go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο]Ο δρομος που οδηγει στην καρδια του δασους από ουρανοξυστες είναι η λεωφορος Shiekh Zayed Road. Ο σουπερ αυτοκινητοδρομος με τις 8 λωριδες κυκλοφοριας είναι σιγουρα ένα από τα αξιοθεατα αφου εκατερωθεν του φυτρωνουν σαν μανιταρια ουρανοξυστες πρωτοτυπης αρχιτεκτονικης και φουτουριστικης ομορφιας. [URL='http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=14426'][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/15/thumbs/100_0962.JPG[/IMG][/URL][URL='http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=14432'][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/15/thumbs/100_0973.JPG[/IMG][/URL
- Κεφάλαιο 4ο (Jumeirah beach park)
- Κεφάλαιο 5ο (Wild Wadi)
- Κεφάλαιο 6ο (Τέλος stopover)
Σαν οαση στην ερημη λεωφορο φαινεται η σταση του λεωφορειου η οποια είναι πληρως κλιματιζομενη. Η συρρόμενη πορτα της με σωζει από τον ανελεητο ηλιο και καθως μπαινω το ac αρχιζει να λειτουργει για να αντισταθμισει τη ζεστη που μπηκε μαζι μου.
Το λεωφορειο ερχεται και από ac σε ac βρισκομαστε να τρεχουμε στη λεωφορο Jumeirah. Δεν ξερω τι ακριβως σκεφτομουν όταν πατησα το κουμπι για σταση , αλλα την πατησα! Λαθος σταση , το επομενο λεωφορειο αργουσε να περασει και αφου η κορυφη του Burj φαινοταν αρκετα κοντα , αποφασισα να αφησουμε την ανεση του κλιματισμου και να περπατησουμε προς το παρκο. Αλλα οσο εγω προχωρουσα , τοσο ο Burj απομακρυνοταν. Η διαδρομη ηταν μικρη , αλλα μου φανηκε χιλιομετρα εξαιτιας της ανυποφορης ζεστης.
Περπατωντας στην παραλιακη της πολης , θυμηθηκα την αντιστοιχη βολτα στη Ντοχα δυο χρονια πριν. Οι ομοιοτητες αρκετες , η διαφορα μία , αλλα ιδιαιτερα αισθητη. Οι αντρες που εκαναν τζογκινκ και πρωινη γυμναστικη , οι γυναικες με τις κελεμπιες που βολταριζαν με τα μωρα στα καροτσακια και τα σχολιαροπαιδα που πηγαιναν εκδρομη , ηταν εικονες που ανηκαν στη Ντοχα. Με δυο λογια στη Ντοχα υπηρχε ζωη. Εδώ δεν υπηρχε ψυχη! Ευτυχως που ημουν μαζι με τον Mr.go2 γιατι εάν λιποθυμουσα και επεφτα κατω θα περνουσε εβδομαδα προτου με βρουν. Καπου διαβασα ότι οι ντοπιοι αποτελουν μειονότητα στο Ντουμπαι , οποτε δεν εχω ιδεα ποιος θα απολαυσει τα αποτελεσματα του οικοδομικου οργασμου , θα χαρει τις κλιματιζομενες στασεις , τους ουρανοξυστες και τα πολυτελη σπιτια. Ηχος από μικρους καταραχτες με τη συνοδεια δυνατης αραβο-ποπ μουσικης με εβγαλαν από τις σκεψεις μου και με εβαλαν στην εισοδο του Wild Wadi που το σκηνικο του θυμιζε Αλαντιν , Αλη Μπαμπα και τα συναφη..
Τωρα που το σκεφτομαι , το παρκο δεν ηταν και τοσο φοβερο , απλα οκ , μεχρι που θα απογοητευομουν – εχοντας ακουσει πολύ θετικα σχολια πριν ερθω – αν η πεζοπορια σε συνδυασμο με την αφορητη μεσημεριανη ζεστη δε με εσπρωχναν στα ορια μου (δεν αντεχω και τη ζεστη). Οντας λοιπον σε ημιλιποθυμη κατασταση , το μονο που ηθελα ηταν να παραδοθω σε εξτριμ δραστηριοτητες του στυλ ‘ειμαι ξαπλα σε σαμπρελα και κατεβαινω το lazy river ‘ ή οτιδηποτε lazy , δροσιστικο , χαλαρωτικο. Αφεθηκα στην αγκαλια του Master Blaster , μια σειρα από νεροτσουληθρες που με πιεση σε ανεβαζουν ψηλα μεσα στη σαμπρελα σου και στη συνεχεια πεφτεις μετα από συνεχομενες στροφες σε πισινα. Η ροη του νερου σε οδηγει σε επομενη νεροτσουληθρα και ουτω καθ’εξης..Δε χρειαζεται καν να περπατησεις.

Η τεχνητη παραλια Brakers bay ηταν γεματη κοσμο –ολοι τουριστες φυσικα - που περιμενε το επομενο κυμα ή το επομενο αδειασμα του τεραστιου κουβα πανω από τα κεφαλια τους.Το παρκο εχει δυο πισινες σερφ , ένα-δυο μαγαζια για φαγητο και ποτο και ένα πολύ μεγαλο lazy river. Αυτό που είναι πραγματικα wild είναι η τσουληθρα υψους 33 μετρων ονοματι Jumeirah Sceirah , στην οποια ανεβηκα εριξα μια ματια στην καθοδο και προτιμησα την ασφαλεια των σκαλοπατιων από το να κατεβω μαλλιοκουβαρα με ταχυτητα 80 km.
Η 360 μοιρων θεα από κει πανω είναι εντυπωσιακη ειδικα όταν ο οριζοντας είναι καθαρος όπως τον πετυχα εγω.

Στα συν του παρκου είναι η θεα του Burj al Arab σημα κατατεθεν της πολης , ειτε από τον Jumeirah Sceirah , ειτε από την πλευρα της παραλιας.


Περπατωντας στην παραλιακη της πολης , θυμηθηκα την αντιστοιχη βολτα στη Ντοχα δυο χρονια πριν. Οι ομοιοτητες αρκετες , η διαφορα μία , αλλα ιδιαιτερα αισθητη. Οι αντρες που εκαναν τζογκινκ και πρωινη γυμναστικη , οι γυναικες με τις κελεμπιες που βολταριζαν με τα μωρα στα καροτσακια και τα σχολιαροπαιδα που πηγαιναν εκδρομη , ηταν εικονες που ανηκαν στη Ντοχα. Με δυο λογια στη Ντοχα υπηρχε ζωη. Εδώ δεν υπηρχε ψυχη! Ευτυχως που ημουν μαζι με τον Mr.go2 γιατι εάν λιποθυμουσα και επεφτα κατω θα περνουσε εβδομαδα προτου με βρουν. Καπου διαβασα ότι οι ντοπιοι αποτελουν μειονότητα στο Ντουμπαι , οποτε δεν εχω ιδεα ποιος θα απολαυσει τα αποτελεσματα του οικοδομικου οργασμου , θα χαρει τις κλιματιζομενες στασεις , τους ουρανοξυστες και τα πολυτελη σπιτια. Ηχος από μικρους καταραχτες με τη συνοδεια δυνατης αραβο-ποπ μουσικης με εβγαλαν από τις σκεψεις μου και με εβαλαν στην εισοδο του Wild Wadi που το σκηνικο του θυμιζε Αλαντιν , Αλη Μπαμπα και τα συναφη..
Τωρα που το σκεφτομαι , το παρκο δεν ηταν και τοσο φοβερο , απλα οκ , μεχρι που θα απογοητευομουν – εχοντας ακουσει πολύ θετικα σχολια πριν ερθω – αν η πεζοπορια σε συνδυασμο με την αφορητη μεσημεριανη ζεστη δε με εσπρωχναν στα ορια μου (δεν αντεχω και τη ζεστη). Οντας λοιπον σε ημιλιποθυμη κατασταση , το μονο που ηθελα ηταν να παραδοθω σε εξτριμ δραστηριοτητες του στυλ ‘ειμαι ξαπλα σε σαμπρελα και κατεβαινω το lazy river ‘ ή οτιδηποτε lazy , δροσιστικο , χαλαρωτικο. Αφεθηκα στην αγκαλια του Master Blaster , μια σειρα από νεροτσουληθρες που με πιεση σε ανεβαζουν ψηλα μεσα στη σαμπρελα σου και στη συνεχεια πεφτεις μετα από συνεχομενες στροφες σε πισινα. Η ροη του νερου σε οδηγει σε επομενη νεροτσουληθρα και ουτω καθ’εξης..Δε χρειαζεται καν να περπατησεις.
Η τεχνητη παραλια Brakers bay ηταν γεματη κοσμο –ολοι τουριστες φυσικα - που περιμενε το επομενο κυμα ή το επομενο αδειασμα του τεραστιου κουβα πανω από τα κεφαλια τους.Το παρκο εχει δυο πισινες σερφ , ένα-δυο μαγαζια για φαγητο και ποτο και ένα πολύ μεγαλο lazy river. Αυτό που είναι πραγματικα wild είναι η τσουληθρα υψους 33 μετρων ονοματι Jumeirah Sceirah , στην οποια ανεβηκα εριξα μια ματια στην καθοδο και προτιμησα την ασφαλεια των σκαλοπατιων από το να κατεβω μαλλιοκουβαρα με ταχυτητα 80 km.

Η 360 μοιρων θεα από κει πανω είναι εντυπωσιακη ειδικα όταν ο οριζοντας είναι καθαρος όπως τον πετυχα εγω.
Στα συν του παρκου είναι η θεα του Burj al Arab σημα κατατεθεν της πολης , ειτε από τον Jumeirah Sceirah , ειτε από την πλευρα της παραλιας.
Attachments
-
90,6 KB Προβολές: 554
Last edited: