NTINA
Member
- Μηνύματα
- 820
- Likes
- 147
- Επόμενο Ταξίδι
- Άγραφα
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γουατεμάλα
Περιεχόμενα
Για να πάμε βόλτα με το καταμαράν πήραμε τιμές σε πρώτη φάση
από τους διάφορους που σε προσεγγίζουν στην παραλία.
Έλεγαν ότι ήθελε ο καθένας.Κάποιοι το έφτασαν ως και 80 ευρώ
το άτομο.Τελικά καταλήξαμε στα 38 ευρώ με μπάρμπεκιου αστακό.
Μπορούσες φυσικά με το ίδιο καταμαράν να πας και πιο φτηνά,αλλά
αστακός γιοκ.
Να σαι τώρα στο Μαυρίκιο και να μη γευτείς ένα από τα καλύτερα
πιάτα τους.Γίνονται αυτά?
Το ile aux cerfs δεν ήταν γραφτό να το δούμε καθότι τη συγκεκριμένη περίοδο
στ ανατολικά δεν είχε καθόλου καλό καιρό.
Αποφασίστηκε να πάμε στο Ile Gabriel στο Βορρά.
Με mini van έγινε η μεταφορά από το ξενοδοχείο στο Grand Baie.
Η πρώτη εντύπωση από το χωριό ήταν η καλύτερη.
Με καταμαράν κάποιοι από την παρέα δεν είχαν εμπειρία γι αυτό και στην αρχή
σαν καλά παιδιά κάθισαν στις θέσεις τους απολαμβάνοντας τη θαλασσινή αύρα
και τα γαλαζοπράσινα νερά..
Όταν όμως βρίσκεσαι σε κρουαζιέρα στον Ινδικό με προορισμό κάποιο τροπικό νησάκι το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να εξοικειωθείς με την παρούσα φάση.
Γι αυτό και εμείς ακολουθήσαμε το καθόλου κακό παράδειγμα των παιδιών
και ξαπλώσαμε στο δίχτυ που υπάρχει μπροστά στο σκάφος.
Απίστευτη εμπειρία και μάλιστα όταν ακριβώς από κάτω σου έχεις για συντροφιά
δύο δελφίνια.
Η διαδρομή διαρκεί μιάμιση ώρα περίπου,χρόνος αρκετός για να μεταμορφωθείς
σε ώριμη ντομάτα,πριν καν φτάσεις στο νησί.
Καταλαβαίνεται λοιπόν τι πάθαμε απ τον ήλιο,πάνω στο δίχτυ ,που γινε στην πορεία δεύτερο πετσί μας.
Τη γλίτωσαν μόνο των φρονίμων τα παιδιά,υπάρχει σχετική φωτό.
Σνόρκελιγκ αποφασίσαμε από τους 16 να κάνουμε οι 3.:snorkel:
Εγώ ,το παιδί μου και ο φίλος Βασιλάκης ,ο οποίος ασχολείται με καταδύσεις και
αναφέρομαι στην πείρα του ,γιατί το μέρος και η στιγμή επαιξε καθοριστικό ρόλο
στο να μπορέσεις τελικά να κάνεις σνόρκελ.
Θάλασσα διάφανη και απόλυτα ήρεμη.Σχετικά ρηχή γι αυτό θα πρέπει να προσέχουμε
μην τραυματιστούμε απ τα κοράλια.
Ο βυθός απίστευτος,χιλιάδες πολύχρωμα ψαράκια παιρνούσαν δίπλα μας,
κοράλια σε αποχρώσεις του μωβ-ροζ .αστερίες και υπερμεγέθη κοχύλια.
Οχι δεν πρέπει να με συνεπάρει η τόση ομορφιά,έχω κι ένα παιδί μαζί μου,
αν μη τι άλλο πρέπει να του εξηγώ κάποια πράγματα .Είναι η πρώτη του φορά.
ΕΔΩ ήταν πριν μερικά δευτερόλεπτα .Τώρα που πήγε το σκασμένο?
Ναααάτο 30 μέτρα πιο πέρα.
Χρειάστηκε προσπάθεια για να το φτάσω και ακόμα περισσότερη για να
γυρίσουμε στο καταμαράν.
Από το να βρω το παιδί στη Μαδαγασκάρη καλύτερα ένα όνειρο να σταματήσει εδώ.
Τα ρεύματα ήταν απίστευτα,το ένιωθες ακόμα και στους 10 πόντους.
Η θάλασσα ακύμαντη αλλά φοβερά επικίνδυνη εξαιτίας των ρευμάτων.
Ακόμα και στην παραλία ελάχιστοι ήταν αυτοί που κατάφερναν να κολυμπήσουν.
Για τον βυθό λοιπόν δεν έχω να σας πω πολλά πράγματα,ούτε να τον συγκρίνω με άλλα μέρη που χω κάνει σνόρκελ(Μπαλί και Ερυθρά Θάλασσα).
Θα σας μεταφέρω μόνο τις εντυπώσεις του Βασιλάκη ο οποίος άντεξε και μάλιστα αρκετά.
Καταπληκτικός!!!!αφού δεν ήθελα να βγω με τίποτα.
Από τους ομορφότερους βυθούς που έχω δει,απίθανα χρώματα στον ύφαλο
και πολύ παράξενα ψάρια.Έχασες!!!!
Το νησάκι περιτριγυρισμένο από μια λευκή παραλία και όχι πολύ τουριστικό.
Τα παιδιά χαίρονται να τρέχουν και να ξαπλώνουν στην καυτή άμμο.
Η θάλασσα είναι μόνο για λίγη δροσούλα και ξέπλυμα.
Κολύμπι ίσον Μαδασκάρη,δεν το διακινδυνεύουν και από μόνα τους.
Αφού δεν κατορθώσαμε ν απολαύσουμε το βυθό ας το παίξουμε Ροβινσώνες,
κατευθυνόμενοι λοιπόν προς τα έσω του νησιού ανακαλύψαμε πλούσια χλωρίδα.
Έρποντα λουλούδια που φύτρωναν στην άμμο σχημάτιζαν ένα χαλί και άλλα στόλιζαν
τους κορμούς των δέντρων.
Πήραμε και δείγματα για τους κήπους μας.Βρήκαμε τρόπο και τα μεταφέραμε.
Θα δείξει αν οι κόποι μας δώσουν καρπούς.
Μπάρμπεκιου πάνω στο καταμαράν αφού πρώτα γίνει η μεταφορά της παρέας
από την παραλία με μια βάρκα η οποία στον πάτο είχε νερό που συνεχώς η στάθμη του είχε την ανιούσα.
Βαρκάρης ένας δεκαπεντάχρονος που το μόνο που έλεγε ήταν no problem
και πάντα πρόθυμος να δίνει το τιμόνι στον κάθε Ασχετίδη που ήθελε να το παίξει
πειρατής του Μαυρίκιου(αυτό για σένα Αργύρη,μέλος του forum κι αυτός).
Το φαγητό πάρα πολύ καλό,τοπικά πιάτα λαχανικών και αστακός στα κάρβουνα.
Οι μπύρες όμως καλύτερες με τέτοια κάψα.
Ώρα για μπανάκι.Με τέτοιο βάρος τα ρεύματα δεν θα μας πάνε πουθενά.
Με πολύ προσοχή ,βουτήξαμε,γιατί ακριβώς δεν μπορούσαμε ν αντισταθούμε
σε μια θάλασσα που ήταν να την πιεις.
Μόλις θυμήθηκα ότι οι σύζυγοι δεν βούτηξαν,απλά φωτογράφιζαν.
Αργύρη εσύ πως το εξηγείς ως ειδικός???
Μη ξεχνάς σε άφησαν να βουτήξεις μαζί μας.
Η επιστροφή ήταν επεισοδιακή διότι ο καιρός αγρίευε και μας χάλασε καθοδόν
η μια μηχανή με αποτέλεσμα το σκάφος να κάνει κύκλους στο πουθενά.
Στην αρχή όλοι ήμαστε ψυχρεμότατοι εκτός από την Ιταλιδούλα που βαλε επιτόπου τα κλάματα.
Η 'ωρα παιρνούσε και ο καπταιν το μόνο που έκανε ήταν να πειραματίζεται
με τη βλαμένη μηχανή.
Δε μπορεί κάτι θα χουν υπόψη γι αυτές τις περιπτώσεις.
Στον ορίζοντα χάθηκαν τα λίγα καταμαράν που πριν λίγο ήταν δίπλα μας.
Άραγε θα τη γλιτώσουμε τη Μαδαγασκάρη???
Μπα!!δεν το βλέπω,ο ουρανός σκοτείνιασε,τα κύματα μεγάλωσαν και η μια μηχανή δεν λέει με τίποτα να γίνει πάλι δύο ώστε να γυρίσουμε πίσω.
Ο καθένας αντιδρά με το δικό του τρόπο.Κάποια αυτοσυγκεντρώνεται ατενίζοντας το απέραντο γκρι,άλλες δύο (ξέρετε εσείς κορίτσια) το ρίχνουν στο κρασάκι,
δυο τρεις κάνουν τους νυσταγμένους και αγκαλιάζουν τα καθίσματα,
τα παιδιά στο στέκι τους (δίχτυ) το καταδιασκεδάζουν και οι υπόλοιποι λένε ότι τους κατεβαίνει.
Πάντως η βοήθεια ήρθε από ψηλά.Απλά ανοίξανε τα πανιά.
Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση ώρα μας παιδεύουν???Είναι κι αυτό στο σενάριο??
Με ανοιγμένα πανιά και υπό τον ήχο έγχορδων και κρουστών πήραμε
το δρόμο του γυρισμού.
Στο Grand Baie μείναμε 2-3 ώρες παραπάνω ,αφού πρώτα συνεννοηθήκαμε με τον οδηγό
να του δώσουμε κάτι παραπάνω.Αποζημιωθήκαμε πλήρως ,το χωριό ήταν πολύ γραφικό με φοβερή παραλία,'ομορφα και πεντακάθαρα καφέ και εστιατόρια.
Επί τη ευκαιρία να σας πω ότι ολόκληρο το νησί ήταν Πεντακάθαρο ακόμα και στα χωριά
και σε όλους τους επαρχιακούς δρόμους,Παντού!!!
Σκουπίδι δεν υπήρχε ούτε για δείγμα.
Εντύπωση ακόμα μας έκαναν οι δημόσιες τουαλέτες.
Κάποιοι ίσως να μην έχετε επισκεφθεί ποτέ.Το ίδιο κι εμείς μέχρι το Μαυρίκιο.
Να σας πω την αλήθεια ήταν το πρώτο πράγμα που μας είπε μια Ελληνίδα που
συναντήσαμε όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο.
Όντως δεν είχε άδικο.όλο το νησί έλαμπε και ιδιαίτερα οι τουαλέτες που σ άλλες
χώρες δεν τολμάς ούτε να σκεφτείς επίσκεψη σε τέτοιο χώρο.
από τους διάφορους που σε προσεγγίζουν στην παραλία.
Έλεγαν ότι ήθελε ο καθένας.Κάποιοι το έφτασαν ως και 80 ευρώ
το άτομο.Τελικά καταλήξαμε στα 38 ευρώ με μπάρμπεκιου αστακό.
Μπορούσες φυσικά με το ίδιο καταμαράν να πας και πιο φτηνά,αλλά
αστακός γιοκ.
Να σαι τώρα στο Μαυρίκιο και να μη γευτείς ένα από τα καλύτερα
πιάτα τους.Γίνονται αυτά?
Το ile aux cerfs δεν ήταν γραφτό να το δούμε καθότι τη συγκεκριμένη περίοδο
στ ανατολικά δεν είχε καθόλου καλό καιρό.
Αποφασίστηκε να πάμε στο Ile Gabriel στο Βορρά.
Με mini van έγινε η μεταφορά από το ξενοδοχείο στο Grand Baie.
Η πρώτη εντύπωση από το χωριό ήταν η καλύτερη.
Με καταμαράν κάποιοι από την παρέα δεν είχαν εμπειρία γι αυτό και στην αρχή
σαν καλά παιδιά κάθισαν στις θέσεις τους απολαμβάνοντας τη θαλασσινή αύρα
και τα γαλαζοπράσινα νερά..
Όταν όμως βρίσκεσαι σε κρουαζιέρα στον Ινδικό με προορισμό κάποιο τροπικό νησάκι το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να εξοικειωθείς με την παρούσα φάση.
Γι αυτό και εμείς ακολουθήσαμε το καθόλου κακό παράδειγμα των παιδιών
και ξαπλώσαμε στο δίχτυ που υπάρχει μπροστά στο σκάφος.
Απίστευτη εμπειρία και μάλιστα όταν ακριβώς από κάτω σου έχεις για συντροφιά
δύο δελφίνια.
Η διαδρομή διαρκεί μιάμιση ώρα περίπου,χρόνος αρκετός για να μεταμορφωθείς
σε ώριμη ντομάτα,πριν καν φτάσεις στο νησί.
Καταλαβαίνεται λοιπόν τι πάθαμε απ τον ήλιο,πάνω στο δίχτυ ,που γινε στην πορεία δεύτερο πετσί μας.
Τη γλίτωσαν μόνο των φρονίμων τα παιδιά,υπάρχει σχετική φωτό.
Σνόρκελιγκ αποφασίσαμε από τους 16 να κάνουμε οι 3.:snorkel:
Εγώ ,το παιδί μου και ο φίλος Βασιλάκης ,ο οποίος ασχολείται με καταδύσεις και
αναφέρομαι στην πείρα του ,γιατί το μέρος και η στιγμή επαιξε καθοριστικό ρόλο
στο να μπορέσεις τελικά να κάνεις σνόρκελ.
Θάλασσα διάφανη και απόλυτα ήρεμη.Σχετικά ρηχή γι αυτό θα πρέπει να προσέχουμε
μην τραυματιστούμε απ τα κοράλια.
Ο βυθός απίστευτος,χιλιάδες πολύχρωμα ψαράκια παιρνούσαν δίπλα μας,
κοράλια σε αποχρώσεις του μωβ-ροζ .αστερίες και υπερμεγέθη κοχύλια.
Οχι δεν πρέπει να με συνεπάρει η τόση ομορφιά,έχω κι ένα παιδί μαζί μου,
αν μη τι άλλο πρέπει να του εξηγώ κάποια πράγματα .Είναι η πρώτη του φορά.
ΕΔΩ ήταν πριν μερικά δευτερόλεπτα .Τώρα που πήγε το σκασμένο?
Ναααάτο 30 μέτρα πιο πέρα.
Χρειάστηκε προσπάθεια για να το φτάσω και ακόμα περισσότερη για να
γυρίσουμε στο καταμαράν.
Από το να βρω το παιδί στη Μαδαγασκάρη καλύτερα ένα όνειρο να σταματήσει εδώ.
Τα ρεύματα ήταν απίστευτα,το ένιωθες ακόμα και στους 10 πόντους.
Η θάλασσα ακύμαντη αλλά φοβερά επικίνδυνη εξαιτίας των ρευμάτων.
Ακόμα και στην παραλία ελάχιστοι ήταν αυτοί που κατάφερναν να κολυμπήσουν.
Για τον βυθό λοιπόν δεν έχω να σας πω πολλά πράγματα,ούτε να τον συγκρίνω με άλλα μέρη που χω κάνει σνόρκελ(Μπαλί και Ερυθρά Θάλασσα).
Θα σας μεταφέρω μόνο τις εντυπώσεις του Βασιλάκη ο οποίος άντεξε και μάλιστα αρκετά.
Καταπληκτικός!!!!αφού δεν ήθελα να βγω με τίποτα.
Από τους ομορφότερους βυθούς που έχω δει,απίθανα χρώματα στον ύφαλο
και πολύ παράξενα ψάρια.Έχασες!!!!
Το νησάκι περιτριγυρισμένο από μια λευκή παραλία και όχι πολύ τουριστικό.
Τα παιδιά χαίρονται να τρέχουν και να ξαπλώνουν στην καυτή άμμο.
Η θάλασσα είναι μόνο για λίγη δροσούλα και ξέπλυμα.
Κολύμπι ίσον Μαδασκάρη,δεν το διακινδυνεύουν και από μόνα τους.
Αφού δεν κατορθώσαμε ν απολαύσουμε το βυθό ας το παίξουμε Ροβινσώνες,
κατευθυνόμενοι λοιπόν προς τα έσω του νησιού ανακαλύψαμε πλούσια χλωρίδα.
Έρποντα λουλούδια που φύτρωναν στην άμμο σχημάτιζαν ένα χαλί και άλλα στόλιζαν
τους κορμούς των δέντρων.
Πήραμε και δείγματα για τους κήπους μας.Βρήκαμε τρόπο και τα μεταφέραμε.
Θα δείξει αν οι κόποι μας δώσουν καρπούς.
Μπάρμπεκιου πάνω στο καταμαράν αφού πρώτα γίνει η μεταφορά της παρέας
από την παραλία με μια βάρκα η οποία στον πάτο είχε νερό που συνεχώς η στάθμη του είχε την ανιούσα.
Βαρκάρης ένας δεκαπεντάχρονος που το μόνο που έλεγε ήταν no problem
και πάντα πρόθυμος να δίνει το τιμόνι στον κάθε Ασχετίδη που ήθελε να το παίξει
πειρατής του Μαυρίκιου(αυτό για σένα Αργύρη,μέλος του forum κι αυτός).
Το φαγητό πάρα πολύ καλό,τοπικά πιάτα λαχανικών και αστακός στα κάρβουνα.
Οι μπύρες όμως καλύτερες με τέτοια κάψα.
Ώρα για μπανάκι.Με τέτοιο βάρος τα ρεύματα δεν θα μας πάνε πουθενά.
Με πολύ προσοχή ,βουτήξαμε,γιατί ακριβώς δεν μπορούσαμε ν αντισταθούμε
σε μια θάλασσα που ήταν να την πιεις.
Μόλις θυμήθηκα ότι οι σύζυγοι δεν βούτηξαν,απλά φωτογράφιζαν.
Αργύρη εσύ πως το εξηγείς ως ειδικός???
Μη ξεχνάς σε άφησαν να βουτήξεις μαζί μας.
Η επιστροφή ήταν επεισοδιακή διότι ο καιρός αγρίευε και μας χάλασε καθοδόν
η μια μηχανή με αποτέλεσμα το σκάφος να κάνει κύκλους στο πουθενά.
Στην αρχή όλοι ήμαστε ψυχρεμότατοι εκτός από την Ιταλιδούλα που βαλε επιτόπου τα κλάματα.
Η 'ωρα παιρνούσε και ο καπταιν το μόνο που έκανε ήταν να πειραματίζεται
με τη βλαμένη μηχανή.
Δε μπορεί κάτι θα χουν υπόψη γι αυτές τις περιπτώσεις.
Στον ορίζοντα χάθηκαν τα λίγα καταμαράν που πριν λίγο ήταν δίπλα μας.
Άραγε θα τη γλιτώσουμε τη Μαδαγασκάρη???
Μπα!!δεν το βλέπω,ο ουρανός σκοτείνιασε,τα κύματα μεγάλωσαν και η μια μηχανή δεν λέει με τίποτα να γίνει πάλι δύο ώστε να γυρίσουμε πίσω.
Ο καθένας αντιδρά με το δικό του τρόπο.Κάποια αυτοσυγκεντρώνεται ατενίζοντας το απέραντο γκρι,άλλες δύο (ξέρετε εσείς κορίτσια) το ρίχνουν στο κρασάκι,
δυο τρεις κάνουν τους νυσταγμένους και αγκαλιάζουν τα καθίσματα,
τα παιδιά στο στέκι τους (δίχτυ) το καταδιασκεδάζουν και οι υπόλοιποι λένε ότι τους κατεβαίνει.
Πάντως η βοήθεια ήρθε από ψηλά.Απλά ανοίξανε τα πανιά.
Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση ώρα μας παιδεύουν???Είναι κι αυτό στο σενάριο??
Με ανοιγμένα πανιά και υπό τον ήχο έγχορδων και κρουστών πήραμε
το δρόμο του γυρισμού.
Στο Grand Baie μείναμε 2-3 ώρες παραπάνω ,αφού πρώτα συνεννοηθήκαμε με τον οδηγό
να του δώσουμε κάτι παραπάνω.Αποζημιωθήκαμε πλήρως ,το χωριό ήταν πολύ γραφικό με φοβερή παραλία,'ομορφα και πεντακάθαρα καφέ και εστιατόρια.
Επί τη ευκαιρία να σας πω ότι ολόκληρο το νησί ήταν Πεντακάθαρο ακόμα και στα χωριά
και σε όλους τους επαρχιακούς δρόμους,Παντού!!!
Σκουπίδι δεν υπήρχε ούτε για δείγμα.
Εντύπωση ακόμα μας έκαναν οι δημόσιες τουαλέτες.
Κάποιοι ίσως να μην έχετε επισκεφθεί ποτέ.Το ίδιο κι εμείς μέχρι το Μαυρίκιο.
Να σας πω την αλήθεια ήταν το πρώτο πράγμα που μας είπε μια Ελληνίδα που
συναντήσαμε όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο.
Όντως δεν είχε άδικο.όλο το νησί έλαμπε και ιδιαίτερα οι τουαλέτες που σ άλλες
χώρες δεν τολμάς ούτε να σκεφτείς επίσκεψη σε τέτοιο χώρο.
Περιμενω την συνεχεια με λεπτομερειες.
