Πακιστάν "Μη ξεχάσεις ν'αγοράσεις σεντόνια και πετσέτες για τα προικιά!" (by hydronetta & isabelle)

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
Τι υπέροχες αυτές οι φωτογραφίες!!! Οι σιλουέτες των δέντρων σχεδόν εξαϋλωμένες. Λες και έγιναν από πινέλο ζωγράφου!
Έγιναν από κάτι καλύτερο: Από την φωτογραφική δεινότητα του Hydronetta!
 

Rosa

Member
Μηνύματα
1.635
Likes
1.964
Ονειρεμένο Ταξίδι
Trobriand Islands...
Iσαβέλλα οι φωτό από τα χωράφια τα σπάνε και ο Ζυρίνης με τις πατάτες ακόμη περισσότερο (ακόμη δεν έχω βρει ποιον μου θυμίζει θα σπάσω το κεφάλι μου).
Βρε, μπας και σου θυμίζει, στο ελαφρώς ξώφαλτσο, αυτόν εδώ? (μορφές και οι δυο, αλλά ο δικός μας είναι και παίδαρος!)
 

Yorgos

Member
Μηνύματα
9.628
Likes
50.311
Επόμενο Ταξίδι
Umhlanga
Ονειρεμένο Ταξίδι
Περού τότε, τώρα, πάντα
Βρε, μπας και σου θυμίζει, στο ελαφρώς ξώφαλτσο, αυτόν εδώ? (μορφές και οι δυο, αλλά ο δικός μας είναι και παίδαρος!)
Όχι άλλον μου θυμίζει, αλλά κοντά έπεσες. Νομίζω ότι μου θυμίζει (βασικά τα μάτια του) κάποιον διάσημο λατινοαμερικάνο ή Ιρανό/ Μέσης Ανατολής είναι πολύ χαρακτηριστικά, απίθανο μου φαίνεται να μην του το έχουν ξαναπεί, από χτες έχω σπάσει το κεφάλι μου. Τέλος πάντων, ας μη χαλάω την ιστορία με ανούσιες σπαζοκεφαλιές.
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Στο δρόμο για τους Kalash (πέρασμα Shandur)

Χουζούρεψα όσο δεν έπαιρνε κάτω από τις παχιές κουβέρτες, αλλά στο Πακιστάν δεν βρίσκεσαι για χαλαρωτικές διακοπές. Ούτε κοκοφοίνικες, ούτε πρωινό στο beach bar. Τσαγάκι και πιτούλες chapati με ιχνοστοιχεία βουτύρου και μαρμελάδας στην τραπεζαρία με την σουρρεαλιστική διακόσμηση με κυρίαρχο στοιχείο ευσεβείς μαντηλοφορούσες κορασίδες με φόντο την Kasbah της Μέκκας.

Με το ξημέρωμα κινήσαμε να πατήσουμε τα 3,700 μέτρα στο ορεινό πέρασμα Shandur και να κατηφορίσουμε προς τη πόλη Chitral πριν βρεθούμε στις κοιλάδες των Kalash. Ένα διήμερο ταξίδι παρά τη φαινομενικά κοντινή απόσταση.

Το τοπίο είχε μεταμορφωθεί πια. Αφήσαμε τα φαράγγια και τις κοίτες των ποταμών για να βρεθούμε σε οροπέδια με χαμηλή βλάστηση κι όλο πιο λιγοστά δέντρα.

750_2101.jpg


750_2126.jpg


Παρά το υψόμετρο και τις υποφαινόμενες αντίξοες συνθήκες, το αποτύπωμα του ανθρώπου πάντα παρόν.

750_2144.jpg


750_2146_1.jpg


Μικρές κοινότητες, λιγοστές γενειοφόρες παρουσίες,

750_2154.jpg


750_2153.jpg


αλλά κι εντυπωσιακά σχολικά συγκροτήματα για τους μικρούς μαθητές.

750_2156.jpg


Είχαμε φτάσει πια στην εσχατιά του ασφάλτινου οδοστρώματος σε μια μικρή λίμνη που καθρέφτιζε αδιατάραχτη τα τριγύρω βουνά, απ'όπου αποχαιρετίσαμε τη πανοραμική θέα στις υποκείμενες κοιλάδες με τους ποταμούς σαν φλέβες να διέτρεχουν το σώμα της γης.

750_2163.jpg


750_2179.jpg


750_2187.jpg


Ο νεαρός ποιμένας που σαλάγαγε τα πρόβατα μάλλον αδυνατούσε ν'αντιληφθεί γιατί αυτοί οι περίεργοι τύποι με τις μηχανές φωτογραφίζουν τα ζωντανά του μετά μανίας και μάλιστα σε σημείο που να τον καταδιώκουν κιόλας. Λύσσα κακιά, να τραβηχτεί εκείνη η καλή φωτογραφία που τα πρόβατα να συγχρωτίζονται κάπως, ο ποιμήν να δένει στο πλάνο έέέέτσι κι όλα μαζί να φοντάρουν στο βουκολικό τοπίο του ορεινού Πακιστάν. Ούτε ορεινούς γορίλλες να φωτογραφίζαμε….

750_2171.jpg


750_2186.jpg


750_2176.jpg

Κι ένας γάϊδαρος που…μουλάρωσε καταμεσίς του δρόμου


Πήραμε πια τον ανηφορικό χωματόδρομο

750_2194.jpg


για να ξανασυναντήσουμε διάσπαρτους οικισμούς όπου οι άνθρωποι πάλευαν για τον υποτυπώδη επιούσιο, σκάβοντας το χώμα, μεταφερόντας ξύλα ή επιβλέποντας τα ζωντανά που έβοσκαν στο χορτάρι. Τουλάχιστον η φύση εδώ δεν τους στέρησε το αγαθό του νερού, αν και στο Πακιστάν αυτό είναι ευλογία και κατάρα μαζί.

750_2198.jpg


750_2209.jpg


750_2212.jpg


750_2204.jpg

Aκολουθώντας αρχαία μονοπάτια…

750_2215.jpg


Στα τελευταία σπίτια πριν το ορεινό πέρασμα, εντοπίσαμε εκ νέου γιακ. Η αρχική μου εντύπωση δεν αμβλύνθηκε και παρότι εξακολουθούσαν να μου φαίνονται περισσότερο σαν μαλλιαρές γελάδες με εξτένσιονς, εντούτοις αναλώθηκα σ'ενα φωτογραφικό σαφάρι παλεύοντας να τις απαθανατίσω στην πιο ναζιάρικη πόζα. Αλλά τα τετράποδα ουδόλως ενδιαφέρονταν για καριέρα φωτομοντέλου κι έτσι είτε από σνομπισμό είτε από ενόχληση, μου γυρνούσαν μονίμως τα οπίσθιά τους.

750_2233.jpg


Την ίδια ώρα βέβαια η Ισαβέλλα με το προνόμιο του θήλεως φύλου, σύναπτε σχέσεις με τις βοσκοπούλες τραβώντας ΚΑΙ αποκλειστικές φωτογραφίες τους, γεγονός που με κάνει ακόμα να σιγοβράζω από το κακό μου και με ωθεί να επανεξετάσω την απειλή μου περί ανωνύμου γράμματος στους γονείς της ότι το ταξίδι στο “Λαντάκ” ήταν φούμαρα κι εκείνη φλέρταρε με τους Ταλιμπάνους στο Πακιστάν!

Αποχαιρετήσαμε τους κτηνοτρόφους, βρεθήκαμε πια εκεί που κυριαρχούν μόνο τα γιακ βόσκωντας μειλήχια το χαμηλό χορτάρι και πίνουν γάργαρο νερό,

750_2246.jpg


750_2251.jpg


για να κινηθούμε πια στις παρυφές του ορεινού περάσματος με το χιόνι να μας συντροφεύει και στο επίπεδο του εδάφους πια.

750_2255.jpg


Η καρτποσταλική λιμνούλα που πρωτοαντικρύσαμε ήταν ειδυλλιακή, η απόλυτη ηρεμία και χαλάρωση, αν δεν ….

750_2262.jpg


750_2269.jpg

κάνοντας χαβαλέ με τον ένοπλο που ήταν μόνιμη συνοδεία…

αν δεν διαπιστώναμε ιδίοις όμμασιν ότι επρόκειτο για την λίμνη... των οργίων. Τα βατράχια επιδίδονταν σε μια φρενίτιδα ζευγαρώματος ή μάλλον ρωμαϊκού οργίου μετά κλωτσοπατινάδας μεταξύ των αρσενικών.

750_2272.jpg


Το οροπέδιο-πέρασμα Shandur, γνωστό και σαν η “κορφή του κόσμου” στα 3700 μέτρα υψόμετρο, είναι το φυσικό σύνορο των επαρχιών Gilgit Blatistan και Khyber Pakhtunkhwa και γνωστό διεθνώς για τον ετήσιο αγώνα πόλο που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις αρχές Ιουλίου κι αγωνίζονται αντίπαλες ομάδες των δύο επαρχιών.

750_2276.jpg


Το τουρνουά φημίζεται διότι το πόλο παίζεται όπως στην αρχική του μορφή κανά αιώνα πριν, χωρίς κανόνες ή μέτρα ασφαλείας (κράνη, περικνημίδες αλόγων είναι ανύπαρκτες). Κυνηγάνε, βαράνε τη μπάλλα κι όποιον πάρει ο χάρος. Ως εκ τούτου η κερκίδα με πλήθος ανδρών (εννοείται) κι από τις δύο επαρχίες παθιάζεται και παίρνει φωτιά.

Την εποχή που βρεθήκαμε ο χώρος του γηπέδου έστεκε βουβός, μόνη παρουσία μια στρατιωτική βάση με συνοριοφύλακες (μιας κι αλλάζαμε επαρχία). Μαζί κι ένα υποτυπώδες τεϊποτείο σ'ένα υποστατικό όπου κάναμε τη στάση για να ξεμουδιάσουμε, ν'απολαύσουμε το afternoon tea και για να πάρουμε βαθειές εισπνοές βουνίσιου αμόλυντου αέρα, μαζί με εκατοντάδες γιακ που ξαμολύθηκαν μασουλώντας το ανοιξιάτικο χορτάρι.

750_2308.jpg


750_2280.jpg


750_2289.jpg


750_2296.jpg


750_2290.jpg

Mην ξανακούσω για ταλαιπωρία! Μέχρι χαλαρωτικό μασάζ περιλαμβανόταν στις υπηρεσίες του πρακτορείου

Ευδαιμονία, ενθουσιασμός, χαλάρωση στην ομάδα, ώσπου το χαμόγελο έσβησε στα χείλη μας σαν κάναμε τη κίνηση να περάσουμε το συνοριακό φυλάκιο προς την επαρχία Khyber Pakhtunkhwa εγκαταλείποντας πια εκείνη του Gilgit Baltistan που μας χάρισε μοναδικές εικόνες.

Δεν περνάτε χωρίς άδεια” δήλωσε στεγνά ο συνοριοφύλακας.

Άδεια από ποιόν;”

Πρέπει να λάβει γνώση ο περιφερειάρχης της Khyber Pakhtunkhwa και να δώσει σχετική προφορική άδεια για να συνεχίσετε, αλλά τώρα είναι αδύνατον να επικοινωνήσουμε γιατί βρίσκεται σε meeting

Ο Amir έπιασε το μπιρι μπιρι με τον συνοριοφύλακα που έμοιαζε αμετακίνητος, αυτό το meeting του περιφερειάρχη φάνταζε ατέλειωτο κι εμείς ξεροσταλιάζαμε μοιρολογώντας ότι αν δεν βρεθεί λύση θα βραδιαστούμε στο πουθενά και θα καταψυχθούμε τη νύχτα αφού δεν υπήρχαν κατάλληλες υποδομές.
Ο Amir πάντα αρωγός, πήρε τη κατάσταση στα χέρια του κι έτρεξε στην στρατιωτική βάση. Αφού πέρασε μιάμιση ώρα μαρτυρικής αναμονής, κατέφθασε περιχαρής με το πολυπόθητο ΟΚ της ανωτέρας αρχής.
"Τυχεροί είμασταν" σχολίασε. "Ένα γκρουπ Αυστραλών ξεροστάλιασε εδώ για 3 ώρες περιμένοντας άδεια!"

Η συνοριομπάρα σηκώθηκε, κι αφού προσπεράσαμε την παγωμένη λίμνη Shandur,

750_2323.jpg


750_2327.jpg


αρχίσαμε πια να κατηφορίζουμε προς τις κοιλάδες της αντίπερα πλευράς.

750_2334.jpg


750_2337.jpg


750_2341.jpg



Είμασταν πια στην επαρχία με το όνομα γλωσσοδέτη Khyber Pakhtunkhwa κι ευθύς ο Amir άρχισε να εκθειάζει τις ομορφιές της καθώς ήταν γνήσιο τέκνο της.
Ομολογώ ότι αν δεν είχαν προηγηθεί οι μέρες στο Skardu και την Hunza με τα εκπληκτικά τοπία θα ξεστομίζαμε κι εδώ αρκετά θαυμαστικά, αλλά αν έχεις δει τα καλύτερα γίνεσαι πιο επιλεκτικός.

750_2345.jpg


750_2355.jpg


750_2370.jpg


750_2371.jpg


750_2382.jpg


750_2383.jpg


Ο περιποιημένος οικογενειακός ξενώνας σ'ένα χωριουδάκι πάνω στη διαδρομή, μας φιλοξένησε για το βράδυ. Το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν πλέον παρελθόν για μια τεράστια περιοχή καθώς το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο που εξασφάλιζε το αγαθό αυτό υπέστει καταστροφή από τις πλημμύρες της προηγούμενης χρονιάς. Έτσι βασιστήκαμε στη γεννήτρια για λίγες ώρες ίσα για να γευματίσουμε. Αργότερα σαν νύχτωσε για τα καλά στο κήπο, αφεθήκαμε μόνο στο φως των αστεριών. Ο Amir όντας στην γενέτειρα επαρχία και καλά δικτυωμένος, μας είχε υποσχεθεί ότι εκείνο το βράδυ θα κυλούσε μετά μουσικής. Τη μουσική με παραδοσιακό έγχορδο συνοδεία τυμπάνου, ανέλαβε η κεφαλή του χωριού. Παραδωμένοι οι ντόπιοι της παρέας στη μελωδία των στίχων απ'τη βραχνή φωνή του αοιδού, προφυλαγμένοι από αδιάκριτα βλέμματα στην αυλή του ξενώνα, σερβίρισαν σφηνάκια από τοπικό αλκοολούχο ποτό που θύμιζε τσίπουρο. Η νομοτέλεια του Ισλάμ πήγε περίπατο μπρος στη παράδοση του τόπου.

750_2404.jpg


Με τη αυγή καλύψαμε πια τα τελευταία χιλιόμετρα της απόστασης ως την πόλη Chitral.

750_2420.jpg


750_2429.jpg


750_2432.jpg


750_2461.jpg


Ευκαιρία να απαθανατήσουμε για πολλοστή φορά τα απίστευτα πακιστανικά φορτηγά, αλλά αυτή τη φορά και εκ των έσω. Ασήμια, χαϊμαλιά, χαλιά, ανεμιστήρας οροφής, σκέτο φολκλόρ!!!

750_2444.jpg


750_2436.jpg


750_2437.jpg


750_2441.jpg



Στο Chitral ήταν απαραίτητο να δηλωθούμε (ως αλλοδαποί) στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής όπου γίναμε δεκτοί με περισσή ευγένεια και να πάρουμε τις σχετικές άδειες-διαπιστευτήρια στα οδικά μπλόκα.

750_2473.jpg

Τουριστική κίνηση αλλοδαπών κατ'ετος στη περιοχή, τροφή για ποικίλα σχόλια

Όσο περιμέναμε να ολοκληρωθεί η απαραίτητη γραφειοκρατία, η Ισαβέλλα βρήκε ευκαιρία να στείλει χαιρετίσματα από την ...Ινδία στους οικείους της σ'ένα ίντερνετ καφέ, κι εγώ με τον Κώστα να περιφερθούμε χαλαρά στα τριγύρω στενά καδράροντας φιγούρες και γενειοφόρες φυσιογνωμίες στο σκόπευτρο των μηχανών μας.

750_2479.jpg


750_2486.jpg


750_2476.jpg


750_2478.jpg


750_2497.jpg


750_2487.jpg


750_2492.jpg


Με τις πολυπόθητες άδειες ανά χείρας, κι ενώ η Ισαβέλλα για μια φορά είχε αποσοβήσει τον κίνδυνο να τα ρουφιανέψω όλα προκαλώντας πολλαπλά εγκεφαλικά στους οικείους της, είμασταν πια έτοιμοι για τον έτερο πολυπόθητο στόχο του ταξιδιού μας: τους Kalash!

750_2480.jpg

Βουβή επαιτεία

750_2482.jpg
 
Last edited:

mikrh tsopana

Member
Μηνύματα
1.715
Likes
7.789
Επόμενο Ταξίδι
Ελλάδα-Παλέρμο-Μπιλμπάο
Ονειρεμένο Ταξίδι
θα το αποφασίσω αύριο
Δε θέλω να φανώ λιγούρα αλλά τί μάτια είναι αυτά! Στην 5η φωτογραφία από το τέλος. (το μονόφρυδο ασχολίαστο) :haha:
 

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
Αχά! Άρχισαν πάλι οι απειλές κατά της ζωής των υπερήλικων γονιών μου, κι όλα αυτά από γουρουνίσια ζήλια για δυο-τρεις ψωροφωτό από δυο ψωροβοσκοπούλες ; Εγώ τι να πω που δεν άφησες τίποτε, μα ΤΙΠΟΤΕ που να μην το ξέσκισες!

Αλλάχ μου μπιραλλάχ μου, τι ανάρτηση έπος είναι αυτή;:clap::clap::clap:
 

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163
Δε θέλω να φανώ λιγούρα αλλά τί μάτια είναι αυτά! Στην 5η φωτογραφία από το τέλος. (το μονόφρυδο ασχολίαστο) :haha:
Και πού να δεις τον δάσκαλο στο σχολείο των Καλάς (όχι τα μάτια, όλο το πακέτο μαζί).
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Αχά! Άρχισαν πάλι οι απειλές κατά της ζωής των υπερήλικων γονιών μου, κι όλα αυτά από γουρουνίσια ζήλια για δυο-τρεις ψωροφωτό από δυο ψωροβοσκοπούλες ; Εγώ τι να πω που δεν άφησες τίποτε, μα ΤΙΠΟΤΕ που να μην το ξέσκισες!
Αλλάχ μου μπιραλλάχ μου, τι ανάρτηση έπος είναι αυτή;:clap::clap::clap:
Κι αν τις δω αναρτημένες σε κάποιο ποστ θα γίνω πρασινογκρί από το κακό μου :mad::D
 

isabelle

Member
Μηνύματα
902
Likes
4.163


Υποψιάζομαι ότι ελάχιστοι θα την προσέξουνε μέσα στον καταιγισμό εντυπωσιακότερων σε πρώτη ματιά εικόνων, γι αυτό και την επισημαίνω. Άσε που χρειάζεται οπωσδήποτε προβολή σε μεγάλη οθόνη για να εκτιμηθεί δεόντως. Ίσως πάλι ακόμα κι αυτό να μην αρκεί, και να χρειάζεται επίσης να έχει κανείς επίγνωση του ύψους από πάνω και του χάους από κάτω. Να έχει δηλαδή δει τον τόπο με τα μάτια του. Ειλικρινά δεν ξέρω αν και πώς αυτή η φωτό μιλάει σε τρίτους, εμένα πάντως με συγκινεί ιδιαίτερα. Πολύ περισσότερο που ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΩ καθώς για πολλοστή φορά το γουρούνι είχε επιλέξει το ¨καλό" (τυχερό) παράθυρο. :icon_evil:

upload_2016-7-28_15-10-13.jpeg
 
Last edited:

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.688
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom