renata
Member
- Μηνύματα
- 5.544
- Likes
- 1.972
- Επόμενο Ταξίδι
- μαλαισία
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][B]Ιεροτελεστία [/B
- Κεφάλαιο 3ο][attach=full]47584[/attach
- Κεφάλαιο 4ο][B]H Ουγκάντα χωρίς πολλα λόγια!![/B
- Κεφάλαιο 5ο][B
- Κεφάλαιο 6ο][B]Λιγες φωτο και σήμερα για το κεφάλαιο ουγκάντα χωρίς πολλα λόγια!![/B
- Κεφάλαιο 7ο][B]Σημερα θα ασχοληθούμε με το στομάχι μας!![/B
- Κεφάλαιο 8ο][B
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο][attach=full]47618[/attach
ο καφές καθε πρωί χτυπητός στο ποτήρι,έτοιμος και της lullu -πως διάολο τον πίνει χωρίς ζάχαρη???
Πως παμε σήμερα??
κουνούπια??--Μηδέν.άσε που μου τα έψαλλαν κανονικά επειδή δεν είχα πάρει τα χάπια για την malaria,βρε δεν με παρατάτε??
Από την περιοχή του Monte που παραμείναμε πέντε μέρες, μετακινηθήκαμε με ένα σαράβαλλο πουλμανάκι προς το gullu που βρίσκεται βόρεια της ουγκάντας κοντά στα σύνορα με το Σουδάν.
Τα 400 χιλιόμετρα ήταν κυριολεκτικά μια ευθεία!ο τόπος καταπράσινος με καλαμπόκια, ζαχαρότευτλα και σανά για τα ζώα.Σε όλη την διαδρομή οι εικόνες περιελάμβαναν,αγορές με φρούτα, παιδάκια που κουβαλούσαν νερό με κίτρινα μπιτόνια...παράγκες στην άκρη του δρόμου,μικρά χωριά με καλύβες και άπειρα δέντρα με mango το κύριο φρούτο της χώρας που υπάρχει σε μεγάλη αφθονία!!
πάμε ολοταχώς προς gulu!! για να δούμε πως θα είναι εκεί ..είμαι περίεργη!!
Το Gulu της φτώχειας! Μια ακόμα πόλη της ουγκάντας χωρίς ενδιαφέρον,γεμάτη με ανθρώπους που πάσχιζαν να κρατηθούν από κάπου,μια πόλη που άν έλειπαν οι άνθρωποι, θα ήταν το τέλειο φάντασμα της παράγκας!!
και όμως η πόλη έπαιρνε ζωή απο παιδιά ρακένδυτα να παίζουν πάνω στα χώματα με παιχνίδια όπως μια σπασμένη ρόδα ποδηλάτου,ένα μάνγκο,ένα κομμάτι σχοινί,ένα τίποτα!!
Τσίγκινα περίπτερα άνοιγαν κατά μήκους του χωματόδρομου πουλώντας και εγώ δεν ξέρω τι..απίστευτες εικόνες!!
Μια πόλη χωρίς υποδομή χωρίς καν άσφαλτο,σε ρυθμούς που μόνο οι κάτοικοι γνώριζαν.
Το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι εδώ δεν τους έλειπε το φαγητό.παντού σε κάθε γωνιά πουλούσαν κατάχαμα φρούτα λαχανικα και λιγότερο κρέας κυρίως βοδινό.
Σωροί από μεταχειρισμένα ρούχα στις αγορές τους περίμεναν αγοραστές!
Δύο μικρά super market κάλυπταν τις ανάγκες των κατοίκων αλλά απ ότι είδα ελάχιστοι ντόπιοι αγόραζαν κάτι από αυτά.Μια πλατεία με μικρά εμπορικά μαγαζάκια που πουλούσαν οτι να-ναι,μια μικρή ευθεία με παράγκες και διάφορα είδη κάτι σαν λαϊκή αγορά,δύο τουριστικά μαγαζάκια με λίγα παραδοσιακά είδη,δυο βενζινάδικα και κόσμος πήγαινε και ερχόταν...μόλις βράδιαζε, με το φως κεριών και δυνατή μουσική γέμιζαν οι δρόμοι κόσμο,έστηναν τις φουφού ψήνανε τρώγανε και διασκέδαζαν..Η ουγκάντα δεν κοιμόταν ποτέ,αλλα μονο για τους ανθρώπους της!
Μετά την δουλειά έπρεπε να πάμε κάπου να κοιμηθούμε..και ώ!!! το θαύμα!! golden peace hotel..
Στην άκρη της τενεκεδουπολης μια πινελιά πολιτισμού ,ένα ξενοδοχείο που πάσχιζε να αποκτήσει ευρωπαϊκή χροιά στις ανέσεις!! Μείναμε ασυζητητί σε πέντε μονόκλινα..
Τα δωμάτια ήταν πεντακάθαρα,τα σεντόνια μύριζαν φρεσκάδα..ως εδώ. Τρεχούμενο νερό και μάλιστα ζεστό ήταν απλώς όνειρο όπως επίσης και το ρεύμα ανύπαρκτο πλην λίγης ώρας που έβαζαν μπροστά την γεννήτρια!
..χορτάσαμε τουλάχιστον ύπνο τις μέρες αυτές..όσο για μπάνιο,dry clean only!!
Την τελευταία μέρα κάνοντας μια βόλτα στην πόλη,στο κέντρο η lullu θυμήθηκε ένα εστιατόριο με λιβανέζικη κουζίνα..το είχε τσεκάρει σε προηγούμενη επίσκεψη της στην χώρα..φάγαμε το καλύτερο φαγητό σε μεγάλη ποικιλία σε απίστευτα χαμηλή τιμή.
Στο ρεστοράν συναντήσαμε δύο γυναίκες με τα παιδιά τους που έτρωγαν στο διπλανό τραπέζι.από το ντύσιμο και τα άψογα αγγλικά καταλάβαμε οτι ανήκαν σε πλούσια οικογένεια.
Απέναντι στον δρόμο είδαμε με έκπληξη τρεις λευκούς με σακίδια στον ώμο..μπα έχομε και τουρισμό εδώ!!
Μάλλον πως έφτασαν μέχρι το gullu έχοντας επισκεφτεί πρώτα τις πηγές και τους καταρράκτες του Νείλου ίσως και το τεράστιο εθνικό πάρκο στα δυτικά..
στο επόμενο κεφάλαιο θα πούμε δυο λόγια για αυτή την περιοχή της χώρας που είναι και η μοναδική με τουριστικό ενδιαφέρον!
Πάντως οτι και να λέμε η Ουγκάντα δεν ξεχνιέται εύκολα..ιδιαίτερα όταν βλέπεις τέτοια πλασματάκια μπροστά σου που αν και ξεχασμένα απ τον θεό, σου χαρίζουν τα πιο γνήσια χαμόγελα!!
stay tuned.....
Πως παμε σήμερα??
κουνούπια??--Μηδέν.άσε που μου τα έψαλλαν κανονικά επειδή δεν είχα πάρει τα χάπια για την malaria,βρε δεν με παρατάτε??
Από την περιοχή του Monte που παραμείναμε πέντε μέρες, μετακινηθήκαμε με ένα σαράβαλλο πουλμανάκι προς το gullu που βρίσκεται βόρεια της ουγκάντας κοντά στα σύνορα με το Σουδάν.
Τα 400 χιλιόμετρα ήταν κυριολεκτικά μια ευθεία!ο τόπος καταπράσινος με καλαμπόκια, ζαχαρότευτλα και σανά για τα ζώα.Σε όλη την διαδρομή οι εικόνες περιελάμβαναν,αγορές με φρούτα, παιδάκια που κουβαλούσαν νερό με κίτρινα μπιτόνια...παράγκες στην άκρη του δρόμου,μικρά χωριά με καλύβες και άπειρα δέντρα με mango το κύριο φρούτο της χώρας που υπάρχει σε μεγάλη αφθονία!!
πάμε ολοταχώς προς gulu!! για να δούμε πως θα είναι εκεί ..είμαι περίεργη!!
Το Gulu της φτώχειας! Μια ακόμα πόλη της ουγκάντας χωρίς ενδιαφέρον,γεμάτη με ανθρώπους που πάσχιζαν να κρατηθούν από κάπου,μια πόλη που άν έλειπαν οι άνθρωποι, θα ήταν το τέλειο φάντασμα της παράγκας!!
και όμως η πόλη έπαιρνε ζωή απο παιδιά ρακένδυτα να παίζουν πάνω στα χώματα με παιχνίδια όπως μια σπασμένη ρόδα ποδηλάτου,ένα μάνγκο,ένα κομμάτι σχοινί,ένα τίποτα!!
Τσίγκινα περίπτερα άνοιγαν κατά μήκους του χωματόδρομου πουλώντας και εγώ δεν ξέρω τι..απίστευτες εικόνες!!
Μια πόλη χωρίς υποδομή χωρίς καν άσφαλτο,σε ρυθμούς που μόνο οι κάτοικοι γνώριζαν.
Το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι εδώ δεν τους έλειπε το φαγητό.παντού σε κάθε γωνιά πουλούσαν κατάχαμα φρούτα λαχανικα και λιγότερο κρέας κυρίως βοδινό.
Σωροί από μεταχειρισμένα ρούχα στις αγορές τους περίμεναν αγοραστές!
Δύο μικρά super market κάλυπταν τις ανάγκες των κατοίκων αλλά απ ότι είδα ελάχιστοι ντόπιοι αγόραζαν κάτι από αυτά.Μια πλατεία με μικρά εμπορικά μαγαζάκια που πουλούσαν οτι να-ναι,μια μικρή ευθεία με παράγκες και διάφορα είδη κάτι σαν λαϊκή αγορά,δύο τουριστικά μαγαζάκια με λίγα παραδοσιακά είδη,δυο βενζινάδικα και κόσμος πήγαινε και ερχόταν...μόλις βράδιαζε, με το φως κεριών και δυνατή μουσική γέμιζαν οι δρόμοι κόσμο,έστηναν τις φουφού ψήνανε τρώγανε και διασκέδαζαν..Η ουγκάντα δεν κοιμόταν ποτέ,αλλα μονο για τους ανθρώπους της!
Μετά την δουλειά έπρεπε να πάμε κάπου να κοιμηθούμε..και ώ!!! το θαύμα!! golden peace hotel..
Στην άκρη της τενεκεδουπολης μια πινελιά πολιτισμού ,ένα ξενοδοχείο που πάσχιζε να αποκτήσει ευρωπαϊκή χροιά στις ανέσεις!! Μείναμε ασυζητητί σε πέντε μονόκλινα..
Τα δωμάτια ήταν πεντακάθαρα,τα σεντόνια μύριζαν φρεσκάδα..ως εδώ. Τρεχούμενο νερό και μάλιστα ζεστό ήταν απλώς όνειρο όπως επίσης και το ρεύμα ανύπαρκτο πλην λίγης ώρας που έβαζαν μπροστά την γεννήτρια!
..χορτάσαμε τουλάχιστον ύπνο τις μέρες αυτές..όσο για μπάνιο,dry clean only!!
Την τελευταία μέρα κάνοντας μια βόλτα στην πόλη,στο κέντρο η lullu θυμήθηκε ένα εστιατόριο με λιβανέζικη κουζίνα..το είχε τσεκάρει σε προηγούμενη επίσκεψη της στην χώρα..φάγαμε το καλύτερο φαγητό σε μεγάλη ποικιλία σε απίστευτα χαμηλή τιμή.
Στο ρεστοράν συναντήσαμε δύο γυναίκες με τα παιδιά τους που έτρωγαν στο διπλανό τραπέζι.από το ντύσιμο και τα άψογα αγγλικά καταλάβαμε οτι ανήκαν σε πλούσια οικογένεια.
Απέναντι στον δρόμο είδαμε με έκπληξη τρεις λευκούς με σακίδια στον ώμο..μπα έχομε και τουρισμό εδώ!!
Μάλλον πως έφτασαν μέχρι το gullu έχοντας επισκεφτεί πρώτα τις πηγές και τους καταρράκτες του Νείλου ίσως και το τεράστιο εθνικό πάρκο στα δυτικά..
στο επόμενο κεφάλαιο θα πούμε δυο λόγια για αυτή την περιοχή της χώρας που είναι και η μοναδική με τουριστικό ενδιαφέρον!
Πάντως οτι και να λέμε η Ουγκάντα δεν ξεχνιέται εύκολα..ιδιαίτερα όταν βλέπεις τέτοια πλασματάκια μπροστά σου που αν και ξεχασμένα απ τον θεό, σου χαρίζουν τα πιο γνήσια χαμόγελα!!
stay tuned.....
