Ουγγαρία Το Παρίσι της Ανατολής μας Καλωσορίζει (Βουδαπέστη)

[Travel4Fun]

4η ΗΜΕΡΑ

Η τελευταία μας μέρα έφτασε λοιπόν. Το πρωινό μας βρήκε με ανάμεικτα συναισθήματα, όπως και να έχει όταν τελειώνει ένα ταξίδι μια στεναχώρια υπάρχει, παραδεχτείτε το, το νοιώθετε και εσείς!

Είπαμε τελευταία ημέρα να το πάμε χαλαρά, να την αράξουμε λίγο (βέβαια μια τελευταία βόλτα στα βασικά επιβάλλεται!)

Έτσι πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε μπροστά στη γέφυρα της Ελευθερίας δίπλα στο ποτάμι. Βγάλαμε κάποιες τελευταίες φωτογραφίες την γέφυρα και απέναντι τον ναό του σπηλαίου και συνεχίσαμε βολτάροντας Vaci χαζεύοντας τα μαγαζάκια με τα σουβενίρ και όχι μόνο.

Επισκεφθήκαμε και μια εκκλησία που βρίσκεται πάνω στην Vaci, αν δεν κάνω λάθος ήταν ο ναός του Mιχαήλ.

Βουδαπέστη χωρίς γλυκό στο Gerbeaud γίνεται; Δεν γίνεται, τουλάχιστον αυτό είχαμε καταλάβει διαβάζοντας τις ιστορίες μέσα στο σάιτ. Έτσι η τελευταία ημέρα ήταν η κατάλληλη για το γλυκάκι μας χαλαρώνοντας με φόντο την πλατεία.

Ωραία τα γλυκά τους αλλά οι τιμές ιδιαίτερα τσιμπημένες (σύνολο 5865ft~19€).
Στη συνέχει αφού απολαύσαμε το γλυκό μας κάναμε κάτι που ίσως παραξενέψει κάποιους.. Μας είχε αρέσει πάρα πολύ το πώς κάνανε την αναγγελία των στάσεων στο τραμ (έτσι είπαμε να το ακούσουμε για τελευταία φορά).. Ίσως κάποιοι να θυμαστε αν το είχατε προσέξει, κάτι για Σενεγάλη έλεγε. Παίρνουμε λοιπόν το τραμ από την γέφυρα της Ελισάβετ και κατευθυνόμαστε προς το κοινοβούλιο και από εκεί πάλι πίσω!

Τέλειωσε λοιπόν η βόλτα μας με το τραμ βγάλαμε και το βιντεάκι για να το έχουμε ενθύμιο και ήρθε η ώρα να απολαύσουμε την θέα προς το βασιλικό ανάκτορο και την ChainBridge με μια παγωμένη μπυρίτσα (ίσως όχι μόνο μία) σε ένα από τα μαγαζάκια που βρίσκονται δίπλα στο ποτάμι..

Η ώρα πέρασε όμορφα, αλλά κάπου εκεί άρχισε να μας ενοχλεί το στομάχι. Του είχε καρφωθεί από την πρώτη ημέρα που ήρθαμε να φάει πίτσα κομμάτι στο δρόμο, το είδε την πρώτη ημέρα και ψάχναμε να δούμε που έχει (τι λιχούδης).
Τελικά μετά από αρκετό περπάτημα καταφέραμε και βρήκαμε ένα μαγαζί αλλά δεν θυμάμαι καν που ήταν. Μετά το αλμυρό λοιπόν είπαμε να κλείσουμε με κάτι Must για την Βουδαπέστη kurtoskalacs.

Mας έμεινε λίγη ώρα ακόμα έτσι είπαμε να πάμε και από την απέναντι μεριά να δούμε λίγο και το κοινοβούλιο. Μια κοκα κολα στο χέρι και ξεκούραση πάνω στο τσιμεντένιο πεζούλι χαζεύοντας απλά το κοινοβούλιο και την ChainBridge.

Κάπου εκεί φτάσαμε προς το τέλος, επιστροφή στο ξενοδοχείο μπαγκάζια στα χέρια και αναχώρηση προς το αεροδρόμιο.

Οι γλυκιές αναμνήσεις από αυτή την υπέροχη πόλη θα μείνουν χαραγμένες για πάντα!

Τα λέμε στο επόμενο μας ταξίδι!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7

First Προηγούμενη 7 of 7

Go to chapter

Go

[Travel4Fun]

1η ΗΜΕΡΑ

Το ξυπνητήρι χτυπάει, η πρώτη μας ημέρα ξεκινάει. Ετοιμαζόμαστε στα γρήγορα και κατεβαίνουμε για πρωινό. Ξεκινάμε απ το ξενοδοχείο κατά τις 10 (λίγο αργά αλλά δεν βαριέσαι).

Ο καιρός εξαιρετικός και θα συνέχιζε έτσι καθ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, με αρκετή ζέστη κατά την διάρκεια της ημέρας και λίγη ψυχρούλα το βράδυ..

Με το που φτάνουμε στη στάση μετρό (Corvin-negyed) αντικρίζουμε απέναντι το Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών, ένα κτήριο με πολύ ωραία σκεπή..

Κατεβαίνουμε λοιπόν και βγάζουμε εισιτήριο 72h (4150 ft ο καθένας~13€), με κάρτα αναλήψεων χωρίς κανένα πρόβλημα.. Επίσης αλλάξαμε και 50 ευρώ σε ένα ανταλλακτήριο κοντά στο σταθμό του μετρό (καλούτσικη ισοτιμία αλλά μας κράτησε και προμήθεια).
Πρώτος μας σταθμός η στάση Deak Ferenc.. Περπατήσαμε την Deak Ferenc Utca, ένας πλακόστρωτος δρόμος με ωραία κτήρια, στα δεξιά μας αντικρίζουμε το άγαλμα του Mihály Vörösmarty (Ούγγρος ποιητής) όπου βγάζουμε μια φωτογραφία μιας και ήταν όμορφο. Συνεχίζοντας λοιπόν προς τα κάτω βρίσκουμε και το HardRockCafe (για τους λάτρεις).

Στο τέλος του δρόμου καταλήξαμε στη πλατεία VigadoSquare, μια όμορφη μικρή πλατεία ένα άγαλμα στην μέση που δείχνει δύο μικρά παιδιά να παίζουν και από πίσω το μέγαρο μουσικής Vigado (το οποίο μετά την καταστροφή του από πυρκαγιά το 1848 ξαναφτιάχτηκε και ολοκληρώθηκε το 1864).

Από εκεί αντικρίζουμε για πρώτη φορά απέναντι το βασιλικό ανάκτορο καθώς και την ChainBridge, όπως καταλαβαίνεται η φωτογραφική παίρνει φωτιά…

Περπατώντας λοιπόν προς την Chainθαυμάζουμε απέναντι την Βούδα… Διασχίζουμε την περίφημη chain bridge με τα επιβλητικά της λιοντάρια δεξιά και αριστερά (για όσους δεν το ξέρουν η κατασκευή της γέφυρα έγινε μετά από εντολή του κόμη István Széchenyi, ο οποίος έμεινε στην απέναντι πλευρά και δεν πρόλαβε την κηδεία του πατέρα του. Σχεδιάστηκε από τον William Tierney Clark και χρηματοδοτήθηκε από τον Έλληνα Γιώργο Σίνα και είναι η μονή που σώζεται μαζί με εκείνη που σχεδίασε στη πόλη Marlow στη Αγγλία και φυσικά η πρώτη που ένωσε την Βούδα με την Πέστη, επίσης ο γλύπτης που έκανε τα λιοντάρια, στα αποκαλυπτήρια όταν φώναξε ένας ότι δεν έχουν γλώσσα, πήδηξε στο ποτάμι για να πνιγεί από την απελπισία του).

Αφού είπαμε και μερικά πράγματα για την γέφυρα συνεχίζουμε την ιστορία μας…

Βγάλαμε λοιπόν τις απαραίτητες φωτογραφίες διασχίζοντας την γέφυρα. Στο τέλος της γέφυρας υπάρχει μια σήραγγα που βγάζει από την πίσω μεριά του λόφου.

Εμείς όμως πήραμε την ανηφόρα (με τα πόδια εννοείτε, μιας και η διαδρομή είναι πολύ ωραία μέσα στο πράσινο) για την εκκλησία Matthias και τον πύργο των Ψαράδων..

Πανέμορφη η εκκλησία που βεβαίως την επισκεφθήκαμε και ανεβήκαμε στο πύργο όπου είχαμε μια υπέροχη πανοραμική θέα της πόλης (1500ftγια εκκλησιά και 1500ft για τον πύργο ο καθένας μας, αν είστε φοιτητές είναι 1000ftγια το καθένα).

Ο ναός απο μέσα..

Η θέα απ τον πύργο..

και μία πανοραμική..

Στη συνέχεια βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες στον πύργο των Ψαράδων όπου πληρώσαμε για να περπατήσουμε πάνω στο τείχος, έχοντας πολύ ωραία θέα απέναντι στο επιβλητικότατο κτήριο του κοινοβουλίου (800ftτο κανονικό, 400ftτο φοιτητικό, μετά τις 7:00 νομίζω πως δεν πληρώνεις).

Αριστερά στο βάθος φαίνεται η γέφυρα της Μαργαρίτας και το νησί..

Το κοινοβούλιο σε κοντινό πλάνο..

Η ζέστη είναι αρκετή και τι καλύτερο από μια στάση για ένα παγωτάκι, γύρω στα 300ft η μπάλα αλλά παίζει από μαγαζί σε μαγαζί (πάντως οι μπάλες τους είναι μισές..)

Μετά τη στάση μας λοιπόν κατευθυνόμαστε προς την πύλη της Βιέννης,

εκεί βρίσκεται και ένα ωραίο κτήριο που είναι το εθνικό αρχείο της Ουγγαρίας..

Περπατάμε στην οδό Nandor κατευθυνόμενοι προς την οδό των Λόρδων (UriUtca) όπου οι Ούγγροι προσπάθησαν να κρατήσουν την Μεσαιωνική όψη που είχαν τα κτήρια μετά την καταστροφή τους το 1686..

Σε αυτόν τον δρόμο βρίσκεται ο Λαβύρινθος το μέρος που λέγεται ότι φυλάκισαν τον Δράκουλα, είναι ωραία εμπειρία, ωραία ατμόσφαιρα με ομίχλη και υγρασία, σε κάποιο σημείο μάλιστα είναι τελείως σκοτάδι, αξίζει μια επίσκεψη σίγουρα (2500ft το κανονικό, 2000ft το φοιτητικό)..

 

[Travel4Fun]

Για κάποιο λόγο κολλάει αρκετά και με πετάει όταν πάω να ανεβάσω φωτογραφίες, έτσι αναγκάζομαι να τα περνάω σιγά σιγά. Ξέρει κανείς γιατί συμβαίνει αυτο;

 

[Travel4Fun]

Συνέχεια 1ης ημέρας..



Η ώρα έχει περάσει και είμαστε από το πρωί μόνο με το πρωινό, έτσι λέμε να καθίσουμε στη περιοχή για να φάμε κάτι..

Η επιλογή μας ήταν το Café Miro, όπου είχε σχετικά καλές τιμές, δώσαμε περίπου 27€(8310ft),( σ αυτό το σημείο να σας πω πως είναι καλύτερα να χρησιμοποιείται κάρτα για τις συναλλαγές σας, έκανα το λάθος επειδή ξέμεινα και άλλαξα, ευτυχώς μόνο 50 ευρώ, στη περιοχή του Matthias με 246ft ισοτιμία…..)

Αφού γεμίσαμε μπαταρίες επόμενος σταθμός μας ήταν το Βασιλικό παλάτι, εκεί βρίσκεται και η εθνική τους πινακοθήκη όπου είχε έργα του Πικάσο, είδαμε και τους φρουρούς να κάνουν τα κόλπα τους για να ξεπιαστούν…

Έχει φτάσει απόγευμα και είχαμε σκοπό να πάμε προς την Citadella, αλλά τα πόδια μας είχαν διαφορετικά σχέδια. Βλέποντας ότι δεν μας έπαιρνε για πολύ περπάτημα ακόμα (για πρώτη μέρα 6-7km είναι καλά), προτιμήσαμε να πάρουμε το λεωφορείο που κάνει τον γύρω της πόλης (είχαμε αγοράσει εισιτήρια από ένα πάνω στη Chain Bridge για τρεις ημέρες 6000 f tο καθένας~20€, έχει πολλές στάσεις μέσα στη πόλη και ξενάγηση στα Ελληνικά, το προτείνω σαν επιλογή).

Η βόλτα που κάναμε διήρκεσε κάνα 20 λεπτό, αφού κατεβήκαμε κοντά στη στάση Deak Ferenc ter για να περπατήσουμε στην VaciUtca.. Η πλακόστρωτη αυτή οδό είναι γεμάτη μαγαζιά, τόσο τουριστικά όσο και για φαί ή καφέ και ένα από τα Mustμέρη αυτής της πόλης.. Καταλήξαμε για μια μπυρίτσα στη διασταύρωση με την οδό Szabadsajtoutca, το μαγαζί λεγόταν ThePointerPub.. Η επιλογή μας ήταν μια κόκκινη (bombardier) και η δική τους Dreher..

Έχει αρχίσει να σουρουπώνει και είπαμε να εκμεταλλευτούμε την βραδινή περιήγηση που είχε BigBusώστε να θαυμάσουμε όλη την πόλη φωτισμένη, η διάρκεια του ήταν περίπου 1:30 ώρα..

Το βράδυ κάναμε μια βόλτα στην φωτισμένη Vaci και καθίσαμε να φάμε κάτι ελαφρύ, μια πιτσούλα στη μέση.. Το μαγαζί ήταν το Wok & Grill..

Έτσι φτάσαμε στο τέλος της πρώτης μας ημέρας γεμάτοι με πάρα πολλές εικόνες απ αυτή την πανέμορφη πόλη.. Η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη!!!

 

[THALIAL]

Ωραία περιγραφή και φωτογραφίες. Τον Οκτώβριο του 2015 πήγα στη Βουδαπέστη και έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[Travel4Fun]

2η ΗΜΕΡΑ

Η δεύτερη μέρα έφτασε, ο ήλιος λαμπρός μας ξυπνάει.. Ο πρώτος μας σταθμός θα είναι το γήπεδο GroupamaArena.. Σε όλους τους προορισμούς που πάμε πηγαίνουμε στα γήπεδα και παίρνουμε κασκόλ και μπάλα… Έτσι είπαμε να κάνουμε και στην Βουδαπέστη αν και η ομάδα της Φερετσβαρος δεν είναι ευρέως γνωστή..

Ένας μεγάλος αετός, σύμβολο της ομάδας, βρίσκεται έξω απ’ το γήπεδο..

Τελειώνοντας, σειρά έχει το New York cafe ένα από τα 10 καλύτερα του κόσμου, πραγματικά το εσωτερικό του είναι απίστευτο..

Οι τιμές βεβαίως τσιμπημένες (3795 f tδώσαμε) αλλά το ότι αξίζει η εμπειρία είναι περιττό να το πούμε, εδώ δίνεις 4,5 ευρώ για ένα καφέ στην πλατεία Αριστοτέλους..

Αφού απολαύσαμε τα ροφήματα μας, συνεχίσαμε για την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου.. Στα 96 μέτρα υψόμετρο είναι το ψηλότερο κτήριο της Βουδαπέστης μαζί με το κοινοβούλιο (στα 96 μέτρα και εκείνο, συμβολίζοντας την ισορροπία μεταξύ της εκκλησίας και του κράτους. Επίσης τα 96 μέτρα είναι προς τιμή των Μαγυάρων που έφτασαν στην Ουγγαρία το 896. Για την κατασκευή του ναού χρειάστηκαν 3 αρχιτέκτονες καθώς οι δύο πρώτοι πέθανα πριν προλάβουν να τον τελειώσου. Εγώ αν ήμουν δεν θα αναλάμβανα πάντως..
Μερικές φώτο από μέσα..

Το χέρι του Αγίου Στεφάνου..

Η καμπάνα του βόρειου πύργου φτιάχτηκε με χρήματα των Γερμανών από τη ντροπή τους, καθώς είχαν κλέψει την αρχική κατά τον Β παγκόσμιο πόλεμο.) Η είσοδος είναι δωρεάν, ενώ αν θέλεις να ανέβεις για να δεις την θέα πληρώνεις 500 ft έκαστος (εμείς βέβαια ανεβήκαμε).
Εκπληκτική πανοραμική θέα της πόλης..

Την ώρα που βγαίναμε γινόταν και ένας γάμος..

Περπατήσαμε στην οδό Zrinyi και στρίψαμε στην οδό Oktober 6 κατευθυνόμενοι προς την πλατεία ελευθερίας. Εκεί υπάρχει το μνημείο των θυμάτων της Γερμανικής κατοχής,

επίσης βρίσκεται και ένα ωραίο σιντριβάνι με τα νερά να ανεβοκατεβαίνουν και τον κόσμο να παίζει μιας και η ζέστη ήταν αρκετή.
Ακριβώς πίσω από το μνημείο για τα θύματα της Γερμανικής κατοχής βρίσκεται και το μνημείο προς τιμή των Σοβιετικών στρατευμάτων που απελευθέρωσαν την πόλη.

Συνεχίζουμε και βρισκόμαστε μπροστά στο τεράστιο κτήριο του κοινοβουλίου (3ο μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό κτήριο στον κόσμο). Ακολουθούν αναρίθμητες φωτογραφίες…

Μεσημέριασε και η ζέστη ήταν αρκετή (28 βαθμούς Μάιο στην Βουδαπέστη είναι καύσωνας), τι καλύτερο λοιπόν από την πράσινη όαση που προσφέρει το νησί της Μαργαρίτας.. Περπατάμε στην γέφυρα και περίπου στη μέση της μια άλλη γέφυρα μας οδηγεί στο νησί..
Η γέφυρα της Μαργαρίτας..

Πολύς ο κόσμος και αρκετοί αυτοί που νοίκιαζαν ποδήλατα ή μοτοποδήλατα για να δουν το νησί.. Φυσικά και εμείς δεν χάσαμε την ευκαιρία.. Παγωτάκι στο χέρι, ένα ποδήλατο για δύο και φύγαμεεε…
Σε κάποια στιγμή μου λέει πωω κουράστηκα, γεμάτη απορία των κοιτάω και λέω μπαα εγώ καθόλου.. Εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι όλη η δουλειά για κάποιο λόγο γινόταν από τη μια μεριά..
Το νησί μέσα στο πράσινο, έχει και ζωολογικό και φυσικά και μαγαζάκια αν θες να τσιμπήσεις κάτι..

Αφιερώσαμε κανένα δίωρο, ίσως έπαιρνε και λίγο ακόμα αλλά θέλαμε να προλάβουμε την κλειστή αγορά που έκλεινε στις 18:00 (το Σάββατο κλείνει στις 15:00)..

 

[chris7]

Πολύ ωραία.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[Travel4Fun]

Συνέχεια 2ης ημέρας..


Φτάσαμε στη κλειστή αγορά κατά τις 17:00 και κάναμε μια αναγνωριστική βόλτα. Έχει πολλά σουβενίρ και σε πολύ καλύτερες τιμές απ΄ ότι τα βρίσκεις έξω και πολλά φαγητά, όλα αυτά στον πρώτο όροφο. Στο ισόγειο έχει φρούτα, λαχανικά και κρέατα..

Να αναφέρω σ αυτό το σημείο ότι για σουβενίρ είναι καλό να κοιτάξετε στους διαδρόμους που κάνει και όχι περιφερειακά καθώς εκεί βρίσκεις τα ίδια ακόμη πιο φθηνά, αγόρασα το ίδιο μαγνητάκι 1000 ft στον «περιφερειακό» διάδρομο και 600 Ft στους κάθετους.

Κάναμε την γύρα μας και φάγαμε εκεί μιας και η ώρα είχε πάει 18:00 και ήμασταν ακόμα με το πρωινό.

Πήραμε δυνάμεις και συνεχίσαμε για Gellert, είπαμε να ανεβούμε σήμερα στον λόφο αλλά και πάλι το αναβάλαμε..

Ψάξαμε να βρούμε τον ναό του σπηλαίου αλλά δεν βρήκαμε κάτι (έπρεπε να ανεβούμε λίγο στον λόφο, από εκεί είναι η είσοδος), έτσι το αφήσαμε και αυτό για το τελευταίο μας βράδυ όπου θα αναβαίναμε για να δούμε και την πόλη φωτισμένη από ψιλά.

Βγάλαμε βέβαια φωτογραφίες στην γέφυρα της ελευθερίας που είναι και αυτή πανέμορφη..

Μιας και δεν είχαμε κάτι στο νου μας για το απόγευμα είπαμε να πάμε πάλι στην οδό των Λόρδων για να βγούμε φωτογραφία γιατί την πρώτη ημέρα δεν βγήκαμε και στη συνέχεια στον πύργο των ψαράδων από μπροστά, όπου οι πυργίσκοι και τα σκαλοπάτια του σε μεταφέρουν σε άλλη εποχή.

Για το σούρουπο αφήσαμε μια κρουαζιέρα στον Δούναβη (συμπεριλαμβανόταν στα εισιτήρια που είχαμε βγάλει με το BigBus)…
Μερικές φώτο απο την κρουαζίερα!

Το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε στην Vaci και να φάμε σε ένα μαγαζί που μας είχαν προτείνει (εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι συνέχιζε για αρκετά ακόμα η Vaci). Το μαγαζί ονομάζεται Rustico και είναι πολύ όμορφο εσωτερικά (αξίζει πιο πολύ χειμώνα). Το φαί μας έγινε με συνοδεία τσιγγάνικων βιολιών. Από μια μερίδα ο καθένας, μια σαλάτα και από μια μπύρα, σύνολο 11210 ft ~36€.

Η ώρα πέρασε και η κούραση ήταν μεγάλη, σ αυτή τη κούραση όμως θα ερχόταν να προστεθεί και λίγη ακόμα καθώς το μετρό είχε σταματήσει, τα λεωφορεία επίσης και ο μόνος τρόπος για να πάμε στο ξενοδοχείο ήταν ποδαράτοι (δεν δίνω λεφτά για ταξί, τα θεωρώ πεταμένα).

Φτάσαμε λοιπόν μετά από αρκετή ώρα στο ξενοδοχείο για έναν γλυκό ύπνο μετά την δεύτερη μέρα μας στην Βουδαπέστη!

 

[Travel4Fun]

3η ΗΜΕΡΑ

Ξημερώνει η 3η μας ημέρα στην Βουδαπέστη και μετά από το καθιερωμένο πρωινό στο ξενοδοχείο ξεκινάμε για την κλειστή αγορά.. Η χθεσινή μας επίσκεψη ήταν κάπως βιαστική και αναγνωριστική, οπότε σήμερα πιο άνετοι πάμε για να πάρουμε και τα δωράκια καθώς την Κυριακή η αγορά είναι κλειστή, οπότε ήταν η τελευταία ευκαιρία.

Αφού τελειώσαμε με τα ψώνια μας λοιπόν σειρά είχε η πλατεία Ηρώων. Πήραμε το λεωφορείο μας που καταλήγει στην πλατεία. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής- ξενάγησης βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες φυσικά αλλά απολαύσαμε και μια ολοκληρωμένη βόλτα στην πόλη.

Η πλατεία πραγματικά τεράστια όπου στη μέση βρίσκεται η στήλη της χιλιετίας περιτριγυρισμένη από τους 7 πολέμαρχους των Ουγγρικών φυλών..

Πίσω από την πλατεία Ηρώων βρίσκεται μία λίμνη. Μπορείς να νοικιάσεις καραβάκια και να κάνεις μια βόλτα στη λίμνη.
Εκεί βεβαιώς βρίσκεται και το κάστρο Vajdahunyad. Χτίστηκε το 1896 ως μέρος των εορτασμών για τα 1000 χρόνια από την εγκατάσταση των Ούγγρων στην περιοχή.

Στη συνέχεια περπατήσαμε την λεωφόρο Andrassy με τα υπέροχα κτήρια δεξιά και αριστερά του δρόμου

και καταλήξαμε στο σπίτι του τρόμου, ένα μουσείο αφιερωμένο στις θηριωδίες που έγιναν εις βάρος των εβραίων και των κομμουνιστών, 1000ft το άτομο αν είστε κάτω απο 26 (τσίμα τσίμα για μερικούς, ονοματα δεν λέμε.

Η ώρα πέρασε, μεσημέριασε για τα καλά, μια καλή ευκαιρία λοιπόν για στάση για φαί και ξεκούραση..
Η επιλογή μας ήταν το Mediterran Bistro , βρίσκεται κοντά στη στάση μετρό Oktogon κατεβαίνοντας την Andrassy στρίβεις αριστερά σε ένα πλακόστρωτο που έχει αρκετά μαγαζιά..

Και το φαί μας (είχε αρκετό αίμα το σουβλάκι)..

Σύνολο δώσαμε 10.648 ft~35€

Αφού τελειώσαμε κατευθυνθήκαμε προς την κρατική όπερα, δεν είχαμε κλείσει κάποιο εισιτήριο ωστόσο μια φωτογραφία απ έξω επιβάλετε.

Όπως καταλαβαίνεται είχαμε αφήσει κάτι πολύ σημαντικό και δεν έπαιρνε άλλη αναβολή. Ναι, ναι έπρεπε να ανεβούμε στον λόφο Gellert. Ήταν το τελευταίο μας βράδυ άρα γεμάτη υπομονή ξεκινήσαμε την ανάβαση. Πριν να πάρουμε όμως την μεγάλη ανηφόρα σε λίγα μέτρα στα δεξιά ήταν η είσοδος για τον ναό του σπηλαίου (σήμερα καταφέραμε να τον βρούμε). Ένας ναός μέσα στη γη αξίζει η εμπειρία και μιας και είναι πάνω στον δρόμο επισκεφτείτε τον!!

Η ανάβαση ήταν αρκετή, καλό θα είναι να την προγραμματίσετε μια μέρα που δεν θα έχετε πολλά να δείτε, παρ όλα αυτά η θέα σε αποζημιώνει….

Καθίσαμε αρκετή ώρα μέχρι να βραδιάσει καλά βγάζοντας τις απαραίτητες φωτογραφίες..

Φυσικά και μπροστά στο άγαλμα της ελευθερίας που είναι το πρώτο που αντικρίζεις φτάνοντας στην κορυφή του λόφου..

Το υπόλοιπο μας βράδυ περιελάμβανε παραποτάμια βόλτα και φωτογραφίες στα φωταγωγημένα αξιοθέατα από κοντά.

 

[Travel4Fun]

4η ΗΜΕΡΑ

Η τελευταία μας μέρα έφτασε λοιπόν. Το πρωινό μας βρήκε με ανάμεικτα συναισθήματα, όπως και να έχει όταν τελειώνει ένα ταξίδι μια στεναχώρια υπάρχει, παραδεχτείτε το, το νοιώθετε και εσείς!

Είπαμε τελευταία ημέρα να το πάμε χαλαρά, να την αράξουμε λίγο (βέβαια μια τελευταία βόλτα στα βασικά επιβάλλεται!)

Έτσι πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε μπροστά στη γέφυρα της Ελευθερίας δίπλα στο ποτάμι. Βγάλαμε κάποιες τελευταίες φωτογραφίες την γέφυρα και απέναντι τον ναό του σπηλαίου και συνεχίσαμε βολτάροντας Vaci χαζεύοντας τα μαγαζάκια με τα σουβενίρ και όχι μόνο.

Επισκεφθήκαμε και μια εκκλησία που βρίσκεται πάνω στην Vaci, αν δεν κάνω λάθος ήταν ο ναός του Mιχαήλ.

Βουδαπέστη χωρίς γλυκό στο Gerbeaud γίνεται; Δεν γίνεται, τουλάχιστον αυτό είχαμε καταλάβει διαβάζοντας τις ιστορίες μέσα στο σάιτ. Έτσι η τελευταία ημέρα ήταν η κατάλληλη για το γλυκάκι μας χαλαρώνοντας με φόντο την πλατεία.

Ωραία τα γλυκά τους αλλά οι τιμές ιδιαίτερα τσιμπημένες (σύνολο 5865ft~19€).
Στη συνέχει αφού απολαύσαμε το γλυκό μας κάναμε κάτι που ίσως παραξενέψει κάποιους.. Μας είχε αρέσει πάρα πολύ το πώς κάνανε την αναγγελία των στάσεων στο τραμ (έτσι είπαμε να το ακούσουμε για τελευταία φορά).. Ίσως κάποιοι να θυμαστε αν το είχατε προσέξει, κάτι για Σενεγάλη έλεγε. Παίρνουμε λοιπόν το τραμ από την γέφυρα της Ελισάβετ και κατευθυνόμαστε προς το κοινοβούλιο και από εκεί πάλι πίσω!

Τέλειωσε λοιπόν η βόλτα μας με το τραμ βγάλαμε και το βιντεάκι για να το έχουμε ενθύμιο και ήρθε η ώρα να απολαύσουμε την θέα προς το βασιλικό ανάκτορο και την ChainBridge με μια παγωμένη μπυρίτσα (ίσως όχι μόνο μία) σε ένα από τα μαγαζάκια που βρίσκονται δίπλα στο ποτάμι..

Η ώρα πέρασε όμορφα, αλλά κάπου εκεί άρχισε να μας ενοχλεί το στομάχι. Του είχε καρφωθεί από την πρώτη ημέρα που ήρθαμε να φάει πίτσα κομμάτι στο δρόμο, το είδε την πρώτη ημέρα και ψάχναμε να δούμε που έχει (τι λιχούδης).
Τελικά μετά από αρκετό περπάτημα καταφέραμε και βρήκαμε ένα μαγαζί αλλά δεν θυμάμαι καν που ήταν. Μετά το αλμυρό λοιπόν είπαμε να κλείσουμε με κάτι Must για την Βουδαπέστη kurtoskalacs.

Mας έμεινε λίγη ώρα ακόμα έτσι είπαμε να πάμε και από την απέναντι μεριά να δούμε λίγο και το κοινοβούλιο. Μια κοκα κολα στο χέρι και ξεκούραση πάνω στο τσιμεντένιο πεζούλι χαζεύοντας απλά το κοινοβούλιο και την ChainBridge.

Κάπου εκεί φτάσαμε προς το τέλος, επιστροφή στο ξενοδοχείο μπαγκάζια στα χέρια και αναχώρηση προς το αεροδρόμιο.

Οι γλυκιές αναμνήσεις από αυτή την υπέροχη πόλη θα μείνουν χαραγμένες για πάντα!

Τα λέμε στο επόμενο μας ταξίδι!

 

[Travel4Fun]

Συγγνώμη για την τόση αναμονή αλλά το καλοκαίρι ξέρετε πως είναι.. Έχει μείνει στην μέση και το ταξίδι στο Λονδίνο (κανα 2-3 μέρες), πιστεύω να το τελειώσω και αυτό πριν βγεί ο Αύγουστος

 

[Travel4Fun]

Μιας και τελείωσε η ιστορία, θα ήθελα να κάνω ένα βίντεο για τις μέρες μας εκεί.. Μπορεί κάποιος να μου προτείνει πρόγραμμα για επεξεργασία βίντεο;