Νεπάλ Νεπάλ για 3 εβδομάδες !

[BASILISPAP]

Patan (στα σανσκριτικα Lalitpur, η πολη της ομορφιας) για 2 νυχτες μερος Α'...

Δεν βιαζομασταν καθολου και ετσι αφου πηραμε το πρωινο μας, ανεβηκαμε στην ταρατσα για να χαλαρωσουμε λιγο. Αφου καναμε μια τελευταια βολτα στην Bhaktapur και αφησαμε (και αυτο) το ξενοδοχειο, βρηκαμε (η μαλλον μας βρηκε αυτος,για την ακριβεια ) ενα ταξι και αφεθηκαμε στα χερια του οδηγου. Με το κλασσικο μικρο Suzuki Maruti 800 , περασαμε απο τσιμεντενιους και χωματινους δρομους, μεσα απο μικροσκοπικα στενα οπου και παραλιγο να πατησουμε μερικες γριες και πιτσιρικια και φτασαμε σωοι στην Patan.

Προκειται για την τριτη σε μεγεθος πολη στην χωρα, με 130000 κατοικους και λιγα μολις χιλιομετρα απο το Διεθνες αεροδρομιο. Γνωστη για την ομορφια, την πλουσια πολιτιστικη κληρονομια, την παραδοση και τις τεχνες της. Στην πολη αυτη φτιαχνονται πολλα και ποιοτικα μεταλλικα αντικειμενα απο ντοπιους τεχνιτες. Να αναφερω οτι στο Νεπαλ εισαγουν τρομερες ποσοτητες υλικων και αγαθων απο την Ινδια και την Κινα και πολυ λιγα πραγματα φτιαχνονται πραγματικα εκει.





Εδω βλεπεις περισσοτερες Βουδιστικες επιρροες σε σχεση με αλλες πολεις. Το ταξι μας αφησε πριν την πλατεια, οπου και πληρωσαμε το τσουχτερο αντιτιμο (1000 ρουπιες, 8 ευρω ανα ατομο) για τα δεδομενα της χωρας και περασαμε απο μεσα της, για να αφησουμε τα σακιδια μας. Μειναμε στο Lumbini Heritage Home, με διαφορα το αγαπημενο μας ξενοδοχειο στο Νεπαλ με κοστος ανα διανυκτερευση στα 21 ευρω. Μεγαλα και ανετα δωματια, με τελειο πρωινο, ο ιδιοκτητης και το προσωπικο ειναι πολυ εξυπηρετικοι και πραγματικα φιλικοι.Βρισκεται στα 500 μετρα απο το κεντρο, σε μια γειτονια με την δικη της πλατεια. Εκει οι ηλικιωμενοι λιαζονται, οι ενηλικες παιζουν badminton και τα παιδια τρεχουν πισω απο μια μπαλα.






Οι πρωτες εντυπωσεις πολυ καλες, ανθρωποι χαλαροι να εργαζονται η να περιφερονται και να ζουν την ζωη τους. Οι ορδες των ημερησιων τουριστων απο την Κατμαντου βεβαιως δεν αργησαν να κανουν και αυτοι την εμφανιση τους. Καταραμενοι παλιοτουριστες , μας χαλασατε την ηρεμια μας!





Νεπαλεζικο περιστερι, το οποιο επιδιδεται στο αγαπημενο του αθλημα (surfing)...


Οι μεταλλικες "γραβατες" που κρεμονται απο πολλους ναους ειναι για να βοηθησουν τους θεους και τα πνευματα να κατεβουν στην γη ! Φυσικα και εδω ο μεγαλος σεισμος εχει αφησει τα σημαδια του, "δυστυχως" εργασιες αποκαταστασης βρισκονται σε εξελιξη και δεν βλεπεις την πραγματικη ομορφια των κτισματων. Ισως οταν θα πατε εσεις τα πραγματα να ειναι καλυτερα!





Κανοντας βολτες, βρηκαμε τα στεκια μας για τις τελευταιες 48 ωρες στην χωρα. Πολλοι τουριστες στην κεντρικη πλατεια, αλλα λιγοστοι λιγα μετρα παραπερα οπου και φυσικα οι τιμες ειναι τουλαχιστον οι μισες και οι γευσεις πολυ καλυτερες! Τωρα αν καποια φορα αρπαξουμε καποιον ιο η κατι αλλο... Τι να κανουμε; Μια φορα ζουμε, οποτε ας ζησουμε !
Δοκιμασαμε καποια "αγλυκα γλυκα" και χαλαρωσαμε με ενα καφεδακι. Αγορασαμε καποια σουβενιρ, ρουχα και ντοπιες λιχουδιες, για να προλαβουμε την μαχη με τον χρονο. Το βραδυ φαγαμε σε ενα ταβερνακι και μετα απολαυσαμε μια βολτα στην ηρεμια της νυχτας. Μια ωρα αργοτερα ημασταν ηδη στα κρεβατια μας, λιγο ιντερνετ, διαβασμα και τα ματια εκλεισαν μονα τους ...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 14
• 15
• 16
• 17
• 18

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 16 of 18

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[BASILISPAP]

Bandipur για 2 βραδια...

Η πρωτη σταση μας σε αυτο το ταξιδι. Το ομορφα διατηρημενο χωριο (αρχιτεκτονικης του 18ου αιωνα) βρισκεται σε υψομετρο 1000 μετρων και εχει περιπου 15000 κατοικους διασπαρτους σε μικρες γειτονιες. Λουλουδια και ζωα οπως βουβαλοι και κατσικια βρισκονται παντου. Ιδιαιτερα σκαλιστα ξυλα με ομορφα χρωματα στους ναους... Παιδια με σχολικη στολη να πηγαινοερχονται... Πουλια να τιτιβιζουν...



Οι τιμες στα ξενοδοχεια ειναι λιγο τσιμπημενες λογω τουρισμου και ετσι μειναμε στο Shrestha Hotel με 12 ευρω την διανυκτερευση με το πρωινο... Τιποτα το ιδιαιτερο, αλλα η αμεσως επομενη επιλογη με διπλη τιμη ειχε κοινη τουαλετα, οποτε καναμε την επιλογη μας.

Στο Νεπαλ γινονται πολλες και πολυωρες διακοπες ρευματος και συνηθως τα μεγαλα ξενοδοχεια εχουν γεννητριες για να τις αντιμετωπισουν. Το δευτερο βραδυ λιγο πριν παμε για φαγητο, ολα σκοτεινιασαν και μετα απο λιγο υπηρχαν μονο κερια και λιγα δημοσια φωτα (ηλιακα)... Μια ατμοσφαιρα ρομαντικη και ιδιαιτερη! Απλα να ξερετε, εδω τρωνε ΝΩΡΙΣ, μετα τις 8 τα παντα ηταν κλειστα.

Η δευτερη μερα περασε με μικρες πεζοποριες, ετσι απλα για να μπουμε στο κλιμα. Ανεβηκαμε στα 3-4 σημεια απο τα οποια εχεις καλη θεα, τα viewpoints. Οπως και σε ολα τα ταξιδια μας χρησιμοποιησαμε την εφαρμογη maps.me για κινητα και ετσι πολυ ευκολα βρισκαμε τον δρομο μας οπου και αν ημασταν στην χωρα.



Η τρομερη πανοραμικη θεα (την οποια εμεις δεν ειδαμε λογω ομιχλης) και ηρεμια του μερους ειναι κατι που μας εκανε να ερθουμε εδω... Απο το Tundikhel, τον ναο Thani Mai και απο αλλου...



Το δευτερο βραδυ προσπαθησαν να μας κλεψουν στον λογαριασμο του εστιατοριου, αφου ενω η τιμη ηταν 2500 ρουπιες μας ζητησαν 3500... Ευτυχως "αποδειχτηκε" οτι το αφεντικο εκανε λαθος και ολα καλα (1000 ρουπιες ειναι 8 ευρω περιπου). Το φαγητο ειναι πολυ φθηνο, αυτο που ανεβαζε την τιμη γενικα ηταν οι μπυρες σε τιμες Ελλαδος .





Καποιο μεσημερι η Α ηθελε να φαει σαλατα και στο μενου υπηρχε η "green salad", αυτο που μας εφεραν ηταν το μισο αγγουρι της φωτογραφιας! Ωρε γλεντια!! Γενικα να πουμε οτι το φαγητο του Νεπαλ ειναι απλο αλλα νοστιμο και δοκιμασαμε σχεδον τα παντα.




Ηταν μια καλη εισαγωγη στην χωρα και θα προτεινα να πατε αν και ισως καλυτερα σε αλλη εποχη. Εμεις αντιμετωπισαμε λιγακι κρυο και η ομιχλη δεν μας αφηνε να δουμε αυτα που ηταν εκει! Απο Οκτωβριο μεχρι και Δεκεμβριο ειναι τελεια. Δειτε φωτογραφιες στο ιντερνετ και θα καταλαβετε (απλα προσοχη υπαρχει περιοχη στην Ινδια με το ιδιο ονομα) !

Αργα το βραδυ της δευτερης μερας, στελνω επιβεβαιωτικο μηνυμα για το παραπεντε που ειχαμε κανονισει στην επομενη πολη. Η αμεση (ευτυχως) απαντηση ηταν οτι δεν θα μπορουσαμε να το κανουμε λογω φεστιβαλ (Pokhara paragliding festival), πραγμα που γινεται μονο για τους επαγγελματιες. Ειχαν χασει τα στοιχεια μου και ετσι δεν ειδοποιηθηκαμε . Τελικα μετα απο αλλεπαλληλα μηνυματα (και επιμονης μου) καταφεραμε να κλεισουμε για το πρωι της επομενης μερας .

Το πρωι καταβροχθισαμε το πρωινο μας σε 2 λεπτα και μπηκαμε στο αυτοκινητο το οποιο σε 1:30 ωρα θα μας μετεφερε στην...

 

[BASILISPAP]

Pokhara για 2 ημερες...

Προκειται για την δευτερη σε πληθυσμο, πολυ τουριστικη πολη του Νεπαλ με 350000 κατοικους και βρισκεται στα 1400 μετρα υψομετρο. Ειναι γνωστη ως ο καθρεπτης των Ιμαλαιων λογω της μεγαλης λιμνης (Phewa lake) στην οποια καθρεπτιζονται τα χιονισμενα βουνα η ως η Ελβετια του Νεπαλ. Η πρωτη εικονα ειναι απογοητευτικη (σκονη και σκουπιδια παντου) αλλα οσο παμε προς την λιμνη (lakeside) τοσο τα πραγματα καλυτερευουν.

Μειναμε στο ξενοδοχειο Spring, πολυ καλη επιλογη με τεραστια καθαρα δωματια, πρωινο και σε πολυ βολικη τοποθεσια, στα 16 ευρω ανα διανυκτερευση.

Μολις φτασαμε αφησαμε τις βαλιτσες στο ξενοδοχειο μας και μπηκαμε στο τζιπ που θα μας ανεβαζε μεχρι το βουνο Saragkot για το παραπεντε. Σε κανονικες συνθηκες το τζιπ αυτο θα χωρουσε 5 ατομα μεσα και αλλα 5-6 πισω στην ανοιχτη καροτσα. Εμεις ομως ημασταν 7 μεσα... Δυστυχως (η ευτυχως ) ο κληρος επεσε σε εμενα να βρισκομαι μεταξυ του οδηγου και του συνοδηγου. Η πρωτη μπηκε ομαλα και αρχισαμε την διαδρομη, η δευτερα μπηκε στον πισιν@ μου και εμεινε εκει σχεδον μεχρι το τελος ... Οταν επιτελους φτασαμε, περπατησαμε για λιγα λεπτα και βρεθηκαμε στο σημειο απο το οποιο θα ξεκινουσαμε!
Ετσι μεχρι να συνειδητοποιησουμε τι γινεται βρεθηκαμε στον αερα για σχεδον 30 λεπτα! Ηταν η πρωτη φορα που δοκιμασαμε κατι τετοιο και περασαμε τελεια! Νιωθεις σαν πουλι, χωρις ηχους παρα μονο τον αερα στα πανια σου. Πριν την προσγειωση καναμε και καποια ακροβατικα τα οποια μας προκαλεσαν μια μικρη ζαλαδα αλλα το ξεπερασαμε γρηγορα... Στα 70 ευρω ανα ατομο αυτη η δραστηριοτητα προτεινεται ανεπιφυλακτα!!!




Την επομενη μερα επισκεφθηκαμε την λιμνη και νοικιασαμε ξυλινο κανο μονο οι 3 μας για να παμε βολτα στο νησακι. Πληρωσαμε ενα μικρο ποσο, πηραμε σωσιβια και κουπια και σαλπαραμε για το αγνωστο με βαρκα την Ελπιδα ...




Στην συνεχεια πηγαμε απεναντι οπου και περπατησαμε ενα ομορφο ανηφορικο μονοπατι για περιπου 1 ωρα και βρεθηκαμε στην Στουπα της Παγκοσμιας Ειρηνης (World Peace Stupa). Ηταν μια πολυ ομορφη μερα με αρκετη ομιχλη ομως.





Μικρες ταβερνες και η μπυρα Gorkha με παρεα... Εκει οπου με 2-3 ευρω το ατομο τρως ενα χορταστικο dal bhat.



Το απογευμα ακουσαμε μουσικη και παρακολουθησαμε την παρελαση για την εναρξη του paragliding festival.



Γενικα ολες τις μερες ειδαμε πολλες γιορτες,γαμους σε γειτονιες, οι ανθρωποι φαινονται ηρεμοι και ευχαριστημενοι αν και η φτωχια ειναι παντου.
Ενα μικρο παραδοξο που ειδαμε, καποιοι μικροι παραδρομοι αλλαζουν κατευθυνση κινησεως αναλογα με τα κεφια ( ; ) του αστυνομικου !

Η πολη αυτη ειναι κλασσικη επιλογη του τουριστα, με πολλες επιλογες εστιατοριων, ξενοδοχειων και δραστηριοτητων. Εμεις περασαμε πολυ ομορφα και θα μεναμε και αλλο, αλλα το προγραμμα μας ειχε αλλη αποψη!

Οι ντοπιοι μας ειπαν οτι λοφο θεωρουν καθε βουνο που δεν εχει χιονια ολο τον χρονο. Υπαρχουν δηλαδη βουνα 3000 μετρων (ο Ολυμπος ειναι 2918) που θεωρουνται λοφοι !!!
Επιλογες trek υπαρχουν παμπολλες, το Νεπαλ θεωρειται απο τις καλυτερες χωρες για αυτο. Λογω εποχης και επειδη θα ηταν το πρωτο trek για εμας αποφασισαμε να παμε σε μια κλασσικη, οικονομικη και ασφαλης επιλογη. Χωρις οδηγο (με την σιγουρια του gps στο κινητο ομως) επιλεξαμε για 4 μερες το...

 

[BASILISPAP]

Poon hill trek μερα 1η...

Με ταξι σε 1:30 ωρα φτασαμε στην nayapul, το χωριο εισοδος στην περιοχη. Εκει αφου σφραγισαμε τις απαραιτητες αδειες μας (ετσι θα ξερουν αν χαθει καποιος και που πρεπει να ψαξουν) αρχισαμε την πεζοπορια! Περασαμε μια μεγαλη γεφυρα, γυρω γυρω λουλουδια με πεταλουδες και μελισσες... Κατσικια και βουβαλοι... Οι ανθρωποι πολυ χαλαροι και χαμογελαστοι σε ολο τον δρομο. Το ποταμι περναει διπλα απο τον δρομο. Βουδιστικες σημαιες προσευχης, οι οποιες συμβολιζουν τα στοιχεια της φυσης, βρισκονται παντου σε ολη την διαδρομη!




Αρχικα ο δρομος ειναι χωματινος με πολυ σκονη... Ειχε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ σκονη... Σας ειπα οτι ειχε πολυ σκονη; Παντου; Μεχρι και τα δεντρα εχουν λαθος χρωμα!



Μετα απο 1 ωρα η φυση αρχιζει να αλλαζει, να πρασινιζει και η βλαστηση αγριευει! Οι λιγοι ντοπιοι προσεχουν τα χωραφια και τα ζωντανα τους. Αγροτικος τοπος ζωης!




Περασαμε καποιες αερογεφυρες και μικρους καταρρακτες. Ειδαμε πολλες κυψελες (σκαλιστες σε κορμους δεντρων) στους τοιχους των σπιτιων.



Οι 2 συνοδοιποροι μου μετα απο 1+ ωρα που δεν εβλεπαν τα φημισμενα σκαλια του trek με ρωτουσαν συνεχως "Που ειναι τα σκαλια" μεχρι που τελικα τα ειδαμε (και τα ανεβηκαμε κι'ολας) !! Το νουμερο τους ; 3500 περιπου!! Για τους αγυμναστους (σαν εμας) ειναι τα σκαλια της κολασεως ...

Ευτυχως που καναμε αυτο το ταξιδι τον Φεβρουαριο, ειχαμε δει εικονες απο πολυ κοσμο σαν μυρμηγκια να ανεβαινουν τα σκαλια ο ενας πισω απο τον αλλο . Εμεις ημασταν σχεδον μονοι μας !


Καποια μικρα εστιατορια βρισκονται σε ολο το μονοπατι για να ξεκουραστεις και να φορτισεις τις μπαταριες σου. Ειχαμε προνοησει με μικρα σνακ για τον δρομο αλλα ενας καφες και μια καρεκλα ειναι παντα ευπροσδεκτα!



Στα τελευταια σκαλια θελαμε οξυγονο αλλα ξαφνικα μας ξεπερασε καποιος κυριος μεγαλυτερης ηλικιας με χαρακτηριστικη ανεση και 30 κιλα στην πλατη του... Ντραπηκαμε, καταπιαμε την αξιοπρεπεια μας και συνεχισαμε ! Λογω δυσκολιας στην μεταφορα των πραγματων, φυσικα τα παντα ειναι ακριβοτερα εδω.



Επιτελους μετα απο 10+ χλμ πορειας, 3500 σκαλιων και περιπου 6 ωρες περπατημα με μπολικο ιδρωτα φτασαμε στο Ulleri στα 1960 μετρα υψομετρο! Διαλεξαμε ενα απο τα περιπου 20 πανδοχεια στην τυχη, αφου για τοσο μικρο διαστημα δεν θελαμε να ψαξουμε πολυ. Ημασταν και λιγο κουρασμενοι, ετσι η στιχομιθια εγινε :
- η Α "που να παμε;"
- Εγω "εδω" !


Τα δωματια που νοικιασαμε σε καθε χωριουδακι ειναι πολυ μικρα, καποια απο κοντρα πλακε (εκτος απο το μπανιο αλλα εφοσον ειχαμε ζεστο νερο και αφου πληρωσαμε 1,6 -4 ευρω για καθε διανυκτερευση, δεν μας πειραξε! Ισα ισα μας αρεσε ολο το πακετο! Οι ιδιοκτητες ηταν πολυ γλυκοι ανθρωποι και μας εξηγησαν λιγα πραγματα για την ζωη τους και την περιοχη. Επισης ειχαμε μια πολυ ομορφη θεα απο το Hill Top guesthouse!




Το απογευμα περασε με ενα ζεστο χαλαρωτικο ντους, με μπολικο τσαι και φαι. Στον κοινοχρηστο (μαζι με τους ιδιοκτητες και τους αλλους πεζοπορους) χωρο εχουν ξυλοσομπα ενω στα δωματια απλα βολευεσαι κατω απο τις κουβερτες. Οι θερμοκρασιες που ειχαμε ηταν 15 βαθμους την μερα και μεχρι 6 κατα την διαρκεια της νυχτας. Αποκοιμηθηκαμε αποκαμωμενοι στις 9 ανυπομονωντας για την συνεχεια...

 

[BASILISPAP]

Poon hill trek μερα 2η...

Το πρωι ξυπνησαμε περιπου στις 6, πιασμενοι απο την χθεσινη υπερπροσπαθεια και αντικρισαμε την ομορφοτερη ανατολη ηλιου που εχουμε δει ποτε. Επισης ειδαμε την κορυφη της νοτιας Annapurna των 7,219 μετρων αλλα λογω ομιχλης δεν εχω καλη φωτογραφια!



Μετα απο ενα γευστικο πρωινο, πηραμε τα σακιδια μας και αποχαιρετησαμε το χωριουδακι και την οικογενεια του πανδοχειου...



Ειχαμε ακομα καποια σκαλια, παρεα με πολλα γαιδουρια τα οποια κουβαλουσαν απο νιπτηρες μεχρι τροφιμα και ποτα για τα επομενα χωρια.





1 ωρα μετα μπηκαμε σε ενα πολυ ομορφο δασος με καποιους καταρρακτες και το ποταμι να ακολουθει το μονοπατι μας. Το τοπιο αλλαζε συνεχως, απο ξηρο μεχρι ζουγκλα... Ειδαμε και το γνωστο βουνο Machapuchare, ή αλλιως "η ουρα του ψαριου". Οταν σταματουσαμε για λιγη ξεκουραση κρυωναμε (λογω του δροσερου αερα) και μετα απο λιγο περπατημα ξανα ιδρωτας ...





Μικροι εξερευνητες ετοιμοι ; Μπααα ...





Οι αγροτικες δουλειες δεν τελειωνουν ποτε! Ο ντοπιος βοσκος της φωτογραφιας ηταν πολυ φιλικος !




Εξισου φιλικοι ηταν και οι βουβαλοι που ξεφυτρωσαν απο το δασος λιγο αργοτερα.




Επιτελους ειδαμε το πασιγνωστο ροδοδεντρο ανθισμενο, δυστυχως σε λιγα μονο δεντρα. Πρεπει να ερθετε τελος Μαρτιου μεχρι Μαιο για να απολαυσετε αυτο το κατακοκκινο δασος που βλεπουμε στο ιντερνετ και στα βιβλια. Υπηρχαν πολλα αγρια λουλουδια τα οποια μυριζαν καταπληκτικα (οχι αυτα της φωτογραφιας) καθως και διαφορα ειδη μανιταριου στα δεντρα!




Ασε μανα, θα κοψω εγω τα ξυλα σημερα!!




Ηταν μια ευκολη μερα, 13χλμ χωρις πολλα σκαλια ! Μετα απο 6 ωρες φτασαμε νωρις στο Ghorepani στα 2850 μετρα υψομετρο και αφου σφραγισαμε τις αδειες μας, ανεβηκαμε καποια σκαλια μεχρι την "ανω πολη" για να εχουμε καλυτερη θεα.



Εκει βρηκαμε πανδοχειο το Dhaulagiri lodge and restaurant, αφησαμε τα σακιδια μας και βγηκαμε για μια μικρη βολτα στα περιξ. Η θεα των βουνων απο το δωματιο μας ηταν καταπληκτικη! Μαθαμε οτι υπαρχουν καποια ειδη αετων τα οποια ψαχνουν για λειψανα τουριστων .



Αφου δεν υπαρχουν αλλοι χωροι εκτος απο τα πανδοχεια, φυσικα περασαμε το απογευμα μας στον κοινοχρηστο χωρο με τσαι, φαι και συζητηση με ντοπιους. Καποιος οδηγος αλλου γκρουπ μας εδωσε καποιες καλες πληροφοριες για την βολτα μας. Γενικα οι περισσοτεροι ξενοι ειχαν οδηγο μαζι τους, αλλα πραγματικα δεν χρειαζεται να παρετε καποιον. Ο δρομος σπανια εχει επιγραφες, ομως υπαρχει κινηση και ολο και καποιον θα βρειτε να ρωτησετε. Για σιγουρια στο κινητο σας μια εφαρμογη (οπως το maps.me που προτειναμε νωριτερα) και δεν χρειαζεστε κανεναν !

Το κρυο στο δωματιο μας ηταν τσουχτερο... Μπορουσαμε να δουμε την ανασα μας ! Μπανιο του Στρατου (μονο σε συγκεκριμενα επιμαχα σημεια ) και ξεκουραση. Διπλη κουβερτα μαζι με υπνοσακο και δεν καταλαβαμε τιποτα!
Αυριο θα ξυπναγαμε πολυ νωρις καθως θελαμε να δουμε την ανατολη του ηλιου...

 

[BASILISPAP]

Poon hill trek μερα 3η...

Ξυπναμε στις 4:30 το πρωι, με πολυ κρυο, ντυνομαστε με διπλα μπουφαν, κασκολ και φακο κεφαλης. Βγαινουμε εξω και το κρυο ειναι εντονο, το σκοταδι κυριαρχει παντου και ο δρομος μπροστα μας εχει (τι αλλο; ) σκαλια. Καποια σκυλια αρχισαν να ανεβαινουν, με μεγαλυτερη προθυμια απο εμας!
Δεν βλεπεις τιποτα αλλο παρα μονο λιγα φωτα απο τους αλλους τουριστες που ειχαν την ιδια ιδεα με εσενα. 1+ ωρα μετα κατα την διαρκεια της οποιας αναθεματιζουμε την ορεξη μας, φτανουμε στην κορυφη. Πολυ κοσμος σε ολη την διαδρομη, πρεπει να ημασταν 150+ ατομα εκει πανω.
Που πανω; Στα 3210 μετρα υψομετρο, στο Poon hill. Απο εκει εχει βγει και το ονομα της πεζοποριας μας.

Υπαρχει μια πανακριβη καντινα και ολοι καθομαστε στην ουρα για ενα ζεστο καφε μεχρι να καθαρισουν τα συννεφα και να δουμε κατι. Το λιγο χιονι ειχε αρχισει να λιωνει σιγα σιγα.
Ο ηλιος βγαινει, κοιταμε τριγυρω μας και καταλαβαινουμε οτι τα βουνα που ειναι εκει κοντα μας, ειναι απο τα μεγαλυτερα στον κοσμο!
Η πανοραμικη θεα των Ιμαλαιων ειναι πανεμορφη και επιβλητικη, ενδεικτικα αναφερω Dhaulagiri (8.167m), Manaslu (8.163m), Annapurna South (7.219m) , Annapurna I (8.096m), Machapuchare (6.997m) καθως και καποια μικροτερα. Που αλλου στον κοσμο μπορειτε να δειτε 3 απο τις 14 μεγαλυτερες βουνοκορφες απο ενα σημειο ;




Κατα τις 7 αποφασιζουμε οτι η ηρθε η ωρα της καθοδου, επεται και η δυσκολοτερη πεζοπορια των 4 ημερων!
Κατεβαινοντας τα σκαλια αρχιζω να νιωθω την πρωτη δυσφορια στο αριστερο γονατο μου (καποιο παλιο προβλημα το οποιο μου στοιχισε την αθλητικη καριερα που ΘΑ ειχα ) .

Παιρνουμε βιαστικα το πρωινο μας, γεμιζουμε τα μπουκαλια με νερο (συνηθως στα βουνα, για την μειωση των απορριματων, αγοραζεις το νερο απο μεγαλες φιαλες) και αφου κλεισουμε τα σακιδια μας, αφηνουμε πισω και αυτο το χωριο. Καποια παιδακια με σχολικες στολες μας χαιρετανε με πλατυ χαμογελο ...




Η φυση ειναι πανεμορφη με συνεχης εναλλαγες βλαστησης. Τα ροδοδεντρα ειναι παντου οπως και τα λουλουδια!



Η τρομερη θεα των βουνων συνεχιζεται αφου μοιαζουν σαν να μας ακολουθουν. Σε καποια σημεια ειχαμε και γκρεμο διπλα μας (πραγματικα, δεν φαινεται η αποσταση στην φωτογραφια)! Λιγο χιονι εχει μεινει σε καποια σημεια.




Ειδαμε επιτελους και το γνωστοτερο ζωο των Ιμαλαιων, το Γιακ οπως και καποια πολυχρωμα πουλια και μερικους μακακες...




Αρχιζουμε να κατεβαινουμε και νιωθουμε οτι πλησιαζουμε αλλα δυστυχως μετα απο 30 λεπτα, πρεπει να ανεβουμε ΠΑΛΙ. Εκει πραγματικα, δεν ειχαμε αλλες αντοχες! Στο Tadapani σταματησαμε για να φαμε και να ξεκουραστουμε λιγακι. Με ανεωμενο ηθικο συνεχισαμε την ομορφη αλλα πολυ κουραστικη διαδρομη.



Σε καποια χωρια ειδαμε και παλι μεγαλες γιορτες και γαμους! Μουσικη και τεραστιες κατσαρολες στην φωτια.
Το τοπιο αλλαζει ξανα, γινεται περισσοτερο αγροτικο με χωραφια...
Μετα απο καμποσο ιδρωτα, λιγο πονο στο γονατο, 10 ωρες περπατημα (με το πρωινο ανεβασμα) και 16χλμ φτασαμε στο χωριο Ghandruk. Διαλεξαμε στα γρηγορα, το πανδοχειο Simon guesthouse και καναμε μπανιο .



Στο ομορφο μπαλκονακι μας χαλαρωσαμε μεχρι να ερθει η ωρα του φαγητου. Οι ηχοι της φυσης ηταν πολυ χαλαρωτικοι μεχρι που ξαφνικα καποιος μερακλης γειτονας εβαλε νεπαλεζικη ποπ στην διαπασων! Βρηκαμε μια ντισκο στα Ιμαλαια ! Το βραδυ περασε κλασσικα με τσαι και φαι στον κοινοχρηστο χωρο. Στις 10 ημασταν ηδη παραδομενοι στην αγκαλια του μορφεα...Ονειρευτηκα οτι ημουν στα ιχνη του θρυλικου Yeti των Ιμαλαιων αλλα πριν το δω καποια σκυλια με ξυπνησαν...

 

[chris7]

Καταπληκτική ιστορία με θαυμάσιες φωτογραφίες.
Ξέρω ότι δεν πρόκειται ποτέ να πάω σε αυτά τα μέρη (αν και πολύ θα το ήθελα), οπότε "ταξιδεύω" με την ιστορία σου.
Ευχαριστώ πολύ για το "ταξίδι".

 

[BASILISPAP]

Poon hill trek μερα 4η...

Ξανακοιμηθηκα μεχρι τις 7, ηταν η πρωτη μερα που ημασταν χαλαροι, αφου δεν ειχαμε πολυ περπατημα σημερα.
Πηραμε πρωινο και ανεβηκαμε στο μπαλκονι μας για καποιες τελευταιες φωτογραφιες του Machapuchare και της ζωης στο χωριο... Μια ωρα αργοτερα αγκαλιασαμε τα σακιδια μας και ακολουθησαμε τα κατηφορικα σκαλια περνωντας διπλα απο αμετρητους ορυζωνες... Για αλλη μια φορα γαιδουρια, βουβαλοι και σκυλια βρεθηκαν στον δρομο μας.
Νιωθαμε το κλιμα να αλλαζει και την θερμοκρασια να ανεβαινει... Κιτρινα λουλουδια σιναπιου μαζι με το πρασινο εκαναν πολυ ομορφη αντιθεση με το ξηρο χωμα.




Συντομα τα βουνα χαθηκαν... και στο τελος των σκαλιων μας περιμενε μια αποφαση. Θα περπαταγαμε για καποιες ωρες σε χωματοδρομο η θα περναμε ενα απο τα διασημα μικρα κιτς λεωφορεια τα οποια περνανε διπλα απο τον γκρεμο. Το ολιγον απογοητευτικο και μονοτονο (σε σχεση με αυτα που ειδαμε τις προηγουμενες μερες) τοπιο σε συνδιασμο με το τελευταιο απογευμα στην Pokhara, μας ανεβασε στο λεωφορειο. Αφησα τα σακιδια μας στην σκεπη και γρηγορα προλαβαμε να καθησουμε πριν να μας πιασει την τελευταια θεση μια ηλικιωμενη κυρια !





Οι λιγοι τουριστες καθως και πολλοι ντοπιοι, ανθρωποι και ζωα (τουλαχιστον η μια κοτα της φωτογραφιας στο πατωμα του λεωφορειου), ολοι μαζι μια αγκαλια! Εδω ολοι οι καλοι χωραμε.



Ζητησαμε απο τον συνοδηγο του λεωφορειου να μας αφησει στον ελεγχο αδειων του trek αλλα εκανε οτι δεν καταλαβε και μας αφησε 2 χλμ μετα... Τελικα αποφασισαμε να φυγουμε χωρις να κανουμε εξοδο απο τον χωρο. Live fast die young ... Νιωσαμε σαν να επιστρεφουμε στον πολιτισμο μετα απο μηνες αν και ειχαν περασει μολις 4 μερες!!! Η πεζοπορια αυτη αν και πολυ κουραστικη ηταν κατι το ανεπαναληπτο και θα το ξανακαναμε ασυζητητι, αν και θα διαλεγαμε κατι μεγαλυτερης διαρκειας!
Ο δρομος για την επιστροφη ηταν μεσω της Nayapul (οπου ηπιαμε εναν τελευταιο καφε) και της μαλλον αδιαφορης/ασχημης διαδρομης της 1:30 ωρας για την Pokhara.



Οταν φτασαμε στο ξενοδοχειο μας, καναμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ενα κανονικο μπανιο και βγαλαμε απο πανω μας 5 κιλα σκονη ο καθενας! Επιστρεψαμε τα μπουφαν και τους υπνοσακους που νοικιασαμε και απολαυσαμε μια κρυα μπυρα. Στο Νεπαλ πολλες φορες μας ρωτησαν αν θα την θελαμε ζεστη η κρυα ! Δωσαμε τα ρουχα μας για πλυσιμο και το απογευμα περασε με μια τελευταια βολτα στην πολη, φαι και χαλαρωση. Κοιμηθηκαμε νωρις, την επομενη θα πηγαιναμε στην...

 

[BASILISPAP]

Sauraha για 3 βραδια μερος Α'...

Πληρωσαμε 5 ευρω για ενα ταξιδι 158 χλμ προς τον νοτο, το οποιο μας υποσχεθηκαν οτι θα διαρκουσε 5 ωρες... Απο οτι μας ειπαν ντοπιοι τελικα ημασταν τυχεροι που η διαρκεια του δεν ξεπερασε τις 8! Η φημισμενη περιπετειωδης κινηση των κακοτραχαλων δρομων στο Νεπαλ δεν ειναι φημη τελικα ! Στον δρομο της Pokhara για Sauraha εδω και καποια χρονια εκτελουνται εργασιες βελτιωσης του οδικου δικτυου... Ο δρομος ανοιγει, το οχημα τρεχει με 60 χλμ/ωρα και εσυ χαιρεσαι γιατι μαλλον θα φτασεις νωριτερα . Ομως λιγα χιλιομετρα αργοτερα βλεπεις ατελειωτες ουρες απο ιδιαιτερα πολυχρωμα φορτηγα μπροστα σου τα οποια βρισκονται καθηλωμενα... Τα παντα ειναι καλυμμενα απο σκονη, τα οχηματα, η βλαστηση, οι ανθρωποι και τα ζωα. Μικροπωλητες προσπαθουν να βγαλουν τα προς το ζην...και εσυ περιμενεις μεχρι να ανοιξει ο δρομος, για να σταματησεις ξανα λιγα μετρα παραπερα !



Φτανοντας στην Sauraha βλεπεις μια μαλλον ασχημη πολη της χωρας. Ο λογος που πηγαμε εκει ειναι φυσικα το εθνικο παρκο του Chitwan (προσοχη υπαρχει αλλο με το ιδιο ονομα στην Ινδια). Εδω διαλεξαμε το ξενοδοχειο Chautari garden resort με εναν πολυ ομορφο κηπο στα 19 ευρω ανα διανυκτερευση. Η θερμοκρασια κατα την διαρκεια της ημερας αγγιζε τους 27 βαθμους κελσιου!
Τακτοποιησαμε τα πραγματα μας και βγηκαμε για μια βολτα. Στην πρωτη γωνια ειδαμε εναν ελεφαντα με το σπιτακι του ! Δεν υπαρχουν και πολλα για να κανει ενας τουριστας εκτος απο το να διαλεξει καποια δραστηριοτητα η οποια σχετιζεται με τα αγρια ζωα και την φυση. Κανο, σαφαρι με τζιπ, σαφαρι με ελεφαντα η περπατωντας κ.α. Κλεισαμε σε ενα απο τα πολλα πρακτορεια-ξενοδοχεια-μινι μαρκετ σαφαρι με τζιπ 4 ωρων για την επομενη μερα... Ψαχνοντας τα εστιατορια καταληξαμε για φαγητο σε μια ταβερνα στον δρομο, η οποια ειχε πολυ νοστιμη κουζινα. Πηραμε Newari Khaja Set βουβαλου, momos και μια μπυριτσα. Μια μικρη βολτα για την χωνεψη και πηγαμε νωρις για υπνο.




Ξυπνησαμε και αφου φαγαμε το πρωινο μας χαλαρωσαμε για καποιες ωρες στον κηπο του ξενοδοχειου. Αργοτερα μπηκαμε στο αυτοκινητο το οποιο θα μας μετεφερε στην εισοδο του τεραστιου εθνικου παρκου των 932 τχλμ! Αρκετοι τουριστες περιμεναν να ελεγχθουν οι αδειες τους και εμπαιναν σε ξυλινα μακροστενα σκαφη φτιαχμενα απο κορμους δεντρων. Φτασαμε στην απεναντι οχθη του ποταμου και ειδαμε τους πρωτους κροκοδειλους. Ανεβηκαμε στο τζιπ και μπηκαμε στην πυκνη βλαστηση. Στον δρομο ειδαμε καποιους εξημερωμενους ελεφαντες τους οποιους χρησιμοποιουν οι ντοπιοι για τις εργασιες τους. Μακακες, φασιανοι, αρκουδες, σαυρες, φιδια, εντομα, πουλια, πεταλουδες, ρινοκεροι, ελαφια, αντιλοπες και χελωνες βρεθηκαν στην πορεια μας.
Δεν ειδαμε την φημισμενη τιγρη ουτε και αγριους ελεφαντες (αν και ειναι καπου εκει)... Τα σημαδια της φονικης πλημμυρας του 2017 ηταν ακομη ορατα.





Ειδαμε περιοχες στις οποιες οι ντοπιοι εβαζαν επιτηδες φωτια για να βοηθησουν την φυση να ξαναρχισει το εργο της με νεα φυτα κτλ... Εκατονταδες πουλια σαν χελιδονια περιμεναν στους 30 ποντους απο τις φλογες για να φανε οποιο εντομο θα ξεφευγε.





Αρκετα ενδιαφερον αν και θα ελεγα οτι αξιζει μονο αν δεν εχεις παει Αφρικη (οπως και εμεις) για κατι παρομοιο, αλλιως δεν τιθεται θεμα συγκρισης...



Επιστρεψαμε στην πολη και μετα την χαλαρωση (τοσα χιλιομετρα ειχαμε κανει ), το βραδακι φαγαμε σε ενα απο τα τοπικα ταβερνακια, στο πεζοδρομιο με την συντροφια μιας εκλεκτης μπυρας ! Ελεφαντες οι οποιοι πηγαιναν στο "γκαραζ" τους, μας προσπερασαν αρκετες φορες. Πηραμε τον δρομο της επιστροφης, προσεχωντας μην πατησουμε τις πολυαριθμες ακαθαρσιες τους! Ειχε ερθει η ωρα για ξεκουραση...

 

[BASILISPAP]

Sauraha για 3 βραδια μερος Β'...

Η επομενη μερα ειχε νωρις εγερτηριο για να προλαβουμε το πρωινο. Στις 7 το τζιπ μας περιμενε για να μας μεταφερει ξανα στο ιδιο σημειο. Καθως προχωρουσαμε παρατηρησαμε την ομιχλη που υπηρχε παντου σε ολη την πολη. Οι ανθρωποι και οι ελεφαντες πηγαινουν στην δουλεια τους και η ζωη συνεχιζεται...




Αυτη την φορα θα καναμε νεα διαδρομη με πεζοπορια 8 ωρων μεσα στο εθνικο παρκο. Ξανα ελεγχος αδειων και μπηκαμε στο κανο μαζι με αλλα 11 ατομα. Η εικονα της ομιχλης πανω στα νερα του ποταμου μαζι με τα παιχνιδια του ηλιου ηταν πανεμορφη... Πριν ακομα ξεκινησουμε ειδαμε εναν ρινοκερο να ξεπροβαλει μεσα απο το ομιχλωδες τοπιο. Το κρυο ηταν τσουχτερο και το νερο πολυ ηρεμο, εκτος απο λιγα σημεια.







Χηνες Σιβηριας, αετοι, πελαργοι, αλκυονες και αλλα πολλα πολυχρωμα πουλια ειναι τα πρωτα ζωα που αντικρισαμε. Καποιοι εξημερωμενοι ελεφαντες διεσχισαν το νερο λιγο πριν περασουμε εμεις, χαριζοντας μας πολυ ομορφες εικονες.






Βγαινοντας απο το κανο και πριν προλαβουμε να διασπαστουμε απο τους υπολοιπους τουριστες, καποιος ειδε εναν ρινοκερο αρκετα κοντα μας. Τρεχουμε ολοι για να τον δουμε απο πολυ κοντα, ξαφνικα αλλαζει κατευθυνση και θελει να μας επιτεθει. Σχεδον πανικοβλητοι, ολοι μας πηγαινουμε προς τα αριστερα και με την ακρη του ματιου μου, βλεπω την Α κατω στο χωμα... Τρεχω προς τα εκει, οι οδηγοι μου ουρλιαζουν να την παρω απο εκει ΑΜΕΣΑ. Ευτυχως ο ρινοκερος μας λυπηθηκε και αντι να κανει τα τελευταια μετρα και να μας πατησει, γυρναει πισω και επιστρεφει στο νερο. Πραγματικα αυτη η στιγμη θα μπορουσε να αποβει μοιραια για εμας με ενα ζωο 1,5 - 2 τονων!
Αφου ξαναβρηκαμε τα γυαλια ηλιου της Α , ξεσκονιστηκε και ανεκτησε την χαμενη αξιοπρεπεια της, ξεκινησαμε για την 8ωρη πεζοπορια. Κακη αρχη καναμε αλλα τελικα τελος καλο, ολα καλα! Φυσικα δεν εχουμε καλυτερες φωτογραφιες του συμβαντος!





Συνοδοι μας θα ηταν ενα νεο παιδι και ενας ηλικιωμενος κυριος. Η μοναδικη προστασια που θα ειχαμε ηταν ενα ραβδι στο χερι τους και καποιες οδηγιες αν βλεπαμε καποιο επικινδυνο αγριο ζωο πχ ρινοκερο, ελεφαντα, τιγρη και αρκουδα.
Κατα την διαρκεια της ημερας, αλλαξαμε πολλες περιοχες και η βλαστηση ειχε απο ολα. Ζουγκλα, δεντρα, χορταρι, ξηρασια, πετρες, χωμα και ξανα απο την αρχη. Ακουσαμε διαφορα πουλια να κελαηδουν, τρυποκαρυδους να ακουγονται πραγματικα σαν ηλεκτρικο τρυπανι! Ειδαμε μερικες φωλιες τερμιτων καθως και πολλα σημαδια απο πατουσες τιγρη και αλλων μεγαλων ζωων. Αραια και που ακουγαμε η βλεπαμε καποιο ζωο οπως ελαφια η αγριοχοιρους , τα οποια εξαφανιζονται πανικοβλητα μολις αντιληφθουν την παρουσια μας.




Μετα απο ωρες εκει που ημασταν χαμενοι στις σκεψεις μας, ακουστηκε ενας ηχος ο οποιος μας εκοψε την χολη. Ο Ν κρυφτηκε απο πισω μου, ωραιος φιλος ! Τα φυλλα κουνηθηκαν και εκει στα 5 μετρα απο εμας διακριναμε μια αρκουδα. Οι οδηγοι γρηγορα μας ζητησαν να κανουμε αυτα που ειχαμε συννενοηθει και το ζωο απομακρυνθηκε τοσο ξαφνικα οσο ειχε εμφανιστει. Ο βρυχηθμος της αρκουδας μου φανηκε σαν να ηταν τιγρης! Φθηνα την γλυτωσαμε παλι, ελεγα δεν θα τριτωσει το κακο;
Αφου αλλαξαμε εσωρουχο (λογω αρκουδας), συνεχισαμε και μετα απο πολυ περπατημα, ζεστη και ηλιο σταματησαμε σε ενα πυργο παρακολουθησης οπου και προσπαθησαμε ματαια να δουμε καποιο ζωο. Εκει μια ημιδιαφανης πεταλουδα προσγειωθηκε στο φαγητο της Α (ουφ, τριτωσε το κακο ) .





Το τελος ηρθε με το λιγοστο απογευματινο φως να μας δειχνει τον δρομο για το ξενοδοχειο...
Ηταν μια κουραστικη μερα με μπολικες συγκινησεις και την προτιμησαμε σε σχεση με την χθεσινη καθως νιωσαμε οτι καναμε κατι περιπετειωδες και μπηκαμε σε δυσκολα μονοπατια που δεν θα ειχαμε δει ποτε με το τζιπ.



Πισω στην πολη καποιοι ντοπιοι μας ενημερωσαν με καμαρι οτι το αποψινο βραδυ θα αρχιζε το "12 Sauraha food festival", σε μια περιοχη στα 10 λεπτα περπατημα απο εκει που ημασταν. 30 λεπτα μετα, μεσα στο σκοταδι αναρωτιομασταν για την λογικη της αποφασης μας και της σχεσης των Νεπαλεζων με τον χρονο. Τελικα η μουσικη μας καθοδηγησε και μπηκαμε στον χωρο. Φανταστειτε ενα γηπεδο ποδοσφαιρου με καντινες-εστιατορια περιμετρικα και στην μια πλευρα μια σκηνη με Νεπαλεζικη ποπ. Ο κοσμος διασκεδαζε χορευοντας και τρωγοντας τις τοπικες λιχουδιες. Καθησαμε, φαγαμε, ηπιαμε, μεχρι που χορεψαμε (ενταξει...η Α χορεψε, εμεις βλεπαμε ) λιγακι.





Στην επιστροφη αναλογιστηκαμε για το τι θα μπορουσε να ειχε συμβει με τον ρινοκερο (να πιασει τοπο και η ταξιδιωτικη ασφαλεια που ειχαμε ) και επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο μας. Αυριο θα ειχαμε μεγαλο ταξιδι με το λεωφορειο μεχρι το...

 

[BASILISPAP]

Kathmandu για 5 μερες μερος Α'...

Βρισκομαστε στο τελευταιο πρωι μας στην Sauraha. Μετα απο ενα γρηγορο ντους, βιαστικο καφε και 2 βραστων αυγων στο χερι (για να προλαβουμε το μεσο μας) φτασαμε στον "σταθμο" των 3 λεωφορειων... Αυτη την φορα επιλεξαμε μια καλυτερη εταιρια, την "Mountain Overland Travels & Tours" με πολυ καλες κριτικες στα 8 ευρω ανα ατομο. Στο εισιτηριο διαφημιζε την παροχη δωρεαν ιντερνετ (μουφα, οχι οτι το χρειαζομασταν κι'ολας) και οτι το ταξιδι θα εχει διαρκεια 4-5 ωρες (επισης μουφα, αλλα αυτο το ξεραμε ηδη) !!
Ειχαμε κλεισει μπροστινες θεσεις αλλα να ξερετε οτι οι ντοπιοι προσπαθουν με καθε τροπο να βρισκονται μπροστα, μαλλον επειδη ζαλιζονται ευκολα. Ο "manager" του λεωφορειου προσπαθησε να μας αλλαξει τις αριθμημενες θεσεις μας, αλλα δεν το δεχτηκαμε και βρηκε αλλα θυματα-τουριστες ...
Φυσικα θα περναγαμε ξανα απο τον ιδιο δρομο μεχρι ενα σημειο, η συνολικη αποσταση στα 150 χλμ και η διαρκεια στις 7 ωρες μαζι με 3 στασεις για τουαλετα, ξεμουδιασμα και φαγητο. Το ποταμι Trishuli μας συντροφευε απο τα αριστερα μας κατα την διαρκεια της διαδρομης. Η κινηση και εδω ηταν η ιδια, πολλα φορτηγα και αυτοκινητα, οπως και στην εισοδο της πολης, σκονη παντου, για αλλη μια φορα σε αυτο το ταξιδι! Πολυς κοσμος (ειδικοτερα μικροπωλητες, τροχονομοι, εργατες οι οποιοι εργαζονται διπλα απο τον δρομο) φοραει μασκα για την αντιμετωπιση της ρυπανσης...




Ξαφνικα στην μεση του δρομου ο οδηγος φωναζει "τερμα πατησιων" και μαζι με τους υπολοιπους συνταξιδιωτες μας κατεβαινουμε. Οι ταξιτζηδες μας γινονται κολλιτσιδες και προσπαθουν να κλεισουν τιμη πριν ακομα παρουμε τα σακιδια μας απο το λεωφορειο. Εκει γινεται το επιβεβλημενο παζαρεμα τυπου "ο αδελφος μου ηρθε πριν 3 εβδομαδες και η τιμη ηταν 200 ρουπιες, οχι 500" , με το κλασσικο σοκαρισμενο/θιγμενο υφος! Φυσικα ουτε αδελφο εχω, ουτε εχει ερθει ποτε στο Νεπαλ !
Αφου τα βρηκαμε με μια μικρη υποχωρηση εκ μερους μας και μια μεγαλυτερη εκ μερους του, μας πηγε στο Hotel Osho Home με 16 ευρω ανα διανυκτερευση. Πολυ καλη επιλογη, καθαρα και προσεγμενα δωματια, σε ησυχη και πολυ κεντρικη τοποθεσια με μεγαλα δωματια και πολυ καλο πρωινο!

Μετα απο μια μικρη ξεκουραση, βγηκαμε για να δουμε την πολη του 1,5 εκατομμυριου κατοικων. Η πρωτη εικονα ειναι απογοητευτικη, πολλα κτιρια εχουν εμφανη τα σημαδια του καταστροφικου σεισμου των 8 ριχτερ, του Απριλη 2015, ο οποιος αφησε πισω του 9000 νεκρους και χιλιαδες τραυματιες.
Στην συνεχεια αποφασισαμε να επισκεφτουμε τον κηπο των ονειρων (garden of dreams). Ενας αρκετα μεγαλος και ησυχος κηπος στο κεντρο της πολυβουης πρωτευουσας στον οποιο μπορεις να ηρεμησεις για καποιες ωρες... Κοσμος βρισκεται ξαπλωμενος στο γρασιδι, καποιοι διαβαζουν βιβλια στα παγκακια και αλλοι χαζευουν τα κτιρια. Στα δεντρα θα δεις σκιουρους, πουλια και τα φυτα (αν και δεν πηγαμε την ανοιξη) ηταν ομορφα και προσεγμενα.




Μετα απο καποιες βολτες σε σοκακια και παραδρομους, βρηκαμε ενα μαγαζακι για τσαι και καφε, το Teafresho, το οποιο εγινε το στεκι μας για τις υπολοιπες μερες. Αφου το στομαχι μας διαμαρτυρηθηκε απειρες φορες, αποφασιζουμε οτι ηρθε η ωρα για φαγητο και ψαχνουμε κατι λιγο πιο ιδιαιτερο και "σκληροπυρηνικο", καπου οπου θα τρωνε μονο οι ντοπιοι, καπου οπου θα γευτουμε αυθεντικες γευσεις μαζι με λιγη μπιχλα . Αποκλειοντας τα περισσοτερα ως πολυ τουριστικα, βρισκουμε καποιο το οποιο πληρει ολες τις προυποθεσεις με ταβανι 1,70 υψος και την απουσια καταλογου και γνωσης Αγγλικων. Εκει διαλεγεις απο τον παγκο αυτο που τραβαει την ματια και λαχταρα η ορεξη σου. Δειχνεις με το δαχτυλο και ελπιζεις να μην εχεις επιλεξει μπαγιατικα αυτια πτεροδακτυλου ... Ομως οι γευσεις ηταν πραγματικα τρομερες και μαζι με μπυρα δωσαμε ουτε 4 ευρω ο καθενας μας !




Το βραδυ γυριζοντας στο ξενοδοχειο περπατωντας στην thamel (κεντρικος τουριστικος δρομος) καποιοι τυποι μας ρωτησαν χαμηλοφωνα (τουλαχιστον 100 φορες) αν ψαχναμε για hash/smoke/weed ... Αφου γλυτωσαμε απο τα απειρα μηχανακια που περνανε στα 2 εκατοστα απο το σωμα μας, φτασαμε σωοι στο ξενοδοχειο.
Η στιγμη για τον πρωτο υπνο στην Κατμαντου ειχε φτασει...

 

[James]

Το πρωι ξυπνησαμε περιπου στις 6, πιασμενοι απο την χθεσινη υπερπροσπαθεια και αντικρισαμε ενα απο τα ομορφοτερα ηλιοβασιλεματα που εχουμε δει ποτε

Μάλλον ανατολή εννοείς. Αλλά ξέρω, είναι από τις κλασικές δοκιμασίες των συγγραφέων για να δουν αν προσέχουμε.
Ε, προσέχουμε!