Georgia86
Member
- Μηνύματα
- 175
- Likes
- 1.265
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Περιεχόμενα
Τέταρτη μέρα: Μαρσασλόκκ
Μετά το πρωινό που μου είχε γίνει συνήθεια πλέον καλέσαμε ένα ταξί για να πάμε στο παραδοσιακό ψαροχώρι Μαρσασλόκκ.
Ο καιρός ήταν εξαίσιος σήμερα, ότι πρέπει για βόλτες στην θάλασσα. Η μικρή δεν είχε καλή διάθεση όταν φτάσαμε, γκρίνιαζε συνεχώς και γενικά μας δυσκόλευε αρκετά. Παρόλα αυτά προσπαθήσαμε να της φτιάξουμε το κέφι και σιγά σιγά καταφέραμε να την κάνουμε να ηρεμήσει. Στην προκυμαία είχαν ένα μικρό παζάρι, όπως τα δικά μας πανηγύρια. Η μικρή ξετρελάθηκε με όλα τα παιχνιδάκια που είχε εκεί αλλά και με ένα από τα σνακ που βρήκαμε σε έναν άλλο πάγκο. Κάτι σαν μεγάλα caprice, πήρα τρία από αυτά και κόστισαν οκτώ ευρώ!! Όχι μόνο μας έγδυσαν αλλά μας έγδαραν κιόλας.
Η θέα ήταν φανταστική. Οι πολύχρωμες βάρκες, η μπλε θάλασσα και ο πεντακάθαρος ουρανός σε έκαναν να νομίζεις πως ήσουν σε κάποιο ελληνικό νησί. Και όπως σε κάθε ελληνικό νησί περνώντας μπροστά από μια από τις πολλές ταβέρνες ακούσαμε ελληνικά τραγούδια, συγκεκριμένα Οικονομόπουλο! Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, προχωρήσαμε πάνω κάτω την προκυμαία και επισκεφτήκαμε μια πλατεία για να δούμε την εκκλησία της κυρίας μας από την Πομπηία (αν το μετέφρασα σωστά από τα αγγλικά) χτισμένη στο τέλος του 19ο αιώνα για να καλύψει τις ανάγκες των ψαράδων που είχαν αρχίσει να χτίζουν πιο κοντά στην θάλασσα. Στην προκυμαία είχε και ένα ωραίο άγαλμα ενός ψαρά.
Αρχίσαμε να πεινάμε και επιλέξαμε ένα από τα πιο φτηνά ρεστοράν που βρήκαμε γιατί οι τιμές ήταν στα ύψη με την τιμή μιας μερίδας καλαμαράκια να φτάνει και τα 22 ευρώ. Παραγγείλαμε μια μερίδα καλαμαράκια και δυο πιάτα από την παραδοσιακή ψαρόσουπα. Η σούπα ήταν απλά ζωμός με ένα δυο κομματάκια ψάρι αλλά πολύ νόστιμη, άρεσε και στην μικρή πολύ, και τα καλαμαράκια πολύ διαφορετικά από αυτά που έχω συνηθίσει αλλά εξίσου νόστιμα. Μετά το φαί καλέσαμε πάλι ένα bolt ταξί και γυρίσαμε στο δωμάτιο μας.
Το απόγευμα κατεβήκαμε με τα πόδια μέχρι το κέντρο της Σιέλμα. Κάναμε πάλι βόλτες στην περιοχή με την μικρή να λατρεύει την ελευθερία να τρέξει όπου θέλει. Είχαμε κράτηση σε ένα ρεστοράν για το οποίο είχαμε διαβάσει τα καλύτερα και ανυπομονούσαμε να φάμε. Το ρεστοράν ήταν γεμάτο κόσμο. Οι σερβιτόροι τρέχανε συνεχώς παρόλα αυτά δεν άργησαν καθόλου να μας εξυπηρετήσουν. Παραγγείλαμε μια παραδοσιακή ψαρόσουπα, κουνέλι μαγειρεμένο σε κρασί και το παραδοσιακό χοιρινό με πατάτες. Ο άντρας μου ξετρελάθηκε με την σούπα, ήταν γεμάτη ψάρι και λαχανικά. Εγώ λάτρεψα την σως που είχε το κουνέλι αλλά το χοιρινό που παρήγγειλα ήταν καλύτερο νομίζω από τα τρία πιάτα. Οι τιμές ήταν λογικές μέσα στα πλαίσια της Μάλτας.
Μετά το φαί προχωρήσαμε μέχρι το σπίτι με τα πόδια για να χωνέψουμε κιόλας. Την επόμενη μέρα θα παίρναμε το ferry για την Βαλέτα.
Μετά το πρωινό που μου είχε γίνει συνήθεια πλέον καλέσαμε ένα ταξί για να πάμε στο παραδοσιακό ψαροχώρι Μαρσασλόκκ.
Ο καιρός ήταν εξαίσιος σήμερα, ότι πρέπει για βόλτες στην θάλασσα. Η μικρή δεν είχε καλή διάθεση όταν φτάσαμε, γκρίνιαζε συνεχώς και γενικά μας δυσκόλευε αρκετά. Παρόλα αυτά προσπαθήσαμε να της φτιάξουμε το κέφι και σιγά σιγά καταφέραμε να την κάνουμε να ηρεμήσει. Στην προκυμαία είχαν ένα μικρό παζάρι, όπως τα δικά μας πανηγύρια. Η μικρή ξετρελάθηκε με όλα τα παιχνιδάκια που είχε εκεί αλλά και με ένα από τα σνακ που βρήκαμε σε έναν άλλο πάγκο. Κάτι σαν μεγάλα caprice, πήρα τρία από αυτά και κόστισαν οκτώ ευρώ!! Όχι μόνο μας έγδυσαν αλλά μας έγδαραν κιόλας.
Η θέα ήταν φανταστική. Οι πολύχρωμες βάρκες, η μπλε θάλασσα και ο πεντακάθαρος ουρανός σε έκαναν να νομίζεις πως ήσουν σε κάποιο ελληνικό νησί. Και όπως σε κάθε ελληνικό νησί περνώντας μπροστά από μια από τις πολλές ταβέρνες ακούσαμε ελληνικά τραγούδια, συγκεκριμένα Οικονομόπουλο! Βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, προχωρήσαμε πάνω κάτω την προκυμαία και επισκεφτήκαμε μια πλατεία για να δούμε την εκκλησία της κυρίας μας από την Πομπηία (αν το μετέφρασα σωστά από τα αγγλικά) χτισμένη στο τέλος του 19ο αιώνα για να καλύψει τις ανάγκες των ψαράδων που είχαν αρχίσει να χτίζουν πιο κοντά στην θάλασσα. Στην προκυμαία είχε και ένα ωραίο άγαλμα ενός ψαρά.
Αρχίσαμε να πεινάμε και επιλέξαμε ένα από τα πιο φτηνά ρεστοράν που βρήκαμε γιατί οι τιμές ήταν στα ύψη με την τιμή μιας μερίδας καλαμαράκια να φτάνει και τα 22 ευρώ. Παραγγείλαμε μια μερίδα καλαμαράκια και δυο πιάτα από την παραδοσιακή ψαρόσουπα. Η σούπα ήταν απλά ζωμός με ένα δυο κομματάκια ψάρι αλλά πολύ νόστιμη, άρεσε και στην μικρή πολύ, και τα καλαμαράκια πολύ διαφορετικά από αυτά που έχω συνηθίσει αλλά εξίσου νόστιμα. Μετά το φαί καλέσαμε πάλι ένα bolt ταξί και γυρίσαμε στο δωμάτιο μας.
Το απόγευμα κατεβήκαμε με τα πόδια μέχρι το κέντρο της Σιέλμα. Κάναμε πάλι βόλτες στην περιοχή με την μικρή να λατρεύει την ελευθερία να τρέξει όπου θέλει. Είχαμε κράτηση σε ένα ρεστοράν για το οποίο είχαμε διαβάσει τα καλύτερα και ανυπομονούσαμε να φάμε. Το ρεστοράν ήταν γεμάτο κόσμο. Οι σερβιτόροι τρέχανε συνεχώς παρόλα αυτά δεν άργησαν καθόλου να μας εξυπηρετήσουν. Παραγγείλαμε μια παραδοσιακή ψαρόσουπα, κουνέλι μαγειρεμένο σε κρασί και το παραδοσιακό χοιρινό με πατάτες. Ο άντρας μου ξετρελάθηκε με την σούπα, ήταν γεμάτη ψάρι και λαχανικά. Εγώ λάτρεψα την σως που είχε το κουνέλι αλλά το χοιρινό που παρήγγειλα ήταν καλύτερο νομίζω από τα τρία πιάτα. Οι τιμές ήταν λογικές μέσα στα πλαίσια της Μάλτας.
Μετά το φαί προχωρήσαμε μέχρι το σπίτι με τα πόδια για να χωνέψουμε κιόλας. Την επόμενη μέρα θα παίρναμε το ferry για την Βαλέτα.
Last edited: