Τα χωριά της Επανάστασης

[interted]

Να δώσουμε και την διαδρομή που ακολουθήσαμε:



Ο επόμενος σταθμός ήταν το πολύ γραφικό χωριό της Στεμνίτσας. Βρίσκεται σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, με ονομαστή σχολή αργυροχρυσοχοΐας, χωριό με πλούσια ιστορία και αίγλη. Το χωριό κατά τους Βυζαντινούς χρόνους αποικίστηκε από τους Σλάβους και ονομάστηκε Στεμνίτσα (τόπος δασώδης και σκιερός, για τον traveladdict που του αρέσει η ετυμολογία) και γνώρισε μεγάλη άνθηση, ενώ έπαιξε και πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάσταση κατά του σουλτάνου. Φύγαμε από την Στεμνίτσα κρατώντας τις πιο όμορφες φωτογραφίες και βγήκαμε στον πηγαιμό για την Δημητσάνα. Εκεί μας περίμενε ένα μεγάλο πλήθος στην κεντρική πλατεία του χωριού, όλοι μαζεμένοι γύρω από ένα καζάνι με φασολάδα, να χορεύουν με την συνοδεία της απαιτητής «έθνικ» μουσικής, κοινώς τσάμικα κτλ. Ήτανε και η κατάλληλη ώρα, κάτσαμε λοιπόν κι εμείς στην παρέα τους και κάναμε τα πιο ωραία κούλουμα.

Στο δρόμο της επιστροφής ακολουθήσαμε την διαδρομή μέσα από τα βουνά. Έτσι είχαμε την τύχη να δούμε την τεχνίτη λίμνη του Λάδωνα αλλά και το μοναδικό δάσος της Φολόης. Ένα από τα μεγαλύτερα δάση βαλανιδιών στην Ευρώπη. Αυτό μας χάρισε και τις τελευταίες όμορφες εικόνες από το ταξίδι όπως μπορείτε να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3

First Προηγούμενη 3 of 3

Go to chapter

Go

[pattyyy]

Ax, τι ωραία! Ιστορία για τα γειτονικά μου χωριουδάκια! Είναι πολύ όμορφα μέρη αν και λιγάκι "ξεχασμένα". Την καλύτερη εικόνα του ναού του Επικούριου Απόλλωνα την είχα Φεβρουάριο που όλα ήταν καλυμμένα από ομίχλη, ο τριγύρω χώρος ήταν παραδόξως καταπράσινος και νοτισμένος από την βροχή και το τοπίο ανάδυε μια μυστηριώδη γοητεία! Για την Καρύταινα τι να πω; Απλά υπέροχη! Πανέμορφο χωριό! Η Ανδρίτσαινα ίσως στεκόταν λίγο χαμηλότερα των προσδοκιών μας...

 

[interted]

Στην Μεγαλόπολη μας περίμενε μια θετική και μια αρνητική έκπληξη. Μπαίνοντας στην πόλη βλέπεις μια σειρά από φάρμες στις οποίες βόσκουν ελάφια, στρουθοκάμηλοι, σπάνιες ράτσες αλόγων κτλ. Φαίνεται ότι κάπου οι επιδοτήσεις πιάσαν τόπο και κάποια άνθρωποι γύρισαν στην επαρχία με όρεξη για δημιουργία. Μακάρι να είναι πηγή έμπνευσης και για τους υπόλοιπους... Από την άλλη, μέσα στον κάμπο της Μεγαλόπολης ξεχωρίζουν τεράστιες καμινάδες, οι οποίες ξερνάνε ένα πηχτό σύννεφο γκρίζου καπνού, ο οποίος πηγαίνει κατευθείαν πάνω από την πόλη που είναι σε απόσταση 2 χιλιομέτρων. Το μεγαλείο του λιγνίτη με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του για την περιοχή...

Το ξενοδοχείο που μείναμε στην Μεγαλόπολη μας άφησε παραπάνω από ικανοποιημένους και το πρωί υπήρχε εξαιρετική διάθεση. Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε μια έξτρα παράκαμψη στην διαδρομή μας και να επισκεφτούμε ένα μέρος που έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό τα τελευταία χρόνια από τον ...Χαρδαβέλα! Πρόκειται για το εκκλησάκι κοντά στο χωριό Βάστα, από την οροφή του οποίου ξεφυτρώνουν 17 δέντρα, και κάτω από τα θεμέλια αναβλύζει ένα ολόκληρο υπόγειο ποτάμι. Σπεύσαμε λοιπόν, Χριστιανοί και Άπιστοι να αντικρίσουμε το θαύμα. Η διαδρομή είναι ιδιαίτερα κουραστική καθώς ο δρόμος είναι αρκετά στενός και επικίνδυνος. Σε όλη την περιοχή παρατήρησα ότι υπάρχουν υπολήμματα αρχαίων πόλεων, αρχαιολογικοί χώροι κτλ. Κοντά βρίσκεται και αρχαία Φιγαλεία. Πιθανότατα η περιοχή είχε αρκετό πληθυσμό στα αρχαία χρόνια, και ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα ήταν γι΄αυτούς ένα λατρευτικό κέντρο. Φτάσαμε λοιπόν στο εκκλησάκι, είδαμε το θαύμα, ξαποστάσαμε δίπλα στα τρεχούμενα νερά και στα πλατάνια, και ήμασταν έτοιμοι για αναχώρηση. Τώρα για την αυθεντικότητα του θαύματος ο καθένα μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Για μένα είναι πραγματικό θαύμα το ότι σε όποιο μέρος στην Ελλάδα έχω πάει και βρίθει σε αρχαία, πάντα δίπλα βρίσκεται και κάποιο διαφημισμένο χριστιανικό μνημείο, κάποιο εκκλησάκι, κάτι να μας θυμίζει ποια είναι η σωστή πίστη.

 

[interted]

Να δώσουμε και την διαδρομή που ακολουθήσαμε:



Uploaded with ImageShack.us

Ο επόμενος σταθμός ήταν το πολύ γραφικό χωριό της Στεμνίτσας. Βρίσκεται σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, με ονομαστή σχολή αργυροχρυσοχοΐας, χωριό με πλούσια ιστορία και αίγλη. Το χωριό κατά τους Βυζαντινούς χρόνους αποικίστηκε από τους Σλάβους και ονομάστηκε Στεμνίτσα (τόπος δασώδης και σκιερός, για τον traveladdict που του αρέσει η ετυμολογία) και γνώρισε μεγάλη άνθηση, ενώ έπαιξε και πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάσταση κατά του σουλτάνου. Φύγαμε από την Στεμνίτσα κρατώντας τις πιο όμορφες φωτογραφίες και βγήκαμε στον πηγαιμό για την Δημητσάνα. Εκεί μας περίμενε ένα μεγάλο πλήθος στην κεντρική πλατεία του χωριού, όλοι μαζεμένοι γύρω από ένα καζάνι με φασολάδα, να χορεύουν με την συνοδεία της απαιτητής «έθνικ» μουσικής, κοινώς τσάμικα κτλ. Ήτανε και η κατάλληλη ώρα, κάτσαμε λοιπόν κι εμείς στην παρέα τους και κάναμε τα πιο ωραία κούλουμα.

Στο δρόμο της επιστροφής ακολουθήσαμε την διαδρομή μέσα από τα βουνά. Έτσι είχαμε την τύχη να δούμε την τεχνίτη λίμνη του Λάδωνα αλλά και το μοναδικό δάσος της Φολόης. Ένα από τα μεγαλύτερα δάση βαλανιδιών στην Ευρώπη. Αυτό μας χάρισε και τις τελευταίες όμορφες εικόνες από το ταξίδι όπως μπορείτε να διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι.



Uploaded with ImageShack.us

 

[pattyyy]

Πολύ ωραία η διαδρομή που κάνατε...Πανέμορφα μέρη! Οι φωτογραφίες σου είναι πολύ ωραίες!

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ελλάδας.

 

[canf]

η φωτογραφια ειναι πολυ πολυ ωραια!!!

 

[ILIA]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Επίσης δίνεις μια νέα διάσταση σε μέρη που πάνω - κάτω ήδη γνωρίζω(λόγω καταγωγής). Για παράδειγμα η φοβερή συγκίνηση που σου έδωσαν τα suburbs της Κάτω Αχαγιάς με έβαλε σε σκέψεις. Μήπως πρέπει να το επανεξετάσω?

 

[interted]

Μα φυσικά, που θα βρεις τέτοια πολυπολιτισμικότητα, τέτοιες παραλίες με μπιτς μπαρς "της Μυκόνου", λαχταριστά καρπούζια κτλ. όπως στην Κάτω Αχαγιά. Θα έλεγα ότι πρόκειται για cult μέρος! Και μια και έρχεται καλοκαίρι όλοι μας θα πρέπει να περάσουμε από την περιοχή για να τιμήσουμε τις πολύ καλές (πραγματικά) κοντινές παραλίες

 

[damasta]

Στην Μεγαλόπολη μας περίμενε μια θετική και μια αρνητική έκπληξη. Μπαίνοντας στην πόλη βλέπεις μια σειρά από φάρμες στις οποίες βόσκουν ελάφια, στρουθοκάμηλοι, σπάνιες ράτσες αλόγων κτλ. Φαίνεται ότι κάπου οι επιδοτήσεις πιάσαν τόπο και κάποια άνθρωποι γύρισαν στην επαρχία με όρεξη για δημιουργία.



αναφερεσε στα "παπακια".ενα απο τα κεντρα ταβερνες της Μεγαλοπολης.συνηθως ανοιγουν βραδυ.στο χωρο εστιασης εχει μαζεψει και εκθετει αντικειμενα της καθημερινοτητας των ανθρωπων μερικα χρονια πριν.μια σκαλιστη κουνια ειναι ενα απο τα ωραιοτατα εκθεματα του