Ταξίδια "όσο προλαβαίνεις"

[Alpha14]

Έτυχε σήμερα να πέσω στην ιστορία από το τριμηνο ταξίδι που έκανε ο Yorgos πριν από τρία χρόνια (κάπου τόσο πρέπει να μου πήρε κι εμένα για να τη διαβάσω όλη... ) και με αφορμή τα σχόλια για την έναρξη της "κινέζικης απόβασης" στο Παλάου και το άνοιγμα/"δυτικοποίηση" της Βιρμανίας, σκέφτηκα να ανοίξω ένα τόπικ με προορισμούς που θεωρεί ο καθένας μας ότι αλλάζουν ή θα αλλάξουν πολύ σύντομα, και θα ήθελε να τους επισκεφθεί όσο είναι νωρίς.
Δεν υπολογίζω μόνο το (μαζικό) τουρισμό σαν αιτία αλλοίωσης κάποιου τόπου, αλλά και τυχόν κοινωνικούς/πολιτικούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την κατάσταση σε μια χώρα ή σε σχέση με κάποια πληθυσμιακή ομάδα/μειονότητα, ενδεχόμενες φθορές ή καταστροφές σε μνημεία/φυσικό περιβάλλον, προβλήματα από επικείμενη αύξηση της στάθμης του νερού σε παραθαλάσσιες περιοχές, και οτιδήποτε άλλο μπορεί να επηρεάσει έναν τόπο και τους ανθρώπους που ζουν σε αυτόν.
Επειδή λογικά όσοι έχουν τις περισσότερες γνώσεις για το θέμα, θα έχουν πραγματοποιήσει και τα περισσότερα ταξίδια, μπορούν προφανώς αν θέλουν να αναφέρουν προορισμούς τους οποίους έχουν ήδη επισκεφθεί.

 

[Strani21]

ΚΟΥΒΑ χθες ομως!!!!!!

 

[BASILISPAP]

Ενδιαφέρον ερώτημα!
Εμείς πηγαμε στην Βιρμανία το 2016, πολύ ενδιαφέρουσα χώρα με τρομερούς ανθρώπους! Πιστεύω ότι θα αλλάξει (αν δεν έχει ήδη) σύντομα...
Θα ήθελα να πάω Κούβα και ίσως το κάνουμε τον ερχόμενο Φεβρουαρίο.

 

[underwater]

Είναι κάμποσες. Με μια πρόχειρη σκέψη, καταρχάς Καζακστάν και Ουζμπεκιστάν. Είχα πάει Κιργιστάν πριν 4 χρόνια και διαπιστώνοντας πόσο έχει αναπτυχθεί η χώρα από τότε σκέφτομαι ότι στενεύουν τα περιθώρια και για τις άλλες.

Κούβα σίγουρα, μολονότι θεωρώ ότι έχω ήδη χάσει το τραίνο και για αυτό και το έχω αμελήσει κιόλας.

Ιράν (ξανά). Βάσει όσων διαβάζω διαπιστώνω ότι από την περίοδο που πήγα (πριν μόλις 2+ χρόνια) έχει τουριστικοποιηθεί αρκετά. Βέβαια, έχω ήδη πάει στα "κλασικά", οπότε ένα επόμενο ταξίδι σκοπεύω να είναι πιο alternative.

Βιετνάμ. Θεωρώ ότι έχει ήδη γίνει mainstream, πόσο ακόμα να το καθυστερήσω;

 

[taver]

Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι απλά hype (π.χ. πηγαίντε στα τάδε νησιά γιατί σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχουν).
Το πρώτο, δεύτερο και τρίτο από τα μέρη που το τρένο έχει ήδη χαθεί: Κίνα. Όχι λόγω τουρισμού, αλλά γιατί έχουν καταστρέψει τη χώρα τους με ένα μοντέλο ανάπτυξης πόλεων που μοιάζει πολύ με αυτό της Ελλάδας πριν 50 χρόνια.

 

[hydronetta]

Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι απλά hype (π.χ. πηγαίντε στα τάδε νησιά γιατί σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχουν).
Το πρώτο, δεύτερο και τρίτο από τα μέρη που το τρένο έχει ήδη χαθεί: Κίνα. Όχι λόγω τουρισμού, αλλά γιατί έχουν καταστρέψει τη χώρα τους με ένα μοντέλο ανάπτυξης πόλεων που μοιάζει πολύ με αυτό της Ελλάδας πριν 50 χρόνια.

Πες τα χρυσόστομε. Κίνα = απογοήτευση... απλά

 

[Strani21]

Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι απλά hype (π.χ. πηγαίντε στα τάδε νησιά γιατί σε λίγα χρόνια δε θα υπάρχουν).
Το πρώτο, δεύτερο και τρίτο από τα μέρη που το τρένο έχει ήδη χαθεί: Κίνα. Όχι λόγω τουρισμού, αλλά γιατί έχουν καταστρέψει τη χώρα τους με ένα μοντέλο ανάπτυξης πόλεων που μοιάζει πολύ με αυτό της Ελλάδας πριν 50 χρόνια.

Γιατί όχι Κίνα και το τσεκάρω για προσεχώς?

 

[Παρίσακτος]

Ενδιαφέρον θέμα, για να έχει τόσο λίγες απαντήσεις.

Το "όσο προλαβαίνεις", από την οπτική του ταξιδευτή καταλαβαίνω (γιατί υπάρχει κι η οπτική του πολεμικού ανταποκριτή π.χ. ή του τουρίστα της εύκολης πρόσβασης κι έπειτα του τουρίστα των ανέσεων και των all inclusive...), εκείνου που θέλει να βρει την αυθεντικότητα στα μέρη που πηγαίνει, που αποζητά μια συνέχεια του παρόντος με το παρελθόν του τόπου, αλλά και το να μην μαστίζονται τα αξιοθέατα που επισκέπτεται από φλας σε ρυθμό πολυβόλου, από Μακντόλαντς και μπτσόμπαρα. Να μπορείς, βρε παιδί μου, να αναμετρηθείς και λίγο με το βάρος της ιστορίας που κουβαλά κάθε πέτρα στον τάδε αρχαιολογικό χώρο, να ζήσεις και λίγο τη δική σου περιπέτεια χωρίς παρεμβολές (δύσκολο ίσως, αν και από ιστορίες διαβάζω ότι υπάρχουν ακόμη τέτοια μέρη τουριστικά ανεκμετάλλευτα).

Ιδιαίτερα πολυταξιδεμένος δεν είμαι, ιδίως αν συγκριθώ με ορισμένα ιερά τέρατα του φόρουμ, οπότε δεν έχω να προσθέσω πολλά, πέρα από την άποψη ότι σε κάθε μέρος μπορείς να βρεις -φαινομενικά- ανεξερεύνητα μονοπάτια και αυθεντικές γωνιές, έστω ορισμένες εποχές του χρόνου, αν και όλο και δυσκολότερα πλέον την εποχή του Ίντερνετ και της επικοινωνίας μεταξύ κάθε γωνιάς του πλανήτη. Η νέα τάση στα ταξίδια είναι η περιπέτεια, το "Ανακαλύψτε πρώτοι το τάδε μοναδικό και κρυφό μέρος του κόσμου", "Προλάβετε πριν τουριστικοποιηθεί", κάτι που βοηθά όσους ψάχνουμε τέτοια μέρη, προσωρινά βέβαια, μέχρι το άγνωστο μέρος να γίνει η νέα Μύκονος.

Κατά τη γνώμη μου, θα είχε ενδιαφέρον η πρόβλεψη για το ποια μέρη κινδυνεύουν περισσότερο από τον τουρισμό και την υπερπροβολή, σε πρώτο βαθμό, κι έπειτα από πολιτικές αλλαγές (Κούβα, ενδεχομένως και Βόρεια Κορέα στο μακρινό μέλλον), από γεωλογικές καταστροφές (Βενετία και υπερθέρμανση, ξέρω γω), από εγκληματικές δράσεις (ISIS και αρχαία, πόλεμοι). Και σε δεύτερο επίπεδο, ποια μέρη θεωρείτε ασφαλή ως προορισμοί (π.χ. λόγω δύσκολης πρόσβασης), τουλάχιστον για ένα ικανοποιητικό διάστημα.

Τα παραπάνω δεν λέω ότι είναι απαραίτητα χρηστικές πληροφορίες, αλλά μου φαίνονται ενδιαφέροντα. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος κι ιντριγκαδόρικος, για όποιος έχει άποψη, τι γνώμη έχετε για το μέλλον ορισμένων από τις εξής χώρες: Μεξικό, Γουατεμάλα, Νικαράγουα, Περού, Βολιβία, Χιλή, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος, Ινδία, Ιράν και τα περίφημα "-σταν". (Την Αφρική τη θεωρώ πιο safe).

 

[taver]

Ιδιαίτερα πολυταξιδεμένος δεν είμαι, ιδίως αν συγκριθώ με ορισμένα ιερά τέρατα του φόρουμ

Δεν υπάρχουν ιερά τέρατα. Υπάρχουν αυτοί που είναι ήδη πολυταξιδεμένοι κι αυτοί που θα γίνουν σύντομα (ντάξει, κι αυτοί που είδαν φως και μπήκαν επειδή ψάχνουν αν θα πάρουν Oyster ή Travelcard στο Λονδίνο, και αυριο θα φύγουν).

Κατά τη γνώμη μου, θα είχε ενδιαφέρον η πρόβλεψη για το ποια μέρη κινδυνεύουν περισσότερο από τον τουρισμό και την υπερπροβολή, σε πρώτο βαθμό, κι έπειτα από πολιτικές αλλαγές (Κούβα, ενδεχομένως και Βόρεια Κορέα στο μακρινό μέλλον), από γεωλογικές καταστροφές (Βενετία και υπερθέρμανση, ξέρω γω), από εγκληματικές δράσεις (ISIS και αρχαία, πόλεμοι). Και σε δεύτερο επίπεδο, ποια μέρη θεωρείτε ασφαλή ως προορισμοί (π.χ. λόγω δύσκολης πρόσβασης), τουλάχιστον για ένα ικανοποιητικό διάστημα.

Τα παραπάνω δεν λέω ότι είναι απαραίτητα χρηστικές πληροφορίες, αλλά μου φαίνονται ενδιαφέροντα. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος κι ιντριγκαδόρικος, για όποιος έχει άποψη, τι γνώμη έχετε για το μέλλον ορισμένων από τις εξής χώρες: Μεξικό, Γουατεμάλα, Νικαράγουα, Περού, Βολιβία, Χιλή, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος, Ινδία, Ιράν και τα περίφημα "-σταν". (Την Αφρική τη θεωρώ πιο safe).

Δεν είμαι η Πυθία, αλλά θα επιχειρήσω κάποιες προβλέψεις.
Για Μεξικό, Γουατεμάλα, Νικαράγουα, πολλά εξαρτώνται από το τι θα γίνει τελικά με τη μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ, θεωρώ πως προς το παρόν δύσκολο να γίνουν προβλέψεις, τόσο για τον τουρισμό όσο και για την πολιτική κατάσταση και την ασφάλεια (disclaimer: Δεν έχω πάει).
Το Βολιβία τη βλέπω να τραβάει το δρόμο της Βενεζουέλας αργά ή γρήγορα, αλλά επιπλέον (για το μικρό κομμάτι της που έχω δει) έχει και θέματα με τις τουριστικές της υποδομές, που αν τα λύσει μπορεί να χαλάσει πολύ.
Η Χιλή πάει όλο και καλύτερα ως οικονομία και θα δει τον τουρισμό της να αυξάνει ακόμα περισσότερο, αλλά και οι τιμές της θα πάρουν την ανηφόρα όσο μειώνονται οι ανισότητες.
Η Ταυλάνδη είναι ήδη υπερτουριστική αλλά έχει ανεπτυγμένη οικονομία, οπότε είναι μάλλον safe για να μη χαλάσει - με μόνο πρόβλημα μια ενδεχόμενη πολιτική αστάθεια, αλλά δεν τους βλέπω για μεγάλες αναστατώσεις.
Η Ινδονησία έχει μέρη που βουλιάζουν ήδη από τους τουρίστες (π.χ. Μπαλί) και μέρη που τουρίστες δεν πατάνε, και με την εξαίρεση της επαρχίας Aceh έχει μετριοπαθές ισλαμικό στοιχείο και σχετικά καλά κατανεμημένη ευμάρεια, οπότε αναμένεται σταθερότητα. Αν ξαφνικά τώρα η κυβέρνηση ή τίποτα Κινέζοι αποφασίσουν να φτιάξουν νέες τουριστικές υποδομές (ξενοδοχεία, δρόμους, αεροδρόμια κλπ) σε καμμιά δυτική παπούα, μπορεί να έχουν θέματα κι εκεί. Μην ξεχνάμε και τον παράγοντα των ηφαιστείων.
Οι Φιλιππίνες ξεκινάνε από την ίδια βάση. Το Boracay και κάποια ακόμα νησιά δύσκολο να γίνουν ακόμα τουριστικότερα, αλλά μάλλον έχουν πάρει το μύνημα για sustainable ανάπτυξη του τουρισμού, οπότε μάλλον δεν κινδυνέυουν από την υπερτουριστικοποίηση. Ίσως έχουν όμως πολιτική αστάθεια, κρίνοντας από τον πρόεδρο που έχουν εκλέξει. Αλλά μπορεί και να ειρηνεύσει και το Mindanao...
Βιετναμ: Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Είναι πολύ κοντά στην Κίνα, και όσο η Κίνα "αναπτύσσεται" τόσο περισσότερο θα βουλιάζει από τον τουρισμό.
Η Καμπότζη (πάνε χρόνια που είχα πάει) φαινόταν να έχει πάρει το μύνημα για την τουριστική ανάπτυξη με χαμηλό impact. Και έχει πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να έχει πρόβλημα. Νομίζω προς το παρόν είναι καλά. Κάπως έτσι και το Λάος, όπου ακόμα και τα πρώην "κατεστραμμένα" μέρη (π.χ. Vang Vieng) φαίνεται σιγά σιγά να μαζεύονται.
Ινδία... Είναι τόσο μεγάλη, που είναι δύσκολες οι προβλέψεις. Πάντως η οικονομία της μόνο προς τα πάει μπορεί να πάει, αλλά το πότε εξαρτάται κι από το πότε θα ξεπεράσουν μια σειρά από κοινωνικά θέματα. Αυτό μπορεί να είναι και πολύ κακό, αλλά μπορεί και όχι. Προς το παρόν, πάντως, ο τουρισμός φαίνεται να μην είναι βιομηχανία και να τους έχει επηρρεάσει λίγο μόνο. Δε βλέπω το Βαρανάσι να γίνεται Ντύσνευλαντ σύντομα.
Ιράν. Παίζει πλέον ΚΑΙ το χαρτί του τουρισμού, οπότε βλέπω μια αύξησή του να έρχεται. Αλλά όσο υπάρχουν οι κυρώσεις, το κύμα ανακόπτεται. Αν σταματήσουν...
Τα σταν... Κάποια από αυτά (λέγε με Κυργιστάν - δεν έχω πάει) παίζουν πλέον πολύ το χαρτί του τουρισμού (κι ας μην έχουν τίποτα το ιδιαίτερο να δείξουν, Μογγολικές γιούρτες, τουρκμένικα άλογα και... βουνά είναι το τουριστικό της προϊόν). Εκεί θα δεις αύξηση. Στο Τουρμνενιστάν, το Ουζμπεκισταν και εν μέρει στο Τατζικιστάν, η πολιτική κατάσταση είναι τέτοια, που η τουριστική μαζικότητα δεν ευνοείται - πάει μόνος όποιος έχει συγκεκριμένο λόγο να το θέλει (και έχει). Το Καζακστάν πάλι είναι τόσο αλλοπρόσαλλο, που ότι και να σου πω αύριο μπορεί να ισχύει κάτι άλλο. Κάθε φορά που το ψάχνω να ξαναπάω, ισχύει και κάτι διαφορετικό. Πάντως κίνδυνος γενικού πολέμου και ασφάλειας δε φαίνεται να υπάρχει.

 

[taver]

Γιατί όχι Κίνα και το τσεκάρω για προσεχώς?

Διότι όλες οι πόλεις πλέον είναι κάπως έτσι:

 

[AERAS]

Διότι όλες οι πόλεις πλέον είναι κάπως έτσι:

Σε εσωτερική πτήση στην Κίνα από Shanghai προς Xian σε όλη την διαδρομή από κάτω έβλεπα τοπίο ακριβώς ίδιο με την photo που ανέβασες.
Δεν είναι οι πόλεις έτσι..η επαρχία είναι έτσι..
υπερβάλλω αλλά δεν απέχει από την πραγματικότητα τουλάχιστον για την κοντινή επαρχία από τις μεγαλουπόλεις.

 

[orck]

Το μονο που αισθανομαι ασχημα που εχασα ηταν η Ανατολικη Γερμανια πριν πεσει το τοιχος (οκ δεν θα μπορουσα να κανω και πολλα καθως οταν επεσε το τοιχος το εβλεπα στην πρωτη μας εγχρωμη τηλεοραση, ειμουν παιδακι τοτε και δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι τοση χαρα που ριξανε ενα ντουβαρι).
Θα ηθελα πολυ να μπορουσα να ειχα παει να δω πως ειναι η ζωη εκεινη την περιοδο. Φυσικα αυτοι εκει υπεφεραν η αισθανονταν καταπιεση αλλα ενας περαστικος θα το χαιροταν με ολα αυτα τα καινουργια πραγματα. Το DDR museum δινει μια εικονα αλλα και παλι ειναι ενα μουσειο και εχει τα προιοντα σε προθηκες.

Παω να δω την ταινια Goobdye Lenin τωρα.

Οταν διαβασα το θεμα μου ηρθε κατι αλλο στο μυαλο. Ταξιδια οσο προλαβαινεις, οσο εισαι νεος και αντεχουν τα ποδια σου να περπατας ολη μερα χωρις σταματημο. Διαβαζω ιστοριες μελων εδω και πραγματικα τους θαυμαζω που δεν μασανε με κοπωση ποδιων η πονο μεσης. Αυτη η μεση με πεθαινει καθε φορα που παω καπου για πανω απο 3 ημερες (και φυσικα περπαταω ολη ημερα). Σε λιγο καιρο θα μπορω να πηγαινω ΜΟΝΟ σε δυο σημεια την ημερα και αυτο ειναι.

Συγνωμη εαν ειμαι λιγο εκτος θεματος.