Πεπάρηθος: Ένας γαλαζοπράσινος...Σκόπελος!!!

[alterego]

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Η Σκόπελος στους αρχαίους χρόνους ονομαζόταν Πεπάρηθος, από το όνομα του αδερφού του πρώτου οικιστή της, Σταφύλου, τον Πεπάρηθο. Ο Στάφυλος, λοιπόν, αρχηγός των Κρητών, κατέφθασε περί το 1600 π.Χ. από τη μινωική Κρήτη και επέλεξε να προσαράξει στο νότιο όρμο του νησιού, ο οποίος πήρε και το όνομά του. O Αγνώντας, ένας Αθλητής της Πεπαρήθου το 569 π.Χ είχε κερδίσει στους αγώνες δρόμου και προς τιμήν του, ο σημερινός κόλπος του Αγνώντα πήρε το όνομα του. Η Πεπάρηθος είχε επίσης σημαντικές αρχαίες πόλεις όπως η Κνωσσός (η οποία μετανομάστηκε σε Γλώσσα), ο Πάνορμος και η Σελινούς. Το όνομά της, η Σκόπελος, το πήρε μάλλον από το βραχώδες των βορείων ακτών της, που αποτελούσαν «σκόπελο», εμπόδιο δηλαδή, για τους επίδοξους εισβολείς.

Το ταξίδι μας!!!
Καλοκαίρι 2013... Σκόπελος ή Κύθηρα; Ιδού η απορία! Δύσκολη επιλογή, η οποία όμως επιλύθηκε λόγω των δελεαστικών προσφορών τόσο της διαμονής όσο και των ακτοπλοϊκών.
Id est, 5 διανυκτερεύσεις στο ξενοδοχείο "Πέλαγος" στο Στάφυλο 120 ευρώ για δύο άτομα και 120 ευρώ ακτοπλοϊκά με αυτοκίνητο και για τους δυο μας, λόγω της προσφοράς της Cosmote και της Hellenic seaways που έδιναν δώρο το εισιτήριο της επιστροφής!!!
27 Ιουλίου, ώρα 6:00 π.μ. και ξεκινάμε για Άγιο Κωνσταντίνο. Ώρα αναχώρησης 10:30.
Το ταξίδι διαρκεί 3,5 ώρες, οπότε φτάσαμε στο νησί μεσημεράκι.

Παρά την κούραση του ταξιδιού, το νησί μας εντυπωσίασε με την ομορφιά του από την πρώτη στιγμή. Αφού κατεβήκαμε από το καράβι, κατευθυνθήκαμε αμέσως στο ξενοδοχείο για να αφήσουμε τα πράγματά μας και να πάμε για το πρώτο μπανάκι μας. Η απόφαση ήταν εύκολη... Στάφυλος! Δίπλα στο ξενοδοχείο μας, μιας και δεν σκοπεύαμε να κάνουμε ό,τιδήποτε άλλο από το να αράξουμε όλη μέρα στην παραλία...
Πήραμε τα συμπράκαλά μας, ομπρέλες, μάσκες, ψάθες, τάβλι και φαγώσιμα και κατεβήκαμε στην πανέμορφη παραλία!! Η παραλία είναι οργανωμένη κατά ένα μέρος, με beach bar και τα νερά της είναι πεντακάθαρα. Έχει λίγο πετραδάκι στην αρχή αλλά μετά μετατρέπεται σε έναν απέραντο αμμουδένιο βυθό! Η πρώτη μας εκτίμηση;;;
"Αν αυτή η παραλία είναι τόσο ωραία, πώς είναι οι άλλες;"

Φορέσαμε τις μάσκες μας και κολυμπήσαμε σε όλο το μήκος της παραλίας. Είχαμε διαβάσει ότι δίπλα στο Στάφυλο, περνώντας με τα πόδια ένα χωματόδρομο έβγαινες στο Βελανιό, παραλία γυμνιστών, αν και εμείς δεν είδαμε κάποιον. Σαν πρώτη εικόνα ενθουσιαστήκαμε, όταν την αντικρίσαμε από ψηλά, αλλά όταν βουτήξαμε ανακαλύψαμε ότι υπήρχε μία τεράστια βραχώδης πλάκα που κάλυπτε μεγάλο μέρος του βυθού. Απογοητευτήκαμε και αμέσως επιστρέψαμε στον Στάφυλο για να συνεχίσουμε τις βουτιές μας. Παρά το ότι είχαμε διαβάσει ότι η παραλία μαζεύει αρκετό κόσμο, εμείς θα λέγαμε ότι ήταν αρκετά ήρεμα και πολύ καθαρά.
Καθίσαμε μέχρι το απόγευμα στην παραλία και ύστερα φάγαμε στο εστιατόριο λίγο πιο πάνω. Ποιότητα καλή, τιμές Αθήνας και με παρέα αρκετές σφήκες, που, παρά την προσπάθεια των ιδιοκτητών, δεν έλεγαν να μας αφήσουν να απολαύσουμε τον κόκορα με την ησυχία μας. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο πολύ κουρασμένοι και ξαπλώσαμε για "μία" ωρίτσα. Ενώ βάλαμε το ξυπνητήρι, για να βγούμε το βράδυ, απλά δεν ξυπνήσαμε ποτέ!!!

Η επόμενη μέρα φυσικά μας βρήκε πολύ πιο ξεκούραστους. Πήραμε το πρωϊνό μας και αμέσως ξεκινήσαμε για Αϊ-Γιάννη. Αμέσως στα δύσκολα! Η διαδρομή υπέροχη, καταπράσινη και μερικά παράδοξα, όπως αυτό.

Φτάνοντας στον Αϊ-Γιάννη, αποφασίσαμε να ανέβουμε πρώτα στο βράχο, μιας και ο ήλιος δεν ήταν ακόμη τόσο καυτός, και μετά να βουτήξουμε στην παραλία που βρισκόταν από κάτω. Το τοπίο υπέροχο, τα σκαλιά πολλά και η απορία πώς στα κομμάτια έχτισαν εκεί πάνω εκκλησία εύλογη!!!!

Παρόλο που το θηλυκό της παρέας έχει ένα φόβο με τα ύψη μπορούμε να πούμε ότι δεν ήταν τόσο τρομακτικά!! Θαυμάσαμε τη θέα, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, ανάψαμε κεράκι, γράψαμε ευχές στο βιβλίο που βρισκόταν για αυτό το σκοπό μέσα στην εκκλησία και κατεβήκαμε σιγά σιγά.

Κατευθυνθήκαμε προς την παραλία, η οποία είναι προσβάσιμη από τα αριστερά της καντίνας που βρίσκεται εκεί (όπως την κοιτάτε). Περπατάτε κάποια μέτρα και κατεβαίνετε κάποια σκαλιά και σας αποκαλύπτεται ο Παράδεισος!

Γαλαζοπράσινα νερά με βότσαλο! Δε θα βρείτε άμμο εδώ ούτε κατά διάνοια! Ο βυθός υπέροχος! Επιβάλλεται μάσκα, όπως και σε όλες τις παραλίες της Σκοπέλου άλλωστε! Πραγματικά ξαναγίναμε παιδιά! Τόσες βουτιές είχαμε να κάνουμε πολλά χρόνια!!
Αναχωρήσαμε από τη παραλία μετά από κανένα δίωρο και κατευθυνθήκαμε προς τα πίσω, προς το εκκλησάκι της Παναγίας και τη παραλία Σπηλιά. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο εκκλησάκι και κάναμε πεζοπορία κανένα 10λεπτο μέχρι να φτάσουμε στην παραλία! Κανονικά λένε ότι η πρόσβαση γίνεται μόνο με καραβάκι αλλά απ' ό,τι φαίνεται κάτι λένε λάθος!! Ήμασταν εμείς και άλλο ένα ζευγάρι, το οποίο έφυγε (όοοοοχχχχιιιι, δεν τους κάναμε χαλάστρα!!!) και έτσι μείναμε μόνοι μας για το υπόλοιπο της μέρας με κάτι καραβάκια να πηγαινοέρχονται. Η παραλία είχε πετραδάκι και μία σπηλιά, εξ ου και το όνομα, στην οποία αράξαμε για σκιά... Η θάλασσα είχε ξεράσει πολλές γαρίδες (ναι καλά διαβάσατε) με αποτέλεσμα οι μέλισσες να μη μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Άρα βγήκαμε, ξαπλώσαμε στο ήλιο και παίζαμε "βατραχάκια" με τα βότσαλα στη θάλασσα...

Φύγαμε το απογευματάκι και είχαμε τη φαεινή ιδέα να βρούμε ένα παραδοσιακό χωριό για να δοκιμάσουμε τις παραδοσιακές γεύσεις του νησιού μακριά από ό,τιδήποτε τουριστικό! Καταλήξαμε να κάνουμε το γύρο του νησιού, να μη βρούμε ΚΑΝΕΝΑ χωριό, γιατί απλά δεν υπήρχε όπως μάθαμε εκ των υστέρων, να πεινάμε και τελικά να καταλήξουμε στο πιο τουριστικό μαγαζί του νησιού! Και λουστήκαμε αυτά που θέλαμε να αποφύγουμε!!!!! Ας όψεται η πείνα! Το όνομα αυτού "Πεπάρηθος", ο χώρος ωραίος, το φαγητό όμως όχι ούτε και οι τιμές που το συνόδευαν! Τουλάχιστον από όλη αυτή την περιπλάνησή μας κερδίσαμε υπέροχες φωτογραφίες του καταπράσινου νησιού και, επειδή είμαστε ολίγον τρελοί, παρά την κούρασή μας κατά την αναζήτηση του πολυπόθητου παραδοσιακού χωριού, είπαμε να κάνουμε κουράγιο και να ανεβούμε στα λεγόμενα Σεντούκια!!!!

Τα Σεντούκια φημολογείται ότι είναι τάφοι πειρατών. Φοβερή θέα!! Δύσκολος χωματόδρομος για πεζοπορία και αρκετά ερημικά. Πρόκειται για μοναδικούς αρχαίους λαξευτούς τάφους. Θα φτάσετε εκεί από τον χωματόδρομο προς την Καρυά (όπου βρίσκεται και η πηγή με το καλύτερο νερό του νησιού). Θα βρείτε πολλές πινακίδες. Ξαφνικά ο δρόμος σταματάει, αφήνετε το αμάξι ή το μηχανάκι σας και ακολουθώντας τα διάφορα λευκά σημάδια που θα βρίσκετε στις πέτρες θα φτάσετε στα σεντούκια. Απο εκεί θα βλέπετε την Αλόνησσο, την Εύβοια, τη Σκιάθο και το Πήλιο!

Γυρνώντας στο ξενοδοχείο ετοιμαστήκαμε για να βγούμε το βράδυ έστω για μια βόλτα στη χώρα για να μην πάει κι αυτό χαμένο!! Απλά πανέμορφα!!! Γυρίσαμε κατάκοποι και με την υπόσχεση ότι την επόμενη μέρα δε θα κάναμε ΤΙΠΟΤΑ κουραστικό!!!

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[almond*]

Υπέροχη η Σκόπελος,καταπράσινο νησί!Πολύ όμορφες φωτογραφίες!Έχω διαβάσει και την ιστορία από τη Βουδαπέστη οπότε κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι όντως ξεκούραστες οι υπόλοιπες μέρες

 

[alterego]

Υπέροχη η Σκόπελος,καταπράσινο νησί!Πολύ όμορφες φωτογραφίες!Έχω διαβάσει και την ιστορία από τη Βουδαπέστη οπότε κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι όντως ξεκούραστες οι υπόλοιπες μέρες

almond* Είναι όντως πανέμορφο νησί!! Μακάρι να μπορούσαμε να πηγαίναμε κάθε χρόνο! Θα ανέβουν και φωτογραφίες underwater για να δείτε και εκ των έσω για τι παραλίες μιλάμε! Αλλά αυτά στο τέλος! Όσο για τις υπόλοιπες μέρες, το παλεύουμε να ξεκουραστούμε αλλά όλο κάτι μας τραβάει και τρέχουμε πάλι!
ΥΓ: Απ' ό,τι βλέπω είσαι και new member... Καλώς ήρθες!

 

[alterego]

Το ξυπνητήρι χτυπάει μανιασμένο και εμείς ανοίγουμε διάπλατα τα μάτια μας και φανταζόμαστε αμέσως τη... Μηλιά! Παίρνουμε το πρωινό μας και ετοιμαζόμαστε να πάμε να βουτήξουμε!!! Ωστόσο στη διαδρομή, περνώντας από τον Πάνορμο, είπαμε να σταματήσουμε για ένα καφεδάκι και μια βουτιά για καμιά ωρίτσα, για να δούμε και αυτής της παραλίας τα νερά... Ξαπλώστρες δωρεάν, παίρνεις μόνο κάτι να πιεις ή να φας... Η θάλασσα φαινόταν πολύ όμορφη και γαλάζια αλλά μπαίνοντας μέσα μάλλον κάτι είχε ξεβράσει και δε μας έκανε καρδιά να μπούμε τελικά! Ωστόσο, πιστεύουμε ότι πρέπει να οφειλόταν στα θαλάσσια ρεύματα εκείνης της μέρας... Η παραλία είναι πολύ ωραία, μεγάλη και ήρεμη και για το λόγου το αληθές παραθέτουμε τα διαπιστευτήρια!!!

Επόμενη στάση: ΜΗΛΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τι να πούμε τώρα εδώ; Όνειρο; Παράδεισος; Ίσως και κάτι παραπάνω... Πολύ μεγάλη παραλία, με ξαπλώστρες (αν θυμόμαστε καλά 6 ευρώ) και ελεύθερο χώρο, γαλάζια κρυστάλλινα νερά και άσπρο βυθό. Κάπου εδώ πάθαμε εγκαύματα γιατί πολύ απλά δεν βγήκαμε από τη θάλασσα για κανένα τρίωρο!!! Για εμάς η καλύτερη παραλία της Σκοπέλου!!! Δείτε και μόνοι σας...

Αφού ρουφήξαμε τη θάλασσα στην κυριολεξία (μιλάμε ότι ήπιαμε πολύ νερό με τόσες βουτιές), γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, ετοιμαστήκαμε και πήγαμε για φαγάκι σε ένα μαγαζί στη χώρα, σε έναν μεγάλο κάθετο δρόμο από λιμάνι προς Στάφυλο (δυστυχώς δε θυμόμαστε όνομα, είχε πάντως γκαζόν). Ήταν η μοναδική φορά που φάγαμε ωραίο φαγητό. Δοκιμάστε τα παραδοσιακά με δαμάσκηνα.
Για να κλείσουμε τη βραδιά πήγαμε να πιούμε τα κοκτέιλ μας σε ένα μπαράκι που είχαμε σταμπάρει από το προηγούμενο βράδυ. Το μπαράκι λέγεται ¨Βράχος¨ γιατί είναι χτισμένο στο βράχο... Ωραία κοκτέιλ, υπέροχη θέα, χαλαρό ποτάκι, καλές τιμές. Σιγά σιγά κουραστήκαμε σαν παιδιά κι εμείς και γυρίσαμε για ύπνο στο ξενοδοχείο μας..

 

[alterego]

Τέταρτη μέρα στο πανέμορφο νησί και η μέρα μας ξεκινάει όμορφα με το μπάνιο μας στο Καστάνι. Πρόκειται για μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες του νησιού λόγω της γνωστής ταινίας Mamma mia! Είναι η μοναδική παραλία που θυμίζει άλλα νησιά όσον αφορά τη διασκέδαση. Έχει μεγάλο beach bar με ξαπλώστρες και μαξιλάρες και δυνατή μουσική. Η παραλία έχει άμμο και περιβάλλεται από πολλά δέντρα κάνοντας το τοπίο ειδυλλιακό!!! Τα νερά είναι γαλαζοπράσινα αλλά η παραλία είναι μικρή και μαζεύει πολύ κόσμο με αποτέλεσμα να μην την ευχαριστηθούμε τόσο πολύ!!! Τιμές για ξαπλώστρες και μαξιλάρες δεν γνωρίζουμε γιατί είχαμε την αγαπημένη μας ομπρέλα και τις ψάθες μας. Είχαμε σκοπό να εξερευνήσουμε τη θάλασσα από άκρη σε άκρη αλλά εκεί που κολυμπούσαμε σαν τα δελφίνια , μία μέλισσα που είχε κάνει κι αυτή τη βουτιά της τσίμπησε την επίδοξη κολυμβήτρια.
- Πονάωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω...ακούστηκε στη μισή Σκόπελο...
-Κάτσε ήσυχα να βγάλω το κεντρί...
-Πονάωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω... ακούστηκε στην άλλη μισή..
Το πρόβλημα λύθηκε με μία κρέμα που είχαν στο μπαρ και την ακόμα αποτελεσματικότερη γρανίτα φράουλα που απάλυνε τον πόνο και ξανάφερε το χαμόγελο στο πρόσωπο της παθούσας... Τι θέλουν άλλωστε οι γυναίκες;;; Αυτή εδώ πάντως δώσ' της γλυκό και παρ' της την καρδιά!!!!!!

Αφού λοιπόν βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και ξαναβουτήξαμε γιατί μυαλό δεν έχουμε, είπαμε να επισκεφτούμε και το Χόβολο βρε αδερφέ, γιατί μία παραλία την ημέρα δε γίνεται!!!
Χόβολο λοιπόν! Βρίσκεται στο χωριό Κλήμα. Κατεβαίνοντας στην παραλία αφήνετε το αμάξι και προχωράτε αριστερά με τα πόδια.. Η παραλία είναι πάρα πολύ ωραία αλλά δεν είναι οργανωμένη. Οπότε ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να έχετε μαζί σας ομπρέλα και ΠΟΛΥ νερό γιατί οι βράχοι που κρέμονται από πάνω κάνουν τα πάντα να βράζουν.

Εμείς δεν κάτσαμε σχεδόν καθόλου έξω από το νερό γιατί δεν αντέχαμε και έτσι είπαμε να κολυμπήσουμε στη διπλανή παραλία που είχαμε διαβάσει ότι είναι προσβάσιμη μόνο με σκάφος ή με κολύμπι. Σκάφος δεν έχουμε (δυστυχώς) άρα μας έμενε το κολύμπι. Η διπλανή παραλία λέγεται Μεγάλο Πεύκο.
Στη διαδρομή...

Αν επιδιώξετε να κολυμπήσετε, να έχετε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ μάσκα γιατί έχει μεγάλους βράχους και γιατί όχι και βατραχοπέδιλα καθώς δεν είναι και μικρή η απόσταση... Φτάσαμε λοιπόν στην παραλία τραβώντας ο ένας τον άλλον από ένα σημείο και μετά και εναποθέσαμε τα κορμιά μας στη στεριά...

Αφού ξεκουραστήκαμε, είπαμε με βαριά καρδιά να κάνουμε κουράγιο και να κολυμπήσουμε πίσω. Γυρίσαμε κατάκοποι, μαζέψαμε τα πράγματα και φύγαμε για το ξενοδοχείο. Είχε φτάσει κιόλας απόγευμα. Ετοιμαστήκαμε, αδειάσαμε τη μισή bepanthol γιατί είχαμε κατακαεί και πήγαμε στη χώρα για να προλάβουμε να την περπατήσουμε υπό το φως του ήλιου όσο ακόμα προλαβαίναμε.

Περπατήσαμε στα στενάκια της από πάνω έως κάτω (αλίμονο!).

Χαζέψαμε τα μαγαζάκια (ξανά αλίμονο!) και είπαμε να επισκεφτούμε την "Ανατολή" στην κορυφή του βράχου του κάστρου της Χώρας. Η Σκόπελος φημίζεται για τα ρεμπέτικα και εδώ θα ακούσετε αυθεντικά ρεμπέτικα από τον Γιώργο Ξηντάρη. Πήραμε κρασάκι και μεζέδες, ακούσαμε ρεμπέτικα από την παρέα του Ξηντάρη συγκεντρωμένη γύρω από ένα τραπέζι και αναχωρήσαμε ευχαριστημένοι. Τιμές Αθήνας.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε μιας και η επόμενη μέρα ήταν η τελευταία στην αγαπημένη μας Σκόπελο.

 

[almond*]

almond* Είναι όντως πανέμορφο νησί!! Μακάρι να μπορούσαμε να πηγαίναμε κάθε χρόνο! Θα ανέβουν και φωτογραφίες underwater για να δείτε και εκ των έσω για τι παραλίες μιλάμε! Αλλά αυτά στο τέλος! Όσο για τις υπόλοιπες μέρες, το παλεύουμε να ξεκουραστούμε αλλά όλο κάτι μας τραβάει και τρέχουμε πάλι!
ΥΓ: Απ' ό,τι βλέπω είσαι και new member... Καλώς ήρθες!

καλώς σας βρήκα
όντως απ'ότι βλέπω δεν καθήσατε καθόλου

 

[alterego]

Καθυστερήσαμε λίγο αλλά θέλουμε να σας κρατάμε σε αγωνία... και για να μη μας ξεχάσετε βεβαίως βεβαίως!!!! Λοιποοόν...
Πέμπτη και τελευταία μας μέρα και ο καιρός μας τα χάλασε!!! Καλή διάθεση να υπάρχει όμως και η λύση βρίσκεται....
Βάζουμε τα μαγιό μας και πάμε να συμβουλευτούμε τον γλυκό μας κάπτεν Χουκ!!!
Πρόκειται για έναν ωραίο τύπο με τεχνητά χέρια που ήταν στο ξενοδοχείο μας. Ενώ σαν πρώτη εικόνα βλέπεις έναν χύμα τύπο με λίγο μαγκιά να καπνίζει το τσιγάρο του χαλαρά κρατώντας το με τις "ατσάλινες δαγκάνες" του και που σου δίνει την εντύπωση πως είναι ντόπιος, τελικά καταλήγει να είναι ο ίδιος τύπος μόνο που το χειμώνα είναι ζωγράφος στο Παρίσι και το καλοκαίρι στη Σκόπελο.
Ο κύριος Χρήστος λοιπόν μας πρότεινε να κινηθούμε προς τη βόρεια πλευρά του νησιού προκειμένου να αποφύγουμε τον αέρα.
Πρώτη στάση Αρμενόπετρα. Αν και είχαμε διαβάσει τα καλύτερα και ο κύριος Χρήστος μας είχε εγκωμιάσει την παραλία και τα χταπόδια της, ο καιρός δε μας έκανε τη χάρη να απολαύσουμε την παραλία αυτή. Ο δρόμος ήταν αρκετά στενός και η παραλία όντας ανακατεμένη λόγω του δυνατού αέρα δε μας άφησε μια αντικειμενική εικόνα.
Επόμενη στάση Περιβολιού. Φαινόταν ωραία παραλία με κύριο χαρακτηριστικό τους μεγάλους κατάμαυρους βράχους. Αφήνετε το αμάξι πάνω και κατηφορίζετε με τα πόδια για ένα 2λεπτο. Η παραλία χωρίζεται σε δύο μέρη, στο ένα με οργανωμένες ξαπλώστρες. Άποψη για την παραλία δεν μπορούμε να έχουμε γιατί τα κύματα ήταν μεγάλα και η θάλασσα επίσης ανακατεμένη αλλά καθαρή με χαλικάκι στο βυθό.

Μετά από καμία ωρίτσα αποφασίσαμε να φύγουμε και να πάμε μια βόλτα προς το Λουτράκι και τη Γλώσσα μιας και δεν μπορούσαμε να ευχαριστηθούμε το μπάνιο μας.
Το Λουτράκι είναι το δεύτερο λιμάνι της Σκοπέλου. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο που να είναι άξιο αναφοράς ούτε καν η ψαροταβέρνα στην οποία φάγαμε. Μην το επιχειρήσετε!
Κατευθυνθήκαμε προς τη Γλώσσα που βρισκόταν ακριβώς από πάνω αμφιθεατρικά χτισμένη. Ελπίζαμε ότι θα δούμε ένα γραφικό χωριουδάκι με γνήσιους Σκοπελίτες... Με την ελπίδα μείναμε!

Για την ακρίβεια φαινόταν περισσότερο σαν εγκαταλελειμμένο χωριό, εκτός κι αν έφταιγε η ώρα που πήγαμε και όλοι κοιμόνταν. Βέβαια τα πωλητήρια και τα ενοικιαστήρια στα ετοιμόρροπα σπίτια ήταν αρκετά, πράγμα που μας προκάλεσε λύπη. Αφού αγοράσαμε γλυκά του κουταλιού (γλυκό δαμάσκηνο και αυγάτο - κάτι με κρέμα αμυγδάλου) από το μοναδικό μαγαζί που βρήκαμε ανοιχτό, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας για να ξεκουραστούμε και να βγούμε το βραδάκι για ένα τελευταίο ποτό.
Μετά την καθιερωμένη βόλτα στη Χώρα φτάσαμε μέχρι τη δεξιά μεριά του λιμανιού στην οποία δεν είχαμε αντιληφθεί την κάτασπρη εκκλησία που δέσποζε ψηλά στο βράχο. Ανεβήκαμε λοιπόν, τη θαυμάσαμε και κατευθυνθήκαμε για ποτάκι στις Καρυάτιδες. Ωραίο chill out μαγαζάκι με θέα στη χώρα της Σκοπέλου.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας γιατί η επόμενη μέρα θα ήταν δυσάρεστη λόγω της αναχώρησής μας.

Ξυπνήσαμε μουτρωμένοι αλλά έχοντας βάλει σκοπό να απολαύσουμε και το τελευταίο λεπτό της παραμονής μας στο νησί. Γι' αυτό πήγαμε για ένα τελευταίο μπάνιο στη Μηλιά καθώς είναι η παραλία που μας έκλεψε την καρδιά!!! Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε τον Άγιο Ρηγίνο, πολιούχο του νησιού και θαυμάσαμε την πανέμορφη εκκλησία.

Επόμενη στάση στον Πλάτανο για ένα γρήγορο καφεδάκι και τέλος μια τελευταία βόλτα στα στενάκια της Χώρας προτού μας πάρει το κακό καράβι μακριά από την Σκόπελό μας!!!

Γενική αποτίμηση
1) Επισκεφτείτε το νησί οπωσδήποτε με αυτοκίνητο αλλιώς δε θα το απολαύσετε.
2) Προσέξτε που τρώτε. Δυστυχώς δε θυμόμαστε το όνομα του μαγαζιού στη Χώρα. Αν βρείτε κάπου καλά, δε θα διστάζαμε να σας προτείνουμε να τρώτε συνέχεια εκεί. Το φαγητό είναι στα μείον του νησιού.
3) Να έχετε μάσκα οπωσδήποτε καθώς και ομπρέλα θαλάσσης, γιατί είτε βαράνε στα αυτιά είτε στις μη οργανωμένες παραλίες θα πάθετε ηλίαση και εγκαύματα.
4) Αν ψάχνετε για parties και ξέφρενη ζωή πηγαίνετε στη Σκιάθο. Αν είστε ζευγαράκι επιρρεπές στους τσακωμούς, πηγαίνετε στη Σκιάθο.
Αν βολεύεστε παντού, πηγαίνετε στην γαλαζοπράσινη Πεπάρηθο!!!!

Underwater photos

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ελλάδα