Μέρος δεύτερο: Μένοντας σε μεγαλούπολη της Ιαπωνίας
Σε μία πόλη της οποίας το κάθε τετραγωνικό μέτρο έχει πολλαπλάσια αξία από την κατασκευή που βρίσκεται επάνω του θα δείτε να εκμεταλλεύονται ελάχιστες εκτάσεις όπου σηκώνουν πολυόροφα κτίρια και με μεγάλη άνεση να γκρεμίζουν μεγάλα συγκροτήματα για να χτίζουν νέα. Κάτι που παρατήρησα παντού είναι η απουσία της μεσοτοιχίας ακόμη και σε πολύ πυκνά χτισμένες περιοχές με πολύ μικρά κτίρια, κι έτσι αν έχεις όρεξη μπορείς να περπατάς ανάμεσα στα κτίρια στο κενό μισού με ενός μέτρου που αφήνουν:
Λίγοι κλείνουν την πρόσβαση με καγκελάκια, άλλοι στο χώρο αυτό αποθηκεύουν αντικείμενα όπως εδώ, οι περισσότεροι όμως τα αφήνουν αφύλακτα.
Στα πιο καινούργια κτίρια τα parking αυτοκινητων είναι υπόγεια με ένα ασανσέρ που τα κατεβαζει σε θέσεις αυτόματα ενώ στα πιο παλιά θα δείτε τέτοιες κατασκευές όπως αυτή πίσω αριστερά.
Ομοίως και για ποδήλατα όπως αυτή η κατασκευή στο Nezu.
Δρομάκι κοντά στο Nihonbashi. Σε πάρα πολλά στενάκια δεν θα δείτε καθόλου πεζοδρόμιο αλλά η κίνηση είναι τόσο αραιή εκτός μεγάλων λεωφόρων που δεν θα σας φανεί καθόλου επικίνδυνο.
…και κάπου εδώ ερχόμαστε στα πιο παλιά κτίρια, πιο μικρά και παρακμιακά, από 70s, 80s, 90s σε περιοχές πιο δεύτερες, χωρίς πρόσφατη ανάπτυξη:
Σοκάκια στο Nezu. Κάθε εκατοστό χώρου μετράει.
Εμπορικός πεζόδρόμος στο Nakano.
Διασταύρωση στο Kenji.
Οι πιο παλιές γειτονιές ξεχωρίζουν από το χαμό με τα υπέργεια καλώδια πάνω από το δρόμο. Σε μερικές περιοχές όπως εδώ στην CatStreet της Harajuku τα μαζεύουν κάπως σε ματσάκια.
Είναι εντυπωσιακό πως μέσα στον χαμό το κάθε οικόπεδο έχει τη δικιά του ιστορία σε σχέση με τους γείτονες. Θα δείτε πολλά ξεχασμένα δίπατα σπιτάκια δίπλα σε τεράστια κτίρια όπως αυτό εδώ στην Akihabara.
…ή αυτό κοντά στο Sendagi.
Ξεχασμένα σπιτάκια στην περιοχή μεταξύ Asakusa και Sumida.
Μαγαζάκι (μάλλον εστιατόριο) επίσης μεταξύ Asakusa και Sumida. Ενώ είναι μέρος πολύ μεγαλύτερου κτιρίου, η διακόσμηση έξω το κάνει να μοιάζει με τα κλασικά δίπατα
Παιχνιδιάρικες γραμμές και μασκότ σ’αυτό το παλιό μαγαζί στη συνοικία με τα μαγαζιά για είδη κουζίνας / εστιατορίων κατά μήκος της οδού Kappabashi Dori.
Επίσης από την ίδια περιοχή η διάσημη mascot της γειτονιάς
Τι να πουλάνε άραγε;
70s γραμμές και στυλ, κάπου κοντά στο Ueno.
Μονοκατοικία παλιού τύπου, σα να λέμε το πατρικό στο χωριό.
…μέχρι που κάποια στιγμή αναρωτιέστε «καλά, πόσο στενά μπορούν να γίνουν τα κτίρια σ’αυτή τη χώρα;» Κι αρχίζεις έναν διαγωνισμό:
Οκ, 80s μοντερνιά κοντά στο Ueno, ευρύχωρο σχετικά.
Γραφεία κοντά στο Shiodome, οκ στενό, αλλά το λες και chic.
Μονοκατοικίες στο Nezu, μοντέρνα, άντε να τα πεις minimal.
Μονοκατοικίες στη Yanaka, έχουν και γκαράζ από κάτω, τι άλλο θέλετε;
Πολυκατοικίες (είναι δύο παρακαλώ, δίπλα-δίπλα) στο Sendangi, σα να σφίγγουν τα πράματα.
Οκ, εδώ αρχίζει να κόβεται λίγο η αναπνοή μας, κατοικίες στην Asakusa.
Δες το θετικά: τουλάχιστον δε θα ξοδέψεις πολλά για έπιπλα. Ούτε για ρούχα. Ούτε για τίποτα.
Τι εννοείς μπορώ να χτίσω μαγαζάκι σε 5 τετραγωνικά και να ναι και σφήνα;
Αύριο το τρίτο και τελευταίο μέρος
Σε μία πόλη της οποίας το κάθε τετραγωνικό μέτρο έχει πολλαπλάσια αξία από την κατασκευή που βρίσκεται επάνω του θα δείτε να εκμεταλλεύονται ελάχιστες εκτάσεις όπου σηκώνουν πολυόροφα κτίρια και με μεγάλη άνεση να γκρεμίζουν μεγάλα συγκροτήματα για να χτίζουν νέα. Κάτι που παρατήρησα παντού είναι η απουσία της μεσοτοιχίας ακόμη και σε πολύ πυκνά χτισμένες περιοχές με πολύ μικρά κτίρια, κι έτσι αν έχεις όρεξη μπορείς να περπατάς ανάμεσα στα κτίρια στο κενό μισού με ενός μέτρου που αφήνουν:
Λίγοι κλείνουν την πρόσβαση με καγκελάκια, άλλοι στο χώρο αυτό αποθηκεύουν αντικείμενα όπως εδώ, οι περισσότεροι όμως τα αφήνουν αφύλακτα.
Στα πιο καινούργια κτίρια τα parking αυτοκινητων είναι υπόγεια με ένα ασανσέρ που τα κατεβαζει σε θέσεις αυτόματα ενώ στα πιο παλιά θα δείτε τέτοιες κατασκευές όπως αυτή πίσω αριστερά.
Ομοίως και για ποδήλατα όπως αυτή η κατασκευή στο Nezu.
Δρομάκι κοντά στο Nihonbashi. Σε πάρα πολλά στενάκια δεν θα δείτε καθόλου πεζοδρόμιο αλλά η κίνηση είναι τόσο αραιή εκτός μεγάλων λεωφόρων που δεν θα σας φανεί καθόλου επικίνδυνο.
…και κάπου εδώ ερχόμαστε στα πιο παλιά κτίρια, πιο μικρά και παρακμιακά, από 70s, 80s, 90s σε περιοχές πιο δεύτερες, χωρίς πρόσφατη ανάπτυξη:
Σοκάκια στο Nezu. Κάθε εκατοστό χώρου μετράει.
Εμπορικός πεζόδρόμος στο Nakano.
Διασταύρωση στο Kenji.
Οι πιο παλιές γειτονιές ξεχωρίζουν από το χαμό με τα υπέργεια καλώδια πάνω από το δρόμο. Σε μερικές περιοχές όπως εδώ στην CatStreet της Harajuku τα μαζεύουν κάπως σε ματσάκια.
Είναι εντυπωσιακό πως μέσα στον χαμό το κάθε οικόπεδο έχει τη δικιά του ιστορία σε σχέση με τους γείτονες. Θα δείτε πολλά ξεχασμένα δίπατα σπιτάκια δίπλα σε τεράστια κτίρια όπως αυτό εδώ στην Akihabara.
…ή αυτό κοντά στο Sendagi.
Ξεχασμένα σπιτάκια στην περιοχή μεταξύ Asakusa και Sumida.
Μαγαζάκι (μάλλον εστιατόριο) επίσης μεταξύ Asakusa και Sumida. Ενώ είναι μέρος πολύ μεγαλύτερου κτιρίου, η διακόσμηση έξω το κάνει να μοιάζει με τα κλασικά δίπατα
Παιχνιδιάρικες γραμμές και μασκότ σ’αυτό το παλιό μαγαζί στη συνοικία με τα μαγαζιά για είδη κουζίνας / εστιατορίων κατά μήκος της οδού Kappabashi Dori.
Επίσης από την ίδια περιοχή η διάσημη mascot της γειτονιάς
Τι να πουλάνε άραγε;
70s γραμμές και στυλ, κάπου κοντά στο Ueno.
Μονοκατοικία παλιού τύπου, σα να λέμε το πατρικό στο χωριό.
…μέχρι που κάποια στιγμή αναρωτιέστε «καλά, πόσο στενά μπορούν να γίνουν τα κτίρια σ’αυτή τη χώρα;» Κι αρχίζεις έναν διαγωνισμό:
Οκ, 80s μοντερνιά κοντά στο Ueno, ευρύχωρο σχετικά.
Γραφεία κοντά στο Shiodome, οκ στενό, αλλά το λες και chic.
Μονοκατοικίες στο Nezu, μοντέρνα, άντε να τα πεις minimal.
Μονοκατοικίες στη Yanaka, έχουν και γκαράζ από κάτω, τι άλλο θέλετε;
Πολυκατοικίες (είναι δύο παρακαλώ, δίπλα-δίπλα) στο Sendangi, σα να σφίγγουν τα πράματα.
Οκ, εδώ αρχίζει να κόβεται λίγο η αναπνοή μας, κατοικίες στην Asakusa.
Δες το θετικά: τουλάχιστον δε θα ξοδέψεις πολλά για έπιπλα. Ούτε για ρούχα. Ούτε για τίποτα.
Τι εννοείς μπορώ να χτίσω μαγαζάκι σε 5 τετραγωνικά και να ναι και σφήνα;
Αύριο το τρίτο και τελευταίο μέρος
