Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα.

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα.

1. Εισαγωγή.
Ενα ταξίδι ξεκινά από το lounge του αεροδρομίου της Αθήνας. Ήπια το σχετικό μου Cardhu, στο lounge A της Aegean.
Αναχώρηση 13.25 για London Heathrow.
Ομαλό ταξίδι.
2.30 ώρες αναμονή στο Heathrow.
Στο lounge της air Canada, τίμησα το Glenlivet.
Το 787 της air Canada είναι πολύ καλό και άνετο. Είχα τρεις άνετες θέσεις στη διάθεσή μου. Από παράθυρο έως διάδρομο.
Έφτασα Τορόντο.
Πήρα ταξί για το ξενοδοχείο μου.
Βόλτα έως το Δημαρχείο και το παλιό και το καινούριο και στη συνέχεια βρέθηκε μια φιλόξενη pub.
Ξεδιψασα πίνοντας τη μπίρα μου.
Κι αύριο μέρα είναι.
Έκανα μερικές βόλτες και ανέβηκα στο ξενοδοχείο.
Δεν είχα ύπνο. Στα αεροπλάνα είχα κοιμηθεί αρκετά.
Βγήκα έξω και έκανα αρκετές βόλτες στο κέντρο της πόλης του Τορόντο.
Πριν το χάραμα επέστρεψα στο ξενοδοχείο.
Κοιμήθηκα πολύ λίγο.
Τώρα μετά το ντους θα ξεκινήσω τις πρωινές βόλτες στην πόλη.
Μάλλον βαριέμαι να ξαναπάω στους καταρράκτες του Νιαγάρα.
Παρακάτω ορισμένες φωτογραφίες, από το lounge στο Heathrow, από το αεροπλάνο, από το νυχτερινό Τορόντο και από την pub με τις ωραίες μπίρες.

IMG_20200115_184713.jpg
IMG_20200115_195134.jpg

IMG_20200116_000052.jpg
IMG_20200116_000024.jpg
IMG_20200116_001134.jpg
IMG_20200116_001654.jpg
IMG_20200116_004216.jpg
IMG_20200116_003650.jpg
IMG_20200116_004202.jpg
 

Attachments

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
2. Στάση Τορόντο.
Πέρασαν δύο ημέρες στο Τορόντο. Πεζοπορία, φωτογραφίες, μπίρες, ποτά και πολλή live jazz μουσική.
Και ύστερα από δύο ημέρες, έφτασε στο Τορόντο ο παλιός, αγαπημένος μου φίλος και συμποτης Αντρέας. Και φύγαμε για να κάνουμε ένα ταξίδι ύστερα από τέσσερις και πλέον δεκαετίες. Ταξίδια έχουμε κάνει μαζί αρκετά.
Αλλά στην Κούβα είχαμε να συνταξιδεψουμε πάνω από 40 χρόνια. Τότε που είχαμε πάει για μπριγαδα. Και όχι μόνοι μας. Μας είχαν συνοδέψει και άλλοι. Και δυστυχώς αρκετοί δεν βρίσκονται σήμερα στη ζωή. Ένας απ'αυτούς ήταν κι ο φίλος μας ο Παναγιώτης.
Αλλά ας μη γράφουμε για ιστορίες λυπητερές.
Στο εδάφιο αυτό, επισυνάπτω ορισμένες φωτογραφίες, από τη διαμονή μου στο Τορόντο.
 

Attachments

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
3. Να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα.
Αυτό ήταν που φώναξα όταν το αεροπλάνο της Air Canada προσέγγιζε το αεροδρόμιο Χοσέ Μαρτί της Αβάνας.
Βγήκαμε, νοικιάσαμε αυτοκίνητο.
Πρώτος στόχος μας ήταν να θυμηθούμε τα παλιά.
Δεύτερος στόχος ήταν να συγκρίνουμε την Κούβα με το παρελθόν, όπως το είχαμε ζήσει.
Τρίτος στόχος να περάσουμε λίγες ημέρες στην αγαπημένη μου Κολομβία.
Τέταρτος στόχος, ένα τετραήμερο πέρασμα από το Ρίο ντε Τζανέιρο.
Πέμπτος στόχος, νότια Χιλή και Ουσουαια στην Αργεντινή.

4. Όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει...
Ξεκινήσαμε από το αεροδρόμιο της Αβάνας προς νότο.
Πρώτη στάση Σάντα Κλάρα.
Εκεί ειδοποιήθηκα για τα άσχημα μαντάτα. Έπρεπε να επιστρέψω στην Ελλάδα το ταχύτερο δυνατόν.
Με μικρή διαπραγμάτευση, κατάφερα να μείνουμε λίγες ημέρες στην Κούβα και να επιστρέψουμε Ελλάδα.
Βέβαια έχασα το αγαπημένο Σαντιάγκο. Θα επιστρέψω σύντομα.
Όπως προανέφερα, πρώτη στάση Σάντα Κλάρα. Για να θυμηθούμε τα νιάτα μας.
Η ιστορία είναι πασίγνωστη.
Τσε και Καμιλος χτύπησαν ταυτόχρονα.
Η νίκη τους, ήταν αυτή που σήμανε την επικράτηση της επανάστασης.
Παρακάτω λίγες φωτογραφίες από τη Σάντα Κλάρα. ( Όπως καταλαβαίνετε τα εδάφια 2 3 και 4 είναι εκτός live ανταπόκρισης, λόγω των γνωστών προβλημάτων σύνδεσης στην Κούβα).

IMG_20200119_123253.jpg
IMG_20200119_123303.jpg
 

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
5. Ένα ερωτηματικό που με βασανίζει.
Όταν περνάω από τη Σάντα Κλάρα, με βασανίζει ένα ερώτημα.
Όχι την πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970.
Τις άλλες φορές που έχω επισκεφτεί την Κούβα.
Τι έγινε με τη μυστηριώδη πτώση του αεροπλάνου του ήρωα της επανάστασης Καμίλο Σιενφουεγκος; Τα χρόνια που πέρασαν με έχουν κάνει δύσπιστο. Πιθανώς άλλα γεγονότα σε παρόμοια καθεστώτα.
Βέβαια πιθανώς να ήταν διαφορετικά τα πράγματα στην Κούβα του 1959.

Υ.Γ. @fotast, δύσκολο σε μια ανταπόκριση χωρίς internet και με πρόβλημα χρόνου να γίνουν πλήρεις συγκρίσεις. Ότι δεν καταφέρω τώρα, θα τα αναφέρω στην πλήρη ιστορία.
Το πρώτο που θα γράψω, είναι ότι συγκινήθηκα.



6. Τρινιντάντ.
Τρινιντάντ. Εκεί που έχει σταματήσει ο χρόνος. Η πόλη ιδρύθηκε το έτος 1514.
Ισπανική κυριαρχία και από τις πολύτιμες κληρονομιές, που άφησε η αποικιοκρατία στην Κούβα.
Παρακάτω ελάχιστες φωτογραφίες από το Τρινιντάντ, φωτογραφίες που αναδεικνύουν τις ομορφιές του.

IMG_20200119_150959.jpg
IMG_20200119_151623.jpg
IMG_20200119_153920.jpg
IMG_20200119_154641.jpg
 

psilos3

Member
Μηνύματα
6.089
Likes
44.960
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Peru, Japan, Iceland
Υπέροχη περιγραφή όπως πάντα και συνάμα συγκινιτική, όπως και ο τίτλος ο οποίος είναι προφανώς από το ομώνυμο τραγούδι του Ρασούλη με τον Α.Μικρούτσικο.
Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον.
Υ.Γ. στο Cienfuegos λογικά βρέθηκες στο Teatro, όπου κι εγώ άκουσα καταπληκτικές μουσικές από τη καλύτερη μπάντα στις δέκα μέρες που ήμουν στη Κούβα!
 

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
7. Σιενφουεγκος.

Κατ' αρχή να ζητήσω συγγνώμη για τα ορθογραφικά και συντακτικά λαθη, που γίνονται λόγω έλλειψης χρόνου καθώς και το ότι γράφω από κινητό.
Όταν είχα επισκεφτεί παλιά την Κούβα, θεωρούσα ότι η πόλη είχε πάρει το όνομα της από τον ήρωα της επανάστασης Καμίλο Σιενφουεγκος.
Όμως τότε έκανα λάθος. Το όνομα της πόλης οφείλεται στον διοικητή της Ισπανό Δον Χοσέ Σιενφουεγκος, κατά την περίοδο ίδρυσης της πόλης.
Ήταν αυτή η συμφωνία με τους Γάλλους αποίκους, οι οποίοι ίδρυσαν την πόλη το έτος 1819.
Σήμερα η πόλη έχει 150.000
περίπου κατοίκους.
Η πόλη όμορφη, οι κάτοικοι περήφανοι παρ' όλη τη φτώχεια τους, η μουσική εξαιρετική.
Όμως ο φίλος μου ο Αντρέας, ήταν μελαγχολικός.
Για άλλα παλέψαμε, μου έλεγε συνεχώς.
Είχε δίκιο βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί.
Όμως παράλληλα έβλεπες κι ένα λαό που παρ' όλο το εμπάργκο δεκαετιών είχε χαμόγελο και γλεντούσε.
Τη δεκαετία του 70, τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα.
Όμως από τα τέλη της δεκαετίας του 80 η κατάσταση δυσκόλεψε πολύ, λόγω των γνωστών διεθνών πολιτικών εξελίξεων.
Αρχές της δεκαετίας του 90, ο Φιντέλ αποφάσισε αναγκασμένος να κάνει άνοιγμα με τον τουρισμό.
Ο Αντρέας συνέχιζε να είναι μελαγχολικός.
Δεν άντεξα και του είπα να συνέλθει. Ο Αντρέας υποστήριζε άκριτα τα καθεστώτα στην ανατολική Ευρώπη, τα οποία είχαν μετεξελιχθεί σε ολιγαρχικά και για αυτό κατέρρευσαν μέσα σε μια νύχτα.
Η κατάσταση αυτή είναι Αντρέα μου. Δεν υπάρχει άσπρο - μαύρο.
Ας απολαύσουμε το ταξίδι μας, το οποίο ακόμα και για την Κούβα έχει υποστεί περικοπές και ας προσπαθήσουμε στις λίγες μέρες που μας απομένουν να παρατηρήσουμε τις διαφοροποιήσεις, σε σχέση με τα προηγούμενα ταξίδια μας.
Παρακάτω ορισμένες φωτογραφίες από την πόλη, μοναδικό δείγμα γαλλικής αποικιοκρατίας στην Κούβα.
Γύρισα αρκετά στο κέντρο της πόλης και στην punta Gorda, περιοχή που είναι το ξενοδοχείο μας.
Οι φωτογραφίες δεν είναι αντιπροσωπευτικές, αφού ελάχιστες βγήκαν με κινητό.
Οι πολλές είναι με φωτογραφική μηχανή και είναι αδύνατο λόγω έλλειψης χρόνου να παρουσιαστούν στην παρούσα ανταπόκριση.

IMG_20200119_180232.jpg


IMG_20200119_180236.jpg


IMG_20200119_182312.jpg


IMG_20200120_180734.jpg


IMG_20200120_180739.jpg


IMG_20200121_081759.jpg
 

Attachments

Last edited:

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
8. Αβάνα.

Για την Αβάνα τι να πρωτοπείς και τι να πρωτογράψεις. Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για την Αβάνα. Από τις ομορφότερες πρωτεύουσες του κόσμου, από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου, από τις πιο ζωντανές πόλεις του κόσμου.
Προχωρώντας για Αβάνα ο φίλος μου ο Αντρέας, μελαγχολούσε όλο και περισσότερο.
Μελαγχολουσε και μονολογούσε ότι δεν θα πάμε στην περιοχή που είμαστε όταν είχαμε έρθει για μπριγαδα τη δεκαετία του 1970.
Προσπάθησα να τον συνεφερω, λέγοντας του ότι και Αβάνα μας είχαν πάει τότε. Κυρίως Αβάνα.
Και φτάσαμε Αβάνα και κάναμε μια στάση πριν από το τούνελ να δούμε την πόλη από το φρούριο Μόρο και εγκατασταθήκαμε στο National με την 90ετη ιστορία του και αρχίσαμε να κυκλοφορούμε στην Αβάνα. Και η μελαγχολία του φίλου μου θεραπεύτηκε.
Και κάθε πρωί, μεσημέρι, βράδυ εξαιρετική μουσική.
Με την επιστροφή θα κάνω μια σύντομη αποτίμηση του αναγκαστικά μικρού ταξιδιού.
Αφού ζητήσω συγγνώμη για τα λάθη, ορθογραφικά, συντακτικά και λοιπά και μέχρι να γράψω πλήρη ιστορία, παρακάτω λίγες φωτογραφίες από την Αβάνα.
Το ταξίδι που είχα προγραμματίσει θα συνεχιστεί, ξεκινώντας αυτή τη φορά από την Αβάνα.
Αναγνωρίζω ότι στο παρόν και προηγούμενο εδάφιο, τα γραπτά δεν ήταν ακριβώς ζωντανή ανταπόκριση. Το εδάφιο για Σιενφουεγκος εστάλη από Αβάνα. Το παρόν από lounge αεροδρομίου εκτός Κούβας.
Αν και γνωρίζω ότι πολλοί δεν διαβάζουν ιστορίες, θα αναφέρω ένα tip για όσους διαβάζουν ανταποκρίσεις και θα το αναφέρω και στην πιθανή ιστορία μου. Αυτό για να εξιλεωθώ για την καθυστέρηση.
Για όσους φτάνουν Κούβα με air Canada, δεν απαιτείται visa. Συμπληρώνουν ένα χαρτί με όνομα και αριθμό διαβατηρίου(ότι ακριβώς γράφει η visa) που δίνουν στο αεροπλάνο και δεν απαιτείται καμία άλλη διαδικασία. Προφανώς χωρίς χρήματα.
Πιστεύω ότι αυτό είναι η ευγνωμοσύνη της κυβέρνησης της Κούβας προς την κυβέρνηση του Καναδά για τη βοήθεια στη χώρα.
Για εξοικονόμηση χρημάτων προσέξτε το παραπάνω.
Αφορά όποιον διαβάζει.
Τώρα παρακάτω ακολουθούν λίγες φωτογραφίες από την Αβάνα, ενώ για περισσότερα στην πιθανή ιστορία, ή στον επίλογο ή και σε νέα ιστορία με τη συνέχεια του ταξιδιού προς νότο, όπως ελπίζω ότι σύντομα θα πραγματοποιήσω.

IMG_20200122_110400.jpg


IMG_20200122_110423.jpg


IMG_20200117_094805.jpg


IMG_20200122_165853.jpg


IMG_20200122_181434.jpg


IMG_20200123_152138.jpg


IMG_20200122_080943.jpg


IMG_20200123_152128.jpg


IMG_20200123_170726.jpg


IMG_20200123_165301.jpg
 

Attachments

Last edited:

KIKI

Member
Μηνύματα
2.693
Likes
6.667
Επόμενο Ταξίδι
Ιορδανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Αφρική Ναμιμπια
Μια χαρά ειναι η ιστορία - ρεπορταζ !
Σου εύχομαι να ξαναπάς σύντομα .

Να ξαναγραψω εδω σχετικα με την δωρεάν βιζα που δινει η Aircanada στην πτηση Τορόντο - Αβάνα.
Αν εχεις σπαστο εισιτηριο ,οπως εσυ υποθετω, ειναι ενταξει.
Αν όμως η πτηση ειναι απο Αθήνα για Αβάνα , τότε πρεπει να εχουμε βίζα βγαλμενη απο εδω .
Αλλοιως δεν πετάς απο το Βενιζέλος.
 

gelf

Member
Μηνύματα
659
Likes
12.732
9. Μετά την επιστροφή.

@psilos3, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Έχεις απόλυτο δίκιο. Η μουσική σκηνή στο Σιενφουέγκος είναι εξαιρετική. Άλλωστε, στην Paseo El Prado (στη συμβολή με τον πεζόδρομο Avenida 54-ο νότιος δρόμος του πάρκου Χοσέ Μαρτί) υπάρχει το άγαλμα του μεγάλου μουσικού Benny More (περισσότερα στην πιθανή ιστορία). Εκτός από το Teatro, εξαιρετικές μπάντες ακούσαμε στη σάλα Αραγκόν του μπαρ Benny More (δυτικά του Teatro επί της Avenida 56), στο Jardin de UNAEC (δυτικά του πάρκου Χοσέ Μαρτί) και μετά τα μεσάνυχτα στο El Benny (επί της Avenida 54). Όσον αφορά στον τίτλο δεν είχα σκεφτεί το έργο του Ρασούλη (πιθανώς υποσυνείδητα ναι). Σκεφτόμουν ότι ήμουν πάλι μαζί με τον φίλο μου Αντρέα σε ταξίδι στην Κούβα, 40+ χρόνια μετά, μόνοι όμως αυτή τη φορά. Δεν είχα σκεφτεί το έργο του Ρασούλη (τουλάχιστον συνειδητά-εσύ μου έβαλες την ιδέα), γιατί είμαι λάτρης της latin jazz, όλων των ειδών της latin μουσικής, της αφρικάνικης μουσικής και της jazz. Και στην Κούβα ακούμε μουσικάρες. Και το ρούμι να ρέει άφθονο. Απόλαυση!!!

@KIKI, σε ευχαριστώ πολύ για την παρέμβαση. Έγραφα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Δεν νομίζω ότι θα επιχειρήσω πάλι ζωντανή ταξιδιωτική ανταπόκριση σε ένα πολύ πυκνό ταξίδι.

@kokoui και πολλούς νυχτερινούς περιπάτους και κυρίως πολλά ποτάκια, είχε αυτό το ταξίδι.



Ευχαριστώ όλους όσους παρακολούθησαν τις πρόχειρες σημειώσεις και τις φωτογραφίες από κινητό τηλέφωνο. Όπως ανέφερα παραπάνω το ταξίδι διεκόπη γρήγορα, κάνω την έντονη αυτοκριτική μου γιατί πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια να επισκεφτώ την Κούβα και ιδιαίτερα την Αβάνα, αλλά ελπίζω να ξαναβρεθώ άμεσα, ώστε να συνεχίσω από την Αβάνα, το ταξίδι μου προς τη Νότια Αμερική.
Μέχρι να γράψω ιστορία, (αν προλάβω να γράψω) ανεβάζω λίγες φωτογραφίες, γιατί οι φωτογραφίες από το κινητό τηλέφωνο δεν μου αρέσουν.

Φωτογραφίες από τη Σάντα Κλάρα:

1.JPG


2.jpg


Φωτογραφίες από τo Trinidad:

3.JPG


Φωτογραφίες από τo Σιενφουέγκος:

4.JPG


5.JPG


Φωτογραφίες από την Αβάνα:

6.JPG


7.JPG


8.JPG


9.JPG


10.JPG


11.JPG


12.JPG


Για τη σύγκριση της κατάστασης με τα προηγούμενα ταξίδια μου στην Κούβα, ζήτημα το οποίο έθεσε ο αγαπητός φίλος (άγνωστος προσωπικά, αλλά με υψηλή αίσθηση εκλεπτυσμένου χιούμορ καθώς και με εξαιρετική παρουσία στο φόρουμ και στις βοήθειες που δίνει) @fotast, θεωρώ ότι η πιο αντιπροσωπευτική είναι η σύγκριση των συνθηκών του παρόντος ταξιδιού με αυτό που είχαμε κάνει πάλι με τον φίλο μου Αντρέα, πριν από 40+ χρόνια.
Ρώτησα τον Αντρέα για να μου πει την άποψή του κι αυτός κούνησε το κεφάλι απογοητευμένος. Σηκώθηκε και πήγε προς το μπαρ κι έφερε δυο ποτήρια ρούμι (Ron Viejo). Πίνοντας το ρούμι μας σκεφτόμαστε ότι ο λαός της Κούβας συνεχίζει να είναι φτωχός αλλά και πολύ υπερήφανος ταυτόχρονα. Αγαπάει την επανάσταση; Μάλλον εξακολουθεί να την αγαπάει, αλλά κατά την άποψή μας, όχι όσο παλαιότερα. Στόχος των αποκλεισμών είναι να δημιουργηθεί δυσαρέσκεια στο λαό της Κούβας. Αυτό είναι το χαρτί που θέλει να παίξει ο Τραμπ, σταματώντας τα ανοίγματα του Ομπάμα. Ευτυχώς, για τους Κουβανούς ή/και για το καθεστώς, υπάρχει ο Καναδάς. Το καθεστώς της Κούβας πάντως δεν έχει σχέση με αυτά των ανατολικοευρωπαϊκών καθεστώτων. Τουλάχιστον όσο τα είχα ζήσει και όπως τώρα συμφωνεί και ο Αντρέας. Τα καθεστώτα των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών προσομοίαζαν με καθεστώτα κατοχής. Το καθεστώς της Κούβας προήλθε από λαϊκή επανάσταση. Τώρα δίνει μια σχετική ελευθερία, ενώ παράλληλα ευνοεί κάποια ελεγχόμενη παραοικονομία.
Πήγα κι εγώ στο μπαρ κι έφερα δυο ποτά. Τα πίναμε σιγά-σιγά παρατηρώντας τη Μαλεκόν. Ήμασταν σ΄ ένα από τα μπαρ του National.
Και λέω στο φίλο μου Αντρέα. Αντρέα τα πράγματα δεν είναι ούτε άσπρα ούτε μαύρα. Μια ζωή στο λέω αυτό. Φτώχεια εδώ υπάρχει. Και πολύ. Όμως πριν από μερικές ημέρες στο Τορόντο βλέπαμε άστεγους σε θερμοκρασίες πολύ κάτω από το μηδέν. Και στην Καλιφόρνια και σε όλες τις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ακόμα και στη Σκανδιναβία σε πολύ μικρό ποσοστό, υπάρχουν άστεγοι. Εδώ είναι φτωχοί αλλά γλεντούν και το κυριότερο δεν συναντάς άστεγους. Το βράδυ θα βάλουν ότι καλύτερο έχουν σε ρούχα και παπούτσια και θα βγουν για χορό. Έτσι είναι Αντρέα μου. Δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο στη ζωή. Και να ‘μαστε καλά, να ξαναέρθουμε σύντομα.
Αυτά είναι τα καλύτερα που μπορεί να γράψει και να πει ένας αναθεωρητής, για τη σημερινή κατάσταση στην Κούβα.
Όμως η μαγεία της δεκαετίας του 1970, είχε χαθεί. Μαζί μ' αυτήν και τα νιάτα μας και τα τότε όνειρά μας. Σήμερα χαμένα όνειρά μας.


ΤΕΛΟΣ
 

Attachments

  • 243,3 KB Προβολές: 0

fotast

Member
Μηνύματα
9.337
Likes
14.200
9. Μετά την επιστροφή.

@psilos3, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Έχεις απόλυτο δίκιο. Η μουσική σκηνή στο Σιενφουέγκος είναι εξαιρετική. Άλλωστε, στην Paseo El Prado (στη συμβολή με τον πεζόδρομο Avenida 54-ο νότιος δρόμος του πάρκου Χοσέ Μαρτί) υπάρχει το άγαλμα του μεγάλου μουσικού Benny More (περισσότερα στην πιθανή ιστορία). Εκτός από το Teatro, εξαιρετικές μπάντες ακούσαμε στη σάλα Αραγκόν του μπαρ Benny More (δυτικά του Teatro επί της Avenida 56), στο Jardin de UNAEC (δυτικά του πάρκου Χοσέ Μαρτί) και μετά τα μεσάνυχτα στο El Benny (επί της Avenida 54). Όσον αφορά στον τίτλο δεν είχα σκεφτεί το έργο του Ρασούλη (πιθανώς υποσυνείδητα ναι). Σκεφτόμουν ότι ήμουν πάλι μαζί με τον φίλο μου Αντρέα σε ταξίδι στην Κούβα, 40+ χρόνια μετά, μόνοι όμως αυτή τη φορά. Δεν είχα σκεφτεί το έργο του Ρασούλη (τουλάχιστον συνειδητά-εσύ μου έβαλες την ιδέα), γιατί είμαι λάτρης της latin jazz, όλων των ειδών της latin μουσικής, της αφρικάνικης μουσικής και της jazz. Και στην Κούβα ακούμε μουσικάρες. Και το ρούμι να ρέει άφθονο. Απόλαυση!!!

@KIKI, σε ευχαριστώ πολύ για την παρέμβαση. Έγραφα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Δεν νομίζω ότι θα επιχειρήσω πάλι ζωντανή ταξιδιωτική ανταπόκριση σε ένα πολύ πυκνό ταξίδι.

@kokoui και πολλούς νυχτερινούς περιπάτους και κυρίως πολλά ποτάκια, είχε αυτό το ταξίδι.



Ευχαριστώ όλους όσους παρακολούθησαν τις πρόχειρες σημειώσεις και τις φωτογραφίες από κινητό τηλέφωνο. Όπως ανέφερα παραπάνω το ταξίδι διεκόπη γρήγορα, κάνω την έντονη αυτοκριτική μου γιατί πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια να επισκεφτώ την Κούβα και ιδιαίτερα την Αβάνα, αλλά ελπίζω να ξαναβρεθώ άμεσα, ώστε να συνεχίσω από την Αβάνα, το ταξίδι μου προς τη Νότια Αμερική.
Μέχρι να γράψω ιστορία, (αν προλάβω να γράψω) ανεβάζω λίγες φωτογραφίες, γιατί οι φωτογραφίες από το κινητό τηλέφωνο δεν μου αρέσουν.

Φωτογραφίες από τη Σάντα Κλάρα:

View attachment 295333

View attachment 295334

Φωτογραφίες από τo Trinidad:

View attachment 295335

Φωτογραφίες από τo Σιενφουέγκος:

View attachment 295336

View attachment 295338

Φωτογραφίες από την Αβάνα:

View attachment 295339

View attachment 295340

View attachment 295341

View attachment 295342

View attachment 295343

View attachment 295344

View attachment 295345

Για τη σύγκριση της κατάστασης με τα προηγούμενα ταξίδια μου στην Κούβα, ζήτημα το οποίο έθεσε ο αγαπητός φίλος (άγνωστος προσωπικά, αλλά με υψηλή αίσθηση εκλεπτυσμένου χιούμορ καθώς και με εξαιρετική παρουσία στο φόρουμ και στις βοήθειες που δίνει) @fotast, θεωρώ ότι η πιο αντιπροσωπευτική είναι η σύγκριση των συνθηκών του παρόντος ταξιδιού με αυτό που είχαμε κάνει πάλι με τον φίλο μου Αντρέα, πριν από 40+ χρόνια.
Ρώτησα τον Αντρέα για να μου πει την άποψή του κι αυτός κούνησε το κεφάλι απογοητευμένος. Σηκώθηκε και πήγε προς το μπαρ κι έφερε δυο ποτήρια ρούμι (Ron Viejo). Πίνοντας το ρούμι μας σκεφτόμαστε ότι ο λαός της Κούβας συνεχίζει να είναι φτωχός αλλά και πολύ υπερήφανος ταυτόχρονα. Αγαπάει την επανάσταση; Μάλλον εξακολουθεί να την αγαπάει, αλλά κατά την άποψή μας, όχι όσο παλαιότερα. Στόχος των αποκλεισμών είναι να δημιουργηθεί δυσαρέσκεια στο λαό της Κούβας. Αυτό είναι το χαρτί που θέλει να παίξει ο Τραμπ, σταματώντας τα ανοίγματα του Ομπάμα. Ευτυχώς, για τους Κουβανούς ή/και για το καθεστώς, υπάρχει ο Καναδάς. Το καθεστώς της Κούβας πάντως δεν έχει σχέση με αυτά των ανατολικοευρωπαϊκών καθεστώτων. Τουλάχιστον όσο τα είχα ζήσει και όπως τώρα συμφωνεί και ο Αντρέας. Τα καθεστώτα των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών προσομοίαζαν με καθεστώτα κατοχής. Το καθεστώς της Κούβας προήλθε από λαϊκή επανάσταση. Τώρα δίνει μια σχετική ελευθερία, ενώ παράλληλα ευνοεί κάποια ελεγχόμενη παραοικονομία.
Πήγα κι εγώ στο μπαρ κι έφερα δυο ποτά. Τα πίναμε σιγά-σιγά παρατηρώντας τη Μαλεκόν. Ήμασταν σ΄ ένα από τα μπαρ του National.
Και λέω στο φίλο μου Αντρέα. Αντρέα τα πράγματα δεν είναι ούτε άσπρα ούτε μαύρα. Μια ζωή στο λέω αυτό. Φτώχεια εδώ υπάρχει. Και πολύ. Όμως πριν από μερικές ημέρες στο Τορόντο βλέπαμε άστεγους σε θερμοκρασίες πολύ κάτω από το μηδέν. Και στην Καλιφόρνια και σε όλες τις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ακόμα και στη Σκανδιναβία σε πολύ μικρό ποσοστό, υπάρχουν άστεγοι. Εδώ είναι φτωχοί αλλά γλεντούν και το κυριότερο δεν συναντάς άστεγους. Το βράδυ θα βάλουν ότι καλύτερο έχουν σε ρούχα και παπούτσια και θα βγουν για χορό. Έτσι είναι Αντρέα μου. Δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο στη ζωή. Και να ‘μαστε καλά, να ξαναέρθουμε σύντομα.
Αυτά είναι τα καλύτερα που μπορεί να γράψει και να πει ένας αναθεωρητής, για τη σημερινή κατάσταση στην Κούβα.
Όμως η μαγεία της δεκαετίας του 1970, είχε χαθεί. Μαζί μ' αυτήν και τα νιάτα μας και τα τότε όνειρά μας. Σήμερα χαμένα όνειρά μας.


ΤΕΛΟΣ
Αγαπητέ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Αλλά υπερβάλλεις.Μακάρι να προσέφερα περισσότερα όπως κάνετε οι υπόλοιποι που ανεβάζετε ιστορίες ή φωτογραφίες.Αλλά δεν το έχω ούτε με το ένα ούτε με το άλλο.Επομένως λίγα προσφέρω.Καλά σου ταξίδια και μακάρι να έχεις χρόνο να γράφεις.Το ξέρεις ότι πολλοί απολαμβάνουμε ιδιαίτερα αυτά που ανεβάζεις.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.686
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom