StellAnna
Member
- Μηνύματα
- 921
- Likes
- 367
- Επόμενο Ταξίδι
- Αίγυπτος επιτέλους!!!!!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μποτσουάνα? Γιατί όχι?
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο ( Σαντιάγκο, η πρωτεύουσα)
- Κεφάλαιο 3ο ( Σαντιάγκο, η πόλη)
- Κεφάλαιο 4ο (Valparaiso = Η κοιλάδα του παραδείσου)
- Κεφάλαιο 5ο (Vina del Mar = ο αμπελώνας της θάλασσας)
- Κεφάλαιο 6ο (Τα σπίτια-μουσεία του Πάμπλο Νερούντα)
- Κεφάλαιο 7ο (La Chascona)]Ενα απόγευμα του 1951 ο Νερούντα και η τότε ερωμένη του Matilde Urrutia, περπατούσαν στην Bellavista, στο Σαντιάγκο όταν άκουσαν τον ήχο του νερού να πέφτει από το κανάλι, δίπλα σε ένα μικρό σπιτάκι. Αυτός ο ήχος τον μάγεψε και τον περιέγραψε αργότερα σε ένα ποίημά του, σαν «[I]το νερό που τρέχει γράφοντας στη δική του γλώσσα[/I
- Κεφάλαιο 8ο (La Sebastiana)
- Κεφάλαιο 9ο (Isla Negra)
- Κεφάλαιο 10ο (Επίλογος)
Ήμουν πολύ εκνευρισμένη από την υποδοχή που μου επεφύλαξε η επίσημη Χιλή.
Το φυσούσα και δεν κρύωνε,αλλά έπρεπε να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Μπορεί η δική μου υπόθεση να ήταν καυτή, αλλά ο δικός τους ο καιρός ήταν ψυχρός.
Φορέσαμε ό,τι είχαμε και βγήκαμε στους δρόμους.
΄Εκπληξη.
Πού είμασταν?
Σε ποια πόλη της Ευρώπης?
Απογοητεύτηκα. Είχα συνηθίσει από το χρώμα του Περού και της Βολιβίας και μου κακοφάνηκαν οι τεράστιοι δρόμοι, τα νεοκλασικά κτίρια, τα επώνυμα μαγαζιά.
Το Σαντιάγκο είναι μεγαλούπολη, καθώς συγκεντρώνει το 1/3 του πληθυσμού της χώρας, περίπου 5,5 εκατομ κατοίκους.
Το Σαντιάγκο προσπαθεί να φαίνεται κοσμοπολίτικο
Το μεσημέρι, την ώρα του break, οι χιλιανοί κατακλίζουν τους πεζοδρόμους, ντυμένοι με πανάκριβα κοστούμια, προσεγμένα ρούχα και αξεσουάρ, ψηλοί, ευθυτενείς, ανοιχτόχρωμοι, άλλη ράτσα....
Το χρήμα και η οικονομική ευμάρεια κυλούν στους δρόμους σε νέα τετράτροχα μοντέλα, και οι κάτοχοί τους γευματίζουν σε κομψά εστιατόρια, λιάζονται πίνοντας καπουτσίνο στην Πιάτσα ντε ΄Αρμας και χαζεύουν μιλώντας στο κινητό τους, τις ακριβές βιτρίνες.
Μια προσεκτική ματιά αποκαλύπτει την υπερβολική παρουσία της αστυνομίας, το βήμα της χήνας κατά την αλλαγή φρουράς στο προεδρικό μέγαρο, τις καθημερινές απεργίες και διαμαρτυρίες για την φτώχεια και την ακρίβεια, τους άστεγους και τους ζητιάνους που, όταν σβύσουν τα φώτα του οικονομικού λούστρου, γεμίζουν την Alamenta, τον κεντρικό δρόμο που διασχίζει την πρωτεύουσα, περνώντας από το προεδρικό μέγαρο.
Αυτή η εικόνα, ενισχυόμενη από τις μικροκατοικίες και τις απέραντες εργατικές πολυκατοικίες, δικαιολογούν το υψηλό ποσοστό της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας που δημοσίευσε η Παγκόσμια Οικονομική Επιτροπή για τη χώρα και που ανέρχεται στο 57,1%.(2006)
Η Χιλή, σε μια έκφραση απέραντης αλαζονείας, δεν έχει καλές σχέσεις με τους γείτονές της. Με το Περού τσακώνονται για την υφαλοκρηπίδα. Με τη Βολιβία δεν μιλιούνται γιατί η Βολιβία ζητά τα εδάφη που της «έκλεψε» η Χιλή κατά τον πόλεμο του Ειρηνικού, και την απέκοψε από την πρόσβαση στη θάλασσα.
Με την Αργεντινή, οι σχέσεις θυμίζουν παταγονία.
Σήμερα,στη Λατινική Αμερική υπάρχουν δυο οικονομικές περιφερειακές ενώσεις:
Η Κοινότητα Εθνών των Ανδεων και η Μερκοσούρ.
Η Χιλή αν και μία από τις ισχυρότερες οικονομίες της περιοχής, δεν ανήκει σε καμιά ομάδα.
Αυτό δικαιολογεί τη φράση που πλανάται στη Ν. Αμερική.
«Εμείς έχουμε στραμένα τα μάτια μας στην Ευρώπη, ενώ η Χιλή τα μάτια και τα χέρια στις ΗΠΑ»
Νέα ένοικος του προεδρικού μεγάρου, από το 2006, η σοσιαλίστρια, άθεη και ανύπαντρη μητέρα 3 παιδιών, Μισέλ Μπατσελέτ. Η Μισέλ ανέβηκε στον προεδρικό θώκο, ως πρώτη εκλεγμένη γυναίκα πρόεδρος της Ν. Αμερικής, επικρατώντας του αντιπάλου της Σεμπαστιάν Πινέρα, συντηρητικού δισεκατομμυριούχου και κατόχου μεγάλου μεριδίου μετοχών της κυρίαρχης χιλιανής αεροπορικής εταιρείας LANAirlines.
Η Μισέλ με την ανάληψη των καθηκόντων της, μείωσε τον μισθό της, όπως και αυτό των βουλευτών και λοιπών κυβερνητικών παραγόντων.
Επιπλέον απαγόρευσε τη χρήση κυβερνητικών αυτοκινήτων, προτρέποντάς τους να γυμνάζονται.
Επομένως, εάν επισκεφθείς ένα πρωινό τις αυλές του μεγάρου (θα σας ελέγξουν τα προσωπικά είδη, ό,τι ομορφότερο έχει να δείξει η Χιλή σε νεαρούς άντρες και γυναίκες αστυνομικούς), θα δεις βουλευτές και υπουργούς να πηγαινοέρχονται περπατώντας και να σου χαμογελούν, αν θελήσεις να τους φωτογραφήσεις.
Εν κατακλείδι, μόνο αν δεις την πόλη στο χάρτη, βεβαιώνεσαι ότι το Σαντιάγκο ανοίκει σε χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Το φυσούσα και δεν κρύωνε,αλλά έπρεπε να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Μπορεί η δική μου υπόθεση να ήταν καυτή, αλλά ο δικός τους ο καιρός ήταν ψυχρός.
Φορέσαμε ό,τι είχαμε και βγήκαμε στους δρόμους.
΄Εκπληξη.
Πού είμασταν?
Σε ποια πόλη της Ευρώπης?
Απογοητεύτηκα. Είχα συνηθίσει από το χρώμα του Περού και της Βολιβίας και μου κακοφάνηκαν οι τεράστιοι δρόμοι, τα νεοκλασικά κτίρια, τα επώνυμα μαγαζιά.
Το Σαντιάγκο είναι μεγαλούπολη, καθώς συγκεντρώνει το 1/3 του πληθυσμού της χώρας, περίπου 5,5 εκατομ κατοίκους.
Το Σαντιάγκο προσπαθεί να φαίνεται κοσμοπολίτικο
Το μεσημέρι, την ώρα του break, οι χιλιανοί κατακλίζουν τους πεζοδρόμους, ντυμένοι με πανάκριβα κοστούμια, προσεγμένα ρούχα και αξεσουάρ, ψηλοί, ευθυτενείς, ανοιχτόχρωμοι, άλλη ράτσα....
Το χρήμα και η οικονομική ευμάρεια κυλούν στους δρόμους σε νέα τετράτροχα μοντέλα, και οι κάτοχοί τους γευματίζουν σε κομψά εστιατόρια, λιάζονται πίνοντας καπουτσίνο στην Πιάτσα ντε ΄Αρμας και χαζεύουν μιλώντας στο κινητό τους, τις ακριβές βιτρίνες.
Μια προσεκτική ματιά αποκαλύπτει την υπερβολική παρουσία της αστυνομίας, το βήμα της χήνας κατά την αλλαγή φρουράς στο προεδρικό μέγαρο, τις καθημερινές απεργίες και διαμαρτυρίες για την φτώχεια και την ακρίβεια, τους άστεγους και τους ζητιάνους που, όταν σβύσουν τα φώτα του οικονομικού λούστρου, γεμίζουν την Alamenta, τον κεντρικό δρόμο που διασχίζει την πρωτεύουσα, περνώντας από το προεδρικό μέγαρο.
Αυτή η εικόνα, ενισχυόμενη από τις μικροκατοικίες και τις απέραντες εργατικές πολυκατοικίες, δικαιολογούν το υψηλό ποσοστό της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας που δημοσίευσε η Παγκόσμια Οικονομική Επιτροπή για τη χώρα και που ανέρχεται στο 57,1%.(2006)
Η Χιλή, σε μια έκφραση απέραντης αλαζονείας, δεν έχει καλές σχέσεις με τους γείτονές της. Με το Περού τσακώνονται για την υφαλοκρηπίδα. Με τη Βολιβία δεν μιλιούνται γιατί η Βολιβία ζητά τα εδάφη που της «έκλεψε» η Χιλή κατά τον πόλεμο του Ειρηνικού, και την απέκοψε από την πρόσβαση στη θάλασσα.
Με την Αργεντινή, οι σχέσεις θυμίζουν παταγονία.
Σήμερα,στη Λατινική Αμερική υπάρχουν δυο οικονομικές περιφερειακές ενώσεις:
Η Κοινότητα Εθνών των Ανδεων και η Μερκοσούρ.
Η Χιλή αν και μία από τις ισχυρότερες οικονομίες της περιοχής, δεν ανήκει σε καμιά ομάδα.
Αυτό δικαιολογεί τη φράση που πλανάται στη Ν. Αμερική.
«Εμείς έχουμε στραμένα τα μάτια μας στην Ευρώπη, ενώ η Χιλή τα μάτια και τα χέρια στις ΗΠΑ»
Νέα ένοικος του προεδρικού μεγάρου, από το 2006, η σοσιαλίστρια, άθεη και ανύπαντρη μητέρα 3 παιδιών, Μισέλ Μπατσελέτ. Η Μισέλ ανέβηκε στον προεδρικό θώκο, ως πρώτη εκλεγμένη γυναίκα πρόεδρος της Ν. Αμερικής, επικρατώντας του αντιπάλου της Σεμπαστιάν Πινέρα, συντηρητικού δισεκατομμυριούχου και κατόχου μεγάλου μεριδίου μετοχών της κυρίαρχης χιλιανής αεροπορικής εταιρείας LANAirlines.
Η Μισέλ με την ανάληψη των καθηκόντων της, μείωσε τον μισθό της, όπως και αυτό των βουλευτών και λοιπών κυβερνητικών παραγόντων.
Επιπλέον απαγόρευσε τη χρήση κυβερνητικών αυτοκινήτων, προτρέποντάς τους να γυμνάζονται.
Επομένως, εάν επισκεφθείς ένα πρωινό τις αυλές του μεγάρου (θα σας ελέγξουν τα προσωπικά είδη, ό,τι ομορφότερο έχει να δείξει η Χιλή σε νεαρούς άντρες και γυναίκες αστυνομικούς), θα δεις βουλευτές και υπουργούς να πηγαινοέρχονται περπατώντας και να σου χαμογελούν, αν θελήσεις να τους φωτογραφήσεις.
Εν κατακλείδι, μόνο αν δεις την πόλη στο χάρτη, βεβαιώνεσαι ότι το Σαντιάγκο ανοίκει σε χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Attachments
Last edited by a moderator:
