Ιρλανδία Οι Δουβλινέζοι

[galat]

Όσο και αν φαντάζει υπερβολικό, είναι σίγουρο ότι η ψυχή του Δουβλίνου πάλλεται στις Pub. Σε αυτόν τον χαρακτηριστικής διακόσμησης και χαρακτήρα τόπο κοινωνικής συνάντησης και επικοινωνίας, ανεξάρτητα κοινωνικής θέσης, φύλλου, ηλικίας, ή εμφάνισης., χωρίς ιδιαίτερους ενδυματολογικούς κανόνες ο κόσμος συζητάει πίνοντας, διασκεδάζει, ακούει μουσική και χορεύει, ρίχνοντας συγχρόνως κλεφτές ματιές στις μεγάλες οθόνες των τηλεοράσεων με τους αγώνες ράγκμπι ή ποδοσφαίρου! Βέβαια το τσιγάρο γίνεται έξω…

Δεν χρειάζεται κανείς να ψάξει για να βρει μια pub. Είναι παντού. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε γωνιά. Όταν πριν ξεκινήσω για το Δουβλίνο ζήτησα μέσω travelstories πληροφορίες για κάποια ενδιαφέρουσα pub, έλαβα από τον φίλο ThanasisU2 την ευγενική συμβουλή για την επιλογή pub : «περπάτα στα σοκάκια του Temple Bar, και κρυφάκου τις Pub». Τότε, αν και είχα ήδη διαβάσει για την περιοχή του Temple Bar, δεν μπορούσα να καταλάβω πως η συμβουλή αυτή μπορούσε να με βοηθήσει. Τώρα, ξέρω. Γιατί όλη η περιοχή είναι γεμάτη pub και κόσμο, ιδιαίτερα το Σαββατοκύριακο. Παντού υπάρχει κέφι, ο κόσμος περιφέρεται από τη μία pub στην άλλη, μπορείς παντού να διασκεδάσεις.

Πέρα από τις πολύ γνωστές και άρα και πολύ τουριστικές Pub : The Temple Bar, The Oliver St. John Gogarty, The Quays Bar κλπ (που και αυτές όμως – εκτός τουριστικής περιόδου - ξεχείλιζαν από κόσμο και κέφι) θα αναφερθώ σε μία pub πολύ ωραία διακοσμημένη, με στυλ, ζωντάνια, πολύ κόσμο και ενδιαφέρουσα live σκηνή. Και όπου, απ’ ότι θα καταλάβατε (γιατί αυτό είναι εν τέλει το βασικό), περάσαμε πολύ ωραία. Είναι η pub The Porterhouse στην διασταύρωση Parliament Street και Essex St E, διαγωνίως απέναντι από την επίσης πολύ γνωστή pub The Turk’s head. Η Porterhouse είναι ουσιαστικά μια σχετικά μικρή ανεξάρτητη ζυθοποιϊα, που διαθέτει 4-5 pub σε διάφορα σημεία της Ιρλανδίας. Η συγκεκριμένη, στο Temple Bar, είναι μία τριώροφη pub, διακοσμημένη με χιλιάδες πολύχρωμα μπουκάλια μπύρας, πολύ ωραία φωτισμένα. Διαθέτει μια μικρή live σκηνή, στην οποία ακούσαμε έναν εξηντάχρονο παλαιό ροκά να τραγουδάει με ιδιαίτερα έντονο και ζωντανό τρόπο παλαιές επιτυχίες του 70 και του 80, ωθώντας τον κόσμο να συμμετέχει τραγουδώντας και χορεύοντας. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο ρεπερτόριο θα τραγουδούσε όλα τα τελευταία 30-35 χρόνια, χωρίς όμως να χάσει το κέφι και την ζωντάνια του. Ας μην ξεχνάμε ότι το Δουβλίνο είναι η πατρίδα του Bono και των U2 και συνεπώς οι παλαιοί ροκάδες έχουν ακόμα πέραση.

Ακριβώς νότια του Temple Bar να αναφέρουμε τις δύο ιστορικές pub McDaid’s και Stag’s Head (από το 1779 και 1770 αντίστοιχα!!), τις οποίες αξίζει κανείς να επισκεφτεί.

::

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dorotija]

Με κέρδισες και μόνο με τον τίτλο (Ο Οδυσσέας πράγματι απάλευτος...)

Ένα Δουβλίνο και περιξ είναι πάντα στα υπόψιν...

Και βέβαια θα πάμε στο αποστακτήριο του jameson γιατί αγαπάμε το ιρλανδικό ουίσκι -είναι τριπλά αποσταγμένο για καθαρότερη γεύση σε αντίθεση με το σκωτσέζικο που είναι διπλής απόσταξης για εντονότερα αρώματα..

(σαν διαφήμιση malt ακούγομαι)

 

[hydronetta]

Και βέβαια θα πάμε στο αποστακτήριο του jameson γιατί αγαπάμε το ιρλανδικό ουίσκι -είναι τριπλά αποσταγμένο για καθαρότερη γεύση σε αντίθεση με το σκωτσέζικο που είναι διπλής απόσταξης για εντονότερα αρώματα..

Με εντυπωσιάζεις. Ουδέποτε μπήκα στο κόπο να το ψάξω για τα ουίσκι. Αρκούμαι στη Διάσημη Χήνα όταν το αποφασίσω να πιω κάτι άλλο εκτός μπύρας. Χρειαζόμαστε ιδιαίτερα επειγόντως. Κάτι περί ιρλανδέζικης μπύρας...;

 

[romantic woman]

Πολύ καλή η ιστορία σου!!Όπως ακριβώς μας μεταφέρεις το όλο κλίμα που επικρατεί στις παμπ με τη ζεστή ατμόσφαιρα,τους στριμωγμένους χαρούμενους ανθρώπους που όλοι τραγουδάνε και κάνουν κέφι,έτσι το έζησα κι εγώ πριν από πολλάαααα χρόνια που είχα επισκεφθεί το Δουβλίνο!Να φαντασθείς ότι αυτό μούμεινε περισσότερο σαν ανάμνηση από το ταξίδι παρά τα αξιοθέατα!
Πολύ ενδιαφέρουσα η βιβλιοθήκη όπως μας την περιγράφεις...δεν είχα την ευκαιρία να την επισκεφθώ...

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ευρώπης.

 

[pigi_dikaiou]

Ο τιτλος λειτουργησε σαν δολωμα και ευτυχως που ενεδωσα στον πειρασμο της αναγνωσης!!Πολλες πληροφοριες και χρησιμες,κειμενο μεστο και αδρο[τον Αραγη μου θυμιζω!!]τωρα απο τις πολυ καλες φωτογραφιες οι οποιες συμπληρωνουν το κειμενο,μια απο την φυλακη με κατεκτησε!!Αυτα και danke!!

 

[Zacharoula]

Mε αφορμή το ταξίδι που θα κάνω στην Ιρλανδία και στα περίχωρα το καλοκαίρι, διάβασα την ιστορία σου και πραγματικά την απόλαυσα! Οι πληροφορίες που δίνεις είναι κατατοπιστικότατες, καλύπτουν διασκέδαση και αξιοθέατα, κάνοντας την ιστορία έναν πολύ περιεκτικό και χρήσιμο οδηγό.
Πολύ ενδιαφέρον σημείο, η ιστορία των φυλακών που σίγουρα θα συμπεριλάβω στο πρόγραμμα μου έπειτα από την παρότρυνση σου.
Συγχαρητήρια για την ωραία περιγραφή και να κάνεις πάντα τέτοια ταξίδια (ώστε να παίρνουμε κι εμείς χρήσιμες πληροφορίες σαν κι αυτές )

 

[thematin]

Καταπληκτική πόλη, καταπληκτικοί άνθρωποι. Θα μπορούσα να ζήσω εκεί μόνιμα...

 

[dark_elf]

Πολύ ωραία ιστορία !!! Ένα ταξίδι στην Ιρλανδία είναι ένας μελλοντικός στόχος....Ελπίζω να τον πραγματοποιήσω...Ευχαριστούμε για την όμορφη ξενάγηση στο Δουβλίνο...