Ηνωμένο Βασίλειο Ισπανία Στις Βασίλισσες της Ευρώπης: Μαδρίτη - Λονδίνο

[traveller_30]

Ημέρα 4η - Λονδίνο

Η μέρα που περίμενα με ανάμεικτα συναισθήματα είχε φτάσει. Απο την μία ήμουνα πάρα πολύ ενθουσιασμένος που θα είχα την ευκαιρία να δω απο κοντά για πρώτη φορά στη ζωή μου το Λονδίνο. Απο την άλλη όμως ήμουνα αρκετά αγχωμένος που θα έκανα αυτό το ταξίδι εντελώς μόνος μου. Φυσικά το θετικό ήταν ότι αυτές τις 5 μέρες στο Λονδίνο θα μπορούσα να κάνω ότι ήθελα εγώ, χωρίς να πρέπει να συμβιβαστώ με κάποιον άλλο. Και είχα σκοπό να ξεθεώσω τον εαυτό μου, αλλά να εξερευνήσω όσο περισσότερο μπορούσα τους δρόμους και τα αξιοθέατα του Λονδίνου.

Αφού μαζέψαμε τα πράγματα μας, κάναμε check out απο το ξενοδοχείο της Μαδρίτης ήπιαμε έναν τελευταίο εσπρέσσο στην καφετέρια της γειτονιάς μας και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Ευτυχώς οι πτήσεις μας ήταν σχεδόν την ίδια ώρα και μπορέσαμε να μοιραστούμε το ταξί για το αεροδρόμιο.

Στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης μου συνέβηκε κάτι περίεργο που παρολίγο να μου χαλάσει όλα τα σχέδια. Ενώ πέρασα κανονικά τον έλεγχο διαβατηρίων, στον τελευταίο έλεγχο που κάνουν την ώρα που μπαίνεις στην φυσούνα για το αεροπλάνο δεν με άφηναν να περάσω γιατί ο υπάλληλος της Iberia θεώρησε ότι το διαβατήριο μου ήταν πλαστό γιατί δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά! Ήρθανε ακόμα δύο υπάλληλοι και προσπαθούσαν να αποφασίσουν αν θα με αφήσουν να πετάξω ή όχι. Τους έδωσα φυσικά και ταυτότητα, τους εξήγησα πως το διαβατήριο είναι καινούργιο και δεν το χρησιμοποίησα ποτέ γιατί στην υπόλοιπη Ευρώπη ταξίδευα με ταυτότητα! Τελικά, πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία, την οποία κέρδισα 2-1!!

Κατα τα άλλα το ταξίδι ήτανε άψογο και κράτησε περίπου 2,5 ώρες. Στο Heathrow ευτυχώς δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με το ολοκαίνουργιο μου διαβατήριο, κάτι για το οποίο είχα αρκετό άγχος μετά το περιστατικό στη Μαδρίτη. Πήρα τη βαλίτσα μου, έβγαλα την Oyster card η οποία με εξυπηρέτησε αφάνταστα στο ταξίδι μου και πήρα το μετρό με κατεύθυνση το σταθμό Victoria! Έφτασα στον τεράστιο αυτό σταθμό και ξεκίνησε η αναζήτηση του ξενοδοχείου μου. 45 λέπτα το έψαχνα δεν το έβρισκα πουθενά. Κανένας δεν το είχε ακουστά, κανένας δεν γνώριζε την οδό που τους έλεγα, το κίνητο μου δεν έπιανε internet με τίποτα! Μετά απο αρκετή ταλαιπωρία κατάφερα να το βρώ, ήτανε 5 λεπτά απόσταση απο τον σταθμό .

Το ξενοδοχείο ήτανε μικρό, άλλα πάρα πολύ συμπαθητικό. Το δωμάτιο ήτανε πάρα πολύ άνετο, επιπλωμένο με όλα τα απαραίτητα! Χωρίς καθόλου ξεκούραση όμως, άφησα τα πράγματα μου και βγήκα για την πρώτη μου εξόρμηση! Όλο το άγχος και ο προβληματισμός που έιχα εξαφανίστηκαν αμέσως! Ήμουνα επιτέλους στο Λονδίνο!

Πήρα το μετρό και έφτασα στον πρώτο μου προορισμό, Trafalgar square. Τεράστια πλατεία στην οποία ήτανε μαζεμένος πάρα πολύς κόσμος. Στο κέντρο της πλατείας είχε μία παράσταση όπερας και είχε μαζευτεί κόσμος να την παρακολουθήσει. Χάζεψα κι εγώ για λίγο τις όμορφες μελωδίες, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα την Εθνική Πινακοθήκη ανοικτή.

Έφυγα απο την πλατεία και ξεκίνησα με τα πόδια μέχρι την Piccadilly Circus. Μου έκανε τεράστια εντύπωση το πλήθος κόσμου που κυκλοφορούσε στην περιοχή. Τόσο στις πλατείες, όσο και στους δρόμους υπήρχε πολυκοσμία. Έφτασα στην Piccadilly Circus και είδα επιτέλους απο κοντά τις μεγάλες διαφημιστικές πινακίδες και το κεντρικό συντριβάνι με το άγαλμα που απο ότι φαίνετε δεν είναι το άγαλμα του Έρωτα όπως πολλοί πιστεύουν!

Ακολούθησα τον μέγαλο δρόμο που έβγαζε στην Leicester square. Είχε αρχίσει να νυχτώνει και τα φώτα των κτηρίων και των δρόμων έκαναν τους δρόμους να μοιάζουν φαντασμαγορικοί. Τεράστια κτήρια φωτισμένα, μεγάλοι δρόμοι και πλατείες και κόσμος παντού, συνέθεταν την εικόνα μιας μεγαλούπολης όπως είναι το Λονδίνο. Στο κέντρο της Leicester square ξεχωρίζει το συντριβάνι και το άγαλμα του William Shakespeare.

Συνέχισα το περπάτημα στους δρόμους του Λονδίνου, περνώντας απο το πασίγνωστο καζίνο Hippodrome Casino καθώς και απο το Agatha Cristie Memorial.

Στο τέλος της διαδρομής έφτασα στον αρχικό μου στόχο που δεν ήταν άλλος απο το πολυδιαφημιζόμενο Covent Garden Market. Δυστυχώς, πρέπει να έφτασα αρκετά αργά, αφού είχαν κλείσει τα πάντα σχεδόν στο market και ο κόσμος ήταν λιγοστός. Απογοητεύτηκα αρκετά καθώς περίμενα αγορές, κόσμο και φαγητό. Το μόνο που βρήκα ανοικτό ήταν το Shake Shack και τελικά κατέληξα να τρώω burger απο εκεί.

Είχα κουραστεί αρκετά μετά απο την ταλαιπωρία του ταξιδιού και την ταλαιπωρία μέχρι να βρω το ξενοδοχείο, περπάτησα και αρκετά απο την Trafalgar square μέχρι το Covent Garden κι έτσι αποφάσισα να γυρίσω πίσω στο ξενοδοχείο μου για ξεκούραση καθώς η επόμενη μέρα θα ήταν αρκετά κουραστική και θα περιλάμβανε πολλή περπάτημα!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• …

  Go to chapter

  Go
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[traveller_30]

Ημέρα 1η - Μαδρίτη

Ο καιρός πέρασε σχετικά γρήγορα και οι ημερομηνίες του ταξιδιού είχαν φτάσει. Η πτήση μας για Μαδρίτη ήταν πρωί προς μεσημέρι. Γύρω στις 4 το απόγευμα λοιπόν, είχαμε φτάσει στο ξενοδοχείο μας στο οποίο απλά μπήκαμε για να κάνουμε check in και να αφήσουμε τις βαλίτσες μας. Αφού αφήσαμε τα πράγματα μας βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα στη Μαδρίτη.

Αναγνωριστική η πρώτη μας βόλτα και όπως πάντα αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με τα πόδια για να προσανατολιστούμε με τη γύρω περιοχή. Δέκα λεπτά αργότερα αντικρήσαμε την Plaza de Espana και απο πίσω τους διάσημους ουρανοξύστες που την περιβάλλουν.

Αποφασίσαμε σε αυτό το σημείο να χρησιμοποιήσουμε το μετρό και να μεταβούμε στις μεγάλες πλατείες για να βρούμε εστιατόριο για φαγητό. Πήραμε λοιπόν το μετρό και φτάσαμε στην Puerta del Sol. Η τεράστια αυτή πλατεία ήταν γεμάτη με κόσμο και καταστήματα. Φυσικά το ενδιαφέρον μας έπεσε πάνω στο άγαλμα της αρκούδας με τη φραουλιά, που αποτελεί και το σύμβολο της Μαδρίτης.

Απο την Puerta del Sol μέσω της Calle Mayor και στην αναζήτηση εστιατορίου πήραμε την Calle Mayor και κατευθυνθήκαμε προς την Plaza Mayor. Λίγο πριν την πλατεία βρήκαμε μία μικρή ταβέρνα, δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομα της, και καθίσαμε για φαγητό. Αφού απολαύσαμε μία υπέροχη ποικιλία απο tapas και ήπιαμε την πρώτη μας σανγκριά στην πόλη, συνεχίσαμε προς την πλατεία Plaza Mayor. Η πλατεία είναι εντυπωσιακή, τεράστια σε μέγεθος.

Κάναμε στάση για καφεδάκι στην υπέροχη αυτή πλατεία, κάναμε κι ένα γύρο απο τα καταστηματάκια με τα σουβενίρ που υπάρχουν εκεί και συνεχίσαμε τη βόλτα μας. Λίγα λέπτα πιο κάτω φτάσαμε στην κλειστή αγορά Mercado San Miguel. Μπήκαμε μέσα στην αγορά, περάσαμε απο τους πολλούς πάγκους με τα διάφορα φαγητά, φρούτα και γλυκά και χαζέψαμε τα tapas, τα ψάρια και τα τυριά.

Απολαύσαμε το γλυκό μας απο το market και ξεκινήσαμε το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο. Περπάτησαμε μέσα απο πανέμορφα στενά και όμορφα μικρά δρομάκια. Περάσαμε απο μικρές όμορφες πλατειούλες και φτάσαμε στην πανέμορφη Plaza de Oriente. Η πλατεία αυτή βρίσκετε μπροστά απο το παλάτι, έχει αρκετό πράσινο και φυσικά ξεχωρίζει το εντυπωσιακό άγαλμα στο κέντρο της πλατείας, Monument to Philip IV.

Στη συνέχεια, στο δρόμο προς το ξενοδοχείο, περάσαμε μπροστά απο τους κήπους δίπλα απ'το παλάτι, Jardines de Sabatini και αποφασίσαμε να κάνουμε τη βόλτα μας. Ο καιρός εξάλλου ήταν εξαιρετικός, ούτε ζέστη ούτε κρύο και ήταν κατάλληλος για βόλτες. Περπατήσαμε αρκετή ώρα μέσα στο πάρκο, βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες και ξεκουραστήκαμε για λίγο στα παγκάκια δίπλα απο την όμορφη λίμνη που υπάρχει στο εσωτερικό.

Τελευταία μας στάση πριν φτάσουμε στο ξενοδοχείο η Plaza de Espana. Πραγματικά πανέμορφη πλατεία, με αρκετό πράσινο, με τους τεράστιους ουρανοξύστες απο πίσω της και φυσικά το επιβλητικό Cervantes Monument να δεσπόζει στο κέντρο της πλατείας. Αργότερα το βράδυ θα γινόταν μία συναυλία στην πλατεία και ήδη είχε αρχίσει να μαζεύει κόσμο. Εμείς αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και αργότερα το βράδυ να ερχόμασταν και πάλι στην πλατεία.

Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας και αφού ξεκουραστήκαμε για λίγο, τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας, ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε για βραδινή βόλτα στην Plaza de Espana. Είχε μαζέψει αρκετό κόσμο και υπήρχαν αρκετοί πάγκοι που πουλούσαν φαγητά και ποτά. Πήραμε και εμείς τα ποτά μας και καθίσαμε στο γρασίδι όπου παρακολουθήσαμε τη συναυλία και τους τρελλαμένους Ισπανούς - θαυμαστές της τραγουδίστριας που εμείς φυσικά δεν την γνωρίζαμε!

Γύρω στα μεσάνυχτα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ύπνο και έληξε έτσι η πρώτη μέρα του ταξιδιού μας! Η Μαδρίτη είναι πανέμορφη, ο καιρός είναι εξαιρετικός, το φαγητό και το ποτό είναι απολαυστικά και η διάθεση μας είναι στα ύψη!!

 

[traveller_30]

Ημέρα 2η - Μαδρίτη

Ξημέρωσε η 2η μας μέρα στη Μαδρίτη, η οποία θα ήταν η πιο κουραστική. Είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε όσα περισσότερα αξιοθέατα μπορούσαμε, καθώς η επόμενη μας μέρα θα αφιερωνόταν στον Τολέδο. Πρωινό ξύπνημα λοιπόν, πρόγευμα στο ξενοδοχείο και φύγαμε με το μετρό για τον πρώτο προορισμό της ημέρας, το Palacio Real.

Τα εισητήρια τα είχαμε κλείσει απο το internet και έτσι αποφύγαμε την αρκετά μεγάλη ουρά που περίμενει να κόψει εισητήρια. Μπήκαμε απ'ευθείας μέσα και βρεθήκαμε στην εσωτερική αυλή μπροστά απο το παλάτι, την Plaza de la Armeria.

Εσωτερικά περίπου 20-25 δωμάτια είναι επισκέψιμα. Σε κάθε δωμάτιο υπήρχε λεπτομερής περιγραφή για το τι βλέπαμε και για το πως χρησιμοπούσαν το κάθε δωμάτιο οι μονάρχες του παρελθόντος. Περάσαμε απο τα προσωπικά δωμάτια των βασιλιάδων, απο το δωμάτιο του θρόνου, το εσωτερικό παρεκκλήσι και την τεράστια τραπεζαρία του παλατιού. Διαβάσαμε την ιστορία των βασιλιάδων που έζησαν στο παλάτι και απολαύσαμε τη διαδρομή αυτή στην ιστορία της Ισπανικής μοναρχίας. Να σημειώσω πως στα περισσότερα δωμάτια δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες.

Αφού ολοκληρώσαμε την περιήγηση μας στο εσωτερικό του παλατιού, βγήκαμε και πάλι στην Plaza de la Armeria όπου απολαύσαμε την πανέμορφη θέα της πόλης.

Ακριβώς απέναντι απο το παλάτι βρίσκεται ο καθεδρικός ναός Almudena Cathedral, ο οποίος εξωτερικά φαίνεται πολύ επιβλητικός και όμορφος.

Δεν είχε κόσμο να περιμένει ουρά για να μπει στον ναό, έτσι αποφασίσαμε να μπούμε να δούμε και το εσωτερικό του. Σίγουρα δεν συγκρίνεται με άλλους διάσημους καθολικούς ναούς της Ευρώπης, αλλά ήταν αρκετά όμορφος.

Αφήσαμε πίσω μας το παλάτι και το ναό έχοντας τις καλύτερες εντυπώσεις και προχωρήσαμε προς το κέντρο της πόλης. Στόχος μας το Mercado San Miguel για να βρούμε κάπου να κάτσουμε για φαγητό καθώς είχε μεσημεριάσει. Περπατήσαμε μέσα απο πλατειούλες και μαγαζάκια, περάσαμε απο την πανέμορφη Plaza de la Villa και καταλήξαμε στο market.

Βρήκαμε ακριβώς πίσω απο το market ένα μικρό ταβερνάκι, το οποίο δυστυχώς δεν συγκράτησα το ονομά του. Σε αυτό το ταβερνάκι απολαύσαμε τα ωραιότερα tapas που δοκιμάσαμε ποτέ. Συνοδέψαμε το φαγητό μας με παγωμένη σανγκρία και νιώθαμε πραγματικά υπέροχα. Φάγαμε μέχρι σκασμού καθώς όλα τα tapas που έφερε ήταν απίθανα.

Αφού απολαύσαμε το φαγητό μας και ξεκουραστήκαμε, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στο επόμενο κομμάτι της ημέρας, τα μουσεία. Πήραμε το μετρό και φτάσαμε στο σταθμό Atocha απο τον οποίο ξεκινάει η Passeo del Prado και οδηγά στα τρία μεγάλα μουσεία της πόλης. Πρώτος μας σταθμός το Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia. Δεν είχαμε πολλή χρόνο στη διάθεση μας, καθώς θέλαμε να αφιερώσουμε τον περισσότερο μας χρόνο στο Prado. Είχαμε περίπου 1,5 ώρα στη διάθεση μας, έτσι αποφασίσαμε να αφιερώσουμε όλο μας το χρόνο στον Πικάσο. Οι περισσότεροι πίνακες ήταν εκπληκτικοί, αλλά για να μπορέσει κάποιος να απολαύσει το μεγαλείο του Πικάσο θα πρέπει να ξοδεύει αρκετό χρόνο σε κάθε πίνακα. Φυσικά, ο πίνακας που τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον μας ήταν η απίθανη Guernica, η οποία αντικατοπτρίζει τον τρόμο του πολέμου και αποτελεί ένα απο τα μεγαλύτερα αντιπολεμικά σύμβολα στην ιστορία. Οι φωτογραφίες δυστυχώς απαγορεύονταν στο εσωτερικό του μουσείου.

Ακολούθως, πήραμε το δρόμο προς το πιο διάσημο μουσείο της Μαδρίτης και ενός απο τα σπουδαιότερα μουσεία στον κόσμο, το Museo del Prado. Το μουσείο είναι πάρα πολύ μεγάλο και χρείαζοντε αρκετές ώρες για να μπορέσει κάποιος να το απολαύσει. Εμείς είχαμε περίπου 2,5 ώρες μπροστά μας μέχρι να κλείσει το μουσείο γι αυτό και απολαύσαμε όσα περισσότερα έργα προλαβαίναμε. Περάσαμε απο έργα του Caravaggio, του Monet, του Rembrandt και φυσικά του Francisco Goya. Περισσότερη εντύπωση ωστόσο μας έκαναν τα έργα του Peter Paul Rubens στον οποίο αφιερώσαμε και τον περισσότερο μας χρόνο. Στο Prado επίσης δεν επιτρέπονταν φωτογραφίες. Δίπλα απο το Prado βρίσκεται και το μνημείο του Francisco Goya.

Αφού τελιώσαμε με τις επισκέψεις στα μουσεία αποφασίσαμε να ολοκληρώσουμε τη μέρα μάς με μια βόλτα στο καταπράσινο Buen Retiro Park, το οποίο βρίσκεται ακριβώς πίσω απο το Prado. Το πάρκο είναι πραγματικά πανέμορφο, καταπράσινο και γεμάτο απο κόσμο που απολάμβανε την απογευματινή του βόλτα ή την απογευματική του γυμναστική.

Πέραν απο τους όμορφους κήπους, τα λουλούδια, τα δέντρα και τα συντριβάνια ξεχωρίζει η τεράστια λίμνη στο κέντρο του πάρκου με το επιβλητικό Monument to Alfonso XII. Εδώ μαζεύεται και ο περισσότερος κόσμος, αρκετοί κάνουν βαρκάδα στην λίμνη, άλλοι απολαμβάνουν τη σκιά των μεγάλων δέντρων στο γρασίδι και άλλοι απολαμβάνουν το αναψυκτικό τους ή το σνακ τους απο τα πολλά περίπτερα που υπάρχουν εκεί.

Περπατήσαμε αρκετή ώρα στο πάρκο, αλλά απο ένα σημείο και μετά η κούραση είχε κτυπήσει κόκκινο. Αποφασίσαμε λοιπόν να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για μπάνιο και λίγη ξεκούραση και αργότερα το βραδάκι να βγαίναμε για φαγητό και ποτό.

Αφού ετοιμαστήκαμε λοιπόν, πήραμε το μετρό για την πολύχρομη πλατεία Chueca η οποία έσφιζε απο χρώμα και ζωή. Μας είχανε συστήσει ένα ταβερνάκι το οποίο φημιζότανε για την καλύτερη Ισπανική ομελέτα στην Μαδρίτη, το Boho Bar. Πραγματικά όσα είχαμε ακούσει για το ταβερνάκι αποδείκτηκαν αληθινά. Απολαύσαμε τις καλύτερες ομελέτες και patatas bravas που δοκιμάσαμε ποτέ. Οι τιμές ήταν πάμφθηνες, οι γεύσεις απολαυστικές και η σανγκριά κυλούσε σαν νερό!

Μετά το φαγητό περπατήσαμε λίγο στην περιοχή για να χωνέψουμε, ήπιαμε ακόμα λίγη σανγκριά και πήραμε το δρόμο του γυρισμού στο ξενοδοχείο για ύπνο. Η μέρα μας κύλησε πάρα πολύ όμορφα αλλά ήταν αρκετά κουραστική και η αυριανή μέρα είχε εκδρομή στο γειτονικό Τολέδο!

 

[traveller_30]

Ημέρα 3η - Τολέδο

Ξυπνήσαμε ενθουσιασμένοι το πρωί, καθώς είχαμε προγραμματισμένη μονοήμερη εκδρομή στο Τολέδο. Τα εισιτήρια του τραίνου τα είχαμε κλείσει λίγες μέρες πριν, έτσι σηκωθήκαμε με την άνεση μας, προγευματίσαμε και ξεκινήσαμε για το σταθμό Atocha, απο όπου θα ξεκινούσαμε για το Τολέδο.

Βρήκαμε εύκολα το τραίνο μας και ξεκινήσαμε. Η απόσταση δεν είναι καθόλου μεγάλη, το ταξίδι κράτησε 35 περίπου λεπτά. Φτάσαμε λοιπόν στο Τολέδο και μπροστά μας είχαμε δύο επιλογές. Η πρώτη ήταν να πάρουμε το λεωφορείο που οδηγεί κατ'ευθείαν στο κέντρο της πόλης, και η δεύτερη να πάρουμε το τουριστικό λεωφορείο hop on hop off το οποίο σε περνάει γύρω απ'το Τολέδο και σταματάει σε διάφορα πανοραμικά σημεία για φωτογραφίες.

Αποφασίσαμε να πάρουμε το hop on hop off, αν θυμάμαι καλά η τιμή του ήταν €15 το άτομο. Η επίλογή μας αποδείκτηκε πάρα πολύ καλή, καθώς η θέα του Τολέδο στα σημεία που μας σταμάτησε το λεωφορείο ήταν εξαιρετική.

Σταματήσαμε και στην γέφυρα Puente de San Martin για φωτογραφίες. Η πανοραμική θέα μας είχε κατενθουσιάσει.

Στη συνέχεια το λεωφορείο πέρασε μέσα απο μία πύλη και έφτασε στην κεντρική πλατεία, Plaza de Zocodover. Κατεβήκαμε στην πλατεία και αποφασίσαμε να περιπλανηθούμε στα όμορφα και γραφικά στενά της πόλης.

Την απόφαση για το που θα καθίσουμε για φαγητό μας την έδωσε το tripadvisors. Διαλέξαμε ένα παραδοσιακό εστιατόριο απο τα προτινόμενα της συγκεκριμένης ιστοσελίδας, το οποίο ονομάζεται Lo Nuestro και βρίσκεται αρκετά κοντά στην εκκλησία Santo Tome. Παραγγείλαμε tapas για ορεκτικά, ενώ για κυρίως επιλέξαμε ένα παραδοσιακό πιάτο με ελάφι. Το φαγητό ήταν πάρα πολύ νόστιμο και στο τέλος μας κέρασαν παραδοσιακό γλυκό του Τολέδο. Συστήνω το εστιατόριο ανεπιφύλακτα!

Φεύγοντας απο το εστιατόριο περάσαμε απο την εκκλησία Santo Tome, την οποία αφού θαυμάσαμε τον όμορφο εξωτερικό της πύργο, επισκεφθήκαμε και στο εσωτερικό στο οποίο υπάρχει είσοδος €2,50. Στο εσωτερικό της εκκλησίας ξεχωρίζει το αριστούργημα του El Greco "Burial of the Count of Orgaz", ωστόσο οι φωτογραφίες απαγορεύονται.

Συνεχίσαμε να περπατάμε στα όμορφα στενά της πόλης, μπήκαμε σε αρκετά μικρά και όμορφα μαγαζάκια γεμάτα σπαθιά, ασπίθες και πολλά άλλα παραδοσιακά του Τολέδο. Ψωνίσαμε αρκετά αναμνηστικά και περπατήσαμε αρκετή ώρα στα δρομάκια. Περάσαμε και απο τον κεντρικό καθεδρικό ναό και καταλήξαμε πίσω στην πλατεία Plaza de Zocodover.

Απο εκεί ξαναπήραμε το hop on hop off, το οποίο μας επέστρεψε στον σταθμό των τραίνων. Παρόλο που το εισιτήριο μας ήταν για το τραίνο των 19:30, είχα διαβάσει ότι μπορείς πολύ έυκολα να αλλάξεις την ώρα του εισιτηρίου στο σταθμό και έτσι φτάσαμε αρκετά πιο νωρίς. Δυστυχώς, μας ενημέρωσαν ότι το τραίνο των 18:30 ήταν γεμάτο και δεν μπορούσανε να μας αλλάξουν εισιτήριο έτσι καθίσαμε σχεδόν 1:30 ώρα στο καφέ του σταθμού και περιμέναμε να περάσει η ώρα μέχρι να φτάσει η ώρα της αναχώρησης μας.

Όταν φτάσαμε στο σταθμό Atocha, καθίσαμε για λίγο στον υπέροχο τροπικό κήπο που υπάρχει στο εσωτερικό του και μετατρέπει το σταθμό σε κάτι το μοναδικό!

Επιστροφή λοιπόν στη Μαδρίτη γεμάτοι απο όμορφες εικόνες και τοπία, αλλά ταυτόχρονα αρκετά κουρασμένοι. Δυστυχώς δεν είχαμε χρόνο για ξεκούραση καθώς για το τελευταίο μας βράδυ στη Μαδρίτη είχαμε κάνει κράτηση στο απίθανο Las Tablas για flamenco! Το Las Tablas βρίσκεται στα βόρεια της Plaza de Espana και εγώ το είχα επισκεφθεί ξανά την προηγούμενη φορά που είχα βρεθεί στη Μαδρίτη. Το show είναι απίθανο, παραδοσιακό και μαγευτικό, και επίσης η σανγκρία την οποία φτιάχνουν οι ίδιοι είναι η καλύτερη σανγκρία που δοκιμάσαμε στην Μαδρίτη. Πληρώσαμε €25 το άτομο με ένα ποτήρι σανγκρία για τον καθένα και το show κράτησε μία ώρα.

Το τέλος του show ουσιαστικά σήμανε και το τέλος του δικού μας ταξιδιού στη πανέμορφη πρωτεύουσα της Ισπανίας. Φύγαμε με τα πόδια απο το Las Tablas, περάσαμε μέσα απο τη Plaza de Espana και περπατήσαμε μέχρι το ξενοδοχείο μας, αποχαιρετώντας τις υπέροχες γειτονιές της Μαδρίτης. Η Μαδρίτη λοιπόν, είναι μια πραγματικά αρχοντική πόλη, πεντακάθαρη, με τεράστιες υπέροχες πλατείες. Ο κόσμος είναι φανταστικός και παρόλο που ελάχιστοι μιλάνε αγγλικά, πάντοτε βρίσκουν τον τρόπο να σε βοηθήσουν και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Η Μαδρίτη δεν είναι η πόλη με τα πολλά αξιοθέατα, ούτε η πόλη στην οποία θα τρέχεις να δεις όσα περισσότερα μπορείς. Η Μαδρίτη είναι η πόλη που λατρεύεις να περπατάς ώρες ατέλιωτες στους δρόμους, τα στενά και τις πλατείες. Είναι η πόλη στην οποία δεδομένα θα απολαύσεις το φαγητό και το ποτό, θα απολαύσεις ατέλειωτες βόλτες, χαλαρό καφεδάκι, καθώς και τον υπέροχο της κόσμο!

Η Μαδρίτη τελίωσε, ωστόσο το ταξίδι για εμένα μόλις ξεκινούσε καθώς η επόμενη μέρα θα με έβρισκε μόνο κι έρημο στο τεράστιο και υπέροχο Λονδίνο!!

 

[traveller_30]

Ημέρα 4η - Λονδίνο

Η μέρα που περίμενα με ανάμεικτα συναισθήματα είχε φτάσει. Απο την μία ήμουνα πάρα πολύ ενθουσιασμένος που θα είχα την ευκαιρία να δω απο κοντά για πρώτη φορά στη ζωή μου το Λονδίνο. Απο την άλλη όμως ήμουνα αρκετά αγχωμένος που θα έκανα αυτό το ταξίδι εντελώς μόνος μου. Φυσικά το θετικό ήταν ότι αυτές τις 5 μέρες στο Λονδίνο θα μπορούσα να κάνω ότι ήθελα εγώ, χωρίς να πρέπει να συμβιβαστώ με κάποιον άλλο. Και είχα σκοπό να ξεθεώσω τον εαυτό μου, αλλά να εξερευνήσω όσο περισσότερο μπορούσα τους δρόμους και τα αξιοθέατα του Λονδίνου.

Αφού μαζέψαμε τα πράγματα μας, κάναμε check out απο το ξενοδοχείο της Μαδρίτης ήπιαμε έναν τελευταίο εσπρέσσο στην καφετέρια της γειτονιάς μας και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Ευτυχώς οι πτήσεις μας ήταν σχεδόν την ίδια ώρα και μπορέσαμε να μοιραστούμε το ταξί για το αεροδρόμιο.

Στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης μου συνέβηκε κάτι περίεργο που παρολίγο να μου χαλάσει όλα τα σχέδια. Ενώ πέρασα κανονικά τον έλεγχο διαβατηρίων, στον τελευταίο έλεγχο που κάνουν την ώρα που μπαίνεις στην φυσούνα για το αεροπλάνο δεν με άφηναν να περάσω γιατί ο υπάλληλος της Iberia θεώρησε ότι το διαβατήριο μου ήταν πλαστό γιατί δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά! Ήρθανε ακόμα δύο υπάλληλοι και προσπαθούσαν να αποφασίσουν αν θα με αφήσουν να πετάξω ή όχι. Τους έδωσα φυσικά και ταυτότητα, τους εξήγησα πως το διαβατήριο είναι καινούργιο και δεν το χρησιμοποίησα ποτέ γιατί στην υπόλοιπη Ευρώπη ταξίδευα με ταυτότητα! Τελικά, πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία, την οποία κέρδισα 2-1!!

Κατα τα άλλα το ταξίδι ήτανε άψογο και κράτησε περίπου 2,5 ώρες. Στο Heathrow ευτυχώς δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με το ολοκαίνουργιο μου διαβατήριο, κάτι για το οποίο είχα αρκετό άγχος μετά το περιστατικό στη Μαδρίτη. Πήρα τη βαλίτσα μου, έβγαλα την Oyster card η οποία με εξυπηρέτησε αφάνταστα στο ταξίδι μου και πήρα το μετρό με κατεύθυνση το σταθμό Victoria! Έφτασα στον τεράστιο αυτό σταθμό και ξεκίνησε η αναζήτηση του ξενοδοχείου μου. 45 λέπτα το έψαχνα δεν το έβρισκα πουθενά. Κανένας δεν το είχε ακουστά, κανένας δεν γνώριζε την οδό που τους έλεγα, το κίνητο μου δεν έπιανε internet με τίποτα! Μετά απο αρκετή ταλαιπωρία κατάφερα να το βρώ, ήτανε 5 λεπτά απόσταση απο τον σταθμό .

Το ξενοδοχείο ήτανε μικρό, άλλα πάρα πολύ συμπαθητικό. Το δωμάτιο ήτανε πάρα πολύ άνετο, επιπλωμένο με όλα τα απαραίτητα! Χωρίς καθόλου ξεκούραση όμως, άφησα τα πράγματα μου και βγήκα για την πρώτη μου εξόρμηση! Όλο το άγχος και ο προβληματισμός που έιχα εξαφανίστηκαν αμέσως! Ήμουνα επιτέλους στο Λονδίνο!

Πήρα το μετρό και έφτασα στον πρώτο μου προορισμό, Trafalgar square. Τεράστια πλατεία στην οποία ήτανε μαζεμένος πάρα πολύς κόσμος. Στο κέντρο της πλατείας είχε μία παράσταση όπερας και είχε μαζευτεί κόσμος να την παρακολουθήσει. Χάζεψα κι εγώ για λίγο τις όμορφες μελωδίες, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα την Εθνική Πινακοθήκη ανοικτή.

Έφυγα απο την πλατεία και ξεκίνησα με τα πόδια μέχρι την Piccadilly Circus. Μου έκανε τεράστια εντύπωση το πλήθος κόσμου που κυκλοφορούσε στην περιοχή. Τόσο στις πλατείες, όσο και στους δρόμους υπήρχε πολυκοσμία. Έφτασα στην Piccadilly Circus και είδα επιτέλους απο κοντά τις μεγάλες διαφημιστικές πινακίδες και το κεντρικό συντριβάνι με το άγαλμα που απο ότι φαίνετε δεν είναι το άγαλμα του Έρωτα όπως πολλοί πιστεύουν!

Ακολούθησα τον μέγαλο δρόμο που έβγαζε στην Leicester square. Είχε αρχίσει να νυχτώνει και τα φώτα των κτηρίων και των δρόμων έκαναν τους δρόμους να μοιάζουν φαντασμαγορικοί. Τεράστια κτήρια φωτισμένα, μεγάλοι δρόμοι και πλατείες και κόσμος παντού, συνέθεταν την εικόνα μιας μεγαλούπολης όπως είναι το Λονδίνο. Στο κέντρο της Leicester square ξεχωρίζει το συντριβάνι και το άγαλμα του William Shakespeare.

Συνέχισα το περπάτημα στους δρόμους του Λονδίνου, περνώντας απο το πασίγνωστο καζίνο Hippodrome Casino καθώς και απο το Agatha Cristie Memorial.

Στο τέλος της διαδρομής έφτασα στον αρχικό μου στόχο που δεν ήταν άλλος απο το πολυδιαφημιζόμενο Covent Garden Market. Δυστυχώς, πρέπει να έφτασα αρκετά αργά, αφού είχαν κλείσει τα πάντα σχεδόν στο market και ο κόσμος ήταν λιγοστός. Απογοητεύτηκα αρκετά καθώς περίμενα αγορές, κόσμο και φαγητό. Το μόνο που βρήκα ανοικτό ήταν το Shake Shack και τελικά κατέληξα να τρώω burger απο εκεί.

Είχα κουραστεί αρκετά μετά απο την ταλαιπωρία του ταξιδιού και την ταλαιπωρία μέχρι να βρω το ξενοδοχείο, περπάτησα και αρκετά απο την Trafalgar square μέχρι το Covent Garden κι έτσι αποφάσισα να γυρίσω πίσω στο ξενοδοχείο μου για ξεκούραση καθώς η επόμενη μέρα θα ήταν αρκετά κουραστική και θα περιλάμβανε πολλή περπάτημα!

 

[traveller_30]

Ημέρα 4η - Λονδίνο

Πρώτο πρωινό ξύπνημα στο Λονδίνο και νιώθω πάρα πολύ ενθουσιασμένος καθώς έχω πολλά πράγματα να κάνω σήμερα! Προγευματίζω στο υπέροχο πρόγευμα του ξενοδοχείου και ξεκινάω με φουλ ταχύτητες! Η μέρα ήταν υπέροχη και ηλιόλουστη ευτυχώς, έτσι δεν είχα να ανησυχώ για τον καιρό.

Πρώτη στάση της ημέρας o τεράστιος γοτθικός ναός Westminster Abbey, ο οποίος αποτελεί το πιο αξιοσημείωτο θρησκευτικό κτήριο του Λονδίνου και είναι το μέρος στο οποίο γίνεται η στέψη αλλά και ο τελικός προορισμός των βασιλιάδων και ηγεμόνων του Ηνωμένου Βασιλείου. Τελευταίο μεγάλο γεγονός που πραγματοποιήθηκε στο Αββαείο ήταν ο γάμος του Πρίγκηπα Ουίλιαμ. Το εισιτήριο της εισόδου το αγόρασα απο το internet και κόστισε 20 λίρες. Πέραν του ότι συμφέρει οικονομικά να το αγοράσεις online, το κυριότερο είναι ότι σου επιτρέπει να περάσεις δίπλα απο την τεράστια ουρά που περιμένει να αγοράσει εισητήριο και να μπεις σε πολύ λίγο χρόνο στο αββαείο! Εσωτερικά ο ναός είναι πραγματικά θεαματικός και τεράστιος. Περπάτησα αρκετή ώρα μέσα απο τους τάφους των βασιλιάδων και των μοναρχών, διαβάζοντας και μαθαίνοντας αρκετή απο την ιστορία τους.

Η επίσκεψη μου στο Westminster Abbey κράτησε σχεδόν δύο ώρες. Βγαίνοντας αντίκρυσα απέναντι μου το πιο διάσημο σύμβολο του Λονδίνου, τον Big Ben. Προχώρησα ακόμα λίγο και πλέον μπορούσα να θαυμάσω ολόκληρο το Palace of Westminster, το οποίο αποτελεί το κοινοβούλιο του Λονδίνου.

Θαύμασα για λίγο το κοινοβούλιο και τον πύργο (Elizabeth Tower) στον οποίο βρίσκεται το πασίγνωστο ρολόι και στη συνέχεια προχώρησα προς την Westminster Bridge, για να περάσω στην απέναντι μεριά αλλά και για να βγάλω καλύτερες φωτογραφίες του κοινοβουλίου.

Φτάνοντας στην απέναντι μεριά της γέφυρας αντίκρυσα το Sea Life Aquarium, το London Dungeon, το Shrek's Adventure και φυσικά το London Eye.

Παρόλο που θα ήθελα να ανέβω στην τεράστια ρόδα και να θαυμάσω το Λονδίνο απο ψηλά, λόγω του ότι με τα ύψη δεν ήμαστε καλοί φίλοι αποφάσισα να το αποφύγω. Το Aquarium και το Shrek's Adventure δεν με ενδιέφεραν καθόλου και έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω το London Dungeon. Το εισητήριο κόστισε 23 λίρες, ενώ είχε και περίπου κανένα μισάωρο αναμονή σε ουρά. Να πω την αλήθεια δεν ήτανε όπως το περίμενα, ήταν περισσότερο κωμικό παρά τρομακτικό. Φυσικά οι ηθοποιοί κάνουν πολύ καλή δουλειά, ενώ το βρήκα και πάρα πολύ ενδιαφέρον καθώς έμαθα αρκετά πράγματα σχετικά με τον Guy Fawkes, την Black Plague, τον Sweeney Todd, τον Jack the Ripper και την μεγάλη φωτιά του Λονδίνου. Τελικό συμπέρασμα, το London Dungeon ήτανε πάρα πολύ ενδιαφέρον και χαίρομαι που το επισκέφθηκα αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που θα ξαναεπισκεφτώ την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Λονδίνο.

Στη συνέχεια ακολούθησα τον γνωστό The Queen's Walk, περνώντας μέσα απο την περιοχή που ονομάζεται Southbank Centre. Η περιοχή αυτή είναι ίσως αυτή που μου άρεσε περισσότερο στο Λονδίνο. Πρώτα απ'όλα είναι πάρα πολύ όμορφο να περπατάς δίπλα απο τον Τάμεση, εξάλλου ο καιρός ήταν εξαιρετικός και ο κόσμος είχε κατακλύσει την περιοχή. Επίσης, παντού υπάρχουνε μικρά περίπτερα και καντίνες που πουλάνε φαγητά όλων των ειδών, τραπεζάκια και καρέκλες παντού, παγωτά, χυμούς κλπ!

Πέρασα την πανέμορφη Golden Jubilee Bridge και περπάτησα προς τον πασίγνωστο πύργο, OXO Tower, για να βρω ένα εστιατόριο που είχα σημειώσει και ονομαζόταν The Wharf. Το βρήκα ακριβώς πριν τον πύργο και κάθισα για μεσημεριανό και λίγη ξεκούραση. Απόλαυσα το παραδοσιακό fish & chips που ήταν πραγματικά εξαιρετικό και γέμισα τις μπαταρίες μου για τη συνέχεια της βόλτας μου.

Προχώρησα προς την Blackfriars Bridge για να βγάλω φωτογραφίες τους ουρανοξύστες που φαίνοντε υπέροχοι απο αυτό το σημείο.

Επόμενος σταθμός της ημέρας το Tate Modern, το μουσέιο σύγχρονης-μοντέρνας τέχνης και του οποίου η είσοδος είναι δωρεάν.

Αν και ήμουνα διστακτικός, καθώς δεν θεωρούμαι λάτρης της μοντέρνας τέχνης, το μουσείο μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Κάποια έργα ήταν πολύ θεαματικά και αρκετά εμπνευσμένα. Όμορφες παρουσιάσεις και όμορφα δομημένα έργα τέχνης, το μουσείο τελικά μου τράβηξε πραγματικά την προσοχή. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το έργο με τα ραδιόφωνα στην πιο κάτω φωτογραφία, τα οποία λειτουργούσαν και όταν πήγαινες κοντά άκουγες διάφορους ήχους και ραδιοφωνικά αποσπάσματα.

Ανέβηκα και στον τελευταίο όροφο του Tate Modern, όπου υπάρχει ένα όμορφο καφέ-εστιατόριο και το οποίο προσφέρει φαντασμαγορική θέα του Λονδίνου απο ψηλά. Κάθισα για λίγο και απόλαυσα την πανέμορφη θέα πριν συνεχίσω το δρόμο μου.

Δίπλα απο το Tate Modern, βρίσκεται το Shakespeare's Globe, το οποίο αποτελεί ανοικοδόμηση του Globe Theatre και το οποίο σχετίζεται με τον William Shakespeare. Στο θέατρο υπάρχουν συνεχώς θεατρικά έργα του William Shakespeare, ενώ μπορει κάποιος να πληρώσει είσοδο για tour στον εσωτερικό του χώρο χωρίς όμως να παρακολουθήσει θέατρο. Έξω απο το θεάτρο, υπάρχουν Poets for Hire (!!) ποιητές δηλαδή τους οποίους, αν έχω καταλάβει καλά, πληρώνεις για να σου γράψουνε κάποιο ποίημα! Δεν είμαι πολύ σίγουρος για τις υπηρεσίες που προσφέρουν, είχαν αρκετή πελατεία πάντως!

Αφού τελίωσα απο το Tate Modern και το Shakespeare's Globe, είχε έρθει η ώρα να περάσω και πάλι στην απέναντι μεριά του Τάμεση. Πέρασα απο την περίεργη και μοντέρα ατσάλινη Millennium Bridge, η οποία ξεκίνησε την λειτουργία της το 2000.

Τελευταίος σταθμός της ημέρας, ο καθεδρικός ναός St. Paul's Cathedral του οποίου ο τεράστιος τρούλος φαινότανε καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής μου! Δυστυχώς ο ναός κλείνει πολύ νωρίς (16:30) κι έτσι δεν πρόλαβα να τον θαυμάσω εσωτερικά. Ωστόσο, μπήκα στο προαύλιο του ναού και περπάτησα γύρω του. Ο ναός είναι τεράστιος, μου θύμισε ναούς που είχα δει στη Ρώμη! Έβγαλα αρκετές φωτογραφίες και κάθισα για λίγο στον κήπο που υπάρχει έξω απο τον ναό για να ξεκουραστώ.

Είχα περπατήσει πάρα πολλά χιλιόμετρα και παρόλο που η κούραση με είχε καταβάλει, ήμουνα πάρα πολύ ενθουσιασμένος που βρισκόμουνα εκεί και που είδα απο κοντά όλα αυτά που έβλεπα τόσο καιρό σε φωτογραφίες. Επέστρεψα στο ξενοδοχείο μου για να ξεκουραστώ λίγο, καθώς η ώρα 19:30 έπρεπε να είμαι στο Her Majesty's Theatre για να παρακολουθήσω την παράσταση Phantom of the Opera.

Το εισιτήριο το είχα κλείσει απο το internet, κόστισε 27 λίρες και ήτανε ψηλά στο μπαλκόνι. Υπάρχουν εισιτήρια διαφόρων τιμών, ανάλογα με τις θέσεις που επιλέγει ο καθένας. Εγώ επέλεξα στο φθηνότερο κομμάτι του θεάτρου, καθώς το θέατρο είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο ώστε όπου και να κάθεσαι να μπορείς να παρακολουθείς. Η παράσταση μου έκανε τρομερή εντύπωση, πολύ περισσότερη απ'ότι πίστευα. Δεν είχα ξαναπαρακολουθήσει μιούζικαλ σε θέατρο κι έτσι δεν ήξερα τι να περιμένω. Οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, τα σκηνικά, τα φώτα είναι υπέροχα και η μουσική απολαυστική. Πραγματικά απόλαυσα την παράσταση και σίγουρα όταν ξαναβρεθώ στο Λονδίνο δεν θα χάσω την ευκαιρία να παρακολουθήσω και πάλι κάποιο μιούζικαλ!

Όταν έφυγα απο το θέατρο είχε ήδη νυχτώσει. Φυσικά οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κόσμο κι έτσι περπάτησα για λίγο, περνώντας ξανά απο το Piccadilly Circus μέχρι και τη Leicester square. Έφτασα στην Chinatown και αποφάσισα να βρω κάτι εδώ για φαγητό. Αν και η περιοχή εδώ είναι πολύ όμορφη, δυσκολεύτηκα να βρω κάποιο εστιατόριο που να μου εμπνέει σιγουριά για φαγητό. Αφού το πήρα απόφαση ότι δεν υπήρχε κάποιο εστιατόριο να μου τραβήξει την προσοχή, μπήκα τυχαία σε κάποιο απο τα πολλά Ασιατικά εστιατόρια της περιοχής. Όντως το φαγητό ήταν πάρα πολύ μέτριο, αλλά είχα πεινάσει τόσο πολύ που το έφαγα χωρίς διαμαρτυρίες!

Κάπου εδώ τελείωσε και η δεύτερη μου μέρα στο Λονδίνο, η οποία με γέμισε με πάρα πολλές όμορφες εικόνες και μοναδικές εμπειρίες. Επέστρεψα ξεθεωμένος στο ξενοδοχείο μου, όπου ξεράθηκα κυριολεκτικά μέχρι το επόμενο πρωί!!

 

[traveller_30]

Ημέρα 5η - Λονδίνο

Ξημέρωσε άλλη μία μέρα στο Λονδίνο, η οποία επίσης ήταν ηλιόλουστη και γενικά αρκετά ζεστή. Το πρόγραμμα και σήμερα ήταν γεμάτο και έτσι δεν έχασα καθόλου χρόνο. Προγευμάτισα στο ξενοδοχείο να πάρω δυνάμεις και πήρα το μετρό όπου με μετάφερε στον πρώτο σταθμό της ημέρα, το πανέμορφο Regent's Park.

Το Regent's Park αποτελεί ένα απο τα 8 βασιλικά πάρκα του Λονδίνου και είναι πραγματικά πανέμορφο. Στο κέντρο του πάρκου ξεχωρίζει μια μεγάλη, όμορφη λίμνη με πολλά πολύχρωμα λουλούδια γύρω της. Όμορφες, μικρές γεφυρούλες και ο εντυπωσιακός κήπος, Queen Mary's Gardens. Το πάρκο δεν είχε σχεδόν καθόλου κόσμο εκείνο το πρωϊνό και έτσι απόλαυσα ανενόχλητος την βόλτα μου μέσα στα πολύχρωμα τοπία που μου χάριζε το πάρκο.

Η βόλτα μου στο πάρκο ολοκληρώθηκε στην είσοδο του London Zoo, το οποίο θα ήταν ο επόμενος σταθμός της ημέρας και βρίσκεται μέσα στο πάρκο. Το εισιτήριο το έιχα αγοράσει online και κόστισε 24 λίρες. Λατρεύω τα ζώα και θα μπορούσα να περνούσα ώρες ολόκληρες μέσα στον ζωολογικό κήπο. Μου έκανε εντύπωση ότι τόσο ο κήπος, όσο και οι χώροι που έχουνε τα ζώα είναι πεντακάθαρα. Τα ζώα ζούνε σε μεγάλους χώρους που θυμίζουν το φυσικό τους περιβάλλον και τα φροντίζουνε με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο.

Δεν έχει μεγάλη πικοιλία ζώων όπως σε άλλους ζωολογικούς κήπους που έχω επισκεφθεί (Ρώμη, Μαδρίτη, Βουδαπέστη), αλλά έχει μεγάλη έκταση, οι χώροι των ζώων είναι τεράστιοι και είναι κτισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να θαυμάσεις τα ζώα όπου και να βρίσκονται μέσα στο κλουβί τους.

Κατα το μεσημέρι τελίωσε και η επίσκεψη μου στο London Zoo και χωρίς καθόλου ξεκούραση, ξεκίνησα να περπατάω προς την περιοχή Camden town, αφού βρισκόταν πάρα πολύ κοντά στην περιοχή που ήμουν. Η περιοχή αυτή ήταν πολύ διαφορετική απο το υπόλοιπο Λονδίνο, παντού υπήρχε street art τόσο στους δρόμους, όσο και στα πολλά καταστήματα της περιοχής.

Προχώρησα προς το Camden Market, το οποίο αποτελείται απο πάρα πολλά μικρά και μεγάλα καταστήματα τα οποία πουλούσαν απο souvenirs, ρούχα, παπούτσια και διάφορα αξεσουάρ. Κόσμος είχε κατακλύσει το market, τα μαγαζιά της περιοχής ήταν γεμάτα τόσο απο ντόπιους όσο και απο αρκετούς τουρίστες. Η περίοχη και το market, είναι ο καλύτερος τόπος για αγορές, κυρίως για souvenirs και δωράκια για συγγενείς και φίλους. Έκανα τις αγορές μου, χάζεψα αρκετή ώρα τα περίεργα και μοναδικά μαγαζιά του market και προχώρησα προς το Camden Lock. Εκεί πήρα κάτι στο χέρι για να ξεγελάσω την πείνα μου και κάθισα χαζεύοντας τα κανάλια της περιοχής.

Αφού ξεκουράστηκα για λίγο, προχώρησα προς το μετρό με το οποίο βρέθηκα στον επόμενο σταθμό της ημέρας, το British Museum. Φτάνοντας αντίκρυσα το πολύ όμορφο και επιβλητικό κτήριο του μουσείου, με τους πυλώνες να θυμίζουν Ελληνικό κτήριο της Αρχαίας Ελλάδας.

Αν και είχε αρκετό κόσμο να περιμένει, η ουρά προχωρούσε πάρα πολύ γρήγορα και έτσι μπήκα μέσα χωρίς καθυστέρηση. Το μουσείο είναι πραγματικά τεράστιο και φυσικά δεν είχα το χρόνο να δω τα πάντα. Έτσι ξεκίνησα απο τα Ελληνικά εκθέματα, όπου φυσικά ξεχωρίζουν τα Ελγίνεια μάρμαρα, η Καρυάτιδα του ναού της Αθηνάς στον Παρθενώνα και πολλά άλλα αγάλματα που εντυπωσίαζαν και τραβούσαν τον κόσμο να τα απολαύσει και να τα φωτογραφίσει.

Στη συνέχεια προχώρησα προς τα Αιγυπτιακά εκθέματα, τα οποία ήταν επίσης εντυπωσιακά. Κολοσσιαίων διαστάσεων αγάλματα, Φαραώ και φυσικά οι εντυπωσιακές μούμιες που εκθέτονται σε ξεχωριστό χώρο και πραγματικά σε συγκλονίζουν.

Το τελευταίο κομμάτι του μουσείου που μου έκανε πραγματικά τεράστια εντύπωση, ήταν το Αφρικανικό κομμάτι. Ιδιαίτερα την προσοχή μου τράβηξαν τα αγάλματα και τα είδωλα αφιερωμένα στη δική τους θρησκεία και στα δικά τους ήθη και έθιμα. Διάφορες θεότητες και είδωλα λατρείας που μοιάζουν στα δικά μας μάτια ως έργα τέχνης!

Ξεκουράστηκα για λίγο σε μία απο τις πολλές καφετέριες του μουσείου και έφυγα μπορώ να πω εντυπωσιασμένος απο το μουσείο. Γενικά δεν είμαι και πολύ των μουσείων, παρόλο που σε αυτό το ταξίδι επισκέφθηκα αρκετά. Το British Museum όμως ήταν με διαφορά το πιο ενδιαφέρων και ένα μουσείο που θα επισκεφτώ σίγουρα ξανά στο μέλλον, αφού άφησα αρκετές εκκρεμότητες!

Επόμενος σταθμός, το Hyde Park. Το πάρκο αυτό, επίσης ένα απο τα 8 βασιλικά πάρκα του Λονδίνου, είναι πραγματικά τεράστιο σε έκταση. Το μετρό με άφησε στην είσοδο του πάρκου που βρίσκεται η Marble Arch, απο την οποία ξεκίνησε η βόλτα μου.

Η ζέστη ήταν πραγματικά υπερβολική, τίποτα στον καιρό δεν θύμιζε Λονδίνο. Το περπάτημα μέσα στην ζέστη σε συνδυασμό με τα πολλά χιλιόμετρα που έκανα όλη τη μέρα με είχαν πραγματικά εξουθενώσει. Έτσι φτάνοντας στην μεγάλη, κεντρική λίμνη Serpentine κάθισα για ξεκούραση, θαυμάζοντας την απίθανη θέα του πάρκου και της λίμνης απο το σημείο εκείνο.

Σε αντίθεση με το Regent's Park που είχα επισκεφθεί το πρωί, το Hyde Park είχε πάρα πολύ κόσμο που έκανε τη βόλτα του στο πάρκο. Ο περισσότερος κόσμος ήταν μαζεμένος γύρω απο την λίμνη, αλλά και στο Diana, Princess of Wales Memorial Fountain, όπου αρκετός κόσμος, παρασυρόμενος απο την υπερβολική για το Λονδίνο ζέστη, δροσιζόταν στο υπέροχο αυτό μνημείο-συντριβάνι.

Στη συνέχεια, ακολούθησα το δρόμο προς Kensington Gardens, με στόχο μου να βρω το άγαλμα του Peter Pan και να φτάσω μέχρι και το παλάτι. Δυστυχώς, όσο και να προσπαθούσα να προσανατολιστώ στο τεράστιο αυτό πάρκο, δεν κατάφερα να βρώ το άγαλμα του Peter Pan, βρήκα ωστόσο αρκετά όμορφα τοπία στη διαδρομή μου!

Στην προσπάθεια μου να βρω το άγαλμα του Peter Pan, απλά είχα εξουθενωθεί. Το παλάτι έμοιαζε να είναι αρκετά μακριά και ήδη τα πόδια μου διαμαρτύρονταν έντονα. Έτσι αποφάσισα να κατηφορίσω προς την έξοδο στην οποία βρίσκεται το Albert's Memorial και το Royal Albert Hall. Θαύμασα τα δύο αυτά μνημεία, το Albert's Memorial είναι πραγματικά εντυπωσιακό και τεράστιο.

Βγήκα απο το πάρκο, κατευθύνθηκα προς το Royal Albert Hall για φωτογραφίες και πήρα τον δρόμο της επιστροφής.

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, αντιλήφθηκα πόσο κουρασμένος ήμουνα καθώς είχα περπατήσει αμέτρητα χιλιόμετρα εκείνη την ημέρα. Ξεκουράστηκα και πήγα για δείπνο σε ένα κινέζικο εστιατόριο που μου είχαν συστήσει για να εξιλεωθώ απο την αποτυχία των κινέζικων της προηγούμενης νύχτας. Δυστυχώς δεν θυμάμε το όνομα του εστιατορίου, αλλά το φαγητό ήταν όντως πάρα πολύ καλό. Κοντά στην Chinatown, οι τιμές αρκετά καλές και η ποιότητα του φαγητού σίγουρα πολύ καλύτερη απο το πρηγούμενο βράδυ!

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ύπνος, ανάκτηση δυνάμεων καθώς η κούραση μετά απο κάθε μέρα γινότανε ακόμα μεγαλύτερη και το περπάτημα γινότανε ακόμα δυσκολότερο!

 

[traveller_30]

Ημέρα 6η - Λονδίνο

Το πρωϊνό ξύπνημα όλο και δυσκόλευε όσο συσσωρευόταν κούραση απ'τις προηγουμενες μέρες. Ξύπνησα ωστόσο σχετικά πρωί για να προλάβω να προγευματίσω στο ξενοδοχείο και να μπορέσω να καλύψω όσα είχα προγραμματίσει και τη σημερινή μέρα.

Πήρα λοιπόν το μετρό με κατεύθυνση προς τον πρώτο σταθμό της ημέρας, το Tower of London. Πριν φτάσω στο Λονδίνο, είχα προβληματιστεί αρκετά κατα πόσο άξιζε να πληρώσω το πανάκριβο (22 λίρες) εισιτήριο. Τελικά είχα αποφασίσει να το επισκεφτώ και εσωτερικά, αφού είχα αρκετή περιέργια να δω τι περιλαμβάνει στο εσωτερικό του ο πύργος. Η μέρα και πάλι ήταν ηλιόλουστη, με αποτέλεσμα να έχει πάρα πολλούς τουρίστες που σχημάτιζαν ουρά για να αγοράσουν εισιτήριο. Ευτυχώς, είχα αγοράσει το εισιτήριο online και για ακόμα μία φορά προσπέρασα την τεράστια ουρά και κατευθύνθηκα στο εσωτερικό του πύργου!

Πέρασα την μεγάλη πύλη και βρέθηκα μέσα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν όπως το περίμενα εσωτερικά. Υπήρχαν δρομάκια και γρασίδια, μαζί με αρκετά άλλα κτήρια όπως το White Tower, το Crown Jewels και ένα δωμάτιο που περιέγραφε βασανιστήρια που χρησιμοποιούσαν σε ανακρίσεις.

Το πιο ενδιαφέρον απ'όλα ήταν το Crown Jewels, στο οποίο μπορεί κάποιος να θαυμάσει τα βασιλικά κοσμήματα και άλλα σημαντικά σύμβολα της μοναρχίας όπως το στέμμα και το σκήπτρο της Βασίλισσας. Η ουρά για την είσοδο στα Crown Jewels ήταν αρκετά μεγάλη, περίμενα περίπου 40 λεπτά, ωστόσο καθ'όλη τη διάρκεια της αναμονής μπορείς να διαβάσεις την ιστορία των κοσμημάτων αυτών, κάτι που αποδείκτηκε αρκετά ενδιαφέρον. Οι φωτογραφίες μέσα στην αίθουσα με τα κοσμήματα απαγορεύονται.

Στη συνέχεια ανέβηκα στα τείχη και περπάτησα στους προμαχώνες που υπάρχουν, παρατηρώντας την όμορφη θέα τόσο της Tower Bridge όσο και της γύρω περιοχής. Διάβασα αρκετά ενδιαφέροντα ιστορικά γεγονότα για τον Πύργο του Λονδίνου, και περπάτησα στο εσωτερικό του όσο περισσότερο μπορούσα, χαζεύοντας τα ιστορικά κτήρια που υπάρχουν.

Συμπερασματικά, θα πω ότι πέραν απο την αίθουσα Crown Jewels, το υπόλοιπο κομμάτι του Πύργου δεν ήταν και τόσο ενδιαφέρον ώστε να αξίζει το ακριβό εισιτήριο εισόδου, ωστόσο δεν μετάνιωσα που επέλεξα να τον επισκεφτώ. Σίγουρα όμως δεν θα τον ξαναεπισκεφτώ στο μέλλον.

Δίπλα ακριβώς απο τον πύργο, ξεχωρίζει φυσικά η Tower Bridge. Η γέφυρα αυτή αποτελεί αναμφίβολα ένα σημαντικό σύμβολο του Λονδίνου και τραβάει τα βλέμματα και τα φλας των τουριστών.

Ανέβηκα στην υπέροχη αυτή γέφυρα, την διέσχισα και έφτασα στην απέναντι πλευρά όπου και βρίσκεται η περιοχή Southwark.

Περπάτησα κατα μήκος του Τάμεση, αφήνοντας πίσω μου την Tower Bridge μέχρι που έφτασα στο HMS Belfast. Το HMS Belfast είναι ένα πλοίο-μουσείο, το οποίο στο παρελθόν αποτέλεσε μέρος του Βασιλικού ναυτικού και πλέον είναι αγκυροβολημένο στον Τάμεση και λειτουργεί απο το Imperial War Museum. Το μουσείο αυτό δεν αποτελεί μέρος των δωρεάν μουσείων της πόλης, έχει είσοδο 15 λιρες, αλλά ούτως η αλλιώς είχα αρκετά μουσεία να επισκεφτώ ακόμα στο Λονδίνο έτσι απλά το φωτογράφισα και το προσπέρασα.

Η περιοχή Southwark είναι πραγματικά υπέροχη. Φαίνεται πλούσια περιοχή και αρκετός κόσμος περπατούσε στους δρόμους της. Πέρασα απο το χαρακτηριστικό κτήριο της περιοχής, το City Hall καθώς και απο ένα πολύ όμορφο συντριβάνι στο κέντρο της περιοχής καθώς κατευθυνόμουν προς τη London Bridge.

Επίσης η περιοχή αυτή προσφέρει την πιο όμορφη θέα για τους ουρανοξύστες που βρίσκονται στην απέναντι μεριά του ποταμού, απο τους οποίους ξεχωρίζει ο Gherkin που πήρε το όνομα του απο το περίεργο σχήμα του!

Φτάνοντας στην London Bridge, αποφάσισα να περάσω στην απέναντι μεριά για να επισκεφτώ το μνημείο που ονομάζεται The Monument και βρίσκεται 5 λέπτα απόσταση απο την London Bridge. Το μνημείο αυτό υπάρχει για να θυμίζει την μεγάλη πυρκαγιά που κατασπάραξε το Λονδίνο το 1666 και είναι αφιερωμένο στα θύματα της πυρκαγιάς, ενώ όποιος το επιθυμεί μπορεί να ανέβει στο μνημείο για πανοραμική θέα και φωτογραφίες.

Ακολούθως, διέσχισα και πάλι την London Bridge για να επιστρέψω στην περιοχή Southwark και να φτάσω στο Borough Market, όπου είχα σκοπό να γευματίσω και να ξεκουραστώ. Ακριβώς δίπλα απο το Borough Market, ξεχωρίζει ο καθεδρικός ναός, Southwark Cathedral.

Το Borough Market, είναι ένα απο τα μεγαλύτερα και παλαιότερα food markets του Λονδίνου. Αποτελεί εξαιρετική επιλογή για φαγητό, καθώς προσφέρονται πάρα πολλές επιλογές σε φαγητά και γλυκά απο διάφορες κουζίνες. Μου πήρε αρκετό χρόνο περνώντας μπροστά απο τόσους πάγκους με φαγητά, για να καταλήξω σε τι ήθελα να φάω. Το πως κατέληξα εν τέλει να στέκομαι στην σειρά με την Ισπανική κουζίνα και να καταναλώνω παέγια με θαλασσινά και σανγκρία ακόμη δεν το κατάλαβα! Πάντως το φαγητό ήταν υπέροχο και για ακόμα μια φορά συνειδητοποίησα ότι η Ισπανική κουζίνα είναι η αγαπημένη μου!

Απόλαυσα και για επιδόρπιο ένα υπέροχο blueberry cheesecake και κάθισα αρκετή ώρα χαζεύοντας τους περαστικούς, ξεκουράζοντας ταυτόχρονα τα πόδια μου που διαμαρτύρονταν και πάλι απ' το πολύ περπάτημα. Περπάτησα ακόμα λίγο μέσα απ' τους διάφορους πάγκους που πουλάνε τα πάντα όσον αφορά φαγητό. Ψωμιά, τυριά, μπαχαρικά, φρούτα και λαχανικά, φαγητά και γλυκά, η αγορά είχε τα πάντα!

Τελευταίος σταθμός της ημέρας, το μουσείο για το οποίο ανυπομονούσα πιο πολύ, το Natural History Museum. Πήρα το μετρό απο το Borough Market, έφτασα στην περιοχή των μουσείων και περπάτησα μέχρι να δω τη χαρακτηριστική είσοδο του μουσείου. Δυστυχώς η κεντρική είσοδος ήταν κλειστή, καθώς πραγματοποιούνταν έργα και μπήκα στο μουσείο απο την πλαϊνή είσοδο. Αντίκρισα τον σκελετό του στεγανόσαυρου που φιγουράρει στην είσοδο και ανέβηκα με τις κυλιόμενες σκάλες στο εσωτερικό της γης που οδηγά στους πάνω ορόφους του μουσείου.

Το μουσείο ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον, αλλά ήταν πραγματικά τεράστιο. Μακάρι να είχα τον χρόνο να παρατηρούσα τα πάντα πιο προσεκτικά, αλλά δυστυχώς ο χρόνος ήταν περιορισμένος και η κούραση που είχα με ανάγκασε να περιοριστώ σε κάποια τμήματα του μουσείου. Πολύ ενδιαφέρον ήταν το κομμάτι του μουσείου που ήταν αφιερωμένο στα ηφαίστια και στους σεισμούς. Κάποια στοιχεία, ειδικά όσον αφορά τους σεισμούς, ήταν πραγματικά τρομακτικά. Το επόμενο τμήμα που αποφάσισα να επισκεφτώ ήταν το τμήμα με τους δεινόσαυρους. Σίγουρα το τμήμα αυτό, τραβάει τον περισσότερο κόσμο καθώς η ιστορία των δεινοσαύρων απο την αρχή της ύπαρξης τους μέχρι την εξαφάνιση τους είναι εντυπωσιακή και πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Πέρασα και απο τον πασίγνωστο Τυρανόσαυρο Ρεξ, στον οποίο μαζευόταν αρκετός κόσμος μεγάλοι και παιδιά για να υποβάλουν τα σέβη τους στον πιο διάσημο και πιο τρομακτικό δεινόσαυρο στην ιστορία των δεινοσαύρων.

Τέλος, ακόλουθησα τις αίθουσες με τα διάφορα ζώα, που περιέγραφε ζώα διάφορων περιοχών αλλά και εποχών στον κόσμο. Εντυπωσιακή ήταν η Μπλέ Φάλαινα, που αν δεν κάνω λάθος αποτελεί το μεγαλύτερο είδος ζώου που υπήρξε ποτέ. Αφού ξόδεψα περίπου 3 ώρες στο μουσείο έφυγα εντυπωσιασμένος, απο ένα μουσείο το οποίο σίγουρα θα επισκεφτώ ξανά στο μέλλον!

Επέστρεψα στο ξενοδοχείο και ξεκουράστηκα αρκετή ώρα, έτσι ώστε να μπορέσω να βγω το βράδυ για ένα βραδυνό περίπατο στην πόλη.

Το βράδυ λοιπόν, περπάτησα και πάλι στις γνωστές, πανέμορφες πλατείες της πόλης, απο την Trafalgar square μέχρι και τη Leicester square. Δείπνησα στο χέρι, απο τα πασίγνωστα Wok To Walk και κατέληξα στις γειτονιές του Soho, όπου γινόταν χαμός απο κόσμο. Απόλαυσα 2-3 ποτά σε διάφορα μπαράκια τις περιοχής και επέστρεψα για ύπνο, κουρασμένος αλλά πάρα πολύ ικανοποιημένος απο το πως κυλούσαν οι διακοπές μου! Η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία γεμάτη μου μέρα στο Λονδίνο και ήθελα να καλύψω εκείνες τις λίγες εκκρεμότητες που μου έιχαν απομείνει!

 

[traveller_30]

Ημέρα 7η - Λονδίνο

Τελευταία γεμάτη μέρα στο Λονδίνο και ήθελα να την απολαύσω όσο περισσότερο μπορούσα. Η μέρα ήταν Σάββατο και τί κάνει ένας τουρίστας στο Λονδίνο, Σάββατο πρωί; Notting Hill και Portobello Market!! Πρόγευμα, λοιπόν στο ξενοδοχείο και μεταφορά με το μετρό στο Notting Hill.

Οι πρώτες μου εντυπώσεις απο την περιοχή ήταν εξαιρετικές. Πανέμορφες γειτονιές, με όμορφα μικρά πολύχρωμα σπιτάκια. Μου έκανε πολύ εντύπωση στο Λονδίνο, το γεγονός ότι κάθε γειτονιά και κάθε περιοχή είναι πολύ διαφορετική και μοναδική απο τις υπόλοιπες. Ξεκίνησα, λοιπόν να περπατώ μέσα στις γειτονιές με τα πολύχρωμα σπιτάκια, κατευθυνόμενος προς το market.

Όσο προχωρούσα, τόσο πλήθαινε και ο κοσμος. Η ημέρα ήταν για ακόμα μια φορά ηλιόλουστη και ήταν ιδανική μέρα για βόλτες και ψώνια! Το Portobello market ήταν φανταστικό, με πάρα πολλά μικρά μαγαζάκια που πουλούσαν τα πάντα. Απο αντίκες μέχρι και σουβενιρς, σερβίτσια, ρούχα και ότι άλλο επιθυμούσε η ψυχή σου.

Προς το τέλος του τεράστιου αυτού δρόμου τα καταστήματα είχαν δώσει τη θέση τους σε φαγάδικα όλων των ειδών. Ισπανικά (παέγια, churros, tapas), Ιταλικά (πίτσες), Γερμανικά (λουκάνικα και hot dogs), falafel και πολλά άλλα είδη φαγητών απο διάφορες κουζίνες. Επίσης φρούτα, φρέσκοι χυμοί, ανανάδες, καρύδες και φυσικά παγωτά όλων των ειδών είχαν την τιμητική τους. Εγώ κατέληξα να τρώω ένα εντυπωσιακό hot dog απο το Γερματικό περίπτερο το οποίο ήταν πεντανόστιμο και ολοκλήρωσα το μεσημεριανό μου με φανταστικό ιταλικό gelato!

Ήταν ήδη μεσημέρι και ο ήλιος έκαιγε (κυριολεκτικά!). Αποφάσισα να αποφύγω κάπως την ζέστη και το περπάτημα στον ήλιο καθώς οι αντοχές μου είχαν μειωθεί εξαιρετικά. Επέλεξα λοιπόν να περάσω το απόγευμα του Σαββάτου σε μουσεία, καθώς το Λονδίνο έχει πάρα πολλά ενδιαφέροντα μουσεία ακόμα, πέραν απο αυτά που είχα ήδη επισκεφτεί. Μετρό, λοιπόν και κατεύθυνση προς το Science museum, γειτονικό μουσείο του National History museum που είχα επισκεφτεί την προηγούμενη μέρα. Δεν είχε καθόλου κόσμο στην ουρά για το μουσείο και καθώς είναι και δωρεάν, με το που έφτασα απλά μπήκα μέσα!

Το Science museum είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον μουσείο. Το πρώτο κομμάτι που παρακολούθησα με παρα πολύ ενδιαφέρον είχε σχέση με το διάστημα, με τις πρώτες αποστολές στο φεγγάρι καθώς και με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Είχε και αρκετά πειράματα, στα οποία μπορούσες να δοκιμάσεις την αίσθηση της διαστημικής στολής αλλά και πως λειτουργούν κάποια απλά στοιχεία στο φεγγάρι.

Στη συνέχεια παρακολούθησα μία μικρή ταινία (30-40 λεπτών) στα Imax theatre που υπάρχουν μέσα στο μουσείο, σχετικά με αποστολές σε διαστημικούς σταθμούς και στο φεγγάρι. Όλα αυτά μου φαίνονταν πάρα πολύ ενδιαφέροντα.

Στη συνέχεια περιπλανήθηκα μέσα στο μουσείο, θαυμάζοντας διάφορα μεταφορικά μέσα, όπως αεροπλάνα, διαστημόπλοια, ελικόπτερα μέχρι και υποβρύχια.

Τέλος, πριν φύγω απο το μουσείο ανακάλυψα ένα κομμάτι που αφορούσε την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους μέσα στο χρόνο, κάτι που μου φάνηκε πάρα πολύ εντυπωσιακό.

Βγήκα ικανοποιημένος απο όσα είδα στο Science Museum και έπρεπε να αποφασίσω τι θα έκανα στη συνέχεια. Είχα βασικά δύο επιλογές. Το Victoria & Albert museum, το οποίο ήταν ακριβώς απέναντι απο το Science museum, είχε δωρεάν είσοδο και δεν είχε καθόλου κόσμο στην ουρά ή το Madame Tussauds, το οποίο ήταν αρκετά μακριά, είχε ακριβή είσοδο και πιθανόν να είχε και ουρές απο κόσμο. Δεν είχα καμία διάθεση να διασχίσω το μισό Λονδίνο και να πληρώσω για να δω καίρινα ομοιώματα, έτσι αποφάσισα να επισκεφτώ το Victoria & Albert museum, για το οποίο ωστόσο δεν είχα πραγματικά ιδέα τι εκθέματα περιλάμβανε!

Μπήκα λοιπόν στα τυφλά και ξεκίνησα να περιπλανώμαι στο μουσείο, περνώντας απο διάφορα εκθέματα τα οποία είχαν σχέση με την καθολική θρησκεία. Μέχρι εκείνο το σημείο ήταν αρκετά ενδιαφέρον ωστόσο το καλύτερο σημείο του μουσείο άρχιζε λίγο πιο κάτω.

Το επόμενο κομμάτι του μουσέιου, το οποίο πραγματικά με ενθουσίασε ήταν αφιερωμένο στις θρησκείες του Ασιατικού πολιτισμού, κυρίως Βουδισμό, Ινδουισμό αλλά και Μουσουλμανισμό. Είχε πολλά διάφορα δωμάτια, όπου το κάθε δωμάτιο ήταν αφιερωμένο σε διαφορετική χώρα ή περιοχή της Ασίας. Θαύμασα αρκετά αγάλματα του Βούδα, αλλά και αρκετές περίεργες και παράξενες θεότητες. Οι περιγραφές δίπλα απο τα αγάλματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα και πέρασα πολύ περισσότερο χρόνο απ' ότι περίμενα θαυμάζοντας τα εκθέματα αυτά.

Κάποια δωμάτια αφιερωμένα σε μεγάλες χώρες, όπως η Κίνα, Ιαπωνία, Τουρκία κλπ είχαν και άλλα διάφορα χαρακτηριστικά των πολιτισμών αυτών πέραν απο τη θρησκεία τους. Εντύπωση μου έκαναν οι στολές των σαμουράι στο Ιαπωνικό δωμάτιο!

Στο μουσείο υπήρχε και έκθεση με ρούχα διάφορων εποχών αλλά τις πέρασα σχετικά γρήγορα καθώς δεν με ενδιέφερε πολύ το θέμα και ήμουνα ακόμη πολύ εντυπωσιασμένος απο το προηγούμενο κομμάτι του μουσείου. Στο μουσείο υπάρχει και εσωτερική αυλή με μία όμορφη λίμνη, στην οποία υπήρχε κόσμος (κυρίως παιδιά) που δροσίζονταν. Υπάρχει και μία μικρή καφετέρια, στην οποία κάθισα για λίγη ξεκούραση και για καφεδάκι!

Μέχρι να τελιώσω απο τα δύο αυτά μουσεία, είχε ήδη αρχίσει να νυχτώνει. Επέστρεψα λοιπόν στο ξενοδοχείο μου, ξεκουράστηκα λίγο και βγήκα για την κλασσική μου πλέον νυχτερινή βόλτα στις όμορφες πλατείες της πόλης και στους τεράστιους, φωτισμένους δρόμους! Κάθισα για burger σε ένα μαγαζί που βρήκα κοντά στην Leicester square, δεν θυμάμαι το όνομα του αλλά τα burgers του ήταν εξαιρετικά. Ακολούθησαν δύο, τρία, μπορεί και τέσσερα ποτά στα διάφορα μπαράκια του Σόχο και επιστροφή στο ξενοδοχείο. Πακέταρα τα πράγματα μου απο το βράδυ για να μην ξοδέψω πολύτιμο χρόνο το πρωί, καθώς έπρεπε να προλάβω την αλλαγή της φρουράς στο Buckingham Palace και κοιμήθηκα για τελευταία φορά στο μαγευτικό Λονδίνο!

 

[traveller_30]

Ημέρα 9η - Λονδίνο

Τελευταίο πρωινό ξύπνημα στο Λονδίνο και νιώθω εκείνη τη γλυκιά μελαγχολία που πάντα νιώθω την τελευταία μέρα ενος ταξιδιού. Μελαγχολία που τελιώνει ένα ταξίδι, πάντα όμως γεμάτος απο όμορφες εικόνες και αναμνήσεις. Αφήνω τα πράγματα μου στη ρεσέψιον του ξενοδοχείου, πέρνω το πρωινό μου και ξεκινάω για την τελευταία μου βόλτα στο Λονδίνο.

Είχα αφήσει ως τελευταία εκκρεμότητα το πιο όμορφο πάρκο του Λονδίνου, το St. James Park και φυσικά τα βασιλικά ανάκτορα, το Buckingham Palace. Το πάρκο είχε πάρα πολύ κόσμο, καθώς ήτανε και Κυριακή πρωί και φυσικά πάρα πολλούς τουρίστες που πορεύονταν προς το παλάτι για να παρακολουθήσουν την αλλαγή της φρουράς. Την ίδια διαδρομή φυσικά έκανα κι εγώ, παρόλο που έκανα αρκετές στάσεις στο δρόμο μου χαζεύοντας το τόσο πράσινο που έχει αυτό το πάρκο, την υπέροχη λίμνη στο κέντρο του και τα πολλά πουλιά στις ακτές της λίμνης.

Έφτασα στο παλάτι όπου ήδη είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος για να παρακολουθήσει την αλλαγή της φρουράς. Έχει πολλή ενδιαφέρον η διαδικασία αυτή που πραγματοποιήται σχεδόν καθημερινά, και αποτελεί σημαντικό έθιμο για τους Άγγλους αλλά και τουριστική ατραξιόν για τους τουρίστες.

Στο τέλος της τελετής ακολούθησα τις ορδές των τουριστών προς την μπροστινή είσοδο του παλατιού και το συντριβάνι Victoria Memorial. Φυσικά ο χώρος είχε κατακληστεί και απο αστυνομικούς, λόγω και των τελευταίων γεγονότων της εποχής μας με τα τρομοκρατικά κτυπήματα στην Ευρώπη και προσφάτως στο Λονδίνο. Έφτασα λοιπόν στην πασίγνωστη πύλη του παλατιού και ξεκουράστηκα για λίγο μπροστά στο υπέροχο συντριβάνι.

Απομακρύνθηκα απο το παλάτι και συνέχισα τη βόλτα μου στο υπέροχο St James Park. Επέστρεψα στην κεντρική λίμνη και πέρασα αυτές τις τελευταίες στιγμές μου στο Λονδίνο περπατώντας στο πάρκο. Όσο κι αν έψαξα για σκιουράκια δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω, ίσως λόγω και του καύσωνα που υπήρχε εκείνες τις μέρες στο Λονδίνο.

Τέλος λοιπόν στο υπέροχο αυτό ταξίδι μου. Επέστρεψα στο ξενοδοχείο, μάζεψα τα πράγματα μου και επιβιβάστηκα στο ταξί που μου είχε καλέσει το ξενοδοχείο. Μεταφορά στο Heathrow, όπου ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής. Η διάθεση μου φυσικά δεν ήταν και η καλύτερη που επέστρεφα, ωστόσο ήμουνα πολύ ευχαριστημένος με όσα είδα και έκανα σε αυτό το ταξίδι. Ειδικά όσον αφορά το Λονδίνο όπου ταξίδεψα μόνος μου, πέρασα σίγουρα πολύ καλύτερα απο ότι περίμενα.

Το Λονδίνο λοιπόν δικαίως θεωρήται ο νούμερο ένα προορισμός στην Ευρώπη. Έχει πάρα πολλά αξιοθέατα να δει κάποιος και συνδυάζει απόλυτα την παράδοση και την ιστορία της Αγγλίας με τον εκσυγχρονισμό και τα τεράστια και μοντέρνα κτήρια. Πέραν όμως απο τα αξιοθέατα, το Λονδίνο έχει υπέροχα πάρκα, πανέμορφες γειτονιές και εξαιρετικά παζάρια και αγορές.

Σίγουρα άφησα πολλές εκκρεμότητες σε αυτό το ταξίδι και ειδικά στο Λονδίνο. Κυρίως όμως θέλω να επιστρέψω στο Λονδίνο για να μπορέσω να το περπατήσω με πολύ πιο ήρεμους ρυθμούς και να επισκεφτώ γειτονιές και περιοχές που δεν είναι τόσο τουριστικές. Όσον αφορά την αγαπημένη μου Μαδρίτη, σίγουρα θα επιστρέψω αρκετές φορές στο μέλλον για βόλτες, φαγητό και σανγκριά! Αυτό ήταν λοιπόν το ταξίδι μου στις δύο Βασίλισσες της Ευρώπης, Μαδρίτη και Λονδίνο στο επανειδήν!

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[georgeant]

Ονειρεμένο Λονδίνο! Καλά έκανες και πήγες μόνος σου. Είδες πολλά πράγματα για πρώτη επίσκεψη αλλά το Λονδίνο δεν το χορταίνεις ποτέ σε ένα μόνο ταξίδι ούτως ή άλλως!