Τεταρτη 24/4/2019
Η σημερινη μερα ηταν αφιερωμενη στις λιμνες Πλιβιτσε.
Γνωριζοντας την επισκεψιμοτητα τους ηθελα να ημαστε εκει πριν τις 11.00.Ειχα συνεννοηθει με την οικοδεσποινα μας στην Rakovica να αφησουμε τις βαλιτσες μας και να επιστρεψουμε μετα την επισκεψη στις λιμνες για το check-in.Γι αυτο και η αναχωρηση εγινε αρκετα πρωϊ.Ευτυχως η προβλεψη του καιρου σε σχεση με την χτεσινη ημερα ειχε “πιθανη βροχη”.Οι δρομοι ηταν βρεγμενοι αλλα ο ουρανος ηταν καθαρος.Βεβαια βγαινοντας στην εθνικη η ορατοτητα ηταν περιορισμενη λογω ομιχλης.Ομως οσο η ωρα περνουσε και η μερα ζεσταινε η διαυγεια επανηρθε.
Ακριβως σε 2 ωρες οπως ειχα υπολογισει φτασαμε στο καταλυμα .Η σπιτονοικοκυρα μας ενημερωσε οτι μπορουσαμε να κανουμε αμεσα check-in και καπου εκει πιασαμε την κουβεντα.Εαν προσθεσεις οτι ξεχασα και τα χρηματα εκει και χρειαστηκε να κανουμε δυο φορες τον δρομο τελικα βρεθηκαμε μπροστα στο γκισε εισητηριων στις11.30.Η ταμιας μας ενημερωσε οτι θα μπορουσαμε να μπουμε στις 14.00.Μετα το πρωτο σοκ, βγαλαμε τα εισητηρια και κοιταξαμε για μια γωνια να κατσουμε.Αποδειχτηκε οτι ειμασταν υπερβολικα ντυμενοι.Ενω στην αρχη ειχε μια ευχαριστη συννεφια στην συνεχεια της ημερας εβγαλε εναν υπερλαμπρο ηλιο και ζεστη.Ειχα υποτιμησει τον ογκο του κοσμου πιστευοντας οτι αφου το Πασχα ειχε περασει και ακομα ηταν μεσα ανοιξης θα ηταν πολυ πιο χαλαρα.Επισης ηξερα οτι ενα μηνα πριν ειχε ανοιξει on-line προπωληση εισητηριων με προβλημα τις πρωτες ημερες ,αλλα δεν ξαναελεγξα στην συνεχεια την λειτουργια του.
Σχολιαζοντας οσους και οτι βλεπαμε γυρω μας ,τσιμπολογωντας απο τα διαφορα που ειχαμε μαζι μας ,εφτασε η ωρα να μπουμε.Η ουρα που σχηματιστηκε μπροστα απο την εισοδο 1 ηταν μεγαλη αλλα η ροη της με το που ανοιξε αμεση.
Μπαινοντας μεσα μειναμε αφωνοι αρχικα απο το πληθος και στην συνεχεια απο το θεαμα.Ακολουθωντας το πληθος ,προσπαθωνταςνα μεινουμε κοντα και να βγαλουμε καποιες φωτογραφιες της προκοπης φτασαμε στα ριζα του μεγαλου καταρρακτη.
Στην συνεχεια πηραμε τον δρομο για την μεγαλη λιμνη και το ηλεκτροκινητο καραβι.Τι να πω!! .Εκει βγηκε ο Ελληνας απο μεσα μας.Βλεποντας το πληθος των γκρουπ ανακατευθηκαμε με ενα απο αυτα με την προοπτικη να βρεθουμε μπροστα του.Η συνοδος-διερμηνεας μας πηρε χαμπαρι και αρχισε να μας μιλα στα κροατικα με υφος.”Δεν σε καταλαβαινω ματια μου”με ενα χαμογελο ηταν η αυτολεξη απαντηση που ελαβε .Αλλαξε γλωσσα και υφος προσπαθωντας να μας κανει ειτε να παμε πισω απο το γκρουπ,ειτε να παμε με τα ποδια περιμετρικα της λιμνης στο σημειο οπου τα καραβακια αδειαζουν.Αμετακινητοι στις θεσεις μας με χαμογελο παντα, δικαιολογηθηκαμε “δεν ξεραμε -δεν καταλαβαμε-θελουμε να κανουμε το περασμα με το καραβακι”και ετσι με τις ευχες της παραμειναμε μπροστα απο το γκρουπ.Σε 3/4 της ωρας επιτελους μπαιναμε κι εμεις στο καραβι για το περασμα.
Εξ αρχης η προθεση μας ηταν να κανουμε την διαδρομη C .Ετσι συνεχιζουμε για τις πανω λιμνες.
Ο κοσμος εδω σαφως λιγοτερος .Σε καποια σημεια μαλιστα αναρωτιομασταν εαν ημασταν στο σωστο δρομο.
Αυτο το κομματι μας αποζημιωσε πραγματικα.Μεχρι εκεινη την στιγμη κλαιγαμε για τα χρηματα και τον χρονο που ειχαμε διαθεσει στο παρκο .Φτανοντας στη σταση για το ηλεκτροκινητο τρενο-πουλμαν ,εφτανε κι αυτο.
Χωρις καθολου αναμονη λοιπον ξεκινησε η επιστροφη προς την εισοδο που ειχαμε μπει.Το τρενο γεμισε ,για να αδειασει και να ξαναγεμισει στην εισοδο 2.Βλεπεις ηταν το προ τελευταιο δρομολογιο.Πριν την εξοδο και ενω ο ηλιος εδυε ειχαμε την τελευταια θεαση στον μεγαλο καταρρακτη.
Στο παρκινγκ μεχρι να πληρωσουμε και να βγουμε ο ηλιος ειχε δυσει πια.Απο την κουραση δεν ειχαμε κουραγιο για τιποτα περα απο το να πλυθουμε και να ξεκουρασουμε τα κατακοπα κορμια μας.Τσιμπησαμε οτι ετοιμο ειχαμε μαζι μας και με συνοπτικες διαδικασιες τελειωσαμε την μερα μας.
Η σημερινη μερα ηταν αφιερωμενη στις λιμνες Πλιβιτσε.
Γνωριζοντας την επισκεψιμοτητα τους ηθελα να ημαστε εκει πριν τις 11.00.Ειχα συνεννοηθει με την οικοδεσποινα μας στην Rakovica να αφησουμε τις βαλιτσες μας και να επιστρεψουμε μετα την επισκεψη στις λιμνες για το check-in.Γι αυτο και η αναχωρηση εγινε αρκετα πρωϊ.Ευτυχως η προβλεψη του καιρου σε σχεση με την χτεσινη ημερα ειχε “πιθανη βροχη”.Οι δρομοι ηταν βρεγμενοι αλλα ο ουρανος ηταν καθαρος.Βεβαια βγαινοντας στην εθνικη η ορατοτητα ηταν περιορισμενη λογω ομιχλης.Ομως οσο η ωρα περνουσε και η μερα ζεσταινε η διαυγεια επανηρθε.
Ακριβως σε 2 ωρες οπως ειχα υπολογισει φτασαμε στο καταλυμα .Η σπιτονοικοκυρα μας ενημερωσε οτι μπορουσαμε να κανουμε αμεσα check-in και καπου εκει πιασαμε την κουβεντα.Εαν προσθεσεις οτι ξεχασα και τα χρηματα εκει και χρειαστηκε να κανουμε δυο φορες τον δρομο τελικα βρεθηκαμε μπροστα στο γκισε εισητηριων στις11.30.Η ταμιας μας ενημερωσε οτι θα μπορουσαμε να μπουμε στις 14.00.Μετα το πρωτο σοκ, βγαλαμε τα εισητηρια και κοιταξαμε για μια γωνια να κατσουμε.Αποδειχτηκε οτι ειμασταν υπερβολικα ντυμενοι.Ενω στην αρχη ειχε μια ευχαριστη συννεφια στην συνεχεια της ημερας εβγαλε εναν υπερλαμπρο ηλιο και ζεστη.Ειχα υποτιμησει τον ογκο του κοσμου πιστευοντας οτι αφου το Πασχα ειχε περασει και ακομα ηταν μεσα ανοιξης θα ηταν πολυ πιο χαλαρα.Επισης ηξερα οτι ενα μηνα πριν ειχε ανοιξει on-line προπωληση εισητηριων με προβλημα τις πρωτες ημερες ,αλλα δεν ξαναελεγξα στην συνεχεια την λειτουργια του.
Σχολιαζοντας οσους και οτι βλεπαμε γυρω μας ,τσιμπολογωντας απο τα διαφορα που ειχαμε μαζι μας ,εφτασε η ωρα να μπουμε.Η ουρα που σχηματιστηκε μπροστα απο την εισοδο 1 ηταν μεγαλη αλλα η ροη της με το που ανοιξε αμεση.
Μπαινοντας μεσα μειναμε αφωνοι αρχικα απο το πληθος και στην συνεχεια απο το θεαμα.Ακολουθωντας το πληθος ,προσπαθωνταςνα μεινουμε κοντα και να βγαλουμε καποιες φωτογραφιες της προκοπης φτασαμε στα ριζα του μεγαλου καταρρακτη.
Στην συνεχεια πηραμε τον δρομο για την μεγαλη λιμνη και το ηλεκτροκινητο καραβι.Τι να πω!! .Εκει βγηκε ο Ελληνας απο μεσα μας.Βλεποντας το πληθος των γκρουπ ανακατευθηκαμε με ενα απο αυτα με την προοπτικη να βρεθουμε μπροστα του.Η συνοδος-διερμηνεας μας πηρε χαμπαρι και αρχισε να μας μιλα στα κροατικα με υφος.”Δεν σε καταλαβαινω ματια μου”με ενα χαμογελο ηταν η αυτολεξη απαντηση που ελαβε .Αλλαξε γλωσσα και υφος προσπαθωντας να μας κανει ειτε να παμε πισω απο το γκρουπ,ειτε να παμε με τα ποδια περιμετρικα της λιμνης στο σημειο οπου τα καραβακια αδειαζουν.Αμετακινητοι στις θεσεις μας με χαμογελο παντα, δικαιολογηθηκαμε “δεν ξεραμε -δεν καταλαβαμε-θελουμε να κανουμε το περασμα με το καραβακι”και ετσι με τις ευχες της παραμειναμε μπροστα απο το γκρουπ.Σε 3/4 της ωρας επιτελους μπαιναμε κι εμεις στο καραβι για το περασμα.
Εξ αρχης η προθεση μας ηταν να κανουμε την διαδρομη C .Ετσι συνεχιζουμε για τις πανω λιμνες.
Ο κοσμος εδω σαφως λιγοτερος .Σε καποια σημεια μαλιστα αναρωτιομασταν εαν ημασταν στο σωστο δρομο.
Αυτο το κομματι μας αποζημιωσε πραγματικα.Μεχρι εκεινη την στιγμη κλαιγαμε για τα χρηματα και τον χρονο που ειχαμε διαθεσει στο παρκο .Φτανοντας στη σταση για το ηλεκτροκινητο τρενο-πουλμαν ,εφτανε κι αυτο.
Χωρις καθολου αναμονη λοιπον ξεκινησε η επιστροφη προς την εισοδο που ειχαμε μπει.Το τρενο γεμισε ,για να αδειασει και να ξαναγεμισει στην εισοδο 2.Βλεπεις ηταν το προ τελευταιο δρομολογιο.Πριν την εξοδο και ενω ο ηλιος εδυε ειχαμε την τελευταια θεαση στον μεγαλο καταρρακτη.
Στο παρκινγκ μεχρι να πληρωσουμε και να βγουμε ο ηλιος ειχε δυσει πια.Απο την κουραση δεν ειχαμε κουραγιο για τιποτα περα απο το να πλυθουμε και να ξεκουρασουμε τα κατακοπα κορμια μας.Τσιμπησαμε οτι ετοιμο ειχαμε μαζι μας και με συνοπτικες διαδικασιες τελειωσαμε την μερα μας.
Last edited by a moderator: