Αίγυπτος Πυρετός στον Νείλο

[Sassenach77]

Κάποια στιγμή μας γνέφει να τον ακολουθήσουμε και μας δείχνει ένα εντυπωσιακό μαυσωλείο αφιερωμένο σε μια κοπέλα από τη Χίο που πέθανε 19 χρονών. Μέσα υπάρχει το άγαλμά της με κλειστά τα μάτια σαν να κοιμάται, το ύφασμα ριγμένο γύρω της απολύτως ρεαλιστικό κι ένας άγγελος μπροστά σε προστατευτική στάση με το δάχτυλο στα χείλη προστάζοντας να κάνουμε ησυχία για να μην την ξυπνήσουμε.

Πανέμορφο έργο τέχνης!!!

 

[saudade]

ΗΜΕΡΑ 16 ΚΑΙΡΟ
Εξερευνώντας ξανά το Κάιρο

Άλλο ένα πρωινό στο Κάιρο. Μια γυναίκα με χιτζαμπ απλώνει τα φρεσκοπλυμένα ρούχα της στο μπαλκόνι, μέσα στο καυσαέριο. Θα επισκεφτούμε ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου, το Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο. Τα εγκαίνιά του δεν έχουν γίνει ακόμη ωστόσο έχουν ανοίξει οι περισσότερες αίθουσες για δοκιμαστική λειτουργία. Δυστυχώς η έκθεση με τους θησαυρούς του Τουταγχαμων είναι κλειστή. Πληρώσαμε κανονικό εισιτήριο στα 24 ευρώ το άτομο. Το μουσείο εντυπωσιάζει με το μέγεθος του αλλά και με το στήσιμο των τεράστιων αγαλμάτων του. Υπάρχουν διάφοροι μοντερνισμοί όπως κυλιόμενες σκάλες που περνούν δίπλα από τα αγάλματα και βίντεο προβολές με αναπαραστάσεις από εκείνη την εποχή. Οι συλλογές του από όλες τις περιόδους είναι πολύ καλά δομημένες και βάζουν τον θεατή σε μια σειρά χωρίς να χαόνεται. Θα σας πάρει αρκετές ώρες στο μουσείο γι’ αυτό φροντίστε να είστε ξεκούραστοι.

​

Το απόγευμα επίσκεψη στο κοπτικό Κάιρο, στο ναό του Αγίου Γεωργίου και την κρεμαστή εκκλησία. Όταν λέμε κοπτικό Κάιρο εννοούμε το χριστιανικό Κάιρο, απλά εδώ δεν είναι Ορθόδοξοι είναι Κόπτες. Οι τοιχογραφίες τους έδειχναν πιο χαρούμενες και “παιδικές” από τις δικές μας που έχουμε συνηθίσει. Γενικά δεν βρήκαμε και πολλά πράγματα να κάνουμε εδώ και πήραμε τουκ τουκ να μας πάει μέχρι την πλατεία Ταχριρ. Το να εξερευνείς διάφορες περιοχές της πόλης με τουκ τουκ είναι ότι καλύτερο. Είναι λες και όλη η πόλη μετατρέπεται σε λούνα παρκ. Ο νεαρός οδηγός μας έδειχνε φωτογραφίες με την Ισπανίδα δήθεν κοπέλα του ενώ ήταν προφανές ότι απλά θα ήταν μια τουρίστρια που τράβηξε σέλφι μαζί της.

​

Βραδινό στο Ζαμαλεκ και επιστροφή στο δωμάτιο μας που βρισκόταν καράκεντρο και δεν ησύχαζε καθόλου παρά μόνο αργά το βράδυ. Τη νύχτα έφερα όσες περισσότερες βόλτες μπορούσα στους δρόμους του κέντρου γιατι αύριο θα είναι η τελευταία μας μέρα.

Ενώ περπατούσα, ένας νεαρός αστυνόμος ή στρατιώτης μου μίλησε στα αραβικά και όταν κατάλαβε ότι ήμουν ξένος μου ζήτησε 1 dollar. Δεν του έδωσα γιατί νόμιζα ότι είχε πρακτική του να ζητάει χρήματα από τουρίστες. Πάω παρακάτω και βλέπω να κάνει το ίδιο σε ένα ντόπιο και ο ντόπιος του δίνει. Μου κάνει εντύπωση γιατί η επαιτεία στη θρησκεία τους απαγορεύεται γι’ αυτό προσπαθούν παντα να σου προσφέρουν κάτι.Μου ήρθε η σκέψη ότι μπορεί να είναι φαντάρος σε ανάγκη χαμένος στην πόλη. Επιστρέφω να τον βρω αλλά ως δια μαγείας χάθηκε. Ήμουν 50 μέτρα μακριά του και εξαφανίστηκε στο πουθενά.

Η πόλη αρχίζει και ρίχνει ρυθμούς. Παρακάτω μια γιαγιά κοιμάται δίπλα στα λαχανικά της, ένας λούστρος στο κασελακι του, μια κοπελίτσα στα χαρτομάντιλα της. Ο μικρός χώρος που τους δίνεται στο πεζοδρόμιο να πουλήσουν την πραμάτεια τους είναι και το μέρος που κοιμούνται, το σπίτι τους.

 

[AlexFocus]

@saudade πολυ ωραιες περιγραφες, φωτογραφιες και πληροφοριες. Αιγυπτος η χωρα των αντιφασεων.

 

[saudade]

@saudade πολυ ωραιες περιγραφες, φωτογραφιες και πληροφοριες. Αιγυπτος η χωρα των αντιφασεων.

Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια AlexFocus! Σωστά, χώρα τεραστίων αντιφάσεων.

 

[saudade]

ΗΜΕΡΑ 17 ΚΑΙΡΟ
Τελευταία Μέρα

Ξύπνησα πρωί πρωί για έναν τελευταίο περίπατο στο κέντρο του Καϊρου. Τέτοιες ώρες αυτή η πόλη των 24 εκατομμυρίων ανθρώπων είναι άδεια. Το πλάγιο πρωινό φως της υπέροχο. Οι άνθρωποι στους δρόμους είναι ελάχιστοι και αγουροξυπνημένοι.

​

Επίσκεψη στο Civilization Museum το οποίο περιλαμβάνει τον αρχαιότερο σκελετό ανθρώπου που βρέθηκε στην Αίγυπτο, ένα άγαλμα του Ακενατόν, όμορφα κοσμήματα, το πρώτο προσθετικό δάκτυλο στην ιστορία, λινά υφάσματα αναλλοίωτα στο χρόνο κ.α. Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα ήταν το Hall of Mummies, ένας υπόγειος χώρος με τις μούμιες των Φαραώ. Σώματα, μαλλιά, δάχτυλα και νύχια διατηρημένα εδώ και 3000 χρόνια. Η αίθουσα είναι σχεδιασμένη έτσι που κατεβαίνεις λες και πας στον τάφο τους. Βλέπεις τόσο μεγάλους βασιλείς που η ιστορία δεν θα ξεχάσει ποτέ το όνομα τους και το μόνο που έχει απομείνει είναι μια άψυχη σάρκα. Σου υπενθυμίζει το ποσό προσωρινοί είμαστε.

Στη συνέχεια ισλαμικό Κάιρο στην ακρόπολη του Σαλαντίν. Βρίσκεται σε ένα λόφο κι έχει θέα στην πόλη του Καϊρου. Το εισιτήριο κοστίζει περίπου 11 ευρώ. Εμείς προτιμήσαμε να μην μπούμε και περπατήσαμε μέσα στο ισλαμικό Κάιρο. Κοντά στο επιβλητικό τζαμί του Sultan Hassan συνατήσαμε δύο Αιγύπτιους, τον Μοχάμεντ και τον Φαουντ, που έπαιζαν με μια μαύρη γάτα. Φαινόταν να ξέρουν ιστορία και μας πρότειναν δύο σημεία στο ισλαμικό Κάιρο να επισκεφτούμε. Μας έκανε εντύπωση γιατί ήταν από τις σπάνιες φορές που είδαμε Αιγύπτιο να νοιάζεται για ένα ζωντανό και να παίζει μαζί του.

Διασχίζοντας το ισλαμικό Κάιρο μαζέψαμε πάρα πολλές εικόνες. Εδώ είμαστε σαν τη μύγα μες στο γάλα. Σκόνη, μακριές φορεσιές, χρώματα. Πάγκοι με ζωντανά κοτόπουλα σ’ ένα ξύλινο κλουβί που καταλήγουν σφαγμένα στον δίπλα πάγκο. Ζέστη, κρέατα κρεμασμένα έξω στο δρόμο με ένα σωρό μύγες πάνω τους. Ανάμεσα στο χαμό να περνάνε τουκ τουκ και μηχανάκια.

Μια στάση στην πύλη Bab Zuwayla. Πολύ όμορφο μέρος να χαζέψεις την πόλη ειδικά με το απογευματινό φως. Έχει δύο πολύ ψηλούς πύργους που μπορείς να ανέβεις με μια στενή, σκοτεινή, στριφογυριστή σκάλα.

Καθίσαμε να φάμε κάπου κεντρικά στην Αλ Χαλίλι για να βιώσουμε μια τελευταία φορά τον ξέφρενο παλμό αυτής της πόλης. Ο λογαριασμός ήταν 520 λίρες και προσπαθούν να μας χρεώσουν 660 λίρες. Όμως πλέον έχουμε παλιώσει και δεν την πατάμε με τέτοια.

Συνεχίσαμε τις βόλτες πάνω κάτω στην Αλ Χαλίλι ρουφώντας όσο περισσότερο Κάιρο μπορούσαμε, εικόνες, μυρωδιές, ήχους για να μην τα ξεχάσουμε. Το ξέραμε ότι σε λίγο θα αφήναμε αυτόν τον κόσμο και θα μπαίναμε σε έναν άλλον, τον δικό μας, που τώρα μας φαίνεται σαν παράλληλο σύμπαν.

Η ατμόσφαιρα στο βραδινό Αλ Χαλίλι είναι διαφορετική, μοιάζει περισσότερο με παραμύθι. Τα φώτα από τις αραβικές λάμπες, τα χρωματιστά γυαλάκια τους, τα αρωματικά στικς, οι γυναίκες με τις μαντήλες που αγοράζουν κοσμήματα, τα μυτερά τζαμιά με το φεγγάρι στην άκρη.

Άλλη μια μέρα τελειώνει και στο Κάιρο γίνεται γιορτή.

 

[paulie_walnuts]

Kατ' εμέ ισλαμικό Κάιρο το κορυφαίο κομμάτι αν θες να χορτάσεις εικόνες, όποιος θέλει να το διαβεί προτείνω τη διαδρομή bab al futuh - bab zuwayla

 

[saudade]

Kατ' εμέ ισλαμικό Κάιρο το κορυφαίο κομμάτι αν θες να χορτάσεις εικόνες, όποιος θέλει να το διαβεί προτείνω τη διαδρομή bab al futuh - bab zuwayla

Συμφωνώ κι εγώ θα πρόσθετα να συνεχίσει από τη bab zuwayla μέχρι το Mosque-Madrasa of Sultan Hassan. Είτε με τα πόδια είτε με τουκ τουκ