Περιεχόμενα
2 μέρα
Ο καιρός στο Μπακού είναι όπως της Θεσσαλονίκης. Και μπορεί χθες να έβρεξε λίγο, σήμερα φαίνονται όλα ηλιόλουστα! Ξεκινάμε για παλιά πόλη αφού χθες με τη βροχή δεν καταφέραμε να πάμε. Είναι περίπου 10.30 και τώρα ανοίγουν τα μαγαζιά… φίλοι μας ξεκάθαρα, γιατί εμείς και 6 το πρωί να βάλουμε ξυπνητήρι, πριν τις 10 δεν κουνιόμαστε. Είναι λίγο περίεργα τα ωράριά τους στο κέντρο της πόλης. Όλα κλείνουν γύρω στις 12 το βράδυ, ο κόσμος τι ώρα φεύγει ακόμα δεν έχω καταλάβει αφού μέχρι τις 2 το βράδυ γινόταν χαμός, οπότε λογικό το πρωί να αργούν! Η παλιά πόλη όπως ξανά έγραψα, ένα στολίδι. Καθαροί δρόμοι, δηλαδή όχι δρόμοι, στενά δρομάκια, καλοδιατηρημένα κτίρια, μικρά μαγαζάκια, υπέροχα εστιατόρια και καφέ… έχει το Terrace 145 με ωραία θέα (ωραίο πρωινό-καφές χάλια, πιείτε παραδοσιακό τσάι καλύτερα) και το Tea Garden 145 για να νιώσεις τον παλμό της περιοχής. Οι δύο κεντρικοί δρόμοι της παλιάς πόλης είναι Kichik Gala και Boyuk Qala. Επιβάλλεται να χαθείς στα στενά δρομάκια. Εκεί είναι και το παλάτι των Σιρβανσάχηδων (15ος αιώνας), δυναστεία που κυριάρχησε στο Βορειοανατολικό Αζερμπαϊτζάν κατά το μεσαίωνα. Θα την πω την αμαρτία μου…δεν μπήκα! Δεν με ενέπνευσε καθόλου. Εγώ που μπαίνω όπου ζητάνε εισιτήριο, μη και χάσω τίποτα, εδώ προτίμησα να συνεχίσω τις βόλτες.
Πως να μην θες να περπατάς σε αυτή την πόλη που όπου και να πήγαινες, εκτός από την πρωτοτυπία κάθε γωνιάς, είχε πολλές εκδηλώσεις. Ακούγαμε μουσική από το παραλιακό κομμάτι και κατευθυνθήκαμε εκεί…γιατί όπου γάμος και χαρά εμείς πρώτοι! Είχε έκθεση καλλυντικών εταιρειών αλλά ταυτόχρονα έστηναν και μία τεράστια εξέδρα. Από καλλυντικές εταιρείες όλες ευρωπαϊκές έτσι, μία από το Αζερμπαϊτζάν δεν κατάφερα να βρω! Φαινόταν πως το βράδυ εκεί θα είχε συναυλία οπότε συνεχίσαμε, για να επιστρέψουμε μετά. Και αφού είμαστε ήδη παραλιακά τι καλύτερο από το να συνεχίσουμε το παραλιακό κομμάτι, εκεί που το αφήσαμε χθες. Κατευθυνόμαστε προς το παλιό λιμάνι και κάθε γωνιά του πάρκου είναι ξεχωριστή, ενώ έχει διάσπαρτα μαγαζιά για καφέ και φαγητό, ποπ κορν, παγωτό και ότι μπορεί να φανταστείς.
Τον ατελείωτο το παραλιακό κομμάτι, με το που φτάσαμε στο Park Bulvar Mall….α ναι και άλλο μολ, κάναμε μία βόλτα να πάρουμε θερμοκρασία, είδαμε το Χίλτον απέναντι και χαζέψαμε όσο μπορούσαμε το The Azerbaijan Government House, μάλλον το Κοινοβούλιο. Και λέω χαζέψαμε γιατί είναι μη προσβάσιμο αφού έχουν ήδη κατασκευάσει τις εξέδρες για την φόρμουλα 1 του Σεπτεμβρίου. Καλά τα αγόρια της παρέας εννοείται έψαξαν να βρουν εισιτήρια και φωτογράφισαν κάθε γωνιά που μπορεί να περάσει η φόρμουλα! Ταξί και πίσω στο κέντρο της πόλης για φαγητό στο Dolma Restaurant. Υπέροχο το κάθε πιάτο τους και όπως είπαμε περίπου 12€ ανά άτομο για καλά εστιατόρια.
Και μιας και που ανέφερα ταξί, εγώ να πω πως με τα bolt δεν είχαμε κανένα παράπονο και για τα μέρη που κινηθήκαμε μέχρι 2€ πληρώσαμε ανά διαδρομή! Επειδή πολλά είχα διαβάσει στο ιντερνετ.
Και τι μας είχε μείνει; Όποιος κοιτάει το Μπακού στο ιντερνετ, η κλασσική φωτογραφία είναι τα κτίρια με τις 3 φλόγες Flame Towers ή πυρσοί. Είναι 3 ουρανοξύστες, ο ένας δίπλα στον άλλο. Είναι στην περιοχή των λόφων και όλοι προτρέπουν να την επισκεφτείς απόγευμα για να δεις τα κτίρια φωτισμένα. Πως πάμε εκεί; Με το funicular – τελεφερίκ 1azn-0,5€ (προσοχή στις ώρες λειτουργίας του, Δευτέρα κλειστά), άλλο ωραίο ¨αξιοθέατο¨. Μη χάσουμε, παίρνουμε ταξί να μας πάει στο τελεφερίκ (αφού ότι ταξί και να πάρεις 2€ κάνει στο κέντρο) απλά αντί να μας πάει στην κάτω στάση του τελεφερίκ για να το πάρουμε, μας πήγε στην πάνω..!
Στην περιοχή των λόφων, έχει τους πύργους, δίπλα είναι ένα νεκροταφείο, όπου έχουν ταφεί οι πρώτοι μάρτυρες του πολέμου του Ναγκόρνο Καραμπαχ, ένα τζαμί, ένα μνημείο στους Τούρκους συμμάχους του πρώτου παγκοσμίου πολέμου που έχασαν τη ζωή τους για το Αζερμπαϊζάν. Εκεί βρίσκεται και το Shahidlar Monument, εντυπωσιακό, με μία φλόγα που καίει ασταμάτητα. Συνεχίζοντας καταλήγεις στο πάρκο δίπλα Highland Park όπου αντικειμενικά βγάζεις τις πιο ωραίες φωτογραφίες στην πόλη Martyrs' Lane- Baku Panoramic View.
Γενικά έχει πραγματάκια να κάνεις και να δεις αυτός ο λόφος αλλά είναι ακόμα μέρα και εμείς περιμένουμε τη δύση του ηλίου για να δούμε τους πύργους φωτισμένους. Να ανέβουμε στους πύργους, έπεσε η ιδέα, και άντε να βρεις πως ανεβαίνεις. Τελικά στον ένα μόνο πύργο που είναι ξενοδοχείο, μπορείς να απολαύσεις ένα καφέ, ένα ποτό, ένα απεριτίφ βρε αδερφέ από ψηλά ψηλά στο καφέ μπαρ εστιατόριο του ξενοδοχείου! Η θέα μαγική όπως και η εξυπηρέτηση του μαγαζιού που μας ρώτησε αν θέλουμε απλά να δούμε τη θέα ή αν θα καθίσουμε. Ψιλό άδειο το μαγαζί με τιμές φθηνότερες από την Αθήνα! Άντε τώρα να αφήσεις αυτή τη θέα.. έχε χάρη που θέλαμε να πάμε στην συναυλία στην παραλία και φύγαμε. Ενθουσιασμένοι πηγαίνουμε προς το τελεφερίκ το οποίο όμως ήταν κλειστό!! Τουλάχιστον είδαμε το light show στους πύργους!
Και ναι για εμένα το Μπακού ήταν μία έκπληξη για τη νυχτερινή ζωή του! Δεύτερο βράδυ εκεί και σήμερα το πρόγραμμα είχε εκδήλωση στην παραλία με την Άννα Βίσση της περιοχής να τραγουδάει και πληθώρα κόσμου, μαζί με εμάς, να την αποθεώνουν! Και όταν κατά τις 10 η Αννούλα μας χαιρέτησε και έφυγε, ανέβηκε DJ στη σκηνή και συνέχισε δυναμικά. Και αφού ο μέσος όρος ηλικίας που έμεινε ήταν 17 χρονών είπαμε να ανηφορίσουμε από την παραλία προς το κέντρο και εκεί μας περίμενε άλλη συναυλία, αφού γιόρταζαν το Minifootball World Cup 2025 in Baku. Πριν τις 2 δεν πας στο ξενοδοχείο ποτέ!
Ο καιρός στο Μπακού είναι όπως της Θεσσαλονίκης. Και μπορεί χθες να έβρεξε λίγο, σήμερα φαίνονται όλα ηλιόλουστα! Ξεκινάμε για παλιά πόλη αφού χθες με τη βροχή δεν καταφέραμε να πάμε. Είναι περίπου 10.30 και τώρα ανοίγουν τα μαγαζιά… φίλοι μας ξεκάθαρα, γιατί εμείς και 6 το πρωί να βάλουμε ξυπνητήρι, πριν τις 10 δεν κουνιόμαστε. Είναι λίγο περίεργα τα ωράριά τους στο κέντρο της πόλης. Όλα κλείνουν γύρω στις 12 το βράδυ, ο κόσμος τι ώρα φεύγει ακόμα δεν έχω καταλάβει αφού μέχρι τις 2 το βράδυ γινόταν χαμός, οπότε λογικό το πρωί να αργούν! Η παλιά πόλη όπως ξανά έγραψα, ένα στολίδι. Καθαροί δρόμοι, δηλαδή όχι δρόμοι, στενά δρομάκια, καλοδιατηρημένα κτίρια, μικρά μαγαζάκια, υπέροχα εστιατόρια και καφέ… έχει το Terrace 145 με ωραία θέα (ωραίο πρωινό-καφές χάλια, πιείτε παραδοσιακό τσάι καλύτερα) και το Tea Garden 145 για να νιώσεις τον παλμό της περιοχής. Οι δύο κεντρικοί δρόμοι της παλιάς πόλης είναι Kichik Gala και Boyuk Qala. Επιβάλλεται να χαθείς στα στενά δρομάκια. Εκεί είναι και το παλάτι των Σιρβανσάχηδων (15ος αιώνας), δυναστεία που κυριάρχησε στο Βορειοανατολικό Αζερμπαϊτζάν κατά το μεσαίωνα. Θα την πω την αμαρτία μου…δεν μπήκα! Δεν με ενέπνευσε καθόλου. Εγώ που μπαίνω όπου ζητάνε εισιτήριο, μη και χάσω τίποτα, εδώ προτίμησα να συνεχίσω τις βόλτες.
Πως να μην θες να περπατάς σε αυτή την πόλη που όπου και να πήγαινες, εκτός από την πρωτοτυπία κάθε γωνιάς, είχε πολλές εκδηλώσεις. Ακούγαμε μουσική από το παραλιακό κομμάτι και κατευθυνθήκαμε εκεί…γιατί όπου γάμος και χαρά εμείς πρώτοι! Είχε έκθεση καλλυντικών εταιρειών αλλά ταυτόχρονα έστηναν και μία τεράστια εξέδρα. Από καλλυντικές εταιρείες όλες ευρωπαϊκές έτσι, μία από το Αζερμπαϊτζάν δεν κατάφερα να βρω! Φαινόταν πως το βράδυ εκεί θα είχε συναυλία οπότε συνεχίσαμε, για να επιστρέψουμε μετά. Και αφού είμαστε ήδη παραλιακά τι καλύτερο από το να συνεχίσουμε το παραλιακό κομμάτι, εκεί που το αφήσαμε χθες. Κατευθυνόμαστε προς το παλιό λιμάνι και κάθε γωνιά του πάρκου είναι ξεχωριστή, ενώ έχει διάσπαρτα μαγαζιά για καφέ και φαγητό, ποπ κορν, παγωτό και ότι μπορεί να φανταστείς.
Τον ατελείωτο το παραλιακό κομμάτι, με το που φτάσαμε στο Park Bulvar Mall….α ναι και άλλο μολ, κάναμε μία βόλτα να πάρουμε θερμοκρασία, είδαμε το Χίλτον απέναντι και χαζέψαμε όσο μπορούσαμε το The Azerbaijan Government House, μάλλον το Κοινοβούλιο. Και λέω χαζέψαμε γιατί είναι μη προσβάσιμο αφού έχουν ήδη κατασκευάσει τις εξέδρες για την φόρμουλα 1 του Σεπτεμβρίου. Καλά τα αγόρια της παρέας εννοείται έψαξαν να βρουν εισιτήρια και φωτογράφισαν κάθε γωνιά που μπορεί να περάσει η φόρμουλα! Ταξί και πίσω στο κέντρο της πόλης για φαγητό στο Dolma Restaurant. Υπέροχο το κάθε πιάτο τους και όπως είπαμε περίπου 12€ ανά άτομο για καλά εστιατόρια.
Και μιας και που ανέφερα ταξί, εγώ να πω πως με τα bolt δεν είχαμε κανένα παράπονο και για τα μέρη που κινηθήκαμε μέχρι 2€ πληρώσαμε ανά διαδρομή! Επειδή πολλά είχα διαβάσει στο ιντερνετ.
Και τι μας είχε μείνει; Όποιος κοιτάει το Μπακού στο ιντερνετ, η κλασσική φωτογραφία είναι τα κτίρια με τις 3 φλόγες Flame Towers ή πυρσοί. Είναι 3 ουρανοξύστες, ο ένας δίπλα στον άλλο. Είναι στην περιοχή των λόφων και όλοι προτρέπουν να την επισκεφτείς απόγευμα για να δεις τα κτίρια φωτισμένα. Πως πάμε εκεί; Με το funicular – τελεφερίκ 1azn-0,5€ (προσοχή στις ώρες λειτουργίας του, Δευτέρα κλειστά), άλλο ωραίο ¨αξιοθέατο¨. Μη χάσουμε, παίρνουμε ταξί να μας πάει στο τελεφερίκ (αφού ότι ταξί και να πάρεις 2€ κάνει στο κέντρο) απλά αντί να μας πάει στην κάτω στάση του τελεφερίκ για να το πάρουμε, μας πήγε στην πάνω..!
Στην περιοχή των λόφων, έχει τους πύργους, δίπλα είναι ένα νεκροταφείο, όπου έχουν ταφεί οι πρώτοι μάρτυρες του πολέμου του Ναγκόρνο Καραμπαχ, ένα τζαμί, ένα μνημείο στους Τούρκους συμμάχους του πρώτου παγκοσμίου πολέμου που έχασαν τη ζωή τους για το Αζερμπαϊζάν. Εκεί βρίσκεται και το Shahidlar Monument, εντυπωσιακό, με μία φλόγα που καίει ασταμάτητα. Συνεχίζοντας καταλήγεις στο πάρκο δίπλα Highland Park όπου αντικειμενικά βγάζεις τις πιο ωραίες φωτογραφίες στην πόλη Martyrs' Lane- Baku Panoramic View.
Γενικά έχει πραγματάκια να κάνεις και να δεις αυτός ο λόφος αλλά είναι ακόμα μέρα και εμείς περιμένουμε τη δύση του ηλίου για να δούμε τους πύργους φωτισμένους. Να ανέβουμε στους πύργους, έπεσε η ιδέα, και άντε να βρεις πως ανεβαίνεις. Τελικά στον ένα μόνο πύργο που είναι ξενοδοχείο, μπορείς να απολαύσεις ένα καφέ, ένα ποτό, ένα απεριτίφ βρε αδερφέ από ψηλά ψηλά στο καφέ μπαρ εστιατόριο του ξενοδοχείου! Η θέα μαγική όπως και η εξυπηρέτηση του μαγαζιού που μας ρώτησε αν θέλουμε απλά να δούμε τη θέα ή αν θα καθίσουμε. Ψιλό άδειο το μαγαζί με τιμές φθηνότερες από την Αθήνα! Άντε τώρα να αφήσεις αυτή τη θέα.. έχε χάρη που θέλαμε να πάμε στην συναυλία στην παραλία και φύγαμε. Ενθουσιασμένοι πηγαίνουμε προς το τελεφερίκ το οποίο όμως ήταν κλειστό!! Τουλάχιστον είδαμε το light show στους πύργους!
Και ναι για εμένα το Μπακού ήταν μία έκπληξη για τη νυχτερινή ζωή του! Δεύτερο βράδυ εκεί και σήμερα το πρόγραμμα είχε εκδήλωση στην παραλία με την Άννα Βίσση της περιοχής να τραγουδάει και πληθώρα κόσμου, μαζί με εμάς, να την αποθεώνουν! Και όταν κατά τις 10 η Αννούλα μας χαιρέτησε και έφυγε, ανέβηκε DJ στη σκηνή και συνέχισε δυναμικά. Και αφού ο μέσος όρος ηλικίας που έμεινε ήταν 17 χρονών είπαμε να ανηφορίσουμε από την παραλία προς το κέντρο και εκεί μας περίμενε άλλη συναυλία, αφού γιόρταζαν το Minifootball World Cup 2025 in Baku. Πριν τις 2 δεν πας στο ξενοδοχείο ποτέ!
