Μπαχαμες ή Κοστα Ρικα;

[tripakias]

Προτείνω Άγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες.


Ο αντίλογος είναι ότι δεν τους βοηθάς και πολύ αν δεν πας στη χώρα τους βέβαια. Κερδίζουν αν πας και κάνεις τη ζωάρα σου εκεί και χάνουν αν δεν πας. Επιπλέον είναι δύσκολο να υπάρχει χώρα με καλό βιοτικό επίπεδο και να μην έχει ανάπτυξη του στιλ all inclusive, παντελής έλλειψη παραδοσιακής ζωής, να μην είναι όλοι κλεισμένοι στα σπίτια τους τρώγοντας delivery και σερφάροντας στο διαδίκτυο κλπ, όπως γίνεται στο Πουέρτο Ρίκο για παράδειγμα. Επίσης δεν ξέρω πολλούς ανθρώπους που να αυτοπροσδιορίζονται ως υποφέροντες. Πιο πολύ έννοια πλούσιων δυτικών είναι "το πόσο υποφέρουν αυτοί οι καημένοι", παρά η καθημερινή αίσθηση των ντόπιων. Να στο πω αλλιώς, τη μίρλα και μουρμούρα της Ελλάδας δε θα τη δεις, δεν ξερω κάποιον Κουβανό που να θεωρεί πως υποφέρει (σε αντίθεση με πολλούς Έλληνες). Λέω Κουβανό διότι αυτούς ξέρω κυρίως αλλά και στο Καριάκου, τη Τζαμάικα, τον Άγιο Δομίνικο κλπ την ίδια αίσθηση σου δίνουν: χαρούμενοι άνθρωποι που ευχαριστιούνται τη ζωή τους, χορεύουν, ερωτεύονται, παίζουν μπάλα, εργάζονται και ζουν την καθημερινότητά τους όπως ζεις κι εσύ τη δική σου. ΟΚ υπάρχουν και μέρη όπου το βιοτικό επίπεδο έκανε ξαφνική βουτιά και η εγκληματικότητα είναι πανταχού παρούσα (π.χ. Βενεζουέλα) ή όπου ο θάνατος είναι σε κάθε γωνιά (Αϊτή), αλλά είναι η εξαίρεση, οι περισσότεροι άνθρωποι είθισται ειδικά σε αυτές τις χώρες να αντιμετωπίζουν την καθημερινότητά τους ως μια νορμάλ κατάσταση, με χαμόγελο.

Κάποτε είχε έρθει στο διαμέρισμα όπου νοικιάζω στην Κούβα ένας πολύ γνωστός Έλληνας εφοπλιστής, τον είχα εξυπηρετήσει σε κάτι και τον κάλεσα να πιει ένα καφέ όσο έψαχνα την ταυτότητά μου. Θεωρώ πως ζω σε ένα νορμάλ διαμέρισμα, με τους 5συγκατοίκους μου, σε μια νορμάλ πόλη, σε μια νορμάλ χώρα. Ε, όταν έφυγε μου είπε πως αν θέλω "να ξεφύγω από αυτή τη μιζέρια" είχε δουλειά για μένα στον Πειραιά ή τη Νέα Υόρκη και στενοχωρήθηκε πολύ "που είδε πώς ζω και πού μένω" και ότι "αξίζω πολύ περισσότερα". Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι. Κι ο Στηβ Τζομπς αν πήγαινε τη βίλα του συγκεκριμένου εφοπλιστή θα τη θεωρούσε ξεφτίλα και κακομοιριά φαντάζομαι, μπορεί να έφευγε και με κατάθλιψη, πάντα υπάρχουν πιο πλούσιοι από σένα, αυτό δε σημαίνει πως εσύ κλαις τα βράδια σου στο μαξιλάρι.

Μια χώρα που μοιάζει σε αυτό που ψάχνεις, είναι το Μπελίζ. Έχει φύση, πολλά ρομαντικά μέρη για να περάσετε όμορφα, καταπληκτικό snorkeling, ΦΟΒΕΡΑ αρχαία, λίγο περιπέτεια στο χαλαρό αλλά τα νησάκια όπου είναι καλές οι παραλίες είναι τα νότια κάγιος στα οποία δεν πήγα, οπότε δεν ξέρω πόσο στέκεται στα στάνταρ σας για παραλίες. Από τέλη Νοέμβρη μετριάζουν πολύ οι βροχές, ενώ οι ντόπιοι (οι περισσότεροι) έχουν καλό βιοτικό επίπεδο, πολιτισμικά έχει τρομερό ενδιαφέρον η χώρα (Αβορίγινες, Ινδοί, Μάγιας, Μενονίτες που ομιλούν μεσαιωνικά Γερμανικά και ζουν στο Μεσαίωνα πρακτικά, Μεξικάνοι, απόγονοι πειρατών και Ινδιάνων Arawak, απίθανο μωσαϊκό με φοβερές παραδόσεις).

Turks and Caicos έχω ακούσει καλά λόγια για τις παραλίες και έχει και μικρά νησάκια όπου μπορείς να ξεφύγεις από τα ΑΙ, όπως το Salt Cay. Tα Barbados επίσης έχουν καλό βιοτικό επίπεδο και αρκετά πράγματα να κάνεις. Antigua and Barbuda, Anguila επίσης δεν έχουν τόοσο τουρισμό, καλές παραλίες και σχετικά καλό βιοτικό επίπεδο. Η αδυναμία μου είναι η Ντομινίκα, αλλά από παραλίες γιοκ (γι αυτό και δεν έχει μαζικό τουρισμό, αλλιώς είναι παράδεισος, τρομερή φύση, παραδοσιακή ζωή, ξύλινα σπιτάκια, δεν ξέρω πόσο έχει συνέλθει από την Ίρμα) και Saint Kitts and Nevis είναι αυτά που μάλλον θα θες να εξετάσεις πρώτα. Αλλά θα ξεκινούσα από Άγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες, πολύ κοντά σε αυτό που ψάχνεις, ξαναλέω στην ημιτελή ακόμη ιστορία μου έχει αναλυτικότερα πληροφορίες

Ετσι οπως τα γραφεις με εξιταρεις για Μπελιζ. Το μονο που με νοιαζει στη θαλασσα να ειναι καθαρη και να μην κανω μπανιο σε σκουπιδια και αντηλιακα. Θα ψαξω και για Αγ. Βικεντιο και λοιπα αλλα μαλλον για Μπελιζ με κοβω. Πολυ το κουρασα και βαριεμαι το πολυ ψαξιμο. Στο τελος με βλεπω καμια Ρωμη!

Οσο αφορα τα περι ευτυχιας, επιπεδου φτωχειας και μιζεριας καλα τα γραφεις αλλα αλλο πραγμα να εχεις ενα μικρο σπιτι και ελλειψη υλικων αγαθων κι αλλο να μην εχεις να φας, να μην μπορεις να ζεσταθεις, να μην μπορεις να καλυψεις βασικες αναγκες επιβιωσης.

Δεν ειναι μιζερια να μην βγαζει γαλα το βυζι σου για να ταισεις το παιδι σου επειδη εσυ δεν μπορεις να τραφεις σωστα. Ουτε να ελλατωνεται η παρεα των μικρων παιδιων της γειτονιας επειδη καθε χρονο πεθαινει κι απο ενα. Ουτε οι χρονιες ασθενειες που προκληθηκαν απο την υγρασια, τη μουχλα, τα μικροβια και τα εντομα που υπαρχουν στο σπιτι. Ουτε ο ψυχικα αρρωστος που αντιμετωπιζεται ως δαιμονισμενος. Ουτε καν το παιδι που εχει ταλεντο και ποτε δεν θα μπορεσει να κανει το βημα παραπερα (εκτος κι αν ειναι Βραζιλιανος ποδοσφαιριστης και παλι δεν παιρνω ορκο).

Σε ολα αυτα πηγαινε το "υποφερουν" αλλα ομολογω πως ισως ηταν λιγο βαρυ. Για μενα ομως αντιμετωπιζουν προβλημα ή υποφερουν μονο οσοι βρισκονται αντιμετωποι με χρονιες βαριες ασθενειες και φυσικα με το θανατο.

Δεν θα εγραφα ποτε για εναν ανθρωπο που ζει στο ιδιο σπιτι με αλλους 5 (αλλωστε εχω μεινει στο ιδιο σπιτι κι εγω με αλλα 13 ατομα σε 9 δωματια και ηταν υπεροχα) ή για ενα παιδι που το μονο του παιχνιδι ειναι μια μπαλα που κλωτσα ξυπολυτο πως υποφερουν.

Θα μου πεις φτωχεια μπορεις να βρεις παντου, διπλα στο σπιτι σου. Ναι, σαφως και φτωχεια υπαρχει παντου. Εκεινο που δεν μου αρεσει ειναι μια χωρα με πολυτελη resorts για τους τουριστες που παραδιπλα κρυβει φτωχογειτονιες και φαβελες οπου οι μισοι πεθαινουν απο κακη διατροφη και ελλειψη βασικων συνθηκων υγιεινης. Και οχι, αν θελω να τους βοηθησω μπορω και χωρις να παω εκει και να τα σκασω σε μια πολυεθνικη ή στους τοπικους μεγαλοεπιχειρηματιες.

Θα μου πεις αν πας εκει για τουρισμο θα αυξηθουν οι θεσεις εργασιας και περισσοτεροι ανθρωποι απ' αυτους θα εχουν δουλεια κι ετσι σιγα σιγα θα ανεβει το βιοτικο επιπεδο. Το δεχομαι αλλα για να αυξηθει ο τουρισμος δεν αρκει να αποφασισουν μαζικα 5-10-100-5000 ανθρωποι να επισκεφτουν μια χωρα.

"Μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι"...Απο τις μεγαλυτερες χριστιανικες αρλουμπες. Φραση για να χρυσωσει το χαπι στους φτωχους. Ευτυχισμενοι οσοι συναισθανονται την Βασιλεια των Ουρανων και κουραφεξαλα. Τραγικο ρε συ @Yorgos αν και καταλαβαινω πως το χρησιμοποιησες με αλλη εννοια.

 

[tripakias]

Δες πως καταφερες και μου τα αλλαξες ολα. Τωρα ειμαστε αναμεσα σε Barbados και Trinidad & Tobago ή Saint Kitts & Nevis και Antigua & Barbuda. Και μαλλον το πρωτο.

 

[Yorgos]

Ετσι οπως τα γραφεις με εξιταρεις για Μπελιζ. Το μονο που με νοιαζει στη θαλασσα να ειναι καθαρη και να μην κανω μπανιο σε σκουπιδια και αντηλιακα.

Mια χαρά είναι τα νερά και η ποιότητα της θάλασσας. Εννοείται πως προτιμάτε το χωρίς αυτοκ΄νητα, τερατώδη ξενοδοχεία και μηχανακια Caye Caulker, παράδεισος

Θα ψαξω και για Αγ. Βικεντιο και λοιπα αλλα μαλλον για Μπελιζ με κοβω.

Τον βάζω πιο πάνω τον Άγιο Βικέντιο.

Οσο αφορα τα περι ευτυχιας, επιπεδου φτωχειας και μιζεριας καλα τα γραφεις αλλα αλλο πραγμα να εχεις ενα μικρο σπιτι και ελλειψη υλικων αγαθων κι αλλο να μην εχεις να φας, να μην μπορεις να ζεσταθεις, να μην μπορεις να καλυψεις βασικες αναγκες επιβιωσης.

Οι βασικές ανάγκες καλύπτονται στην Καραϊβική, πλην Αϊτής. Και αρκετά πάνω από τις βασικές. Για το Μπελί δεν το συητάμε, ο μισθός του δασκάλου π.χ. είναι 1800$/μήνα.

Σε ολα αυτα πηγαινε το "υποφερουν" αλλα ομολογω πως ισως ηταν λιγο βαρυ. Για μενα ομως αντιμετωπιζουν προβλημα ή υποφερουν μονο οσοι βρισκονται αντιμετωποι με χρονιες βαριες ασθενειες και φυσικα με το θανατο.

Συμφωνούμε.

Θα μου πεις φτωχεια μπορεις να βρεις παντου, διπλα στο σπιτι σου. Ναι, σαφως και φτωχεια υπαρχει παντου. Εκεινο που δεν μου αρεσει ειναι μια χωρα με πολυτελη resorts για τους τουριστες που παραδιπλα κρυβει φτωχογειτονιες και φαβελες οπου οι μισοι πεθαινουν απο κακη διατροφη και ελλειψη βασικων συνθηκων υγιεινης. Και οχι, αν θελω να τους βοηθησω μπορω και χωρις να παω εκει και να τα σκασω σε μια πολυεθνικη ή στους τοπικους μεγαλοεπιχειρηματιες.

Εδώ διαφωνώ. Η παρουσία του ξενοδοχείου είναι αυτή που βγάζει μια τέτοια περιοχή από τη φτώχεια. Με τους περσινούς τυφώνες διαλύθηκαν δύο μεγάλες ξενοδοειακές ζώνες στα κάγιος της Κούβας. Δεν θα βρεις ούτε ένα κάτοικο να μην στενοχωρήθηκε. Οι πολυεθνικές των ξενοδοχείων προσφέρουν άπειρες δουλειές (από την οικοδομή και τις μεταφορές μέχρι τους χορευτές και τους μάγειρες), το χρήμα κινείται (ο τουρίστας που θα νοικιάσει αυτοκίνητο θα πάει και στο εστιατόριο απέξω, θα δει κάτι καινούριο ο ντόπιος, νέες ευκαιρίες για όλους), η όλη περιοχή ανεβαίνει. Η ιδέα ότι οι ντόπιοι κοιτάνε τους ξένους να τρωγοπίνουν στα ΑΙ και λένε "α, κοίτα τι έχουν αυτοί και μεις δεν έχουμε" είναι μια ιδέα εντελώς ξένη στις τοπικές κοινωνίες. Συνήθως η παρουσία ενός ξενοδοχείοου καθαρίζει τις θάλασσες (γιατί αν δεν είναι καθαρές δεν έρχεται κανένας να επενδύσει, για να μην πούμε ότι χάρη τα ξενοδοχεία έρχονται οι βιολογικοί καθαρισμοί), δίνει δουλειές με μισθούς άγνωστους στην περιοχή, φένρει πρώτες ύλες, ιδέες, καλύτερες συγκοινωνίες, επαφή με την τεχνολογία, κίνητρο για καλύτερη παιδεία κλπ κλπ. Υπάρχουν κι εξαιρέσεις, αλλά είναι εξαιρέσεις. Μια σχεδόν σταθερή είναι ο τουρισμός από τα κρουαζιερόπλοια, που και μολύνει και σχεδόν τίποτε δεν αφήνει από χρήματα. Τα νησιά της ΚΑραϊβικής με το καλύτερο βιοτικό επίπεδο είναι αυτά που έχουν τουρισμό και δεν πήγε ο τουρισμός επειδή είχαν καλό επίπεδο, το ανάποδο έγινε. Το παράδοξο είναι πως τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα με τον τουρισμό απ' ό,τι με το πετρέλαιο (βασικά λόγω της ιδιότητας του multi-effect που έχει ο τουρισμός). Το καλύτερο βιοτικό επίπεδο στην Κούβα το έχει το Βαραδέρο, η Γουαρδαλαβάκα και το Βινιάλες, και τα τρία λόγω τουρισμού. Αν πεις στους ντόπιους "να μην έρθει άλλος τουρισμός εδώ" θα σε λιντσάρουν, τα υπόλοιπα είναι για πλούσιους δυτικούς αριστερούς, τους οποίους οι Κουβανοί κοιτούν ακατανότητα. Ναι, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η παρουσία μιας ξενοδοχειακής μονάδας ή ενός καταδυτικούς κέντρου ευνοεί λίγους αντί για το σύνολο, αλλά είναι η εξαίρεση της εξαίρεσης Από το Μπελίζε μέχρι την Αγία Λουκία, η λογική είναι εντελώς αντίθετη με αυτήν που περιγράφεις.

Θα μου πεις αν πας εκει για τουρισμο θα αυξηθουν οι θεσεις εργασιας και περισσοτεροι ανθρωποι απ' αυτους θα εχουν δουλεια κι ετσι σιγα σιγα θα ανεβει το βιοτικο επιπεδο. Το δεχομαι αλλα για να αυξηθει ο τουρισμος δεν αρκει να αποφασισουν μαζικα 5-10-100-5000 ανθρωποι να επισκεφτουν μια χωρα.

500 επισκέπτες σε μια μικρή κοινότητα κάνουν ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά. Επισκέφθηκα πρόσφατα κι έμεινα σε χωριά των Μάγιας στο Μπελίζ. Οι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους κανονικά (αγρότες είναι όλοι) και η ζωή τους άλλαξε άρδην (μπήκε ένα λεωφορείο την εβδομάδα, άνοιξε φούρνος, επισκευάζεται ο δρόμος, αρχίζουν να ανοίγουν guesthouses οι ντόπιοι) με τη δειλή είσοδο του τουρισμού. ΌΤαν ρώτησα πόσους επισκέπτες έχουν το χρόνο, χάρη στους οποίους αγοράστηκαν τα πρώτα 2 τρακτέρ στο χωριό και δε δουλεύουν οι μανάδες με τις τσάπες και τα παιδιά κολλημένα πάνω τους, η απάντηση ήταν "πάνω από 120 είχαμε φέτος". Εντάξει, όλο και κάποιο τουρίστας θα διαμαρτυρηθεί γιατί χάνεται η παραδοσιακή ζωή και δίκιο έχει, θα χαθεί. Αλλά και οι ντόπιοι θέλουν να ζουν στον 21ο αιώνα κι όχι να χρησιμοποιούν άροτρα με βόδια και να πεθαίνουν στα 55 τους επειδή αρέσει σε κάποιον τουρίστα η βιβλική εικόνα. Στην Κούβα ο μόνος παράγοντας οικονομικής ευημερίας πρακτικά είναι ο τουρισμός, δεν επιτρέπει το τρέχον οικονομικό σύστημα τη δημιουργία πλούτου με άλλες μεθόδους. Γκρινιάζουν οι επισκέπτες γιατί πλέον έχουν κινητά οι Κουβανοί και συνδέονται στο ίντερνετ στα πάρκα. Επειδή πάντα αυτό ήθελαν, να μπορούν να έχουν επαφή με τον έξω κόσμο, να μπορούν να κάνουν μια βιντεοκλήση με τον αδερφό τους στο Μαϊάμι, να δουν το γκολ του Μέσι και τη συναυλία των Gente de Zona στο Χονγκ Κονγκ. Κι αυτές οι δυνατότητες τους δόθηκαν επειδή ήρθε ένα ξενοδοχείο, προσέλαβε μια ρεσεψιονίστ, που πήρε σοβαρό μισθό και φιλοδώρημα, έμαθε τι είναι το whatsupp και για πρώτη φορά στη ζωή της κατάφερε με το κινητό που της έδωσε κάποιος πελάτης να δει την αδερφή της μέσω βιντεοκλήσης κι έβαλε τα κλάμματα όλο το βράδυ (πραγματικό παράδειγμα).

"Μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι"...Απο τις μεγαλυτερες χριστιανικες αρλουμπες. Φραση για να χρυσωσει το χαπι στους φτωχους. Ευτυχισμενοι οσοι συναισθανονται την Βασιλεια των Ουρανων και κουραφεξαλα. Τραγικο ρε συ @Yorgos αν και καταλαβαινω πως το χρησιμοποιησες με αλλη εννοια.[

Όπως κατάλαβες, το είπα για τον Χριστιανό (και καλόκαρδο) εφοπλιστή. Όχι ότι ευτυχείς είναι οι φτωχοί αλλά ειρωνικά για την άγνοια του κυρίου για το κατά πόσο "υποφέρει" ο κόσμος που δε ζει τόσο πλουσιοπάροχα όσο αυτός. Ε δεν υποφέρει. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν επιζητά και το καλύτερο και ναι, το καλύτερο σε πολλές από αυτές τις κοινωνίες έρχεται χάρη στον ξένο επισκέπτη που θα μείνει στο πεντάστερο ΑΙ. Χωρίς αυτόν, πίσω στο άροτρο.

Στο θέμα μας: θα επιμείνω στον Άγιο Βικέντιο. Το Τρινιδάδ και Τομπαγκο δεν μου άρεσε τόσο, πολύ πετρέλαιο με όλα τα συνεπαγόμενα σε ανώριμες κοινωνίες και στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τον ορυκτό τους πλούτο. Χωρίς να είναι δράμα, μπορείς και καλύτερα.

Η Κούβα μου κάνει ακόμη περισσότερο σε αυτό που ψάχνετε, αλλά το αφήνω.

 

[tripakias]

Να βαλω τοτε Αγιο Βικεντιο και Μπαμπαντος; Οι Γρενανιδες αξιζουν; Να διναμε μια βδομαδα στο καθενα;
Κουραστηκα απο την αναποφασιστηκοτητα μου.

ΥΓ1 Κουβα εχει παει και η γυναικα μου και εγω.
ΥΓ2 Στο τσακ με προλαβες, ημουν ετοιμος να κλεισω εισιτηρια για Αγιο Χριστοφορο

 

[Yorgos]

Να βαλω τοτε Αγιο Βικεντιο και Μπαμπαντος; Οι Γρενανιδες αξιζουν; Να διναμε μια βδομαδα στο καθενα;
Κουραστηκα απο την αναποφασιστηκοτητα μου.

ΥΓ1 Κουβα εχει παει και η γυναικα μου και εγω.
ΥΓ2 Στο τσακ με προλαβες, ημουν ετοιμος να κλεισω εισιτηρια για Αγιο Χριστοφορο

Άγιο Βικέντιο και Γρεναδίνες μαι εβδομάδα και άλλη μία στα Μπαρμπάντος. Λογικά πρώτα το Βικέντιο και τις Γρεναδίνες (στις Γρεναδίνες είναι όλα τα λεφτά!) και μετά τα Μπαρμπάντος, για ξεκούραση.

 

[taver]

@Yorgos, μετά το παραπάνω, μη σε ξανακούσω να διαμαρτύρεσαι για συζητήσεις με Ιάπωνες που είναι offtopic.

 

[Yorgos]

@Yorgos, μετά το παραπάνω, μη σε ξανακούσω να διαμαρτύρεσαι για συζητήσεις με Ιάπωνες που είναι offtopic.

On topic ειμαστε ρε συ. Το θέμα είναι ποια νησιά της Καραϊβικής να προτιμήσω για γαμήλιο και γιατί. Ε στο και γιατί χωράει και το θέμα περί ηθικής επιλογής για τα φτωχά μέρη ή όχι.

 

[tripakias]

Μαλλον αναφερεται στην ασυμβατοτητα τιτλου και περιεχομενου.

Mea culpa!

 

[chrisbd]

Για κρουαζιέρα στην Καραϊβική δεν αναφέρατε τίποτα;; φαντάζομαι θα έχει πολλές και με διαφορετικούς προορισμούς... βέβαια πολύ touristic και μπουλούκι αλλά θα έχει και τα καλά του..
@tripakias αυτό δεν το λες και γαμήλιο γιατί μετά από κάποια χρόνια γάμου περισσότερο ταξίδι για επέτειο γάμου το λες παρά γαμήλιο.. και το λέω γιατί άλλο 2 μέρες παντρεμένος, άλλο 5 χρόνια, άλλο 25 και άλλο 45..
--------------------
Υγ.. offtopic
Στο "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι..." η Εκκλησία δίνει τελείως αντίθετη και διαφορετική ερμηνεία απο αυτό που έχει επικρατήσει ως κοινή δοξασία.. Δεν εννοεί πτωχούς τω πνεύματι τους ανόητους, ηλίθιους, ξερόλες (που μιλάνε επί παντός επιστητού έχοντας άγνοια) αλλά αυτούς που έχουν την αυτογνωσία την ταπεινότητα και που παρά τις γνώσεις τους νοιώθουν πτωχοί και αδύναμοι απέναντι στην τελειότητα που τους περιβάλει και στον κυκεώνα της γνώσης.. κάτι σαν το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" η το "Αυτά που ξέρουμε είναι μια σταγόνα, αυτά που δεν ξέρουμε είναι ωκεανός"..
Απλά κάποτε με είχε απασχολήσει για το ποια ακριβώς ερμηνεία δίνεται σ 'αυτό.. Μάλλον είμαι απο τους πιο ακατάλληλους για να υποστηρίξω την ερμηνεία και το δίνω ως τροφή για σκέψη σε τυχόν ενδιαφερόμενο..

 

[tripakias]

Για κρουαζιέρα στην Καραϊβική δεν αναφέρατε τίποτα;; φαντάζομαι θα έχει πολλές και με διαφορετικούς προορισμούς... βέβαια πολύ touristic και μπουλούκι αλλά θα έχει και τα καλά του..

Bah non, c'est mon truc! Δεν τις συμπαθω τις κρουαζιερες.

@tripakias αυτό δεν το λες και γαμήλιο γιατί μετά από κάποια χρόνια γάμου περισσότερο ταξίδι για επέτειο γάμου το λες παρά γαμήλιο.. και το λέω γιατί άλλο 2 μέρες παντρεμένος, άλλο 5 χρόνια, άλλο 25 και άλλο 45..

Οπως θες πες το. Οχι, πως δεν εχουμε κανει ταξιδια...Απλα θα χρηματοδοτηθει κυριως απο τα δωρα γαμου που ακομα καθονται στην τραπεζα.