soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.700
- Likes
- 6.314
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βερακρούζ
Αρχές περασμένου Νοέμβρη προορισμός Παρίσι, μετά της συζύγου. Όλα προγραμματισμένα μέσω internet. Η πρώτη μας κίνηση.
Μια μέρα κατά τις 1430 βγαίνουμε από το Λούβρο κατακουραμένοι και παραμορφωμένοι!!!. Πίνουμε τον καφέ μας κάτω από τη πυραμίδα, ξεκουραζόμαστε, και ξεκινάμε την βόλτα μας στον κήπο έξω από το μουσείο. Εκεί με τα σιντριβάνια και τα αγάλματα. Περπατούσαμε σένα χαλικόστρωτο δρόμακι όταν ξαφνικά σκύβει μπροστά μας μια δεκαεφτάχρονη πιάνει κάτι από κάτω, μας το δείχνει ρωτώντας.-Δικό σας είναι; Βλέπω και ήταν μια χρυσή βέρα αρκετά φαρδιά και βαριά. Λέω -όχι. -είναι χρυσή; την κοιτάζω από μέσα, έγραφε 18κ και της λέω-ναι,χρυσή είναι. Μου λέει - πάρτε την. -Γιατί ; δεν είναι δικιά μου εσύ την βρήκες.
Όχι δεν μπορώ να την κρατήσω γιατί είμαι από το Μαυροβούνιο, μουσουλμάνα και ελευθερη και δεν θα μου φέρει γούρι.Της λέμε δώστη στη αστυνομία ή πήγαινε να την πουλήσεις.- οχι οχι οχι δεν την θέλω. Τι να κάνουμε λοιπόν την πήρα, κάποια υποψία μπήκε στο μυαλό μου αλλά ας δούμε που θα καταλήξει η υπόθεση. Τη στιγμή που μας χαιρετούσε λέει: ξέρετε είμαι άνεργη, αν έχετε κάτι για να πάρω ένα χάμπερκερ. Ψάχνω τη τσέπη μου βλέπω τρία ευρώ και τις τα δίνω. Συνεχίζουμε για τον προορισμό μας σκεπτόμενοι πόσο εύκολα στο Παρίσι χάνει ο κόσμος τα χρυσαφικά του!!!
Την επομένη μέρα το πρωί στην περιοχή της πλατείας Vedome τη στιγμή που περπατούσαμε σκύβει μπροστά μας μια τριαντάρα περίππου, σηκώνει από κάτω την ίδια ακριβώς βέρα και πάει ν'αρχίσει τον ίδιο διάλογο!!!!!!!!! Λες να ήταν η δικιά μου; κοιτάζω στην τσέπη αλλά ήταν στη θέση της.
Στο πρώτο μαγαζάκι που ρωτήσαμε τι γίνεται με τις βέρες που γέμισε το Παρίσι;
Είπαν ότι ήμασταν τυχεροί που δεν μας έκλεψαν το πορτοφόρι. Διότι αν το έβγαζα να δώσω χαρτονόμισμα όπως κάποιος ενθουσιασμένος και αφελής ίσως έκανε, θα έβλεπε σε ποια τσέπη το βάζω και πόσα χρήματα έχει. Θα έπεφτε σήμα στους συνεργάτες,παρακολούθηση, στρίμωγμα σε κανένα ΜΜΜ και ξάφρισμα.
Κάθε μέρα στην περιοχή αυτή είχαμε την ίδια ιστορία, μάλιστα και δύο φορές κάποια μέρα. Αυτό γινόταν μόνο στην περιοχή από Λούβρο μέχρι Gran Palais, pont Alexander, Μουσείο Ορσαί. Δηλάδη σημεία με αρκετό τουρισμό.
Αυτή η εμπειρία μου από το πρώτο της ζωής μου ταξείδι σαν τουρίστας πλέον.
Λέτε το "φρούτο" αυτό να παρουσιαστεί μια μέρα και στη χώρα μας;
Σας χαιρετώ
o Captain
Μια μέρα κατά τις 1430 βγαίνουμε από το Λούβρο κατακουραμένοι και παραμορφωμένοι!!!. Πίνουμε τον καφέ μας κάτω από τη πυραμίδα, ξεκουραζόμαστε, και ξεκινάμε την βόλτα μας στον κήπο έξω από το μουσείο. Εκεί με τα σιντριβάνια και τα αγάλματα. Περπατούσαμε σένα χαλικόστρωτο δρόμακι όταν ξαφνικά σκύβει μπροστά μας μια δεκαεφτάχρονη πιάνει κάτι από κάτω, μας το δείχνει ρωτώντας.-Δικό σας είναι; Βλέπω και ήταν μια χρυσή βέρα αρκετά φαρδιά και βαριά. Λέω -όχι. -είναι χρυσή; την κοιτάζω από μέσα, έγραφε 18κ και της λέω-ναι,χρυσή είναι. Μου λέει - πάρτε την. -Γιατί ; δεν είναι δικιά μου εσύ την βρήκες.
Όχι δεν μπορώ να την κρατήσω γιατί είμαι από το Μαυροβούνιο, μουσουλμάνα και ελευθερη και δεν θα μου φέρει γούρι.Της λέμε δώστη στη αστυνομία ή πήγαινε να την πουλήσεις.- οχι οχι οχι δεν την θέλω. Τι να κάνουμε λοιπόν την πήρα, κάποια υποψία μπήκε στο μυαλό μου αλλά ας δούμε που θα καταλήξει η υπόθεση. Τη στιγμή που μας χαιρετούσε λέει: ξέρετε είμαι άνεργη, αν έχετε κάτι για να πάρω ένα χάμπερκερ. Ψάχνω τη τσέπη μου βλέπω τρία ευρώ και τις τα δίνω. Συνεχίζουμε για τον προορισμό μας σκεπτόμενοι πόσο εύκολα στο Παρίσι χάνει ο κόσμος τα χρυσαφικά του!!!
Την επομένη μέρα το πρωί στην περιοχή της πλατείας Vedome τη στιγμή που περπατούσαμε σκύβει μπροστά μας μια τριαντάρα περίππου, σηκώνει από κάτω την ίδια ακριβώς βέρα και πάει ν'αρχίσει τον ίδιο διάλογο!!!!!!!!! Λες να ήταν η δικιά μου; κοιτάζω στην τσέπη αλλά ήταν στη θέση της.
Στο πρώτο μαγαζάκι που ρωτήσαμε τι γίνεται με τις βέρες που γέμισε το Παρίσι;
Είπαν ότι ήμασταν τυχεροί που δεν μας έκλεψαν το πορτοφόρι. Διότι αν το έβγαζα να δώσω χαρτονόμισμα όπως κάποιος ενθουσιασμένος και αφελής ίσως έκανε, θα έβλεπε σε ποια τσέπη το βάζω και πόσα χρήματα έχει. Θα έπεφτε σήμα στους συνεργάτες,παρακολούθηση, στρίμωγμα σε κανένα ΜΜΜ και ξάφρισμα.
Κάθε μέρα στην περιοχή αυτή είχαμε την ίδια ιστορία, μάλιστα και δύο φορές κάποια μέρα. Αυτό γινόταν μόνο στην περιοχή από Λούβρο μέχρι Gran Palais, pont Alexander, Μουσείο Ορσαί. Δηλάδη σημεία με αρκετό τουρισμό.
Αυτή η εμπειρία μου από το πρώτο της ζωής μου ταξείδι σαν τουρίστας πλέον.
Λέτε το "φρούτο" αυτό να παρουσιαστεί μια μέρα και στη χώρα μας;
Σας χαιρετώ
o Captain
