Βολιβία Περού Περου-Βολιβια ... Πανω απο τα συννεφα

[va5ilis]

Πρωι της δευτερης μερας και ειμαστε στον σταθμο των λεωφορειων για να παμε στην Ica και από εκει στην οαση Huacachina. Αγοραζω καφε με ένα σολ και παιρνω και ένα για τον Ι. Αυτος δεν θελει καν να τον βαλει στο στομα του γιατι φοβαται τις κοιλιακες παρενεργιες και παει εξω από τον σταθμο να τον πεταξει στη ακρη του πεζοδρομιου. Τον πλησιαζει ενας αστυνομικος και του λεει τι κανεις εκει. Αυτος προσπαθει να του εξηγησει ότι δεν του αρεσει ο καφες. Περιμενε του λεει, πηγαινε δωστον στα παιδια εκει που δουλευουν στο σταθμο. Ετσι τα παιδια ειχαν πρωινο καφεδακι από τον Ι. και τον Δ.. Συγνωμη παιδια αλλα εγω την χρειαζομουν την καφεινη μου το πρωι οποτε δεν ημουν τοσο γενναιοδωρος.

Μπαινουμε στο λεωφορειο και καποιος καθεται στις θεσεις μας (οι οποιες είναι πιο ακριβες και εχουν περισσοτερο χωρο για τους ψηλους) οποτε καταληγουμε στην γαλαρια. Απλωνομαστε για να πιασουμε και τις 5 θεσεις γιατι ο εισπρακτορας μετραει κεφαλια. Ο Ι. χρησιμοποιει το καπελο του το οποιο σηκωνει λιγο πανω από την μπροστινη θεση και ο εισπρακτορας το μετραει για κεφαλι. Την επομενη φορα όμως που πλησιαζει πιο κοντα στην γαλαρια μετραει 4 ατομα και μας στελνει μια θεια να καθισει πισω. Το θεαμα είναι αστειο, 4 μαντραχαλοι και στην μεση η θεια. Ο Α. παραπονιεται στον εισπρακτορα για τις θεσεις μας που είναι πιασμενες και εχει στριμωχτει στην γωνια και η θεια επεμβαινει και μας υποστηριζει. Αυτό ηταν, την συμπαθησαμε και βγαλαμε και φωτογραφιες στην γαλαρια.

Με τα πολλα φτασαμε Ica και από εκει κατευθειαν ταξι για Huacachina. Αυτά τα ταξι ηταν λιγο πιο μεγαλα από Smart οποτε πηραμε δυο τα οποια κανανε και κοντρες για το ποιο θα φτασει πρωτο. Στα 10-15 λεπτα της διαδρομης στο ταξι κλειστηκε και το τουρ με τα dune buggies. Πεταξαμε τα πραγματα σε ένα χοστελ και ανεβηκαμε στο buggy. Πριν φτασουμε στο check point που πρεπει να πληρωσεις ένα μικρο φορο γυρισαμε να παρουμε αλλους 2 τουριστες. To buggy ειχε 8 ατομα συν τον οδηγο και τον βοηθο του και ξεκινησαμε για την ερημο.

Μετα τον πρωτο αμμολοφο χανουμε την οαση και το μονο που βλεπουμε είναι αμμος και ουρανος. Στην αρχη η βολτα είναι ομαλη ωσπου ξαφνικα καταλαβαινω ότι ειμαστε στην κορυφη ενός αμμολοφου. Το buggy στεκεται για ένα δευτερολεπτο στην κορυφη, ισως για να αντιληφθουμε ολοι τι προκειται να ακολουθησει, και μετα βουταει στην πλαγια. Μπορει να ασπρισα εκεινη την στιγμη, δεν ξερω, αλλα οι αλλοι γελουσαν μαζι μου. Μετα το πρωτο σοκ απολαυσα την βολτα και τα ανεβοκατεβασματα στους αμμολοφους είναι σαν ένα roller coaster. Στους μεγαλους αμμολοφους σταματουσαμε στην κορυφη και με μια σανιδα στην οποια ξαπλωνες μπορουσες να κατεβεις την πλαγια του λοφου. Ο Α. και ο Ι. καθοτι μεγαλοι αθλητες του snowboard προσπαθησαν να κανουν sand board πατωντας στην σανιδα αλλα χωρις μποτες δεν μπορουσαν να κανουν πολλα.

Το τοπιο ηταν φανταστικο, ο ηλιος να δυει πισω από τους αμμολοφους και παντου να βλεπεις αμμο. Αφου πρηξαμε τον οδηγο να μας κρατησει στην ερημο οσο περισσοτερο γινεται και να μην γυρισει πισω νωρις, τελικα φτασαμε πισω στην Huacachina μετα τις 6μμ όταν αρχισε να σουρουπωνει. Ο οδηγος σταματησε στον αμμολοφο πανω από την οαση για τις αναμνηστικες φωτογραφιες. Η Huacachina είναι ακριβως ότι φανταζεται καποιος όταν σκεφτεται μια οαση. Μια λιμνη με φοινικιες και σπιτακια αναμεσα σε βουνα από αμμο και τιποτα άλλο. Πραγματικα μοναδικο μερος.

Συνεχιζεται...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

First Προηγούμενη 4 of 4

Go to chapter

Go

[deka]

Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το ταξίδι σου! Θα περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[villi]

Kι εγώ στην αναμονή για τη συνέχεια...

 

[skoumpi]

Πολυ ωραια.... Περιμένουμε!!

 

[skoumpi]

Αντε περιμένουμε τη συνέχεια....Μην τεμπελιάζεις!

 

[va5ilis]

Αντε περιμένουμε τη συνέχεια....Μην τεμπελιάζεις!

Κραζε με ελευθερα αλλιως δεν θα την τελειωσω ποτε. Οριστε εγραψα αλλη μια μερουλα. Τα καλα ειναι στο Ινκα τρειλ και στην ερημο τα ακομα καλυτερα

 

[va5ilis]

Μερα 3η – Nazca Lines

Οι δυο ψηλοι εχουν κανονισει από το προηγουμενο βραδυ να ξαναπανε το πρωι στους αμμολοφους για να κανουν sandboard αλλα αυτή την φορα με εξοπλισμο για να είναι ορθιοι πανω στην σανιδα. Ειχαν ένα μικρο προβληματακι να βρουν μποτα σε νουμερο 53!. Ηταν τυχεροι που βρηκαν 52. Εγω με τον Δ. φαγαμε ένα ωραιο πρωινο διπλα στην οαση και ανεβηκαμε στους αμμολοφους για μερικες τελευταιες φωτογραφιες της οασης. Ειχαμε δωσει ραντεβου για να φυγουμε για Ικα από οπου θα παιρναμε το λεωφορειο για Nazca. Εμφανιστηκαν στην ωρα τους οι μεγαλοι sand-boarders, ο ενας με χτυπημενο δαχτυλο από τις μποτες, αλλα με ένα χαμογελο μεχρι τα αυτια. Αυτοι με την ικανοποιηση ότι γουσταραν τα σανιδια τους όπως λενε και εμεις με την ικανοποιηση ενός καλου πρωινου φυγαμε για ικα που είναι 10 λεπτα με ταξι.

Ειχαμε μια τελευταια εκκρεμότητα στο κτελ. Μας χρωστουσαν μερικα σολ για τις θεσεις που ηταν πιασμενες την προηγουμενη μερα στο λεωφορειο. Οσο και αν προσπαθουσαν να στειλουν τον Α. από υπαλληλο σε υπαλληλο τους επρηξε τοσο πολύ που τελικα 2 λεπτα πριν φυγει το λεωφορειο του εδωσαν τα λεφτα. Η μανατζερ χαμογελωντας του ειπε ότι αν δεν μιλουσε ισπανικα δεν υπηρχε περιπτωση να τα παρει τα λεφτα. Respect στον Α.

Όταν φτασαμε στην Ναζκα μας περιμενε ο Μικι. Ο Μικι ηταν ξαδερφος( η τουλαχιστον ετσι μας ειπε) αυτου που ειχε το ξενοδοχειο στην Huacachina και εμεις τον ρωτουσαμε πληροφοριες για την πτηση πανω από τις γραμμες της Ναζκα το προηγουμενο βραδυ. Αυτος εριξε συρμα στον Μικι που μας εκανε ολοκληρη υποδοχη στο κτελ και μας φορτωσε σε ένα ταξι για το χοστελ του. Εκει μας πουλησε εισιτηρια για το αεροπλανο που πεταει πανω από τις γραμμες. Δεν ειχαμε πολύ χρονο γιατι θα φευγαμε το βραδυ και το ηξερε οποτε οι διαπραγματευσεις δεν ηταν πολύ ευνοικες για εμας. Είναι καλυτερα να παει καποιος στο αεροδρομιο και να ρωτησει τις εταιριες εκει για την καλυτερη τιμη. Φυσικα ο Μικι πρεπει να βγαλει καποια προμηθεια. Εμεις πληρωσαμε $100 τα ατομο αλλα βρηκαμε και για πτηση με 6θεσιο αεροπλανακι με $80. Επισης υπαρχει η επιλογη να παρεις μεγαλυτερο αεροπλανο που πεταει πιο ψηλα και καποιες θεσεις(μεσαιες) δεν εχουν παραθυρο.

Οι γραμμες τις Ναζκα είναι σχηματα συνηθως ζωων η πουλιων χαραγμενα στην ερημο της Ναζκα και είναι ορατα μονο από ψηλα. Ο λογος είναι ότι τα σχηματα είναι τοσο μεγαλα, πολλα εχουν μηκος 30 μεχρι και 80 χιλιομετρα που δεν μπορει καποιος να τα αντιληφθει αν είναι στο εδαφος. Υπαρχουν πολλες θεωριες για το πώς φτιαχτηκαν και ποιος ηταν ο σκοπος τους (πχ κοσμοδρομιο για εξωγηινους) αλλα μεχρι σημερα δεν υπαρχει μια αποδεδειγμενη θεωρια.
Εχοντας ολοι στα χερια ένα χαρτη με τα γεωγλυφικα ξεκιναμε την τροχοδρομηση στο διαδρομο απογειωσης. Μετα από λιγα λεπτα ο πιλοτος αρχισε να μας δειχνει το πρωτο σχημα που είναι η φαλαινα. Δεν είναι ευκολο να το δεις αν δεν ξέρεις για τι ψαχνεις. Για αυτό ο χαρτης βοηθαει, εχει τα σχηματα με την σειρα και επισης ξερεις για παραδειγμα πως μοιαζει ο αστροναυτης που είναι ένα ανθρωπακι με στρογγυλο κεφαλι. Ο πιλοτος περνουσε παντα δυο φορες διπλα από τα σχηματα ώστε να τα δουμε ειτε καθομασταν δεξια ειτε αριστερα στο αεροπλανακι. Η πτηση κρατησε γυρω στα 45 λεπτα.

Μετα από την πτηση πεινουσαμε σαν λυκοι και κατεβηκαμε στην πολη της Ναζκα που φαγαμε το πρωτο μας Λομο σαλταδο το οποιο είναι ένα από τα καλυτερα περουβιανα φαγητα που δοκιμασαμε. Μερικες προμηθειες για το δρομο και ετοιμαζομαστε να παρουμε το νυχτερινο λεωφορειο(15 ωρες) για την πρωτευουσα της αυτοκρατοριας των Ινκας, το Κουσκο.

 

[va5ilis]

Ρε παιδια νομιζα οτι η επεξεργασια ειναι ανοιχτη για 24 ωρες. Ηθελα να βαλω μερικες φωτογραφιες. Θα τις βαλω εδω και αν μπορει καποιος να τις μεταφερει στην 3η ημερα καλως.
Απο Huacachina:

και απο Ναζκα

 

[maιra1]

Επιασα στασίδι κι εγώ και σε παρακολουθώ. Αχ αυτή η πτήση στη Nazca!!! ωραία αλλα ζαλούρα....ευτυχώς που δεν είχαμε φάει πριν αλλιώς.....θα'χαμε δράματα

 

[FRIDA08]

Η φωτογραφία με την Laguna Colorada δεν υπάρχει.

Περιμένουμε τη συνέχεια