KonTiki
Member
- Μηνύματα
- 19
- Likes
- 47
- Επόμενο Ταξίδι
- Αυστρία (Τιρόλο)
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γαλλική Πολυνησία
Στριμώξαμε το seicento σε μια γωνιά του πλοίου με προορισμό την Ερμούπολη. Έπρεπε να πατήσω τα 30 για να μην βλέπω σαν περαστικός επιβάτης των Κυκλάδων, τους γερανούς του Νεωρίου (των ναυπηγείων δλδ της Σύρου δίπλα στο λιμάνι). Ήρθε ο καιρός να κατέβω επιτέλους σε αυτήν την τόσο όμορφη και διαφορετική χώρα των Κυκλάδων που κάποτε ο Ερμής θεωρούνταν ο προστάτης της εξ'ου και τ'όνομά της.
Αφήσαμε όμως την πρώτη βόλτα για το απόγευμα και πάτησα γκάζι για την άλλη πλευρά του νησιού που το "πολύτιμο" GPS παναθεμάτο την έκανε ακόμα πιο μακρινή. Εκεί, στα νοτιοδυτικά της Ερμούπολης βρίσκεται η Ποσειδωνία ή αλλιώς η Ντελαγκράτσια. Πολύ κοντά στον μουσικό άντρα της τον Γαλησσά. Εκεί λοιπόν, με τη δική μου Φραγκοσυριανή, ορίσαμε τη βάση μας. Επιλογή μουσική μεν, μακριά δε απο την πρωτεύουσα. Αλλά κοντά στο ηλιοβασίλεμα και σε ωραίες family-style παραλίες όπως οι Αγκαθωπές, ο Γαλησσάς κι ένα ωραίο ταβερνάκι που δυστυχώς μόνο την πρώτη μέρα είχε τις καταπληκτικές πατάτες φούρνου (πώς τα μπλέκω τα φαγητά...πεινάω μάλλον).
Στα δωμάτια της Ερατώς βρήκαμε την ησυχία μας, μια υπέροχη θέα και ένα καλά εξοπλισμένο δωμάτιο με κουζινάκι.
Θα μπορούσε να κυλήσει έτσι απλά το διακοπολόγιό μας αν δεν είμασταν μαμούνια να σκαλίζουμε χάρτες ιστορίες και γεγονότα. Διαθέτοντας τα ανάλογα πατούμενα πάντα...
ουφ! πώς τα πήγα μέχρι εδώ;
Αφήσαμε όμως την πρώτη βόλτα για το απόγευμα και πάτησα γκάζι για την άλλη πλευρά του νησιού που το "πολύτιμο" GPS παναθεμάτο την έκανε ακόμα πιο μακρινή. Εκεί, στα νοτιοδυτικά της Ερμούπολης βρίσκεται η Ποσειδωνία ή αλλιώς η Ντελαγκράτσια. Πολύ κοντά στον μουσικό άντρα της τον Γαλησσά. Εκεί λοιπόν, με τη δική μου Φραγκοσυριανή, ορίσαμε τη βάση μας. Επιλογή μουσική μεν, μακριά δε απο την πρωτεύουσα. Αλλά κοντά στο ηλιοβασίλεμα και σε ωραίες family-style παραλίες όπως οι Αγκαθωπές, ο Γαλησσάς κι ένα ωραίο ταβερνάκι που δυστυχώς μόνο την πρώτη μέρα είχε τις καταπληκτικές πατάτες φούρνου (πώς τα μπλέκω τα φαγητά...πεινάω μάλλον).
Στα δωμάτια της Ερατώς βρήκαμε την ησυχία μας, μια υπέροχη θέα και ένα καλά εξοπλισμένο δωμάτιο με κουζινάκι.
Θα μπορούσε να κυλήσει έτσι απλά το διακοπολόγιό μας αν δεν είμασταν μαμούνια να σκαλίζουμε χάρτες ιστορίες και γεγονότα. Διαθέτοντας τα ανάλογα πατούμενα πάντα...
ουφ! πώς τα πήγα μέχρι εδώ;