Eleni P
Member
- Μηνύματα
- 101
- Likes
- 492
Περιεχόμενα
Η μέρα της αναχώρησης από το όμορφο Μόναχο είχε φτάσει αλλά ευτυχώς είχαμε αρκετές ώρες μπροστά μας.
Κάναμε πρωινό και βγήκαμε νωρίς.
Πρωτίστως όμως φρόντισε η κοπέλα στη ρεσεψιόν να μας ενημερώσει ότι εκείνη τη μέρα είχαν απεργία τα μεταφορικά μέσα, πλην του τραίνου που πηγαίνει αεροδρόμιο.
Όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν να απομακρυνθούμε από το κέντρο, όχι ότι είχαμε σκοπό δηλαδή.
Ξεκινήσαμε από το βικτουαλιενμαρκτ που επιτέλους μπορούσαμε να το εξερευνήσουμε με την ησυχία μας, αφού ο καιρός ήταν καλός.
Είχαμε σταμπαρει διάφορα τζιντζιρι μιτζιρι που θέλαμε να πάρουμε για δωράκια κλπ.
Εντάξει οι τιμές δεν ήταν πολύ χαμηλές αλλά για δωράκια παραδοσιακά, τοπικά είχε πολλά πραγματακια!
Κάναμε τις αγορές μας και συνεχίσαμε προς τη μπυραρία Χοφμπροϊχαους.
Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για την πιο γνωστή μπυραρία- ζυθοποιείο, που ανήκει στη Βαβαρικη κρατική κυβέρνηση.
Η ιστορία του χρονολογείται πριν από 500 χρόνια. Στην πορεία, η μπυραρία είχε αξιόλογους και διάσημους θαμώνες.
Το Χοφμπροϊχαους έχει επίσης βιώσει αρκετά ιστορικά γεγονότα.
Το 1516, Βαυαροί ευγενείς δημιούργησαν έναν νόμο που όριζε ότι μόνο νερό, κριθάρι και λυκίσκος μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή μπύρας. Ονομαστηκε νόμος της αγνότητας, και είχε ως σκοπό να αποφευχθεί η σπατάλη των καλλιεργειών κατά την παραγωγή και φυσικά να εξασφαλίσει ότι μόνο τα εκλεκτά συστατικά θα χρησιμοποιούνται στη Γερμανική μπύρα.
Οι ζυθοποιοί που παρεβαιναν τον νόμο, θα έχαναν τα βαρέλια τους χωρίς αποζημίωση.
Το Χοφμπροϊχαους έπαιξε ρόλο στον νόμο της αγνότητας. Βάσει νόμου, η μπύρα σίτου απαγορεύτηκε στη Βαυαρία. Το σιτάρι προοριζόταν αποκλειστικά για την παρασκευή ψωμιού. Παρά την απαγόρευση, ο δούκας Μαξιμιλιανός Α', κληρονόμος του Γουλιέλμου Ε', διατήρησε το δικαίωμα να παρασκευάζει μπύρα σίτου (Weißbier).
Ο δούκας μετέτρεψε την απαγόρευση σε επικερδές κρατικό μονοπώλιο. Το 1602, προσλήφθηκε ως ειδικός της Weißbier στο Χοφμπροϊχαους. Το ζυθοποιείο παρήγαγε μπύρα σίτου, αποφέροντας στον δούκα ένα σημαντικό κέρδος.
Υπάρχει όμως και η σκοτεινή ιστορία της μπυραρίας.
Τον Φεβρουάριο του 1920, αποτέλεσε τον τόπο της πρώτης συνάντησης μεταξύ του Αδόλφου Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος, γνωστό και ως Ναζιστικό Κόμμα.
Το Χοφμπροϊχαους έγινε η σκηνή όπου ο Χίτλερ έδωσε την περιβόητη ομιλία του «Γιατί είμαστε αντισημιτικοί», με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί ως το μέρος όπου κατήγγειλε δημόσια την εβραϊκή θρησκεία.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα Sue Kovach Shuman, πιστεύεται ότι οι πρώτες βίαιες επιθέσεις κατά των Εβραίων έγιναν στην μπυραρία.
Οι βομβαρδισμοί του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατέστρεψαν το Χοφμπροϊχαους. Μόνο ένα δωμάτιο στην ιστορική μπυραρία (το «Schwemme») σώθηκε. Μετά το τέλος του πολέμου άρχισαν οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του κτιρίου. Τελικά άνοιξε ξανά το 1958.
Σήμερα κατακλύζεται από τουρίστες και ντόπιους, σε οποιαδήποτε ώρα της μέρας, που σπεύδουν να απολαύσουν την μπύρα τους.
Έχει σχεδόν πάντα ουρά από έξω καθώς υπάρχει κ ένα gift shop με διάφορα αναμνηστικά, δώρα, κλπ. με το λογότυπο της μπυραρίας.
Εμείς δεν επιχειρήσαμε να κάτσουμε, βγάλαμε φυσικά τις φωτογραφίες μας και συνεχίσαμε.
Επιστρέψαμε στο βικτουαλιενμαρκτ, ήταν η ώρα να τσιμπήσουμε κάτι. Στη Γερμανία θα βρείτε στα περισσότερα κρεοπωλεία το γνωστό Λεμπερκεσε. Συνήθως το βρίσκεις σε αλουμινένιες φόρμες, έτοιμο για ψήσιμο, ή ψημένο, κομμένο σε φέτες, σερβιρισμενο σε ψωμάκι με μουστάρδα.
Ξέρω το όνομα του παραπέμπει σε συκώτι, αλλά στην πραγματικότητα υποδεικνύει το σχήμα του που θυμίζει ρόλο (meatloaf).
Στην πραγματικότητα φτιάχνεται από μοσχάρι, χοιρινό κ μπέικον και διάφορα μυρωδικά και ψήνεται στο σχήμα φρατζολας.
Τα κρεοπωλεία λοιπόν, ειδικά σε μεγάλες αγορές όπως η βικτουαλιενμαρκτ, ψήνουν το δικό τους Λεμπερκεσε και το πουλάνε σε ζεστό ψωμάκι.
Εννοείται ότι δοκιμάσαμε
Και εννοείται πως ήταν τέλειο!!!
Η τιμή του στα 3€
Αφού φάγαμε στο όρθιο, θυμηθηκαμε ότι δεν πήραμε την καθιερωμένη κούπα μας από Starbucks ή Hard Rock (ανάλογα τι βρίσκουμε πιο εύκολα), ναι παίρνουμε από κάθε πόλη (σε λίγο δεν θα χωραμε εμείς στο σπίτι κ θα μείνουν οι κούπες μόνες τους)!
Γυρίσαμε στο Hard Rock cafe, βρήκαμε και την κούπα, πάει κ αυτό!!
Είχαμε κάτι λιγότερο από 2 ώρες μέχρι να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο να πάρουμε τα πράγματα μας και να φύγουμε για το αεροδρόμιο οπότε είπαμε να πιούμε κ έναν καφέ, μαζί με αποχαιρετιστήριο γλυκάκι
Το γλυκό λέγεται Kaiserschmarrn και είναι Αυστριακής προέλευσης.
Πρόκειται για μια "θρυμματισμένη" ζεστή τηγανιτα με σταφίδες και ζάχαρη άχνη, σερβιρισμενη με μαρμελάδα δαμάσκηνο.
Λέγεται πως το επιδόρπιο φτιάχτηκε για πρώτη φορά για τον Αυστριακό αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ τον 1ο.
Επικρατέστερος μύθος θέλει τη γυναίκα του αυτοκράτορα, την Ελισάβετ της Βαυαρίας, με εμμονές με τη λεπτή της μέση, να είχε δώσει εντολή στο μάγειρα του παλατιού να σερβίρει μόνο ελαφρά γλυκά, προς απογοήτευση του καλοφαγά συζύγου της.
Η αυτοκράτειρα βρήκε τη συνταγή πολύ πλούσια σε υλικά και αρνήθηκε να φάει. Στον αυτοκράτορα όμως άρεσε τόσο που έφαγε και τη μερίδα της γυναίκας του.
Γεγονός είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ νόστιμο επιδόρπιο, και κυρίως γεύμα θα μπορούσες να το πεις, αφού είναι υπέρ αρκετό για 2 άτομα.
Κλείνοντας με αυτή τη γλυκιά νότα, η σύντομη επίσκεψη μας στο Μόναχο έφτανε στο τέλος της.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο να πάρουμε τα πράγματα μας και αμέσως στον σταθμό για το τραίνο του αεροδρομίου.
Καλά περιττό να σας πω, πως έχοντας άνεση πως είμαστε άνετα με το χρόνο και πετάμε αργά, φτάσαμε τσιμα τσιμα για επιβίβαση, πράγμα που δεν συμβαίνει ποτέ γιατί πάντα είμαστε στην ώρα μας.
Το αεροπλάνο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, κυρίως με ηλικιωμένους που επέστρεφαν στην Ελλάδα για να ψηφίσουν (γυρνούσαμε μια μέρα πριν τις εκλογές του Μαίου).
Ευτυχώς η επιβίβαση ολοκληρώθηκε γρήγορα και η αναχώρηση μας ήταν πλέον γεγονός.
Αφήσαμε το υπέροχο Μόναχο(και τη συννεφιά) με δεδομένο όμως ότι θα επιστρέψουμε σύντομα μιας και ήταν από τις πιο όμορφες πόλεις που έχουμε επισκεφθεί.
Η επιστροφή μας σήμαινε και την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν, οπότε.. τα κεφάλια μέσα!!
Η Θεσσαλονίκη μας, μας περίμενε πανέμορφης και φωτισμένη!
Ολοκληρώνοντας την ιστορία θα ευχηθώ σε όλους να έχετε ένα υπέροχο καλοκαίρι και στους συμπασχοντες να έχουμε μια φυσιολογική σεζόν (χωρίς πολλά παρατράγουδα) και φυσικά να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε και να γεμίζουμε εμπειρίες, εικόνες και όμορφες αναμνήσεις!!
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε ολους
Κάναμε πρωινό και βγήκαμε νωρίς.
Πρωτίστως όμως φρόντισε η κοπέλα στη ρεσεψιόν να μας ενημερώσει ότι εκείνη τη μέρα είχαν απεργία τα μεταφορικά μέσα, πλην του τραίνου που πηγαίνει αεροδρόμιο.
Όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν να απομακρυνθούμε από το κέντρο, όχι ότι είχαμε σκοπό δηλαδή.
Ξεκινήσαμε από το βικτουαλιενμαρκτ που επιτέλους μπορούσαμε να το εξερευνήσουμε με την ησυχία μας, αφού ο καιρός ήταν καλός.
Είχαμε σταμπαρει διάφορα τζιντζιρι μιτζιρι που θέλαμε να πάρουμε για δωράκια κλπ.
Εντάξει οι τιμές δεν ήταν πολύ χαμηλές αλλά για δωράκια παραδοσιακά, τοπικά είχε πολλά πραγματακια!
Κάναμε τις αγορές μας και συνεχίσαμε προς τη μπυραρία Χοφμπροϊχαους.
Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για την πιο γνωστή μπυραρία- ζυθοποιείο, που ανήκει στη Βαβαρικη κρατική κυβέρνηση.
Η ιστορία του χρονολογείται πριν από 500 χρόνια. Στην πορεία, η μπυραρία είχε αξιόλογους και διάσημους θαμώνες.
Το Χοφμπροϊχαους έχει επίσης βιώσει αρκετά ιστορικά γεγονότα.
Το 1516, Βαυαροί ευγενείς δημιούργησαν έναν νόμο που όριζε ότι μόνο νερό, κριθάρι και λυκίσκος μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή μπύρας. Ονομαστηκε νόμος της αγνότητας, και είχε ως σκοπό να αποφευχθεί η σπατάλη των καλλιεργειών κατά την παραγωγή και φυσικά να εξασφαλίσει ότι μόνο τα εκλεκτά συστατικά θα χρησιμοποιούνται στη Γερμανική μπύρα.
Οι ζυθοποιοί που παρεβαιναν τον νόμο, θα έχαναν τα βαρέλια τους χωρίς αποζημίωση.
Το Χοφμπροϊχαους έπαιξε ρόλο στον νόμο της αγνότητας. Βάσει νόμου, η μπύρα σίτου απαγορεύτηκε στη Βαυαρία. Το σιτάρι προοριζόταν αποκλειστικά για την παρασκευή ψωμιού. Παρά την απαγόρευση, ο δούκας Μαξιμιλιανός Α', κληρονόμος του Γουλιέλμου Ε', διατήρησε το δικαίωμα να παρασκευάζει μπύρα σίτου (Weißbier).
Ο δούκας μετέτρεψε την απαγόρευση σε επικερδές κρατικό μονοπώλιο. Το 1602, προσλήφθηκε ως ειδικός της Weißbier στο Χοφμπροϊχαους. Το ζυθοποιείο παρήγαγε μπύρα σίτου, αποφέροντας στον δούκα ένα σημαντικό κέρδος.
Υπάρχει όμως και η σκοτεινή ιστορία της μπυραρίας.
Τον Φεβρουάριο του 1920, αποτέλεσε τον τόπο της πρώτης συνάντησης μεταξύ του Αδόλφου Χίτλερ και του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος, γνωστό και ως Ναζιστικό Κόμμα.
Το Χοφμπροϊχαους έγινε η σκηνή όπου ο Χίτλερ έδωσε την περιβόητη ομιλία του «Γιατί είμαστε αντισημιτικοί», με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί ως το μέρος όπου κατήγγειλε δημόσια την εβραϊκή θρησκεία.
Σύμφωνα με τη συγγραφέα Sue Kovach Shuman, πιστεύεται ότι οι πρώτες βίαιες επιθέσεις κατά των Εβραίων έγιναν στην μπυραρία.
Οι βομβαρδισμοί του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κατέστρεψαν το Χοφμπροϊχαους. Μόνο ένα δωμάτιο στην ιστορική μπυραρία (το «Schwemme») σώθηκε. Μετά το τέλος του πολέμου άρχισαν οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του κτιρίου. Τελικά άνοιξε ξανά το 1958.
Σήμερα κατακλύζεται από τουρίστες και ντόπιους, σε οποιαδήποτε ώρα της μέρας, που σπεύδουν να απολαύσουν την μπύρα τους.
Έχει σχεδόν πάντα ουρά από έξω καθώς υπάρχει κ ένα gift shop με διάφορα αναμνηστικά, δώρα, κλπ. με το λογότυπο της μπυραρίας.
Εμείς δεν επιχειρήσαμε να κάτσουμε, βγάλαμε φυσικά τις φωτογραφίες μας και συνεχίσαμε.
Επιστρέψαμε στο βικτουαλιενμαρκτ, ήταν η ώρα να τσιμπήσουμε κάτι. Στη Γερμανία θα βρείτε στα περισσότερα κρεοπωλεία το γνωστό Λεμπερκεσε. Συνήθως το βρίσκεις σε αλουμινένιες φόρμες, έτοιμο για ψήσιμο, ή ψημένο, κομμένο σε φέτες, σερβιρισμενο σε ψωμάκι με μουστάρδα.
Ξέρω το όνομα του παραπέμπει σε συκώτι, αλλά στην πραγματικότητα υποδεικνύει το σχήμα του που θυμίζει ρόλο (meatloaf).
Στην πραγματικότητα φτιάχνεται από μοσχάρι, χοιρινό κ μπέικον και διάφορα μυρωδικά και ψήνεται στο σχήμα φρατζολας.
Τα κρεοπωλεία λοιπόν, ειδικά σε μεγάλες αγορές όπως η βικτουαλιενμαρκτ, ψήνουν το δικό τους Λεμπερκεσε και το πουλάνε σε ζεστό ψωμάκι.
Εννοείται ότι δοκιμάσαμε
Και εννοείται πως ήταν τέλειο!!!
Η τιμή του στα 3€
Αφού φάγαμε στο όρθιο, θυμηθηκαμε ότι δεν πήραμε την καθιερωμένη κούπα μας από Starbucks ή Hard Rock (ανάλογα τι βρίσκουμε πιο εύκολα), ναι παίρνουμε από κάθε πόλη (σε λίγο δεν θα χωραμε εμείς στο σπίτι κ θα μείνουν οι κούπες μόνες τους)!
Γυρίσαμε στο Hard Rock cafe, βρήκαμε και την κούπα, πάει κ αυτό!!
Είχαμε κάτι λιγότερο από 2 ώρες μέχρι να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο να πάρουμε τα πράγματα μας και να φύγουμε για το αεροδρόμιο οπότε είπαμε να πιούμε κ έναν καφέ, μαζί με αποχαιρετιστήριο γλυκάκι
Το γλυκό λέγεται Kaiserschmarrn και είναι Αυστριακής προέλευσης.
Πρόκειται για μια "θρυμματισμένη" ζεστή τηγανιτα με σταφίδες και ζάχαρη άχνη, σερβιρισμενη με μαρμελάδα δαμάσκηνο.
Λέγεται πως το επιδόρπιο φτιάχτηκε για πρώτη φορά για τον Αυστριακό αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ τον 1ο.
Επικρατέστερος μύθος θέλει τη γυναίκα του αυτοκράτορα, την Ελισάβετ της Βαυαρίας, με εμμονές με τη λεπτή της μέση, να είχε δώσει εντολή στο μάγειρα του παλατιού να σερβίρει μόνο ελαφρά γλυκά, προς απογοήτευση του καλοφαγά συζύγου της.
Η αυτοκράτειρα βρήκε τη συνταγή πολύ πλούσια σε υλικά και αρνήθηκε να φάει. Στον αυτοκράτορα όμως άρεσε τόσο που έφαγε και τη μερίδα της γυναίκας του.
Γεγονός είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ νόστιμο επιδόρπιο, και κυρίως γεύμα θα μπορούσες να το πεις, αφού είναι υπέρ αρκετό για 2 άτομα.
Κλείνοντας με αυτή τη γλυκιά νότα, η σύντομη επίσκεψη μας στο Μόναχο έφτανε στο τέλος της.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο να πάρουμε τα πράγματα μας και αμέσως στον σταθμό για το τραίνο του αεροδρομίου.
Καλά περιττό να σας πω, πως έχοντας άνεση πως είμαστε άνετα με το χρόνο και πετάμε αργά, φτάσαμε τσιμα τσιμα για επιβίβαση, πράγμα που δεν συμβαίνει ποτέ γιατί πάντα είμαστε στην ώρα μας.
Το αεροπλάνο ήταν ασφυκτικά γεμάτο, κυρίως με ηλικιωμένους που επέστρεφαν στην Ελλάδα για να ψηφίσουν (γυρνούσαμε μια μέρα πριν τις εκλογές του Μαίου).
Ευτυχώς η επιβίβαση ολοκληρώθηκε γρήγορα και η αναχώρηση μας ήταν πλέον γεγονός.
Αφήσαμε το υπέροχο Μόναχο(και τη συννεφιά) με δεδομένο όμως ότι θα επιστρέψουμε σύντομα μιας και ήταν από τις πιο όμορφες πόλεις που έχουμε επισκεφθεί.
Η επιστροφή μας σήμαινε και την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν, οπότε.. τα κεφάλια μέσα!!
Η Θεσσαλονίκη μας, μας περίμενε πανέμορφης και φωτισμένη!
Ολοκληρώνοντας την ιστορία θα ευχηθώ σε όλους να έχετε ένα υπέροχο καλοκαίρι και στους συμπασχοντες να έχουμε μια φυσιολογική σεζόν (χωρίς πολλά παρατράγουδα) και φυσικά να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε και να γεμίζουμε εμπειρίες, εικόνες και όμορφες αναμνήσεις!!
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε ολους
σούπερ κείμενο & φωτογραφίες.
