Κατάρ Νότια Κορέα Νότια Κορέα: Άλλος κόσμος!

[travelbreak]

Η πόλη Jeju.

Μετά έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα συνεχίζαμε την πορεία μας ή αν θα επιστρέφαμε στην πόλη που μέναμε, στο Jeju δηλαδή, για να δούμε την πόλη αφού την επόμενη μέρα το πρωί δεν θα είχαμε το χρόνο. Αποφασίσαμε να μην δούμε κάτι άλλο, αφού είχαμε δει τα πιο σπουδαία μέρη και να γυρίσουμε πίσω στο Jeju.

Είχαμε να διανύσουμε 42 περίπου χιλιόμετρα μέχρι το ξενοδοχείο. Χωρίς να κάνουμε καμία στάση οδηγήσαμε για περίπου 80 λεπτά. Και μιλάμε για δρόμους με μία, δύο ή και τρεις λωρίδες κυκλοφορίας σε κάθε κατεύθυνση. Πάντως για πάνω από τη μισή διαδρομή το όριο ήταν 70 χιλιόμετρα, εκτός από κάποια σημεία της που υπήρχαν διασταυρώσεις και μειωνόταν για λίγο.

Στο δωμάτιο μας λοιπόν φτάσαμε λίγο μετά τις 4:30. Το ξενοδοχείο ευτυχώς έχει δικό του πάρκινγκ και μπαίνουμε άνετα και αφήνουμε εκεί το μικρό μας αυτοκίνητο. Στο δωμάτιο μείναμε περίπου μισή ώρα για να πιούμε μία μπύρα και εγώ να τσιμπήσω λίγο φαγητό. Είχα πάρει κάτι την προηγούμενη μέρα από ένα ψυγείο ενός μικρού παντοπωλείου, το οποίο νόμιζα ότι ήταν κάποιο γαλακτοκομικό. Όμως αποδείχτηκε ότι ήταν τυλιγμένο απέξω με ρύζι. Στο εσωτερικό υπήρχαν κάποια φαγώσιμα, πιστεύω ψαρικά και κάποια μικρά κομμάτια από κρέας. Όλο αυτό ήταν τυλιγμένο σε ένα λεπτό φίλο σκούρου χρώματος και τρωγόταν, που πιστεύω ότι είναι από φύκια. Από αυτά τα φύκια που έχουν φαρδιά φύλλα και διαφέρουν πολύ από τα φύκια που έχουμε στην Ελλάδα. Δεν ήταν άσχημο αλλά ούτε και νόστιμο. Όμως ήταν πολύ χορταστικό. Έκτοτε έγινε όμως το αγαπημένο μου γιατί το έβρισκες εύκολα, τρωγόταν σαν σουβλάκι και ήταν σχετικά φτηνό, 2,2 ευρώ.

Βγήκαμε λίγο μετά τις 5 για να δούμε την πόλη του Jeju. Δίπλα στο ξενοδοχείο μας ήταν η κεντρική αγορά της πόλης, που είναι αρκετά όμορφη. Το βασικό όμως είναι ότι ενώ νομίζεις ότι θα έχει κάποια πράγματα τελείως απεριποίητα και πρόχειρα, περίπου σαν τις αραβικές αγορές, είναι συσκευασμένα και πεντακάθαρα. Ακόμα και τα πορτοκάλια τα έχουν τοποθετημένα ένα-ένα μέσα σε μία χαρτοπετσέτα. Περνάς από την κρεαταγορά και δεν μυρίζει καθόλου κρέας. Όχι τα αίσχη τα δικά μας που βρωμάει και η ψαραγορά και η κρεαταγορά στην Βαρβάκειο. Το ξενοδοχείο μας ήταν πολύ κεντρικό, δίπλα από την πλατεία που ξεκινάει η κεντρική αγορά και έχει ένα μικρό ποτάμι που πηγαίνει προς τη θάλασσα, την οποία συναντάει μετά από περίπου ένα χιλιόμετρο.

Μετά την επίσκεψη στην αγορά ακολουθήσαμε αυτόν το δρόμο και φτάσαμε μέχρι το λιμάνι.

Εκεί στρίψαμε να πάμε δυτικά για να περπατήσουμε λίγο στην παραλιακή περιοχή. Έχει μία όμορφη εξέδρα που μπορείς για περπατάς για πάνω από ένα χιλιόμετρο δίπλα στη θάλασσα.

Εμείς συνεχίσαμε και μετά από αυτό θέλαμε να πάμε σε ένα σημείο που υπήρχε ένας βράχος μέσα στη θάλασσα που έλεγαν ότι μοιάζει με δράκο. Λέγεται Yongduam Rock. Μέχρι να φτάσουμε εκεί περπατήσαμε άλλο τόσο και περνώντας από μία όμορφη κρεμαστή γέφυρα φτάσαμε στο βράχο. Ο βράχος δεν έλεγε τίποτα, αλλά η διαδρομή μέχρι εκεί ήταν πολύ όμορφη. Πολύς κόσμος ήταν μαζεμένος για να δει το βράχο αλλά και το ηλιοβασίλεμα, που υπήρχε εκείνη την ώρα. Μόλις έδυσε ο ήλιος φύγαμε και εμείς για να επιστρέψουμε προς το ξενοδοχείο μας.

Περάσαμε από μία περιοχή με εστιατόρια τα οποία είχαν κυρίως ψαρικά. Το πιο ενδιαφέρον ήταν ότι μερικά είχαν απέξω και δεξαμενές με νερό στις οποίες υπήρχαν τα ψάρια τα οποία σου προσέφεραν εάν ήθελες να τα φας ωμά. Είδα τιμές σε ένα εστιατόριο και ήταν από 70 ευρώ έως 140 κάθε κιλό ωμό ψάρι.

Μετά βρεθήκαμε σε έναν εμπορικό πεζόδρομο με πολυτελή καταστήματα αλλά λίγο κόσμο να κυκλοφορεί σε αυτά.

Είχε βραδιάσει πια όταν, έχοντας κάνει κάτι σαν ένα μεγάλο κύκλο, φτάσαμε στη γειτονιά μας, που όμως δεν ήταν μακριά από αυτούς τους εμπορικούς δρόμους, και ξαναμπήκαμε στην αγορά για να δούμε μήπως αγοράσουμε κάποιο φαγώσιμο. Βρήκαμε σε ένα κρεοπωλείο ψητό γουρουνόπουλο και πήραμε μια συσκευασία. Το φάγαμε λίγο αργότερα αλλά γενικά δεν ήταν πολύ νόστιμο διότι δεν ήταν και καλά ψημένο.

Αυτή ήταν η σημερινή μας μέρα και διαπιστώσαμε ότι οι δύο μέρες στο νησί είναι σχετικά λίγες. Αν μπορεί κάποιος να διαθέσει άλλη μία, θα δει μάλλον όλα τα ενδιαφέροντα έστω και στα γρήγορα.

 

[travelbreak]

Πρωινή επίσκεψη στο Jeju Stone park και πτήση.

Το πρωί ήπιαμε κανονικά τον καφέ μας στο δωμάτιο. Στις 8:00 κατεβάσαμε τα πράγματα και πήραμε το αυτοκίνητο για να φύγουμε και να πάμε καρφί στο Jeju Stone park. Είναι αυτό που πήγαμε εχθές το πρωί και ήταν κλειστό, όπως κάθε Δευτέρα. Φτάσαμε 20 λεπτά πριν τις 9:00 και ευτυχώς θυμηθήκαμε και κάναμε check in για τη σημερινή πτήση, που το είχαμε ξεχάσει. Πληρώσαμε την είσοδο των 5000 γουόν ο κάθε ένας, δηλαδή λίγο πάνω από 3 ευρώ. Έχω ξαναπεί ότι εδώ οι άνθρωποι γενικά δεν κλέβουν, ειδικά στις εισόδους των μνημείων, του πάρκινγκ και των μουσείων. Είναι φανερό ότι σέβονται τους πελάτες και γενικά τους ανθρώπους. Δεν επιδίδονται σε ένα αγώνα αύξησης των κερδών τους, σε βάρος των άλλων.

Αρχίσαμε να τρέχουμε μέσα στο χώρο με σκοπό σε μισή ώρα να τελειώσουμε αυτό το υπέροχο μέρος. Όμως ήταν μάταιο. Αυτός ο χώρος θέλει τουλάχιστο μιάμιση ώρα, ακόμα και για εμάς που είμαστε γρήγοροι. Πάντως προσπαθήσαμε να καλύψουμε όλα τα σημεία εκτός από το παραδοσιακό χωριό που ήταν και λίγο πιο μακριά. Φτάσαμε και μέχρι εκεί αλλά αποφασίσαμε να μην μπούμε μέσα γιατί θα καθυστερούσαμε παραπάνω.

Σε 40 λεπτά βγήκαμε έξω και πήραμε το αυτοκίνητο για να πάμε να το παραδώσουμε και μετά να πάμε (να μας πάνε δηλαδή) στο αεροδρόμιο.

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο από εκείνη τη στιγμή και σε λιγότερο από μιάμιση ώρα ήμασταν μπροστά στην πύλη, έτοιμοι για να πάρουμε το αεροπλάνο. Η απόσταση του αεροδρομίου από το Jeju Stone park ήταν πάνω από 20 χιλιόμετρα. Με τους ρυθμούς της Κορέας νομίζαμε ότι θα θέλαμε κάπου μια ώρα για να πάμε. Το αεροπλάνο, όταν φτάσαμε στην πύλη μας, θα έφευγε μετά από 1 ώρα και 20 λεπτά. Κρίμα γιατί θα μπορούσαμε να μείνουμε ίσως και μισή ώρα ακόμα στον αρχαιολογικό χώρο του stone park. Όμως στις πτήσεις δεν μπορείς να το ρισκάρεις. Στο χώρο που παραδώσαμε το αυτοκίνητο φτάσαμε σε 40 λεπτά. Λίγο λιγότερο δηλαδή από ό,τι έδινε το GPS.

Μου γύρισαν πίσω και περίπου 10 ευρώ βενζίνη, διότι χθες που είχα βάλει το είχα γεμίσει και δεν ξοδέψαμε τόσο πολλή μέχρι να φτάσουμε στο επίπεδο που μας το είχαν δώσει. Έτσι οι άνθρωποι μου πλήρωσαν την παραπάνω βενζίνη πού είχα βάλει. Επίσης να αναφέρω ότι η παράδοση έγινε σε λίγα δευτερόλεπτα χωρίς καμία καθυστέρηση. Να υπενθυμίσω επίσης ότι όταν το παρέλαβα δεν χρειάστηκε να συζητήσουμε κανένα διαδικαστικό θέμα αυτού είχα πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Σε άλλες εταιρείες όταν πηγαίνεις σου ζητάμε πιστωτικές κάρτες και περιττά πράγματα και κάποιες λεπτομέρειες να συμπληρώσεις, ενώ στο Jeju δεν υπήρχαν τέτοια θέματα. Όλα ήταν έτοιμα. Μονάχα δείχνεις τα χαρτιά που έχουν ζητήσει, σου δίνουν το αμάξι το οποίο το έχουν έτοιμο και ανοιχτό δίπλα στην είσοδο του γραφείου που περιμένεις και φεύγεις. Να πω επίσης ότι στο γραφείο εκεί έχουν πολλά άτομα και έτσι δεν περιμένει κανένας. Εξυπηρετούνται όσοι έρχονται, χωρίς σειρά και χωρίς να περιμένουν τους άλλους. Μου φάνηκε παράξενο που δεν μου ζήτησαν πιστωτική κάρτα. Ίσως αυτό έγινε βέβαια επειδή είχα πλήρη κάλυψη. Κι όμως και αλλού είναι έτσι κάνω την ενοικίαση, αλλά μου ζητάνε πιστωτική κάρτα οπωσδήποτε.

Και στο αεροδρόμιο οι άνθρωποι έχουν αρκετό προσωπικό για να εξυπηρετεί όλο τον κόσμο πολύ γρήγορα. Σε καμία αεροπορική εταιρεία δεν είδα να περιμένουνε παραπάνω από 5 άτομα. Εμείς όταν πήγαμε περάσαμε κατευθείαν για να παραδώσουμε τις βαλίτσες μας. Δεν περίμενε δηλαδή κανένας άλλος εκεί. Πάλι περιμέναμε 2, 3 λεπτά να ελέγξουν με ακτίνες τις παραδοτέες βαλίτσες μας και να πάρουμε το ΟΚ