Αίγυπτος Μονή Σινά

[georgi d]

Βρήκα κάτι ωφέλιμο για αυτούς που θα πάνε.
Θα δούμε εάν κάτι γίνει και οι Αιγύπτιοι κάνουν πίσω.

Μονή Σινά: Η μαρτυρία ενός Έλληνα που την επισκέπτεται τακτικά - «Μία φυλή μουσουλμάνων βεδουίνων φροντίζει το μοναστήρι»

Προτεραιότητα στους Έλληνες
Στη Μονή της Αγίας Αικατερίνης, οι Έλληνες έχουν το προβάδισμα.

«Όταν είσαι Έλληνας, σε ξεχωρίζουν - μπαίνεις κατευθείαν στο μοναστήρι χωρίς άλλες διατυπώσεις, ό,τι ώρα θέλεις, ακόμη και την ώρα του πρωινού όρθρου, ενώ οι ξένοι δεν επιτρέπονται, παρά μόνο στις προκαθoρισμένες ώρες και ημέρες επισκέψεων.
Ελευθερία πρόσβασης έχουν και οι επισκέπτες, που διαμένουν στους ξενώνες που διατηρεί η ίδια η Μονή», προσθέτει ο ίδιος.

 

[xaraps]

Βρήκα κάτι ωφέλιμο για αυτούς που θα πάνε.
Θα δούμε εάν κάτι γίνει και οι Αιγύπτιοι κάνουν πίσω.

Μονή Σινά: Η μαρτυρία ενός Έλληνα που την επισκέπτεται τακτικά - «Μία φυλή μουσουλμάνων βεδουίνων φροντίζει το μοναστήρι»

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, ευχαριστούμε. Το ταξίδι μας είναι προγραμματισμένο στο τέλος του μήνα. Άγνωστο βέβαια αν θα επισκεφτούμε εν τέλει το Σινά. Ελπίζω να κυλήσει ομαλά η κατάσταση και να σας φέρω φρέσκιες εντυπώσεις!

 

[georgi d]

Τον αρχιμανδρίτη Συμεών Παπαδόπουλο εξέλεξε η Σιναϊτική αδελφότητα ως νέο ηγούμενο της.
Μονή Σινά: Νέος αρχιμανδρίτης ο Συμεών Παπαδόπουλος - ertnews.gr

 

[xaraps]

Επιστρέψαμε από Αίγυπτο, επισκεφτήκαμε τη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά κι επανέρχομαι με εντυπώσεις!
Καταρχάς, απόλυτη ηρεμία στο μοναστήρι, όλα κυλούν φυσιολογικά, ο,τι προβλήματα υπήρχαν φαίνεται να λύθηκαν.
Ήμουν λίγο προβληματισμένη στο τι θα κάνω δύο μέρες στην ερημιά, αλλά μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα με λες! Μετά από δύο μέρες στο πολυυυυυυύβουο Κάιρο, ο ξενώνας της Μονής μου φάνηκε παραδεισένιος! Θα εμένα άνετα εκεί αρκετές μέρες. Βρίσκεται ακριβώς έξω από το τείχος του μοναστηριού, χτισμένος σε απόλυτη αρμονία με το υπέροχο γρανιτένιο βουνό που σκορπά κοκκινωπές αποχρώσεις και ηρεμεί το μάτι και την ψυχή. Λίγο ακόμα να έμενα, ποιήτρια θα γύριζα
Τα δωμάτια συμπαθητικά, όχι κάτι το πολυτελές, αλλά δε μας χρειάστηκε και κάτι παραπάνω. Πρωινό και βραδινό στο πακέτο, μεγάλες ποσότητες και νόστιμα. Το μεσημέρι είχε λίγη πείνα, αλλά οκ, αντέξαμε. Υπήρχε καφετέρια με φοβερό φραπεδάκι, εσπρέσσο, καπουτσίνο και μερικές σαβούρες για τη λιγούρα. Δέχονται ευρώ, αλλά μην πάτε με πενηνταευρα σαν εμάς, δυσκολεύονται οι άνθρωποι στα ρέστα. Γενικά, θα ήταν χρήσιμο να μας είχε πει κάποιος να έχουμε μαζί μας ευρώ σε μικρά χαρτονομίσματα για αγορές και για να ανταλλάσσουμε τα κέρματα των Βεδουίνων που έχουν μπόλικα αλλά δεν τα αλλάζουν οι τράπεζές τους. Φυσικά μπορεί κανείς να πληρώσει και με τοπικό νόμισμα. Πάντως, πάντα ζητούν ευρώ και δολάρια. Ομοίως και στο Κάιρο. Οι Βεδουίνοι τώρα... Ναι, σε κυνηγούν παντού να αγοράσεις κάτι, αλλά πάντα χαμογελούν και σου φτιάχνουν τη διάθεση. Παρότι σε ακολουθούν παντού, με κάποιο τρόπο δεν τους νιώθεις πιεστικούς.
Το μοναστήρι.. Όμορφο, σχετικά περιορισμένο στους εξωτερικούς χώρους, αλλά ανεκτίμητο σε ο,τι αφορά τη θρησκευτική παράδοση και τους αρχαιολογικούς του θησαυρούς (εικόνες, χειρόγραφα κτλ).
Μπαινοβγαίναμε ελεύθερα στην αυλή, η είσοδος στο ναό περιορισμένη εκτός λειτουργιών, αδύνατη βέβαια αν δεν είσαι Έλληνας! Στο μουσείο μπήκαμε μαζί με μοναχό που έκανε ξενάγηση.
Επόμενο βασικό ζήτημα.. Ανάβαση στο όρος.. Προσωπικά δεν ανέβηκα, δεν μπορώ. Αλλά ανέβηκαν αρκετοί από το γκρουπ, οπότε έχουμε και εμπειρίες και φωτογραφίες. Η γενική άποψη έλεγε πως ήταν αρκετά δύσκολη. Έγινε νύχτα, με συνοδεία Βεδουίνου φυσικά. Πολύς κόσμος και καμήλες ανάμεσα στους πεζοπόρους. Διαρκεί περίπου τρεις ώρες, οπότε πρέπει να υπολογίσει κανείς την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος και να ξεκινήσει ανάλογα. Το δικό μας γκρουπ ξεκίνησε στις 2.30πμ και χρειάστηκε να περιμένουν στην κορυφή μια ώρα, ίσως και λίγο περισσότερο. Είδαμε μια τάση να προσπαθούν οι Βεδουίνοι να πείσουν τον κόσμο να ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό μάλλον αποσκοπεί σε μεγαλύτερες στάσεις στα παραπήγματα που σερβίρουν καφέ και τσάι καθοδόν. Μάλλον όχι καλή ιδέα.. Γενικά, τα καταφέρνουν οι περισσότεροι, πονάνε φυσικά τα πόδια μετά, οπότε καλύτερα να μην έχεις κι άλλες ξεναγήσεις στο Κάιρο στη συνέχεια, όπως εμείς.. Παρουσιάστηκαν και κάποια θέματα λόγω περιορισμένου οξυγόνου, αλλά τίποτα σοβαρό. Οπότε μάλλον η συνολική εμπειρία ήταν καλή!
Αυτά σε γενικές γραμμές από το Σινά, ιδιαίτερη συνολικά η εμπειρία, συμπεριλαμβανομένου του ταξιδιού σε έρημο τόπο για ατελείωτες ώρες, με συνοδεία αστυνομικού και ελέγχους κάπου κάπου.
Στη διάθεσή σας

 

[hydronetta]

Επιστρέψαμε από Αίγυπτο, επισκεφτήκαμε τη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά κι επανέρχομαι με εντυπώσεις!
Καταρχάς, απόλυτη ηρεμία στο μοναστήρι, όλα κυλούν φυσιολογικά, ο,τι προβλήματα υπήρχαν φαίνεται να λύθηκαν.
Ήμουν λίγο προβληματισμένη στο τι θα κάνω δύο μέρες στην ερημιά, αλλά μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα με λες! Μετά από δύο μέρες στο πολυυυυυυύβουο Κάιρο, ο ξενώνας της Μονής μου φάνηκε παραδεισένιος! Θα εμένα άνετα εκεί αρκετές μέρες. Βρίσκεται ακριβώς έξω από το τείχος του μοναστηριού, χτισμένος σε απόλυτη αρμονία με το υπέροχο γρανιτένιο βουνό που σκορπά κοκκινωπές αποχρώσεις και ηρεμεί το μάτι και την ψυχή. Λίγο ακόμα να έμενα, ποιήτρια θα γύριζα
Τα δωμάτια συμπαθητικά, όχι κάτι το πολυτελές, αλλά δε μας χρειάστηκε και κάτι παραπάνω. Πρωινό και βραδινό στο πακέτο, μεγάλες ποσότητες και νόστιμα. Το μεσημέρι είχε λίγη πείνα, αλλά οκ, αντέξαμε. Υπήρχε καφετέρια με φοβερό φραπεδάκι, εσπρέσσο, καπουτσίνο και μερικές σαβούρες για τη λιγούρα. Δέχονται ευρώ, αλλά μην πάτε με πενηνταευρα σαν εμάς, δυσκολεύονται οι άνθρωποι στα ρέστα. Γενικά, θα ήταν χρήσιμο να μας είχε πει κάποιος να έχουμε μαζί μας ευρώ σε μικρά χαρτονομίσματα για αγορές και για να ανταλλάσσουμε τα κέρματα των Βεδουίνων που έχουν μπόλικα αλλά δεν τα αλλάζουν οι τράπεζές τους. Φυσικά μπορεί κανείς να πληρώσει και με τοπικό νόμισμα. Πάντως, πάντα ζητούν ευρώ και δολάρια. Ομοίως και στο Κάιρο. Οι Βεδουίνοι τώρα... Ναι, σε κυνηγούν παντού να αγοράσεις κάτι, αλλά πάντα χαμογελούν και σου φτιάχνουν τη διάθεση. Παρότι σε ακολουθούν παντού, με κάποιο τρόπο δεν τους νιώθεις πιεστικούς.
Το μοναστήρι.. Όμορφο, σχετικά περιορισμένο στους εξωτερικούς χώρους, αλλά ανεκτίμητο σε ο,τι αφορά τη θρησκευτική παράδοση και τους αρχαιολογικούς του θησαυρούς (εικόνες, χειρόγραφα κτλ).
Μπαινοβγαίναμε ελεύθερα στην αυλή, η είσοδος στο ναό περιορισμένη εκτός λειτουργιών, αδύνατη βέβαια αν δεν είσαι Έλληνας! Στο μουσείο μπήκαμε μαζί με μοναχό που έκανε ξενάγηση.
Επόμενο βασικό ζήτημα.. Ανάβαση στο όρος.. Προσωπικά δεν ανέβηκα, δεν μπορώ. Αλλά ανέβηκαν αρκετοί από το γκρουπ, οπότε έχουμε και εμπειρίες και φωτογραφίες. Η γενική άποψη έλεγε πως ήταν αρκετά δύσκολη. Έγινε νύχτα, με συνοδεία Βεδουίνου φυσικά. Πολύς κόσμος και καμήλες ανάμεσα στους πεζοπόρους. Διαρκεί περίπου τρεις ώρες, οπότε πρέπει να υπολογίσει κανείς την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος και να ξεκινήσει ανάλογα. Το δικό μας γκρουπ ξεκίνησε στις 2.30πμ και χρειάστηκε να περιμένουν στην κορυφή μια ώρα, ίσως και λίγο περισσότερο. Είδαμε μια τάση να προσπαθούν οι Βεδουίνοι να πείσουν τον κόσμο να ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό μάλλον αποσκοπεί σε μεγαλύτερες στάσεις στα παραπήγματα που σερβίρουν καφέ και τσάι καθοδόν. Μάλλον όχι καλή ιδέα.. Γενικά, τα καταφέρνουν οι περισσότεροι, πονάνε φυσικά τα πόδια μετά, οπότε καλύτερα να μην έχεις κι άλλες ξεναγήσεις στο Κάιρο στη συνέχεια, όπως εμείς.. Παρουσιάστηκαν και κάποια θέματα λόγω περιορισμένου οξυγόνου, αλλά τίποτα σοβαρό. Οπότε μάλλον η συνολική εμπειρία ήταν καλή!
Αυτά σε γενικές γραμμές από το Σινά, ιδιαίτερη συνολικά η εμπειρία, συμπεριλαμβανομένου του ταξιδιού σε έρημο τόπο για ατελείωτες ώρες, με συνοδεία αστυνομικού και ελέγχους κάπου κάπου.
Στη διάθεσή σας

Θα μπορούσα να ρωτήσω πώς κλείνει κανείς διαμονή στο ξενώνα της Μονής;

 

[xaraps]

Θα μπορούσα να ρωτήσω πώς κλείνει κανείς διαμονή στο ξενώνα της Μονής;

Για να είμαι ειλικρινής, είχαμε οργανωμένο ταξίδι, δεν γνωρίζω. Αλλά θα ρωτήσω τον πράκτορα και θα επανέλθω.

 

[underwater]

Επιστρέψαμε από Αίγυπτο, επισκεφτήκαμε τη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά κι επανέρχομαι με εντυπώσεις!
Καταρχάς, απόλυτη ηρεμία στο μοναστήρι, όλα κυλούν φυσιολογικά, ο,τι προβλήματα υπήρχαν φαίνεται να λύθηκαν.
Ήμουν λίγο προβληματισμένη στο τι θα κάνω δύο μέρες στην ερημιά, αλλά μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα με λες! Μετά από δύο μέρες στο πολυυυυυυύβουο Κάιρο, ο ξενώνας της Μονής μου φάνηκε παραδεισένιος! Θα εμένα άνετα εκεί αρκετές μέρες. Βρίσκεται ακριβώς έξω από το τείχος του μοναστηριού, χτισμένος σε απόλυτη αρμονία με το υπέροχο γρανιτένιο βουνό που σκορπά κοκκινωπές αποχρώσεις και ηρεμεί το μάτι και την ψυχή. Λίγο ακόμα να έμενα, ποιήτρια θα γύριζα
Τα δωμάτια συμπαθητικά, όχι κάτι το πολυτελές, αλλά δε μας χρειάστηκε και κάτι παραπάνω. Πρωινό και βραδινό στο πακέτο, μεγάλες ποσότητες και νόστιμα. Το μεσημέρι είχε λίγη πείνα, αλλά οκ, αντέξαμε. Υπήρχε καφετέρια με φοβερό φραπεδάκι, εσπρέσσο, καπουτσίνο και μερικές σαβούρες για τη λιγούρα. Δέχονται ευρώ, αλλά μην πάτε με πενηνταευρα σαν εμάς, δυσκολεύονται οι άνθρωποι στα ρέστα. Γενικά, θα ήταν χρήσιμο να μας είχε πει κάποιος να έχουμε μαζί μας ευρώ σε μικρά χαρτονομίσματα για αγορές και για να ανταλλάσσουμε τα κέρματα των Βεδουίνων που έχουν μπόλικα αλλά δεν τα αλλάζουν οι τράπεζές τους. Φυσικά μπορεί κανείς να πληρώσει και με τοπικό νόμισμα. Πάντως, πάντα ζητούν ευρώ και δολάρια. Ομοίως και στο Κάιρο. Οι Βεδουίνοι τώρα... Ναι, σε κυνηγούν παντού να αγοράσεις κάτι, αλλά πάντα χαμογελούν και σου φτιάχνουν τη διάθεση. Παρότι σε ακολουθούν παντού, με κάποιο τρόπο δεν τους νιώθεις πιεστικούς.
Το μοναστήρι.. Όμορφο, σχετικά περιορισμένο στους εξωτερικούς χώρους, αλλά ανεκτίμητο σε ο,τι αφορά τη θρησκευτική παράδοση και τους αρχαιολογικούς του θησαυρούς (εικόνες, χειρόγραφα κτλ).
Μπαινοβγαίναμε ελεύθερα στην αυλή, η είσοδος στο ναό περιορισμένη εκτός λειτουργιών, αδύνατη βέβαια αν δεν είσαι Έλληνας! Στο μουσείο μπήκαμε μαζί με μοναχό που έκανε ξενάγηση.
Επόμενο βασικό ζήτημα.. Ανάβαση στο όρος.. Προσωπικά δεν ανέβηκα, δεν μπορώ. Αλλά ανέβηκαν αρκετοί από το γκρουπ, οπότε έχουμε και εμπειρίες και φωτογραφίες. Η γενική άποψη έλεγε πως ήταν αρκετά δύσκολη. Έγινε νύχτα, με συνοδεία Βεδουίνου φυσικά. Πολύς κόσμος και καμήλες ανάμεσα στους πεζοπόρους. Διαρκεί περίπου τρεις ώρες, οπότε πρέπει να υπολογίσει κανείς την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος και να ξεκινήσει ανάλογα. Το δικό μας γκρουπ ξεκίνησε στις 2.30πμ και χρειάστηκε να περιμένουν στην κορυφή μια ώρα, ίσως και λίγο περισσότερο. Είδαμε μια τάση να προσπαθούν οι Βεδουίνοι να πείσουν τον κόσμο να ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό μάλλον αποσκοπεί σε μεγαλύτερες στάσεις στα παραπήγματα που σερβίρουν καφέ και τσάι καθοδόν. Μάλλον όχι καλή ιδέα.. Γενικά, τα καταφέρνουν οι περισσότεροι, πονάνε φυσικά τα πόδια μετά, οπότε καλύτερα να μην έχεις κι άλλες ξεναγήσεις στο Κάιρο στη συνέχεια, όπως εμείς.. Παρουσιάστηκαν και κάποια θέματα λόγω περιορισμένου οξυγόνου, αλλά τίποτα σοβαρό. Οπότε μάλλον η συνολική εμπειρία ήταν καλή!
Αυτά σε γενικές γραμμές από το Σινά, ιδιαίτερη συνολικά η εμπειρία, συμπεριλαμβανομένου του ταξιδιού σε έρημο τόπο για ατελείωτες ώρες, με συνοδεία αστυνομικού και ελέγχους κάπου κάπου.
Στη διάθεσή σας

Πάρα πολύ ενδιαφέρον!

Είχα επισκεφτεί τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης σε μια εκδρομή (χωρίς διανυκτέρευση) από Κάιρο σε φοιτητικό ταξίδι που είχα κάνει με το πανεπιστήμιο το μακρινό 2004. Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η ενέργεια του μέρους και πάντα έλεγα ότι θα ήθελα να επιστρέψω (καθώς εκείνο το ταξίδι περιλάμβανε μόνο Κάιρο, Αλεξάνδρεια και Σινά, οπότε οι εκκρεμότητες που έχω αφήσει στη χώρα είναι πολλές και σημαντικές!).

Μου είχαν πει (χρόνια πριν) ότι και χύμα να πάει κανείς χωρίς κράτηση μπορούν να του παράσχουν φιλοξενία (όπως συμβαίνει γενικότερα με τα μοναστήρια), αλλά φαντάζομαι ότι μέσα στα χρόνια τουριστικοποιηθηκε η μονή και ίσως να είναι επίφοβο να πάει κανείς χωρίς καμία πρότερη επικοινωνία. Θα χαρώ κι εγώ αν μάθεις περισσότερα για τους τρόπους κράτησης.

 

[xaraps]

Πάρα πολύ ενδιαφέρον!

Είχα επισκεφτεί τη Μονή της Αγίας Αικατερίνης σε μια εκδρομή (χωρίς διανυκτέρευση) από Κάιρο σε φοιτητικό ταξίδι που είχα κάνει με το πανεπιστήμιο το μακρινό 2004. Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η ενέργεια του μέρους και πάντα έλεγα ότι θα ήθελα να επιστρέψω (καθώς εκείνο το ταξίδι περιλάμβανε μόνο Κάιρο, Αλεξάνδρεια και Σινά, οπότε οι εκκρεμότητες που έχω αφήσει στη χώρα είναι πολλές και σημαντικές!).

Μου είχαν πει (χρόνια πριν) ότι και χύμα να πάει κανείς χωρίς κράτηση μπορούν να του παράσχουν φιλοξενία (όπως συμβαίνει γενικότερα με τα μοναστήρια), αλλά φαντάζομαι ότι μέσα στα χρόνια τουριστικοποιηθηκε η μονή και ίσως να είναι επίφοβο να πάει κανείς χωρίς καμία πρότερη επικοινωνία. Θα χαρώ κι εγώ αν μάθεις περισσότερα για τους τρόπους κράτησης.

Ελπίζω να μάθω. Επίσης, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο να μεταβεί κάνεις στο Σινά μεμονωμένα. Έχει ελέγχους στο δρόμο και στα λεωφορεία υποχρεωτική συνοδεία άλλο αστυνομικό. Ωστόσο, θεωρώ πως ίσως υπάρχει και λεωφορείο της γραμμής.
Όσον αφορά την ενέργεια του χώρου θα συμφωνήσω απόλυτα!!