Stefsjourney
Member
- Μηνύματα
- 30
- Likes
- 275
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
Χάρηκα για την ανταπόκριση και ανταποδίδω με την ιστορία.
Γενικά για μένα: Είμαι low budget ταξιδιώτισσα που απογεύγει τα hostels με κάθε ευκαιρία και γενικά λατρεύω την φωτογραφία όπως διαπιστώσετε και πιο κάτω. Ψάχνω πάντα τα καλύτερα μέρη για θέα, καλό καφέ και τα τοπικά γλυκά τις κάθε περιοχής. Μου αρέσει και η ιστορία, η αρχιτεκτονική αλλά ίσως όχι και τόσο η τέχνη.
Ημέρα 1η:
Φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης η ώρα 11μμ με σκοπό να μείνουμε για μερικές ωρίτσες και να φύγουμε το πρωί η ώρα 6πμ για Βιέννη. Σκεφτήκαμε έξυπνα έξυπνα πως έτσι θα εξοικονομούσαμε μια διανυχτέρευση - ΧΑ , ΧΑ!
Η αλήθεια πάντα ακούεται καλύτερα κάτι όταν το σκέφτεσε αλλά καθώς φτάνουμε στο αεροδρόμιο η φίλη μου με κοιτάζει με ένα έντρομο ύφος καθώς βλέπουμε ότι στο αεροδρόμιο υπήρχαν μόνο κάτι μεταλλικές καρέκλες στην είσοδο.
"Θα μείνουμε εδώ;" μου λέει. Γνωρίζοντας ότι πέρασε ολόκληρη μέρα δουλεύοντας για να έρθει στο ταξίδι αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να δεχτώ το λάθος μου. Μπαίνω η ώρα 11:15 στο booking, ψάχνω το φθηνότερο ξενοδοχείο στην Βουδαπέστη (δεν μένουμε σε κοιτώνες!) και βρίσκουμε ένα που ονομάζεται Thomas Hotel με μόνο 24 ευρώ. Συνεχίζουμε βγαίνουμε έξω να συνεχίσουμε την πορεία προς την Βουδαπέστη ακολουθώντας τον υπόλοιπο κόσμο που χρησιμοποίησε το λεωφορείο.
Φτάνουμε στην πλησιέστερη στάση από το λεωφορείο η ώρα 12 και έπρεπε να περπατήσουμε για ακόμη 15 λεπτά.
¨Ίσως να πάρουμε ταξί; " με ρωτά επίμονα..
"Σε πέντε λεπτά θα φτάσουμε, δεν είναι μακριά" την καθησυχάζω. *ένοχη*
Συνεχίζουμε μέχρι και που φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Μπαίνουμε μέσα, κάνουμε check in και ξαπλώνουμε για μερικές ώρες. Το ξενοδοχείο μικρό και πρακτικό - μύριζε κάπως τσιγαρίλλα στο δωμάτιο αλλά την δεδομένη στιγμή δεν φάνηκε να μας ενοχλήσει και τόσο.
Περιττό να σας πω πως χάσαμε το λεωφορείο - γιατί ποιος ξυπνά μετά από ένα ταξίδι και 4 ώρες ύπνου. Προφανώς το είχα αποδεχτεί απο χθές ότι υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο αλλά σκέφτομαι παρά να περάσω την μέρα μου κατσουφιασμένη και κουρασμένη καλύτερα να αγοράσω το επόμενο εισιτήριο. Μακάρι να έλεγχα το policy τη νύχτα καθώς η γραμμή Regiojet δέχεται ακυρώσεις μέχρι και μερικές ώρες πριν και θα μπορούσα να αντικαταστήσω το εισητίριο με το επόμενο. Τέλος πάντων, φτάνουμε η ώρα 9 στην στάση του λεωφορείου και μας λένε πως έπρεπε να αγοράσουμε το εισιτριο online μια ώρα πριν για να μπούμε μέσα και το επόμενο λεωφορείο ήταν στις 12. Υπάρχει και το blablacar (car pooling) όπου βρίσκω μια φτηνότατη διαδρομή Βουδαπέστης-Βιέννης και κλείνω 2 θέσεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Προσπαθώ να επικοινωνήσω με τον οδηγό, η κλήση προωθείται. Τέλεια. Long story short, πάμε με το επόμενο λεωφορείο στις 12.
Και φτάνουμε στην Βιέννη η ώρα 2:30. Η τέλεια ώρα για check-in. Αφήνουμε τα πράγματα μας στο ξενοδοχείο και φεύγουμε για να εξερευνήσουμε την πόλη. Φτάνουμε στην κεντρική πλατεία Στέφανςπλατζ η οποία πραγματικά είναι πανέμορφη. Χρειάστηκαν μόνο μερικά λεπτά περπάτημα για αισθανθούμε πόσο "κομψή" είναι αυτή η πόλη. Εαν μπορούσα να περιγράψω την Βιέννη με μια λέξη, θα έλεγα "εκλεκτική". Είναι μια μοντέρνα πόλη με αισθητή παρουσία του κλασικού στοιχείου.
Συνεχίζουμε προς τον καθεδρικό του Άγιου Στεφάνου γιατί θέλαμε να δούμε την θέα από ψηλά. Μην υποτιμήσετε τον συγκεκριμένο ναό. Χρειάζονται τουλάχιστον 10 λεπτά να ανεβείτε τα σκαλιά και το εισιτήριο κοστίζει €5,50. Αξίζει η θέα τα 300+ σκαλιά;
Επόμενος προορισμός; Το δημοφιλές πάρκο και λούνα παρκ της Βιέννης, το Πράτερ. Υπάρχουν εκατοντάδες παιχνίδια γι'αυτό εάν ταξιδεύετε με παιδιά καλό θα ήταν να το επισκεφτείτε, αλλά και εσείς, γιατί όχι; Το πάρκο το επισκεφτήκαμε για την γνωστή ρόδα-σύμβολο της Βιέννης, την Ράιζενραντ όπως την λένε η οποία δημιουργήθηκε το 1897. Γενικά, η είσοδος στο πάρκο είναι δωρεάν, άρα μπορείτε να μπείτε μέσα και να δείτε τους διάφορους χώρους.
Για να πάτε στην γνωστή ρόδα, στοιχίζει €10 το άτομο.
Τέλος, περάσαμε από το Χουντερτβάσερ Χάους, ένα συγκρότημα από διαμερίσματα που ξεχωρίζει από την εκκεντρική αρχιτεκτονική του. Στο συγκρότημα μένουν ντόπιοι αλλά πραγματικά εκατοντάδες τουρίστες σταματούν καθημερινά για να βγάλουν φωτογραφίες (δεν τους αδικώ!). Στην γωνιά του συγκροτήματος υπάρχει και ένα καφέ/κατάστημα όπου μπορείτε να δείτε την ιστορία του συγκροτήματος και μάλιστα υπάρχει και μια αίθουσα που φιλοξενά διάφορες εκθέσεις τέχνης.
Αυτά για την πρώτη μέρα του ταξιδιού. Σας καληνυχτίζω φίλοι μου και θα ανανεώσω την ιστορία σύντομα!
Γενικά για μένα: Είμαι low budget ταξιδιώτισσα που απογεύγει τα hostels με κάθε ευκαιρία και γενικά λατρεύω την φωτογραφία όπως διαπιστώσετε και πιο κάτω. Ψάχνω πάντα τα καλύτερα μέρη για θέα, καλό καφέ και τα τοπικά γλυκά τις κάθε περιοχής. Μου αρέσει και η ιστορία, η αρχιτεκτονική αλλά ίσως όχι και τόσο η τέχνη.
Ημέρα 1η:
Φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης η ώρα 11μμ με σκοπό να μείνουμε για μερικές ωρίτσες και να φύγουμε το πρωί η ώρα 6πμ για Βιέννη. Σκεφτήκαμε έξυπνα έξυπνα πως έτσι θα εξοικονομούσαμε μια διανυχτέρευση - ΧΑ , ΧΑ!
Η αλήθεια πάντα ακούεται καλύτερα κάτι όταν το σκέφτεσε αλλά καθώς φτάνουμε στο αεροδρόμιο η φίλη μου με κοιτάζει με ένα έντρομο ύφος καθώς βλέπουμε ότι στο αεροδρόμιο υπήρχαν μόνο κάτι μεταλλικές καρέκλες στην είσοδο.
"Θα μείνουμε εδώ;" μου λέει. Γνωρίζοντας ότι πέρασε ολόκληρη μέρα δουλεύοντας για να έρθει στο ταξίδι αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να δεχτώ το λάθος μου. Μπαίνω η ώρα 11:15 στο booking, ψάχνω το φθηνότερο ξενοδοχείο στην Βουδαπέστη (δεν μένουμε σε κοιτώνες!) και βρίσκουμε ένα που ονομάζεται Thomas Hotel με μόνο 24 ευρώ. Συνεχίζουμε βγαίνουμε έξω να συνεχίσουμε την πορεία προς την Βουδαπέστη ακολουθώντας τον υπόλοιπο κόσμο που χρησιμοποίησε το λεωφορείο.
Φτάνουμε στην πλησιέστερη στάση από το λεωφορείο η ώρα 12 και έπρεπε να περπατήσουμε για ακόμη 15 λεπτά.
¨Ίσως να πάρουμε ταξί; " με ρωτά επίμονα..
"Σε πέντε λεπτά θα φτάσουμε, δεν είναι μακριά" την καθησυχάζω. *ένοχη*
Συνεχίζουμε μέχρι και που φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Μπαίνουμε μέσα, κάνουμε check in και ξαπλώνουμε για μερικές ώρες. Το ξενοδοχείο μικρό και πρακτικό - μύριζε κάπως τσιγαρίλλα στο δωμάτιο αλλά την δεδομένη στιγμή δεν φάνηκε να μας ενοχλήσει και τόσο.
Περιττό να σας πω πως χάσαμε το λεωφορείο - γιατί ποιος ξυπνά μετά από ένα ταξίδι και 4 ώρες ύπνου. Προφανώς το είχα αποδεχτεί απο χθές ότι υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο αλλά σκέφτομαι παρά να περάσω την μέρα μου κατσουφιασμένη και κουρασμένη καλύτερα να αγοράσω το επόμενο εισιτήριο. Μακάρι να έλεγχα το policy τη νύχτα καθώς η γραμμή Regiojet δέχεται ακυρώσεις μέχρι και μερικές ώρες πριν και θα μπορούσα να αντικαταστήσω το εισητίριο με το επόμενο. Τέλος πάντων, φτάνουμε η ώρα 9 στην στάση του λεωφορείου και μας λένε πως έπρεπε να αγοράσουμε το εισιτριο online μια ώρα πριν για να μπούμε μέσα και το επόμενο λεωφορείο ήταν στις 12. Υπάρχει και το blablacar (car pooling) όπου βρίσκω μια φτηνότατη διαδρομή Βουδαπέστης-Βιέννης και κλείνω 2 θέσεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Προσπαθώ να επικοινωνήσω με τον οδηγό, η κλήση προωθείται. Τέλεια. Long story short, πάμε με το επόμενο λεωφορείο στις 12.
Και φτάνουμε στην Βιέννη η ώρα 2:30. Η τέλεια ώρα για check-in. Αφήνουμε τα πράγματα μας στο ξενοδοχείο και φεύγουμε για να εξερευνήσουμε την πόλη. Φτάνουμε στην κεντρική πλατεία Στέφανςπλατζ η οποία πραγματικά είναι πανέμορφη. Χρειάστηκαν μόνο μερικά λεπτά περπάτημα για αισθανθούμε πόσο "κομψή" είναι αυτή η πόλη. Εαν μπορούσα να περιγράψω την Βιέννη με μια λέξη, θα έλεγα "εκλεκτική". Είναι μια μοντέρνα πόλη με αισθητή παρουσία του κλασικού στοιχείου.

Συνεχίζουμε προς τον καθεδρικό του Άγιου Στεφάνου γιατί θέλαμε να δούμε την θέα από ψηλά. Μην υποτιμήσετε τον συγκεκριμένο ναό. Χρειάζονται τουλάχιστον 10 λεπτά να ανεβείτε τα σκαλιά και το εισιτήριο κοστίζει €5,50. Αξίζει η θέα τα 300+ σκαλιά;


Επόμενος προορισμός; Το δημοφιλές πάρκο και λούνα παρκ της Βιέννης, το Πράτερ. Υπάρχουν εκατοντάδες παιχνίδια γι'αυτό εάν ταξιδεύετε με παιδιά καλό θα ήταν να το επισκεφτείτε, αλλά και εσείς, γιατί όχι; Το πάρκο το επισκεφτήκαμε για την γνωστή ρόδα-σύμβολο της Βιέννης, την Ράιζενραντ όπως την λένε η οποία δημιουργήθηκε το 1897. Γενικά, η είσοδος στο πάρκο είναι δωρεάν, άρα μπορείτε να μπείτε μέσα και να δείτε τους διάφορους χώρους.
Για να πάτε στην γνωστή ρόδα, στοιχίζει €10 το άτομο.



Τέλος, περάσαμε από το Χουντερτβάσερ Χάους, ένα συγκρότημα από διαμερίσματα που ξεχωρίζει από την εκκεντρική αρχιτεκτονική του. Στο συγκρότημα μένουν ντόπιοι αλλά πραγματικά εκατοντάδες τουρίστες σταματούν καθημερινά για να βγάλουν φωτογραφίες (δεν τους αδικώ!). Στην γωνιά του συγκροτήματος υπάρχει και ένα καφέ/κατάστημα όπου μπορείτε να δείτε την ιστορία του συγκροτήματος και μάλιστα υπάρχει και μια αίθουσα που φιλοξενά διάφορες εκθέσεις τέχνης.

Αυτά για την πρώτη μέρα του ταξιδιού. Σας καληνυχτίζω φίλοι μου και θα ανανεώσω την ιστορία σύντομα!