Είχε παει 1 η ωρα και πεινασαμε. Η πολη καμμια σχεση δεν εχει με τα προηγουμενα χωρια, συγχρονη και ο,τι μπορεις να χρειαστεις, τραπεζες, μαγαζια, βενζιναδικα, εστιατορια, τα παντα. Βρηκαμε ενα συμπαθητικο μερος για φαγητο το Chez Nabil και φαγαμε εξαιρετικα. Σαλατα, ενα burger κοτοπουλου, σουβλακια κοτοπουλου, αναψυκτικα, ολα 12 ευρω περιπου. Μπαινοντας στη πολη βλεπεις και τα Atlas Studios,ομως δε θελαμε να τα επισκεφτουμε, κι ετσι συνεχισαμε το δρομο μας μεχρι την περιφημη Kasbah Amridil. Βρισκεται λιγο πριν την οαση της Skoura και περνας ενα ξερο ποταμι για να φτασεις στην πυλη της. Πηραμε ενα ξεναγο με 10 ευρω νομιζω και μας εδειξε ολο το κτισμα και το εξωτερικο του κηπο, τις ταρατσες, ολα τα δωματια , τα πανταα. Ειναι εκπληκτικης αρχιτεκτονικης και ομορφιας, πραγματικο στολιδι, επιβαλεται να την επισκεφθείτε. Κι εδω εχουν γυριστει αρκετα φιλμ ενω τωρα ανηκει σε μια Μαροκινη οικογενεια που τη συντηρει. Διπλα υπαρχει και ενας ξενωνας για οποιον θελει να μεινει.

Φυγαμε απο την kasbah και συνεχισαμε, σταματησαμε σε καποια συνετεριστικα μαγαζακια με προιοντα απο τριανταφυλλο αφου εκει στην κοιλαδα των Ροδων, φτιαχνουν παρα πολλα και παλι συνεχισαμε για το φαραγγι. Φτασαμε αρκετα αργα, ειχε πεσει το σκοταδι, στο https://darrihanadades.com.,οπου μετα το απαραιτητο κερασμα με τσαι και μπισκοτα, μας εδειξαν το δωματιό μας. Ηταν πολυ ομορφο, μεγαλο με απολαυστικο μπανιο και υπεροχη θεα. Η τιμη ηταν 70 ευρω με πρωινο και πιστευω τα άξιζε. Μας ειπαν οτι αν θελαμε να δειπνησουμε στο εστιατοριο σιτς 8 θα επρεπε να παμε.

Σκεφτηκαμε που να τρεχουμε μεσα στη νυχτα να βρουμε αλλο εστιατοριο και αυτη ηταν μια πολυ σοφη αποφαση. Καναμε ενα ντους και στις 8 πηγαμε στον επανω οροφο που ηταν το εστιατοριο και εκει βρηκαμε ολους τους πελατες του ριαντ , και περασαμε μια εξαιρετικη βραδια ολοι μαζι. Το φαγητο ηταν εμπνευσμενο απο τη γαλλικη κουζινα, καθως ο ενας απο τους ιδιοκτητες, 2 αδελφια, ηταν σεφ και ηταν παρα πολυ νοστιμο.

Ειχε ενα ορεκτικο με κριτσινια και ελιες, σουπα κουνουπιδιου με λιωμενο τυρι, σαλατα πατζαριου με κατσικισιο τυρι , παπια σε κοκκινο κρασι με ενα μικρο σουφλε, κρασι, και γλυκο. Στο χωρο υπηρχαν 15 ατομα περιπου, νομιζω μονο εμεις ειχαμε παει με αυτοκινητο νοικιασμενο, οι αλλοι ηταν με γκρουπακια. Ηταν απο ολο τον κοσμο, Ιαπωνια, Ουρουγουαη, Πορτογαλια, ΗΠΑ, Αγγλια, Γερμανια. Μετα το φαγητο ο ενας ιδιοκτητης με εναν απο τους ξεναγους, αρχισαν να παιζουν μουσικη παραδοσιακη με καποια οργανα και να τραγουδουν και στο τελος μας σηκωσαν ολους να χορεψουμε. Ηταν φανταστικα!! Ο,τι επρεπε για να παμε για υπνο ευχαριστημενοι και κουρασμενοι.

 

[hydronetta]

Αχ καθαρός ουρανός...πού τέτοια τύχη εμείς!

 

[vickokka]

Αχ καθαρός ουρανός...πού τέτοια τύχη εμείς!

Ήταν τέλειος ο καιρός,μέσος όρος 25 βαθμοί.

 

[vickokka]

5/11/2019

Ξυπνησαμε και θαυμασαμε την υπεροχη θεα στο φαραγγι, πηραμε το πρωινό μας και πηραμε το αυτοκινητο να δουμε τα αξιοθέατα της περιοχης

. Αρχικα ανεβηκαμε στο πολυφωτογραφημενο σημείο με το στριφογυριστο δρόμο και μετά κατεβήκαμε , περνωντας το πανεμορφο Tinghir, στο φαραγγι Todra. Φανταστικο μερος, με τα βραχια γυρω σου, το ποταμι στη μεση και πολλοι πάμπολοι τουριστες να βγαζουν φωτογραφιες. Ππολυ τουριστικο μερος, ομως αξιζει να το δειτε, προκαλει δεος.

Είχαμε 200 χλμ να κανουμε μεχρι το Riad Madu που μας περιμενε στην αρχη της Σαχαρας, λιγο πριν τη Merzouga, οποτε ξεκινησαμε , περνωντας αρκετα χωρια και πόλεις. Ο κοσμος ηταν που μας εκανε εντυπωση περνωντας απο αυτες, οι περισσοτεροι ντυμενοι με χειμωνιατικα με 25 βαθμους, ενω εμεις ειμασταν με κοντομανικα, παιδακια να παιζουν στους δρομους και τα σχολεια αδεια, χωρις να ειναι καποια αργια, μαγαζακια μικρα με τα παντα μεσα, γυναικες να κουβαλουν παιδια, τροφιμα, παππουδες να κοιτουν τους περαστικους. Σταματησαμε σε καποια πολη και αγορασαμε κατι να φαμε και συνεχισαμε.
Το τοπιο αρχισε να ερημεωνει και ηταν μαγεια, να οδηγεις σε τοσο επιπεδο δρομο στη μεση του πουθενα. Μονος αμμος κι εμεις.

Φτασαμε μεσημερι στο Hassilabied και στο πανεμορφο www.riadmadu.com για να περασουμε ολη τη μερα, μεχρι αυριο το απογευμα που θα πηγαιναμε στο camp. To riad ειναι υπεροχο, τεραστιο, με φανταστικα δωματια, τεραστια, πισινα, εστιατοριο, σαλονια με τζακι, γενικα ιδανικο για μια ημερα ξεκουρασης μετα απο τοσα χιλιομετρα και πριν το camp.

Το υπολοιπο της ημερας δεν καναμε σχεδον τιποτα, εγω εβαλα αμεσως μαγιο κι εκανα βουτια στην πισινα, στεγνωσα στις ξαπλωστρες, και μετα απο λιγη ξεκουραση ετοιμαστηκαμε για το δειπνο στις 8. Ηταν στανταρντ κι εω το φαγητο, ειχε σουπα, μοσχαρι ταντζιν με δαμαστηκα, γλυκο , ολα πολυ νοστιμα και ικανοποιητικα.

Το περιβαλλον ηταν πολυ ζεστο, και φιλικο, οι περισσοτεροι περιμεναμε να ερθει η επομενη μερα και να παμε επιτελους στην καρδια της ερημου, στους αμμολοφους. Κοιμηθηκαμε με αυτη την προσμονη.

 

[vickokka]

Το επόμενο πρωί ήρθε και ανηπομονουσαμε για τη νεα εμπειρία της ερημου. Ηδη ειχαμε δει καποιους αμμολοφους στο βαθος του οριζοντα, ειχαμε παρει μια μικρη γευση ομως δεν ηταν τιποτα σε σχεση με αυτο που μας περιμενε.
Πηραμε το πρωινό μας στο riad madu και μαθαμε οτι γυρω στις 4 θα ερχοταν να μας παρει ενα τζιπ για να παμε στις καμηλες και κατοπιν στο camp.

Οποτε ειχαμε αρκετες ωρες να περασουμε, οποτε αποφασισαμε να παμε βολτα μεχρι τη Merzouga και τριγυρω. Το χωριό δεν ειναι κατι το σπουδαιο, ριξαμε μια ματια και φυγαμε. Πηγαμε στην κοντινη λίμνη αλλα δεν ηταν κατι το ιδιαιτερο και επιστρεψαμε στο χωριο μας το Hassilabied και καναμε μια βολτα σε μια ομορφη οαση εκει κοντα. Μια εκταση μεσα στο πουθενα σαν παρκο, γεματο φοινικες , οπου οι ντοπιοι καλλιεργουν πολλα πραγματα, ζαρζαβατικα, λουλουδια, και φυσικο ειναι μιας και υπαρχει νερο και ρυακια παντου.

Το μεσημερακι ρωτησαμε το riad που θα μπορουσαμε να φαμε και μας προτειναν το κοντινο χωριο Khemilia και το ντοπιο εστιατοριο Nora. Η διαδρομη ηταν φυσικα μεσα στην ερημο, ειδαμε πολλα riad μεχρι το χωριο αυτο και φτανοντας πηγαμε αμεσως για φαγητο. Στο εστιατοριο ειχε αρκετους τουριστες ομως το φαγητο ηταν πολυ νοστιμο , καμμια σχεση με προκατ τουριστικο μενου. Φαγαμε σουπα, σαλατα και την πολυδιαφημισμενη Βερβερικη πιτσα! Αχ να ειχαμε λιγη τωρα. Πολυ ωραια πιτσα, που εμοιαζε με ελληνικη πιτα γεμιστη με τυρια και κομματακια κρεας. Φανταστικη! Φαγαμε και το γλυκακι μας μαζι με το τσαι που μας εφεραν, και πληρωσαμε γυρω στα 12-15 ευρω και οι 2. Φυγαμε ευχαριστημενοι και γυρισαμε στο riad μεχρι να παει 4 η ωρα να παμε επιτελους στις καμηλες.

Ηρθε αυτη η ευλογημενη ωρα! Για μενα ηταν το highlight του ταξιδιου και μια απο τις ωραιοτερες μερες της ζωης μου. Ηρθε ενα τζιπ και μας πηρε και μετα απο 20 λεπτα περιπου διαδρομη, βρεθηκαμε στη μεση του πουθενα, οπου μονο καμηλες εβλεπες και βερβερους καμηλιερηδες. Ειχα τοση αγωνια αλλα και φοβο! Βρηκαμε τις καμηλες μας και εκει οι ντοπιοι μαζι με τον οδηγο μας , μας ειπαν τι να κανουμε. Πολυ βοηθητικοι και φυσικα ευγενικοι οπως ολοι. Ανεβηκα με φοβο αλλα τελικα ολα ηταν υπεροχα.

Μια χαρα ανεβηκε το ζωντανο και αρχισε το γλεντι!! Η πορεία μας με τις καμηλες ηταν φανταστικη εμπειρία που κράτησε 1 ωρα, ουτε κουραστηκαμε ουτε φοβηθηκαμε, συζητουσαμε με τον καμηλιερη μας για τη ζωη εκει, βγαλαμε φωτογραφιες, χάιδεψα την ομορφη καμηλα μου, το ευχαριστηθηκαμε! Η διαδρομη δε ηταν μαγικη, παντου αμμος, μερικα φυτα, και παλι αμμος, αμμολοφοι, και στο βαθος παλι αμμος και τα συνορα με την Αλγερια.

Μετα απο μια ωρα φτασαμε στο camp μας, κατεβηκαμε απο τις καμηλες μας και μας υποδεχτηκαν νε τσαι και γλυκα. Το camp πανεμορφο, και η σκηνη μας το ιδιο.

Μεγαλη, με τεραστιο κρεββατι, ηλεκτρισμο, μπανιο, ζεστα νερο, αφρολουτρα, γενικα τα παντα που θα βρεςι σε ενα ξενοδοχειο. Καναμε ενα ντους να φυγει λιγη αμμος απο πανω μας, και κατα τις 7 βγηκαμε να βγαλουμε φωτογραφιες το ηλιοβασιλεμα, και να το θαυμασουμε . Μαγικη στιγμη και υπεροχα χρωματα. Στα λογια δεν ειμαι καλη, πιστευω οι φωτογραφιες να σας δειξουν λιγο απο την ομορφια του.

Στις 8 πηγαμε ολοι οσοι μεναμε εκει στην μεγαλη τεντα που ηταν το εστιατοριο για το δειπνο.Το φαγητο ηταν πολυ νοστιμο και ικανοποιητικο, σουπα, σαλατα, πιλαφι, κρεας ψητο και φρουτα. Μετα ηρθαν 4-5 βερβεροι με μουσικα οργανα και επαιξαν μουσικη για1-2 ωρες. Οι Ισπανοι που ηταν εκει αρισαν να χορευουν αλλα εμεις γυρω στις 10 πηγαμε στη σκηνη για νανι. Θελαμε να ξυπνησουμε το χαραμα να δουμε την ανατολη. Πριν κλεισω τα ματια μου κοιταξαξ απο το παραθυρο της σκηνης τον υπεροχο ουρανο με τα εκατομμυρια αστερια, ηταν απο τις ωραιοτερες στιγμες του ταξιδιου.