Οδοιπορικό σε ορεινά χωριά Τρικάλων και Άρτας

[Giwrgos10]

Στάση στο Γαρδίκι
​

Που θα μας βγάλει άραγε αυτός ο δρόμος; Στη τελευταία στροφή, ξεπροβάλλει μπροστά μας το επόμενο χωριό προς εξερεύνηση. Το ιστορικό Γαρδίκι. Σκαρφαλωμένο σε μια από τις πιο απότομες πλαγιές της Πίνδου, σε υψόμετρο 1000 μέτρων στην αγκαλιά του όρους Κακαρδίτσα, της 9ης ψηλότερης κορυφής στην Ελλάδα (2429μ).

Στην πετρόχτιστη πλατεία, το καφενείο για καλή μας τύχη είναι ανοιχτό και ο καιρός υπέροχος. Δίπλα η παιδική χαρά….ότι πρέπει για ένα ξένοιαστο μεσημεριανό καφεδάκι….

Μας έκανε εντύπωση πως το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι μόλις 10 ενώ το καλοκαίρι φτάνουν ως και τις 2000!

Περισσότερες πληροφορίες για το ιδιαίτερο αυτό βλαχόφωνο χωριό θα βρείτε εδώ

Αθαμανία
​

Ο δρόμος που συνεχίζει από το Γαρδίκι, καταλήγει στην Αθαμανία. Πιο πέρα δε πάει. Χτισμένη σε υψόμετρο 940 μέτρων με την χιονισμένη κορυφή της Κακαρδίτσας, εκεί απέναντι, μας κοιτάει επιβλητικά αφ’ υψηλού. Η Αθαμανία είναι το μοναδικό χωριό ως τώρα, για το οποίο βρήκαμε ελάχιστες πληροφορίες στο διαδίκτυο. Το να ταξιδεύεις όμως σ’ ένα μέρος γνωρίζοντας ελάχιστα πράγματα γι’ αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο και μας γυρίζει χρόνια πίσω, στην προ ίντερνετ εποχή. Σε περίπτωση λοιπόν που αναζητάτε ηρεμία, φύση, βουνό, δροσιά τότε η Αθαμανία είναι ο ιδανικός προορισμός.

Eπιστροφή με μια έκπληξη
​

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου και ήρθε η ώρα της επιστροφής. Ανηφορίζουμε προς Μέτσοβο για να βγούμε Εγνατία Οδό. Περνάμε από την περιοχή του Ασπροποτάμου και η διαδρομή είναι μοναδική. Ανθούσα, Αγία Παρασκευή, Μηλιά, Κατάφυτο, Χαλίκι….

Βλέπουμε την πινακίδα ” προς Χαλίκι”και στρίβουμε αριστερά. Από μια και μοναδική καμινάδα βλέπουμε να βγαίνει καπνός. Πλησιάζουμε. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Μπαίνουμε σ’ ένα από τα πιο γραφικά καφενεία που συναντήσαμε ποτέ. Το Λα Βερλίγκα. Ο Χρήστος έχει φτιάξει με πολύ μεράκι ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο με βλάχικα τραγούδια : Το LaVerligaRadio




Πίνουμε τον καφέ μας κουβεντιάζοντας με τον Χρήστο. Μας λέει πως είναι η ζωή το χειμώνα σ’ ένα χωριό με 3 μόνιμους κατοίκους. Ναι με 3! Μας λέει ότι επίτηδες δε παίρνει αυτοκίνητο για να μη φεύγει από το χωριό του. Μας λέει για το πόσο του στοίχισε η απώλεια της μητέρας του, πως εγκατέλειψε την Αθήνα και τη δημοσιογραφία, πως το μαγαζί του έγινε στέκι πολλών ντόπιων ….

Ώρα για λίγο χιόνι, φαγητό και επιστροφή
​

Αποχαιρετάμε τον Χρήστο. Απολαμβάνουμε μια μαγευτική διαδρομή 20 χλμ. Χαλίκι – Μέτσοβο. Σημειώστε το. Βλέπουμε μπροστά μας το Μέτσοβο. Στρίβουμε δεξιά για το χιονοδρομικό στο Ανήλιο. Τα παιδιά ζητάνε απεγνωσμένα χιόνι και δε τους χαλάμε το χατίρι. Περνάμε όμορφο χρόνο στο χιονοδρομικό κι έπειτα κατεβαίνουμε στο Μέτσοβο για φαγητό. Στη συνέχεια παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Ένα πολύ όμορφο τριήμερο με πολλές ορεινές όμορφες εικόνες είχε τελειώσει. Πάμε γι’ άλλα…

Σε 2 μέρη ολοκλήρωσα την εξιστόρηση ενός από τα πιο ωραία ταξίδια που έχουμε κάνει ως τώρα στην Ελλάδα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να προτιμήσεις αυτά τα μέρη να μη σ' αρέσει η πολυκοσμία

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2

First Προηγούμενη 2 of 2

Go to chapter

Go

[Giwrgos10]

Στάση στο Γαρδίκι
​

Που θα μας βγάλει άραγε αυτός ο δρόμος; Στη τελευταία στροφή, ξεπροβάλλει μπροστά μας το επόμενο χωριό προς εξερεύνηση. Το ιστορικό Γαρδίκι. Σκαρφαλωμένο σε μια από τις πιο απότομες πλαγιές της Πίνδου, σε υψόμετρο 1000 μέτρων στην αγκαλιά του όρους Κακαρδίτσα, της 9ης ψηλότερης κορυφής στην Ελλάδα (2429μ).

Στην πετρόχτιστη πλατεία, το καφενείο για καλή μας τύχη είναι ανοιχτό και ο καιρός υπέροχος. Δίπλα η παιδική χαρά….ότι πρέπει για ένα ξένοιαστο μεσημεριανό καφεδάκι….

Μας έκανε εντύπωση πως το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι μόλις 10 ενώ το καλοκαίρι φτάνουν ως και τις 2000!

Περισσότερες πληροφορίες για το ιδιαίτερο αυτό βλαχόφωνο χωριό θα βρείτε εδώ

Αθαμανία
​

Ο δρόμος που συνεχίζει από το Γαρδίκι, καταλήγει στην Αθαμανία. Πιο πέρα δε πάει. Χτισμένη σε υψόμετρο 940 μέτρων με την χιονισμένη κορυφή της Κακαρδίτσας, εκεί απέναντι, μας κοιτάει επιβλητικά αφ’ υψηλού. Η Αθαμανία είναι το μοναδικό χωριό ως τώρα, για το οποίο βρήκαμε ελάχιστες πληροφορίες στο διαδίκτυο. Το να ταξιδεύεις όμως σ’ ένα μέρος γνωρίζοντας ελάχιστα πράγματα γι’ αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο και μας γυρίζει χρόνια πίσω, στην προ ίντερνετ εποχή. Σε περίπτωση λοιπόν που αναζητάτε ηρεμία, φύση, βουνό, δροσιά τότε η Αθαμανία είναι ο ιδανικός προορισμός.

Eπιστροφή με μια έκπληξη
​

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου και ήρθε η ώρα της επιστροφής. Ανηφορίζουμε προς Μέτσοβο για να βγούμε Εγνατία Οδό. Περνάμε από την περιοχή του Ασπροποτάμου και η διαδρομή είναι μοναδική. Ανθούσα, Αγία Παρασκευή, Μηλιά, Κατάφυτο, Χαλίκι….

Βλέπουμε την πινακίδα ” προς Χαλίκι”και στρίβουμε αριστερά. Από μια και μοναδική καμινάδα βλέπουμε να βγαίνει καπνός. Πλησιάζουμε. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Μπαίνουμε σ’ ένα από τα πιο γραφικά καφενεία που συναντήσαμε ποτέ. Το Λα Βερλίγκα. Ο Χρήστος έχει φτιάξει με πολύ μεράκι ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο με βλάχικα τραγούδια : Το LaVerligaRadio



Πίνουμε τον καφέ μας κουβεντιάζοντας με τον Χρήστο. Μας λέει πως είναι η ζωή το χειμώνα σ’ ένα χωριό με 3 μόνιμους κατοίκους. Ναι με 3! Μας λέει ότι επίτηδες δε παίρνει αυτοκίνητο για να μη φεύγει από το χωριό του. Μας λέει για το πόσο του στοίχισε η απώλεια της μητέρας του, πως εγκατέλειψε την Αθήνα και τη δημοσιογραφία, πως το μαγαζί του έγινε στέκι πολλών ντόπιων ….

Ώρα για λίγο χιόνι, φαγητό και επιστροφή
​

Αποχαιρετάμε τον Χρήστο. Απολαμβάνουμε μια μαγευτική διαδρομή 20 χλμ. Χαλίκι – Μέτσοβο. Σημειώστε το. Βλέπουμε μπροστά μας το Μέτσοβο. Στρίβουμε δεξιά για το χιονοδρομικό στο Ανήλιο. Τα παιδιά ζητάνε απεγνωσμένα χιόνι και δε τους χαλάμε το χατίρι. Περνάμε όμορφο χρόνο στο χιονοδρομικό κι έπειτα κατεβαίνουμε στο Μέτσοβο για φαγητό. Στη συνέχεια παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Ένα πολύ όμορφο τριήμερο με πολλές ορεινές όμορφες εικόνες είχε τελειώσει. Πάμε γι’ άλλα…

Σε 2 μέρη ολοκλήρωσα την εξιστόρηση ενός από τα πιο ωραία ταξίδια που έχουμε κάνει ως τώρα στην Ελλάδα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να προτιμήσεις αυτά τα μέρη να μη σ' αρέσει η πολυκοσμία

 

[EviTan]

Υπέροχα τοπία και πολύ ωραία η λακωνική διήγηση σου, για κάποια μέρη που έχω γνωρίσει και αγαπήσει κι εγω τα τελευταία χρόνια!
Βέβαια μπαίνει στην λίστα μου το Λα Βερλίγκα που δεν ήξερα...και ελπίζω να παω σύντομα!!!
Οταν ξαναβρεθείτε στην περιοχή, θα σου προτείνω ένα μέρος που σιγουρα θα σας αρέσει, αφού πληρεί την προϋπόθεση " να μη σ' αρέσει η πολυκοσμία ", η οποία ισχύει και στις δικές μου προτιμήσεις, επι των πλείστων.
Το Στεφάνι (Σκληνιάσα ή Σκλινιάσα στα βλάχικα), είναι από τα πιο όμορφα απομονωμένα χωριά που έχω δει, σε υψόμετρο 1.480 μέτρων,απ'αυτά που γύρω γύρω σε "πνίγει" το σκούρο πράσινο του βουνού, μακρυά από αυτό που κάποιοι έχουν ονομάσει πολιτισμό. Την Σκληνιάσα την βρίσκεις από την διασταύρωση 3χλμ μετά την Κρανιά, και έπειτα έχει διαδρομή 7χμλ μέχρι το χωριό σε βατό δρόμο. Υπάρχει ένα καφενείο/ξενώνας/τσιπουράδικο με υπέροχους διαχειριστές, και μια εκκλησία Αγ. Παρασκευή χτισμένη το 1770.
Α! και το μπαλκόνι στην ταβέρνα του Ζούκη(δεν ξέρω αν έχει επισημη ονομασία το μαγαζί !! ), στην Κρανιά, με θέα όλο το χωριό και τα δύο παλια γεφύρια.

Συγχαρητήρια και για τις φωτογραφίες, με τα χαμογελαστά προσωπα σας!!!

 

[Giwrgos10]

Σ' ευχαριστώ Εύη για τα καλά σου λόγια. Η περιγραφή είναι όπως τα αφηγούμαι στο οικογενειακό μας blog
Δε ξέρω αν θα ξαναπάμε στα κοντά προς εκείνα τα μέρη αλλά βάζουμε το Στεφάνι στη λίστα αν βρεθούμε στα πέριξ κάποια στιγμή μελλοντικά. Να σαι καλά

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ελλάδα