Γερμανία Πρωτοχρονιά στο Βερολίνο.

[Basil]

Οι καλημέρες ήταν βροχερές το πρόγραμμα όμως έπρεπε να ακολουθηθεί.
Πρωινό για να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας και σε λίγο είμαστε και πάλι στο δρόμο.
Πρώτη στάση Charlie check point τουριστικό αξιοθέατο πλέον, με το τρένο και πάλι μετά περίπου 20 λεπτά είμαστε στον προορισμό μας.
Charlie check point ήταν το όνομα που έδωσαν οι δυτικοί σύμμαχοι στο πιο γνωστό σημείο διέλευσης του τείχος του Βερολίνου μεταξύ του Ανατολικού και του Δυτικού Βερολίνου κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. (1947-1991)
Και εδώ οι απαραίτητες λήψεις για να αποθανατίσουμε το σημείο και την παρουσία μας . Επισκεπτόμαστε ένα μουσείο πολύ κοντά στο σημείο ελέγχου όπου μέσα από διαδραστικά θέματα φωτογραφίες ,βίντεο ξετυλίγεται μπροστά σου όλη η ιστορία του ψυχρού πολέμου ενώ στον εξωτερικό χώρο του μουσείου στέκει ένα μικρό κομμάτι του τείχους.
East side gallery είναι η δεύτερη στάση του προγράμματός μας.
Ένα μεγάλο κομμάτι έχει διασωθεί από το περίφημο τείχος του Βερολίνου και το οποίο έχει μετατραπεί σε μία έκθεση ζωγραφικής street art θα έλεγα με τα λίγα που γνωρίζω.
Το κομμάτι αυτό του τείχους βρίσκεται σε μία παραποτάμια διαδρομή πλάι στον ποταμό Spree.
Το διάσημο πλέον αδελφικό φιλί ανάμεσα σε Μπρέζνιεφ και Χόνεκερ τραβά τα φλας των επισκεπτών .
Το γκράφιτι δεν είναι δημιούργημα του μυαλού και της φαντασίας του Ρώσου ζωγράφου Ντμίτρι Βραμπέλ. Είναι η απεικόνιση σε τοιχογραφία της αληθινής φωτογραφίας και φιλιού ανάμεσα στον πρώην Γενικό Γραμματέα της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ (1906-1982) και του προέδρου της Ανατολής Γερμανίας Έρικ Χόνεκερ (1912-1994) το 1979, ημερομηνία που ο πρώτος επισκέφτηκε τον δεύτερο για την 30ούς εορτασμούς από την ίδρυση Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας ή πιο γνωστής σαν Ανατολική Γερμανία Επόμενη στάση και επιβεβλημένη διότι η βροχή δυνάμωνε, στην διάσημη γέφυρα που γυρίστηκε η ταινία Τρέξε Λόλα Τρέξε το 1998 η Oberbaumbrücke . Με πρόσοψη από κόκκινα τούβλα και γρανίτη περί ης ο λόγος κατασκευάστηκε το 1894 για να αντικαταστήσει μια παλαιότερη διπλή ξύλινη του 1724 ενώ το όνομα της παραπέμπει στην πρακτική να τοποθετείται τη νύχτα ένας μεγάλος κορμός (Baum) με μεταλλικές ένθετες αιχμές κατά μήκος των δυο γεφυρών ώστε να μην μπορούν να τις διασχίσουν το βράδυ οι άμαξες και έτσι να μπει φρένο στο λαθρεμπόριο.
Είναι αργά το απόγευμα και το στομάχι έχει αρχίσει να γουργουρίζει σταση σε μία πιτσαρία για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό.
Στο τρένο και πάλι με κατεύθυνση στην στήλη της νίκης στο κέντρο το πάρκου Tiergarten.
Η στήλη της νίκης ή επίσης γνωστό ως Siegesaule, το όνομά του στα γερμανικά, χτίστηκε για να τιμήσει τη νίκη της Πρωσίας έναντι της Δανίας, στον πόλεμο των Δουκών, το 1864.
Με ύψος στα 64 μέτρα και μετά από μία μέτριας προσπάθεια ανάβασης μέσα από μία κυκλική σκάλα το θέαμα θα σας ανταμείψει. Μην το χάσετε.
Έχουμε φτάσει την ώρα του ηλιοβασιλέματος και η θέα είναι εκπληκτική.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο ολιγόωρη ξεκούραση ένα αναζωογονητικό μπάνιο και είμαστε στον δρόμο σε εύρεση εστιατορίου.
Ο αρχικός προγραμματισμός είναι για burger μετά από ένα λάθος προγραμματισμό και υπολογισμό των στάσεων βρισκόμαστε σε μία άλλη πλευρά της πόλης από αυτήν που ήθελα να πάμε και πέφτουμε πάνω σε ένα τούρκικο εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών κάνοντας το κορυφαίο γεύμα όλου του ταξιδιού. Ότι και να δοκιμάζαμε ήταν πεντανόστιμο σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον.
Επιστροφή στο lobby του ξενοδοχείου για βραδινό ποτάκι εκεί γνωρίσαμε και τον Έλληνα bar man πού δούλευε στην συγκεκριμένη αλυσίδα ξενοδοχείων. Περάσαμε ένα όμορφο βράδυ με εκλεκτές ετικέτες κρασιών.
Καληνύχτα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Basil]

01/01/2022 μετά από έναν απολαυστικό ύπνο βρισκόμαστε στην αίθουσα πρωινού του ξενοδοχείο και απολαμβάνουμε το breakfast ντε.
Ποδαρικό με την εύρεση εργαστηρίου για τη διενέργεια μοριακού τεστ δεν ήταν δύσκολο. Με τη βοήθεια του google maps βρήκαμε το κοντινότερο και χαράξαμε πορεία.
Περάσαμε από όμορφες μη τουριστικές γειτονιές του Βερολίνου.
Με χαλαρή διάθεση και όρεξη για περπάτημα φτάνουμε στο εμβολιαστικό κέντρο όπου με συνοπτικές διαδικασίες ολοκληρώνεται η διαδικασία.
Το πλάνο έχει επίσκεψη πρωινή στην πύλη του Βρανδεμβούργου.
Εκτυπώνουμε τα εισιτήριά μας και μέσα από ένα ομολογουμένως πυκνό δίκτυο στάσεων και δρομολογίων έχουμε φτάσει στον προορισμό μας.
Εντυπωσιακή η πύλη του βρανδεμβούργου πρωινές φωτογραφίες, πόζες, όπως όλος ο κόσμος άλλωστε.
Το φωτογραφικό αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό αφού για τις ανάγκες των εκδηλώσεων οι οποίες δεν έγιναν παρά ταύτα, σκαλωσιές στέκουν περιμετρικά του μνημείου... Δεν πειράζει.
Επόμενη στάση σε κοντινή απόσταση στο μνημείο του ολοκαυτώματος. Προσεγγίζουμε το μνημείο με τη δέουσα ευλάβεια και περιηγούμασται εντός αυτού. Φτιαγμένο από τεράστιους μοναδικούς μονόλιθους και ενδιάμεσους ανισόπεδους διαδρόμους καταλαμβάνει μία έκταση 19 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων.
Ακριβώς απέναντι το πάρκο Tiergarten είναι τεράστιο όπως συνηθίζεται σε όλες τις Ευρωπαϊκές πόλεις.
Πνεύμονας πρασίνου, χώρος χαλάρωσης και ξεκούρασης, σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών. Πανέμορφο και ας η εποχή του χρόνου να μην το κολακεύει.
Σειρά έχει η Potsdam's platz.
Η περιοχή γύρω της με μεγάλα σύγχρονα κτίρια , ουρανοξύστες θα έλεγα.
Μία χριστουγεννιάτικη αγορά αφιερωμένη σε street food με άφθονη μπύρα και ζεστό κρασί θα μας καλέσει κοντά της και θα τιμήσουμε τις ξεχωριστές λιχουδιές.
Είναι όμορφη η όλη κατάσταση ο κόσμος ανέμελος δοκιμάζει γεύσεις καταναλώνει αλκοόλ και το διασκεδάζει στη μέση της πλατείας.
Επόμενη στάση το sony center ένα πολυκατάστημα αφιερωμένο στην τεχνολογία.
Εντύπωση μου έκανε η φαντασμαγορική οροφή του συγκροτήματος. Είναι κρεμασμένο , μπλεγμένο σε έναν ιστό αράχνης και ένα αυτοκίνητο ένα hyundai ionic χορηγός της κινηματογραφικής ταινίας spider-man.
Επιστρέφουμε στα πιο σοβαρά με τα πόδια βέβαια όπως όλη η διαδρομή από την πύλη του βραδεμβούργου και μετά τα χιλιόμετρα είναι πολλά,Reichstag λοιπόν.
Το γερμανικό κοινοβούλιο εδώ που παίρνονται πολλές από τις σημαντικές αποφάσεις που έχουν να κάνουν με την Γερμανική και Ευρωπαϊκή πολιτική σκέφτομαι.
Εντυπωσιακό κτίριο είναι πολύς ο κόσμος που το επισκέπτεται τη συγκεκριμένη μέρα.
Εδώ υψώθηκε η σημαία του σοβιετικού στρατού όταν το κατέλαβαν στο τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου.
Έχουμε πάρει σιγά-σιγά το δρόμο της επιστροφής.
Διαλέγουμε την παραποτάμια διαδρομή. Περπατούμε πλάι στον ποταμό Spree. Ο ήλιος έχει αρχίσει και δύει τα πρώτα φώτα της πόλης ανάβουν και όλα είναι ειδυλλιακά.
Στάση για καφέ στο δρόμο και γλυκάκι στα γρήγορα μας δίνει την κατάλληλη ενέργεια.
Μία από τις μεγαλύτερες χριστουγεννιάτικες αγορές είναι στημένη στην Alexander platz πολύ πολύ κοντά στο ξενοδοχείο που έχουμε καταλύσει, ακόμα μία στάση επιβεβλημένη.
Η είσοδος είναι δωρεάν η προσκόμιση πιστοποιητικού απαραίτητη.
Τεράστιες ψησταριές μπάρμπεκιου κρεατικών κάνουν καλά την δουλειά τους ,θα τα τιμήσουμε τα κοψίδια τους, μαζί με μπύρες και ζεστό κρασί,θα περιηγηθούμε εντός αγοράς θα χαζέψουμε το παγοδρόμιο Θα αγοράσουμε κάποια αναμνηστικά , είναι μία ωραία "κατάσταση" που λείπει από την Ελλάδα πιστεύω.
Επιστροφή για ολιγόωρη ξεκούραση στο ξενοδοχείο απαραίτητο ένα ντους. Σε λιγότερο από μία ώρα ξανά στους δρόμους της πόλης. Απλά περπατάμε , χαζεύουμε βιτρίνες βλέπουμε συμπεριφορές, νοοτροπίες και συζητάμε .Η μερα θα κλείσει με γεύμα σε ένα ιταλικό εστιατόριο.
Διανύσαμε πολλά χιλιόμετρα σήμερα η ώρα σχεδόν 12 τα μεσάνυχτα ,τα μαγαζιά εμπορικά κέντρα και εστίασης άρχισαν να κλείνουν σταδιακά μετά τις 9:00 το βράδυ σε αντίθεση με τη χθεσινή εορταστική ημέρα της Πρωτοχρονιάς και το ξενοδοχείο είναι μονόδρομος.
Ανταλλαγή σκέψεων , απόψεων και πλάνο για την επόμενη μέρα μονοπωλούν την οικογενειακή μας κουβέντα λίγο πριν πέσουμε για ύπνο.
Τέλος δεύτερης ημέρας .

 

[Basil]

Οι καλημέρες ήταν βροχερές το πρόγραμμα όμως έπρεπε να ακολουθηθεί.
Πρωινό για να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας και σε λίγο είμαστε και πάλι στο δρόμο.
Πρώτη στάση Charlie check point τουριστικό αξιοθέατο πλέον, με το τρένο και πάλι μετά περίπου 20 λεπτά είμαστε στον προορισμό μας.
Charlie check point ήταν το όνομα που έδωσαν οι δυτικοί σύμμαχοι στο πιο γνωστό σημείο διέλευσης του τείχος του Βερολίνου μεταξύ του Ανατολικού και του Δυτικού Βερολίνου κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. (1947-1991)
Και εδώ οι απαραίτητες λήψεις για να αποθανατίσουμε το σημείο και την παρουσία μας . Επισκεπτόμαστε ένα μουσείο πολύ κοντά στο σημείο ελέγχου όπου μέσα από διαδραστικά θέματα φωτογραφίες ,βίντεο ξετυλίγεται μπροστά σου όλη η ιστορία του ψυχρού πολέμου ενώ στον εξωτερικό χώρο του μουσείου στέκει ένα μικρό κομμάτι του τείχους.
East side gallery είναι η δεύτερη στάση του προγράμματός μας.
Ένα μεγάλο κομμάτι έχει διασωθεί από το περίφημο τείχος του Βερολίνου και το οποίο έχει μετατραπεί σε μία έκθεση ζωγραφικής street art θα έλεγα με τα λίγα που γνωρίζω.
Το κομμάτι αυτό του τείχους βρίσκεται σε μία παραποτάμια διαδρομή πλάι στον ποταμό Spree.
Το διάσημο πλέον αδελφικό φιλί ανάμεσα σε Μπρέζνιεφ και Χόνεκερ τραβά τα φλας των επισκεπτών .
Το γκράφιτι δεν είναι δημιούργημα του μυαλού και της φαντασίας του Ρώσου ζωγράφου Ντμίτρι Βραμπέλ. Είναι η απεικόνιση σε τοιχογραφία της αληθινής φωτογραφίας και φιλιού ανάμεσα στον πρώην Γενικό Γραμματέα της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ (1906-1982) και του προέδρου της Ανατολής Γερμανίας Έρικ Χόνεκερ (1912-1994) το 1979, ημερομηνία που ο πρώτος επισκέφτηκε τον δεύτερο για την 30ούς εορτασμούς από την ίδρυση Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας ή πιο γνωστής σαν Ανατολική Γερμανία Επόμενη στάση και επιβεβλημένη διότι η βροχή δυνάμωνε, στην διάσημη γέφυρα που γυρίστηκε η ταινία Τρέξε Λόλα Τρέξε το 1998 η Oberbaumbrücke . Με πρόσοψη από κόκκινα τούβλα και γρανίτη περί ης ο λόγος κατασκευάστηκε το 1894 για να αντικαταστήσει μια παλαιότερη διπλή ξύλινη του 1724 ενώ το όνομα της παραπέμπει στην πρακτική να τοποθετείται τη νύχτα ένας μεγάλος κορμός (Baum) με μεταλλικές ένθετες αιχμές κατά μήκος των δυο γεφυρών ώστε να μην μπορούν να τις διασχίσουν το βράδυ οι άμαξες και έτσι να μπει φρένο στο λαθρεμπόριο.
Είναι αργά το απόγευμα και το στομάχι έχει αρχίσει να γουργουρίζει σταση σε μία πιτσαρία για τον απαραίτητο ανεφοδιασμό.
Στο τρένο και πάλι με κατεύθυνση στην στήλη της νίκης στο κέντρο το πάρκου Tiergarten.
Η στήλη της νίκης ή επίσης γνωστό ως Siegesaule, το όνομά του στα γερμανικά, χτίστηκε για να τιμήσει τη νίκη της Πρωσίας έναντι της Δανίας, στον πόλεμο των Δουκών, το 1864.
Με ύψος στα 64 μέτρα και μετά από μία μέτριας προσπάθεια ανάβασης μέσα από μία κυκλική σκάλα το θέαμα θα σας ανταμείψει. Μην το χάσετε.
Έχουμε φτάσει την ώρα του ηλιοβασιλέματος και η θέα είναι εκπληκτική.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο ολιγόωρη ξεκούραση ένα αναζωογονητικό μπάνιο και είμαστε στον δρόμο σε εύρεση εστιατορίου.
Ο αρχικός προγραμματισμός είναι για burger μετά από ένα λάθος προγραμματισμό και υπολογισμό των στάσεων βρισκόμαστε σε μία άλλη πλευρά της πόλης από αυτήν που ήθελα να πάμε και πέφτουμε πάνω σε ένα τούρκικο εστιατόριο υψηλών προδιαγραφών κάνοντας το κορυφαίο γεύμα όλου του ταξιδιού. Ότι και να δοκιμάζαμε ήταν πεντανόστιμο σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον.
Επιστροφή στο lobby του ξενοδοχείου για βραδινό ποτάκι εκεί γνωρίσαμε και τον Έλληνα bar man πού δούλευε στην συγκεκριμένη αλυσίδα ξενοδοχείων. Περάσαμε ένα όμορφο βράδυ με εκλεκτές ετικέτες κρασιών.
Καληνύχτα.

 

[Basil]

Όπως πάντα ξύπνησα με όρεξη μετά το πρωινό μας και με τη διάθεση στα ύψη έχουμε αποφασίσει (απορρίφθηκε η πρόταση για μονοήμερη στη Δρέσδη) να ξεκινήσουμε την περιήγηση μας στο Βερολίνο από το νησί των μουσείων.
Όμορφη περιοχή στις όχθες του ποταμού spree όπου 5 σημαντικά μουσεια έχουν την έδρα τους.
Προσπαθήσαμε να μπούμε στο Μουσείο της Περγάμου αλλά δεν τα καταφέραμε έπρεπε και εκεί να είχαμε κλείσει εισιτήρια από μέρες.
Επισκεφθήκαμε τον επιβλητικό καθεδρικό ναό , είδαμε το τεράστιο εκκλησιαστικό όργανο και ανεβήκαμε στον εξώτερικο χώρο του ναού από όπου η θέα ήταν μαγευτική. Κάτσαμε αρκετή ώρα προσπαθώντας να αποθανατίσουν όσο καλύτερα γίνεται το κέντρο του Βερολίνου.
Επόμενη στάση μία γραφική γωνία στο κέντρο της πόλης συνοικία του Αγίου Νικολάου με την ομώνυμη εκκλησία. Είναι μία μεσαιωνική γειτονιά η πιο παλιά του Βερολίνου με πανέμορφα παραδοσιακά κτίρια και μικρά εμπορικά καταστήματα.
Είχε έρθει η ώρα να επισκεφτούμε το εμβληματικότερο κτίριο για μένα , την κατασκευή που έβλεπες παντού στο κάδρο, για τέσσερις μέρες που κινούμασταν στο Βερολίνο ,ποιο άλλο; Τον πύργο της τηλεόρασης.
Με εισιτήριο στα 20 ευρώ ανεβήκαμε σε ύψος 209 μέτρων απολαύσαμε στο εστιατόριο πού υπάρχει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Τι να πεις για την θεά , και την αίσθηση που έχεις σε αυτό το ύψος, σύμμαχός μας ο καιρός και η καθαρή ατμόσφαιρα.
Ο ενθουσιασμός μας ήταν μεγάλος.
Πάμε για κανονικό φαΐ τώρα. Επιστρέφουμε στη συνοικία του Αγίου Νικολάου και επιλέγουμε ένα μπαρ-εστιατόριο που μας ταξίδεψε σε μία άλλη εποχή αισθητικά και γευστικά. Οι θαμώνες του ήταν ντόπιοι. Φανταστικό φαγητό φανταστικό περιβάλλον υπέροχες μπύρες ακριβά κρασιά ήταν όλα υπέροχα και όλα αυτά σε ένα κτίσμα του 1800.
Είναι τελευταίες ώρες μας στην πόλη και επιλέγουμε να επισκεφτούμε και πάλι την πύλη του βραδεμβούργου, βράδυ αυτή τη φορά.
Με το μέτρο και πάλι εύκολα άνετα οικονομικα.
Πολύς ο κόσμος που κάνει βόλτα αυτή την ώρα. Η διάθεσή μας χαλαρή και μελαγχολική συνάμα.
Έχει αρχίσει ο απολογισμός της εκδρομής τι είδαμε τι μας άρεσε τι μας έκανε εντύπωση και όλα τα σχετικά.
Το πρωί θα πάρουμε το αεροπλάνο της επιστροφής.
Έτσι και έγινε τελευταίες ώρες ξενοδοχείο ένα τελευταίο καλό πρωινό στην ώρα μας στον σιδηροδρομικό σταθμό και από εκεί στο αεροδρόμιο.
Αρκετή ταλαιπωρία στην επιστροφή πολύ ψάξιμο πολύς έλεγχος με γνώμονα την ασφάλεια βεβαίως βεβαίως και καλά κάνουν.
Η ώρα είναι 15:00 και βρίσκομαι στο πάρκινγκ του Ελευθέριος Βενιζέλος για να πάρω το αυτοκίνητό μας και να επιστρέψω στην Κόρινθο.
Ο ενθουσιασμός διάχυτος πόσο καλά κάναμε που πραγματοποιήσαμε αυτό το ταξίδι εν μέσω COVID.
Όλα πήγαν καλά επιστρέψαμε το ίδιο υγιείς όπως ξεκινήσαμε και αρκετά γεμάτη από εικόνες και εμπειρίες.

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη