Γαλλία Στη πόλη του φωτός και του έρωτα!

[Viaggi]

3η Ημέρα
Σήμερα το πρόγραμμα έχει επίσκεψη στο μουσείο του Λούβρου. Η πρόβλεψη λέει πιθανότητα βροχής. Αρκετά συννεφιασμένος ο καιρός και βρισκόμαστε στον εξωτερικό χώρο του μουσείου. Δεν θα μπούμε όμως από την είσοδο της πυραμίδας, αλλά από το καρουζέλ, έχει λιγότερο κόσμο στην αναμονή και είσαι προστατευμένος σε περίπτωση βροχής. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και μετά από μια ώρα και αφού περάσαμε έλεγχο ασφαλείας βρισκόμαστε μέσα στο μουσείο!

Πρώτη μας επίσκεψη που αλλού, η ελληνική πτέρυγα, το αρχαιότερο τμήμα του Λούβρου και λειτουργεί από το 1800. Θαυμάζουμε ένα ένα τα εκθέματα αλλά περιμένουμε με αγωνία να βρεθούμε μπροστά στο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου. Έχοντας επισκεφθεί και το μουσείο της Μήλου και έχοντας δει το εκμαγείο του αγάλματος νιώθουμε τυχεροί και περήφανοι που στεκόμαστε μπροστά στο αυθεντικό άγαλμα. Ο κόσμος γύρω από το άγαλμα αμέτρητος, μια νεαρή Κινεζούλα έχει πατήσει με το καρότσι του μωρού τους πάντες, αλλά με υπομονή βρισκόμαστε μπροστά και αποθανατίζουμε τις στιγμές.

Συνεχίζουμε και θαυμάζουμε και άλλα εκθέματα και φτάνουμε στη Νίκη της Σαμοθράκης που βρίσκεται έξω από την αίθουσα και ανάμεσα στην Ελληνική και Ρωμαίική πτέρυγα με αποτέλεσμα κάποιοι από τους επισκέπτες να μπερδεύουν την προέλευση του αγάλματος.

Επόμενη στάση μας το τμήμα πινάκων ζωγραφικής με έργα μεταξύ των άλλων του Ντελακρουά, του Νταβίντ, έργα του Ελ Γκρέκο και φυσικά του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα αλλά και άλλα έργα του. Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε λίγο μεγαλύτερο σε διαστάσεις το πίνακα της Τζοκόντα, αυτό όμως δεν το κάνει λιγότερο εντυπωσιακό. Ήταν άλλωστε και το έργο με τους περισσότερους θαυμαστές σε όλο το μουσείο.

Συνεχίζουμε στην Αιγυπτιακή πτέρυγα που ξεχωρίζει η η μεγάλη Σφίγγα που βρέθηκε στο Δέλτα του Νείλου. Το Λούβρο έχει επίσης στην κατοχή του πάρα πολλούς παπύρους, μούμιες, ρουχισμό, κοσμήματα, παιχνίδια, μουσικά όργανα και όπλα των αρχαίων Αιγυπτίων.

Ήμαστε πάνω από 6 ώρες μέσα στο μουσείο, μια μέρα δεν φτάνει να το γυρίσεις όλο, και φεύγουμε και κατευθυνόμαστε στο κήπο του Λουξεμβούργου για λίγη ξεκούραση. Αργότερα περνάμε έξω από τη Σορβόννη και τη Λατινική συνοικία με κατεύθυνση πάλι το μουσείο του Λούβρου για να βγάλουμε φωτογραφίες την πυραμίδα τη χρυσή και την μπλε ώρα. Φτάνουμε ακριβώς την ώρα που ο ήλιος δύει μέσα ακριβώς από την πυραμίδα! Ο καιρός πλέον έχει φτιάξει, δεν υπάρχει ούτε ένα σύννεφο πια στον ουρανό και βγάζουμε μερικές υπέροχες φωτογραφίες!

Επιστροφή και ξεκούραση στο ξενοδοχείο, το Παρίσι μας γεμίζει όμορφες αναμνήσεις!

Attachments

• 
  102_1479.JPG
  277,4 KB
• 
  102_1484.JPG
  243,8 KB
• 
  102_1486.JPG
  324,1 KB
• 
  102_1498.JPG
  337,4 KB
• 
  102_1502.JPG
  286 KB
• 
  102_1503.JPG
  211,4 KB
• 
  102_1508.JPG
  123 KB
• 
  102_1530.JPG
  139 KB
• 
  102_1533.JPG
  514,5 KB
• 
  102_1536.JPG
  239,3 KB
• 
  102_1539.JPG
  425,2 KB
• 
  102_1543.JPG
  382,8 KB
• 
  102_1545.JPG
  377,2 KB
• 
  102_1550.JPG
  341,9 KB
• 
  102_1580.JPG
  287,3 KB
• 
  102_1615.JPG
  259,6 KB
• 
  102_1616.JPG
  299,2 KB
• 
  102_1636.JPG
  247,3 KB
• 
  102_1638.JPG
  288,5 KB
• 
  102_1648.JPG
  283,7 KB
• 
  102_1649.JPG
  324,1 KB
• 
  102_1656.JPG
  390,8 KB
• 
  102_1676.JPG
  472,7 KB
• 
  102_1683.JPG
  276,5 KB
• 
  102_1694.JPG
  232,1 KB
• 
  102_1695.JPG
  230,2 KB
• 
  102_1704.JPG
  136,5 KB
• 
  102_1710.JPG
  180 KB
• 
  102_1714.JPG
  217 KB
• 
  102_1557.jpg
  372,9 KB
• 
  102_1726.jpg
  194,6 KB
• 
  102_1731.jpg
  228,9 KB
• 
  102_1741.jpg
  237,9 KB
• 
  102_1760.jpg
  144 KB
• 
  102_1760_.JPG
  148,1 KB
• 
  102_1767.jpg
  189,9 KB
• 
  102_1789.jpg
  185,9 KB

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 9
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Viaggi]

1η Ημέρα​

Πρωινό ξύπνημα και ως γνήσιοι Έλληνες μπορεί να μην τρώμε στη καθημερινότητα μας πρωινό, αλλά στις διακοπές μας δεν γίνεται ν' αρχίσουμε τη μέρα μας χωρίς ένα λουκούλλειο πρωινό. Αφού γευθήκαμε μερικά κρουασάν, γεμάτοι ενέργεια πήραμε το μετρό (γραμμή 6) με προορισμό τους κήπους του Τροκαντερό και φυσικά το πύργο του Άιφελ, το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού. Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ ως είσοδος για την διεθνή έκθεση Universell αλλά και επ' ευκαιρία της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο με ύψος 324 μέτρα.

Η ημέρα ηλιόλουστη, η θερμοκρασία στους 28 βαθμούς και βρισκόμαστε να χαζεύουμε αυτό που είχαμε δει σε αμέτρητες φωτογραφίες ζωντανά.
Έχοντας όμως τον ήλιο κόντρα είπαμε να επιστρέψουμε στο σημείο το απόγευμα για να βγάλουμε φωτογραφίες, όταν θα έχουμε δλδ την ήλιο στη πλάτη μας.

Αργά το απόγευμα άλλωστε είχαμε κλείσει εισιτήρια για να ανέβουμε στο πύργο. Αφού περπατήσαμε όλο το πάρκο Σαμπ ντε Μαρ με τους χιλιάδες επισκέπτες, κατευθυνθήκαμε προς το πολεμικό μουσείο για να προμηθευτούμε την Paris Museum Pass, αλλά και να το επισκεφθούμε. Περιηγηθήκαμε ανάμεσα στα εκθέματα του 1ου και 2ου παγκοσμίου πολέμου, αυτό το κομμάτι του μουσείου μας ενδιέφερε, κατευθυνθήκαμε στο πάρκο που βρίσκετε έξω από το μουσείο με πολύ κόσμο να ξεκουράζετε, κάτι που κάναμε και εμείς. Συνέχεια προς την γέφυρα Αλεξάντρ και σιγά σιγά κατευθυνόμαστε ξανά προς το πύργο περπατώντας δίπλα στις όχθες του Σηκουάνα. Στάση για φωτογραφίες στο Τροκαντερό και πάμε να μπούμε στο χώρο του πύργου γιατί πλησίαζε η ώρα που είχαμε κλείσει για να ανέβουμε στο 2ο όροφο (8:00 μμ).

Έχοντας κλείσει εισιτήρια από το ίντερνετ ένα μήνα πριν (τελευταία στιγμή δεν βρίσκεις), παρακάμπτουμε την τεράστια ουρά και σε ελάχιστο χρόνο ήμαστε στο χώρο του πύργου. Ρωτάμε έναν υπάλληλο για το που ακριβώς πρέπει να πάμε για να ανέβουμε με το ασανσέρ και μας οδηγεί στο σημείο. Περάσαμε από έλεγχο ασφαλείας, κάτι αντίστοιχο με το αεροδρόμιο και μπαίνουμε στο ασανσέρ για το δεύτερο όροφο και σε λίγο όλο το Παρίσι στα πόδια μας. Το θέαμα εκπληκτικό, η ώρα κατάλληλη για φωτογραφίες.

Αφού κοιτάξαμε το Παρίσι και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, περιμένουμε το ηλιοβασίλεμα. Δεν υπάρχει κάποιο φυσικό εμπόδιο και βλέπουμε τον ήλιο να χάνεται στον ορίζοντα. Γεμάτοι όμορφες εικόνες παίρνουμε το ασανσέρ και κατεβαίνουμε να δούμε και φωτισμένο το πύργο, αλλά να δούμε και τα φωτάκια που αναβοσβήνουν κάθε μια ώρα και για πέντε λεπτά. Μαγικές εικόνες!

Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, η περιήγηση στη πόλη του φωτός έχει ξεκινήσει!

 

[Sassenach77]

Ωωωωωπ τι ωραία πράγματα βλέπω!!!

Βάλε κι άλλες φώτο αλλιώς θα γίνουμε μπίλιες......

ΥΓ. Welcome back

 

[Viaggi]

Ωωωωωπ τι ωραία πράγματα βλέπω!!!

Βάλε κι άλλες φώτο αλλιώς θα γίνουμε μπίλιες......

ΥΓ. Welcome back

Ελπίζω καταρχήν να μην είναι μέλος του φόρουμ η φιλόλογος από το σχολείο και αρχίσει τις διορθώσεις! Αν και τη δασκάλα πρέπει να φοβάμαι γιατί αφηγηματική έκθεση γράφαμε στο δημοτικό!!!

Αν αρχίσω να βάζω φωτό προβλέπω να με αποβάλει ο διαχειριστής για κατάχρηση χώρου!

ΥΓ. Ξαναζείς το ταξίδι όταν γράφεις την δική σου ιστορία για αυτό!

 

[Sassenach77]

ΥΓ. Ξαναζείς το ταξίδι όταν γράφεις την δική σου ιστορία για αυτό!

Indeed!!! Πολύ χαίρομαι που διαβάζω τη πρώτη σου ιστορία και που ξανα μπήκες στο φόρουμ!!!

Άντε γράφε και βάλε και φωτογραφίες λέμεεεεεεε

 

[Viaggi]

Η πρώτη μέρα με εικόνες

 

[Viaggi]

2η Ημέρα​

Κυριακή σήμερα και τι καλύτερο από το να ξεκινήσουμε με επίσκεψη στη Παναγία των Παρισίων, το μητροπολιτικό Ρωμαιοκαθολικό ναό της πόλης του Παρισιού ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Λίγο μετά τις 10 το πρωί βρισκόμαστε μπροστά από τον ναό μαζί με πάρα πολύ κόσμο σε μια μεγάλη ουρά για να μπούμε στο εσωτερικό, που όμως προχωράει αρκετά γρήγορα και σε λίγο ήμαστε μέσα στο ναό. Η λειτουργεία στις καθολικές εκκλησίες ξεκινά αργότερα σε σχέση με τις ορθόδοξες και έτσι είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε λίγο από αυτήν και βρήκαμε πολλά κοινά. Το εκκλησιαστικό όργανο αλλά και οι ψαλμωδίες δημιουργούν εξαιρετική ατμόσφαιρα. Με έκπληξη είδαμε και μια γυναίκα μέλος των εκκλησιαστικών λειτουργών που συμμετείχε στη θεία λειτουργία και μας άφησε πολύ καλή εντύπωση!

Αφού θαυμάσαμε τα περίτεχνα γλυπτά και τις μεσαιωνικές τοιχογραφίες βγήκαμε να θαυμάσουμε και εξωτερικά το ναό. Έχοντας αυτές τις εικόνες νιώσαμε λύπη όταν βλέπαμε τον Απρίλη του 2019 την πυρκαγιά που κατάστρεψε τον οβελίσκο της εκκλησίας.

Επόμενος σταθμός μας το μουσείο Ορσέ στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα με έργα ζωγραφικής και γλυπτικής. Το κτίριο του μουσείου στην αρχή χρησιμοποιήθηκε ως σιδηροδρομικός σταθμός, ενώ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως ταχυδρομικό γραφείο αλλά και ως σταθμός μεταφοράς κρατουμένων στη Γερμανία. Μετά τον Πόλεμο χρησίμευσε ως στούντιο για το γύρισμα αρκετών ταινιών, ενώ ως μουσείο άρχισε να λειτουργεί από το 1986 και περιλαμβάνει έργα, μεταξύ άλλων, των Μονέ, Βαν Γκογκ, Μανέ, Ντεγκά, Ροντέν, Ρενουάρ και Σεζάν.

Είναι πλέον αργά το μεσημέρι και κατευθυνόμαστε στο κήπο του Κεραμικού, απέναντι ακριβώς από το μουσείο Ορσέ, για να ξεκουραστούμε λίγο. Παντού υπάρχουν μεταλλικές καρέκλες για να ξεκουράζεται και να χαλαρώνει ο κόσμος και αφού βρήκαμε κι εμείς 2 καθίσαμε στη σκιά των δέντρων.

Αφού ξεκουραστήκαμε προχωράμε προς την πλατεία Κονκόρντ, στο ανατολικό άκρο της λεωφόρου των Ηλυσίων Πεδίων. Στις οκτώ άκρες της έχουν τοποθετηθεί ισάριθμα αγάλματα που συμβολίζουν γαλλικές πόλεις. Στο κέντρο υψώνεται ο οβελίσκος του Λούξορ, πλαισιωμένος από δύο σιντριβάνια.

Περπατάμε πλέον στο διασημότερο δρόμο του Παρισιού στην Avenue des Champs-Elysees, μήκους 1,9 χλμ. Είναι διάσημη για τα θέατρα, τις καφετέριες, τα πολυκαταστήματα, τους κινηματογράφους της αλλά και για τις στρατιωτικές παρελάσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου, εθνική εορτή της Γαλλίας. Λίγη ώρα αργότερα φτάνουμε στη πλατεία Charles de Gaulle στο κέντρο της οποίας βρίσκεται η Αψίδα του Θριάμβου. Στην κυκλική πλατεία συγκλίνουν δώδεκα μεγάλες λεωφόροι της πόλης. Οι λεωφόροι αυτές σχηματίζουν γύρω από την πλατεία ένα αστέρι, γι' αυτό και η πλατεία ονομάστηκε αρχικά πλατεία του Άστρου.

Φεύγουμε για το ξενοδοχείο αφού πρώτα σταματήσαμε στο πύργο του Άιφελ να χαθούμε λίγο μέσα στο κόσμο.

 

[Viaggi]

3η Ημέρα​

Σήμερα το πρόγραμμα έχει επίσκεψη στο μουσείο του Λούβρου. Η πρόβλεψη λέει πιθανότητα βροχής. Αρκετά συννεφιασμένος ο καιρός και βρισκόμαστε στον εξωτερικό χώρο του μουσείου. Δεν θα μπούμε όμως από την είσοδο της πυραμίδας, αλλά από το καρουζέλ, έχει λιγότερο κόσμο στην αναμονή και είσαι προστατευμένος σε περίπτωση βροχής. Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και μετά από μια ώρα και αφού περάσαμε έλεγχο ασφαλείας βρισκόμαστε μέσα στο μουσείο!

Πρώτη μας επίσκεψη που αλλού, η ελληνική πτέρυγα, το αρχαιότερο τμήμα του Λούβρου και λειτουργεί από το 1800. Θαυμάζουμε ένα ένα τα εκθέματα αλλά περιμένουμε με αγωνία να βρεθούμε μπροστά στο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου. Έχοντας επισκεφθεί και το μουσείο της Μήλου και έχοντας δει το εκμαγείο του αγάλματος νιώθουμε τυχεροί και περήφανοι που στεκόμαστε μπροστά στο αυθεντικό άγαλμα. Ο κόσμος γύρω από το άγαλμα αμέτρητος, μια νεαρή Κινεζούλα έχει πατήσει με το καρότσι του μωρού τους πάντες, αλλά με υπομονή βρισκόμαστε μπροστά και αποθανατίζουμε τις στιγμές.

Συνεχίζουμε και θαυμάζουμε και άλλα εκθέματα και φτάνουμε στη Νίκη της Σαμοθράκης που βρίσκεται έξω από την αίθουσα και ανάμεσα στην Ελληνική και Ρωμαίική πτέρυγα με αποτέλεσμα κάποιοι από τους επισκέπτες να μπερδεύουν την προέλευση του αγάλματος.

Επόμενη στάση μας το τμήμα πινάκων ζωγραφικής με έργα μεταξύ των άλλων του Ντελακρουά, του Νταβίντ, έργα του Ελ Γκρέκο και φυσικά του Λεονάρντο Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα αλλά και άλλα έργα του. Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε λίγο μεγαλύτερο σε διαστάσεις το πίνακα της Τζοκόντα, αυτό όμως δεν το κάνει λιγότερο εντυπωσιακό. Ήταν άλλωστε και το έργο με τους περισσότερους θαυμαστές σε όλο το μουσείο.

Συνεχίζουμε στην Αιγυπτιακή πτέρυγα που ξεχωρίζει η η μεγάλη Σφίγγα που βρέθηκε στο Δέλτα του Νείλου. Το Λούβρο έχει επίσης στην κατοχή του πάρα πολλούς παπύρους, μούμιες, ρουχισμό, κοσμήματα, παιχνίδια, μουσικά όργανα και όπλα των αρχαίων Αιγυπτίων.

Ήμαστε πάνω από 6 ώρες μέσα στο μουσείο, μια μέρα δεν φτάνει να το γυρίσεις όλο, και φεύγουμε και κατευθυνόμαστε στο κήπο του Λουξεμβούργου για λίγη ξεκούραση. Αργότερα περνάμε έξω από τη Σορβόννη και τη Λατινική συνοικία με κατεύθυνση πάλι το μουσείο του Λούβρου για να βγάλουμε φωτογραφίες την πυραμίδα τη χρυσή και την μπλε ώρα. Φτάνουμε ακριβώς την ώρα που ο ήλιος δύει μέσα ακριβώς από την πυραμίδα! Ο καιρός πλέον έχει φτιάξει, δεν υπάρχει ούτε ένα σύννεφο πια στον ουρανό και βγάζουμε μερικές υπέροχες φωτογραφίες!

Επιστροφή και ξεκούραση στο ξενοδοχείο, το Παρίσι μας γεμίζει όμορφες αναμνήσεις!

 

[Viaggi]

4η Ημέρα​

Τρίτη πρωί και σήμερα έχουμε προγραμματίσει επίσκεψη στο ανάκτορο των Βερσαλλιών, ίσως το εντυπωσιακότερο ανάκτορο αυτού του κόσμου 20 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι. Από το 1682 ως το 1789 οι Βερσαλλίες ήταν πρωτεύουσα της Γαλλίας. Σήμερα αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Για τη μετάβαση από το Παρίσι έως τις Βερσαλλίες πήραμε το τρένο RER C από το σταθμό Gare Champ de Mars Tour Eiffel και η διαδρομή καλύπτετε από τη κάρτα Pass Navigo που πλέον έχουμε στη κατοχή μας.

Ο κόσμος και εδώ πολύς, κάθε χρόνο περισσότεροι από 7,5 εκατομμύρια επισκέπτες απ' όλον τον κόσμο επισκέπτονται τις Βερσαλλίες. Κατευθυνόμαστε πρώτα στους κήπους. Αφού βγάλαμε εισιτήρια , οι κήποι δεν περιλαμβάνονται στη Paris Museum Pass, αρχίσαμε την περιήγηση. Βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα θαύμα αρχιτεκτονικής και κηπουρικής μοναδικό στον κόσμο. Στα σιντριβάνια και στα αγάλματα είναι αποτυπωμένη η ελληνική μυθολογία, όπως και στο εσωτερικό του ανακτόρου. Ο συνολικός κήπος των Βερσαλλιών απλώνεται σε τρία επίπεδα πίσω από το παλάτι, και είναι η συνέχιση της αρχιτεκτονικής του παλατιού. Όπως και το ανάκτορο, έτσι και οι κήποι έχουν ως σκοπό να τιμήσουν τον βασιλιά και την χώρα του. Τα μεγάλα ποτάμια της Γαλλίας αντιπροσωπεύονται σαν αγάλματα. Μπροστά από το Μεγάλο Κανάλι, ένα τεράστιο κανάλι σε σχήμα σταυρού, βρίσκεται το σιντριβάνι του Απόλλωνα, το πιο μεγαλοπρεπές από όλα τα σιντριβάνια των Βερσαλλιών.

Είναι σχεδόν αδύνατον να γυρίσεις όλους τους κήπους με τα πόδια, αλλά μπορείς να νοικιάσεις ένα ηλεκτρικό αμαξάκι του γκολφ και να περιηγηθείς ξεκούραστα, αν και δύσκολα και με πολύ αναμονή θα μπορέσεις να νοικιάσεις ένα από αυτά.
Πολύ εντυπωσιακό ήταν το σόου με τα σιντριβάνια συνοδεία κλασικής μουσικής
Στο μεγάλο κανάλι μπορείς να νοικιάσεις βάρκα και να κάνεις τη βόλτα σου, κάτι όμως που εμείς δεν επιλέξαμε.

Οι κήποι έχουν έκταση 93 εκταρίων, περίπου 930 στρέμματα και είναι περιφραγμένοι με 20 χιλιόμετρα τείχους. Στους κήπους βρίσκονται 370 αγάλματα και 42 χιλιόμετρα διαδρόμων.

Έχει πάει μεσημέρι και στεκόμαστε στην ουρά να επισκεφτούμε το ανάκτορο, αυτό περιλαμβάνεται στη Paris Museum Pass. Ο κόσμος στην αναμονή λιγότερος από το πρωί και μετά από μισή ώρα ήμαστε στο εσωτερικό.

Το ανάκτορο έχει συνολικά 700 δωμάτια, 2.513 παράθυρα, 352 τζάκια, 67 σκάλες, 483 καθρέφτες, και η συνολική του έκταση είναι 67.000 τετραγωνικά μέτρα, από τα οποία τα 50.000 είναι ανοιχτά στους επισκέπτες.

Μεγάλη εντύπωση μας έκανε η Αίθουσα των Καθρεφτών, μήκους 70 μέτρων, είναι στολισμένη με πανάκριβα κρύσταλλα, κεριά και καθρέφτες, τους πιο ακριβούς της εποχής εκείνης. Επίσης στην οροφή και στους τοίχους δεσπόζουν οι τοιχογραφίες και άλλα διάφορα έργα τέχνης από τους καλύτερους ζωγράφους της Ευρώπης, πάντα εκείνης της εποχής.

Τα ποσά που ξοδεύτηκαν για να δημιουργηθεί το συγκεκριμένο ανάκτορο είναι ασύλληπτα ακόμα και για την σημερινή εποχή. Η αξία του ανάκτορού των Βερσαλλιών υπολογίζεται στα 250 δισεκατομμύριά ευρώ, δηλαδή όσο είναι περίπου και το ελληνικό χρέος!

Πρόκειται αναμφίβολα για ένα must-see μνημείο που θα μας μείνει αξέχαστο.

Είναι πλέον απόγευμα και παίρνουμε το τρένο της επιστροφής και κατευθυνόμαστε στη Μονμάρτη, ένας από τους υψηλότερους λόφους και παλαιό προάστιο του Παρισιού, ύψους 130 μέτρων. Στη γραφική πλατεία της Μονμάρτρης Πλας ντυ Τερτρ πλανόδιοι ζωγράφοι εκθέτουν τα έργα τους.

Προχωράμε προς την Βασιλική της Ιερής Καρδιάς που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου και αποτελεί ένα από τα ορόσημα της πόλης. Τα σκαλιά μπροστά από την εκκλησία είναι γεμάτα από κόσμο, ενώ πολλοί είναι αυτοί που κάνουν διάφορα σόου με χαρακτηριστικότερο ένα τύπο που κάνει πραγματικά θαύματα με μια μπάλα ποδοσφαίρου!

Αργά πλέον το βράδυ επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο, μια ακόμα όμορφη και γεμάτη ημέρα στο Παρίσι έχει τελειώσει!

 

[Viaggi]

5η Ημέρα​

Σειρά έχει σήμερα το κέντρο Ζωρζ Πομπιντού, που φιλοξενεί τη Δημόσια Βιβλιοθήκη Πληροφοριών και το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Η βιβλιοθήκη του Κέντρου φιλοξενείται στους τρεις πρώτους ορόφους του κτιρίου, ενώ το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης καταλαμβάνει τον τέταρτο και πέμπτο όροφο.

Το κέντρο είναι εντυπωσιακό εξωτερικά, δεσπόζουν ο μεταλλικός σκελετός του κτιρίου και οι διαφανείς ή έγχρωμοι σωλήνες που το περιβάλλουν. Οι χρωματισμοί των σωλήνων, ακολουθούν μία συγκεκριμένη σύμβαση: μπλε χρώμα για τους αγωγούς αέρος, πράσινο για σωλήνες νερού και κίτρινο για τις γραμμές ηλεκτρισμού. Στοιχεία που συνδέονται με τη μετακίνηση, όπως οι ανελκυστήρες, διαθέτουν επίσης κόκκινο χρώμα.

Αφού αφήσαμε τα σακίδια μας σε ειδικό φυλασσόμενο χώρο, δεν επιτρεπόταν η είσοδος με αυτά, η είσοδος στο κέντρο περιλαμβάνεται στη Paris Museum Pass, κατευθυνθήκαμε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης το οποίο περιλαμβάνει περίπου 50.000 έργα τέχνης, από τα οποία εκτίθενται δημόσια περίπου 2.000, μεταξύ αυτών έργα ζωγραφική, γλυπτικής και φωτογραφίας. Στα πλαίσια των εκθέσεών του, εκπροσωπούνται ρεύματα της μοντέρνας τέχνης, όπως του Φοβισμού, του Υπερρεαλισμού ή του Κυβισμού. Στεγάζει επίσης μια σημαντική συλλογή βιομηχανικού σχεδιασμού. Μεταξύ των άλλων εκτίθενται έργα των Ματίζ, Πικάσο, Μιρό και Καντίνσκι. Η πλατεία μπροστά από το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού, είναι εξαιρετικά δημοφιλής τουριστική ατραξιόν. Ακόμα και έξω από το ιδιαίτερο αυτό κτίριο, η τέχνη πρεσβεύει σε κάθε γωνία με παραστάσεις μιμητικής και πλανόδιους ζωγράφους πορτρέτων και κάθε λογής καλλιτέχνες. Η σύγχρονη τέχνη ωστόσο δεν σταματάει εκεί καθώς επεκτείνεται και προς τα δεξιά της πλατείας Μπομπούρ. Εκεί υπάρχει η περίφημη πλατεία «Ιγκόρ Στραβίνσκι» όπου υπάρχει το πρώτο σύγχρονο σιντριβάνι του Παρισιού με τα πρωτοποριακά κινητικά γλυπτά από τους αρχιτέκτονες Νίκι Ντε Σάν Φάλ και Ζάν Τινγκλί.
Θέλαμε να επισκεφτούμε σήμερα το μουσείο Πικάσο και το μουσείο τεχνών και επαγγελμάτων αλλά ήταν κλειστά μιας και ήταν 15 Αυγούστου και υποθέσαμε ότι είχε να κάνει με την ημέρα.

Ο καιρός είναι αρκετά μουντός σήμερα, μπαίνουμε στο μετρό με κατεύθυνση την όπερα Γκαρνιέ. Βγαίνοντας από το μετρό ο καιρός έχει αλλάξει και δεν υπάρχει ούτε σύννεφο στον ουρανό! Απίστευτο!!!

Στο χώρο της όπερας γυρίζεται κάποια ταινία και έτσι κατευθυνόμαστε προς την Γκαλερί Λαφαγιέτ, το πιο διάσημο πολυκατάστημα στο Παρίσι, είναι άλλωστε ο μεγαλύτερος και λαμπρότερος στον κόσμο ναός της μόδας! Ένα σύμβολο πολυτέλειας, υψηλής αισθητικής και παγκόσμιας φήμης!

Μια επίσκεψη στο Galeries Lafayette δεν έχει να κάνει μόνο με τα ψώνια. Το πολυκατάστημα είναι από μόνο του είναι ένα αξιοθέατο με τον υπέροχο γυάλινο θόλο σε στιλ αρτ νουβό. Στον τελευταίο όροφο του καταστήματος ήπιαμε το καφέ μας μαζί με ένα εκπληκτικό eclair και γευματίσαμε με μοναδική θέα σε όλο το Παρίσι. Περιηγηθήκαμε στα πανέμορφα μαγαζιά και αφού εντυπωσιαστήκαμε βγήκαμε το απόγευμα και πάμε προς το Μουλέν Ρουζ.

Η δημοτικότητά του τινάχτηκε στα ύψη με τον όχι και τόσο σεμνό χορό "Κάν- Κάν" το 1830, προκαλώντας συγχρόνως θαυμασμό και δέος αλλά και τρομερή κοινωνική κατακραυγή και διάκριση. Αυτό ωστόσο δεν αποτέλεσε πρόβλημα και για τους πιο δημοφιλείς θαμώνες του Μουλέν Ρουζ, μεταξύ των οποίων ήταν και ο Ρενουάρ, ο Πικάσο αλλά και ο Τουλούζ Λωτρέκ, ο οποίος μάλιστα ζωγράφισε μια σειρά από διάσημες σκηνές του Μουλέν Ρουζ. Αργότερα μετατράπηκε σε μια μοντέρνα αίθουσα μουσικής και ένα καμπαρέ γνωστό για τα φαντασμαγορικά σόου και τα μοναδικά "αρτίστικα" θεάματα του. Με αυτό τον τρόπο άρχισε να προσελκύει πελατεία υψηλότερης ποιότητας, διευρύνοντας έτσι και επεκτείνοντας το καταναλωτικό κοινό του, μια άκρως σωστή αλλά και σωτήρια επιχειρηματική κίνηση.

Έχει νυχτώσει πλέον για τα καλά και ήρθε η ώρα για επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξεκούραση, η επόμενη ημέρα είναι η τελευταία μας στη Γαλλική πρωτεύουσα και θέλουμε να την ξεκινήσουμε νωρίς. Πρώτα όμως θα κάνουμε μια στάση στο γεμάτο νεολαία Bercy Village για ένα κοκτέιλ.

 

[Viaggi]

6η Ημέρα​

Σειρά έχει σήμερα η Λα Ντεφάνς, την πρώτη επιχειρηματική συνοικία στην Ευρώπη λόγω της έκτασης των κτιριακών της συγκροτημάτων, αποτελείται στον μεγαλύτερο βαθμό από ουρανοξύστες όπου στεγάζονται γραφεία εταιρειών. Είναι στη προέκταση του ιστορικού άξονα του Παρισιού, ο οποίος ξεκινά από το Παλάτι του Λούβρου και συνεχίζεται μέσω της Λεωφόρου των Ηλυσίων Πεδίων, της Αψίδας του Θριάμβου της Ετουάλ, και παραπέρα μέχρι την Γέφυρα του Νεϊγί και την Αψίδα της Λα Ντεφάνς.

Μιας και είναι η τελευταία μέρα στο Παρίσι θέλουμε να πάρουμε μερικές ακόμα εικόνες από το πύργο του Άιφελ και πάμε προς τα εκεί. Μερικές ακόμα φωτογραφίες και μιας και έχουμε την κάρτα Pass Navigo παίρνουμε το αστικό λεωφορείο και πάμε στη πλατεία των Βοσγίων τη παλαιότερη πλατεία στο Παρίσι. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε τα πράγματα μας και να πάμε στο αεροδρόμιο για τη πτήση προς το Μιλάνο όπου και θα διανυκτερεύαμε. Για τη μετάβαση μας στο αεροδρόμιο Orly θα χρησιμοποιήσουμε το OrlyBus που και αυτό περιλαμβάνεται στη Pass Navigo. Νιώσαμε ιδιαιτέρως τυχεροί όταν είδαμε έξω από τα εκδοτήρια μια τεράστια ουρά, αλλά αφού είχαμε τη κάρτα πήγαμε κατευθείαν στο λεωφορείο και μετά από μια διαδρομή κάτι λιγότερο από μισή ώρα ήμαστε στο αεροδρόμιο.

Η πτήση αναχώρησε στην ώρα της και μιάμιση ώρα μετά προσγειωνόμαστε στο Μιλάνο. Επικοινωνούμε με το ξενοδοχείο και σε λίγα λεπτά μας παραλαμβάνει το βανάκι μιας και είχαμε δωρεάν μεταφορά από και προς το αεροδρόμιο. Την επόμενη μέρα το πρωί και μετά από ένα πολύ πλούσιο πρωινό επιβιβαζόμαστε στο βανάκι και πάμε στο αεροδρόμιο Μαλπένσα για την πτήση επιστροφής.

Έχοντας γεμίσει από όμορφες εικόνες και αναμνήσεις επιστρέφουμε και ανυπομονούμε να δούμε τις φωτογραφίες που φέραμε για να ξαναζήσουμε τις όμορφες στιγμές στην πόλη του φωτός! Άλλωστε το ταξίδι ξεκινάει την ημέρα που κλείνουμε τα εισιτήρια και δεν τελειώνει ποτέ. Οι αναμνήσεις το κρατούν πάντα ενεργό!

 

[Viaggi]

Εντυπώσεις​

Το Παρίσι είναι ένας προορισμός που πρέπει να επισκεφθεί ο κάθε ταξιδιώτης. Το ιδανικό θα ήταν 10 ημέρες για να δεις και πολλά άλλα αξιοθέατα που αξίζουν επίσκεψης. Είναι μια πολύ καθαρή πόλη, οι κάτοικοι της είναι πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί σε αντίθεση με ότι είχαμε ακούσει για αυτούς. Οι επισκέπτες είναι χιλιάδες κάθε μέρα, καλό να έχει βγάλει κάποιος εισιτήρια για όποια αξιοθέατα θέλει να επισκεφθεί από το ίντερνετ για να γλιτώσει την ατέλειωτη ουρά στα εκδοτήρια.

Ιδιαίτερα καλή εντύπωση μας έκανε η Γαλλική κουζίνα που έχει θεωρηθεί ότι έχει τις πιο καλαίσθητες και ασυνήθιστες γεύσεις στον κόσμο. Είναι γνωστή παγκοσμίως για τα καλύτερα κρασιά τα διάφορα είδη τυριών, τα γλυκά και το ψωμί της. Στα ταξίδια μας πάντα δοκιμάζουμε τη τοπική κουζίνα, είναι και αυτή μέρος της εμπειρίας.

Θα προέτρεπα το κάθε μέλος να γράψει έστω μια ιστορία για κάποιο ταξίδι του, άλλωστε από τη προτροπή μέλους αυτού εδώ του φόρουμ έγραψα τη πρώτη μου ιστορία (αν και άργησα πολύ) και πραγματικά ξανά έζησα το ταξίδι.

Επίλογος​

Το ταξίδι στο Παρίσι είναι ένα από τα πιο όμορφα και τα πιο καλοσχεδιασμένα ταξίδια μας. Θα μπορούσε να είναι το ταξίδι της ζωής μας, αλλά αυτό το τίτλο τον έχουμε δώσει στο πρώτο μας ταξίδι, το ταξίδι στη Ρώμη και για το σκοπό για τον οποίο το πραγματοποιήσαμε, αλλά και γιατί γνωρίσαμε έναν εξαιρετικό άνθρωπο, από αυτούς που συναντάς ελάχιστους σε όλη σου τη ζωή.