Οι θρύλοι, οι μύθοι, οι τόποι

[Fanie]

Το Στόμα της Αλήθειας

Για τους Ιταλούς: La Bocca della Verita.
Πρόκειται για το υπερμέγεθες, ανάγλυφο πρόσωπο ενός θεού (πιθανώς του Ωκεανού) σκαλισμένο σε ολοστρόγγυλη, μαρμάρινη πλάκα. Η ηλικία του ξεπερνά τα 2000 χρόνια και θεωρούμε πως αρχικά χρησίμευε είτε ως καπάκι σε φρεάτιο, είτε ως διακοσμητικό σε συντριβάνι.
Σήμερα βρίσκεται στην Ρώμη, στη στοά του ναού της Santa Maria in Cosmedin (κοντά στον Τίβερη).

Ο θρύλος λέει πως λειτουργούσε ως ανιχνευτής ψεύδους, κι έκοβε με το στόμα του τα χέρια των απατεώνων, μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους, οπότε ένα γεγονός στάθηκε αιτία να χάσει την αξιοπιστία του και να πέσει σε αχρηστία.

Περισσότερα:
http://www.italyguides.it/us/roma/r...din/the_mouth_of_truth/bocca_della_verita.htm
http://www.italyguides.it/us/roma/r...din/the_mouth_of_truth/bocca_della_verita.htm

 

[Bahari]

Όσοι έχουν επισκεφθεί την Πορτογαλία σίγουρα θα έχουν δει τον περίφημο κόκορα του Barcelos. Τον βλέπει κανείς παντού. Σε σουβέρ, σε πιάστρες και ποδιές για την κουζίνα, σε ποτήρια, σε μολύβια, σε τσάντες, σε κάρτες από φελλό και σε χίλια δυο άλλα αντικείμενα.

Ο θρύλος του κόκορα του Barcelos, αφηγείται τη θαυματουργή επέμβαση ενός νεκρού κόκορα, με σκοπό να αποδείξει την αθωότητα ενός ανθρώπου που κατηγορήθηκε ότι έκλεψε ασήμι από ένα γαιοκτήμονα του Barcelos και καταδικάστηκε σε θάνατο.

Σύμφωνα με το μύθο, οι κάτοικοι και οι Αρχές της πόλης που έψαχναν αυτόν που είχε διαπράξει το αδίκημα, όταν μια μέρα εμφανίστηκε ένας άνδρας από τη γειτονική Γαλικία τον θεώρησαν ύποπτο, τον συνέλαβαν και τον καταδίκασαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. Ο άνδρας ορκίστηκε ότι ήταν περαστικός από το Barcelos και ότι πήγαινε στο Santiago de Compostela για να εκπληρώσει ένα τάμα, αλλά μάταια.

Σαν τελευταία επιθυμία του ζήτησε να τον πάνε στο δικαστή που τον είχε καταδικάσει. Ο δικαστής εκείνη την ώρα ετοιμαζόταν να φάει ένα ψητό κοκοράκι και ο προσκυνητής του είπε ότι, σαν απόδειξη της αθωότητάς του, την ώρα της εκτέλεσης της ποινής, το κοκοράκι θα σηκωνόταν και θα άρχιζε να λαλεί.

Ο δικαστής αποφάσισε να μην φάει τον κόκορα και παραμέρισε το πιάτο του, αλλά αγνόησε τα λόγια του προσκυνητή. Την ώρα όμως που κρεμούσαν τον κατάδικο, το κοκοράκι ζωντάνεψε και άρχισε να λαλεί.

Κατανοώντας το λάθος του, ο δικαστής έτρεξε στην αγχόνη και ανακάλυψε ότι ο προσκυνητής ζούσε γιατί ο κόμπος του σχοινιού ήταν χαλαρός. Ο άνδρας, φυσικά, απελευθερώθηκε αμέσως και συνέχισε το δρόμο του προς το Santiago de Compostela.

 

[silentface]

Συγνωμη για την παρεμβαση αλλα καθως διαβαζα το πρωτο τοπικ της
Fanie μου ηρθε στο νου....να βρισκοταν ενας αυλητης να εξαφανιζε με μαγικο τροπο τους πολιτικους της Ελλαδος και να μην τους ξαναεμφανιζε ποτε.
Τι ωραια που θα ητανε!!!

Συνεχιστε τους μυθους και θρυλους και γω θα ονειροπολω τα δικα μου σεναρια.

Συμφωνώ!!!!!