Σουηδία Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης.

[Smaragda53]

μ΄άρεσε πολύ η ιστορία σου και μπράβο σου που πήγες μόνη σου και μάλιστα έκανες couchsurfing. Θυμήθηκα το δικό μου ταξίδι εκεί με την ξαδέρφη μου το 1997, τέλη Ιουλίου, η Στοκχόλμη καλοκαιρινή στα καλύτερά της, οι κάτοικοι χαμογελαστοί απολάμβαναν τον ήλιο παντού. Κάναμε και μια υπέροχη 4-ωρη κρουαζιέρα στο αρχιπέλαγος με το καραβάκι και περνώντας δίπλα από ένα νησάκι, κάποιοι νεαροί που απολάμβαναν το μπάνιο τους, κατέβασαν τα μαγιό τους και μας έδειξαν τον κ... τους, αλλά με χαριτωμένο τρόπο. Και μένα μου έκανε εντύπωση πόσο ευτυχισμένη ζωή φαινόταν να έχει αυτή η πόλη, πόσο όμορφοι ήταν όλοι τους, η ξαδέρφη μου ήθελε αν γινόταν να ζήσουμε για πάντα εκεί, αλλά μετά τις πρώτες εντυπώσεις μάθαμε και κάποια άσχημα. Υπάρχουν τόσες μονογονεικές οικογένειες γιατί πολλοί άνδρες έχουν την κακή συνήθεια να σπάνε στο ξύλο τις γυναίκες τους. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ οι κάτοικοι της Στοκχόλμης κλείνονται στα σπίτια τους γιατί κατεβαίνουν από τα περίχωρα πολλά νεαρά παιδιά, αγόρια και κορίτσια που γίνονται λιάδα στο μεθύσι, βρωμίζουν την πόλη, σπάνε, ναρκωτικά κλπ. Εμείς μείναμε από Κυριακή μέχρι Παρασκευή απόγευμα οπότε δεν μας έτυχε κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω τι κάνουν γι αυτό οι Σουηδοί, αλλά εκείνο που είδαμε ήταν στα φανάρια λίγο έξω από τη Στοκχόλμη, κάποια άλλα γκρουπ παιδιών που ζητιάνευαν από τους οδηγούς των αυτοκινήτων με το πρόσχημα (?) να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά. Πρέπει να έχουμε υπόψη το βαρύ και μακρύ χειμώνα που έχουν που τους περιορίζει μέσα στα σπίτια τους για μήνες. Δεν είναι όλα υπέροχα αν και φαίνονται υπέροχα σ΄αυτή την πόλη που όλα λειτουργούν ρολόι. Ναι, όντως είναι πανέμορφη αλλά και μοναχική. Τα σπίτια έξω από τη Στοκχόλμη καφετιά και με μικρά παράθυρα στη σειρά δεν θάναι και ό,τι καλύτερο για τους σκοτεινούς μήνες του χειμώνα.

 

[fenia42]

Γλυκιά μου Σμαραγδα, σε ευχαριστώ πολύ για το support.Το ταξίδι στη Στοκχόλμη ήταν το πρώτο μου μοναχικό ταξίδι κι ήμουν μόλις 26 ετών τότε. Σίγουρα πολλά θα έχουν αλλάξει από τότε, ακόμα περισσότερο από το ‘97 που πηγες εσυ.
Η ζωή δεν είναι εύκολη στη σκανδιναβια λόγω του κρύου και της έλλειψης ηλιοφάνειας αλλά κι αυτές οι χώρες έχουν και μια μεγάλη πληγή: τον αλκοολισμό. Είναι το μεγάλο τους αγκάθι σίγουρα αλλά δεν εκφράζει το σύνολο των κατοίκων.
Τις χώρες αυτές τις αγαπουμε και τις θαυμάζουμε αναμφίβολα για το κράτος πρόνοιας, το σύστημα παιδείας και γιατί είναι σε γενικές γραμμές οργανωμένα κράτη με αξιοκρατία όπου δεν επικρατεί η ατιμωρησία. Ανετα θα ζούσα εκεί γιατί αυτά είναι ποιότητες για μένα σημαντικές.
Θα μπορούσα να ζήσω σε οποιοδήποτε περιβάλλον κυριαρχεί η ησυχία κι ο σεβασμός στο διπλανό σου.

 

[Smaragda53]

Σταύρο μου,
αυτό που δεν κατάλαβες ακόμη είναι ότι η Στοκχόλμη και ενδεχομένως και οι άλλες Σκανδιναβικές Χώρες, δεν είναι χώρες που τις επισκέπτεσαι για τα αξιοθέατά τους. Αντιθέτως, τουλάχιστον κατ'εμέ, αυτό που αξίζει να ζήσεις και πόσο μάλλον να νιώσεις, είναι ο παλμός τους. Αλί σε αυτόν που πήγε στη Στοκχόλμη για να δει μουσεία και δημαρχεία και δεν αφουγκράστηκε τον παλμό της. Πίστεψέ με , το ταξίδι μου θα ήταν το ίδιο μοναδικό και χωρίς την επίσκεψη στα μουσεία.
Πάντως, μιας και ρώτησες, η Στοκχόλμη έχει πάρα πολλά μουσεία, τα οποία χρειαζεσαι πολλές μέρες για να επισκευτείς, μερικά από αυτά είναι :
Το Μεσογειακό μουσείο (Medelhavsmuseet)
Το Μουσείο Ανατολικής Ασίας (Östasiatiska Museet)
Η Βασιλική Συλλογή Νομισμάτων (Kungl. Myntkabinettet)
Το Μουσείο Ζορν (Zorn museet)
Το Μουσείο Νερού «Ακουάρια» (Aquaria Vattenmuseet)
Το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (Naturhistoriska Riksmuseet)
Το Εθνικό Εθνογραφικό Μουσείο (Etnografiska museet)
Το Ιστορικό Μουσείο (Historiska museet)

εγώ μόνο στο Vasa πήγα, έχεις δίκιο, η Στοκχόλμη είναι για να την περπατάς και να την αναπνέεις