Κατάρ Νότια Κορέα Νότια Κορέα: Άλλος κόσμος!

[travelbreak]

Η πόλη Yeosu

Φτάσαμε κατά τις 6 το απόγευμα στο Yeosu κι αφού τακτοποιηθήκαμε πάλι σε ένα καταπληκτικό παραλιακό ξενοδοχείο, κατεβήκαμε να κάνουμε μία βόλτα στην περιοχή που ήταν η διαμονή μας. Όταν έκλεισα το ξενοδοχείο προ 2 ημερών πίστευα ότι ήταν στο κέντρο της πόλης. Και πράγματι ήταν. Όμως η πόλη γενικότερα εκτείνεται σε μία τεράστια έκταση, που απέχει από το ξενοδοχεία μας ακόμα και 15 χιλιόμετρα. Μάλιστα διαπιστώσαμε ότι τα ενδιαφέροντα που προτείνονται γενικώς, δεν βρίσκονται κοντά σε μας αλλά σε απόσταση από 10 μέχρι 15 χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο.
Ένα από αυτά ήταν το ξενοδοχείο μας:

Επειδή δεν είχαμε και πολύ χρόνο μέχρι να πέσει το σκοτάδι, αποφασίσαμε να κάνουμε τη βόλτα στην περιοχή μας και να αφήσουμε τα ενδιαφέροντα για την επόμενη μέρα. Η βόλτα που κάναμε ήταν αρκετά καλή, αφού είδαμε στο λιμάνι να έχει τραβηχτεί το νερό από την άμπωτη.

Ήταν ωραία η βόλτα και το θέαμα επίσης πολύ όμορφο με κυρίαρχα την άμπωτη αλλά και κάποια γέφυρα που βλέπαμε στο βάθος. Η βόλτα κράτησε μέχρι που νύχτωσε και επιστρέψαμε στο δωμάτιο για να φάμε τα καθιερωμένα. Για πρώτη φορά βρήκαμε ένα Super Market που ήταν πολύ μεγάλο. Γενικώς είχε από όλα τα είδη που τόσες μέρες δεν βλέπαμε στα μικρά μαγαζιά που ψωνίζαμε. Οι τιμές δεν ήταν βέβαια καλύτερες. Όμως είχε ψωμί του τοστ, το οποίο όμως ήταν κατεψυγμένο και ακριβό. Πήραμε δύο χοιρινές μπριζόλες, έτοιμες για να τις φάμε, και τις απολαύσαμε το βράδυ στο δωμάτιο με μπύρα. Στην πόλη αυτή δεν είδαμε ούτε ένα δυτικό τουρίστα. Πιστεύω ότι είναι λίγο δύσκολο για τους δυτικούς όπως εμείς να έρθουν στην Yeosu.

Το δωμάτιο ήταν όμορφο. Φυσικά ήταν μεγάλο με μία τεράστια τηλεόραση και το μπάνιο του έχει μία λογική διαμόρφωση. Είχαμε ένα τεράστιο παράθυρο που έβλεπε προς την πόλη αν και θα προτιμούσαμε να βλέπει προς την θάλασσα, αφού το ξενοδοχείο βρισκόταν στον παραλιακό δρόμο. Όμως ήμασταν στον 6ο όροφο και έτσι είχαμε καλή θέα προς την πόλη.

Σήμερα για άλλη μία φορά διαπιστώσαμε πόσο μπροστά είναι ο λαός της Κορέας και σίγουρα βοήθησαν οι διάφορες κυβερνήσεις που έχουν περάσει. Μέχρι πριν από σαράντα χρόνια είχαν δικτατορίες, που όμως έδιναν μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη της χώρας και ειδικά στις εξαγωγές. Επίσης πιστεύω ότι δεν εισάγουν πράγματα που δεν έχουν άμεση ανάγκη.

Οι δρόμοι είναι καταπληκτικοί και η σήμανση σε αυτούς αρκετά καλή. Οι οδηγοί είναι συνεπείς, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, με τα σήματα της κυκλοφορίας. Τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι κυρίως τα Hyundai και Kia. Επειδή έχουν προβλήματα με τους γιαπωνέζους δεν βλέπουμε καθόλου γιαπωνέζικα. Μόνο πριν από μερικές μέρες είδα κάποιο Lexus. Σήμερα επίσης είδα ένα Golf. Είδαμε πολλά BMW και Μercedes. Όταν λέω πολλά εννοώ μία δεκαριά όλα όλα. Επίσης έχω δει αρκετά Renault. Όμως αυτοκίνητο της Peugeot δεν είδα κανένα. Νομίζω είδα και πολύ λίγα Audi. Όλα τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν είναι σχετικά μεγάλα. Νομίζω είχα πει ξανά ότι κυκλοφορούν και κάποιες μάρκες άγνωστες για μένα, γι’ αυτό θεωρώ ότι είναι κινέζικα. Δεν ξέρω μήπως έχουν και κάποιες μάρκες οι Κορεάτες που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα, οπότε δεν τις γνωρίζω.

Συνήθισα πλέον και τα σήματα κυκλοφορίας και οδηγούσα αρκετά εύκολα. Ένα πρόβλημα που υπήρχε ήταν με τα όρια ταχύτητος που μερικές φορές τα ξεπερνούσα για λίγο χρόνο και για λίγα χιλιόμετρα. Τα διόδια άλλες φορές είναι φθηνά άλλες ακριβά και άλλες δεν υπάρχουν καθόλου. Το τηλεδιόδιο που υπήρχε στο αυτοκίνητο είναι μία κάρτα, όπως οι κάρτες των τραπεζών, η οποία μπαίνει σε μία ειδική θήκη που έχει το αυτοκίνητο από κατασκευής. Αυτή την κάρτα αν θέλεις να τη φορτίσεις πρέπει να πας σε ένα από τα καταστήματα που πάντα υπάρχουν στις rest area των αυτοκινητόδρομων. Αυτό έκανα και εγώ τις δύο τρεις φορές που χρειάστηκε να φορτίσω. Μου είπαν, και έτσι είναι, ότι η φόρτιση πρέπει να γίνεται κάθε φορά μόνο με μετρητά και όχι με τραπεζικές κάρτες.

 

[travelbreak]

Η πόλη Yeosu

Από το Γιοσού, Yeosu, είχαμε δει λίγα πράγματα το απόγευμα που φτάσαμε αφού ήταν σχετικά αργά. Έτσι το πρωί αποφασίσαμε να δούμε κάποια από τα σημεία της πόλης, που είχαμε στο πρόγραμμά μας. Συνήθως εγώ κάνω το πρόγραμμα του ταξιδιού και βάζω σχεδόν πάντα και εν γνώσει μου περισσότερα από αυτά που χρονικά μπορούμε να δούμε. Ποτέ δεν μπορείς με ακρίβεια να προγραμματίσεις όλες τις τοποθεσίες που θα πας, γιατί δεν γνωρίζεις τους χρόνους μετάβασης και παραμονής σε αυτούς. Στο πρόγραμμά μας λοιπόν δεν μπορούσαμε εκ των προτέρων να αξιολογήσουμε τα μέρη που υπήρχαν και δυστυχώς ήταν διάσπαρτα, αλλά όλα πολύ μακριά από την περιοχή που μέναμε. Έτσι αναγκαστικά πήραμε το αυτοκίνητο, αφού προγραμματίσαμε να δούμε κάποια που θεωρούσαμε (κυρίως από φωτογραφίες στο διαδίκτυο) τα πιο σημαντικά.

Μετά από αρκετή ταλαιπωρία λόγω λαθών που έκανα στην οδήγηση, ακολουθώντας εσφαλμένα οδηγίες του πλοηγού, φτάσαμε στον πρώτο προορισμό. Ήταν ένα χωριό με το πολύ επιβλητικό όνομα Angel Mural Village. Στην νότια Κορέα πολύ συχνά όταν λένε τουριστικό χωριό, εννοούν ένα πολύ μικρό κομμάτι μέσα στην πόλη (το οποίο κάποτε ήταν φαίνεται κάποιο χωριό αλλά τώρα αποτελεί ένα προάστιο μιας τεράστιες πόλης). Από το όνομα του χωριού γνωρίζαμε ότι θα είχε ωραίες τοιχογραφίες. Παρκάραμε κάπου χύμα και ψάχναμε να βρούμε αυτές τις ωραίες τοιχογραφίες αλλά δυστυχώς πουθενά. Ρώτησα ένα νεαρό και μου είπε πού περίπου να ψάξουμε. Είδαμε κάποιες που ήταν ελαφρώς ενδιαφέρουσες αλλά το χωριό συνίστατο σε κάποια σπίτια πάνω σε μία πλαγιά, που επικοινωνούσαν με τον έξω κόσμο μέσα από κάποια πολύ μικρά στενά, πλάτους ενός το πολύ δύο μέτρων. Έχουμε ξαναδεί τέτοιο χωριό στην Κορέα και συγκεκριμένα στο Βusan. Τα χωριά που βλέπαμε στην Σεούλ δεν έχουν καμία σχέση με αυτό το στυλ που έχουν στο νότο.

Αφού ταλαιπωρηθήκαμε λίγο σε ανηφόρες και κατηφόρες, χωρίς τελικά να δούμε κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αποφασίσαμε να πάμε στο δεύτερο προορισμό που είχαμε βάλει και ήταν ένα μικρό νησάκι με το όνομα Odongdo. Είναι από τα πιο διάσημα μέρη του Γιοσού. Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε ένα πάρκιν και προχωρήσαμε περίπου 1 χιλιόμετρα πάνω σε ένα δρόμο για πεζούς μέχρι να φτάσουμε στο νησάκι.

Εκεί υπήρχε ένα μικρό μονοπάτι αλλά πολύ καλά τακτοποιημένο που οδηγούσε πρώτα στη σπηλιά του δράκου. Αυτή η σπηλιά ήταν ουσιαστικά μόνο μία τρύπα που βλέπαμε από μακριά μέσα στη θάλασσα και στα βράχια, διότι δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε λόγω των βράχων και της θάλασσας. Δεν άξιζε τίποτα και τσάμπα η κούραση.

Συνεχίσαμε για να δούμε τον φάρο που ήταν το πιο αξιόλογο σημείο ενδιαφέροντος του νησιού. Λόγω Δευτέρας ο φάρος ήταν κλειστός. Απλά βγάλαμε απ’ έξω μερικές φωτογραφίες.

Η βόλτα πάντως που κάναμε είχε γενικώς αρκετό ενδιαφέρον, κυρίως λόγω αυτών που βλέπαμε προς τη μεριά της πόλης. Επίσης είδαμε και ένα ξύλινο πλοίο, χαρακτηριστικό των πολεμικών πλοίων της παλιάς εποχής για την χώρα. Αργότερα, την ίδια μέρα, είδαμε και ένα άλλο μεγαλύτερο που επισκεφτήκαμε και το εσωτερικό του.

Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε και σε έναν τελευταίο προορισμό στην πόλη Yeosu. Είχαμε σκεφτεί να πάμε με το skyway μία βόλτα μήπως και βλέπαμε από ψηλά ενδιαφέροντα νησάκια και διάφορα άλλα σημεία της πόλης. Όμως ο καιρός ήταν πολύ μουντός και σίγουρα δεν θα είχαμε καθόλου καλή ορατότητα. Για τον ίδιο λόγο δεν πήγαμε και στον πύργο της πόλης. Γενικά στην Κορέα τις πιο πολλές μέρες η ατμόσφαιρα ήταν θολή. Ίσως να φταίει η υγρασία αλλά μπορεί να φταίνε και τα καυσαέρια, κυρίως από τις βιομηχανίες και όχι τόσο από τα εκατομμύρια αυτοκινήτων.

Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε σε ένα ιστορικό μνημείο της πόλης που ονομάζεται Jinnamgwan Hall. Αυτό το σημείο όπως και όλα τα άλλα που είδαμε τελικά στην πόλη ήταν σχετικά κοντά (λίγα χιλιόμετρα) και εμείς παίρναμε το αυτοκίνητο για να μετακινηθούμε. Για τους Κορεάτες το τελευταίο σημείο της επίσκεψης μας μπορεί να είναι σημαντικό αλλά για μας δεν είχε κάτι ιδιαίτερο, αφού δεν ήταν περίτεχνο όπως άλλα που είχαμε δει.

Λίγο πριν αναχωρήσουμε άρχισε να πέφτει μια ψιλή βροχή. Και γενικά όλο αυτό το πρωινό είχε μία τάση για βροχή. Μερικές σταγόνες έριχνε κάθε τόσο, αλλά όχι για να απειλήσουν την βόλτα μας. Έτσι, πριν φύγουμε, είδαμε από μακριά ένα μεγάλο άγαλμα ενός πολεμιστή σε μια πλατεία, λίγο πιο κάτω από τον χώρο που επισκεφτήκαμε και είπαμε να πάμε πιο κοντά, παρά τις ψιχάλες.

Ήταν μια ενδιαφέρουσα πλατεία και εκεί είχε ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον ξύλινο πολεμικό πλοίο, ρέπλικα μιας παλιάς εποχής. Είναι τα λεγόμενα πολεμικά πλοία τύπου χελώνας, Turtle Battle Ship. Είναι πλοία του 15ου και 16ου αιώνα που είχαν αρκετούς κωπηλάτες στα αμπάρια τους αλλά και μερικά ιστία για χρήση πανιών. Μπήκαμε δωρεάν μέσα και είδαμε πως ήταν τα πράγματα τότε με σχεδόν ζωντανές αναπαραστάσεις.

Ευτυχώς ήταν η επίσκεψη για λίγη ώρα γιατί θέλαμε να φύγουμε για τον επόμενο προορισμό μας που θα ήταν και το μέρος της διαμονής μας. Ήταν η πόλη Jeonju. Η απόσταση ήταν περίπου 150 χιλιόμετρα που απαιτούσε οδήγηση περίπου 2 ωρών. Όμως έχοντας ξυπνήσει από το πρωί στις 5:00, περπατώντας από τις 7:30 μέχρι τις μία το μεσημέρι, εγώ ήμουν πολύ κουρασμένος.