zaniko
Member
- Μηνύματα
- 117
- Likes
- 27
- Επόμενο Ταξίδι
- Ντουμπρόβνικ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νοτια Αμερικη-Ανδεις
..Αν περιοριζόμουνα στις τουριστικές περιοχές και αγορές θα τους περιέγραφα σαν: διεφθαρμένους, γλείφτες, αναξιόπιστους, εκμεταλλευτές άγριους όπου σε πιάσουν, κολιτσίδες φριχτά ενοχλητικούς που σε τραβολογάνε από τα μανίκια ή λεκτικά μέχρι να θες να τους καρυδώσεις. Αηδιαστικά ενοχλητικοί! Καμία σχέση με τα παζάρια της Ασίας, όπου επίσης σε ρωτάνε από πού είσαι και σε προτρέπουν να δεις τα καλούδια τους, αλλά όχι σαν τα αρπαχτικά όρνια της Αιγύπτου!.. 
Και η οποιαδήποτε πληροφορία ή εξυπηρέτηση απαιτεί μπαξίς!!
Ευτυχώς όμως δεν περιοριστήκαμε σε τουριστικές περιοχές. Περπατήσαμε στο Κάιρο όλο το νησάκι El Manyal (το κάτω νησί στο χάρτη),
μακριά απ το αγριεμένο πλήθος της τουριστικής εκμετάλλευσης. Άνθρωποι απλοί του καθημερινού μόχθου, γελαστοί, εξυπηρετικοί, που δίνουν πρόθυμα πληροφορίες για τη χώρα τους και τη ζωή τους! Φάγαμε σε ένα υπογειάκι το τοπικό τους φαγητό, το κουσαρί (ρύζι με φακές, μακαρονάκι κοφτό και τηγανητά κρεμμύδια, που σερβίρεται με σάλτσα από φρέσκη ντομάτα), που παρασκευαζόταν μπροστά σου επάνω, στη βιτρίνα του μαγαζιού (Rue El Manyal). Περπατήσαμε στα θεόφτωχα σοκάκια με μικροσπιτάκια (σημαδεμένα με μπλε στο χάρτη), πίσω από τα συνεργεία αυτοκινήτων, μαγαζιά με ρούχα, μανάβικα, φαρμακεία, όλα ανάμικτα, που βρίσκει κανείς στον κεντρικό δρόμο του νησιού.
Εκεί κάπου στα χωματοδρομάκια κάναμε να καθίσουμε σε ένα σκαλάκι να ξαποστάσουμε και να παρατηρήσουμε διακριτικά τη ζωή γύρω. Άλλαι όμως αι βουλαί των φιλόξενων αιγύπτιων!!! Μας βγάλανε αμέσως πλαστικές καρέκλες, μας ρώτησαν αν θέλαμε κόκα-κόλα ή σπράϊτ, μας σύστησαν τα παιδάκια και τα εγγονάκια τους και αποσύρθηκαν ευγενικά!!!... Απίστευτο; Τι σχέση έχουν αυτοί οι άνθρωποι με τους μικροπωλητές του Αλ ΧΑλίλ, με τους καμηλιέρηδες των Πυραμίδων ή με τους αμαξάδες του Ασουάν;; Κι όμως αυτοί είναι οι πολλοί, οι όμορφοι, οι γνήσιοι Αιγύπτιοι, οι αφανείς για τους πολλούς τουρίστες.
Το αστεράκι στο χάρτη, στο κάτω μέρος του νησιού El Manyal, αντιπροσωπεύει ένα πλουσιότατο σε είδη εργαστήριο ζαχαροπλαστικής, το Cloched'or. Φανταστικά γλυκάκια τύπου Βηρυτού, αυτά τα άγλυκα βουτυράτα σιροπιαστά (χωρίς σιρόπι!!), μπουκίτσες που λιώνουν στο στόμα σε μια γευστική πανδαισία!!!.
Και άλλα πολλάααα!! Ψάξτε το, σε βραδινή βολτίτσα στις όχθες του φαντασμαγορικά φωτισμένου Νείλου!
Στο Ασουάν, όπως και στις άλλες πολίτσες που πιάνουν τα ποταμόπλοια, η αληθινή ζωή σφύζει πίσω και πέρα από τους τρεις πρώτους παράλληλους της παραλιακής με τις τουριστικές αγορές. Τολμήστε να περάσετε τη γέφυρα πάνω απ τις γραμμές του τραίνου και θα βρεθείτε σε έναν άλλο κόσμο, 50 χρόνια πίσω πολιτισμικά, από τη βιτρίνα της παραλίας. Μπορεί να σας πάρει βέβαια η μπόχα από την κοντινή βιοτεχνία παστώματος ψαριών
, αλλά αξίζει!! Θα ζήσετε σε ένα σκηνικό ταινιών βιβλικής εποχής με πινελιές.. τεχνολογίας. Σαρίκια και κελεμπίες σε λευκό, μπεζ ή χακί οι άνδρες, με σανδάλια, αραχτοί έξω από τα μαγαζιά τους ή στα καφενεία με τα σίσια τους. Μακριές καφέ ή μαύρες κελεμπίες με μαντίλες ή τσαντόρ οι γυναίκες, να γλιστράνε βιαστικά σα σκιές στους χωμάτινους δρόμους. Και λίγα κοριτσάκια, δυο ή τρία μαζί, ποτέ μόνα, με μακριές φούστες τζιν, με ανοιχτόχρωμες μακριές ζακέτες και πολύχρωμες μαντίλες, να κρυφογελάνε περπατώντας βιαστικά και κοιτώντας λοξά, δήθεν κάτω.. Γαϊδουράκια σέρνουν κάρα, ποδήλατα με γυμνοπόδαρα αγοράκια σηκώνουν σύννεφα σκόνης, από ένα παράθυρο χύνουν νερά, ένας σαρικοφόρος με κελεμπία φωνάζει χειρονομώντας στο κινητό του. Διάσπαρτα λίγα αυτοκίνητα, παρκαρισμένα σχεδόν μες τη μέση του δρόμου. Δε βαριέσαι, χώρος υπάρχει..
Πάνω στη γέφυρα του τραίνου, αραχτοί 4-5 νεαροί ακούνε στη διαπασών αμανέδες από ένα σαραβαλιασμένο τρανζίστορ, πλάι σε ένα σωρό σκουπιδιών (που ωχριά οσφρητικά μπροστά στο διάχυτο «άρωμα» από το παστοτήριο!!!...). Ραχατιλίδικοι ρυθμοί, ήρεμα πρόσωπα, χαλαρά.. Μοναδικές εμπειρίες για μας!
Καταλήγοντας με τις εντυπώσεις μου από τους ανθρώπους και τη ζωή, πώς να μην αναφερθώ επιγραμματικά και στη θέση της γυναίκας; Λοιπόν, ηλικία γάμου θεωρείται 17-20 ετών, πέραν του ορίου αυτού η γυναίκα θεωρείται γεροντοκόρη! Για να πάρει διαζύγιο ένας άνδρας, φτάνει να πει «σε χωρίζω» 3 φορές. Μια γυναίκα μπορεί να καταθέσει αίτηση για διαζύγιο αν έχει πολύ σοβαρό λόγο (όχι φυσικά επειδή τη δέρνει ή ξενοπηδάει, έτσι; σοβαρό λέμε τώρα..) Όμως! Η γυναίκα πληρώνει τον άνδρα, αν πάρει διαζύγιο, γιατί του στέρησε το σεξ!!!!!!!! Είπατε τίποτα;;;
Οι κλιματικές συνθήκες του Δεκεμβρίου ήταν ιδανικές για ένα τέτοιο ταξίδι! 20-22 βαθμοί στα βόρεια, 26-28 στα νότια την ημέρα, και το βραδάκι έπεφτε μέχρι 16, που μόνο στις ευάερες γέφυρες του Νείλου στο Κάιρο μπορεί να ήταν λίγο τσουχτεροί!
Απολαύσαμε τη διαδρομή των 12 χλμ σε αφιλόξενο βραχώδες τοπίο προς την κοιλάδα των βασιλέων, κατεβήκαμε στους τάφους με τις πλούσιες τοιχογραφίες και τα χαρακτικά, περπατήσαμε με άνεση στο σεληνιακό τοπίο του ταφικού ναού της Χατσεπψούτ, χωρίς να ιδρώσουμε, χωρίς να δυσπνοούμε. Τέλεια εποχή για Αίγυπτο!!
Τιμές:
Τιμή μερίδας κουσαρί στις συνοικίες 2 λίρες, sprite 1.5 λίρες.
Γλυκάκια στο Cloched'or: 12.5 λίρες τα 350γρ, δηλαδή ένα μικρό δισκάκι
Tozουμί από φούλια στις γέφυρες προς 3 λίρες (για ξένους).
Ο καφές στα ξενοδοχεία 10 λίρες (κάντε σύγκριση με τα γλυκάκια!).
Τα Μουσείο παντού με καλυμμένη μόνο τη βασική είσοδο από τα τουριστικά γραφεία. έξτρα πληρωμές για μούμιες, καράβι Χέοπα, είσοδο σε πυραμίδα Χέοπα, είσοδο σε πάνω από 3 τάφους στην κοιλάδα των Βασιλέων κλπ.
Για κινητά, καλύτερα να έχετε δύο συνδέσεις, πχ Cosmote και Wind, γιατί πότε πιάνει η μία, πότε η άλλη (και πότε καμία).
Πίσω στην Ελλάδα μας! (Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη)
Κοιτάζω λοιπόν περήφανα και υπεροπτικά έξω απ το παράθυρο του λεωφορείου του αεροδρομίου και κάνω τις συγκρίσεις μου και τα μειωτικά για την καθαριότητα της Αιγύπτου σχόλιά μου, στον πάντα υπομονετικό Panta. Και.. όπα! ξαφνικά μου κόβεται η μιλιά! Καταυλισμός τσιγγάνων εν όψει, στα πλάγια της περήφανης Αττικής οδού μας! Λίγο πιο κάτω, σακούλες πλαστικές σκισμένες, αναρτημένες ανεμίζουσες στα συρματοπλέγματα των γραφείων της Αττικής Οδού..
Καταρρακώνεται η έπαρση και το βουλώνω…
Το παρόν πόνημα δε φιλοδοξεί να σταθεί σαν τράβελστόρυ. Είναι αυτό που αναφέρεται στον τίτλο. Προηγήθηκαν βλέπετε οι ιστορίες της V.Z. και του Ipanag, στις οποίες και παραπέμπω για ταξιδιωτική πληροφόρηση.
Zaniko
Τέλος!!!
Και η οποιαδήποτε πληροφορία ή εξυπηρέτηση απαιτεί μπαξίς!!Ευτυχώς όμως δεν περιοριστήκαμε σε τουριστικές περιοχές.
Περπατήσαμε στο Κάιρο όλο το νησάκι El Manyal (το κάτω νησί στο χάρτη),μακριά απ το αγριεμένο πλήθος της τουριστικής εκμετάλλευσης. Άνθρωποι απλοί του καθημερινού μόχθου, γελαστοί, εξυπηρετικοί, που δίνουν πρόθυμα πληροφορίες για τη χώρα τους και τη ζωή τους! Φάγαμε σε ένα υπογειάκι το τοπικό τους φαγητό, το κουσαρί (ρύζι με φακές, μακαρονάκι κοφτό και τηγανητά κρεμμύδια, που σερβίρεται με σάλτσα από φρέσκη ντομάτα), που παρασκευαζόταν μπροστά σου επάνω, στη βιτρίνα του μαγαζιού (Rue El Manyal). Περπατήσαμε στα θεόφτωχα σοκάκια με μικροσπιτάκια (σημαδεμένα με μπλε στο χάρτη), πίσω από τα συνεργεία αυτοκινήτων, μαγαζιά με ρούχα, μανάβικα, φαρμακεία, όλα ανάμικτα, που βρίσκει κανείς στον κεντρικό δρόμο του νησιού.
Εκεί κάπου στα χωματοδρομάκια κάναμε να καθίσουμε σε ένα σκαλάκι να ξαποστάσουμε και να παρατηρήσουμε διακριτικά τη ζωή γύρω. Άλλαι όμως αι βουλαί των φιλόξενων αιγύπτιων!!! Μας βγάλανε αμέσως πλαστικές καρέκλες, μας ρώτησαν αν θέλαμε κόκα-κόλα ή σπράϊτ, μας σύστησαν τα παιδάκια και τα εγγονάκια τους και αποσύρθηκαν ευγενικά!!!... Απίστευτο; Τι σχέση έχουν αυτοί οι άνθρωποι με τους μικροπωλητές του Αλ ΧΑλίλ, με τους καμηλιέρηδες των Πυραμίδων ή με τους αμαξάδες του Ασουάν;; Κι όμως αυτοί είναι οι πολλοί, οι όμορφοι, οι γνήσιοι Αιγύπτιοι, οι αφανείς για τους πολλούς τουρίστες.
Το αστεράκι στο χάρτη, στο κάτω μέρος του νησιού El Manyal, αντιπροσωπεύει ένα πλουσιότατο σε είδη εργαστήριο ζαχαροπλαστικής, το Cloched'or. Φανταστικά γλυκάκια τύπου Βηρυτού, αυτά τα άγλυκα βουτυράτα σιροπιαστά (χωρίς σιρόπι!!), μπουκίτσες που λιώνουν στο στόμα σε μια γευστική πανδαισία!!!.
Και άλλα πολλάααα!! Ψάξτε το, σε βραδινή βολτίτσα στις όχθες του φαντασμαγορικά φωτισμένου Νείλου!Στο Ασουάν, όπως και στις άλλες πολίτσες που πιάνουν τα ποταμόπλοια, η αληθινή ζωή σφύζει πίσω και πέρα από τους τρεις πρώτους παράλληλους της παραλιακής με τις τουριστικές αγορές. Τολμήστε να περάσετε τη γέφυρα πάνω απ τις γραμμές του τραίνου και θα βρεθείτε σε έναν άλλο κόσμο, 50 χρόνια πίσω πολιτισμικά, από τη βιτρίνα της παραλίας. Μπορεί να σας πάρει βέβαια η μπόχα από την κοντινή βιοτεχνία παστώματος ψαριών
, αλλά αξίζει!! Θα ζήσετε σε ένα σκηνικό ταινιών βιβλικής εποχής με πινελιές.. τεχνολογίας. Σαρίκια και κελεμπίες σε λευκό, μπεζ ή χακί οι άνδρες, με σανδάλια, αραχτοί έξω από τα μαγαζιά τους ή στα καφενεία με τα σίσια τους. Μακριές καφέ ή μαύρες κελεμπίες με μαντίλες ή τσαντόρ οι γυναίκες, να γλιστράνε βιαστικά σα σκιές στους χωμάτινους δρόμους. Και λίγα κοριτσάκια, δυο ή τρία μαζί, ποτέ μόνα, με μακριές φούστες τζιν, με ανοιχτόχρωμες μακριές ζακέτες και πολύχρωμες μαντίλες, να κρυφογελάνε περπατώντας βιαστικά και κοιτώντας λοξά, δήθεν κάτω.. Γαϊδουράκια σέρνουν κάρα, ποδήλατα με γυμνοπόδαρα αγοράκια σηκώνουν σύννεφα σκόνης, από ένα παράθυρο χύνουν νερά, ένας σαρικοφόρος με κελεμπία φωνάζει χειρονομώντας στο κινητό του. Διάσπαρτα λίγα αυτοκίνητα, παρκαρισμένα σχεδόν μες τη μέση του δρόμου. Δε βαριέσαι, χώρος υπάρχει..Πάνω στη γέφυρα του τραίνου, αραχτοί 4-5 νεαροί ακούνε στη διαπασών αμανέδες από ένα σαραβαλιασμένο τρανζίστορ, πλάι σε ένα σωρό σκουπιδιών (που ωχριά οσφρητικά μπροστά στο διάχυτο «άρωμα» από το παστοτήριο!!!...). Ραχατιλίδικοι ρυθμοί, ήρεμα πρόσωπα, χαλαρά.. Μοναδικές εμπειρίες για μας!
Καταλήγοντας με τις εντυπώσεις μου από τους ανθρώπους και τη ζωή, πώς να μην αναφερθώ επιγραμματικά και στη θέση της γυναίκας; Λοιπόν, ηλικία γάμου θεωρείται 17-20 ετών, πέραν του ορίου αυτού η γυναίκα θεωρείται γεροντοκόρη! Για να πάρει διαζύγιο ένας άνδρας, φτάνει να πει «σε χωρίζω» 3 φορές. Μια γυναίκα μπορεί να καταθέσει αίτηση για διαζύγιο αν έχει πολύ σοβαρό λόγο (όχι φυσικά επειδή τη δέρνει ή ξενοπηδάει, έτσι; σοβαρό λέμε τώρα..) Όμως! Η γυναίκα πληρώνει τον άνδρα, αν πάρει διαζύγιο, γιατί του στέρησε το σεξ!!!!!!!! Είπατε τίποτα;;;
Οι κλιματικές συνθήκες του Δεκεμβρίου ήταν ιδανικές για ένα τέτοιο ταξίδι! 20-22 βαθμοί στα βόρεια, 26-28 στα νότια την ημέρα, και το βραδάκι έπεφτε μέχρι 16, που μόνο στις ευάερες γέφυρες του Νείλου στο Κάιρο μπορεί να ήταν λίγο τσουχτεροί!
Απολαύσαμε τη διαδρομή των 12 χλμ σε αφιλόξενο βραχώδες τοπίο προς την κοιλάδα των βασιλέων, κατεβήκαμε στους τάφους με τις πλούσιες τοιχογραφίες και τα χαρακτικά, περπατήσαμε με άνεση στο σεληνιακό τοπίο του ταφικού ναού της Χατσεπψούτ, χωρίς να ιδρώσουμε, χωρίς να δυσπνοούμε. Τέλεια εποχή για Αίγυπτο!!
Τιμές:
Τιμή μερίδας κουσαρί στις συνοικίες 2 λίρες, sprite 1.5 λίρες.
Γλυκάκια στο Cloched'or: 12.5 λίρες τα 350γρ, δηλαδή ένα μικρό δισκάκι
Tozουμί από φούλια στις γέφυρες προς 3 λίρες (για ξένους).
Ο καφές στα ξενοδοχεία 10 λίρες (κάντε σύγκριση με τα γλυκάκια!).
Τα Μουσείο παντού με καλυμμένη μόνο τη βασική είσοδο από τα τουριστικά γραφεία. έξτρα πληρωμές για μούμιες, καράβι Χέοπα, είσοδο σε πυραμίδα Χέοπα, είσοδο σε πάνω από 3 τάφους στην κοιλάδα των Βασιλέων κλπ.
Για κινητά, καλύτερα να έχετε δύο συνδέσεις, πχ Cosmote και Wind, γιατί πότε πιάνει η μία, πότε η άλλη (και πότε καμία).
Πίσω στην Ελλάδα μας! (Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη)
Κοιτάζω λοιπόν περήφανα και υπεροπτικά έξω απ το παράθυρο του λεωφορείου του αεροδρομίου και κάνω τις συγκρίσεις μου και τα μειωτικά για την καθαριότητα της Αιγύπτου σχόλιά μου, στον πάντα υπομονετικό Panta. Και.. όπα! ξαφνικά μου κόβεται η μιλιά! Καταυλισμός τσιγγάνων εν όψει, στα πλάγια της περήφανης Αττικής οδού μας! Λίγο πιο κάτω, σακούλες πλαστικές σκισμένες, αναρτημένες ανεμίζουσες στα συρματοπλέγματα των γραφείων της Αττικής Οδού..
Καταρρακώνεται η έπαρση και το βουλώνω…
Το παρόν πόνημα δε φιλοδοξεί να σταθεί σαν τράβελστόρυ. Είναι αυτό που αναφέρεται στον τίτλο. Προηγήθηκαν βλέπετε οι ιστορίες της V.Z. και του Ipanag, στις οποίες και παραπέμπω για ταξιδιωτική πληροφόρηση.
Zaniko
Τέλος!!!
. Νάσαι καλά!!!
