Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Astoria, Όρεγκον)]Η [B]Astoria[/B
- Κεφάλαιο 3ο (Seaside, Όρεγκον)]Όπως αποκαλύπτει το όνομα, το [B]Seaside[/B] είναι παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο. Είναι για το [B]Portland[/B] ότι είναι το Coney Island για τη Νέα Υόρκη. Έχει θάλασσα, τεράστια παραλία, λούνα πάρκ, μαγαζιά με σουβενίρ ενώ ο παραθαλάσσιος δρόμος αποτελείτε από μια σειρά από ξενοδοχεία με θέα τη θάλασσα. Το καλοκαίρι φιλοξενεί ένα από τα μεγαλύτερα τουρνουά beach volley στον κόσμο. Παρ'όλα αυτά δεν έχει κάποιο αξιοθέατο. Το μόνο που έχει αυτή η πόλη είναι η τεράστια σε μήκος και σε πλάτος παραλία και ο παραλιακός πεζόδρομος που όσοι δεν θέλουν να λερώσουν τα πόδια τους με άμμο προτιμούν και περπατάνε πάνω κάτω. Αν και το καλοκαίρι η πόλη σφύζει από ζωή, όταν πήγαμε εμείς ήταν πολύ χαλαρά. Εκατοντάδες κόσμου έκανε τη βόλτα του στην παραλία περιμένοντας το ηλιοβασίλεμα, κάτι που αποτελεί καθημερινή συνήθεια ακόμα και για τους ντόπιους. Η πόλη έχει επίσης ένα ενυδρείο το οποίο όμως μας είπαν πως είναι μέτριο και έτσι δεν επισκεφτήκαμε. Αφού κάναμε τη βόλτα μας και εμείς στην παραλία, χαζεύοντας την αγριεμένη θάλασσα και προσπερνώντας δεκάδες sand dollars (ένα είδος στρογγυλού αστερία), που είχαν εμφανιστεί λόγω της χαμηλής παλίρροιας που είχε τραβήξει το νερό της θάλασσας δεκάδες μέτρα μέσα, με το το ήλιο να πέφτει στον ωκεανό, συνεχίσαμε με προορισμό την [B]Cannon Beach[/B
- Κεφάλαιο 4ο (Cannon Beach)
- Κεφάλαιο 5ο (Ecola State Park)
- Κεφάλαιο 6ο (Cannon Beach έως Tillamook και επιστροφή στο Portland)
είναι μια μικρή πόλη με 10.000 κάτοικους και υπήρξε στο παρελθόν πολύ σημαντικό λιμάνι, αφού η θέση της τη καθιστούσε κομβικό σημείο για τα πλοία που έρχονταν από τη θάλασσα και για αυτά που μέσω του ποταμού κινούνταν προς το εσωτερικό της χώρας. Πλέον είναι μια ήσυχη πόλη που προσπαθεί να διεκδικήσει μια θέση στον τουριστικό χάρτη μαζί με τις άλλες παραλιακές πόλεις του Oregon. Είναι επίσης γνωστή από διάφορες ταινίες που έχουν γυριστεί εδώ, όταν το Hollywood έκανε ακόμη τα γυρίσματα σε αληθινές τοποθεσίες και όχι σε τεράστια studio και με ψηφιακά γραφικά. Κάποιες από τις πιο γνωστές ταινίες που γυρίστηκαν εδώ είναι η αγαπημένη παιδική περιπέτεια The Goonies, τα δύο Free Willie και άλλες.
Το μεγαλύτερο και ίσως μοναδικό αξιοθέατο της πόλης είναι το Astoria Column, ένας πύργος ύψους 35μέτρων στην κορυφή του λόφου της πόλης. Κατασκευάστηκε το 1926 και πάνω του υπάρχουν αναπαραστάσεις από 14 ιστορικά γεγονότα του Oregon. Δυστυχώς τη μέρα που πήγαμε ο πύργος ήταν κλειστός για συντήρηση και δεν καταφέραμε να ανέβουμε στη κορυφή για να θαυμάσουμε τη θέα. Και από τη βάση του όμως η θέα δεν είναι καθόλου άσχημη, παρά την ομίχλη, αφού μπορείς να δεις την πόλη, τη τεράστια γέφυρα που ενώνει την Astoria με την Washington πάνω από το ποταμό και τις γύρω επαρχιακές περιοχές.
Ο πύργος της Αστόρια και η θέα από το λόφο
Στη συνέχεια κατεβήκαμε στο λιμάνι όπου και αφήσαμε το αυτοκίνητο για να κάνουμε βόλτα. Η προβλήτα έχει μετατραπεί σε ένα μικρό τουριστικό κέντρο, με μια σειρά από εστιατόρια χτισμένα σε δοκάρια πάνω στο νερό. Λόγω της εποχής και του κρύου, αν και Κυριακή ο κόσμος ήταν λίγος και τα περισσότερα μαγαζιά κλειστά. Εκεί δίπλα στο ποτάμι είναι και η γραμμή του μικροσκοπικού τραμ το οποίο λειτουργεί ακόμη και αποπνέει άρωμα μιας άλλης εποχής, δίπλα στις παλιές αποθήκες του λιμανιού και τις εγκαταλελειμμένες πλέον κονσερβοποιίες ψαριών. Δυστυχώς δεν κατάφερα να δω τα ελεύθερα θαλάσσια λιοντάρια που ακούγαμε συνεχώς κάτω από τα κτίσματα σε δοκάρια παρά μόνο ένα, πολύ βιαστικά, την ώρα που κολυμπούσε. Περπατώντας στο εσωτερικό της πόλης απολαμβάνεις την ατμόσφαιρα παλιάς πόλης, με τα εκατοντάδες σπίτια Βικτωριανής εποχής, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι διατηρητέα.
Αστόρια
Μετά τη βόλτα μας στην Astoria, ήταν ώρα να προχωρήσουμε προς το νότο. Η εποχή δεν ήταν σύμμαχος μας αφού νυχτώνει πολύ νωρίς. Μετά από λίγα μίλια, φτάσαμε στον Ειρηνικό ωκεανό! Ψάξαμε να βρούμε το ναυάγιο του Peter Iredale, το κουφάρι ενός εμπορικού ιστιοφόρου πλοίου μήκους 87 μέτρων, που λόγω τις πυκνής ομίχλης ένα βράδυ του 1906, ξεβράστηκε στη στεριά, στοιχειώνοντας από τότε την παραλία στην οποία βρίσκεται. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να βρούμε το δρόμο που οδηγεί στην παραλία. Προσπεράσαμε το φρούριο Clatsop και συνεχίσαμε νότια, με τον Ειρηνικό στα δεξιά μας, χωρίς όμως να είναι ορατός. Έτσι κάπου στο Butterfield, κάναμε δεξιά και σταματήσαμε για λίγο στην ερημική αλλά τεράστια παραλία Del Rey. Η συννεφιά, η ομίχλη και τα παγωμένα νερά φυσικά υπενθύμιζαν πως αυτή δεν είναι η τυπική επίσκεψη στην παραλία για μπανάκι! Συνεχίσαμε και φτάσαμε στο Seaside.
Η παραλία Del Rey
Το μεγαλύτερο και ίσως μοναδικό αξιοθέατο της πόλης είναι το Astoria Column, ένας πύργος ύψους 35μέτρων στην κορυφή του λόφου της πόλης. Κατασκευάστηκε το 1926 και πάνω του υπάρχουν αναπαραστάσεις από 14 ιστορικά γεγονότα του Oregon. Δυστυχώς τη μέρα που πήγαμε ο πύργος ήταν κλειστός για συντήρηση και δεν καταφέραμε να ανέβουμε στη κορυφή για να θαυμάσουμε τη θέα. Και από τη βάση του όμως η θέα δεν είναι καθόλου άσχημη, παρά την ομίχλη, αφού μπορείς να δεις την πόλη, τη τεράστια γέφυρα που ενώνει την Astoria με την Washington πάνω από το ποταμό και τις γύρω επαρχιακές περιοχές.
Ο πύργος της Αστόρια και η θέα από το λόφο
Στη συνέχεια κατεβήκαμε στο λιμάνι όπου και αφήσαμε το αυτοκίνητο για να κάνουμε βόλτα. Η προβλήτα έχει μετατραπεί σε ένα μικρό τουριστικό κέντρο, με μια σειρά από εστιατόρια χτισμένα σε δοκάρια πάνω στο νερό. Λόγω της εποχής και του κρύου, αν και Κυριακή ο κόσμος ήταν λίγος και τα περισσότερα μαγαζιά κλειστά. Εκεί δίπλα στο ποτάμι είναι και η γραμμή του μικροσκοπικού τραμ το οποίο λειτουργεί ακόμη και αποπνέει άρωμα μιας άλλης εποχής, δίπλα στις παλιές αποθήκες του λιμανιού και τις εγκαταλελειμμένες πλέον κονσερβοποιίες ψαριών. Δυστυχώς δεν κατάφερα να δω τα ελεύθερα θαλάσσια λιοντάρια που ακούγαμε συνεχώς κάτω από τα κτίσματα σε δοκάρια παρά μόνο ένα, πολύ βιαστικά, την ώρα που κολυμπούσε. Περπατώντας στο εσωτερικό της πόλης απολαμβάνεις την ατμόσφαιρα παλιάς πόλης, με τα εκατοντάδες σπίτια Βικτωριανής εποχής, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι διατηρητέα.
Αστόρια
Μετά τη βόλτα μας στην Astoria, ήταν ώρα να προχωρήσουμε προς το νότο. Η εποχή δεν ήταν σύμμαχος μας αφού νυχτώνει πολύ νωρίς. Μετά από λίγα μίλια, φτάσαμε στον Ειρηνικό ωκεανό! Ψάξαμε να βρούμε το ναυάγιο του Peter Iredale, το κουφάρι ενός εμπορικού ιστιοφόρου πλοίου μήκους 87 μέτρων, που λόγω τις πυκνής ομίχλης ένα βράδυ του 1906, ξεβράστηκε στη στεριά, στοιχειώνοντας από τότε την παραλία στην οποία βρίσκεται. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να βρούμε το δρόμο που οδηγεί στην παραλία. Προσπεράσαμε το φρούριο Clatsop και συνεχίσαμε νότια, με τον Ειρηνικό στα δεξιά μας, χωρίς όμως να είναι ορατός. Έτσι κάπου στο Butterfield, κάναμε δεξιά και σταματήσαμε για λίγο στην ερημική αλλά τεράστια παραλία Del Rey. Η συννεφιά, η ομίχλη και τα παγωμένα νερά φυσικά υπενθύμιζαν πως αυτή δεν είναι η τυπική επίσκεψη στην παραλία για μπανάκι! Συνεχίσαμε και φτάσαμε στο Seaside.
Η παραλία Del Rey
θα δεις photos σύντομα και θα καταλάβεις! 
